บทที่118 ฉันไม่ชินกับการที่ถูกผู้หญิงแปลกหน้ามา ดูแล
บุริศร์ตะลึงไปทั้งคน
เหมือนเขาถูกไฟช็อต มองนรมนที่อยู่ตรงหน้าตรงๆ รู้สึก ถึงความนุ่มนวลบนริมฝีปาก ชั่วครู่เหมือนคนโง่ไปเลย ดวงตาเฉียบคมที่สวยงามคู่นั้นแสดงความตกใจและ
ประหลาดใจ
นรมนรู้สึกเขินอายเล็กน้อย
“หลับตา!”
เธอครวญเสียงต่ำ
บุริศร์รีบทำตาม ราวกับเด็ก ท่าทางที่เชื่อฟังของเขา ทำให้นรมนหลุดหัวเราะออกมา
บุริศร์ก็รู้สึกว่าตัวเองซื่อบื้อจริงๆ
เขากับนรมนแต่งงานกันมาแปดปีแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะ แยกกันอยู่มา 5 ปี แต่ในสามปีนั้นเขาก็ ทำไมจุๆก็เหมือน กลายเป็นเด็กชายที่บริสุทธิ์ไปทันทีเลยล่ะ?
บุริศร์เพิ่งอยากจะทำอะไรบางอย่าง แต่เขารู้สึกได้ถึง กลิ่นหอมของนรมนที่พุ่งเข้ามาที่จมูกของเขาอีกครั้ง สัมผัสที่นุ่มนวลค่อยๆสัมผัสริมฝีปากบางของเขา ค่อยๆ ช้าๆ ราวกับขนนกแปรงผ่านหน้าอกของเขา เบา ๆ และจักจี้
เขารู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของลำคอ มือคู่นั้นได้โอบ กอดนรมนไว้อย่างอบอุ่น แล้วเปลี่ยนฝ่ายรับเป็นฝ่ายลุก ไม่พอใจกับการชิมแบบนี้อีกต่อไป ระหว่างการหายใจ หนักๆ จูบที่รุนแรงทำให้นรมนลุกเป็นไฟ
นรมนอ่อนไปทั้งตัว
เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเรือลำเดียวในทะเลลอยไป ลอยมา ไม่สามารถหาทิศทางได้ เธอทำได้เพียงจับชุดผู้ ป่วยของบุริศร์ไว้แน่นๆ
เมื่อทั้งสองคนเกือบจะมีอะไรกัน ก็มีเสียงกระแอมเบาๆ
ขัดจังหวะพวกเขา
“แม่ครับ ยังมีซุปอยู่ไหมครับ?”
เสียงของกานต์นั้นนุ่มนวล แต่นรมนรีบผลักบุริศร์ออก ใบหน้าแดงจนจะถึงคอแล้ว
พระเจ้า!
ทำไมถึงลืมไปเลยว่าในห้องยังมีซาลาเปาน้อยทั้งสอง
คน?
ถูกลูกชายมาเห็นฉากที่น่าอายแบบนี้ เธอรู้สึกว่าตัวเอง ไม่มีความกล้าที่จะหันกลับไป
บุริศร์กำลังคิดในใจ กลับถูกไอ้เด็กนี่ขัดจังหวะก่อน เขา
เงยหน้าขึ้นมา สบตาที่ท้าทายของกานต์พอดี ทันใดนั้น
รู้สึกทำอะไรไม่ได้
ไอ้เด็กนี้ต้องตั้งใจแน่ๆ”
“รอแปป เดี่ยวแม่ตักให้”
นรมนเกือบจะหนีเข้าห้องในนั้น
กานต์จ้องมองบุริศร์ เสียงยังไม่ทันออก ปากก็ขยับละ
“นายอยู่ห่างจากแม่ผมให้ไกลเลยนะ!”
นี่เป็นคำเตือนอย่างแน่นอน
อีกอย่างสายตาของกานต์ก็ไม่เป็นมิตรมากเหมือนกัน
บุริศร์รู้สึกถึงกานต่อต้านและรังเกียจของลูกชายที่มีต่อ เขาครั้งแรก
“กานต์ ฉันรู้สึกว่าฉันต้องคุยกันหน่อย”
บุริศร์รู้สึกว่าเป็นเรื่องนี้จะใหญ่หรือจะเล็กก็ได้ แต่กานต์ แค่หันหลังกลับ ทิ้งไว้แค่แผ่นหลังที่ภูมิใจเท่ๆไว้กับเขา แล้วไม่สนใจเขาอีก
ในขณะนั้น บุริศร์พบว่าตัวเองถูกรังเกียจ อีกทั้งยังถูก ลูกชายแท้ของตัวเองรังเกียจ
มันเกิดปัญหาที่ตรงไหนกัน? บุริศร์รู้สึกกลัดกลุ่มใจเล็กน้อย
หลังจากที่นรมนตักซุปให้กานต์เสร็จก็ไม่กล้ามองเข้าไป ในดวงตาของลูกชาย พูดเสียงต่ำ “แม่ไปส่งของกินให้บุริ ศร์หน่อย”
กานต์ไม่ได้พูดอะไร แต่นรมนสัมผัสได้ถึงความรู้สึกตีตัวห่างของกานต์
เด็กคนนี้ไม่ชอบเวลาที่ตัวเองอยู่กับบุริศร์เหรอ? เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้นี่ นรมนก็อึ้งไปทันที
เมื่อมองย้อนกลับไปตั้งแต่ในวันที่กลับมาที่ประเทศ ท่าที ของกานต์ที่มีต่อบุริศร์ ดูเหมือนจะใช้คำว่าชอบมาพูดไม่ ได้จริงๆ แม้แต่ต่อหน้าบุริศร์ เขามักจะพูดถึงรเมศเหมือน ขึ้นอย่างลอยๆ หรือว่าคนที่เด็กคนนี้ชอบรเมศ?
ต้องบอกว่า รเมศเป็นคนดีจริงๆ
ถ้าในตอนนั้นไม่ใช่เขา เธออาจจะตายไปกับไฟไหม้นั้น แล้ว แต่ว่าเป็นคนดีไม่ได้แปลว่าเธอจะรักเขา
นรมนเดินมาตรงหน้าของบุริศร์ด้วยสีหน้าหนักอก หนักใจ เอาของกินยื่นมาตรงเขา
“คุณป้อนผมหน่อย ปวดแขน”
บุริศร์ถือโอกาสอ้อนวอน
รู้ว่าเขาแค่แกล้ง แต่นรมนก็ไม่ว่าอะไร ป้อนบุริศร์เบาๆที่
ละคำ
บุริศร์รู้สึกว่าการถูกยิงครั้งนี้คุ้มมาก
นรมนเห็นแววตาที่ลุกวาวของเขา พูดขึ้นกะทันหันว่า “ฉันไล่ป้าโอออกแล้ว”
ประโยคนี้พูดอย่างกะทันหัน ทำให้บุริศร์ชะงักไปสักพัก “เกิดอะไรขึ้น?”
“ไม่มีอะไร ก็แค่ไม่ชอบที่เธอชอบอาศัยความแก่แล้วทำ อะไรก็ได้ ทำไม? นายอารมณ์ไม่ดีเหรอ? ไม่งั้นให้ฉันเชิญ เธอกลับมา”
นรมนยิ้มถาม แต่แววตากลับไม่ได้ล้อเล่น
บุริศร์ส่ายหัวแล้วพูด “ป้าโออายุมากแล้ว และเธอก็ถึง อายุจะเกษียณแล้ว เรื่องนี้คุณได้จัดการแล้ว ก็ขึ้นอยู่กับ คุณ อย่างไรก็ตามตระกูลโตเล็กก็เอาคุณว่า”
“เอาฉันว่า? นายแน่ใจนะ? นายไม่กลัวฉันเอาตระกูลโต เล็กไปขายเหรอ?”
ในใจของนรมนก็ดีใจไม่มากก็น้อย
ป่าโอสำหรับบุริศร์แล้วหมายความว่าอะไร ไม่ใช่ว่าเธอ ไม่รู้ แต่ถ้าหากเป็นเพราะเรื่องที่ตัวเองไล่ป่าโอออก บุริศร์ก็ กล่าวโทษเธอละก็ งั้นเธอก็เข้าใจแล้วแหละว่าต่อจากนี้ ต้องทำยังไง
แต่ตอนนี้เขาทั้งไม่ได้กล่าวโทษเธอ แต่กลับบอกว่าหลัง จากนี้เรื่องของตระกูลโตเล็กเอาเธอว่า ความพอใจละ หวานแบบนี้ทำให้นรมนรู้สึกดีใจเล็กน้อย
ต้องรู้ว่า หลังแต่งงานสามปี บุริศร์ไม่เคยให้อำนาจเธอ ดูแลบ้านเลย ป้าโอเป็นคนดูแลมาโดยตลอด สามปีนั้นป้า โอยังถือว่าดีกับเธอ แต่ตอนนี้ป้าโอไม่เหมาะกับที่จะดูแล บ้านแล้วจริงๆ
เธอไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง แต่กลัวว่าเด็กๆจะถูกเอาเปรียบ บุริศร์ไม่รู้เรื่องจุกจิกในใจของนรมนอยู่แล้ว เขามองนรมนแล้วพูดว่า “แค่คุณมีความสุข ขายผมยังได้เลย”
“เหอะ ชายวัยกลางคน ใครจะไปเอา?” นรมนอธิบายความรังเกียจนั้นไม่ออก
บุริศร์กลับหัวเราะแล้วพูดว่า “ว่ากันว่าผู้ชายที่มีความเป็น ผู้ใหญ่มีเสน่ห์ที่สุดไม่ใช่เหรอ? วันก่อนนาวินยังหาหญิงสาว ที่อายุสิบเจ็บสิบแปด หลงไม่ไหว”
“เหรอ ฟังจากคำพูดนายแล้ว นายก็อยากหาหญิงสาวที่ อายุสิบเจ็ดสิบแปดใช่ไหม? งั้นให้ฉันไปหาให้ไหม?”
นรมนยังคงยิ้ม แต่ว่าบุริศร์ไม่กล้าล้อเล่นต่ออีก
“ผมมีคุณคนเดียวก็พอ คนอื่นเขาชอบแบบเด็กๆ ผมชอบ แบบที่มีเสน่ห์แบบคุณมากกว่า”
พูดขึ้นมือคู่นั้นก็ไปจับเอวของนรมน
“อยู่ดีๆ !”
นรมนดุเสียงต่ำ แต่ว่าใบหน้ากลับแดงขึ้นมา
กานต์แอบดูตรงช่องว่างเล็กๆของประตู มือเล็กคู่นั้น เกือบบิดเสื้อจนขาด
กิจจามองไปทีหนึ่งแล้วถามเสียงต่ำ “ลูกพี่ คุณน้ากับพ่อ ผมทำอะไรกันเหรอ?”
“พูดคุยกัน นายดูไม่ออก?”
กานต์พูดอย่างไม่สบอารมณ์ แต่สายตากลับไม่ละจาก พวกเขาเลย
กิจจาจับตรงสมองด้านหลังแล้วพูดว่า “แต่ว่าพูดคุยกันก็ พูดสิ แต่รู้สึกว่าระหว่างพวกเขาแปลกๆ พ่อผมไม่เคยพูด แบบนี้กับแม่ผมเลย”
กานต์ชะงักไปสักพัก
“แล้วแม่นายล่ะ? ทำไมไม่ดูพ่อนายหน่อย? ดูพ่อนายสิ ชอบบิ๊กกั้กไปทั่ว ตอนนี้ยังจะมากิ๊กกับแม่ของฉัน หน้าไม่ อายจริงๆ”
กานต์พูดอย่างโมโห
กิจจากลับก้มหน้าแล้วพูดว่า “ผมได้ข่าวว่าแม่ของผมถูก คุณพ่อไล่กลับไปบ้านยาย ส่วนเพราะอะไรนั้นผมก็ไม่รู้”
“เธอเป็นแม่นายไม่ใช่เหรอ? ทำไมถูกพ่อนายไล่กลับไป? ตอนกลางคืนพวกเขาไม่นอนด้วยกันเหรอ?”
คำพูดของกานต์ทำให้กิจจาเบิกตากว้างทันที
ะ “นอนด้วยกัน? ไม่นิ แม่นอนกับผมมาตลอด หลังจากนั้น พ่อบอกว่าผมโตแล้ว ควรนอนคนเดียว แม่ผมก็นอนอยู่ข้าง ห้องผม แม่กับพ่อไม่เคยนอนห้องเดียวกัน อีกอย่าง พ่อ ห้ามไม่ให้แม่เข้าห้องเขาด้วย ทำไมเหรอ? พ่อกับแม่ควร นอนด้วยกันเหรอ?”
กิจจาคิดว่าโหมดการเข้าหาของบ้านเขาก็ปกติมาโดย ตลอด และไม่เคยคุยเรื่องแบบนี้กับเพื่อนๆคนอื่น แต่ตอนนี้ ได้ยินกานต์พูดแบบนี้ ทันใดนั้นเขารู้สึกเอะใจเล็กน้อย
กานต์กลับขมวดคิ้วแน่น
“ทำไมถึงไม่นอนด้วยกันละ? คนรับใช้บ้านนายเรยกแม่ นายว่าอะไร?”
“คุณเขมิกา!”
กิจจาตอบอย่างมั่นใจ
กานต์เหมือนจะเข้าใจอะไรขึ้นมา
“พ่อนายกับแม่นายไม่ได้แต่งงานกันหรอ?”
“แต่งงานคืออะไร?”
กิจจากัดนิ้วโป้งของตัวเองแล้วถามอย่างซื่อบื้อ
กานต์รู้สึกว่าการคุยกับกิจจาทำให้ ไอคิวของเขาลดลง ทำไมเขาถึงกลายเป็นพี่น้องกับคนโง่คนนี้โดยบังเอิญ?
“ไม่มีอะไร
กานต์หันหน้าไปมองนรมนและบุริศร์เหมือนเดิม พบว่า มือของบุริศร์สัมผัสที่หลัง แววตาที่มองนั้นยิ่งทำให้กานต์ ยากที่จะมอง
“ตาแก่บุริศร์ ตอนนี้นายป่วยใช่ไหม? แม่ผมคนเดียงต้อง ดูแลพวกผม ยังต้องดูแลนายอีกจะเหนื่อย ไม่งั้นนายหา พยาบาลพิเศษมาดูแลนายดีไหม?”
กานต์เดินออกมาโดยตรง
บุริศร์และนรมนอึ้งเล็กน้อย
“ตาแก่บุริศร์? นายเรียกฉันเหรอ?”
ชื่อเรียกนี้ทำให้บุริศร์แปลกใจเล็กน้อย
ไอ้เด็กน้อยนี้รู้ความสัมพันธ์ของพวกเขาอยู่แล้ว แต่ ทำไมถึงไม่เรียก กลับเรียกเขาตาแก่บุริศร์!
“ฉันแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”
บุริศร์รู้สึกวันนี้ไอ้เด็กน้อยคนนี้จงใจเจาะจงเขาแน่ๆ กานต์ตะคอกอย่างเย็นชาและพูดว่า “นายไม่แก่เหรอ? นายเกือบจะสามสิบแล้ว! ฉันยังอายุแค่สี่ขวบ นายก็อายุ มากแล้วสำหรับฉัน!”
“กานต์”
นรมนเห็นว่าเขาพูดกับบุริศร์อย่างไม่มีมารยาท อดไม่ ได้ที่จะดุเขาไปทีหนึ่ง
กานต์เบ้ปากแล้วพูดว่า “แม่ครับ ผมไม่ได้พูดผิดนิครับ” “แต่ไม่มีมารยาทไม่ได้”
บุริศร์เห็นว่าลูกชายรู้สึกน้อยใจ รีบพูดขึ้นว่า “ช่างเหอะ ช่างเหอะ เขาอยากเรียกอะไรก็เรียกเลย เอาที่เขาสบายใจ ผมก็ชอบเรียกเขาไอ้เด็กน้อยบ่อยๆอยู่เหมือนกันไม่ใช่เห รอ? แค่ชินก็พอ”
ดูออกได้ชัดว่า บุริศร์กำลังปกป้องกานต์
นรมนมองเขา รู้สึกผิดเล็กน้อย
กานต์เห็นพวกเขาส่งสายตาไปมา อดที่จะเสียงดังไม่ได้
“สิ่งที่ฉันพูดนายได้ยินไหม? ฉันกับกิจจาตัดสินใจแล้ว ช่วงนี้พวกฉันจะยังไม่กลับไปที่ฐานก่อน ในระหว่างนี้แม่ ต้องดูแลพวกเราอย่างยากลำบาก ไม่งั้นหาพยาบาลพิเศษให้นาย?”
ในใจกานต์คิดอะไรอยู่ บุริศร์ถือว่าดูออกแล้ว
ไอ้เด็กน้อยนี้กำลังทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้เขาและนรมน อยู่ด้วยกัน อย่าว่าแต่จะทำกิจกรรมอะไรที่ใกล้ชิดกันเลย
นี่มันอะไรกัน?
หรือว่าเด็กคนนี้มีอาการติดแม่?
“นายและกิจจาเป็นผู้ชายน้อยแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้แม่ ดูแลตลอดทั้งวัน อีกอย่างแม่นายกับฉันได้ล่าช้าการ ออกแบบภาพของรถด้วยเรื่องบางอย่าง ช่วงนี้ฉันรักษาตัว พอดี พวกเราสามารถปรึกษาแลกเปลี่ยนไอเดียกัน อาจจะ คิดไอเดียใหม่ๆออกมาก็ได้ ส่วนเรื่องพยาบาลพิเศษถือว่า แล้วไป ฉันไม่ชินกับการที่ถูกผู้หญิงแปลกหน้ามาดูแล”
“แต่แม่ผมก็ไม่ชินกับการดูแลผู้ชายแปลกหน้าเหมือน !” ( กัน”
กานต์ปฏิเสธโดยตรง
การต่อสู้ระหว่างพ่อและลูกดูเหมือนจะเริ่มขึ้น
นรมนเพิ่งจะพบที่หลังว่า ลูกของตัวเองเหมือนจะไม่ชอบ เวลาที่บุริศร์อยู่กับเธอ
แต่เพราะอะไรล่ะ?
พวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็ก บุริศร์ก็ดีกับกานต์ มาก แล้วความต่อต้านของกานต์ที่มีต่อบุริศร์มาจากไหน
กัน?
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
