บทที่ 276 ยอมก้มหัวเพื่อลูกเมีย

นรมนกำลังจะหันหลังเดินหนี แต่กลับไม่ทันเสียแล้ว เธอจึงทำได้แค่ก้มตัวถอยหลังให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่จู่ๆกลับชนเข้ากับอะไรบางอย่าง

ขณะที่สถานการณ์กำลังคับขัน ทันทีที่นรมนหันหลัง กลับไปมอง ก็เห็นถังไม้วางอยู่ตรงนั้น ไม่รู้ด้วยว่าข้างในมี อะไรไหม

นรมนมุดลงไปในนั้นด้วยความรวดเร็ว และปิดฝาถัง ด้วยความระมัดระวัง

ในถังชิ้นแฉะเป็นอย่างมาก ดูเหมือนว่าจะถูกวางไว้ตรง นี้เป็นเวลานานแล้ว อีกอย่างยังส่งกลิ่นออกมาด้วย

เธอขมวดคิ้ว พร้อมกับบีบจมูกเอาไว้ พยายามเบาเสียง ลมหายใจให้ได้มากที่สุด

เมื่อเสียงฝีเท้าดังเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ก็ยิ่งได้ยินเสียงคน พูดชัดขึ้น เมื่อได้ยินแล้วรู้สึกคุ้นหูกับเสียงนี้ หัวใจของนรมนก็เต้น

เร็วยิ่งกว่าเดิม

ป้าโอกับธิดา!

ที่แท้ก็มาหลบอยู่ที่นี่เอง!

งั้นก็แปลว่าแชมป์เป็นคนของป้าโอเหรอ?

ถึงว่าบุริศร์ตามหาตัวป้าโอกับธิดาทั่วทั้งเมืองชลธีแล้ว แต่ก็ยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ที่แท้แชมป์ก็พาพวกเธอมาซ่อน อยู่ที่นี่เอง

นรมนนับถือความสามารถในการซ่อนคนของแชมป์จริงๆ สามารถซ่อนคนต่อหน้าต่อตาบุริศร์ได้นานขนาดนี้ ไม่ ธรรมดาจริงๆ

นรมนนึกไปถึงตอนที่กานต์หายตัวไป ตอนนั้นแชมป์ยัง ช่วยตามหาอยู่เลย

พวกเธอคงตาบอดไปแล้วจริงๆ ตอนนั้นถ้าแชมป์เป็นคน ตามหากานต์เจอ ก็ไม่รู้เลยว่าตอนนี้กานต์จะเป็นยังไง บ้าง

นรมนนึกกลัวย้อนหลัง แต่ก็โชคดีที่ตอนนั้นตรินท์ช่วย เอาไว้

ธิดาเดินพร้อมมากับพูดว่า “ป้าโอ แชมป์ส่งข่าวมาว่านร มนหนีไปแล้ว ป้าว่าภูเขาลูกใหญ่ขนาดนี้เธอจะมุดหัวอยู่ ไหนได้?”

“ไม่รู้ แต่ว่าจะให้ผู้หญิงคนนี้มีชีวิตอยู่ต่อไม่ได้เด็ดขาด ถ้าไม่มีเธอ ตอนนี้ฉันคงได้อยู่กับลูกชายฉันแล้ว ไม่ใช่ แค่ทำให้ฉันกับลูกต้องแยกจากกัน ตอนนี้ยังกลายเป็น นายหญิงของอาณาจักรรัตติกาลอีก เธอมีดีอะไร? ถึงมา เป็นนายหญิงของอาณาจักรรัตติกาล?”

เสียงของป้าโอเต็มไปด้วยความดูถูกอย่างปิดไม่มิด

นรมนรู้มาตลอดว่าป่าโอไม่ชอบตัวเอง และเธอก็รู้สึกว่า เหตุผลที่ป้าโอไม่ชอบเธอเป็นเพราะบุริศร์ แต่ดูเหมือนว่า จะไม่ใช่อย่างที่คิดซะทีเดียว

ธิดาพูดเสียงเบาว่า “เธอจะติดต่อคนของอาณาจักร รัตติกาลให้มาที่นี่หรือเปล่า? เธอหนีไปได้ ก็แสดงว่ารู้ เบื้องลึกของแชมป์แล้ว น่าเสียดาย เราอุตส่าห์ควบคุม แชมป์มาได้ตั้งหลายปี ถ้าถูกประธานบุริศร์จับได้ ถึงตอน นั้น..

“เขาไม่มีทางรู้ แชมป์บอกแล้วไม่ใช่เหรอ? ว่าเขาไป แล้ว ฉันได้ยินมาว่าวันนี้นังเด็กกมลนั่นต้องผ่าตัด ไม่ว่ายัง ไง บุริศร์ก็ต้องกลับไปช่วยเด็กนั่นอยู่แล้ว แค่เด็กอายุสั้น คนหนึ่ง คิดว่าสมควรที่จะได้รับไตอีกข้างของลูกชายฉัน เหรอ? มีอย่างที่ไหน! ว่าแต่ที่ฉันให้ไปจัดการเรื่องโรง พยาลเรียบร้อยหรือเปล่า?”

น้ำเสียงของป้าโอเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม

ธิดารีบพูดขึ้นมาว่า “จัดการเรียบร้อยแล้ว ขอแค่เด็กนั่น ขึ้นเตียงผ่าตัด รับรองว่าไม่รอดแน่ ส่วนเหตุผลคือตาย เพราะอุบัติเหตุทางการผ่าตัด สบายใจได้”

“อย่าให้ลูกชายฉันบาดเจ็บล่ะ!”

คำพูดของป้าโอทำให้นรมนตื่นกลัวเป็นอย่างมาก

กมลกำลังตกอยู่ในอันตราย?

ผู้หญิงจิตไม่ปกติคนนี้ คิดจะฆ่ากมลทั้งๆที่รู้ว่าเธอเป็น หลานของตัวเองน่ะเหรอ?

นรมนกังวลเป็นอย่างมาก แต่กลับทำอะไรไม่ได้ ทำยังไงดี?

ถ้าบุริศร์ขึ้นเตียงผ่าตัดก็จะถูกวางยาชา แล้วก็จะไม่มี ใครหยุดภัยอันตรายใดๆที่กำลังจะเกิดขึ้นกับกมลใน ระหว่างผ่าตัดได้

นั่นลูกสาวของเธอนะ!

ลูกที่น่าสงสารของเธอ! จะถูกป้าโอทำร้ายอย่างนี้จริงๆเหรอ?

นรมนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่ทันใดนั้นกลับ ได้ยินธิดาพูดขึ้นมาเสียก่อน “ป้าโอ ถึงยังไงกมลก็เป็น หลานของป้านะ ป้าทำลงเหรอ?”

“หลานอะไรกัน? ก็แค่เด็กขี้โรค ถ้าเป็นคนอื่นเปลี่ยนไต ให้เธอได้ก็ดีน่ะสิ ก็แค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เลี้ยงไปแล้วยัง ไงต่อ? แต่ไม่ว่าไตของใครก็เข้ากับเด็กนั่นไม่ได้ ต้องเป็น ไตของลูกฉันเท่านั้น คนเราเสียไตไปข้างหนึ่งคิดว่าจะ ไม่มีผลกระทบอะไรเลยงั้นเหรอ? ฉันเสียลูกชายไปแล้ว คนหนึ่ง คิดว่าฉันจะทนเห็นลูกชายอีกคนของฉันกลาย เป็นคนพิการไปต่อหน้าต่อตาเหรอ? เรื่องเด็กนั่นถ้าจะ โทษก็ต้องโทษคนชั้นต่ำอย่างแม่มันที่คลอดมันออกมามี ร่างกายไม่แข็งแรง จะมาโทษฉันไม่ได้ อีกอย่างจะมีหรือ ไม่มีเด็กนั่นก็ไม่เห็นสำคัญอะไรสักหน่อย ว่าแต่ที่ฉันให้ พวกแกไปสืบหาว่ากานต์อยู่ที่ไหนได้เรื่องบ้างหรือยัง?”

“ยังเลย นายน้อยกานต์เหมือนหายไปกับอากาศ หรือ บางทีอาจจะเป็นอะไรร้ายแรงกว่าที่เราคิดไว้ก็ได้นะป้า” “สารเลว! นั่งโง่เขมิกา บังอาจมาทำร้ายหลานชายของ ฉัน! กานต์คือความหวังของตระกูลโตเล็ก ตอนนี้ยังเด็ก ถ้าฉันพามาสั่งสอนดีๆ เขาต้องกลายเป็นหลานชายที่เชื่อ ฟังฉันที่สุดแน่ เอาเป็นว่าต่อให้ต้องเสียไปเท่าไหร่ ก็ ต้องหากานต์ให้เจอ”

ยิ่งป้าโอพูดนรมนยิ่งกรุ่นโกรธ

นั่งแก่นี้พูดซะกมลดูไร้ค่า แต่เพราะกานต์เป็นเด็กผู้ชาย เลยคิดจะถือโอกาสช่วงที่กานต์ยังเด็กควบคุมเขาสินะ ช่างเลวจริงๆ

ป้าโอกับธิดากำลังเดินผ่านถังไม้ที่นรมนซ่อนตัวอยู่ นร มนจึงไม่กล้าหายใจแรง

เมื่อเสียงเท้าของพวกนั้นค่อยๆไกลออกไป เหมือนเดิน ออกไปแล้ว นรมนถึงได้กล้าเปิดฝาถังออกเพื่อสูดอากาศ เข้าไป

เธอจะส่งข่าวออกไปยังไงดี?

ขึ้นอยู่ที่นี่ต่อไปเธอทำอะไรไม่ได้แน่!

เธอจะซ่อนอยู่ที่นี่ตลอดไปไม่ได้ อีกอย่างมันก็เกี่ยวกับ ความปลอดภัยของกมลและบุริศร์ด้วย เธอต้องคิดหาทาง เพื่อส่งข่าวออกไป หรือไม่เธอก็ต้องกลับไปที่เมืองชลธี

แต่ปัญหาก็คือ จะออกไปยังไง?

นรมนเกาหัวอย่างร้อนใจ แต่ก็รู้ดีว่าอยู่ที่นี่ก็แก้ปัญหา ระยะยาวไม่ได้ เธอออกมาจากถังไม้ จากนั้นก็เดินตาม ทางที่ธิดากับป้าโอเพิ่งเดินมา ที่นั่นคือที่อยู่ชั่วคราวของพวกเขา ไม่รู้ว่าจะมีใครเห็น เธอหรือเปล่า

นรมนเดินมาตลอดทาง ก็พบว่าที่นี่ไม่มีใครเลย ดู เหมือนแชมป์มั่นใจมากว่าจะไม่มีใครหาที่นี่เจอ ถึงได้ วางใจขนาดนี้

เมื่อเธอเดินเข้าไปข้างใน ก็พบว่าในถ้ำยังมีถ้ำอื่นอยู่ด้วย ถ้ำเล็กๆทั้งสองเชื่อมติดกัน รูปร่างเหมือนห้องนอน ข้าง

ในนั้นมีทุกอย่าง แม้แต่ของกิน

แต่ของกินก็ไม่ใช่ว่าเป็นของมีโภชนาการ หรือสดใหม่ นอกจากบะหมี่ก็มีพวกขนมแครกเกอร์ ส่วนน้ำบรรจุอยู่ใน ถังขนาดใหญ่หลายถัง

นรมนรีบหยิบขนมเข้ากระเป๋าด้วยความรวดเร็ว

ตอนหนีออกมาเธอไม่ได้หยิบอะไรติดมือมาด้วยเลย เพื่อความอยู่รอด เธอจึงหยิบของกินเข้ากระเป๋า นรมนมองไปรอบๆ ก็พบว่ามีคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กอยู่ในนี้

ด้วย

ตอนนี้แชมป์บล็อกสัญญาณเอาไว้ ถ้าใช้คอมของพวก เขาส่งข่าวออกไป จะถูกจับได้หรือเปล่า?

นรมนใช้คอมไม่ค่อยเป็นด้วย

ตอนนี้เธออยากให้กานต์มาอยู่ด้วยจริงๆ ถ้ามีกานต์ก็ดีสิ

เขาต้องทำเป็นแน่ๆ

สุดท้ายนรมนก็ไม่กล้าแหวกหญ้าให้งู ตื่น เธอค้นที่นี่ไปรอบหนึ่ง ก็ไม่พบเบาะแสอะไรที่พอจะ ใช้ได้เลย นรมนกลัวว่าธิดากับป้าโอจะกลับมาเห็น เธอจึง ต้องรีบวิ่งออกไปข้างนอกให้เร็วที่สุด

แต่กลับไม่ถูกจังหวะ เพราะข้างนอกมีเสียงฝีเท้าดังขึ้น มาอีกแล้ว

นรมนไร้ทางหนี คงต้องเผชิญหน้ากลับคนข้างนอกแล้ว และในตอนนี้เอง แผ่นหลังของเธอก็ชนเข้ากับผนัง ไม่รู้ ทำไม เธอถึงสัมผัสได้ถึงความอุ่นจางๆ

ความอุ่นนี้ให้ความรู้สึกไม่เหมือนความอุ่นจากผนังต่ำ แต่เหมือนความอุ่นที่มาจากไม้แทน

นรมนขมวดคิ้ว หันหลังกลับไปใช้มือลองลูบๆ ก็พบว่า เหมือนตรงนี้จะมีประตู

เธอผลักเข้าไปโดยไม่หยุดคิด

หลังจากที่เข้ามา นรมนก็อึ้งสนิท

ในนี้มีแต่กรง อีกอย่างในแต่ละกรงยังขังผู้หญิงเอาไว้ มากมาย มีทั้งคนที่อายุเยอะแล้วมากๆ และคนที่อายุยัง น้อยๆ แต่ว่าพวกเธอล้วนแล้วแต่อยู่ในสภาพหมดสติ เหมือนกันหมด

นรมนตื่นกลัวเป็นอย่างมาก แต่ไม่นานก็สงบลงมาได้ เธอนึกไปถึงกระบวนการค้ามนุษย์ที่ตัวเองเคยเจอ

เกี่ยวกับป้าโออย่างที่คิดไว้จริงๆ !

ป้าโอจับคนพวกนี้มาทำอะไรที่นี่? ลักลอบส่งออกนอก ประเทศเหรอ?

เมื่อเห็นว่าแต่ละคนถูกขังเอาไว้ในกรงราวกับหมูกับหมา นรมนก็ไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก

ภาพเหตุการณ์ที่ตัวเองเคยถูกขายในตอนนั้นปรากฏขึ้น มาในหัวของเธออีกครั้ง

เธอรู้ดียิ่งกว่าใครว่าหลังจากที่คนพวกนี้ถูกขายออกไป แล้วจะประสบพบเจอกับความหายนะในรูปแบบไหน

นรมนรีบเปิดกรงออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ใช้น้ำสาด พวกเธอให้ตื่นขึ้นมา

“คุณเป็นใคร?”

เหล่าหญิงสาวต่างพากันแตกตื่น แต่ก็ไม่กล้าส่งเสียงดัง ออกไป เมื่อเห็นบาดแผลบนตัวของพวกเธอ นรมนจึงรู้ใน ทันทีว่าถูกตบตีมา

นรมนสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “ฉันช่วยเปิดกรงให้ แล้ว พว หนีไปได้เลย ที่นี่คือเกาะ จากที่นี่ตรงไปยัง ทิศเหนืออีกร้อยเมตรจะเป็นเมืองชลธี พวกคุณจะหนีออก ไปได้หรือเปล่าก็คงต้องลองดูเอง”

เหล่าหญิงสาวทั้งตกใจ และไม่ค่อยเชื่อ แต่สุดท้ายก็รีบ ลุกขึ้น แล้ววิ่งออกไปข้างนอกด้วยความรวดเร็ว โอกาสที่จะได้กลับบ้าน ยังไงก็อยากลองเดิมพันดูสัก

ครั้ง

ทันใดนั้นนรมนก็นึกถึงเสียงฝีเท้าข้างนอกเมื่อกี้ “เดี่ยวก่อน! ข้างนอกเหมือนจะมีคนเข้ามา ตอนนี้พวก คุณอย่าพึ่งออกไปจะดีกว่า รอสักพักแล้วค่อยว่ากันอีกที”

เมื่อเหล่าหญิงสาวได้ยินที่นรมนพูด ก็หยุดชะงักก๊ก ตอนนี้พวกเธอเห็นนรมนเป็นผู้นำและคนสำคัญไปซะ แล้ว

เสียงฝีเท้าจากด้านนอกดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หัวใจของ นรมนเริ่มบีบรัด

เธอเองก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าพวกเธอจะออกไปได้ไหม

ในที่สุดข้างนอกก็มีเสียงพูดคุยดังขึ้นมา

“ป้าโอล่ะ?”

“ออกไปข้างนอกมั้ง”

เป็นเสียงผู้ชายสองคน และเป็นผู้ชายที่คิดจะมาจับตัว นรมนเมื่อตอนเช้า

เธอจำเสียงของพวกเขาได้

นรมนกำมือแน่น ไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะเข้ามาหรือเปล่า

ในตอนนี้เองก็ได้ยินผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “รีบหา ร่องรอยของนรมนว่าได้มาที่นี่หรือเปล่า ถ้าไม่มีเราก็รีบ ออกไปกันเถอะ อย่ายุ่งกับป้าโอกับธิดาเลย ขึ้นให้พวก เธอรู้ว่าเราเข้ามาในนี้ล่ะก็ ไม่รู้เลยว่าเราจะโดนอะไรบ้าง”

“ผู้หญิงสองคนนี้น่ารำคาญเสียจริง ไม่รู้ว่าคุณแชมป์จะ เชื่อฟังพวกเธอทำไมนักหนา” ชายหนุ่มอีกคนพูดพร้อมกับสายหัวปลงๆ

“นายไม่เคยได้ยินเหรอ? ลูกเมียของคุณแชมป์อยู่ในกำ มือของป้าโอ ไม่อย่างนั้นนายคิดว่าคุณแชมป์จะเชื่อฟัง เธอขนาดนี้เหรอ?

หัวใจของนรมนสะดุดกึก

ลูกเมียของคุณแชมป์อยู่ในกำมือของป่าโอ?

ถึงว่าทำไมเขาถึงหักหลังบุริศร์

แต่ว่ามันก็ไม่น่าให้อภัยที่เขาช่วยคนชั่วทำเลวอยู่ดี!

ผู้ชายอีกคนถอนหายใจออกมา “เฮ้อ คุณแชมป์ก็น่า สงสารนะ ตอนอยู่กองทัพช่วงแรกๆแทบจะไม่ได้อยู่กับ เมีย เมียเลยหมดรัก จนต้องขอหย่า ไหนจะเรื่องสิทธิ์ เลี้ยงดูลูกอีก คุณแชมป์รู้สึกผิดต่อเมียเลยยอมหย่า แต่ คิดไม่ถึงเลยว่าได้ข่าวอีกที เมียก็ถูกจับไปแล้ว นายว่า ผู้ชายแข็งกร้าวไม่ยอมใคร แต่ยอมก้มหัวให้คนอื่นเพื่อลูก เมีย มันน่าสงสารขนาดไหนลองคิดดู”

“ช่างเถอะๆ ไม่ต้องพูดแล้ว รีบหาต่อเถอะ ไม่เจอเราก็ รีบแยกย้าย เดี๋ยวป้าโอบ้าอะไรนั่นมาเจอเข้า”

ผู้ชายอีกคนรีบพูด

ทั้งสองเริ่มตามหานรมนอีกครั้ง หัวใจของนรมนแทบจะทะลุมาถึงคอ

พวกเขาจะหาที่นี่เจอไหมนะ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ