แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 562 ฉันก็มาตามหาคนเหมือนกัน



บทที่ 562 ฉันก็มาตามหาคนเหมือนกัน

“ขโมย? ที่ไหนมีขโมย

คนรอบกายเครียดขึ้นมาทันที

นรมนรีบแตะกระเป๋าตัวเองอย่างรวดเร็ว โทรศัพท์ยังอยู่ แต่ ตราประทับที่เพิ่งนํากลับมาหายไปแล้ว

แย่แล้ว!

ตราประทับเป็นของสําคัญมากๆ ถึงมันจะเป็นชื่อภาษาอังกฤษ แต่มันก็มากพอที่แสดงสถานะของบุคคล

นรมนกังวลใจอย่างมาก แต่ทุกคนล้วนตื่นตระหนก ทําให้เธอ

ก้าวไปข้างหน้าไม่ได้

บริกรเห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้ ก็รีบแจ้งที่สำนักงานรักษา ความปลอดภัย

บอดี้การ์ดรอบๆ ก็รีบมาทางนี้อย่างรวดเร็ว ถึงแม้นรมนจะกังวลใจ แต่ก็เดินไม่ได้ ทำได้แค่ยืนอยู่กับที่

พอหัวหน้ารักษาความปลอดภัยพาคนมา ถึงจะรักษาความ เป็นระเบียบเรียบร้อยได้

“เกิดอะไรขึ้น?”

“หัวหน้า คุณผู้หญิงท่านนี้โดนขโมยของ บอกว่าเมื่อกี้นี้มีขโมยผ่านไป

บริการรับพูดขึ้น

หัวหน้าเหลือบมองนรมน ถามขึ้น “อะไรหายครับ?”

“ตราประทับไม้หวงฮวาหลี”

คำพูดนมันทำให้หัวหน้าขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ตราประทับ?”

“ออกมาข้างนอกเอาตราประทับมาทำอะไรครับ?”

“ใครออกกฏว่าออกมาข้างนอกแล้วห้ามนำตราประทับมา?” บรรยากาศระหว่างนรมนและหัวหน้าตึงเครียดทันที คนรอบๆ เห็นสถานการณ์นี้ ก็ไม่รู้ว่าใครพูดประโยคหนึ่งขึ้น

มา

“ในเมืองใต้ดินของห้ามหาย แบบนี้ต่อไปเราเข้ามาก็ต้องนำ เซฟมาหรือเปล่า? เมื่อก่อนไม่เคยเห็นมีเรื่องแบบนี้เลย

“จริงด้วย ถึงตราประทับจะไม่ได้แพง แต่มันก็เป็นสิ่งของส่วน ตัว ถ้ามีคนเอาตราประทับไปทำอะไรขึ้นมา ใครจะไปรู้ล่ะ

หัวหน้าได้ยินคนรอบๆ พูดแบบนี้ คิ้วก็ยิ่งขมวดแน่นขึ้นทันที “เอาล่ะๆ ฉันจะแก้ไขเรื่องนี้ คุณผู้หญิงท่านนี้ทั้งวิธีติดต่อเอาไว้ เมื่อหาเจอแล้วฉันจะติดต่อคุณไป
บรมนบอกวิธีการติดต่อของตัวเองไว้ นี่คือเบอร์โทรศัพท์ที่ตั้ง ขึ้น ในนามคนอื่น หาตัวตนของเธอไม่เจอแน่นอน

เหตุการณ์นี้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

คนรอบๆ ถูกไล่ให้กระจายหายไป นรมนมาถึงห้องส่วนตัว หมายเลขสามด้วยการนำทางของบริกร

“คุณผู้หญิง นี่คือกุญแจของคุณ ในนั้นมีสิ่งของทุกอย่าง ต้องการประมูลอะไร แค่กดบิดอย่างลับๆ ก็ได้แล้ว”

“รู้แล้ว”

นรมนรับกุญแจมาแล้วเข้าไป

เธอเพิ่งเข้าประตูไปก็สังเกตเห็นมีคนในห้อง

“ใคร?”

นรมนอยากยื่นมือออกไปด้วยจิตใต้สํานึก แต่โดนคนปิดปาก จากด้านหลัง

“อย่าพูด! ฉันขออยู่สักพัก เดี๋ยวจะสำเร็จแล้ว

เป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง

นรมนชะงักนิดหน่อย รู้สึกได้ถึงกลิ่นน้ำหอมชาแนลบนตัวผู้ หญิงด้านหลัง

เธอไม่ได้ชอบน้ำหอมเท่าไรนัก ขมวดคิ้วทำท่าจะปล่อยมือ อีกฝ่ายดูเหมือนจะเข้าใจก็พูดเสียงทุ้ม “ฉันจะปล่อยเธอ คุณห้ามเรียกคนเข้ามาได้ไหม? ฝากด้วยนะ!

นโมนพยักหน้า

เธอก็ไม่อยากสร้างความเดือดร้อนเช่นกัน

หลังจากหญิงสาวปล่อยมือ นรมนก็ผันตัวไปมอง แต่ก็ตก ตะลึงทันที

นี่มันเธอ!

ผู้หญิงคนนั้นที่โดนเกรทจับตรงประตูทางเข้า ผู้หญิงคนนั้นที่ คล้ายกับตัวเอง!

“ทําไมคุณหน้าตาเหมือนฉันได้ขนาดนั้น?

หญิงสาวเอ่ยปากด้วยจิตใต้สํานึก ดวงตาเต็มไปด้วยความ ประหลาดใจ

นรมนเองก็ประหลาดใจ แต่ก็พูดขึ้นอย่างเย็นชา “ฉันใส่ หน้ากาก คุณก็มองออกเหรอว่าฉันกับคุณหน้าคล้ายกัน?”

“หน้ากากคุณมันครึ่งเดียวเอง ฉันมองรูปลักษณ์ของคุณได้ จากอีกครึ่งหน้าของคุณ

คำพูดของหญิงสาวทำให้นรมนตกตะลึงนิดหน่อย เธอไม่มีความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดูเหมือนมาถึงที่นี่แล้วไอคิวเธอก็จะลดลงเช่นกัน เห็นหญิงสาวมองใบหน้าครึ่งหนึ่งของตัวเอง นรมนก็ถอดหน้ากากออก สองคนขึ้นด้วยกันก็คล้ายกันมากจริงๆ คล้ายกัน ถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์

“ค-คุณคงไม่ใช่ลูกสาวนอกสมรสของแดด ฉันใช่ไหม? พอหญิงสาวพูดคํานี้ออกมา เกือบทําให้นรมนสำลักแทบตาย

“คุณคิดเยอะไปแล้ว”

นรมนนั่งบนโต๊ะข้างๆ มองไปที่ฉากด้านล่าง การประมูลยังไม่ เริ่มต้น เธอรินน้ำให้ตัวเองหนึ่งแก้ว ยังไม่ทันได้ดื่มหญิงสาวก็ แย่งไป

“ขอบคุณนะ!”

เธอดื่มรวดเดียวจนหมดแก้วโดยไม่เกรงใจ ไม่มีความเป็นผู้ หญิงเลยสักนิต

นรมนส่ายหน้าอย่างช้าๆ แล้วรินน้ำให้เธออีกแก้ว

“คุณ ใจดีจัง”

เธอดื่มอีกครั้ง แล้วนั่งลง พูดขึ้น “คนที่พวกเขาต้องการจับคง ไม่ใช่คุณหรอกใช่ไหม? ยังไงแล้วฉันก็ไม่รู้จักพวกเขา”

“ฉันก็ไม่รู้จักพวกเขาเหมือนกัน”

นรมนไม่ยอมรับหรอก

หญิงสาวเท้าคางมองนรมน จู่ๆ ก็พบอะไรบางอย่างแล้วพูดขึ้น “คุณหา ลยกรรมเหรอ? คุณทําศัลยกรรมให้เป็นฉันจริงๆ ด้วย ฉันว่าคุณคงไม่ได้แอบชอบฉันหรอกนะ ก็เลยทำแบบนี้? อุ้ยตายฉันจะบอกคุณให้นะ ฉันชอบแค่ผู้ชายเท่านั้น!

บรมนพูดไม่ออกสุดๆ

ใบหน้าที่คนอื่นช่วยฉันแก้ไขมัน ฉันไม่รู้ว่ามันเหมือนคุณ ขนาดนั้น

“คนอื่นคือใครอ่ะ?”

หญิงสาวสนใจมาก แต่นมันไม่อยากพูด ถึงแม้จะแตกหักกับ รเมศแล้ว แต่อย่างไรก็เคยรู้จักกัน เธอไม่ค่อยอยากแฉรเมศต่อ หน้าคนอื่น ถึงแม้จะเป็นผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้

“คุณ ออะไร?”

นรมนเอ่ยปากเรียบๆ เปลี่ยนหัวข้อเรื่อง

หญิงสาวตกตะลึงนิดหน่อย พูดขึ้น “ฉันชื่อฉัตรยา”

นรมนก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอพูดเป็นเรื่องจริงหรือโกหก ก็เชื่อเธอไป พลางๆ ก่อน

“คุณชื่ออะไรอ่ะ?”

“ชลลี่”

นโมนไม่อยากเปิดเผยตัวตน ยังคงพูดชื่อปลอมไป

“ชลลี่? เหมือนฉันไม่รู้จักคนชื่อชลลื่นะ”

นรมนไม่สนใจเรื่องพวกนี้ สายตาเธอจับจ้องไปที่การประมูล ด้านล่างตลอดเวลา
การประมูลที่แปลกประหลาดมาก เหมือนนักสู้วัวกระทิงโรมัน โบราณ รอบฐานเป็นวงกลม ลูกค้าหมุนเวียนจากล่างขึ้นบน แบ่ง เป็นหลายชั้นตามลำดับ ยิ่งขั้นสูงมากเท่าไร ก็แสดงว่าสถานะยิ่ง สูงส่งมากเท่านั้น ตอนนั้นรมนอยู่ชั้นสาม ด้านบนยังมีอีกชั้นหนึ่ง

“คุณมาเมืองใต้ดินครั้งแรกเหรอ?”

ฉัตรยากามขึ้นอย่างเบื่อหน่าย

“อืม!”

นรมนไม่ได้สนใจเธอ แค่ตอบแก้ขัดเท่านั้น

“ฉันก็มาครั้งแรกเหมือนกัน ยังคิดว่าจะหาคนที่มาบ่อยๆ ได้ คุณช่วยประมูลคนคนหนึ่งให้ฉันได้ไหม?

คำพูดของฉัตรยาทให้นมนตกตะลึงนิดหน่อย

“ประมูลคน?”

ทำไม? คุณไม่รู้เหรอว่าที่นี่ประมูลอะไรก็ได้ทั้งนั้น? ฉันมา เพราะคนคนหนึ่ง”

สีหน้าฉัตรยามีความซึมเศร้าและเสียใจนิดหน่อย

นรมนต้องการปฏิเสธอย่างมาก ตอนนี้เธอไม่อยากมีปัญหา เพิ่มเติม แต่ฉัตรยาดูเหมือนมองความคิดเธอออก พูดขึ้นเสียง ทุ่ม “ถ้าคุณไม่ตกลง ฉันจะบอกพวกเขาว่าคนที่พวกเขาต้องการ อยู่ที่นี่”

“คุณข่มขู่ฉันเหรอ?”
บรมนค่อนข้างรู้สึกโกรธเคือง

เห็นนรมนโกรธ ฉัตรยาก็รีบพูดอย่างน้อยอกน้อยใจ “ฉันแต่ อยากให้คุณช่วยฉัน

“ไม่ว่าง

นรมนปฏิเสธทันที เมื่อเผชิญหน้ากับใบหน้าที่คล้ายตัวเอง อย่างมาก เธอรู้สึกอึดอัดมากจริงๆ

แต่ฉัตรยายนนิ้วออกมา จับมุมเสื้อผ้านรมนเบาๆ แล้วพูดขึ้น “ขอร้องล่ะ ฉันจ่ายเงินก็ได้นะ เท่าไรก็ได้”

“คุณคิดว่าฉันเป็นคนขาดเงินเหรอ?”

นรมนเหลือบมองเธออย่างเย็นชา

“ไม่ใช่”

ฉัตรยารู้สึกสูญเสียกำลังใจนิดหน่อย

“ปล่อยมือ

“ไม่ปล่อย นอกจากคุณจะตอบตกลงฉัน”

ฉัตรยายังไม่ยอมแพ้

นรมนรู้สึกหมดหนทางนิดหน่อย

“ฉันมีธุระของตัวเองต้องทำ ไม่มีเวลายุ่งกับคุณ เดี๋ยวพอเจ้า หน้าที่รักษาความปลอดภัยข้างนอกถอนตัวไปแล้ว คุณออกไปจะ ดีที่สุด”
“คุณจะทําอะไร? บางทีฉันอาจจะช่วยคุณได้นะ!”

จักรยาเริ่มสนใจทันที

นรมนมองเด็กผู้หญิงตรงหน้าที่คล้ายกับตัวเองอย่างมาก แต่ เห็นได้ชัดว่านิสัยต่างกัน รู้สึกอยากถอนหายใจจริงๆ

“ฉัตรยา ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับคุณ

“ทําไมพวกคุณเอาแต่พูดว่าเล่นกับฉัน ทั้งๆ ที่ฉันอยากช่วย คุณจากใจจริงนะ”

ฉัตรยารู้สึกน้อยใจนิดหน่อย

ดูออกว่า ในครอบครัวฉัตรยาน่าจะเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยที่ถูก เอาอกเอาใจ

นรมนพูดเสียงทุ้ม “คุณช่วยฉันไม่ได้หรอก”

“ทำไมช่วยไม่ได้? หน้าฉันคล้ายคุณมาก ถ้าพวกเขาต้องการ จับตัวคุณ แค่ฉันช่วยคุณดึงดูดความสนใจพวกเขาออกมา คุณก็ จะได้ทําในสิ่งที่ตัวเองอยากทําไง

คำพูดนี้ของฉัตรยาดูสบายๆ อย่างมาก ราวกับการดึงดูด ความสนใจคนเหล่านั้นเป็นเรื่องเล็กน้อย

นรมนถึงได้ลืมตามองฉัตรยา

“คุณรู้ไหมว่าสิ่งที่ฉันอยากทำมันอันตรายแค่ไหน?”

“อันตรายแค่ไหนก็ไม่สำคัญเท่าประมูลคนคนนั้นไม่ได้หรอก”
บรมนูเห็นฉัตรยาเป็นแบบนี้ ก็ถามขึ้นอย่างอดไม่ได้ “คนที่คุณ อยากประมูลคือใคร? เป็นอะไรกับคุณ?

“คนรักของฉัน!”

ฉัตรยามีสีหน้าเสียใจ

จิตใจนรมนเคลื่อนไหว อดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจอ่อน

“ทําไมถึงทําคนรักหายไปล่ะ?”

“ในเมืองใต้ดินนี้มีองค์กรคนชั่ว พวกมันไม่สนว่าอีกฝ่ายเป็น ใคร แค่พวกมันชอบก็จะปล้นมาแล้วขายทิ้ง ฉันไม่ได้ดูแลเขาให้ ดี คนในครอบครัวฉันไม่อนุญาตให้ฉันช่วยเขา ฉันก็เลยต้องมา คนเดียว เพื่อเขา ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น

ฉัตรยามองนรมน การแสดงออกทางดวงตาทำให้นมนค่อน ข้างประทับใจ

“ฉันไม่ได้มาประมูลของ ฉันก็มาตามหาคนเหมือนกัน ฉัน มาตามหาสามีน”

“อ๋อ”

ดวงตาฉัตรยาหรี่ลงในพริบตาเดียว

และในตอนนี้ การประมูลก็เริ่มขึ้น

นรมนรู้สึกทนไม่ได้นิดหน่อย แต่นึกถึงบุริศร์และเจตต์ เธอก็ ต้องตัดสินใจอีกครั้ง

ตอนที่นรมนคิดว่าฉัตรยาจะยอมแพ้ จู่ๆ เธอก็พูดขึ้น “คุณช่วยฉันประมูลคนคนนั้น ฉันช่วยคุณตามหาสามีคุณได้ แค่เขาอยู่ใน เมืองใต้ดินนี้ ฉันรับประกันว่าเจอเขาได้แน่ๆ แต่คุณต้องช่วยกัน ประมูลคนที่ฉันต้องการก่อน

เห็นฉัตรยาพูดคำสาบาน นรมนก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

“คุณหาเจอได้แน่นะ?”

“ได้แน่นอน!”

คำพูดของฉัตรยาทำให้นรมนครุ่นคิดนิดหน่อย

การหาที่ไร้จุดหมายของตัวเองสุดท้ายแล้วมันก็ไม่ใช่วิธีการ และการประมูลจะสิ้นสุดไม่ช้าก็เร็ว ถ้ามันสิ้นสุดลงแล้วตัวเองยัง หาเขาไม่เจอ แล้วเธอควรทำอย่างไร? ครั้งต่อไปเข้ามาก็ไม่รู้ว่า เมื่อไร ยิ่งไม่รู้ว่าจะมีโอกาสไหม

ครุ่นคิดครั้งแล้วครั้งเล่า นรมนมองฉัตรยา แล้วพูดเสียงทุ้ม “ฉันแค่ช่วยคุณประมูลคน ประมูลครึ่งหน้าโอเค แต่ครึ่งหลังไม่ ได้แล้ว คุณต้องรู้ว่าสิ่งสำคัญที่สุดก็คือเวลา ถ้าประมูลในครึ่ง หลัง ฉันจะไม่มีเวลาไปช่วยสามีฉันแล้ว”

ฉัตรยารู้สึกลังเลนิดหน่อย แต่ก็ยังพยักหน้าพูดขึ้น “โอเค ฉัน ตกลง ตราบใดที่ห้าประมูลแรกไม่มีเขา ฉันจะนั่งแทนคุณตรงนี้ คุณก็ไปตามหาสามีคุณ แต่ถ้าเขาปรากฏตัวออกมา ไม่ว่าจะ ราคาเท่าไร คุณต้องช่วยฉันซื้อมาโอเคไหม? กลับไปฉันจะหาวิธี คืนเงินคุณ”

“พูดมาตั้งนาน คุณไม่มีเงินเหรอ?”
นรมนรู้สึกว่าตัวเองเหมือนตกหลุมพรางฉัตรยาแล้ว เด็กผู้ หญิงคนนี้ดูใสซื่อบริสุทธิ์ จริงๆ แล้วเจ้าเล่ห์ไม่น้อยเลยล่ะ

ขณะที่พวกเธอกำลังโต้เถียงกันอยู่ การประมูลก็เริ่มขึ้นแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ