แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 298 ฉันกับเจตต์เป็นเพียงแค่เพื่อนกัน



บทที่ 298 ฉันกับเจตต์เป็นเพียงแค่เพื่อนกัน

ใครกันนะ ?

นรมนรีบหันหัวไป ก็เห็นบุริศร์กำลังยืนอยู่ตรงทางเดิน กำลังมองท่าทีของเธอกับเจตต์ พลางมีความโกรธที่ แสดงออกมาตรงหว่างคิ้วนั้น

เธอพยายามขยี้ตา เพราะคิดว่าตัวเองมองผิดไป บุริศร์โผล่มาที่นี่ได้อย่างไร ?

เขาไม่ได้เพิ่งออกจากห้องผ่าตัดไม่ใช่เหรอ ? อีกอย่างกานต์บอกว่าเขาต้อง

จะมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ? พักผ่อนและดูแลตัวเอง นรมนคิดว่าตัวเองสร้างภาพหลอนขึ้นมาเอง

เธอนึกถึงบุริศร์ไม่น้อยเลย

เพิ่งจะห่างกันไม่นาน เธอก็คิดถึงเขาขนาดนั้นแล้วเห

รอ

นรมนยิ้มด้วยความขมขื่น ก่อนจะหันกลับอีกครั้ง คิด ว่าคงช่วยอะไรตัวเองไม่ได้แล้ว

ในตอนแรกเมื่อบุริศร์เห็นว่านรมนเห็นตัวเองแล้ว ก็คิด ว่านรมนจะรีบผลักเจตต์ออก และรีบมาหาตัวเอง แต่น่า เสียดายที่เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเมื่อนรมนเห็นเขาจะทำเป็น ตกใจเล็กน้อย ก่อนจะหัวกลับไปอย่างไม่แยแส และให้ เจตต์ซบไหล่เหมือนเดิม เมื่อมองจากฝั่งของเขา ท่าทางของเจตต์กับนรมนมัน ดูสนิทกันเกินไปแล้ว

เขารู้ว่านรมนไม่มีทางทำอะไรที่ผิดต่อเขา แต่ว่าความ

รู้สึกที่เจตต์มีต่อนรมนนั้นใครๆก็รู้อยู่แก่ใจทั้งนั้น สิ่งที่เจตต์เห็นในวันนี้มันทิ่มแทงใจมาก หรือว่านรมนม องไม่เห็นเลยเหรอ ?

ความโกรธของบุริศร์มันเพิ่มขึ้นมาเยอะมาก เขารีบเดินเข้าไปหานรมน

เงาใหญ่ๆ นั้นทำให้นรมนกับเจตต์เงยหน้าขึ้นมา พร้อมๆ กัน

นรมนเห็นบุริศร์อีกครั้ง ด้วยความตกใจเล็กน้อย เจตต์กลับนั่งขึ้นมาตรงๆ จากไหล่ของนรมน ก่อนจะ พูดเบาๆ ว่า : “อย่าเข้าใจผิดนะ ฉันเห็นว่าเธอแบกรับทุก อย่างอย่างไม่มีคนช่วยเลย เลยมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ”

“คุณออกไปได้แล้ว”

เสียงของบุริศร์นั้นเย็นชา ถึงนรมนจะที่มแค่ไหน ก็รู้ว่า บุริศร์โกรธ

มาเห็นภรรยาของตัวเองซบอยู่กับผู้ชายกลางดึกแบบ

นี้ ก็ไม่แปลกเลยที่บุริศร์จะมีสีหน้าไม่ดี

นรมนเลยรีบพูด : “เจตต์แค่ผ่านมา แล้วมาอยู่กับฉัน ไม่ได้มีอะไรเลยนะ”

ถ้าเกิดนรมนไม่พูดก็พอได้ แต่วันนี้เธอพูดแทนเจตต์ มันทำให้สีหน้าของบุริศร์ดูไม่ดีเลย

เจตต์รู้ท่าทีของบุริศร์ เลยค่อยๆ ลุกขึ้นมา ก่อนจะพูด อย่างทระนง : “คุณคงไม่คิดว่าภรรยาของคุณทำอะไร ลับหลังคุณใช่ไหม ?”

“ไม่อยากตายก็รีบไสหัวไปได้แล้ว”

ตอนนี้บุริศร์ไม่อยากเจอเจตต์เลย ถ้าเกิดไม่สนใจว่าที่ นี่คือโรงพยาบาล เขาอาจจะต่อยเจตต์ไปแล้ว ถึงแม้ว่า ตอนนี้ร่างกายจะไม่ไหวก็เถอะ

“ที ผู้ชายก็แบบนี้ !”

เจตต์มองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ จากนั้นจึงพูดกับนร มน : “พอแล้ว เจ้าของของคุณมาแล้ว ตัวสำรองอย่างฉัน คงต้องไปก่อนแล้วล่ะ”

คำพูดนี้มันออกจะประชดไปนิดหน่อย นรมนรู้จักเจต ต์ดี เลยทำได้แค่มองเขา ไม่ได้พูดอะไรออกไป เลยปล่อย ให้เจตต์ออกไป

แต่ว่าพอดีว่าเพราะนรมนไม่ได้พูดอะไร สีหน้าของบุริ ศร์ยิ่งไม่น่ามองเข้าไปใหญ่

หลังจากที่เจตต์ออกไป ทางเดินก็เงียบลงจนทำให้ หายใจแทบไม่ออก

นรมนมองบุริศร์ อยากจะถามว่าแผลของเขาเป็น อย่างไรบ้าง แต่ว่าบุริศร์ในตอนนี้เย็นชามาก มันทำให้ทั้ง เนื้อทั้งตัวของเธอไม่รู้จะพูดอะไรเลย

บุริศร์รอให้นรมนมาปลอบตัวเอง แต่ทว่ารอมาตั้งนาน นรมนก็ไม่พูดอะไร ความโกรธของบุริศร์เลยมากขึ้น

เรื่อยๆ

“ฉันมาผิดเวลาใช่ไหม ?”

บุริศร์พูดอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์

นรมนอึ้งชะงักไป ก่อนจะเข้าใจได้ ในความหมายของ

บุริศร์

เธอบอกตัวเองว่าไม่อยากเจอบุริศร์ในท่าทีไม่ปกติ แบบนี้เลย

ผู้ชายคนนี้ใจน้อย ในสถานการณ์แบบนี้ยังมาหาก็ เพราะเป็นห่วงกมลกับเธอ แต่ว่าในใจก็ไม่ได้รู้สึกดีสักเท่า ไหร่

“พูดดีๆ ได้ไหม ?”

นรมนพยายามทำให้คำพูดตัวเองนิ่งลง

บุริศร์เห็นเธอแบบนี้ ก็รู้สึกไม่สบายใจมากกว่าเดิม “พูดอะไรดีๆ ? คุณอยากได้ยินฉันพูดอะไรเหรอ ?

“บุริศร์ ถ้าเกิดคุณมาที่นี่เพื่อทะเลาะกับฉัน ขอโทษนะ ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์”

นรมนคิดว่าความโกรธของบุริศร์มันมากเกินไปแล้ว

ระหว่างเธอกับเจตต์ไม่ได้มีอะไรเลย ความรู้สึกที่เธอมี ต่อบุริศร์ บุริศร์จะไม่รู้เหรอ ? เพียงเพราะเจตต์มาอยู่กับ เธอ เลยทำแบบนี้ได้เหรอ ?

ถ้าเกิดเป็นปกติ นรมนอาจจะเข้าใจ และพูดอะไรที่น่า ฟังหน่อย แต่ว่าวันนี้เธอไม่มีอารมณ์อะไรเลยจริงๆ การแลกเปลี่ยนกับนลินนั้นทำให้เธอใช้พลังไปหมด

แล้ว แถมการที่กมลไข้ขึ้นก็ทำให้เธอสติแตกขึ้นไปอีก

ในตอนนี้บุริศร์เข้ามา พูดตามตรง เธอดีใจมาก แต่ ทว่าเมื่อบุริศร์เปิดปากพูดอะไรแย่ๆ ออกมาแบบนี้ นรมนก็ ไม่มีแรงจะต่อสู้ด้วยแล้ว

แต่ยิ่งเธอเป็นแบบนี้ บุริศร์ยิ่งคิดว่านรมนเย็นชาต่อตัว เองมากเกินไป

“คุณไม่มีอารมณ์งั้นเหรอ ? ตอนที่ฉันยังไม่มา ฉันเห็น คุณกับเจตต์คุยกันสนุกสนาน ถ้าเกิดฉันไม่มา พวกคุณ คงจะลืมไปแล้วว่านี่มันหน้าห้องผ่าตัด ? แล้วคงจำไม่ได้ ใช่ไหมว่าลูกสาวคุณกำลังอยู่ในนั้นด้วยน่ะ ? ”

เสียงของบุริศร์เพิ่งจะพูดไปก็รู้สึกผิด เพราะเขาเห็น ความเศร้าใจและความรู้สึกแย่ของนรมน

แต่ทว่าเขาพยายามไม่ทำให้ตัวเองยอมและสงสาร เขาต้องให้นรมนรู้ว่าหลังจากนี้ต้องอย่าให้คนอย่าง เจตต์เข้ามาใกล้อีก

นรมนมองบุริศร์ด้วยความไม่เข้าใจ และรู้สึกแย่เป็น อย่างมาก แต่กลับไม่พูดอะไรออกไป

ความหึงนั้นมันต้องมีลิมิตบ้าง ต้องแยกให้ออกว่าอยู่ ที่ไหนด้วย ?

บุริศร์เป็นอะไรกันเนี่ย ?

นรมนเบือนหน้านี้ เพราะไม่อยากจะพูดอะไรไป มากกว่านี้ เกรงว่าจะต้องมาทะเลาะกับบุริศร์อีก แต่ทว่านรมนยิ่งเงียบ บุริศร์ก็ยิ่งนั่งไม่ติด

“นรมน ฉันกำลังคุยกับคุณอยู่นะ ! ”

“คุณกลับไปโรงพยาบาลเถอะ กานต์บอกว่าคุณต้อง รักษาแผลดีๆ คุณกลับไปเถอะ”

ไม่นานมานี้เธอยังหวังว่าจะให้บุริศร์อยู่ข้างๆ เธอ แต่ ว่าในตอนนี้เอง เธอเหนื่อยเหลือเกิน

เธอไม่อยากทะเลาะกับบุริศร์ ไม่อยากเลยแม้แต่น้อย ตอนที่บุริศร์ได้ยินว่านรมนไล่เขา กลับรู้สึกแย่เป็น อย่างมาก

“คุณไล่ฉันงั้นเหรอ ? ฉันเพิ่งจะฟื้น เป็นห่วงคุณกับ กมล เลยไม่สนใจคำของหมอ แล้วแอบออกมา คุณกลับ มาไล่ฉันไปงั้นเหรอ ? นรมน ตอนนี้คุณเป็นอะไรกันแน่ ?”

บุริศร์ไม่ไม่รู้ข้อแลกเปลี่ยนระหว่างนรมนกับนลิน คุณนายโตเล็กบอกเพียงแค่นลินบริจาคไตให้

ตอนนั้นเขาคิดว่านลินกำลังตอบแทนที่นรมนเคยช่วย เอาไว้ ความคิดของเขาเหมือนกับคุณนายโตเล็ก ก่อน หน้านี้ทำไม่ค่อยดีกับนลินเท่าไหร่ ตอนนี้เลยเป็นห่วงแล้ว ดีกับนลินเพราะช่วยกมลเอาไว้

เขาคิดว่านรมนจะดีใจมาก เพราะลูกได้รับการช่วย เหลือแล้วไม่ใช่เหรอ ?

แต่ว่าทำไมเขาถึงคิดไม่ถึงเลยว่าอารมณ์ของนรมน ในตอนนี้จะแย่ขนาดนี้ มันแย่จนทำให้เขาคิดว่าตัวเองทำ อะไรผิดไปแล้ว

แต่ทว่าเขาทำอะไรผิดไปล่ะ ? บุริศร์ทำได้เพียงโทษแต่ความท้าทายของเจตต์

ไอ้เลวนั่นจะต้องพูดอะไรกับนรมนแน่นอน เมื่อคิดแบบนี้ สายตาของบุริศร์เลยยิ่งเยือกเย็นขึ้นไป

“เจตต์พูดอะไรหรือเปล่า ? ฉันจะไปหาเขา !” เมื่อพูดจบเขาก็จะหันไป แต่กลับถูกนรมนขวางเอาไว้

“ไม่เกี่ยวอะไรกับเจตต์ บุริศร์ คุณมีเหตุผลหน่อยได้ ไหม ?”

นรมนคิดว่าบุริศร์ในคืนนี้ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ เลยเกิด ความทนไม่ค่อยได้ขึ้นมา

บุริศร์ไม่เคยเห็นสีหน้าแบบนี้ของนรมนเลย ในวันนี้มา เห็นนรมนทนตัวเองไม่ได้ เขายิ่งคิดว่านรมนทำไปเพราะ การเป็นปรปักษ์ของเจตต์กับตัวเอง

“ฉันยังมีเหตุผลไม่พออีกเหรอ ? ถ้าเกิดฉันไม่มีสติ แค่ ฉันเห็นเขาซบไหล่คุณฉันคงจะลงมือไปแล้ว”

“เขาแค่ยืมไหล่ฉันไปซบเท่านั้นเอง แม่ของเขา….”

“แม่เขาจะเป็นจะตายมันไปเกี่ยวอะไรกับคุณ ? นรมน สมองคุณทำจากอะไรเหรอ ? ผู้ชายคนหนึ่งต้องการไหล่ ของคุณไปทำไมกัน ?”

บุริศร์รีบตัดบทของนรมน

อีก คำพูดนี้เขาเก็บไว้ในใจมานาน และคิดมาตลอดว่าน รมนกับเจตต์ไม่ได้มีอะไรกัน แต่วันนี้เห็นแววตาของเจตต์ ที่มองนรมน บุริศร์รู้สึกไม่ดีมาก บวกกับการที่นรมนปก ป้องเจตต์แล้วทะเลาะกับตัวเอง บุริศร์ยิ่งหึงเข้าไปใหญ่

นรมนอึ้งชะงักไปเล็กน้อย พอเห็นความหึงของบุริศร์ ก็คิดว่ามันน่าเหนื่อยใจเป็นอย่างมาก

“ฉันกับเจตต์เป็นแค่เพื่อนกัน บุริศร์ คุณคิดมากเกินไป

แล้ว”

“ฉันเคยคิดเหรอ ? ถ้าเกิดฉันไม่มา ไม่แน่ว่าเจตต์อาจ จะทำอะไรกับคุณ ? เขาเป็นคาสโนวา การจะจีบเล่นกับผู้ หญิงอย่างคุณมันง่ายๆ เลยไม่ใช่เหรอ ?”

“เพี้ยะ” นรมนทนไม่ไหวแล้ว เลยตบไปหนึ่งครั้ง

“คุณรู้จักฉันแบบไหนกัน ? ลูกสาวฉันจะตายหรือ เปล่าก็ไม่รู้ คุณยังจะมาสงสัยว่าฉันทำอะไรลับหลังคุณอีก เหรอ ในใจของคุณ ฉันเป็นคนแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ ?”

นรมนพูดทุกสิ่งที่อัดอั้นออกมาในตอนนี้

จู่ๆ บุริศร์ก็อึ้งชะงักไป เมื่อเห็นน้ำตาคลอของนรมน เขาก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าตัวเองพูดอะไรไป

“ไม่ใช่ นรมน ฉัน….”

“คุณกลับไปก่อนเถอะ ฉันบอกไปแล้ว ว่าฉันไม่อยาก ทะเลาะกับคุณ ฉันกับเจตต์ไม่มีอะไรเลย คุณถ้าเกิดคิดว่า ฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่ดีแบบนั้น ก็แล้วแต่”

นรมนนั่งลงบนเก้าอี้ ก่อนจะเบือนหน้าหนี แล้วหันหลัง ให้บุริศร์

เธอคิดว่าตัวเองน้อยใจสุดๆ แล้ว

เพื่อช่วยกมล เธอปฏิเสธความต้องการของนลินไม่ได้ เธอมีเวลาอยู่กับบุริศร์ไม่มากแล้ว แต่ต้องมาดูนลินอยู่กับ คนที่เธอรักที่สุดสามเดือน แต่ทว่าบุริศร์ในตอนนี้ยังสงสัย ในตัวเธอกับเจตต์ว่ามีความสัมพันธ์ลับๆ กัน

นี่มันหมายความว่าอย่างไรกัน ? นรมนคิดไป ก็มีน้ำตาไหลออกมา

เธอไม่ใช่คนที่ร้องไห้ง่าย แต่ทว่าในตอนนี้เองกลับคิด ว่ามันน่าน้อยใจมากเลย

นรมนใช้หลังมือเช็ดน้ำตา แต่ว่าน้ำตานั้นมันไหลออก มามากเหลือเกิน บุริศร์ถูกน้ำตาของนรมนทำให้ตกใจ

“นรมน คุณอย่าร้องเลย ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดเองโอเค ไหม ? คุณอย่าโกรธฉันเลย ฉันหึง แล้วอิจฉาตาร้อน ฉัน มันแย่ ฉันรู้ว่าคุณไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น ถ้าคุณคิดว่า อารมณ์ไม่ดี คุณตีฉันได้เลย”

บุริศร์รีบนั่งยองลงต่อหน้านรมน ก่อนจะจับมือของนร มน แต่กลับถูกนรมนสะบัดทิ้ง” นรมน…”

เสียงของบุริศร์มีความน่าสงสาร แต่ว่านรมนกลับไม่ ได้สนใจเอาแต่ร้องไห้

เมื่อเห็นเธอเป็นแบบนี้ บุริศร์ก็รีบลุกขึ้น ก่อนจะเดิน เข้าไปช้อนท้ายทอยของนรมน จากนั้นริมฝีปากบางก็ ประทับรอยจูบลงบนริมฝีปากแดงอวบอิ่มนั้น


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ