บทที่ 258 เธอไม่ใช่ลูกสาวของฉัน

ถึงแม้ว่าบุริศร์จะนำถังออกซิเจนติดตัวไปด้วย แต่ความ คิดที่จะดำดิ่งสู่ก้นทะเลก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

ร่างกายของเขาเริ่มเหนื่อย และการยกตัวของน้ำทะเล ทำให้เขาทนต่อไปไม่ไหว แต่ว่าบุริศร์ไม่ต้องการยอมแพ้ ไม่ สามารถยอมแพ้ได้

ไม่รู้ว่าตอนนี้นรมนเป็นอย่างไรบ้าง

เขาไม่เชื่อว่านรมนจะฆ่าตัวตายในรถ คำอธิบายเพียง อย่างเดียวคือมีคนต้องการฆ่านรมน และในเวลานั้นนรมนไม่รู้ ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร

คนๆนี้คือใคร บุริศร์เองก็ไม่รู้ แต่เขารู้ว่าไม่ใช่รเมศอย่าง แน่นอน

เป้าหมายที่เป็นเอกฉันท์ของรเมศนั้นทั้งหมดคือเพื่อจะ แย่งนรมนไปจากเขา เขาไม่มีทางปล่อยให้เธอตาย

กำลังในการลอยน้ำทะเลทำให้บุริศร์ไม่สามารถลืมตาได้ แต่ว่าเขายังคงไม่ยอมแพ้

ผิวหนังเจ็บเหมือนถูกเข็มทิ่ม ขนที่ได้รับบาดเจ็บนั้นชาไป แล้ว ไม่มีความรู้สึกมากนัก แต่บุริศร์ยังคงลงไปด้านล่าง

ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นโครงร่างของรถ หลังคาสีขาวและยังคงมีฟองฟอดอยู่ นรมนจะอยู่ข้างในหรือเปล่า?
บุริศร์ต้องการจะว่ายเข้าไปดูอย่างมาก แต่ว่าเขาต้านไม่ อยู่แล้ว

บุริศร์ทรงตัวให้มั่นคงพร้อมกับพยายามหายใจ

ทีมกู้ภัยและทีมกู้ซากโดยรอบจะไม่เสี่ยงชีวิตลงไปที่ก้น ทะเลลึกเช่นนี้ หลังจากที่เห็นว่าบุริศร์เหมือนจะเย็นจนแข็งไป แล้ว พวกเขาต้องการจะดึงบุริศร์ขึ้นมาก่อน

แต่ว่าบุริศร์สังเกตได้ถึงจุดประสงค์ของพวกเขา ทันใดนั้น ก็ชกพวกเขาในทะเลหลายครั้ง ท่าทางที่มุทะลุเช่นนั้นทำให้ผู้ คนรอบๆรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ

ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มถอนกำลังกลับ

บุริศร์ก็ไม่สนใจเช่นกัน

เขาสูดลมหายใจอีกครั้งและใช้กำลังทั้งหมดที่มีว่ายลงไป

ด้านล่าง ในที่สุดก็แตะไปถึงมือจับประตูรถแล้ว

ในใจของบุริศร์ไม่รู้ว่ามีความสุขขนาดไหน

เขาดึงประตูรถอย่างแรง แต่กลับพบว่าประตูรถเปิดไม่ ออก เขาจึงทำได้เพียงทุบไม่หยุดแล้วใช้แขนและตัวของเขา ทุบกระจกรถครั้งแล้วครั้งเล่า

แรงกระแทกที่รุนแรงทำให้เลือดที่แขนของเขาไหลออก มาอีก แต่เหมือนกับว่าบุริศร์มองไม่เห็นมันเลย และทำต่อไป อย่างบ้าคลั่ง

ในที่สุดกระจกหน้าต่างรถก็คลายออก

บุริศร์ถีบมันแล้วกระจกหน้าต่างรถก็แตกเป็นเสี่ยงๆ
บุริศร์รับเปิดประตูรถ หลังจากเปิดประตูแล้วถึงพบว่า ประตูอีกด้านหนึ่งได้ถูกเปิดออกแล้วและภายในรถไม่มีร่าง ของนรมน แต่อย่างไรก็ตามกลับพบว่ามีเสื้อคลุมของนรมนทิ้ง ไว้

มีเลือดอยู่บนเสื้อคลุมที่ยังไม่เปียกโซกไปจนหมด

บุริศร์รู้สึกว่าในหัวมีเสียงระเบิดดังขึ้น

นรมนได้รับบาดเจ็บ?

เธอไปที่ไหนแล้ว?

หรือว่าหนีออกไปได้?

แต่กันทะเลลึกขนาดนี้ เธอเป็นผู้หญิงจะหนีไปที่ไหนได้

ล่ะ?

บริศร์รีบม้วนเสื้อคลุมของนรมนเข้ามาไว้ในอ้อมแขน และ ในตอนที่ยังต้องการหานรมนต่อกลับทนไม่ได้อีกแล้วและเป็น ลมลงไป

เมื่อไมค์มาถึงก็เห็นบุริศร์ลอยอยู่ในรถ ไม่มี สติสัมปชัญญะแล้ว

เขามองไม่เห็นนรมนเห็นเพียงแค่เส้นผมยาวหลายเส้นบน กระจกหน้าต่างรถเท่านั้น

หลังจากที่ไมค์เก็บของเสร็จแล้วนั้นก็ดึงบุริศร์ขึ้นมาจาก ใต้ทะเล

บุริศร์มีไข้ขึ้นสูงทันทีที่ขึ้นมาบนฝั่ง

บาดแผลติดเชื้ออย่างรุนแรง บนตัวมีแผลถลอกเพิ่มมากขึ้น
รเมศอดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าหม่นมืดลงไป เมื่อเห็นเขาขึ้นมา แบบนี้

“นรมนล่ะ? นรมนอยู่ที่ไหน?”

ตอนนี้ไมค์อยากจะชกรเมศให้ตกลงไปในทะเลจนแทบ ทนไม่ไหว

“ทางที่ดีคุณควรจะสวดอ้อนวอนให้พี่สะใภ้ของผม ปลอดภัย ไม่อย่างนั้นไม่ต้องพูดถึงบุริศร์หรอก ผมก็ทำให้ คุณตกนรกเช่นกัน!”

ไมค์รีบติดต่อโรงพยาบาลที่อยู่บริเวณใกล้ทันทีแล้วเริ่ม การช่วยชีวิตบุริศร์

เมื่อคิมเห็นบุริศร์และไมค์กลับมามือเปล่า เธอรู้สึกถึง ความไม่สบายใจบางอย่าง

“นรมนไม่อยู่ข้างล่างเหรอ?”

ไมค์มองไปที่คิมก่อนส่ายหัวและพูดว่า : “น่าจะหนีออกไป ได้แล้วครับ แต่ว่าทะเลที่กว้างใหญ่และหนาวขนาดนี้ แต่เธอ เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวโอกาสรอดก็คงมีน้อย”

ประโยคนี้นับว่าเป็นเรื่องจริง

อุณหภูมิของน้ำทะเลตอนนี้สามารถแช่แข็งคนได้ใน ภายในไม่กี่นาที ยิ่งไปกว่านั้นคือนรมนในตอนนั้นล่ะ?

คนอื่นไม่รู้ แต่รเมศรู้

ว่านรมนมีสภาพเป็นอย่างไรในตอนนั้น

เขาอดไม่ได้ที่จะพูดบางคำ

“ตอนนั้นนรมนถูกฉีดยาระงับประสาท ไม่ได้สติ เธอจะสามารถหนีออกจากที่นั่นได้หรือเปล่า?”

“คุณพูดว่าอะไรนะ?”

ไมค์คิดไม่ถึงเลยว่านรมนจะตกลงสู่ก้นทะเลด้วยสภาพ อย่างนี้ เขาแทบจะถลกหนังรเมศในตอนนั้นเลย

ตัวของคิมซวนเซในทันใดแล้วร่วงลงไปนั่งอยู่บนพื้น “ถูกฉีดยาระงับประสาท? ตุลยาเป็นคนทำ! เธอฉีดยา ระงับประสาทกับนรมน!”

ไมค์ได้ยินคิมพูดอย่างนี้แล้ว เขาก็ชะงักงันไปทั้งตัวและมี สีหน้าไม่ดีเอามากๆ

เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อตุลยาแต่สุดท้ายแล้ว เขาก็พูดไม่ออก

บุริศร์ถูกส่งไปรับการรักษาอย่างรวดเร็ว ไมค์ยังคงให้ทีม กู้ภัยค้นหาต่อไป รเมศเองก็ไม่ยอมตามหลังเช่นกัน

แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็ไม่มีข่าวคราวใดๆของนรมนเลย แม้แต่น้อย

บุริศร์มีไข้สูงตลอดเวลาหลังจากที่ส่งไปที่โรงพยาบาล ปากของเขาตะโกนชื่อนรมนอยู่ตลอดคิมได้ยินแล้วเจ็บจน เจียนจะขาดใจ

ไมค์ลงทะเลด้วยตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างบ้าคลั่ง และ ดำลงไปที่ก้นทะเลทุกครั้ง ว่ายน้ำออกไปเป็นระยะทางไกล มาก แต่ก็ยังไม่พบเงาของนรมน

แต่พบว่ามีเสื้อคลุมอยู่ในอ้อมแขนของบุริศร์ และคราบ เลือดที่อยู่บนนั้นก็พิสูจน์แล้วว่าเป็นของนรมน

พูดได้ว่า ตอนที่นรมนตกลงสู่ก้นทะเลไม่เพียงแต่ไม่ได้สตีแต่ยังได้รับบาดเจ็บอีกด้วย และเป็นไปได้อย่างมากว่าจะได้ รับบาดเจ็บสาหัส

เวลาผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืน

เมื่อบุริศร์ตื่นขึ้นมา ไม่รู้ว่าตนเองอยู่ที่ไหน เมื่อความทรง จำของเขาฟื้นคืนมาแบบฉับพลัน จากนั้นก็เลิกผ้าห่มออกแล้ว ตรงไปหยิบเอาถังออกซิเจนราวกับเป็นบ้าและจะกระโดดลง ทะเลอีกครั้ง

ไมค์เพิ่งจะขึ้นมา เมื่อเห็นท่าทางอันบ้าคลั่งของบุริศร์ อย่างนี้แล้ว เขาต้องการที่จะขัดขวาง แต่ก็ไม่มีแรง คุณหมอกำลังตะโกนอยู่ด้านหลัง ไม่ว่ายังไงตอนนี้บุริศร์ ไม่สามารถลงทะเลได้แล้ว แต่สำหรับบุริศร์แล้ว เขาไม่ได้ยิน

เสียงเหล่านี้เลย

เขาต้องการตามหานรมน

เขาพูดไว้ว่า ขอเพียงให้เวลาเขาสองวัน เขาจะพาเธอ กลับจีน กลับบ้าน!

แต่ว่าตอนนี้นรมนคุณอยู่ที่ไหนกันล่ะ?

บุริศร์หลั่งน้ำตาลูกผู้ชายของตนเองลงในทะเล

ห้าปีก่อน เขาเกือบจะสูญเสียเธอไป ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ พระเจ้าจะส่งเธอกลับมาพบหน้าเขาอีกครั้ง เขาสูญเสียเธออีก ครั้งได้ยังไง?

บุริศร์หมดสิ้นเรี่ยวแรงและเป็นลมในทะเลอีกครั้ง

ไมค์ลากเขาขึ้นมาอีกครั้งแล้วสั่งให้หมอมัดเขาไว้กับมันไม่เป็นการดีสำหรับเขาที่จะลงจากเตียง

เวลาผ่านไปอีกวัน ยังคงไม่มีข่าวของนรมน
รเมศยอมแพ้ไปบ้างแล้ว เขารู้สึกแม้กระทั่งว่านรมนไม่มี ชีวิตอยู่อีกแล้ว

หน้าผาสูงขนาดนั้น ทั้งเธอยังหมดสติและได้รับบาดเจ็บ และไม่รู้ด้วยว่าในทะเลมีสิ่งชีวิตอะไรบ้าง กอปรกับหญิงสาวที่ บอบบางอย่างนรมนไม่มีทางหนีไปได้อย่างแน่นอน

เขาเริ่มรวบรวมทีมกู้ซากกระทั่งออกมาจากหน้าผา

คิมยังคงรออยู่ที่ชายหาดเป็นเวลาสองวันหนึ่งคืน และไม่ ได้รอที่จะเจอนรมน เพราะอันที่จริงในใจของเธอเองก็มีการ คาดเดาที่ไม่สบายใจบางอย่าง

หน่วยงานที่มีอำนาจโทรมาหาเธอบอกว่าผลการประเมิน ออกมาแล้ว

คิมถึงนึกขึ้นได้ว่าได้ทำการทดสอบDNAระหว่างตนเอง กับนรมนเอาไว้

เธอรีบกลับไปยังสถาบันนิติวิทยาศาสตร์ มือของเธอสั่น เทาในขณะที่เธอรับผลการทดสอบDNA

ในรายงานแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกของ พวกเธอสูงถึง 99%

พูดได้ว่านรมนเป็นลูกแท้ๆของคิม เป็นลูกของเธอกับชินทรในตอนนั้น!

ผลลัพธ์นี้เป็นไปตามการคาดการณ์ของเธอ แต่ก็อยู่นอก เหนือการคาดการณ์ด้วย

เธอกลับไปที่วิลล่าพร้อมกับผลการประเมิน ทันใดนั้นก็ ร้องไห้สะอึกสะอื้น

ผู้ชายที่เธอรักมากที่สุดในชีวิตนี้คือชินทร ลูกสาวที่ต้องการค้นพบมากที่สุดคือนรมน แต่ว่าตอนนี้เธอสูญเสียพวก เขาไปทั้งคู่

และลูกสาวของเธอกลับถูกลูกสาวคนเล็กของเธอฆ่าทาง

อ้อม!

ผลลัพธ์เช่นนี้ทำให้คิมไม่มีทางยอมรับได้

เธอร้องไห้คร่ำครวญอย่างหนัก ร้องอย่างเจ็บปวดเจียน ขาดใจ ทำให้ชาวีและตุลยาที่ตามมาที่นี่ตกใจแทบตาย

ชาวีไม่รู้ว่าตุลยาทำเรื่องอะไรลงไป จนเมื่อเขาเจอตุล ยากลับมาจากศูนย์ศัลยกรรมถึงได้รู้ว่าตุลยาทำอะไรกันแน่

ถึงแม้ไม่รู้ว่านรมนมีความหมายอย่างไรต่อคิม แต่คนที่ สามารถทำให้คิมกังวลจนเป็นทุกข์ได้นั้น ชาวีย่อมไม่กล้าที่จะ เมินเฉย เขาตรวจสอบตัวตนของนรมนแล้ว และรู้ว่าเป็น ภรรยาของบุริศร์ เป็นผู้หญิงที่รเมศต้องการและความสัมพันธ์ ระหว่างบุริศร์และไมค์ทำให้ชาวีไม่สบายใจบางอย่างจึงพาตุล ยามาสารภาพผิดต่อหน้าคิม แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เห็น ภาพการแตกสลายอย่างสมบูรณ์ของคิม

“คิมคุณเป็นอะไรไป?”

“แม่ แม่เป็นอะไรคะ?”

ตุลยาและชาวต่างตกตะลึง

คิมได้ยินเสียงของตุลยาก็ผลักเธอออกไปทันที

“ไปให้พ้น! ต่อจากนี้ไปเธอไม่ใช่ลูกสาวของฉัน! ออกไป!”

คิมเกลียดชังอย่างรุนแรง เกลียดจนแทบจะฉีกตุลยาออก เป็นชิ้นๆได้เลย ตุลยาตกใจกลัวไปทั้งตัว และชาวีไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“คิม คุณเป็นอะไรไป? มีอะไรก็พูดกันดีๆ ตุลยาเป็นลูก ของพวกเรานะ ทำอย่างนี้เธอจะตกใจกลัวนะ!”

“เธอไม่ใช่ลูกของฉันเธอไม่ใช่เธอคือปีศาจ! เธอฆ่า

ลูกสาวของฉัน!” คำพูดที่สับสนของคิมเช่นนี้ทำให้ตุลยาเจ็บปวดอย่างมาก “แม่ค่ะ แม่พูดอะไรอยู่? หนูเป็นลูกสาวของแม่ แม่ก็เห็น

อยู่!

“ไปให้พ้น!”

คิมหยิบเอาของที่อยู่ในมือขึ้นมาแล้วโยนไปทางตุลยา ตุลยาคว้าเอาไว้อย่างไม่รู้ตัวและมันก็เป็นรายงานการ ทดสอบDNA

เมื่อเธอเห็นรายงานการทดสอบDNAก็รู้สึกมึนงงไปหมด

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง? นรมนเป็นลูกสาวของแม่ได้ยังไง? แม่ไม่ได้มีหนูกับพ่อแค่คนเดียวงั้นเหรอ?”

คำพูดของตุลยาทำให้สีหน้าของชาวีก็เปลี่ยนไป เขารีบหยิบผลรายงานการทดสอบDNA มาดู ทันใดนั้น

เขาก็เข้าใจอะไรบางอย่าง

คิมทั้งร้องไห้และหัวเราะเหมือนกับเป็นคนบ้า

“ผู้ชายที่ฉันรักที่สุดในชีวิตเสียชีวิตในสนามรบ ลูกเพียง คนเดียวที่เขามอบให้ฉันก็ทำหายไป ฉันคิดว่าชั่วชีวิตนี้ฉันจะ ไม่ได้พบพวกเขาแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าพระเจ้าทรงรักฉันมาก ส่งลูกกลับมาเจอฉันอีกครั้ง แต่ว่าเธอ ทำไมเธอถึงใจคอโหด ร้ายได้ขนาดนั้น? ทำไมเธอต้องให้ยาระงับประสาทหล่อน ด้วย? เธอรู้ไหมว่าเธอถูกคนขับรถพุ่งตกลงไปทะเลเหนือทะเลเหนือเย็นและลึกขนาดนั้น เธอหมดสติทั้งยังบาดเจ็บ สาหัส เธอทำแบบนี้คือฆ่าพี่สาวทางอ้อมนะ เธอรู้หรือเปล่า?”

คำพูดของคิมทำให้ตุลยาไม่อาจยอมรับได้

“พี่สาวอะไรกัน เธอไม่ใช่! แม่มีหนูคนเดียวไม่ใช่เหรอ? แม่ คะ หนูเป็นลูกสาวของแม่นะ! ไม่ใช่นรมน!”

ตุลยาต้องการจับคิมแต่ถูกคิมหลบเลี่ยง

“เธอไม่ใช่ลูกที่ฉันอยากจะคลอดตั้งแต่แรก ถ้าไม่ใช่ เพราะตอนนั้นมีจะมีอันตรายถึงชีวิตของฉัน ฉันไม่มีทางจะพา เธอมาบนโลกนี้ ถ้าฉันรู้แต่แรกว่าการมีอยู่ของเธอจะทำร้าย ลูกที่ฉันรักที่สุด ในตอนนั้นฉันจะยอมบีบคอเธอให้ตายแล้วไป นรกพร้อมกับเธอเสียก็ดี!”

” คิม คุณพูดอะไรอยู่?”

ชาวีมองเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของตุลยาจึงอดรนทนไม่ ได้ที่จะขัดขวางไม่ให้คิมพูดต่อไป

แต่ว่าตอนนี้คิมปวดร้าวจนแทบจะขาดใจจนแทบจะฉีกตุล ยาเป็นชิ้นๆ จะมาสนใจความคิดของตนเองในตอนนี้ได้ อย่างไร?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ