แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 1130 ฉันเจอปัญหา



บทที่ 1130 ฉันเจอปัญหา

“แด๊ดดี้ เกิดอะไรขึ้นครับ?”

ทั้งสองเดาได้ว่าอาจมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับนรมน

บุริศร์โบกมือก่อนพูดว่า “ไม่มีอะไร หม่ามีของลูกตื่นแล้ว เธอ อยากกินอะไรสักหน่อย”

“ถ้าอย่างนั้นแด๊ดดี้…..…..

กิจจายังคงไม่ตอบสนอง แต่กลับถูกกานต์ลากออกไปก่อน

“ไปเถอะ อย่ารบกวนคนที่จะเข้าครัวด้วยตัวเองเลย”

“เข้าครัว?”

กิจจาถูกกานต์ลากออกไป

บุริศร์ตอนนี้ดีใจมาก

นรมนตื่นขึ้นมา แต่กลับบอกว่าหิว รมิดาบอกว่า นี้น่าจะเป็น ปฏิกิริยาหลังจากที่ร่างกายว่างเปล่า และจะดีมากหากว่าบุริศร์ ไปเตรียมอาหารเบาๆ มา

บุริศร์เข้าครัวด้วยตัวเอง

ภรรยาของเขาได้รับความยากลำบากครั้งใหญ่ เขาจะไม่

ทําได้อย่างไร?

กานต์ฉวยโอกาสนี้พากิจจาไปที่ห้องนอนของนรมน
เมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่ดีขึ้นของนรมน ดวงตาของกานต์ ขึ้นเล็ก

น้อย

“หม่ามี้ครับ รู้สึกอย่างไรบ้าง?

“ดีขึ้นมาเลยลูก

นรมนร่างกายอ่อนแอมาก เธอเพิ่งได้ยินรมดาออกปากชม เรื่องอันน่าทึ่งของกิจจา ก็เห็นลูกชายตัวเองเดินเข้ามา

สายตาของเธอหันไปหาเด็กชายสองคน พลันยิ้มก่อนพูด “มา นี่มา ให้หม่ามีดูพวกลูกหน่อย

นรมนรู้สึกว่าเธอโชคดีมากที่รอดจากความตายมาได้

ใครจะคิดว่า กิจจาจะช่วยเธอ หลังจากเขาไปเรียนรู้ทักษะ ทางการแพทย์ในช่วงระยะเวลาสั้นๆ

กานต์และกิจจามาอยู่ข้างๆนรมนทั้งซ้ายขวา

รมิดารู้จังหวะ เมื่อเธอเห็นว่านรมนต้องการคุยกับเด็กๆ จึง

ขอตัวออกจากห้องไป

นรมนรู้ว่ากานต์ต้องหวาดกลัว

เธอจับมือของกานต์ ก่อนยิ้มและพูด “อย่างนี้หม่ามไม่สบาย หรือ? เด็กดี พรุ่งนี้เป็นต้นไปกลับไปตระกูลพรรณโรจน์เพื่อรับคำ ปรึกษาด้านจิตวิทยาด้านจิตใจต่อไปนะ ลูกต้องรู้ หม่าเป็นห่วง จิตใจลูกกับลูกเป็นห่วงจิตใจของหม่ามมันเหมือนกัน ในช่วงนี้ที่ ทำให้ลูกต้องมากลัวกับหม่ามี้ ขอโทษนะลูกชายของหม่ามี้
“ไม่มี ผมเชื่อว่าหม่า จะต้องไม่เป็นอะไร

กานต์ไม่ยอมรับว่าเขากังวลจริงๆ เมื่อเห็นว่าลูกชายของตัวเองยังหยิ่งยโส นรมนก็ไม่ได้พูด อะไร

เธอหันไปมองกิจจา

และเช่นเคย เด็กคนนี้ไม่ได้พูดอะไรมาก และเมื่ออยู่ต่อหน้า กานต์ เขาพยายามลดความรู้สึกที่มีอยู่ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็น ไปได้ แต่ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ผู้คนรู้สึกเป็นทุกข์มากขึ้น

นรมนยื่นมือไปหากิจจา

กิจจาเดินเข้ามา

“หม่ามี้ครับ ตอนนี้อาการเป็นยังไงบ้าง?

“ดีมาก สบายมากจ้ะ ไม่คิดว่ากิจจาของเราตัวเล็กขนาดนี้จะ สามารถรักษาด้วยตัวคนเดียวเพียงลำพังได้

รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรัก ทำให้กิจจาฮึกเหิม

“หม่ามี้ ผมจะตั้งใจทำงาน”

“กิจจาเก่งมากอยู่แล้วจะ

นรมนอดคิดไปถึงท่าทางของกิจจาที่นั่งอ่านหนังสือข้างกาย เธอตอนยังสบายดี และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “กิจจา ตอนนี้หม่ามีรู้ ว่าลูกชอบเรื่องการแพทย์และตั้งใจกับมันมาก แต่ลูกก็ต้องพัก ผ่อนด้วยนะ หม่ามี้หวังว่าลูกจะมีสุขภาพที่ดีในอนาคต”
“ครับ”

กิจจาตอบอย่างเชื่อฟัง

แค่นรมนหวัง เขาจะทำให้ได้

บางทีคนอื่นอาจจะไม่เข้าใจว่าทำไม แต่กิจจาไม่มีทางลืมนร มนที่ถูกเรณูกาวางยาพิษให้เป็นใบ้ก่อนจะไล่ออกจากบ้านไปใน คืนนั้น

รูปลักษณ์ของมารดาที่ให้กำเนิดของเขาเลือนราง และตอนนี้ จิตใจของเขาเต็มไปด้วยเงาของนรมน

เธอเป็นพ่อแม่คนที่สองของเขา คนที่เขาจะปกป้องตลอดชีวิต นรมนสัมผัสได้ถึงความฉลาดและความกตัญญูในแววตาของ กิจจา อดไม่ที่จะยิ่งรักมากขึ้นไปอีก

“เมื่อก่อนนิสัยของลูกไม่เป็นอย่างนี้ ลูกร่าเริงมีชีวิตชีวา ตอน

นี้ลูกค่อนข้างเงียบไปหน่อย

นรมนรู้ว่านี่เป็นผลสืบเนื่องของออทิสติก

เด็กออทิสติกหลายคนไม่ค่อยร่าเริงหลังจากฟื้นคืนสู่สภาพ เดิม

พวกเขาจะตัดขาดตัวเองจากโลกภายนอก จดจ่อกับการทำ บางสิ่งบางอย่าง และจะละเลยผู้คนและสิ่งต่างๆ รอบตัวพวกเขา

ไม่ใช่ว่าพวกเขาจงใจเย็นชา แต่พวกเขาคุ้นเคยกับการคิด

และทำสิ่งต่างๆ ในโลกของตัวเอง
กิจจาที่เป็นเช่นนี้ ทำให้นรมนทุกข์ใจมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้ว่า อนาคตเขาจะเป็นอย่างไร นิสัยอย่างนี้จะละเลยหญิงสาวรอบตัว

ไหม

ตอนนั้นรมนกังวลเล็กน้อย

อารมณ์ของกิจจาไม่ได้แปรปรวนอะไรนัก เขาพูดเสียงต่ำว่า “ผมจะพยายาม”

พยายามจะไม่แสดงออก

กิจจาให้คําตอบที่ละมุนละม่อมแก่นรมน

นรมนรู้ว่า ถึงแม้กิจจาจะดูเชื่อฟัง แต่เขาก็มีความคิดและ แผนการของตัวเอง

เธอไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับกิจจามากเกินไป เรื่องใหญ่คือเมื่อ กิจจาเติบโตขึ้น และไม่สามารถจัดการกับอารมณ์ของเขาได้ จริงๆ เธอสามารถช่วยได้

ความคิดของนรมนกิจจาไม่รู้ พวกเขาไม่รู้เลย ว่ากิจจาจะเป็น ลูกชายคนแรกที่เอาลูกสะใภ้เข้าบ้านในอีกหลายปีต่อมา แน่นอนว่าเรื่องเหล่านี้เป็นสิ่งที่ต้องติดตาม

กิจจาตรวจสอบอีกครั้ง หลังจากรู้สึกว่านรมนคงที่แล้ว เขาเห็น ความอ่อนล้าของนรมน

“หม่ามี้ ผมกับกานต์จะออกไปก่อน พักผ่อนให้ดีนะครับ เพราะ ว่ามีหนอนแมลงอยู่ในร่างกาย ในช่วงนี้อาจจะอ่อนแรงหน่อย ไม่ ต้องกลัวนะครับ ฉันจะให้แด๊ดดี้ทำอาหารตุ๋นยาจีนให้หม่ามี้ทานเพื่อเติมพลัง และบำรุงเลือด

“โอเคจ๊ะ”

นรมนอดทนเสมอ เธอไม่ต้องการทำให้ลูกชายต้องกังวล แต่ เมื่อกิจจาพูดอย่างนี้ บรมนก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป

“กานต์ กิจจา หม่ามี้หลับประเดี๋ยวนะ”

หลังจากพูดจบ นรมนก็หลับตาลง

กานต์กังวลเล็กน้อย แต่ถูกกิจจาดึงออกจากห้อง

“หม่ามี้เป็นอย่างไรกันแน่? ดีจริงไหม”

กานต์มองเข้าไปในดวงตาของกิจจาอย่างเป็นกังวล

เขาพูดเสียงต่ำ “หม่าไม่เป็นไรแล้ว ยิ่งร่างกายเธอกลวง เปล่ามาก ก็จะยิ่งเฉื่อยชามากขึ้น ช่วงนี้ให้พักผ่อนเอาแรง ใกล้ จะปีใหม่พอดี ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว อยู่ข้างๆ หม่ามีเยอะๆนะ

“โอเค”

เมื่อกิจจาพูดเช่นนี้ เขาก็โล่งใจ

บุริศร์ทำอาหารเสร็จก็ยกขึ้นมา แต่ก็พบว่านรมนหลับไปแล้ว

รอยคล้ำใต้ตาของนรมนนั้นหนักมาก

เมื่อนึกถึงความเจ็บปวดที่นรมนได้ทนไว้ บุริศร์รู้สึกเป็นทุกข์ อย่างมาก แต่ตุลยาเสียชีวิตไปแล้ว บางคนก็ได้รับบทเรียนไป แล้ว
บุริศร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ก่อนเดินไปที่ระเบียง เขาปิดประตู ระเบียงเพื่อไม่ให้กระทบต่อการพักผ่อนของนรมน

เมื่อชัยยศได้รับสายของบริศ เขาก็อดจะนิ่งไป เป็นเวลานาน

แล้วที่เฮียไม่ได้โทรหาเขา

“ประธานบริศร์”

“สืบหาที่อยู่ของเทย่า ในเมื่อเธอรนหาที่ตายให้ตัวเองด้วย การกลับมาก่อกวนเมืองชลธี

เสียงของบุริศร์มีร่องรอยของความเคร่งขรึมและความโหด

ร้าย

ชัยยศเข้าใจความหมายของบุริศร์ทันที

หลังจากวางสาย ชัยยศก็วางทุกอย่างในมือลงเพื่อสืบหาที่ อยู่ของเทย่า

ต้องบอกว่าเทย่าฉลาดแกมโกงจริงๆ และไม่ใช่พูดเกินจริง เลยที่จะบอกว่าเธอเจ้าเล่ห์ แต่ชัยยศก็ได้รับความช่วยเหลือจาก กานต์อย่างตั้งใจในการสืบหาเบาะแสของเทย่า

ชัยยศลังเลที่จะบุริศร์

“ประธานบริศร์ครับ อย่างไรเทย่าก็เป็นแม่ของประธานเจตต์ เรื่องนี้ควรบอกประธานเจตต์หน่อยไหมครับ?”

บริศ อยากจะบอกว่าไม่ต้อง แต่คิดไปถึงทัศนคติของนรมนที่ มีต่อเจตต์ จึงพูดอย่างเบื่อหน่ายว่า “ในระหว่างที่บอกเจตต์ดำเนินการได้เลย”

คำพูดนี้บอกชัยยศอย่างชัดแจ้ง คนของเทย่ากำลังจะตัดสิน

ใจ และการแจ้งเจตต์ให้ทราบเป็นเพียงเรื่องธรรมดา เมื่อได้ยินคำพูดเป็นนัยของบุริศร์ ชัยยศก็รีบไปทำ หลังจากที่เทย่ารู้ว่าตุลยาตายแล้ว เธอรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอไม่คิดว่าในเมืองสมัยใหม่ที่เจริญรุ่งเรืองนี้จะมีคนศึกษา

วิจัยแมลงพิษอย่างลึกซึ้ง “นรมน เธอช่างโชคดีจริงๆ แต่ไม่เป็นไร วันข้างหน้าของเรา

ยังมีอีก!”

เทย่ายิ้มหยัน ก่อนจะเริ่มให้ลูกน้องของเธอเก็บของและอพยพ แต่เธอไม่คิดว่าจะได้รับสายจากเจตต์

สิ่งที่ทำให้เทย่าประหลาดใจ

“เจตต์? โทรหาแม่มีอะไร?”

เทย่ารู้ว่าเรื่องที่เธอจัดการกับนรมนเจตต์ก็อาจจะรู้ ที่ตอนนี้ โทรมาก็คงเป็นเพียงค่าเธอเท่านั้น เรื่องนี้เธอเตรียมใจมาแล้ว

เสียงของเจตต์มีความไม่สบายใจเล็กน้อย

“แม่ ช่วยผมหน่อยได้ไหม? ผมเจอปัญหา”

เทย่านิ่งไปอย่างกะทันหัน

ตั้งแต่ตัวตนที่แท้จริงของเธอถูกเปิดเผย เจตต์ไม่เคยเรียกเธอว่าแม่อีกเลย จู่ๆ เมื่อชื่อนหลุดออกมาจากปากของเจตต์อีกครั้ง ทำให้เทย่าตกอยู่ในภวังค์ครู่หนึ่ง

“เจตต์ เกิดอะไรขึ้น?

“ช่วยผมหน่อย ผมไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี ขวัญตาต้องการ หย่ากับผม แม่ เธอต้องการหย่ากับผม จะทำยังไงดี?

มีเสียงของเจตต์มีความสะอื้นเล็กน้อยไปแล้ว

เทย่าขมวดคิ้วทันที

ท่าทางของเจตต์ที่เคยสละชีวิตตัวเองได้เพียงเพื่อนรมน เธอรู้ ไม่คิดว่าจะกังวลเกี่ยวกับขวัญตาด้วย?

“หย่าก็หย่าไปสิ ไม่ใช่มีผู้หญิงคนเดียวไหม? แกเป็นลูกชาย ของฉัน ต้องการผู้หญิงคนไหนไหม?”

ในขณะนี้ เทย่ารู้สึกว่าเจตต์ค่อนข้างจะสูญเสียจิตวิญญาณที่

กล้าได้กล้าเสีย

พรรษาเป็นคนเอาแน่เอานอนไม่ได้ ลูกชายที่ให้กำเนิดจะ กลายมาเป็นความรักได้อย่างไร?

เทย่าไม่เข้าใจเรื่องนี้เลย

เจตต์พูดอย่างเศร้าสร้อยว่า “แม่ ชีวิตนี้ของผมชอบผู้หญิง มาสองคน คนหนึ่งคือนรมน น่าเสียดายที่โชคชะตาสร้างเรื่อง ตลกให้ผม นึกไม่ถึงว่าเธอจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของผม ในที่สุด ตอนนี้ผมก็เดินออกมาได้แล้ว พอชอบขวัญตา เธอก็ไม่ต้องการผม แม่ ผมทำให้ขวัญตาสลบไปแล้ว ตอนนี้ยังเอาไว้ในโรงแรม แต่ผมกลัว ถ้าเธอตื่นขึ้นมาแล้วต้องการหย่ากับผมจะทำยังไง? แม่ ความรู้สึกของผู้ชายผมไม่เข้าใจ สอนผมหน่อย ผมจะทำยัง ไงดี?”

เมื่อฟังเสียงที่เจ็บปวดของเจตต์ ใจของเทย่าก็นิ่งไปครู่ เจตต์ไม่รู้เรื่องที่นรมน โดนแมลงพิษเหรอ? เธอถามอย่างไม่รู้ตัว

“ไม่ได้ไปหานรมนเหรอ?”

“ตอนนี้เธอมีสามีที่รักเธอ ลูกน้อยคอยเอาใจ จะมาสนใจผม ทำไม? แถมตอนนี้ผมเอาเรื่องที่อรอุรชาให้ดุลยาวางยาพิษบอก บุริศร์ไปแล้ว ถ้าเขาหาไม่ได้ว่าเพราะอะไรก็อ่อนเกินไปแล้วไหม? แม่ สอนผมหน่อยเร็ว ว่าต้องทำยังไง?

เสียงของเจตต์ดูกังวลมาก แต่จิตใจของเทย่ากลับมามีชีวิต

ชีวา

เมื่อได้ยินจากลูกชายของเธอว่า ขวัญตาถูกเจตต์ทำให้สลบ อยู่ในโรงแรม นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับเธอ

เดิมทีที่เธอกลับมาครั้งนี้ก็เพื่อเส้นทางเดินเรือของตระกูลตระ กูลปวนะฤทธิ์ ตอนนี้เจตต์ได้กักตัวขวัญตาแล้ว ได้ยินมาว่าคุณ ท่านขันธ์ชัยเอ็นดูผู้หญิงคนนี้มาก ถ้าหากเธอสามารถกุมขวัญตา ไว้ในมือได้ บางทีตระกูลปวนะฤทธิ์อาจเชื่อฟัง

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เทย่าก็รีบส่งคนไปตรวจสอบเรื่องที่เจตต์ทำให้ขวัญตาสลบเป็นจริงหรือไม่


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ