บทที่ 256 ใบหน้าไม่ใช่ตัวชี้วัดมาตรฐานของคน
หลังจากตื่นนอนแล้วคิมเดินลงไปชั้นล่าง แต่กลับไม่พบ นรมน
ตอนแรกเธอคิดว่านรมนพักผ่อนอยู่ในห้องนั่งเล่นเลยไม่ ได้ซีเรียสอะไรจึงไปดูที่ห้องครัวสักหน่อย แต่เมื่อเปิดประตู ห้องครัวออกมาก็พบกับสภาพที่ยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ
สภาพเช่นนี้ดูยังไงก็ไม่เหมือนกับทำเพราะความประมาท หัวใจของคิมดิ่งลงอย่างรวดเร็วแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องของนร
มน
ห้องของนรมนนั้นว่างเปล่า แม้แต่เตียงนอนก็เรียบร้อย และไม่มีร่องรอยของการนอนแม้แต่นิดเดียว
คิมเริ่มรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา เธอค้นหาทั่วทุกที่อย่างไม่ สบายใจ แต่ยังคงไม่พบเงาของนรมน
ตัวเธอเริ่มสั่นเทาและวิตกกังวลเพิ่มมากขึ้น
คิมเอากล้องวงจรปิดออกมาดูก็เห็นว่าเป็นตุลยาที่พาตัว นรมนไปและเข็มฉีดยาในมือของตุลยาทำให้ดวงตาของคิมห
รี่แคบลงไปในพริบตา
“ไอ้คนพาลนี่!”
คิมโกรธจนตัวสั่นแล้วโทรหาชาวีโดยตรง
“ตุลยาล่ะ?”
ชาวีแปลกใจมากที่หลายวันมานี้คิมเป็นฝ่ายเริ่มโทรหา เขาก่อน แต่ยังไม่ทันได้ประหลาดใจก็ได้ยินเสียงเย็นเยียบ ของคิมจนนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ
“ตุลยาออกไปแล้วยังไม่กลับเลย ไม่ได้พูดว่าจะไปหาคุณ
งั้นเหรอ? หรือว่าไม่ได้อยู่กับคุณ?” ไฟในใจของคิมลุกโชนอย่างโกรธเกรี้ยว
“ฉันจำได้ว่าเคยบอกคุณแล้วว่า ไม่ว่ายังไงก็ตามให้ดูเธอ เอาไว้ ในช่วงนี้ให้เธอรักษาใบหน้าให้ดี ทำไมคุณถึงไม่ฟัง?”
“เป็นอะไรไป? คิม เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นเหรอ?” ซาวีเพิ่งจะฟังออกถึงความผิดปกติของคิม
หลายปีมานี้คิมจะอารมณ์เสียน้อยมาก เธอเย็นชาและ เรียบเฉยกับทุกคน ในตอนแรก ชาวีคิดว่าเพราะเธอมีนิสัย เช่นนี้ ต่อมาถึงได้พบว่าคิมสูญเสียหัวใจไปแล้วและไม่มีความ อบอุ่นให้กับใคร
การติดต่อของคนทั้งสองนั้นที่จริงแล้วมันน่าขำอย่างมาก
คิมดื่มเหล้ามากเกินไปแล้วมองว่าเขาเป็นใครบางคน ทำให้มีค่ำคืนของกันและกัน
น่าเสียดายที่หลังจากคิมตั้งครรภ์แล้ว คุณหมอบอกว่า สภาพร่างกายของคิมไม่ดี ถ้าหากทำลายเด็กจะเป็นอันตราย ถึงชีวิต
คิมจึงจำใจคลอดตุลยา แต่ก็โยนไปให้ชาวีโดยทันที ชาวีได้ลูกสาวมาอย่างไม่คาดคิดย่อมมีความสุขมาก เดิมที่คิดว่าคิมจะแต่งงานกับตนเอง แต่ตอนที่คิมบอกว่าจะไม่ แต่งงานจนชั่วชีวิต และไม่สามารถที่จะแต่งงานกับเขาได้ ชาวี ก็รู้สึกผิดหวังมาก
แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ชาวีคอยปกป้องคิมมาโดย ตลอด ขอเพียงได้มองเห็นเธอ ขอเพียงคิมจะมีสายตามองเขาสักครั้ง เขาก็พึงพอใจแล้ว
แต่เป็นเวลาหลายปีแล้ว แม้ว่าคิมจะขาดความสนใจในตัว ตุลยาและไม่มีความกระตือรือร้นมากนัก
ตอนนี้เธอเริ่มเป็นฝ่ายโทรหาตนเองติดต่อกันสองครั้ง ทั้งหมดนี้เป็นเพราะตุลยา สิ่งนี้ทำให้ชาวีค้นพบสิ่งผิดปกติใน ที่สุด
“เกิดอะไรขึ้น? ตุลยา เป็นอะไรกันแน่?”
คิมใกล้จะควบคุมความโกรธของตัวเองไว้ไม่อยู่ เธอพูด เสียงทุ้มต่ำว่า : “คุณรีบหาตัวตุลยาให้เจอจะดีที่สุด ไม่อย่าง นั้นฉันไม่รู้ว่าผลที่ตามมาจะเป็นยังไง ผ่านมาหลายปี ลูกสาวคนเดียวคุณยังอบรมสั่งสอนได้ไม่ดี คุณยังจะทำอะไร ได้อีก?”
พูดจบเธอก็วางสายในทันที ตุลยาจะพานรมนไปที่ไหนได้นะ?
เธอคิดมาโดยตลอดว่าตุลยาเพียงแค่มีนิสัยเอาแต่ใจและ ยโสโอหังอยู่บ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่สามารถทำเรื่องไร้เหตุผล ได้ เพราะว่าตุลยาพุ่งเป้าไปที่นรมน รู้สึกขวางหูขวางตากับนร มน เธอไม่เคยเอาเรื่องนี้มาใส่ใจเลย
ท้ายที่สุดแล้วไม่มีแม่คนไหนบนโลกใบนี้จะคิดว่าลูกสาว ของตนจะเกิดมาเป็นคนไม่ดีหรอก
แต่ว่าตอนนี้เธอกลับรู้สึกกระวนกระวายใจบางอย่าง
ตุลยาบอกว่าชอบ บุริศร์ ต้องการแต่งงานกับบุริศร์ นั่นมัน จะเป็นผลเสียต่อนรมนหรือเปล่านะ? คิมรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วแล้วถอดเอากล้องวงจรปิดของชุมชนออกมาดู ถึงได้มองเห็นตุลยาลากนรมนขึ้นรถ ด้าน หลังเป็นมุมบอดของกล้อง ต่อจากนั้นก็ไม่เห็นอะไรแล้ว
เธอกังวลใจอย่างมากแล้วโทรหาตุลยา โทรศัพท์ของตุล ยาถูกปิด เห็นได้ชัดว่าไม่ต้องการรับสายเธอ คิมไม่มีวิธีแล้วจริงๆถึงต้องโทรหาบุริศร์
“บุริศร์คะ นรมนหายไปค่ะ”
“คุณว่าอะไรนะ?”
บุริศร์มองดูว่างานในสถานที่ก่อสร้างใกล้จะเสร็จแล้ว ขอ เพียงซัพพลายเออร์บางคนบอกว่ารเมศเป็นคนสั่ง ก็เพียง พอที่จะปะติดปะต่อเรื่องราวได้แล้ว แต่ว่าในเวลานี้คิมกลับ บอกเขาว่านรมนหายไป
“เกิดอะไรขึ้น?”
“คุณมาหาฉันที่นี่เถอะค่ะ”
คิมไม่รู้ว่าควรจะพูดกับบุริศร์ยังไงดี
ขึ้น
เธอรู้สึกอายไม่กล้าสู้หน้าอย่างมาก และยิ่งเป็นกังวลมาก
ตุลยาเป็นลูกสาวของเธอ และเป็นไปได้อย่างมากว่านร มนอาจจะเป็นลูกสาวของเธอด้วย
ถ้าหากว่าตุลยาทำร้ายนรมน เธอจะทำอย่างไรดีล่ะ?
บุริศร์วางสายแล้วพอหยิบกุญแจรถก็วิ่งไปราวกับบ้าคลั่ง “ประธานบุริศร์ งานทางนี้จะทำอย่างไรต่อไป?” พฤกษ์ไม่เคยเห็นบุริศร์ตึงเครียดขนาดนี้มาก่อน
ไม่ใช่สิ!
ยกเว้นครึ่งหนึ่งตอนที่ภรรยาเกิดอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อน หรือว่าจะเกิดเรื่องกับภรรยา?
พฤกษ์กังวลขึ้นมาโดยฉับพลัน แต่ก็ไม่สามารถจากไปได้ บุริศร์จากไปท้ายที่สุดแล้ว ที่นี่จำเป็นต้องมีคนดำเนินการ
บุริศร์ขับรถฝ่าไฟแดงเป็นจำนวนมากอย่างบ้าคลั่งและขับ ตรงที่ประตูบ้านของคิม
“นรมนล่ะ?”
ตอนนี้บุริศร์ไม่สนใจเรื่องความเคารพและมารยาทแล้ว เขาพูดไปตรงๆ
คิมส่งวิดีโอให้บุริศร์
ในตอนที่บุริศร์เห็นวิดีโอ ร่างทั้งร่างเริ่มหม่นมืด ทั่วทั้งตัวมี
กลิ่นไอของการฆ่า
” ตุลยา!”
บุริศร์นั้นรู้จักตุลยา
ในตอนแรกผู้หญิงคนนั้นประกาศว่าจะไล่ตามจีบเขา แต่ เขาไม่เคยจะเอามาใส่ใจ แต่มาพอรู้ว่าไมค์ชอบเธอ เขาเลย ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แล้วเพิกเฉยต่อการทำเล็กๆน้อยๆของผู้ หญิงคนนี้มาโดยตลอด ต่อมาก็ได้รู้อีกว่าเธอเป็นลูกสาวของ คิม และเป็นไปได้อย่างมากว่าอาจจะเป็นพี่น้องกับนรมน บุริ ศร์ยิ่งไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอ
เพียงแค่นึกไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้คนที่พาตัวนรมนไปกลับเป็น
ตุลยา!
มือของบุริศร์กำหมัดแน่น
ถ้าหากตุลยาอยู่ตรงหน้าเขาในเวลานี้ เขาจะชกเข้าไป อย่างไม่ลังเลเลย
“เจอตุลยาแล้วหรือยัง?”
น้ำเสียงของบุริศร์นั้นทุ้มลึก มีร่องรอยของการควบคุม
อารมณ์อย่างชัดเจน
คิมสั่นศีรษะ
“เธอปิดโทรศัพท์ ฉันให้คนไปดูที่ๆเธอมักจะไปบ่อยๆ ก็ไม่
เจอตัว”
บุริศร์ไม่พูดอะไรอีก เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหา
ไมค์
“ฉันอยากรู้ตำแหน่งของตุลยา!”
ไมค์แปลกใจเล็กน้อย
“ล้อเล่นหรือเปล่า? นายเคยบอกว่าจะไม่ฉกเอาตุลยาไป จากฉันนะ”
“ไมค์ ฉันไม่มีเวลาว่างจะเล่นกับนายนะ เธอเอานรมนผู้ หญิงของฉันไป! ฉันบอกนายไว้เลยนะ ถ้าเกิดอุบัติเหตุอะไร ก็ตามกับนรมน ฉันไม่สนว่าเธอจะเป็นใคร ฉันไม่ไว้ชีวิตเธอ อย่างแน่นอน!”
น้ำเสียงของบุริศร์นั้นเย็นเยียบเหมือนกับหิมะและน้ำแข็ง ในขั้วโลกเหนือ
ไมค์รู้สึกตึงเครียดขึ้นมาทั่วทั้งตัว
“เธอเอาตัวพี่สะใภ้ไปงั้นเหรอ? เป็นไปได้ยังไง?”
“ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาคุยกับนายมากนัก นายบอกฉันมาดีกว่าว่าจะหาตัวเธอได้ที่ไหน”
“ซอย63มีศูนย์ศัลยกรรมอยู่ที่นั่น ว่ากันว่าผ่าตัดดีมาก ฉันได้ยินว่าเธอมีนัดทำศัลยกรรมเมื่อสองสามวันก่อน ไม่รู้ว่า ผ่านไปหรือยัง”
ในเวลานี้ ไมค์เองก็ไม่กล้าปกป้องตุลยาแล้ว
ในความประทับใจของเขา ตุลยาคือคนขี้เล่นเท่านั้นเอง ไม่น่าจะทำอะไรต่อนรมน คาดว่าที่พาตัวนรมนไปเพราะรู้สึก ว่านรมนขวางหูขวางตาเท่านั้นเอง
อย่างไรก็ตามหลังจากที่ได้ยินเสียงบุริศร์วางสายแล้ว ไมค์กีสวมเสื้อแจ๊คเก็ตแล้ววิ่งออกไปทันที
ไม่ว่าจะพูดยังไง เขาก็ต้องไปดู
บุริศร์วางสายแล้วก็หันหลังเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร แต่กลับเป็นคิมที่ขวางเขาเอาไว้
“นรมนอยู่ที่ไหน?”
“ยังไม่รู้เลยครับ แต่ยังไงก็ควรจะหาตำแหน่งของตุลยา ให้เจอ หัวหน้าคิมครับ ถ้าหากตุลยาทำร้ายนรมน ผมไม่อาจ จะยอมปล่อยไปแน่!”
บุริศร์มองคิมด้วยสายตาที่มีความดุร้าย คิมในเวลานี้ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรแล้วจริงๆ
เธอปล่อยบุริศร์แล้วขึ้นรถไปกับเขาพร้อมกับมุ่งหน้าไป ยังซอย63
ตอนที่มาถึงศูนย์ศัลยกรรมความงามนี้ ตุลยามาทำการ ผ่าตัดที่นี่จริงๆ
บุริศร์ตั้งใจจะที่จะบุกเข้าไปแต่กลับเป็นไมค์ที่หยุดเขา เอาไว้
“บุริศร์ ฉันรู้ว่านายเป็นห่วงพี่สะใภ้ แต่ว่านี่สำหรับตุลยา แล้วคือชั่วชีวิตของเธอเลยนะ! นายรู้หรือเปล่าว่าใบหน้า สำคัญสำหรับผู้หญิงมากนะ? ตอนนี้ถ้านายบุกเข้าไปแบบนี้ การฝาตัดของตุลยาก็จะพังไปเลย”
“ไปให้พ้น!”
บุริศร์ในตอนนี้เหมือนกับสิงโตที่เกรี้ยวกราดไม่ยอมฟังคำ พูดของใครอย่างรุนแรง
ไมค์รู้ว่าตนเองอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของบุริศร์ แต่ว่าคนที่อยู่ ข้างในคือตุลยา เขาพูดอะไรก็ได้เพื่อไม่ให้เขาเข้าไปตอนนี้ “บุริศร์ถ้านายจะเข้าไปให้ได้ก็สู้กับฉันก่อนแล้วค่อยว่า
กัน”
“นายคิดว่าฉันไม่กล้าสู้กับนายงั้นเหรอ?”
บุริศร์ชกไมค์เข้าที่ใบหน้า
ไมค์โต้กลับทันทีทันใด
ชายหนุ่มสองคนที่มีความโดดเด่นทัดเทียมกันก็ได้เริ่มต้น
เช่นนี้
คิมมองดูพวกเขาต่อสู้กันจนยากจะแยกออกจากกันและ ไม่ได้เข้าไปไกล่เกลี่ย แต่เดินตรงเข้าไปในห้องผ่าตัดแทน
เพราะว่าสถานะพิเศษของคิมทำให้คนของศูนย์ ศัลยกรรมเองก็ไม่กล้าขวาง
คิมเดินไปถึงด้านหน้าเตียงผ่าตัด มองดูตุลยาที่กำลังจะ เปลี่ยนใบหน้า และขณะนี้เธอได้รับการฉีดยาชาและอยู่ในสภาวะกึ่งหมดสติ
“ตุลยา นรมนอยู่ที่ไหน?”
คิมเอ่ยปากไปตรงๆ
ตุลยาที่อยู่ในอาการสะลึมสะลือดูเหมือนว่าจะได้ยินชื่อ ของนรมนแล้ว เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดอย่างหงุดหงิด ว่า : หนูจะรู้ได้ยังไง?”
“คนถูกเธอพาไป ตอนนี้จะมาพูดฉันว่าไม่รู้งั้นเหรอ?”
คิมอยากจะดึงตุลยาขึ้นมาจากเตียงคนไข้จนแทบทนไม่
ไหวแล้วจริงๆ
ตุลยาไม่ได้ลืมตา แต่ฟังน้ำเสียงของคิมออก ตุลยาไม่ พอใจอย่างมากที่คิมค้นหาได้อย่างรวดเร็ว
“แม่ หนูสิที่เป็นลูกสาวของแม่ แม่อย่าไปสนใจผู้หญิง เถื่อนคนนั้นได้หรือเปล่า? หนูกับแม่ทะเลาะกันเพราะเธอ ถึง กับมาหาที่นี่มี ความหมายมากใช่ไหม?”
“อย่ามาพูดไร้สาระกับฉัน นรมนอยู่ที่ไหน?” ความโกรธของคิมเกือบจะระงับไว้ไม่อยู่แล้ว
หลายปีที่ผ่านมานี้ เธอไม่ค่อยมีความคิดที่จะเริ่มไปสนใจ ใคร แต่นรมนนั้นต่างออกไป”
มีความเป็นไปได้อย่างมากว่าเธออาจจะเป็นลูกเพียงคน
เดียวของเธอกับชินทร!
นั่นก็คือเธอติดหนี้นรมน!
และติดหนี้ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาด้วย!
ตุลยาฟังออกว่าคิมโมโหแล้วจึงพูดอย่างไม่พอใจว่า : “หนู.ไม่รู้หนูส่งเธอให้รเมศไปแล้วให้รเมศพาเธอไป อย่าให้เธอมา ปรากฏตัวต่อหน้าหนูกับบุริศร์อีก เรื่องเป็นอย่างนี้ ส่วนรเมศ จะพาเธอไปที่ไหนแล้ว หนูไม่ได้สนใจ เธอจะเป็นหรือตาย เกี่ยวอะไรกับหนูล่ะ?” คิมยกแขนขึ้นด้วยความโกรธ แต่เมื่อเห็นตุลยาในตอนนี้
แล้ว สุดท้ายก็ไม่ได้ฟาดฝ่ามือนั้น
“ทางที่ดีเธอควรสวดอ้อนวอนให้นรมนปลอดภัย มิฉะนั้น ถึงฉันจะไม่หาเรื่องเธอ บุริศร์ก็จะมาเอาดึงเอาชีวิตของเธอ ไป”
คิมสะบัดแขนเสื้อแล้วจากไป แต่ว่าตุลยากลับพูดอย่าง ไม่เต็มใจว่า : “เป็นไปไม่ได้ รอจนหน้าของหนูหายดีแล้ว บุริศรั ก็จะชอบหนู หนูสวยกว่านรมนมาก”
“ใบหน้าไม่ใช่ตัวชี้วัดมาตรฐานของคนเพียงตุลยา เมื่อ ไหร่เธอถึงจะเข้าใจ?”
คิมออกจากห้องผ่าตัดอย่างผิดหวัง เมื่อมองเห็นว่าบุริศร์ กับไมค์ยังต่อสู้กันอยู่ในที่สุดก็ยื่นมือออกไป
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
