บทที่ 339 ฉันจะฉีกปากคุณ
แมร่ง ! เราไม่ไปหาเรื่องเธอ เธอถึงกับ มาหาเรื่องถึงที่เลยหรอ ! ฉันจะคอยดูก็แล้ว กัน นี่เป็นคุณหนูไฮโซอะไรแบบไหน ถึงกับบีบ คันคนอื่นแบบ ”
ดมทิพย์ดึงแขนเสื้อ นมาโดยตรง
บรมนกลัวเธอจะเสียเปรียบ พูดเสียงทุ้ม ต่าว่า “อย่าสนใจเธอเลย ให้เธอเคาะไปเถอะ แต่ไม่มีใครตอบรับ เธอก็ออกไปเองแหละ”
“ไม่ใช่นะ นรมน เธออ่อนแอแบบนี้ตั้งแต่ เมื่อไหร่กัน ? หรือว่าเป็นเพราะว่าหล่อนเป็น น้องสาวปัญญาอ่อนของเธอๆจึงทนไว้แบบ นี้?”
คมทิพย์รู้สึกว่านี่ไม่ใช่นิสัยของนรมน
ต่อให้เธอไม่ไปหาเรื่องเองก็ตาม นรมน ก็ไม่ให้ตัวเองถูกคนอื่นรังแก ตอนนี้ชัดเจน มากเลยว่า คนอื่นรังแกถึงที่แล้วนะ เธอถึงกับ เพื่อนสนิทของเธอ คุณนายบ้านตระกูล โตเล็ก ตอนนี้ถึงกับถูกลูกนอกไส้ทําถึงขนาด นี้เชียว ต่อให้นโมนทนได้ เธอก็ทนไม่ได้
“เธอนอนอยู่บนเตียงอย่าขยับนะ เรื่องนี้ มอบให้ฉันเอง !
“คมทิพย์ ! ”
นรมนเผลอไปแป๊บเดียวเอง คมทิพย์ก็ ลุกขึ้นมาโดยตรงแล้ว มาถึงที่หน้าประตูห้องเ ปิดประตูห้องโดยตรง
ตุลยาคิดไม่ถึงจู่ๆประตูห้องก็เปิดออกมา ซะงัน เกือบล้มเข้าไปโดยตรง และกลับถูกคน ทิพย์ บออกมา
“ร้องหาอะไรร้องอยู่ได้ ? หมาบ้าหรือ ไง ? ที่นี่เป็นโรงพยาบาลนะ ไม่ใช่บ้านแก รบกวนแกช่วยมีมารยาทด้วย ! ”
ตั้งแต่เด็กดุลยาก็ถูกพ่อตามใจมาจนโต เคยถูกใครทําแบบนี้หล่ะ หลังจากถูกคมทิพย์ กระทืบหนึ่งครั้งก็โมโหแล้ว ขณะนี้ได้ยินคน ทิพย์เรียกเธอว่าหมาบ้าอีกต่างหาก โมโหซะ จนลุกขึ้นมา โดยตรง และยื่นแขนออกมาตบ เข้าไปที่หน้าของคนทิพย์โดยตรง
“นางแพศยานาชา ! มึงกล้ากับกูเขียว
หรอ ? *
เพียงแต่ว่าแขนของเธอยังไม่ได้คบ เข้าไปเลยด้วยซ้ำ เมทิพย์ก็ตาไวมือไวก่อน เธอหนึ่งก้าว ตบเข้าไปที่หน้า และตบซะจนตุล ยามนๆงงๆ
“ฉันแค่ บแกเบาๆเองนะ ! พี่สาวฉัน กําลังพักฟื้นอยู่ข้างใน แกมาเอะอะโวยวายที่นี่ ฉันไม่ได้แจ้งความจับแกก็ดีแค่ไหนแล้ว แกยัง จะลงมือกับฉันอีก วันนี้แกลองลงมือดูสิ”
คมทิพย์คาดเอวไว้แบบดุเดือด ดูๆไป แล้วเธอก็เหมือนผู้หญิงปากเถื่อนไม่มีผิด
ตุลยาถูกคมทิพยัตบหน้าติดต่อกันสอง ครั้งแล้ว นี่ก็โมโหจนจะกระโดดขึ้นมาแล้ว
“ขอสู้ตายกับมิง ! พูดอยู่เธอลุกขึ้นมากระโจนเข้าไปที่คน
ทิพย์
ไมค์เห็นว่าตุลยานิ่งอยู่ยิ่งทำเกินไปแล้ว จึงต้องอยู่ข้างหลังเพื่อคมเธอเอาไว้แบบ แน่นๆ
“ตุลยา อย่าทะเลาะกันอีกเลย ที่นี่ไม่ใช่ อเมริกานะ ! และไม่ใช่ศูนย์ดูแลคนชราอีก ด้วย ! ยืนคุณยังเอะอะโวยวายะต่อไปต้องดู แย่แน่ๆเลย ! ”
“ไมค์ คุณปล่อยฉันนะ ! ปล่อยฉัน ! ”
ดุลยาไม่เคยถูกกระทำแบบนี้มาก่อน โมโหจนมือตบเท้าถีบแบบเรื่อยเปื่อย น่า เสียดายไมค์กอดแบบมีเทคนิค ไม่ให้เธอและ ต้องตัวคมทิพย์ได้
ผมทิพย์หัวเราะอย่างเย็นชาและพูด ว่า “ผู้หญิงดุร้ายอย่างแก ยังมีคนหล่อมาชอบ ด้วย แกก็น่าจะพอใจได้แล้วนะ หากฉันเป็นแก จะรีบกลับบ้านไปดูว่าการอบรมสั่งสอนพื้นฐาน ของผู้หญิงคืออะไร อย่าให้คนสุดท้ายที สามารถอดทนคุณหนีไปอีกคนหล่ะ”
“มิง ! กูจะฉีกปากของมิงซะ ! กูจะฆ่า
บึง ! ”
ดุลยาโมโหจนเกือบจะกระอัดเลือดแล้ว
ที่ผ่านมามีแต่เธอเป็นคนที่รังแกคนอื่น ตอนนี้ถึงกับถูกคนอื่นมารังแกแบบนี้ ไมค์ไม่ เพียงแต่ไม่ช่วยเธอ ถึงกับเข้ามาห้ามปรามเธอ ไว้อีกต่างหาก เธอโมโหจนจะขาดใจตายอยู่ แล้ว
“ดุลยา แกเอะอะโวยวายพอยัง ? ”
จู่ๆเสียงที่สดใสก็ดังขึ้นมา มีความโกรธที่ พูดไม่ออก
ตุลยาเหมือนถูกคนกดจุดไปทั้งคน อ้ง อยู่ที่เดิมโดยตรง
คมทิพย์มองไปตามเสียง เห็นหญิงวัย กลางคนที่บุคลิกภาพดูดีและสง่างามยืนอยู่ที่ ไม่ไกล แววตาที่เย็นชากำลังมองมาทางนี้ เธอมองดูระหว่างดุลยาและผู้หญิงสอง ครั้ง ก็เจอกับดุลยาซึ่งยืนอยู่นิ่งๆแบบขาด หันหลังปุ๊บแก้มก็แดงก่ำไปเลย
“แม่คะ——”
“อย่าเรียกฉันว่าแม่ ฉันไม่มีลูกสาว ขาย
ขี้หน้าอย่างแก !”
มโมโหจนตัวสั่นไปหมด
เธอคิดไม่ถึงว่าดุลยาถึงกับวิ่งมาเหลว ไหลถึงที่นี่ ที่สําคัญมาเอะอะโวยวาย หน้า ประตูห้องของนรมน ณ ที่นี้ด้วย
ตอนนี้อาการของนรมนเป็นยังไงคมรู้ดี
ที่สุด
อยู่ที่อเมริกา ดุลยาก็เกือบจะทำให้นรมน ตายไปแล้ว ตอนนี้ถึงกับมาหาเรื่องในขณะที่ นรมนต้องการพักฟื้นอย่างเงียบสงบ สีหน้า เธอสามารถดูดีก็บ้าไปแล้ว
ขณะที่ผมทิพย์ได้ยินดุลยาเรียกคิมว่าแม่ ก็รับรู้ฐานะของเธอแล้ว ดูๆไปแล้ว คิมกับนรมนในอดีตหน้าตา คล้ายกันมากเลยนะ
เพียงแต่ว่าผู้หญิงที่ดูดีและสวยสง่า ทําไมถึงได้คลอดลูกสาวที่ไม่เอาถ่านแบบนี้ ออกมานะ?
คมทิพย์เป็นคนที่มีอะไรก็พูดตรงๆ จึง เอ่ยปากออกมาโดยตรง
“คุณป้าคะ วันหลังรบกวนคุณป้าอบรมสั่ง สอนลูกสาวคุณป้าให้ดีๆด้วยนะคะ อยู่ที่บ้านยัง ไงก็ได้ ออกมาขาย หน้าก็ต้องมีขอบเขต ที่นี่ เราเป็นพื้นที่ป่วยหนัก ผู้ป่วยต่างต้องการพัก ฟัน เธอเอะอะโวยวายขนาดนี้ เข้ามาปุ๊บก็ทั้ง ทุบประตูและทั้งตบคนอื่นแบบนี้ ป้าคะ อบรม สั่งสอนดีๆจะดีกว่านะคะ”
“ฝังหุบปากไปเลย ! ”
ตุลยาแทบอยากจะฉีกคมทิพย์เป็นชั้นๆ แต่ว่าคิมกลับอยู่ตรงหน้า เธอไม่ค่อยกล้า บังอาจ ได้แต่ใช้แววตาฆ่าคนทิพย์ คมทิพย์กลับเยอะเสียงเย็นชาหนึ่งครั้ง ไม่สนใจแววตาของเธอเลยด้วยซ้ำ
สีหน้าของคิมดูแย่มากๆ
ถึงแม้เธอไม่รู้ว่าคนทิพย์เป็นใคร แต่ว่า ในเมื่ออยู่ในห้องของนรมน และช่วยบรมน ขวางตุลยาไว้ ต้องเป็นคนที่นรมนแคร์แน่นอน
คิดถึงตรงนี้ คิมพูดเสียงอ่อนโยน
ว่า:”ขอโทษนะ คนสวยคนนี้ ฉันเอง สั่งสอน ไม่เข้มงวดกวดขัน ฉันขอโทษคุณ ณ ที่นี้ด้วย
พูดอยู่ เธอกับตัวให้กับคนทิพย์ทำให้คน ทิพย์แทบตกอกตกใจ
“อย่าคะอย่าค่ะอย่าค่ะ คุณป้าคะ หนูไม่ ได้มีเจตนาอื่นเลยนะคะ เพียงแค่เพื่อนของหนู กําลังพักผ่อนอยู่ทนกับเสียงดังโวยวายไม่ได้ จริงๆ”
“หนูวางใจได้เลย ป้าพาเธอกลับเดี๋ยวนี้
แหละ ! ”
คิมย่อมรู้ว่านรมนอยู่ในห้อง ณ ขณะนี้ ขณะที่หันหน้าไปทางดุลยา แววตาเย็นชาไม่ น้อยเลยทีเดียว
ดุลยากระตุกโดยไม่รู้ตัว พูดกล้ำกลืน ว่า “หนูแค่ได้ยินว่าแม่อยู่ที่นี่ หนูก็เลยมาหา แม่เท่านั้นเอง”
“ยังไม่ไปอีก ? ขายขี้หน้าไม่พอ
ไง ? ”
คิมหันหลังออกไปด้วยโมโห
ลยารีบตามหลังไป เพียงแต่ว่าหลัง จากเดินไปสองก้าวก็หยุดนิ่ง มองดูคมทิพย์ และพูดว่า “กูจําป้งไว้แล้ว มึงคอยดูเถอะ”
“โธ่เอ๋ย ฉันกลัวเหลือเกิน ! ฉันกลัวตา
ยอะ ! ”
คมทิพย์แกล้งทําหน้าตาและพูดด้วย เสียงแหลมคม ทําให้ตุลยาโมโหจนเกือบไม่ ไว้หน้าคมแล้วก็วิ่งเข้าไปฉีกหน้าของคนทิพย์
โดยตรง
เพียงแต่ว่าสุดท้ายเธอก็ไม่กล้าอยู่ดี เพราะว่าเธอกลัวคิมโกรธ หลังจากจ้องมอง เธอนึงครั้งก็จากไปอย่างเร่งรีบ
ไมค์มองดูคมทิพย์ไม่พูดอะไรและเด็น ตามหลังออกไป
คมทิพย์เชอะเสียงเย็นชา งครั้ง ปิด ประตูห้องนอนโดยตรง
นรมนอยู่ข้างในได้ยินอย่างชัดเจนแล้ว เห็นคนทิพย์กลับมา สายหน้าและพูด ว่า “ทําไมเธอต้องไปมีเรื่องกับหล่อนให้ได้ ? ดุลยาคนนี้ถูกตามใจจนเสียผู้เสียคนไปแล้ว ใจแคบสดๆด้วย วันนี้เธอไปมีเรื่องกับหล่อน ไม่แน่นนะหล่อนอาจจะมาหาเรื่องเธอเมื่อไหร่ ก็ได้
“ฉันไม่กลัวเธอหรอก ! แน่จริงก็ให้เธอ มาลองกับฉันสักตั้งไปเลย ! ”
คมทิพย์เทน้ำให้กับตัวเองหนึ่งแก้ว ดื่ม
ไปคำหนึ่งพูดว่า “เพียงแต่ว่าน้องสาว ปัญญาอ่อนของเธอคนนี้ควรจะจัดการจริงๆ เธอดูหน้าตาท่าทาง หยิ่งผยองของมันส เหมือนคิดว่ามันใหญ่ที่สุดในแผ่นดิน อะไร นักหนา ! *
“เอาหล่ะนะ เธอก็อย่าโกรธเลยนะ อย่า ไปคบกับเธอก็พอแล้ว ตอนนี้ฉันหวังจริงๆว่า อย่ามีเรื่องอะไรกันเลย”
นรมนเหนื่อยแล้ว
คมทิพย์พยุงเธอนอนลงไป พูดเสียงทุ้ม ต่ำว่า “เธอวางใจได้เลย มีฉันอยู่ ฉันจะไม่ให้ เรื่องวุ่นวายมากวนใจเธอหรอก”
“อืม ฉันเชื่อ”
“นอนสักครู่เถอะนะ ฉันจะอยู่ที่นี่ตลอด รอให้บริศ กลับมาฉันค่อยกลับ
“ดีเลย”
นรมนอ่อนล้าจริงๆ พูดไปแค่ไม่กี่คำก็
ง่วงมากเป็นพิเศษ
เธอค่อยๆหลับตาลง ไม่นานก็หลับไป แล้ว
คมทิพย์คิดๆดู รู้สึกว่าเมื่อสักครู่ตัวเอง วู่วามไปนะ ถ้าหากลยากลับมา กลัวจะ กระทบต่อบรมน
คิดถึงตรงนี้ ดมทิพย์โทรไปหาบุรีศร์ พูด เรื่องเมื่อสักครู่ให้กับบริศร์หนึ่งรอบ
บริศ ขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดคำนึงว่ารู้ เรื่องแล้ว ให้เธอปกป้องนรมนชั่วคราวก่อน ถึง วางสายไป
ไม่นานนัก บุรีศรีก็กลับมาแล้ว มองดูนร มนที่หลับสนิท พูดกับเมทิพย์ด้วยเสียงทุ้มต่ำ ว่า “ช่วยฉันจัดเก็บสิ่งของของนรมนูหน่อย ตอนนี้เราไปจากที่นี้ตอนนี้เลย
“ตอนนี้ ? ร่างกายของนรมนไหวหรอ ?
ดมทิพย์เป็นห่วง และเสียใจกับความ วู่วามของตัวเองเมื่อสักครู่
ถ้าหากตุลยาคนนั้นพูดกันดีๆ อาจจะไม่ เร่งรีบขนาดนี้ก็ได้ โทษนิสัยที่แย่ๆของเธอแท้ๆ
บุรี ร่กลับไม่โทษเธออย่างไม่เคยเป็นมา ก่อน พูดเสียงทุ้ม ว่า ” เมื่อกี้ฉันไปถามคุณ หมอมาแล้ว คุณหมอพูดว่าร่างกายเธออ่อนแอ มาก ตอนนี้ต้องรักษาตัวแบบเงียบสงบภาย หลังค่อยกลับมาตรวจเช็คอีกครั้ง เพราะฉะนั้น ตอนนี้กลับไปได้แล้ว ฉันให้พฤกษ์จัดห้องที่ริม ทะเลเรียบร้อยแล้ว เราย้ายไปที่นั่น ที่นั่นคน น้อย ไม่ค่อยมีใครรู้ วิวสถานที่ เหมาะที่จะพัก ฟันร่างกาย”
เขาพูดไปด้วย และอุ้มม้วนรมนขึ้นมา แบบเบาๆด้วย
ได้ยินบริศ พูดแบบนี้ ผมทิพย์ก็รีบช่วย นรมนเก็บสิ่งของอย่างเร่งด่วน เดินตามหลัง ของบุรีศร์ออกไปจากห้องผู้ป่วย
ตุลยาถูกคิมห้ามไว้ชั่วคราว ย่อมไม่ย้อน กลับมา ออกไปจากโรงพยาบาลนี้เป็นทาง เลือกที่ดีที่สุด บริศร์อุ้มบรมนขึ้นไปในรถ มองดูคมทิพย์ แล้วพูดว่า “ฝีมือในการขับรถของคุณไม่มี ปัญหานะ ? ”
พูดอะไรเนี่ย ? ประธานบุรีศร้ คุณคงไม่ ได้คิดว่าคนรวยอย่างพวกคุณถึงจะขับรถเป็น หรอกนะ ? ”
คมทิพย์ไม่ชินกับน้ำเสียงของบุรีศรีเลย
จริงๆ
บุรีศรีพูดตรงๆว่า “ถ้างั้นก็ให้ฉันได้เปิดหู เปิดตาฝีมือในการขับรถของคุณสักหน่อย เถอะ ที่อยู่ฉันส่งไปที่มือถือของคุณแล้ว คุณ สามารถไปตามจีพีเอสโดยตรงได้เลย พฤกษ์ จะรอรับเราอยู่ที่หน้าประตู
เดิมทีคมทัพย์ยังอยากได้กลับไปหลาย คํา เพียงแต่ว่าเห็นนรมน หลับสนิทอยู่ เธอรีบ เลื่อนหน้าต่างรถยนต์นมา พูดเสียงทุ้มต่ำว่า
“คุณอุ้มนรมนไว้ดีๆหล่ะ ตอนนี้เธอรับลมไม่
ได้” “รู้แล้ว”
ทั้งคู่เป็นห่วงนรมน จุดนี้ไม่มีการแบ่ง
won
คมทิพย์เห็นบุรีศร์นั่งนิ่งๆแล้ว ถึงหมุน กุญแจรถยนต์ เยียบคันเร่งโดยตรง และขับ รถยนต์ออกไปทันทีทันใด
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
