บทที่ 185 ประธานรเมศมีคนที่รักอยู่แล้วใช่ มั้ย?

คำพูดนี้ของนรมนทำให้สีหน้าของรเมศเข้มขรึม

ทันที

“ทั้งชีวิตนี้คุณอย่าคิดเลย! 11

รเมศยัดอาหารเข้าไปในปากของนรมนด้วยความ โมโห หน้าตาที่อ่อนโยนมีซะที่ไหนกัน

นรมนพยายามหลบหนี สุดท้ายก็ยังถูกรเมศยัด เข้าไปหลายคำจนได้ ในขณะที่รเมศคิดว่าได้ผลแล้ว

นรมนเริ่มพะอืดพะอมขึ้นมา

“อ๊วก–”

อาหารที่เธอเพิ่งทานเข้าไปอาเจียนออกมาหมด แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่น้ำดีก็อาเจียนออกมาด้วย

รเมศเห็นเธอทำเช่นนี้ หน้าตายิ่งดูแย่ไปใหญ่

“ให้หมอประจำบ้านเข้ามา ให้สารละลายธาตุ อาหารกับเธอซะ” LEGO

รเมศออกคำสั่งอย่างเย็นชา จากนั้นเขามองหน้า นรมนแล้วพูดว่า: “สิ่งที่คุณติดค้างฉันยังชดใช้ไม่หมด คุณอย่าคิดว่าตายไปก็หมดเรื่อง นรมน ฉันขอบอกคุณ นะ ตรวจจับคู่ของบุริศร์และกมลสำเร็จแล้ว อีกไม่กี่วัน ก็จะทำการผ่าตัดแล้ว ถ้าหากคุณยังไม่ให้ความร่วมมือกับฉัน ฉันจะให้บุริศร์ตายอยู่บนเตียงผาตัด แถมให้ กมลตายไปพร้อมกันอีกด้วย คุณอยากเห็นฉันทำแบบ นี้หรือ?

เสียงของเขาอ่อนโยนสุดๆ กลับทำให้นรมนลืมตา โตกะทันหัน

“รเมศ คุณล้อเล่นใช่มั้ย? กมลเป็นเด็กที่คุณ ปกป้องดูแลมาตั้งห้าปีเชียวนะ!

“แล้วไงล่ะ? ฉันรักเธอขนาดนั้น และดีกับเธอ ขนาดนั้น ยิ่งไปกว่านั้นฉันทิ้งงานทุกอย่างเพื่ออยู่กับ เธอ แต่ว่าคุณรู้รึเปล่า? ตอนที่เธอรู้ว่าบุริศร์เป็นพ่อ ของเธอ เธอก็ไม่สนใจฉันอีกเลย มองข้ามตัวตนของ ฉันไปอย่างสิ้นเชิง นี่เหรือคือเด็กที่ฉันเอ็นดูมาตั้งห้า ปี! เป็นจริงซะด้วยไม่ใช่ลูกแท้ๆต่างกันอย่างนี่นี่เอง แต่ว่าไม่เป็นไรหรอกนะ ในอนาคตเราจะมีลูกของเรา เอง ถึงตอนนั้นฉันจะรักเธอมากกว่านี้

รเมศยิ้มแย้มด้วยสีหน้าที่ตั้งตารอคอย แต่ว่าหัวใจ ของนรมนกำลังมีเลือดหยดลงมา

ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ?

ทำไมเขาถึงกลายเป็นแบบนี้?

ตอนนี้เธอหวังจริงๆว่าจะมีใครสักคนเข้ามาช่วย เหลือเธอเพื่อหนีออกไป LEGO

เธอต้องการเจอลูกสาวของตัวเอง และต้องการ

เจอบุริศร์!
เธอตายอยู่ที่นี่ไม่ได้ ไม่ได้นะ!

“รเมศ คุณให้ฉันเจอกมลหน่อยได้มั้ย? ฉันขอเจอ เธอแค่แป๊บเดียวได้รึเปล่า? คุณให้ฉันเจอเธอหน่อย นะ!

นรมนไม่เคยขอร้องรเมศแบบนี้มาก่อน

ห้าปีที่ผ่านมา เขาเคารพเธอ ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ก็ตาม รเมศก็ตามใจเธอทุกอย่าง และสนับสนุนเธออ ย่างเต็มที่ ตอนนี้เป็นอะไรไปกันแน่?

รเมศพูดเหมือนเกลี้ยกล่อมเด็ก:” คุณต้องการพบ เธอใช่ว่าจะไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นฉันสามารถพาคุณไปดู กระบวนการการผ่าตัดของเธอด้วยซ้ำ เพียงแต่ว่าคุณ ต้องทานอาหารดีๆ”

“ฉันทาน ฉันทาน! ฉันทานเดี่ยวนี้เลย!

นรมนทำเพื่อลูก และทำเพื่อไปจากที่นี่ เธอจึงรีบ

พยักหน้า

รเมศเห็นว่าเธอประณีประนอมแล้ว ถึงจับหัวเธอ

และพูดอย่างยิ้มแย้มว่า:”เด็กดีจริงๆ นี่ถึงจะเป็นเด็ก เขายกอาหารเข้ามา จากนั้นป้อนให้กับนรมนทีละ

สาวที่ฉันชอบ”

คำที่ละคำ

กระเพาะของนรมนต่อต้าน

เธอแค่รู้สึกว่ามีอาการพะอืดพะอม แต่ว่าพอเธอเห็นแววตาคู่นั้นของรเมศ เธอก็กลื่นลงไปไดยด

อาเจียนไม่ได้!

อาเจียนต่อหน้ารเมศไม่ได้เด็ดขาด!

มิเช่นนั้นเธอจะไม่ได้พบกับบุริศร์อีก และยิ่งไม่ได้ พบกับกมลใหญ่เลย!

นรมนพยายามกดอาการพะอืดพะอมในท้องที่ กำลังหมุนอยู่ อยู่ใต้การจับตามองของรเมศ ทานอย่าง ทีละคำทีละคำ แต่ว่าสุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหว ท้ายที่สุด เธอก็อาเจียนออกมาจนได้

ความรู้สึกที่อาเจียนทำให้เธอเจ็บปวดอย่าง

ทรมาน

สีหน้าของรเมศดูแย่ไม่เบา

“ตามหมอเข้ามา”

เสียงของเขาเย็นชามาก เย็นชาซะจนทำให้รู้สึก

หวาดกลัว

คนรับใช้วิ่งไปตามหมออย่างเร่งด่วน รเมศกลับจับ

คางของนรมนไว้และถามอย่างเย็นชาว่า:”กลับไป ประเทศครั้งนี้ คุณทำเรื่องอะไรกับบุริศร์บ้างรึเปล่า?” ทีแรกนรมนยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ ท้าย

ที่สุดถึงได้รู้จากจิตใต้สำนึกว่ารเมศถามแบบนี้

หมายความว่ายังไง

“คุณปล่อยฉัน!
“ตอบฉันมา! คุณเคยนอนกับบุรีศรีเปล่า?”

รเมศถูกความอิจฉาริษยาทำให้สมองเบลอๆงงๆ

คิดถึงนรมนกับบุริศร์อยู่ด้วยกันอย่างกระหนุงกระ หนิงเขาแทบอยากจะฆ่าบุริศร์ไปซะทีเดียว

นรมนถูกถามถึงคำถามที่ส่วนตัวขนาดนี้เก้อเขิน สุดๆ ยิ่งกว่านั้นความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับบุริศร์ยังไม่ ถึงขั้นให้รเมศมาถามคำถามแบบนี้

“ไม่ว่าฉันจะมีอะไรกับเขารีไม่ ไม่เกี่ยวกับคุณทั้ง นั้นรเมศ ฉันเคยพูดแล้วว่า ทั้งชีวิตนี้ฉันรักแต่บุริศร์ เท่านั้น ฉันไม่ได้รักคุณ! คุณมีบุญคุณกับฉัน ฉัน ซาบซึ้งใจนัก ฉันจะตอบแทนคุณทั้งชีวิตเลย แต่ว่า ซาบซึ้งไม่ใช่ความรัก รเมศ ฉันไม่ได้รักคุณเลย! ”

นรมนพูดความในใจของตัวเองอีกครั้ง

รเมศโมโหอย่างรุนแรง

ไม่รักฉันใช่มั้ย? ถือสิทธิ์อะไรไม่รักฉัน? ฉันไม่ ดีตรงไหน? คุณบอกฉันสิ ฉันเทียบบุริศร์ไม่ได้ตรง ไหนกันแน่ คุณลืมเขายากขนาดนี้เลยใช่มั้ย? ”

“ใช่แล้ว! ฉันรักเขา ไม่ว่าจะห้าปีหรือสิบปีหรือว่า %3D

ทั้งชีวิต ฉันรักแค่เขาเท่านั้น! ”

คำพูดของนรมนกระตุ้นรเมศแบบสุดๆ

เขาก้มหน้าลงกะทันหัน และจูบปากนรมนแรงๆ นรมนหลีกเลี่ยงไม่ได้ และถูกเขาจูบไปเต็มๆขณะที่หมดหนทางได้แต่อ้าปากกัดริมฝีปากของรเมศ

รเมศตะโกนด้วยความเจ็บปวด ท้ายที่สุดปล่อยนร มนจนได้ แต่สีหน้ากลับเข้มขรึมมากยิ่งขึ้น

“คุณกัดฉัน? คุณรักษาความบริสุทธิ์เพื่อใคร? บุริ ศร์หรอ? เขารู้ว่าคุณถูกขายแล้วหรอ? รักว่าตอนนี้คุณ อยู่ที่ไหนหรอ? ถ้าหากไม่ใช่ฉัน ตอนนี้ไม่รู้ว่าคุณถูก คนเท่าไหร่ย่ำยีไปแล้ว? ”

เพราะฉะนั้นหล่ะ? เพราะฉะนั้นฉันจึงต้อง ตอบแทนด้วยร่างกาย และต้องตามใจคุณในทุกๆเรื่อง งั้นหรือ? รเมศ คุณยังเป็นรเมศที่ฉันเคยรู้จักในอดีตรึ เปล่า? คุณเป็นแบบนี้เพราะว่าชอบฉัน หรือเพราะว่า เจ็บใจ? เจ็บใจที่ว่าคุณดูแลฉันกับลูกๆมาตั้งห้าปีแต่ กลับไม่ได้ผลลัพธ์ที่คุณต้องการ เพราะฉะนั้นคุณจึง ย่ำยีฉันแบบนี้ใช่มั้ย? คุณลองดูสิ ถ้าหากคุณกล้าแตะ ต้องตัวฉันอีก ฉันจะตายให้คุณดู! ทั้งชีวิตนี้ นอกจาก บุริศร์ ใครก็อย่าคิดแตะต้องตัวฉัน!

นรมนพูดแบบแตกหัก ชั่วขณะหนึ่งทำให้รเมศ โมโหแบบสุดๆ แต่ก็ไม่กล้าลงมือจริงๆ

เขาเข้าใจนรมนดี เธอทำได้จริงๆ รเมศโมโหจนโยนข้าวของทุกอย่างไปที่พื้น บน พื้นเต็มไปด้วยเศษกระจก ทุกคนต่างตกอกตกใจ แต่ นรมนกลับไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่นิดเดียว

เธอคิดไม่ถึงด้วยซ้ำ ห้าปีก่อนรเมศที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเธอ ตอนนี้ถึงกับเป็นคนที่กักขังเธอ

ในขณะนี้ คนรับใช้ข้างนอกวิ่งเข้ามา พูดแบบตื่น ตระหนกว่า:”ประธานรเมศครับ ข้างนอกมีคนมาแล้ว ครับ และพูดว่าต้องการพบคุณ”

“ใคร? ใครจะมาหาฉันถึงที่นี่ ? ”

ความโกรธที่มีอยู่เต็มอกของรเมศยังได้ระบาย ออกไป วินาทีนี้ถูกคนรับใช้คนนึงเคลื่อนย้ายความ โกรธที่มีทั้งหมดออกไปแล้ว

คนรับใช้พูดแบบกระวนกระวายว่า:”พูดว่าชื่อบุริ ศร์ครับ มาหาคุณโดยเฉพราะเลยครับ”

นรมนลืมตาโตกะทันหัน

บุริศร์?

เขามาแล้ว?

เขาได้รับข่าวคราวใช่รึเปล่า และเข้ามาช่วยเหลือ

เธอ?

“บุริศร์ บุ.อู..

นรมนอยากตะโกน กลับถูกรเมศปิดปากไว้แน่นๆ

เขาตื่นตระหนกเล็กน้อย

ที่นี่เป็นบ้านที่เขาซื้ออไว้เมื่อไม่นานมานี้ บุริศร์หามา

ถึงที่นี่ได้ยังไง?

หรือว่าบุริศร์พบอะไรบางอย่าง?
หรือว่าเขาสืบพบอะไรบางอย่าง?

รเมศปิดปากของนรมนไว้แน่นๆ พูดเสียงทุ้มต่ำ ว่า:”ถ้าหากคุณตะโกนอีก ฉันมีวิธีทำให้เขาตายอยู่บน เตียงผ่าตัด”

นรมนจ้องหน้ารเมศแบบดุเดือด แต่ว่าสำหรับรเมศ แล้ว ทุกอย่างไม่สำคัญอีกแล้ว

เขาต้องการแค่นรมน!

ไม่ว่าจะใช้วิธีอะไรก็ตามเขาก็ไม่สนทั้งนั้น มองดูความโกรธแค้นของนรมนในวินาทีนี้ รเมศ แบกรับไม่ไหวอีกแล้ว

เขาทุบตีนรมนให้สลบไป จากนั้นปิดปากเธอไว้

“ให้คนเฝ้าดูที่นี่ และห้ามทุกคนเข้ามา” %3D

รเมศพูดอย่างเย็นชา ย่อมมีความอาฆาตแค้นอยู่

แล้ว

คนรับใช้ตัวสั่น แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่ง ยังไงซะอยู่ที่ อเมริการเมศก็คือสวรรค์นี่เอง

รเมศจัดเสื้อผ้าหน้าผมให้เรียบร้อยแล้วค่อยเดิน บุริศร์รออยู่ที่ห้องรับแขกชั้นล่างเรียบร้อยแล้ว

ออกไป

ขณะที่เห็นแววตาของรเมศค่อยๆหรี่ตาขึ้นมา

“ประธานรเมศ รบกวนแล้ว”
“ประธานบุริศร์ คุณมาได้ไง?

รเมศยิ้มแย้ม ให้คนเริ่มเสริฟน้ำชา

ถึงแม้ใชชีวิตอยู่ที่อเมริกามาตั้งหลายปี แต่ว่ารเม ศกลับรักษาความเคยชินอย่างสม่ำเสมอ นั่นก็คือดื่มชา

บุริศร์นั่งอยู่บนโซฟา พูดอย่างเรียบเฉยว่า:”ฉัน ได้ยินมาว่าช่วงนี้ประธานรเมศไม่ได้ไปที่บริษัทเลย และตามหาคุณไม่พบอีกด้วย ว่ากันว่าคุณซื้อบ้านใหม่ ที่นี่ จึงลองมาเสี่ยงโชคดูว่า ดูสิสามารถพบกับประธาน รเมศรีเปล่า”

“ประธานบุริศร์หาฉันมีธุระหรือ?

รเมศพยายามทำให้ตัวเองรักษาความนิ่งสงบ

บุริศร์มาคนเดียว ดูท่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย หรืออาจ จะแค่ผ่านมาเฉยๆ เพียงแต่ว่ารเมศก็ไม่กล้าละเลย

“ก็ไม่มีอะไรหรอก หลักๆก็เป็นเพราะว่าเรื่องของ กมล พรุ่งนี้ฉันกับกมลก็จะทำการผ่าตัดแล้ว หลังจาก การผ่าตัดซึ่งก็ไม่รู้ว่าใครจะฟื้นขึ้นมาก่อน ฉันรู้ว่า หลายปีมานี้ประธานรเมศดูแลกมลเป็นอย่างดี และ เห็นเธอเป็นลูกสาวแท้ๆของตัวเอง เพราะฉะนั้นที่ฉันมา ในวันนี้ก็เพื่อที่จะไหว้วานประธานรเมศในขณะที่ฉันยัง ไม่ฟื้นช่วยดูแลกมลหน่อยจะได้มั้ย? %3D

บุริศร์พูดจุดประสงค์ของตัวเองที่มาในครั้งนี้ออก

ได้ยินเป็นความต้องการแบบนี้ รเมศแอบโล่งใจ

มา
“แน่นอนอยู่แล้ว ห้าปีมานี้ ฉันไม่เคยเห็นกมลเป็น คนนอกเลย”

“ขอบคุณท่านประธานรเมศ”

บุริศร์ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆ

พฤกษ์ถูกเขาสั่งไปที่แอฟริกาเพื่อไปสืบทิศทาง ของนรมน ไม่ว่ายังไง ขอแค่มีความหวังแค่เสี้ยวเดียว เขาก็ไม่ล้มเลิกทั้งนั้น ส่วนคนอื่นๆที่บ้านตระกูลโตเล็ก เขาไม่ไว้ใจเลยด้วยซ้ำ

ป้าโอทางโน้นถูกธรณีจับไว้แล้ว แต่ไม่รู้ว่าเกิด อะไรขึ้นมา ข่าวนี้ได้แพร่ไปที่หูของคุณนายตระกูลโต เล็กจนได้ หลายวันนี้คุณนายตระกูลโตเล็กลองติดต่อกับบุริ

ศร์มาโดยตลอด แต่ถูกบุริศร์ปิดเครื่องทุกครั้ง

ตอนนี้ไม่มีเรื่องอะไรเทียบกับเรื่องที่จะช่วยกมล

ได้อีกแล้ว

นั่นคือเลือดเนื้อของเขากับนรมนเชี่ยวนะ เป็น ญาติเพียงคนเดียวของเขาในตอนนี้แล้ว

รเมศกลับพูดอย่างเรียบเฉย:”ไม่มีอะไรหรอก นี่ เป็นเรื่องที่ฉันสามารถทำเพื่อนรมน”

พูดถึงนรมน อารมณ์ของบุริศร์ห่อเหี่ยวอย่างเห็น

ได้ชัด

“ประธานรเมศ ฉันรู้อเมริกาเป็นถิ่นของคุณ นรมนถูกขายไปที่แอฟริกา ไม่ทราบว่าประธานรเมศมทางนี้ ได้ข่าวรึเปล่า?”

บุริศร์พูดแบบนี้ปับ รเมศอึ้งไปเลย

” คุณว่าไงนะ? คุณรู้ข่าวนี้มาจากไหน? ” %3D

“Fallen heaven เพียงแต่ว่าคนที่บอกข่าวนี้กับฉัน

เมื่อไม่นานนี้ได้หายตัวไปแล้ว ไม่รู้ว่าเจอกับเรื่องร้ายๆ รึเปล่านะ” บุริศร์ลองไปหาจอร์จอีกครั้งในวันที่สอง แต่ว่า

กลับหาไม่พบ

แววตาของรเมศสันเล็กน้อย และกระวนกระวาย

ใจ

ข่าวนี้หมายความว่ายังไงกันแน่? เพียงแต่ว่า เหมือนมีผลดีต่อเขา

“ฉันจะสั่งคนไปสืบตามเบาะแสนี้อย่างละเอียด คุณวางใจได้เลย ขอแค่มีข่าว ฉันต้องแจ้งคุณทันที

อย่างแน่นอน

“ขอบคุณ”

บุริศร์ลุกขึ้นมาและกะจะจากไป เพียงแต่ว่าก่อน จะจากไป เขาจ้องริมฝีปากของรเมศและพูดอย่าง กะทันหันว่า:”ประธานรเมศ มีคนที่รักอยู่แล้วใช่มั้ย?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ