บทที่ 206 ให้สถานะของนายหญิงที่เปิดเผยใน ตระกูลโตเล็ก
“คุณหมอครับ คุณนายเป็นยังไงบ้าง?”
พฤกษ์ถามทันที
หมอมองไปที่พฤกษ์ จากนั้นก็ไปที่นรมน ไม่พบบุริ ศร์ และเขาลังเลอยู่พักหนึ่ง
“ประธานบุริศร์ล่ะ?”
ท่าทางของหมอทำให้นรมนค่อนข้างเข้าใจ และ กระซิบว่า “เขากำลังพักผ่อนอยู่ ฉันเป็นภรรยาของเขา นรมน และเป็นลูกสะใภ้ของคุณนายตระกูลโตเล็ก หมอมีเรื่องอะไรคุณสามารถบอกฉันได้”
“ใช่ๆๆ นี่คือคุณนายของบ้านเราคุณสามารถพูด คุยกับคุณนายของพวกเราได้”
พฤกษ์ตอบตกลงอย่างรวดเร็ว
หมอรู้จักพฤกษ์อยู่แล้ว และเชื่อในคำพูดของเขา เป็นปกติ จากนั้นเขาก็กระซิบว่า “คุณนายบุริศร์ พวก เราไปคุยกันในห้องทำงานเถอะ”
“แม่ยายของฉัน..เธอ”
“ไม่เป็นไรสำหรับตอนนี้”
นรมนรู้สึกโล่งใจกับคำพูดของหมอ
สองคนเข้ามาในห้องทำงานที่ละคน
เมื่อประตูห้องทำงานปิดลง หมอก็ถอนหายใจและ พูดว่า “คุณนายบุริศร์ อาการของคุณนายโตเล็กไม่ดี เลย”
“สถานการณ์จริงๆเป็นอย่างไร?”
นรมนค่อนข้างเตรียมพร้อมทางจิตใจ แต่เมื่อ ได้ยินคำเหล่านี้ก็ยังคงกระสับกระส่าย เธอกับคุณนาย โตเล็กเข้าหากันน้อยมาก แต่ครั้งนี้เธอรู้สึกว่าผู้หญิง คนนี้ฉลาด และใจดี ไม่ว่าเธอจะมีท่าทีอย่างไรก่อน หน้านี้ในทัศนคติต่อกมล เธอเป็นคนดีจริงๆ
หมอถอนหายใจ และส่งผลการตรวจร่างกายของ คุณนายตระกูลโตเล็กให้
“ร่างกายของคุณนายโตเล็กไม่ค่อยดีนักตั้งแต่ยัง สาวๆ ในเวลานั้นเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไร เธออาจได้รับการ เยียวยามากมาย ตำรายาพื้นบ้าน สำหรับหมออย่างฉัน ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง สุดท้ายแล้วในชุดยามีหลายชนิด มันเป็นพิษ หลังจากกินเข้าไปหลายปี มันจะทำให้ ร่างกายของคุณพัง และฉันได้ตรวจร่างกายของ คุณนายโตเล็กอย่างละเอียดแล้ว ไม่เพียงแต่พิษในยา พวกนั้น แต่ยังมีพิษอื่นๆวนอยู่ในร่างกายของเขา แม้ว่า สิ่งนี้จะดีขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่สุดท้ายมันก็ ทำร้ายถึงจุดสำคัญ”
“สามารถรักษาได้ไหม?”
ตอนนี้นรมนเข้าใจแล้ว ร่างกายของคุณนาย ตระกูลโตเล็กมีแนวโน้มที่จะเหมือนกับร่างกายของ กิจจา ถูกลอบทำร้าย
เธออยากรู้ว่ามีวิธีใดบ้างที่จะทำให้คุณนายตระกูล โตเล็กมีอาการดีขึ้น
หมอสายหัวและพูดว่า “มันสายไปแล้ว”
“หมายความว่าไง”
“สุขภาพของคุณนายโตเล็กแต่เดิมก็ไม่ค่อยดีอยู่ แล้ว ตอนนี้คุณดูที่นี่
หมอชี้ไปที่แผ่นหนังของคุณนายโตเล็กและกล่าว ว่า “เซลล์มะเร็งได้ปรากฏขึ้นที่นี่แล้ว และมันแพร่ กระจายไปนานแล้ว ตอนนี้อยู่ในขั้นลุกลาม”
“นี่มันมะเร็งตับเหรอ?”
“นรมนผงะไปสักพัก
คุณหมอพยักหน้า
“ตับไตเป็นอวัยวะที่ไม่ไวต่อความเจ็บปวดมาก ที่สุดในร่างกายมนุษย์ แต่เมื่อคนเรารู้สึกถึงความเจ็บ ปวดมัน ก็อยู่ในขั้นรุนแรง ยาที่คุณนายโตเล็กใช้มา หลายปีได้กัดกร่อนร่างกายของเธอไปแล้ว การเผา ผลาญอาหารมากที่สุด ตับไตเป็นกลุ่มแรกที่ถูกตีและ ถูกข่มเหง ตอนนี้สารพิษทั้งหมดสะสมในตับและไม่ สามารถขับออกไป จนถึงจุดที่เป็นมะเร็งได้ ซึ่งเป็น เรื่องปกติมากในทางการแพทย์ หากมาเช้ากว่านี้ไม่กี่ปีอาจยังมีทางรักษา แต่ตอนนี้..”
หมอยังไม่พูดจบ แต่นรมนเข้าใจแล้ว
ทันใดนั้นหัวใจของเธอก็รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย
ในวัยของเธอ เธอไม่สามารถเผชิญหน้ากับความ ตายได้อย่างกล้าหาญ นับประสาอะไรกับผู้คนรอบตัว เธอที่จะทิ้งพวกเขาทุกที่ทุกเวลา
“คุณหมอ ขอร้อง ไม่ว่าคุณจะใช้เงินเท่าไหร่ โปรดรักษาเธอไว้ และช่วยชีวิตเธอด้วย?”
คำขอของนรมน เป็นคำขอของสมาชิกในตระกูล ทุกคน แต่บางครั้งหมอก็หมดหนทางที่จะช่วยเหลือ จริงๆ
“คุณนายบุริศร์ ฉันคิดว่าคุณควรปรึกษาเรื่องนี้กับ คุณบุริศร์ก่อนไหม ตอนนี้คุณนายโตเล็กควรจะทำเคมี บำบัดหรืออะไรสักอย่างคงไม่มีปัญหา แต่ร่างกายของ เธอคงรับได้ไม่นาน และคงไม่มีความหมายอะไรมาก แล้ว”
ประโยคของหมอนั้นเทียบเท่ากับการตัดสิน ประหารชีวิตคุณนายโตเล็กโดยตรง ซึ่งเป็นเรื่องโหด ร้ายเกินไปสำหรับนรมน
เธอไม่รู้ว่าเธอออกจากที่ทำงานได้อย่างไร แต่เมื่อ เธอเห็นสายตาที่เป็นกังวลของพฤกษ์ จู่ๆก็ถามอย่าง ใจเย็นว่า “บุริศร์อยู่บนดาดฟ้าใช่ไหม”
“ใช่”
“เอาผ้าห่มบางๆมาให้ฉัน”
พฤกษ์ตกใจกับคำพูดของนรมน แต่ไม่รอช้า
ผ้าห่มผืนบางก็ถูกส่งมา
นรมนก้าวขึ้นไปบนดาดฟ้าทีละก้าว
ชายหนุ่มรูปงามบนดาดฟ้าเอนกายข้างๆและสูบ บุหรี่ ผงะเมื่อเห็นนรมน
นรมนไม่ได้สนใจเขามากนัก และพบตำแหน่งของ บุริศร์โดยตรง เมื่อเห็นว่าเขาหลับไปบนชั้นดาดฟ้า รู้สึกอึดอัดและเป็นทุกข์
ผู้ชายคนนี้ มักจะไม่เคยดูแลตัวเองเลย
เธอมาที่ด้านข้างของบุริศร์ และคลุมด้วยผ้าห่ม บางๆในมือให้เขา เพื่อป้องกันลมหนาว
ในเวลานี้ไมค์ดูเหมือนจะรู้จักตัวตนของนรมนแล้ว และลังเลที่จะถาม “คุณเป็นพี่สะใภ้หรือเปล่า”
“คุณคือ?”
“ฉันชื่อไมค์ เป็นพี่น้องของบุริศร์ ไมค์ยื่นมือขวาออกอย่างมีความสุข
หลังจากที่นรมนจับมือกับเขาอย่างสุภาพ ก็ถาม ด้วยน้ำเสียงเบาๆ “เขาไม่ได้พักผ่อนมานานแค่ไหน แล้ว?”
“บอกว่าไม่ได้หลับตามาสามวันแล้ว เจ้าบุริศร์คนนี้ ตอนที่อยู่ในกองทัพก็คือฝูงนักรบหมาป่า เจออะไรมากมายในตอนนี้ แน่นอนว่าไม่ถอยอยู่แล้ว แต่ถึงยัง ไงเขาก็เป็นมนุษย์ และการเป็นมนุษย์นั้นมีขีดจำกัด พี่ สะใภ้ ฉันจะไม่ขัดจังหวะในเรื่องระหว่างของพวกคุณ แต่หวังว่าคุณจะรักพี่น้องของฉันสักหน่อย เขาไม่ง่าย เลย”
“ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณ”
สายตาของนรมนไม่เคยละทิ้งบุริศร์เลย
มีร่องรอยสีฟ้าใต้ตาของเขา หนวดเคราก็ออกมา แล้ว คนที่ให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์มาตลอดตอน นี้น้ำหนักลดลงไปมาก
ไมค์เห็นว่าไม่มีความหมายของการดำรงอยู่ของ เขาที่นี่ สายตาของนรมนก็แสดงความรักใครและเขา ไม่ได้มองเขาด้วยซ้ำ แน่นอนว่าเขาเข้าอยู่แล้ว หลัง จากพูดกับนรมนไม่กี่คำเขาก็จากไป
นรมนนั่งข้างบุริศร์ เพียงแค่มองเขาแบบนั้น
หากไม่มีเรื่องยุ่งๆมากมายเกิดขึ้น พวกเขาจะมี ชีวิตอย่างที่ทุกคนอิจฉาได้หรือไม่? แต่หากไม่มีสิ่ง เหล่านี้ เธอจะรู้ใจของบุริศร์ได้อย่างไร? จะรู้ได้ อย่างไรว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจะแน่นแฟ้น แค่ไหน?
การเต้นของหัวใจในชีวิตเป็นสิ่งสำคัญมาก มีไม่กี่ คนที่สามารถมารวมตัวกันได้เพราะการเต้นของหัวใจ แต่มีน้อยคนที่จะอดทนได้ในที่สุด
นรมนเห็นรอยฟันบนข้อมือของบุริศร์ ที่ถูกทิ้งไว้ โดยเธอเมื่อไม่นานมานี้
ในเวลานั้นเธอไม่รู้สึกว่าใช้แรงไปมากแค่ไหน บางทีอาจไม่รู้ แต่ตอนนี้เธอได้ทิ้งรอยลึกไว้ที่ข้อมือ ของบุริศร์ และเห็นได้ชัดว่ามีลักษณะสีแดงอมม่วงบวม
นรมนรู้สึกเป็นทุกข์มาก
เธอพบพฤกษ์อยู่ไม่ไกล และพูดเบาๆว่า “เอาชุด ปฐมพยาบาลมาให้ฉัน”
พฤกษ์ถอยออกไปอย่างเงียบๆ
หลังจากที่นรมนรักษาบาดแผลของบุริศร์ แล้วก็ กระซิบว่า “ให้เขานอนสักพัก ครึ่งชั่วโมง แล้วค่อยปลุก เขา ลมที่นี่แรงมาก อย่าให้เป็นหวัด”
“คุณนาย คุณล่ะ?”
“ฉันจะไปพบคุณนายโตเล็กและกมล ต้องมีใคร บางคนเป็นผู้ดำเนินการในสถานการณ์แบบนี้
ในขณะนี้นรมนไม่ได้อ่อนแออีกต่อไป และดวงตา ที่แข็งแกร่งของเธอทำให้พฤกษ์รู้สึกเข้าใจขึ้นนิดน้อย
“ครับ!”
นรมนจูบเบาๆที่หน้าผากของบุริศร์ จากนั้นก็หัน หลังและเดินจากไป
เมื่อเธอกลับไปที่ห้องผู้ป่วยของคุณนายโตเล็กอีก ครั้ง คุณนายโตเล็กนอนอยู่ที่นั่นอย่างใจดี แต่ก็ยังไม่ตื่น
นรมนตักน้ำร้อนมา และค่อยๆเช็ดร่างกายของ คุณนายโตเล็ก อย่างอ่อนโยน ราวกับการปฏิบัติต่อ มารดาผู้ให้กำเนิด
หลังจากเสร็จสิ้นทั้งหมด เธอก็ออกไปเลือก ดอกไม้สด ใส่แจกัน และวางไว้หน้าโต๊ะของคุณนาย โตเล็ก มีกลิ่นหอมของดอกไม้ในห้องผู้ป่วย ซึ่งทำให้ คุณนายโตเล็กที่เพิ่งตื่นรู้สึกโล่งใจและมีความสุข
“คุณเองก็เป็นคนไข้ แล้วคุณยังมาดูแลฉันอีก?”
“ใช่ คุณเป็นแม่”
นรมนยิ้มเบาๆ รอยยิ้มที่ยึดมั่นและความใจกว้าง ทำให้คุณนายโตเล็กพอใจมาก
“สุขภาพดีขึ้นบ้างหรือยัง?”
“ดีขึ้นมากแล้ว ของฉันแค่ปัญหาเล็กๆ”
คำพูดของนรมนทำให้คุณนายตระกูลโตเล็กพยัก หน้าด้วยความพึงพอใจ
“มา ฉันมีอะไรให้คุณ”
คุณนายตระกูลโตเล็กกวักมือเรียกนรมน
นรมนเดินไป นั่งข้างเธอ
คุณนายโตเล็กหยิบกล่องผ้าขนาดเล็กออกมาจาก กระเป๋าส่วนตัวของเธอและส่งให้นรมน
“สิ่งนี้ถูกทิ้งไว้โดยบรรพบุรุษของตระกูลโตเล็กมา หลายชั่วอายุคน และส่งต่อไปยังลูกสะใภ้ มันเป็น สัญลักษณ์ของตัวตนของแม่ของตระกูลโตเล็ก วันนี้ ฉันจะให้สิ่งนี้แก่คุณ ฉันหวังว่าคุณและบุริศร์จะรักกัน จนแก่เฒ่า รักกันไปชั่วชีวิต”
“แม่ ของสิ่งนี้ฉันรับไว้ไม่ได้”
แม้ว่านรมน จะไม่ได้เปิดมัน แต่โทเท็มโบราณบน กล่องทำให้เธอเข้าใจ วัตถุนี้ไม่ธรรมดา และมีแนวโน้ม ว่าจะมีค่ามาก
คุณนายตระกูลโตเล็กยิ้มและกล่าวว่า “คุณกับบุริ ศร์ไม่อยากรักกันจนแก่เฒ่า?” “อยาก แต่คุณไม่ต้องรีบที่จะให้สิ่งนี้กับฉันก็ได้
ระหว่างฉันกับบุริศร์ยังมีการเดินทางอีกมากมาย พวก
เรา…”
“ฉันมีเวลาไม่มาก”
ทันใดนั้นคำพูดของคุณนายโตเล็กทำให้นรมน
เงียบลง
“แม่ คุณพูดเรื่องอะไร”
“คุณไม่จำเป็นต้องซ่อนมันจากฉัน ตั้งแต่บุริศร์ขอ ให้ฉันตรวจร่างกาย ฉันก็รู้ว่าอาจมีบางอย่างผิดปกติ กับร่างกายของตนเอง ในช่วงหลายปีที่ผ่านในต่าง ประเทศ ปวดเมื่อยตามร่างกายเป็นครั้งคราว แต่ตรวจ ไม่พบสิ่งผิดปกติ ตอนนี้กลับเป็นลมได้ ฉันรู้ว่าเวลาของฉันควรจะหมดแล้ว”
คุณนายโตเล็กเป็นคนฉลาด ไม่ว่าจะเป็นกับคน อื่นหรือตัวเอง ดูเหมือนว่าเธอจะมีชีวิตที่พิเศษ และไม่
ธรรมดา
จู่ๆนรมนก็รู้สึกเจ็บที่จมูก
“แม่ คุณก็แค่เหนื่อยเกินไป หมอบอกว่าคุณสบาย
ดี”
“คุณไม่จำเป็นต้องปลอบฉัน นรมน ฉันรู้จัก ร่างกายของตัวเอง แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าฉันจะมีชีวิตอยู่ ได้นานแค่ไหน แต่ตอนนี้คุณต้องจำสิ่งที่ฉันพูดเอาไว้”
“อืม คุณพูด”
“จากนี้ไป รายงานร่างกายของฉันไปทำลาย ถ้าบุ ริศร์ถาม บอกว่าฉันไม่มีปัญหาอะไร เพียงแค่เหนื่อย เกินไป ไม่จำเป็นต้องหาวิธีรักษา ในวัยของฉัน จะ รักษาหรือไม่รักษาก็ไม่มีความหมายอะไรแล้ว ตระกูล โตเล็กตอนนี้ล่อแหลม และมีหลายสิ่งหลายอย่างที่บุริ ศร์ไม่สามารถแบกรับคนเดียวไหว คุณเป็นลูกสะใภ้ ของตระกูลโตเล็ก เป็นนายหญิงของตระกูลโตเล็ก ไม่ ว่าเมื่อก่อนคุณจะอยู่ในสถานะใด คือฉันจะต้องอยู่ที่ เมืองชลธี อยู่ต่อหน้าทุกคน ให้สถานะนายหญิงที่เปิด เผยในตระกูลโตเล็กกับคุณ คุณเข้าใจไหม?”
คำพูดของนางคุณนายตระกูลโตเล็ก ทำให้นรมน ประหลาดใจและไม่ค่อยเข้าใจเล็กน้อย
“แม่ คุณหมายความว่าไง”
“ฉันต้องให้คุณและบุริศร์จัดพิธีแต่งงานอีกครั้ง!” เมื่อคุณนายตระกูลโตเล็กกล่าวเช่นนี้ นรมนก็เลย ตกตะลึง
“พิธีแต่งงาน? ไม่… ไม่จำเป็น ความสัมพันธ์ ระหว่างฉันกับบุริศร์ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนี้ เพียงแค่ คุณยอมรับ คนอื่นฉันไม่สนใจ”
“แต่มีบางคนสนใจ ที่รัก แม่รู้ว่าคุณไม่ได้หวังอะไร จากตระกูลโตเล็ก แต่ถ้าคุณฟังแม่ คุณต้องสัญญากับ ฉันเรื่องนี้!”
มือของคุณนายโตเล็กจับมือของนรมนไว้แน่น ความแข็งแกร่งทำให้เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ทันใดนั้น เธอก็ตระหนักว่า บางทีงานแต่งงานนี้อาจมีความหมาย อื่น
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
