แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 1034 เป็นผู้หญิงที่ไม่มีเหตุผลนี่มันเป็นงานที่ใช้ แรงงานจริง ๆ



บทที่ 1034 เป็นผู้หญิงที่ไม่มีเหตุผลนี่มันเป็นงานที่ใช้ แรงงานจริง ๆ

บริศ รีบพูดขึ้นว่า “คือว่า ผมจะไปเยี่ยมพฤกษ์ที่โรงพยาบาล สักหน่อย”

พูดจบเขาก็หมุนตัวแล้วเดินไปเลย แต่กลับโดนนรมนเรียกไว้ ซะก่อน

“ตอนนี้คุณไม่ชอบฉันแล้วใช่ไหม?”

น้ำหนักของคำพูดนี้นั้นแรงเกินไปแล้ว

บริศ พูดขึ้นอย่างเอาตัวรอดสูงมากขึ้นมาทันที “จะเป็นไปได้ ยังไงล่ะ? คนที่ผมรักที่สุดก็คือคุณ!

“งั้นคุณเห็นฉันแล้วจะวิ่งหนีทำไม?”

นรมนก้าวเท้าที่สง่างามเดินลงมา

บริศร์ถอยหลังไปเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัว “ผมหนีที่ไหนกัน? ผมก็แค่อยากจะไปเยี่ยมพฤกษ์สักหน่อย”

“พฤกษ์มีคมทิพย์อยู่เป็นเพื่อน เขาสองคนสามีภรรยาอยู่ด้วย กันดีออก คุณจะไปยุ่งวุ่นวายทำไม? ?”
ระหว่างที่นรมนพูดก็เดินมาถึงข้างกายบุริศร์แล้ว

บุรีศร์ถอยร่นไปถึงขอบประตู จ้องมองมือของนรมนมาถึงคอ เสื้อของตัวเองไว้โดยตรง จากนั้นมืออีกข้างหนึ่งก็ค่อย ๆ ยื่นออก มา แล้วก็วาดวงกลมอยู่บนหน้าอกของเขา

อยู่ ๆ เขาก็ลำคอแห้งผากขึ้นมาทันที

“นรมน คุณฟังผมพูดนะ ผมมีธุระจะไปหาพฤกษ์ คือว่าผม…….

“เจ้าชายนิทราคนหนึ่ง คุณพูดไปเขายังจะสามารถช่วยคุณ อะไรได้?”

นรมนจ้องมองบริศ อย่างสงสัย

บุริศร์ถึงเพิ่งพบว่าตัวเองหลุดปากพูดไป

ทํายังไงดี?

จะเปิดอกพูดไปตรง ๆ ดีหรือว่าไม่พูด?

เขากำลังลังเลอยู่

ดวงตาของนรมนมืดขรึมลงเล็กน้อย

เจ้าตัวดี!

ให้โอกาสคุณแล้ว ก็ยังไปพูดอย่างตรงไปตรงมาใช่ไหม?
ไม่กลัวตายเลยจริง ๆ นะ

แล้วมือของนรมนก็ลูบไล้ลงไปจากหน้าอกของเขาทันที “ที่รัก หลายวันมานี้คุณอยู่ในห้องขัง มีตำรวจหญิงสวย ๆ มา

ขอบคุณไหมคะ?”

“จะเป็นไปได้ยังไงกัน?”

บริศร์รู้สึกว่าไฟทั้งตัวนั้นเหมือนไฟที่สามทุ่งค่อย ๆ แผ่ซ่าน ออกไป

จะถึงชีวิตแล้ว!

นรมนนี่ปกติไม่เห็นว่าจะมายั่วยวนเขาเลย พอวันนี้ตัวเองเพิ่ง จะทำการผ่าตัดมาไม่นาน ผู้หญิงคนนี้ได้รับการกระตุ้นมาจาก ไหนกัน?

หรือว่าเมื่อคืนนี้ไม่ได้ทำให้เธอสมปรารถนาเหรอ?

ไม่น่าใช่นะ!

บุริศร์ยังไม่กล้าหลบหลีก ได้แต่เพียงรับโทษทัณฑ์ที่หอมหวาน นี้อยู่อย่างน่าเศร้า

“ที่รัก คือว่ากมลนอนหลับไปแล้ว พวกเรา…….

“ความหมายของคุณคือเราขึ้นไปทำกันข้างบนเหรอคะ?”
ดวงตาของนรมนระยิบระยับขึ้น

บริศ เกือบจะโดนน้ำลายของตัวเองทำให้สำลักจนตาย

“ไม่ ความหมายของผมคือเราสามารถทำเรื่องอะไรอย่างอื่นที่ มันมีความหมายมากกว่า

พูดแล้ว เขาก็รีบกุมมือเล็ก ๆ ที่ซุกซนของนรมนเอาไว้ แล้วก็ ดึงเธอไปอีกข้างหนึ่ง

แล้วนรมนก็ไม่พอใจขึ้นมาทันทีเลย

“บุริศร์ นี่คุณหมายความว่าไงเนี่ย? พูดมา คุณได้เรื่องอะไรที่ ผิดต่อฉันมาใช่ไหม?”

“ผม มีที่ไหนล่ะ!”

ตอนนี้บริศ มีทุกข์แต่พูดยาก

“ไม่มี แต่กลับไม่ให้ฉันแตะต้องตัวคุณ? บุริศร์ ถ้าวันนี้คุณไม่ พูดต้นสายปลายเหตุมาให้รู้เรื่อง ฉันกับคุณไม่จบกันแน่ ๆ”

นรมนกลายร่างเป็นผู้หญิงไม่มีเหตุผลขึ้นมาทันที มือเท้า สะเอวเอาไว้ ท่าทางเหมือนอย่างกับจะทะเลาะกับบุริศร์ยังไง อย่างงั้น

จะไม่พูดก็ไม่ได้ นรมนที่เป็นแบบนี้ก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบนะ
ถ้าหากว่าเป็นเมื่อก่อนละก็ บุริศร์คงจะไม่พูดอะไรมากแล้วก็ จัดการเธอไปเลย แต่ว่าตอนนี้เขากลับมีใจมากจริง ๆ แต่ เรี่ยวแรงไม่เพียงพอ

“ที่รัก คือว่า ผมรู้สึกว่าคุณเหมาะสมที่จะเป็นสายแบบสง่างาม มากกว่า จริง ๆ นะ สายแข็งแกร่งแบบนี้ไม่เหมาะกับคุณหรอก”

บุริศรคิดวิเคราะห์อยู่ว่าจะพูดยังไงถึงจะไม่ให้นมบ้าคลั่งขึ้น

มา

แล้วนรมนก็ลดมือที่เท้าเอวอยู่ทันที แล้วจ้องมองเขาอย่าง เยือกเย็นและพูดขึ้นว่า “บุริศร์ ทางที่ดีที่สุดคุณอย่าให้ฉันรู้ว่าคุณ มีเรื่องปิดบังฉันอยู่นะ ไม่งั้นละก็………

คำพูดตัวสุดท้าย นรมนลงเสียงหนักมากเป็นพิเศษด้วย หัวจิตหัวใจของบุริศร์ก็สั่นไหวตามด้วยที่หนึ่ง ตอนนี้เขาจะเปิดอกพูดยังทันไหม?

บริศร์ครุ่นคิดอย่างรวดเร็วขึ้นมาครู่หนึ่ง แล้วพูดขึ้นว่า “ผม สารภาพ ผมยอมสารภาพแล้วพอหรือยัง?”

“พูดมา”
นรมนลุกขึ้นไปนั่งลงบนโซฟา แล้วก็ดื่มน้ำอุ่นหนึ่งให้ชุ่มคอ สักหน่อย

จะเป็นผู้หญิงไร้เหตุผลนี้เป็นงานใช้แรงงานจริง ๆ ด้วย

เหนื่อยจริง ๆ เลย!

ถือโอกาส ในตอนที่นรมนยังดื่มน้ำอยู่นั้น บุริศร์ก็รีบพูดขึ้นว่า “จริง ๆ แล้วพฤกษ์ไม่ได้เป็นเจ้าชายนิทรา แค่แกล้งทำเท่านั้น เรื่องนี้คุณรอผมค่อย ๆ อธิบายกับคุณนะ

หัวคิ้วของนรมนขมวดเข้าหากันเล็กน้อยทีหนึ่ง เรื่องที่เธอต้องการฟังเป็นเรื่องของพฤกษ์เหรอ? พฤกษ์เป็นอะไร เป็นอะไร เป็นอะไรกับเธอเหรอ? เห็นได้ชัดว่าบุริศร์ยังไม่รู้สึกว่านรมนต้องการฟังอะไร นรมนลุกพรวดที่หนึ่งขึ้นมายืนขึ้น จนทำให้บริศร์ตกใจจน

สะดุ้ง

“เป็นอะไรไป?”

“ฉันไม่อยากฟังแล้ว บุริศร์ คุณอย่ามาเสียใจทีหลังนะ!” นรมนพูดแล้วก็หมุนตัวขึ้นไปข้างบนเลย
บุริศร์ตื่นตระหนกขึ้นมาแล้ว เขาพูดอะไรผิดไปเหรอ?

ไม่ใช่ว่าจะให้เขาพูดอย่างตรงไปตรงมาเหรอ?

นี่ก็พูดอย่างตรงไปตรงมาแล้วไม่ถูกเหรอ?

ทำไมถึงรู้สึกว่าความในใจของภรรยายังอยู่ก็ยิ่งเดายากแล้ว? นรมนไม่ได้อยากจะสนใจว่าในใจของบุริศร์จะคิดยังไงเลยสัก

เจ้าผู้ชายตัวเหม็นคนนี้นี่น่ารังเกียจจริง ๆ

ท่าหมัน เรื่องที่ใหญ่ขนาดนี้ เขากะว่าจะปิดบังเธอไปถึงตอน ไหน?

เรื่องที่แม้แต่รมิดายังรู้เธอที่เป็นภรรยากลับไม่รู้เรื่อง พอ

ตอนนี้ให้โอกาสเขาแล้ว ยังไม่รู้พูดตรง ๆ อีก

เธอไม่อยากจะสนใจผู้ชายแบบนี้แล้ว

นรมนเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมา แล้วลองดูหน้าโลกโซเชียลรอบ หนึ่ง ก็มองเห็นเรื่องราวของจยายังคงใหญ่โตขึ้นอยู่

นรมนจะไม่พูดก็ไม่ได้ ความรุนแรงในโลกโซเชียลนี่น่ากลัวมากจริง ๆ
ตอนนี้เธอทําได้แครอให้ทางด้านพริมาหาหลักฐานที่มี ประโยชน์มาหักมุมเท่านั้น

แล้วก็ไถ่ถามเรื่องอื่น ๆ ของบริษัทอีกนิดหน่อย นอกจากเรื่อง ของจยาแล้ว เรื่องอื่นยังถือว่าเป็นอยู่บนทางที่ถูกที่ควรอยู่

ทางด้านริชาร์ดได้ทิ้งข้อความไว้ให้นรมน พอรู้ว่าเธอได้รับ บาดเจ็บแล้วก็บอกให้เธอพักผ่อนดี ๆ และก็ยังขอบคุณเธอที่ส่ง คนมาช่วยเหลือฉุกเฉินให้กับทีม และก็ถามเธอว่าจะสามารถ เกลี้ยกล่อมให้คมทิพย์กลับมาเริ่มงานเร็ว ๆ ได้ไหม ในเมื่อทั้ง ทีมยังหวังว่าคมทิพย์จะสามารถมาออกอัลบั้มให้โด่งดังไปสัก รอบหนึ่งอยู่

แน่นอนว่านรมนตอบตกลงอยู่แล้ว

พอนึกถึงคมทิพย์กับพฤกษ์ จากนิสัยของคมทิพย์นั้น ถ้ารู้ว่า พฤกษ์โกหกตัวเองละก็ จะต้องมีใจที่อยากจะฆ่าพฤกษ์แล้วแน่ ๆ

แล้วนรมนก็เป็นกังวลขึ้นมาทันที

เธอจะต้องไปโรงพยาบาลสักเที่ยวจริง ๆ แล้ว

นรมนเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดหนึ่ง จากนั้นก็แต่งหน้าบาง ๆ แล้วก็ ออกจากประตูไปเลย

“จะไปไหนนี่?”
บริศร์น้อยครั้งนักที่จะเห็นนรมนแต่งหน้าออกจากบ้าน จึงอด ไม่ได้ที่จะอึ้งไปเล็กน้อย

“คุณไม่ต้องมายุ่ง! ฉันจะออกไปเดท ห!”

นรมน ดอกเชิดหน้าอย่างภาคภูมิใจในตัวเองมาก แล้วก็เดิน ออกไป

ดวงตาของบุริศร์หรี่ลงเล็กน้อย

ไปทําอะไรนะ?

เดทเหรอ?

เดทกับใครล่ะ?

อยู่ในเมืองชลธียังมีใครที่ไม่คิดจะเอาชีวิตแล้วมาขุดรูกำแพง

ของเขาอีก? บุรีศรีบตามออกไป แล้วถึงนึกขึ้นได้ว่ากมลยังนอนพักผ่อน

อยู่ จึงอดไม่ได้ที่จะต้องย้อนกลับมา

“ป้าหวาน ช่วยดูคุณหนูกมลด้วยนะ”

“ได้ค่ะ คุณผู้ชาย”

หลังจากที่บุริศร์สั่งเสร็จเรียบร้อยแล้วถึงได้ตามออกมา แต่ว่า ยังจะไปมีเงาของนรมนอยู่ที่ไหนอีกล่ะ?

นรมนไม่สนใจหรอกว่าบุริศร์จะเป็นห่วงหรือไม่
ทางที่ดีสุดก็อิจฉาไปจนตายไปเลย

เธอไม่คิดว่าจะยอมปล่อยเขาไปง่าย ๆ แบบนี้หรอกนะ

นรมนขับรถแล้วตรงไปที่โรงพยาบาลเลย

ในตอนที่ยังเดินไปไม่ถึงห้องพักผู้ป่วยของพฤกษ์ นรมนก็ได้ ยินเสียงของคนทิพย์แล้ว

“พฤกษ์ คุณเก่งมากแล้วใช่ไหม คุณถึงกับกล้าปลอมเป็นเจ้า ชายนิทรามาหลอกฉัน! คุณดูนะวันนี้ถ้าฉันไม่มีคุณจนกลายเป็น เจ้าชายนิทราไปจริง ๆ ฉันคมทิพย์ก็จะไปใช้นามสกุลเดียวกับ คุณ!”

พฤกษ์พูดขึ้นอย่างไม่กลัวตาย “นี่คุณเป็นคนพูดเองนะ จะใช้ นามสกุลตามผมใช่ไหม? งั้นก็แสดงว่ายอมตอบตกลงแต่งงาน กับผมแล้วใช่ไหม? ผมคิดจริง ๆ นะ”

“คุณนี่ ยังกล้าปากดีอีก คุณหยุดยืนให้ฉันเดี๋ยวนี้นะ!”

คมทิพย์ตะโกนขึ้นอย่างโกรธจัด

พฤกษ์กลับยิ้มแฉ่งแล้วพูดขึ้นว่า “คุณคิดว่าผมโง่เหรอ? ถ้า ผมหยุดยืน แล้วโดนคุณตีจนกลายเป็นเจ้าชายนิทราไปจริง ๆ ชาตินี้ผมยังจะได้แต่งงานกับคุณอีกเหรอ? เรื่องที่มันไม่คุ้มขนาดนี้ ผมพฤกษ์จะไปทำได้ยังไง

“อ้า อ้า อ้า! ไอ้พฤกษ์! ไอ้เลว!”

คมทิพย์ร้องตะโกนขึ้นอย่างกับเป็นบ้า แล้วก็นั่งลงไปบนพื้น แล้วเริ่มร้องไห้ขึ้นมา

พอร้องไห้เสียงดังแบบนี้ขึ้นมา ก็ทำให้พฤกษ์ตกใจขึ้นทันที เลย

เขาเคยเห็นท่าทางแข็งแกร่งของคมทิพย์ แต่ว่าก็ไม่เคยเห็น คมทิพย์จะร้องไห้ไปสักกี่ครั้ง ทุกครั้งที่เธอร้องไห้ ก็มักจะทำให้ พฤกษ์ปวดใจมาก

“คุณ คุณอย่าร้องไห้! ทำไมถึงเป็นแบบนี้? ผมยอมให้คุณ แล้วยังไม่พอเหรอ?”

พฤกษ์พูดแล้วก็เดินเข้าไป

“คมทิพย์ คุณอย่างร้องไห้เลยนะ”

“ไสหัวไป! ฉันจะไม่ชอบคุณอีกแล้ว! คุณไสหัวไปเลย!” แล้วคมทิพย์ก็ปฏิบัติกับพฤกษ์ก็คือทั้งหมดทั้งแตะชุดหนึ่ง

พฤกษ์พยายามกัดฟันอดทนไว้ แล้วก็กอดคมทิพย์ไว้แน่น ๆ แล้วก็พูดอย่างไม่มีเหตุผลขึ้น “ไม่ไป ไปแล้วก็ต้องเสียคุณไป แล้ว คมทิพย์คนดี ไม่ร้องแล้วดีไหม? ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วจริง ๆ จะดีจะลงโทษ ก็ตามใจคุณเลย ถ้าผมขัดขืนแม้แต่ที่หนึ่งก็ไม่ใช่ลูกผู้ชาย!”

“ไสหัวไปเลย! ฉันไม่ต้องการให้คุณเป็นลูกผู้ชาย! ไม่เอาอีก แล้ว! คุณลองพูดมาซิคุณหลอกให้ฉันน้ำตาไหลไปตั้งเท่าไหร่ แล้ว? คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนที่ฉันรู้ข่าวว่าคุณกลายเป็นเจ้าชาย นิทรานั้นความรู้สึกมันเป็นยังไง? แต่คุณกลับดี ได้นอนอย่าง สบายเลยใช่ไหม? ฉันต้องเหนื่อยเหมือนหมาทุกวัน ยังจะต้องมา จ่ายค่ารักษาให้คุณอีก แล้วคุณไม่มีเรื่องอะไรจะมาระงับบริษัทไว้ ทำไม? คุณทำให้ฉันต้องอยู่อย่างอนาถขนาดนี้ คุณดีใจแล้วใช่ ไหม? พฤกษ์ คุณมันไม่ใช่คน ฉันคมทิพย์หน้าตาสะสวยราวกับ ดอกได้ ทำไมฉันจะต้องมาแขวนคอตายอยู่กับดอกหญ้าต้นหนึ่ง อย่างคุณด้วยนะ ทำไม?”

“ดอกหญ้าทําให้คนแขวนคอตายไม่ได้”

“ไอ้พฤกษ์!”

คมทิพย์รู้สึกว่าตัวเอง โมโหจนปอดจะระเบิดออกมาแล้ว ผู้ชายคนนี้ ไม่มีความสำนึกผิดอะไรเลยแม้แต่น้อย ยังจะเอา ได้อีกเหรอ?
ไม่เอาแล้ว!

ยืนหยัดไม่เอาแน่ ๆ

คมทิพย์โกรธจนปืนอยู่ที่หัวไหล่ของพฤกษ์แล้วก็กัดอย่างแรง ลงไปทีหนึ่ง

ที่หนึ่งนี้ก็ไม่คิดที่จะไว้หน้ากันเลยจริง ๆ

พฤกษ์รู้สึกว่าเนื้อหนังของตัวเองนั้นเลือดออกแล้วจริง ๆ แต่ ว่านี่เป็นสิ่งที่เขาติดค้างคมทิพย์อยู่ จึงไม่กล้าขยับ และขยับไม่ได้ ด้วย

คมทิพย์กัดเสร็จแล้วก็ยังคงไม่คลายโกรธอีก แล้วก็ผลัก พฤกษ์ออกไปเลย

“ฉันจะกลับเมืองB ฉันจะได้กลายเป็นนักร้องในเร็ว ๆ นี้แล้ว ทำไมฉันยังจะต้องมาติดอยู่กับดอกหญ้าต้นหนึ่งอย่างคุณด้วย ผู้ชายที่มีทั้งเงินทั้งอำนาจมาตามจีบฉันเยอะแยะไป

พูดแล้วคมทิพย์ก็ก้าวเท้าเดิน

พฤกษ์กลับกอดเอวเธอจากข้างหลังไว้โดยตรง แล้วก็เอาตัว เธอโยนลงไปบนเตียงผู้ป่วย และพูดขึ้นอย่างโกรธจัดว่า “ยิ่งพูด ยิ่งเหลวไหลแล้วใช่ไหม? ยังอยากจะไปหาผู้ชายที่มีเงินมีอำนาจ อีกเหรอ? คุณคิดว่าผมตายไปแล้วหรือไง?”

“คุณก็กลายเป็นเจ้าชายนิทราไปแล้ว ฉันยังจะเอาคุณอีกทําไมล่ะ?”

แล้วคมทิพย์ก็ทั้งแตะทั้งต่อยใส่เขาอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้พฤกษ์กลับไม่ได้ตามใจเธอแล้ว แล้วก็ใช้มือเดียวกด ขาของเธอเอาไว้ จากนั้นก็โถมตัวเข้าไป

“ผมว่าคุณอยากจะโดนแล้วใช่ไหม” “ยังไม่รู้ว่าใครที่อยากจะโดนกันแน่”

คมทิพย์ไม่ยอมอ่อนข้อ แต่ว่าวินาทีต่อมาก็พูดไม่ออกแล้ว เพราะโดนพฤกษ์ใช้ปากอุดปากไว้โดยตรงแล้ว

คมทิพย์พยายามขัดขืน พอผ่านไปไม่นาน ในห้องก็มีเสียงที่ ทําให้คนหน้าแดง ใจเต้นเร็วลอยออกมา

นรมนถอนหายใจทีหนึ่ง เป็นแบบนี้แล้วตัวเองยังจะเข้าไปอีก

เหรอ?

เข้าไปทําไมล่ะ?

เธอปิดประตูห้องพักผู้ป่วยลงเบา ๆ จากนั้นก็แขวนป้ายห้าม บุคคลภายนอกเข้าไปรบกวนไว้อันหนึ่ง จากนั้นถึงจะออกจาก

โรงพยาบาล

อยู่ ๆ ก็รู้สึกอิจฉาคมทิพย์และพฤกษ์ขึ้นมาที่สามารถทําเรื่องอย่างนั้นได้อย่างไม่ต้องกังวลอะไร ส่วนบริศ บ้านเขานั้นเหรอ

นรมนคิดถึงเรี่ยวแรงที่แข็งแกร่งของคมทิพย์เมื่อกี้ แล้วก็รู้สึก หงุดหงิดที่ตัวเองทำแบบนั้นไม่ได้

เธอมาถึงลานจอดรถชั้นใต้ดิน กะว่าจะไปซื้อของสักหน่อย แล้วก็กลับบ้าน ในเมื่อบริศร์เพิ่งจะกลับมา โกรธก็ส่วนโกรธ ยัง ไงก็จะต้องรีบฉวยโอกาสอยู่ด้วยกันทุกนาที ไม่งั้นถ้าเขาตัดสิน ใจที่จะกลับไปจริง ๆ ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ถึงจะได้เจอเขาอีกครั้ง

นรมนคิดไปอย่างนี้แล้วก็เดินไปทางรถยนต์ แต่ว่าพอมาถึงหน้ารถ สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ