แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 891 ฉันเคยบอกแล้ว ฉันเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ



บทที่ 891 ฉันเคยบอกแล้ว ฉันเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ

เป็นไปได้อย่างไร?

ถ้าบอกว่าเขาไม่เชื่อคำพูดก่อนหน้านี้ของนรมนได้ แต่ตอนนี้ ได้ยินรายงานจากผู้ช่วยคนสนิทของตัวเองทางโทรศัพท์ หัวใจ คุณอารองเชษฐ์ก็สั่นอย่างสมบูรณ์

“เธอกับองค์กรRมีความสัมพันธ์อะไรกัน?

เสียงคุณอารองเชษฐ์ทุ้มต่ำ แต่มีความสงสัยเล็กน้อย

นรมนไม่ตอบ แต่เพราะไม่ตอบ จึงทำให้คุณอารองเชษฐ์มี ความหวาดกลัวเพิ่มขึ้น เขาไม่คิดว่าผู้หญิงตัวเล็กคนหนึ่ง จะมีความสัมพันธ์กับ

องค์กรRองค์กรก่อการร้ายต่างประเทศจริงๆ

องค์กร ขึ้นชื่อว่า ให้บริการยาก และยิ่งหยิ่งผยอง คนปกติ ทั่วไปไม่สามารถติดต่อกับเส้นทางนี้ได้ และคนคนนั้นก็จะไม่ไว้ หน้าใครเพื่อช่วยคนอื่นทำสิ่งต่างๆ นอกจากคนคนนี้จะเป็นผู้ ช่วยคนสนิทหรือญาติเขา

แต่คุณอารองเชษฐ์ก็ไม่รู้สึกว่าญาตินรมนเป็นสมาชิกองค์กร

คุณอารองเชษฐ์ยิ่งสงสัยมากเท่าไร นรมนก็ยิ่งมั่นใจมาก เท่านั้น

ทั้งสองคนเผชิญหน้าถกเถียงกันแบบนี้ ไม่มีใครพูด ราวกับกำลังคิด กำลังพิจารณาอะไรบางอย่างอยู่

ในที่สุด ประมาณสิบนาที คุณอารองเชษฐ์ก็เอ่ยปาก

“แค่ฉันถอนการร้องเรียนบุริศร์ เธอจะถอนคนของเธอไปใช้ ไหม? และสาบานว่าจะอยู่ห่างจากสถาบันวิจัยฉันหน่อย?”

ดูเหมือนคุณอารองเชษฐ์จะใส่ใจกับสถาบันวิจัยแห่งนี้มาก

จุดประสงค์ของนรมนคือช่วยบริศ ออกมา

คุณอารองเชษฐ์ทำมาเยอะขนาดนี้ แค่ต้องการตระกูลโตเล็ก และบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจํากัด ส่วนเรื่องต้องการทำไม นรมนไม่รู้ แต่ มันต้องมีประโยชน์แน่นอน ตอนนี้เห็นคุณอารองเชษฐ์ ประนีประนอมเพื่อสถาบันวิจัยแห่งนั้น นรมนก็รู้อยู่บ้างว่า สถาบันวิจัยแห่งนั้นคงจะมีความสำคัญกับคุณอารองเชษฐ์ มากกว่าตระกูลโตเล็ก

และเขาก็หวาดกลัวองค์กรR เข้าใจในจุดนี้ นรมนก็พยักหน้า

“แน่นอน ฉันเคยบอกแล้ว ฉันเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ สิ่งที่ฉัน ต้องการก็แค่อยากให้สามีฉันปลอดภัยเท่านั้น ถ้าอาสองทำได้ สำเร็จก็จะดีมากที่สุด สำหรับสถาบันวิจัยอะไรนั่น ฉันไม่สนใจ เลย แค่อาสองปล่อยบุริศร์ไป ฉันจะถอนตัวทุกคนออกให้หมด แต่อาสอง คุณอย่าพยายามเล่นตุกติกมีแผนการอะไรกับพวกเรา ดีกว่านะ ยังไงแล้วฉันสามารถทำได้ครั้งหนึ่ง ก็สามารถทำครั้งที่ สองได้ ถึงตอนนั้นมันจะไม่ง่ายแบบในตอนนี้”
บรมนยังคงพูดอย่างสงบใจเย็น แต่สีหน้าคุณอารองเชษฐ์กลับ

ตอนนี้เขารู้สึกแย่เหมือนกินแมลงวัน เมื่อได้รับโอกาสที่ดีแล้ว กลับสูญเสียไป ความรู้สึกนี้ไม่ใช่ว่าคนธรรมดาจะเข้าใจได้

“ตกลง”

คุณอารองเชษฐ์กัดฟันกรอดพูดขึ้น

แต่นรมนยิ้มเหมือนดอกไม้

“ขอบคุณอารองที่จะทำให้สำเร็จ งั้นฉันกลับบ้านไปรอข่าวอา

สองนะ”

นรมนพูดจบก็ยกเท้าจากไป

จัสตินเห็นนรมนออกมา หลังจากแน่ใจว่านรมนไม่เป็นอะไร ก็

ถอยไปข้างๆ

“จับตาดูอาสองไว้ ก่อนที่ฉันไม่ได้ให้ข่าวพวกนาย อย่าให้เขา หายไปจากสายตาพวกนาย

ถึงนรมนรู้สึกว่าคุณอารองเชษฐ์ใส่ใจกับสถาบันวิจัยแห่งนั้น มาก แต่เธอต้องการเตรียมตัวทั้งสองฝ่าย

จัสตินพยักหน้า

เมื่อนรมนออกมา ก็เจอเนตราและพ่อนรมนอีกครั้ง

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ตั้งใจแกล้งทำเป็นจากไปโดยไม่เห็น พวกเขา แต่สายตาของเนตรานั้นมีประโยชน์มาก
“เอ้ นรมน เธอจะกลับบ้านเหรอ? พอดีเลย ฉันก็จะกลับด้วย”

เนตราเรียกนรมนเอาไว้คำเดียว

นรมนค่อนข้างจิตใจปั่นป่วนเพราะเรื่องบุริศร์ ไม่ค่อยอยากให้ เนตรากลับไปตระกูลโตเล็ก ตอนนี้เวลานี้ถ้าให้เนตราติดร่างแห ไปด้วย ไม่รู้ว่าพ่อแม่ตระกูลธนาศักดิ์ธนจะเสียใจมากแค่ไหน

“วันนี้เธอไปอยู่บ้านพ่อแม่เถอะ คืนนี้ฉันมีธุระ

นรมนพูดจบก็หยิบแว่นกันแดดออกมา ตั้งใจจะเดินจากไป

“ธุระอะไร? กลัวเหรอ? ฉันเพิ่งพักคืนเดียวเธอก็ไล่ฉันไปอยู่ บ้านพ่อแม่เลยมันหมายความว่ายังไง?

เนตราจับแขนนรมนเอาไว้

“ปล่อย!”

นโมนขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าไม่ค่อยดี

“ไม่ปล่อย เธอจะทำอะไรฉันได้?”

เนตราหาเหาใส่หัวจริงๆ

ขณะที่นรมนแทบทนไม่ไหวจะโยนเธอออกไป พอนรมนก็มอง ออกว่านรมน ใจร้อน

“เนตรา พอดีเลย พ่ออยากไปซื้ออะไรนิดหน่อย ลูกไปกับพ่อ เถอะ”

“ไม่ไป อยู่กับคนแก่อย่างพ่อจะไปสนุกอะไร? ฉันอยากกลับไปฝึกเปียโน

เนตราขณะที่พูดก็เดินไปหน้ารถนรมนอัตโนมัติ ท่าทางนั้นคือ จะขึ้นรถกลับไป “นรมน ลูกก็เห็นว่าเนตราตั้งใจอยากฝึก ลูกก็รู้ว่าแถวบ้านเรา

ค่อนข้างเสียงดัง ไม่เหมาะกับการฝึกซ้อมเปียโน ดังนั้น…….

พอนรมนเอ่ยปาก ถึงนรมนจะไม่ค่อยยินดีนัก แต่นึกถึงบุริศร์ ไม่รู้ว่าคืนนี้จะกลับมาได้หรือไม่ ก็พยักหน้า

“รู้แล้วค่ะ”

เธอหยิบกุญแจรถและเปิดประตูรถ

หลังจากเนตราขึ้นรถไปแล้ว ก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “รถคันนี้ตกแต่งภายในเยี่ยมจริงๆ ขอฉันยืมขับสองวันนะ”

“เธอไม่เคยได้ยินคนอื่นพูดเหรอ? ยืมภรรยาได้แต่ยืมรถไม่ได้ อย่าคิดเลย เธอต้องขับรถที่ตัวเองซื้อ

นรมนพูดจบก็ปิดประตูรถทันที

เนตราเบ้ปากพูดขึ้น “ชิ นิสัย มีเงินสกปรกๆ อีกไม่ใช่เหรอ จะ ทําตัวอึดอัดต่อหน้าฉันทำไม? อีกอย่าง ถ้าตอนแรกพ่อแม่ไม่ได้ รับเลี้ยงเธอไว้ ทุกอย่างในตอนนี้ทั้งหมดจะเป็นของฉัน ยืม ภรรยาอะไรกัน เธอมีภรรยาหรือไง? ไม่งั้นเอาสามีเธอมาให้ฉัน ยืมสองวันสิ?”

ทันใดนั้นการกระทำของนรมนก็ชะงักทันที
เธอมองเนตราอย่างเย็นชา พูดขึ้นทีละคำ “ลองพูดอีกที เธอ อยากยืมใครนะ?” นรมนรู้ว่าวันนี้ตัวเองอารมณ์เสียมาก เพราะเรื่องบริศร์ เดิมที

เธอก็จิต ใจสับสนวุ่นวาย ถึงแม้ทางด้านคุณอารองเชษฐ์จะชนะ ชั่วคราว แต่ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเธอ เธอต้องแบกรับความกดดัน มากแค่ไหน มันคือการทุ่มสุดตัว

ตอนนี้คําพูดรนหาที่ตายของเนตราทำให้ความโกรธนรมนพุ่ง ไปถึงจุดสูงสุดทันที

รู้สึกถึงจิตวิญญาณฆาตกรรมของนรมน เนตราก็ตัวสั่นไปเอง อย่างอดไม่ได้

“เธอจะทำอะไร? ก็เธอพูดเอง ฉันอยากยืมรถเธอไม่ให้ยืม งั้น

ก็แสดงว่าเธอต้องการให้ยืมสามีเธอไม่ใช่เหรอ”

“เนตรา เธอไสหัวลงไปเลยนะ! ไปซะ!”

นรมน โกรธแทบตายแล้ว

ถ้าเป็นคนทั่วไป เธอลงมือไปนานแล้ว แต่หล่อนดันเป็นลูกสาว แท้ๆ ของพ่อแม่บุญธรรม ตอนนี้พ่อแม่บุญธรรมก็รักหล่อน เหมือนแก้วตาดวงใจ ถ้าเธอลงมือจริงๆ เรื่องที่จะเกิดขึ้นตามมา นรมนคิดแล้วก็ปวดศีรษะ

ดังนั้นเธอจึงพยายามระงับเอาไว้ อดทนเอาไว้

เนตรารู้สึกค่อนข้างอึ้ง
“เธอว่าไงนะ?”

“ฉันบอกว่าให้เธอไสหัวลงไปจากรถตอนนี้เดี๋ยวนี้ ทันทีอย่า บังคับให้ฉันลงมือ

“เธอกล้าเหรอ!”

เนตราคิดว่าตัวเองแน่มากจริงๆ ทำท่าทางไม่พอใจ

เดิมทีนรมนอารมณ์ไม่ดี ตอนนี้ถูกเนตรายั่วโมโหแล้ว เล่า เปิดประตูรถทันที แล้วเตะเนตราลงไป

“อ๊ะ!นรมน แกมันไอ้เลว!”

ทั้งร่างเนตรานอนอยู่บนพื้นท่าทางเหมือนหมากินอี

เธอด่านรมนด้วยความขุ่นเคือง โกรธแค้น ทันใดนั้นก็เกิด เสียง “บรน” ท่อไอเสียรถพุ่งเข้าไปในปากเธอ ทำให้เธอสำลัก ไอขึ้นมา และรถนรมนก็จากไปอย่างรวดเร็วเหมือนลูกศร

“ไอ้เลว!ไอ้น่ารังเกียจ!”

เนตรเกินควันเสียไปทั้งปาก กระทืบเท้าด้วยความเกลียดชัง แต่นรมนกลับไม่สนใจเธอ

โทรศัพท์เธอก็ดังขึ้นมาทันเวลา

นรมนเหลือบมอง กานต์โทรมา อารมณ์เธอถึงได้ดีขึ้นหน่อย

“กานต์”

“หม่ามี้ ทางด้านองค์กรRถามผมว่าจะถอนตัวเมื่อไร? ยังไงแล้วพวกเขาก็ไม่อยากปะทะกับสอง

คําพูดกานต์ทําให้นรมนลังเลนิดหน่อย

ตอนนี้ทางด้านบริศ ยังไม่มีข่าวใดๆ ถ้าองค์กร ถอนตัวแล้ว ทางด้านคุณอารองเชษฐ์กลับคำพูดจะทำอย่างไร?

แต่นรมนก็รู้ องค์กรสามารถช่วยเหลือตนได้ ทั้งหมดเพราะ เห็นแก่กานต์ ตอนนี้กานต์รู้สึกค่อนข้างลำบากใจ นั่นแสดงว่า ช่วยเหลือไปทั้งหมดแล้ว

ไม่มีใครรู้ว่าก้าวเดินนี้ของนรมนคือความเสี่ยง

ยิ่งไม่มีใครรู้ กานต์เคยเป็นบุญคุณกับหัวหน้าองค์กรR นี่ ทำให้นรมนมีโอกาสข่มขู่คุณอารองเชษฐ์นิดหน่อย กานต์ก็สังเกตได้ถึงความลังเลของนรมน

“หม่ามี้ ผมรู้ว่าต้องทำยังไง คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะ ผมจะไปพูด กับหัวหน้าองค์กรR

“กานต์ เขตทหารคือเส้นทางในอนาคตที่ลูกต้องเดิน องค์กรRยังไงแล้วก็เป็นผู้ก่อการร้ายต่างประเทศ หลังจาก เหตุการณ์ครั้งนี้ พวกลูกต้องเคลียร์กันสองฝ่าย ห้ามติดต่อกันอีก ก่อนหน้านี้ลูกคนเดียวช่วยหัวหน้าพวกเขาซ่อนจากเรดาร์ค้นหา ยังไงแม่ไม่สน แต่ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เราห้ามติดต่อกับพวกเขา แล้ว”

ก่อนหน้านี้ นรมนไม่รู้ว่าลูกชายตัวเองมีความสามารถขนาดนี้ ถ้ากานต์ไม่ได้บอกตัวเอง ให้ตายอย่างไรเธอก็ไม่เชื่อว่าลูกชายตัวเองติดต่อกับองค์กรต่างประเทศจริงๆ แถมยังเป็นหัวหน้าอีก ฝ่ายด้วย

ว่ากันว่าครั้งหนึ่งหัวหน้าองค์กรRถูกคนไล่โจมตี กานต์บุก เข้าไปในระบบไล่ตามของอีกฝ่ายโดยไม่ได้ตั้งใจ อาจจะเพราะ นิสัยเด็กน้อย อยากดูว่าทักษะคอมพิวเตอร์ของ ใครสุดยอดกว่า กัน กานต์เลยสกัดกั้นระบบค้นหาเรดาร์อีกฝ่าย ทำให้พื้นที่ค้นหา ของโดรนเข้าใจผิด เลยทำให้หัวหน้ามีเวลาและพื้นที่ในการ หลบหนี

ต่อมาหัวหน้าองค์กรRสืบพบว่ากานต์เป็นคนช่วยเหลือตน เลยบอกว่าติดหนี้น้ำใจเขา โทรหาเขาได้ตลอดเวลา

ถ้าไม่ใช่เพราะช่วยบริศร์ออกมา นรมนไม่รู้เลยว่าลูกชายตนมี

ความสามารถขนาดนี้ และสถาบันวิจัยของคุณอารองเชษฐ์กานต์

ก็เป็นคนบอกเธอ

เมื่อนรมนคิดว่ากานต์กับองค์กรก่อการร้ายติดต่อกันก็รู้สึกอก สั่นขวัญหาย ตอนนี้ถึงแม้อีกฝ่ายจะช่วยเหลือตน แต่นรมนก็ไม่ อยากให้กานต์ติดต่อกับพวกเขาอีกแม้แต่นิดเดียวจริงๆ

กานต์ก็เชื่อฟัง ตอบกลับรวดเร็วทันที

“ครับ”

“อื้ออีกสักครู่ สิบนาที สิบนาทีต่อมาถ้าทางด้านคุณอารอง เชษฐ์ไม่ตอบสนอง เราก็ไม่มีทางเลือก ก็ให้พวกเขาถอนตัวเถอะ”
นรมนรู้ จริงๆ แล้วผลลัพธ์ที่ตัวเองต้องการบรรลุเป้าหมาย

แล้ว

ถึงแม้คุณอารองเชษฐ์ต้องการกลับคำพูด เดาว่าความเป็นไป ได้ก็ไม่สูงมาก แต่อุบัติเหตุบางอย่างเกิดขึ้นได้ ดังนั้นนรมนยังไม่ ค่อยสบายใจนัก

กานต์รู้สึกได้ถึงอารมณ์ห่อเหี่ยวของนรมน เขากัดปากพูดขึ้น “หม่ามี้ คุณไม่ต้องเป็นห่วง คุณบุริศร์จะไม่เป็นอะไร”

“แม่รู้ ลูกรีบถอนคอมพิวเตอร์ลูกออกมา ล้างข้อมูลร่องรอยให้ หมด แม่จะรอทีละแวกสถานกักกัน หวังว่าคืนนี้ครอบครัวเราจะ ได้กลับมารวมตัวกัน

นรมนวางสายไป ขับรถไปจอดข้างถนน

สามารถรับบริศ กลับมาได้จริงๆ ไหม?

คุณอารองเชษฐ์มีความตั้งใจอะไรกันแน่? หรือต้องการตระกูล โตเล็กและบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดง่ายๆ แค่นี้? ถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมตระกูลเจริญไชยเจอกับหายนะ?

ในหัวสมองนรมนเกิดความสงสัยมากมาย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ