แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 598 ไม่คิดว่าจะเป็นเขา



บทที่ 598 ไม่คิดว่าจะเป็นเขา

ครินท์ประหลาดใจมาก นรมนก็ยิ่งประหลาดใจ

เธอแค่เหลือบมองแล้วหลับตาอย่างรวดเร็ว แสร้งทำเป็นยังไม่

หลังจากอีกฝ่าย โดนตรีนท์ถอดหมวก ก็กระวนกระวายนิต หน่อย อยากจะไปดูว่าคนที่ตนนท์อุ้มพาดบ่าคือใครโดยไม่รู้ตัว แต่ครินท์หมุนตัว ไม่ให้เขาเห็น

“ไม่คิดเลยจริงๆ คนที่ป้าโอทิ้งไว้ที่ตระกูลโตเล็กเพื่อสอดส่อง ก็คือนาย! พ่อบ้าน นายเก่งจริงๆ! แม่ฉันเชื่อใจนายมาก ไม่คิด ว่านายจะเป็นคนของป้าโอ!”

ครินทหัวเราะเยาะ

พ่อบ้านก็กระวนกระวายเล็กน้อย

“คุณชายรอง เรื่องนี้คุณรู้ไว้ก็ดีแล้ว อย่าบอกใครล่ะ หลังจาก

ป้าโอโดนจับ ฉันก็ไม่ได้ติดต่อเธอมานานมากแล้ว วันนี้ถ้า

คุณชายรองไม่ได้ใช้ฉัน ฉันก็ไม่ออกมาเด็ดขาด ไม่ถึงฉันก็จะ

เกษียณแล้ว คุณชายรองทำให้ฉันเกษียณอย่างสงบสุขได้ไหม?

ถ้าคุณชายบุริศร์รู้เข้าว่าเป็นฉัน ฉันต้องตายจริงๆ แน่”

พ่อบ้านมองครินท์ด้วยความตื่นกลัวนิดหน่อย ครินท์ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ฉันว่านายไม่กลัวบุริศร์ขนาดนั้นมั้ง? ถ้านายกลัวจริงๆ ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ลับหลังเขาล่ะ? ไม่แปลกใจ เลยว่าทำไมบรมมหายตัวไป หรือกานต์หายตัวไป กำลังคนของ ตระกูลโตเล็กเราออกตามหาแล้วยังหาไม่เจอ ที่แท้ก็มีโจรอยู่ใน บ้านนี่เอง บุริศร์เจ้าโง่นั่น หลังจากป้าโอถูกจับก็กวาดล้างบาง คนไปแล้ว ไม่คิดว่ายังไม่ขุดนายออกมา ก็ถือว่าเป็นความ สามารถนาย ใช้ประโยชน์จากการอยู่เคียงข้างแม่ฉัน แต่กลับ เป็นคนของป้า โอ เรื่องนี้แม่ฉันไม่รู้ล่ะ?”

พ่อบ้านเช็ดเหงื่อที่ไหลบนหน้าผากแล้วพูดขึ้น “คุณนายไม่รู้ จริงๆ ดังนั้นขอให้คุณชายรองได้โปรดเข้าใจ คุณก็รู้ว่าคุณนาย ปกป้องคุณอยู่ ไม่งั้นตอนที่ประธานบริศร์แย่งสิทธิของคุณ แล้ว จะกักขังคุณ คุณนายก็คงไม่ลงมือหรอก คุณชายรอง ต่อจากนี้ไป ฉันเป็นคนของคุณ คุณให้ฉันทำอะไรฉันก็ทำอย่างนั้น แค่หวังว่า คุณชายรองจะไม่บอกเรื่องนี้กับประธานบริศร์”

“ฉันป่วยเหรอ? ตอนนี้บริศ ต้องการจับตัวฉันมาก ฉันจะไป บอกเขาทําไมว่านายเป็นสายลับ นายคิดว่าจะหาเรื่องไล่ตัวเห รอ? ถ้านายต้องการเป็นสายลับ ต้องการสอดแนม ฉันก็ไม่สน หรอก ยังไงฉันก็ไม่มีความคิดต้องการอยากได้ทรัพย์สินตระกูล โตเล็กอยู่แล้ว แต่ฉันจะบอกนายให้ ถ้านายกล้าทำร้ายแม่ฉัน อย่าโทษที่ฉันไม่เกรงใจนายแล้วกัน”

คำพูดครินท์ทําให้พ่อบ้านรีบพยักหน้า

“ครับๆๆ ฉันจะดูแลคุณนายแทนคุณชายรองให้ดีแน่นอน “อืม ก็ดีแล้ว สุขภาพแม่ฉันเป็นยังไงบ้าง?
“คุณนายไม่ได้มีปัญหาเรื่องหัวใจใหญ่โตอะไร แค่สร้าง สถานการณ์ให้คุณชายรองเฉยๆ คุณชายรองน่าจะรู้

พ่อบ้านพูดขึ้นอย่างประจบประแจง

ครินท์เหลือบมองเขาอย่างเย็นชา “แม่ฉันต้องปกป้องฉันอยู่ แล้ว ไม่ต้องให้นายพูดหรอก พอแล้ว ส่งแค่นี้แหละ วันนี้หลังฉัน ไปแล้ว ไม่ว่าตระกูลโตเล็กจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าฉันไม่ได้สั่ง ใครสั่ง ให้นายทำอะไรก็ไม่ได้ทั้งนั้น รู้ไหม?

“ครับๆๆ คุณชายรองกำลังแบกนายหญิงใหญ่เหรอครับ?”

สีหน้าครินทมืดลงนิดหน่อย

พ่อบ้านรีบพูดขึ้น “ครับๆๆ ฉันยุ่งไปแล้ว คุณชายรองเดินทาง ๆ นะครับ”

“รู้แล้ว กลับไปเถอะ อย่าให้บุรีศรรู้ว่านายเป็นสายลับ

พูดจบ ตรินท์ก็แบกนรมนขึ้นสปีดโบ๊ทไป

ภายในใจนหมันตกใจพอๆ กับดรินท์

เกิดอะไรขึ้นกับพ่อบ้าน

พ่อบ้านคือคนที่คุณนายตระกูลโตเล็กพาออกมา ว่ากันว่าพวก เขารู้จักกันมานานมาก พ่อบ้านก็รับใช้คุณนายตระกูลโตเล็กมา หลายปีแล้ว แม้แต่ตอนที่คุณนายตระกูลโตเล็กไปต่างประเทศ พ่อบ้านก็ตามไปด้วย ตอนนี้อย่างไรก็คิดไม่ถึงว่าพ่อบ้านจะเป็นคนของป้าโอจริงๆ!

บรวมประหลาดใจสุดขีด

เธอจะบอกเรื่องนี้กับบุรีศร์อย่างไร?

ศัตรูอยู่ข้างกาย แต่บุรีศร์กลับไม่รู้เลย ถ้าเขาจะทำอะไรบุริศร์ จริงๆ มันก็สายเกินไปแล้วที่เธอจะเสียใจ

บรมนต้องการกระโดดขึ้นฝั่งจริงๆ จากนั้นก็รีบกลับไปบอก เรื่องทั้งหมดให้บริศร์ฟัง แต่เธอก็ค่อยๆ คิดอย่างสงบ นี่มันเป็น ไปไม่ได้

อย่าว่าแต่พละกำลังของตนท์แข็งแกร่งกว่าเธอเลย ถ้าพ่อ บ้านพบว่าเธอรู้เรื่องนี้ ก็คงร่วมมือกับตรินท์เพื่อฆ่าปิดปากเธอ

ถ้าเธอตายไป บุริศร์จะทำอย่างไร?

นรมนหายใจเข้าลึกๆ ระงับความหุนหันพลันแล่นลงไป

หลังจากครินทขึ้นสปีดโบ๊ทแล้ว ก็วางนรมนไว้ข้างๆ จากนั้นก็

เริ่มขับสปีดโบ๊ท

สปีดโบ๊ทขับออกจากท่าเรือ ตรงไปที่ทะเลทันที

ลมทะเลพัดมา นรมนไม่รู้ว่าจะถึงเมือง A เมื่อไร เธอไม่รู้จริงๆ ว่าไปเมือง A ทางทะเลได้

ขณะที่นรมนกำลังคิดเพ้อเจ้อ ด้านนอกก็เกิดเสียงวุ่นวาย

คือหน่วยลาดตระเวนทางทะเลของตระกูลโตเล็ก
นรมนฟังออก

เธอค่อนข้างดีใจ

ตอนนี้ถ้าเธอร้องขอความช่วยเหลือ โอกาสชนะของเธอน่าจะ มีมาก แค่อีกฝ่ายช่วยตนไว้ ยังไงครินท์ก็หนีไม่พ้น

เมื่อคิดแบบนี้ นรมนก็รีบอยากลุกขึ้นมา ไม่คิดว่าตนที่จะนำ

หน้าเธอไปหนึ่งก้าว เอามีดสั้นเย็นเฉียบกดไว้ที่คอเธอโดยตรง

“คิดว่ากลเม็ดเล็กๆ ของคุณจะหลอกฉันได้จริงๆ เหรอ? นรมน คุณทำตัวดีๆ หน่อยนะ และทางที่ดีอย่าส่งเสียง ทุกคนจะอยู่ อย่างปลอดภัยสันติ ไม่งั้น คุณอย่าโทษที่ฉันไม่เกรงใจก็แล้วกัน มันมีวิธีหนึ่งที่จะทำให้เธอมีชีวิตอยู่โดยที่พูดไม่ได้ เหมือนอย่าง มาย ไง ว่าไง? คุณอยากเป็นแบบนั้นไหม?”

คำพูดตรินท์ทำให้นรมนตกตะลึงเล็กน้อย

เธอคิดว่าตัวเองเสแสร้งเก่งมาตลอด ไม่คิดว่าจะโดนครินท์จับ ได้ตั้งแต่เนิ่นๆ

ในเมื่อเป็นแบบนี้ เธอก็ลืมตาอย่างเย็นชา แล้วพูดขึ้น “ตรินท์ ทางที่ดีกลับเนื้อกลับตัวยังไม่สายเกินไปนะ ไม่งั้นบุริศร์จะไม่ ปล่อยนายไปแน่!”

“ฉันต้องให้มันปล่อยไปด้วยเหรอ? ฉันเคยบอกแล้ว คุณคือ จุดอ่อนของบริศร์ และเป็นคนเดียวที่กระตุ้นบุริศร์ได้ ไม่งั้นฉันไม่ ให้คุณมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้หรอก ทางที่ดีคุณร่วมมือออกไปจาก เมืองชลธีกับฉันดีๆ เถอะ เมื่อถึงเมืองใต้ดินแล้ว ฉันรับประกันความปลอดภัยส่วนตัวของคุณจากภัยอันตราย แค่บริศ ทำตาม ที่ฉันบอก ฉันก็จะไม่ทําร้ายคุณ

“แต่นายจะทําร้ายบริศร์ ตรินท์ เขาเป็นพี่นายนะ! พี่ชาย ฝาแฝดแม่เดียวกับนาย! นายร่วมมือกับคนนอกมาจัดการเข้า แบบนี้ได้ยังไง? นายไม่มีจิตสำนึกเลยเหรอ?

นรมนรู้สึกโกรธจริงๆ อดไม่ได้ที่จะเสียงดังขึ้นนิดหน่อย

มีดสั้นของครินท์ยื่นไปด้านหน้า

นรมนแค่รู้สึกคอเย็น ของเหลวอุ่นกระทบมีด มีเส้นสีแดง ปรากฏขึ้น

เธอตกตะลึงสักพัก แล้วพูดขึ้นอย่างอุ่นเคือง “งั้นนายฆ่าฉัน ตอนนี้ไปเลย ไม่งั้นฉันก็จะตะโกนเสียงดัง ให้พวกเขาจับนายไว้ ครินท์ เราเมตตานายเพราะเห็นแก่บุริศร์ นายไม่รู้เลยว่าอะไร ควรไม่ควร!”

“เฮอะๆ ฉันไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร! เพราะพวกเธอหลอกลวง เกินไปไง!”

ครินท์พูดจบ ก็เอาด้ามมีดสั้นสับคอนรมนจนสลบไป

นรมนไม่เต็มใจอย่างมาก โกรธมาก ทำไมเธอ โง่แบบนั้น? พยายามเสแสร้งขนาดนั้น ไม่คิดว่าตรินท์จะจับได้

ขณะที่เธอสลบไป ก็ได้ยินเสียงคนด้านนอกดังขึ้น

“พวกคุณกลับเมืองชลยีกับฉัน! ประธานบริศร์ได้รับข่าวว่าภรรยา โดนจับตัวไปที่เมือง A เมืองใต้ดิน รีบมากับฉัน

นรมน คนที่บ้านต้องพบกระดาษและเป็นหนึ่งร้อยหยวนที่เธอ ทิ้งไว้แน่ๆ น่าเสียดายที่ตอนนี้เธอพลาดโอกาสขอความช่วย เหลือ มองคนเหล่านั้นที่ควรช่วยตนเฉียดผ่านตนท์ไป

เธอหลับตาลงอย่างไม่เต็มใจ

ครินท์ไม่ได้แสดงออกอะไร ราวกับมีแผนกับเรื่องทุกอย่าง เขาขับสปีดโบ๊ทออกจากเมืองชลธีต่อสายตาทุกคนอย่างนั้น เมื่อบริศร์ได้รับเบาะแสก็รีบไปทันที แต่มันว่างเปล่าแล้ว “เห็นพวกเขาไปไหนไหม?”

บุรีศร์ไม่สามารถเอาความโกรธไปลงคนธรรมดาได้ และนี่ เป็นคู่สามีภรรยาสูงอายุ แต่เจตนาฆ่ารุนแรงที่แผ่ออกมาจาก ร่างกายเขา มันก็ทำให้สามีภรรยาสูงอายุทั้งสองขาอ่อน ล้มลง กับพื้น

“ประธานบริศร์ เราคิดว่าคุณกับภรรยาออกมามีประสบการณ์ ชีวิต ไม่คิดจริงๆ ว่าคุณชายรองลักพาตัวภรรยาคุณไป

ได้ยินหญิงชราพูดแบบนี้ สีหน้าบุริศร์ก็ยิ่งมืด

ครินท์ใช้ใบหน้าที่เหมือนตัวเองหลอกลวง อย่าว่าแต่หญิงชรา คนนี้เลย ถึงจะเป็นคนทั่วไป ก็เดาไม่ออกว่าพวกเขาคือน้องเขย กับพี่สะใภ้

ตอนนี้เขาเกลียดมากที่ตนท์หน้าเหมือนเขาอย่างยิ่ง
“ฉันถามคุณ พวกเขาไปที่ไหน?

“ไม่รู้ค่ะ มีรถมารับพวกเขา เหมือนจะไปทางทิศตะวันออก

หญิงชราพูดด้วยความมั่น

พฤกษ์รีบเข้ามาจากด้านนอก

“ประธานบริศร์ ฉันตรวจสอบแล้ว ยางรถเป็นยางรถที่ผลิตที่ ตระกูลโตเล็กเรา หมายเลขก็เป็นหมายเลขครอบครัวเรา

“นายว่าไงนะ?”

ดวงตาบุริศรหรี่ทันที

รถและยางของตระกูลโตเล็กนั้นผลิตแยกกัน เพื่อแยกความ แตกต่างกับคนอื่น ไม่คิดว่าพฤกษ์จะบอกเขาว่ารถที่พาครินท์ และนรมนออกไปเป็นของครอบครัวตนจริงๆ

นั่นหมายความว่าอย่างไร?

หมายความว่าทุกอย่างนี้คนข้างกายเขาเป็นคนทำ เป็นคน ของตระกูลโดเล็กเอง

เป็นใคร?

คนแรกที่บุริศร์นึกถึงคือคุณนายตระกูลโตเล็ก

ในเมื่อคุณนายตระกูลโตเล็กช่วยตรินท์ลักพาตัวนรมนไปได้ ก็ ต้องช่วยพวกเขาหนีได้แน่นอน!

คิดถึงตรงนี้ สีหน้าบุริศร์ก็ยังไม่พอใจมากขึ้น
“ที่ฉันให้นายดูคุณแม่ ทางนั้นมีการเคลื่อนไหวอะไรไหม?”

“ไม่ครับ คุณแม่คุณอยู่ที่โรงพยาบาลตลอดเวลา และไม่ได้ ติดต่อใครเลย”

คำพูดของพฤกษ์ทำให้สีหน้าบุริศร์ยิ่งไม่พอใจ

“พ่อบ้านล่ะ?”

“พ่อบ้านเหมือนจะออกไปซื้อของ

“กี่โมง?”

“ประมาณสิบโมงครึ่งครับ แต่อยู่ซูเปอร์มาร์เก็ตประตูทางเข้า โรงพยาบาล ไม่ได้ไปไกล

พฤกษ์พูดจบ ก็รู้สึกถึงสายตาบุริศร์มองมาที่ตนทันที

“พ่อบ้านต้องทําอะไร ต้องไปด้วยตัวเองเหรอ? สั่งให้คนทาง นั้นจับตัวพ่อบ้านให้ฉันทันที เขาต้องได้รับคำสั่งจากคุณแม่ ให้ ออกไปช่วยตร้นท์หลบหนีแน่ๆ!

บุริศร์กำลังไม่เข้าใจ ทำไมคุณนายตระกูลโตเล็กต้องทำแบบ

นี้ด้วย?

ถ้าคนคนนั้นเป็นครินท์ก็ไม่อะไรหรอก ตอนนี้ความจริงมันอยู่ ตรงหน้าแล้วว่าคนคนนั้นคือจอมหลอกลวง เขาเป็นใครก็ไม่รู้ ด้วยซ้ำ แต่ทําไมคุณนายตระกูลโตเล็กยังเสี่ยงต่อต้านตนเพื่อ ช่วยอรินท์ด้วยล่ะ?

บุตรไม่เข้าใจ
พฤกษ์รับโทรศัพท์ ทางนั้นบอกข้อมูลว่า พ่อบ้านหายไปจาก เปอร์มาร์เก็ตแล้ว น่าจะออกไปทางประตูหลัง

ดวงตาบุรี รีสามารถฆ่าคนได้เลย

“ตี! ดีจริง! ดีมาก!”

เขายิ้มอย่างโกรธเคือง ท่าทางน่ากลัวนั้นทำให้ทุกคนรอบ ข้างตกใจกลัว

พฤกษ์รู้สึกว่าพายุนองเลือดที่หลีกเลี่ยงไม่ได้กำลังจะเริ่มต้น แล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ