บทที่ 976 ฉันไม่เสียใจในสิ่งที่ได้ทำลงไป

นรมนไม่รู้ว่าแววตาของราเชนสื่อความหมายอย่างไร และ ตอนนี้ก็ไม่คิดอยากรู้

เธอดีงามทิพย์ เพื่อให้เธอหยุดพูด

เพราะใบหน้าของราเชนโดนต่อย จึงไม่สามารถรับหน้าที่อัด เสียงต่อไปได้ จึงแนะนำศิลปินคนอื่นให้ริชาร์ดเพื่อเข้ามาทำ หน้าที่แทนตนเองด้วยความรู้สึกผิดอย่างยิ่ง เพียงแต่ชื่อเสียงไม่ ได้น้อยไปกว่าราเชน

เมื่อเป็นเช่นนี้ ริชาร์ดทำได้เพียงยกเลิก

หลังจากราเชนพาซินดี้กลับไป ทางฝั่งทีมของริชาร์ดจึงเริ่ม พูดจาอย่างคับแค้นใจ

“เธอคิดว่ามีใครบางคนนำความซวยมาให้ไหม แม้แต่ทีมของ

พวกเราก็พาซวยไปด้วย

“ก็จริงนะ ก่อนหน้านี้ทีมของพวกเราสามัคคีกันมาก สุดท้าย เพราะมีคนนอกเข้ามา ไม่ต้องพูดถึงที่วริษาถูกย้าย วันนี้ก็เจอ เลือดอีก แถมราเชนก็มาถูกคนต่อย นี่ไม่ได้เป็นเรื่องมงคลเลย

คนจำนวนหนึ่งถึงแม้จะซุบซิบอยู่ด้านข้าง แต่เสียงก็ดังจนนร มนกับคนทิพย์ได้ยินเข้า
“พวกคุณพูดอะไรกัน? ”

คมทิพย์แค่ได้ยินก็รู้ว่าคนเหล่านี้โจมตีนรมน จึงรู้สึกไม่ ชอบใจทันที

นรมนดีงามทิพย์ มองผู้คนรอบ ๆ อย่างเย็นชาและกล่าว ว่า”การที่ฉันมาที่นี่ดูเหมือนจะไม่ได้ล่วงเกินใครคนไหนนะ

“ไม่มีแล้วจะยังไงล่ะ? ราวกับว่าตนเองไม่มีความผิด คุณดูสิ หลังจากที่คุณมาเกิดเรื่องขึ้นกี่ครั้งแล้ว? หรือคุณกล้าพูดว่าเรื่อง เหล่านี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับคุณเลย? ”

นรมนไม่สามารถตอบได้

เรื่องเหล่านี้ตนเองไม่ได้อยากให้เกิดขึ้น แต่แน่นอนว่ามีความ เกี่ยวข้องกับเธอ

“พวกคุณมันช่างไร้เหตุผลจริง ๆ ”

คมทิพย์รู้สึกว่าคนเหล่านี้รังแกคนเกินไป

นรมนกลับกล่าวอย่างไม่แยแส ฉันไม่ได้อยากให้เรื่องเหล่านี้ เกิดขึ้นแต่มันก็เกิดไปแล้ว ฉันทำได้เพียงพูดคำว่าขอโทษ ส่วน อย่างอื่น ฉันไม่มีความเห็น

ริชาร์ดกลับมาในตอนนี้พอดี มองเห็นทุกคนเปลี่ยนไปไม่ สามัคคีกันเพราะเรื่องนี้ จึงเกิดความคิดเล็กน้อย

“ถ้าพวกคุณสามารถพาอันนากลับมาได้ งั้นประธานนรมน สามารถไปจากที่นี่ ตอนนี้หัวใจสำคัญคือพวกเราต้องการเวลาหากพวกคุณสามารถรับรองว่าจะผลิตอัลบั้มนี้ออกมาได้ในระยะ เวลาสั้นที่สุด จะพูดอะไรผมก็ไม่สนใจ แต่ตอนนี้พวกคุณทำได้ ไหม? ”

เห็นริชาร์ด โมโห คนอื่นจึงเงียบลงทันที ถึงแม้จะไม่พอใจน มนก็ไม่กล้าส่งเสียง

นรมนพูดขอโทษ นักประพันธ์ ขอโทษค่ะ

“ไม่เกี่ยวกับคุณหรอก เล่นให้ดี คนที่ราเชนแนะนำใกล้จะมา ถึงแล้ว เตรียมตัวเริ่มได้

ริชาร์ดไม่อยากพูดอะไรมาก แต่นรมนมองออก ริชาร์ดก็ค่อน ข้างโมโห

เธอส่งเสียงถอนหายใจเบา ๆ ไม่พูดอะไร นั่งลงเริ่มบรรเลง

ทันที

ราเชนไม่อยู่ การอัดเสียงเป็นไปอย่างราบรื่นจนน่าแปลกใจ

เลิกงานช่วงกลางคืน สีหน้าของริชาร์ดดูดีขึ้นมาหน่อย

“การแสดงวันนี้เป็นไปด้วยดี หลังจากนี้หวังว่าทุกคนจะรักษา เอาไว้ วันนี้ให้ทุกคนกลับไปพักผ่อนตั้งแต่หัวค่ำ พรุ่งนี้ทุกคนเจอ กันตอนหกโมงเช้า พวกเราต้องเร่งมือให้มากกว่านี้”

คนอื่นตกปากรับค่าโดยปริยาย

นรมนก็ไม่ได้พูดอะไร

ถึงแม้หกโมงเช้าจะค่อนข้างเช้าไปหน่อย แต่ตอนนี้เธอเป็นคนในทีม แน่นอนว่าไม่สามารถทำตัวพิเศษไปกว่าใครได้

คมทิพย์รู้สึกว่าลำคอของตนเองแหบแห้งแล้ว

“ใบหน้าของเธอเป็นอย่างไรบ้าง? จะไปโรงพยาบาลไหม? คมทิพย์เห็นผ้าพันแผลบนใบหน้าของนรมนมีเลือดซึมออกมา จึงถามอย่างเป็นห่วง

“ไม่เป็นไร”

นรมนกลับไม่ได้รู้สึกว่าเจ็บมาก เพียงแค่รู้สึกเซ็งจนหมด พูดที่ถูกคนในทีมบีบด้วยเรื่องนี้

เธอแค่ไปเข้าห้องน้ำ ตอนกลับมาพิณโบราณก็พัง เห็นได้ ชัดเจนว่ามีคนตัดสายสตริง

คมทิพย์ก็สนใจเรื่องสายสตริง

“คนกลุ่มนี้มากเกินไปจริง ๆ พวกเขาต้องการบีบให้เธอออก

ไป! ”

“ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้ฉันเป็นเด็กใหม่

นรมนรู้เรื่องสถานการณ์ในที่ทำงานเพียงบางส่วน ตนเองมา แทนตำแหน่งของอันนาอย่างไม่มีสาเหตุ คนเหล่านี้น่าจะมีความ สัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีกับอันนาและเพราะตนเองทำให้วริษาถูกไล่ ออกอีก และวันนี้เพราะตนเองจึงทำให้ราเซนต้องออกไปจาก กลุ่ม ส่วนหลังจากนี้การออกแผ่นเสียงจะขายดีหรือเปล่านี่คือ ปัญหา ทุกคนคิดบีบเธอก็สามารถจินตนาการได้
“เธอจะทนแบบนี้เหรอ?

คมทิพย์รู้สึกว่านี่ไม่ใช่นิสัยของนรมน

นรมนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไม่อย่างนั้นจะทำอย่างไรล่ะ? ให้ฉัน ไปหาคนมาเหรอ? หาใครล่ะ? สู้กับทั้งทีมอย่างสุดกำลังเห รอ? เธอไม่เห็นท่าทางของริชาร์ดในวันนี้หรือไง? ถึงแม้ฉันจะไม่ ผิด แต่เพราะฉันทำให้ทั้งทีมไม่สามัคคีกัน ฉันคิดว่าไม่ใช่สิ่งที่ดี ชา ดอยากเห็นหรอก”

ได้ฟังนรมนพูดแบบนี้ คมทิพย์รู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง “นี่เป็นแค่การบันทึกเสียงออกอัลบัมไม่ใช่เหรอ? ทำไมเรื่อง ราวถึงได้วุ่นวายแบบนี้?

“เข้าวงการบันเทิง ต่อจากนี้จะมีเรื่องวุ่นวายอีกเยอะ เธอหนะ ควรจะเลิกนิสัยขี้โวยวายแบบนี้ได้แล้ว ไม่อย่างนั้นเธอจะเสีย เปรียบนะ จริงสิ มีผู้จัดการส่วนตัวหรือยัง?

นรมนนึกถึงปัญหานี้ จึงรีบถาม

“ยังไม่มี แต่น่าจะเหมาะกันฉัน ประธานบรมน

คมทิพย์หยอกล้อนรมน

นรมนไม่มีทางให้คมทิพย์ได้รับความไม่เป็นธรรมแน่นอน เมื่อ แน่ใจว่าทางฝั่งริชาร์ดไม่ได้จัดหาผู้จัดการส่วนตัวให้คมทิพย์ นร มนถึงจะส่งข้อความหาพริมาให้เธอหาผู้จัดการส่วนตัวเก่ง ๆ ให้ คมทิพย์
แน่นอนว่าทางฝั่งของพริมา ปฏิบัติตาม

นรมนมองไปที่พิณโบราณที่พังและไม่ได้สนใจมันอีก ลากคน ทิพย์ออกไปจากอาคารฟอร์จูนทันที จากนั้นไปหาของกินเล่นแถว

ต่อจากนี้ถ้าคมทิพย์ดังขึ้นมาจริง ๆ เดาว่าคงไม่มีช่วงเวลา แบบนี้แล้ว

ทั้งสองคนกินปิ้งย่างและดื่มเบียร์ รู้สึกสดชื่นสุด ๆ

เพราะพะว้าพะวังลำคอของคนทิพย์ นรมนจึงไม่กล้าให้เธอดื่ม เยอะ เพียงแค่นิดหน่อยเท่านั้น

คมทิพย์เป็นคนที่เก็บคำพูดไว้ในใจไม่ได้

เธอดื่มเบียร์ไปเล็กน้อยและกล่าวว่า “เธอคิดว่าตอนนี้ในทีม เกิดอะไรขึ้น? ปกติอันนาคนนั้นไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับ ทุกคน วริษาก็เป็นคนไม่ค่อยพูด ตลอดทางไม่มีการสื่อสารกัน แต่ตอนนี้พวกเขากลับใช้ข้ออ้างนี้มาบีบเธอ มันมากเกินไปจริง ๆ

นรมนสามารถมองเห็นได้

“บางครั้งพวกเขาก็จำเป็นต้องหาข้ออ้างระบายอารมณ์ ไม่ จําเป็นต้องคุ้นเคยมาก

“หมายความว่าอะไร? ”

คมทิพย์ไม่ค่อยเข้าใจ
“เดี๋ยวเธอก็จะเข้าใจเอง

“งั้นตอนนี้เธอจะทำอย่างไรดี พวกเขาบีบเธอแบบนี้ พรุ่งนี้ไม่รู้ ว่าจะแอบทำอะไรอีก

คมทิพย์คิดแล้วก็ปวดหัว

นรมนเคยได้รับการปฏิบัติแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ตอนนี้นรมนอาจจะเป็นดาวดวงใหม่ใน วงการออกแบบ เพื่อเธอ เธอล้มเลิกการออกแบบของตนเอง มา ในวงการบันเทิงที่อันตรายทำบริษัทภาพยนตร์ คิดถึงตรงนี้ คม ทิพย์รู้สึกแย่มาก

“ทั้งหมดเป็นเพราะฉัน ถ้าไม่มีฉัน ตอนนี้ชีวิตของเธอคงจะอยู่ ในโลกอื่น”

“พูดอะไรโง่ ๆ แบบนั้น ฉันไม่เสียใจในสิ่งที่ได้ทำลงไป หรือจะ พูดอีกอย่าง ตอนนี้คนพวกนั้นดูถูกพวกเรา รอหลังจากนี้หนึ่งปี ไม่ช้าก็เร็วชื่อเสียงของบริษัท Splendor เอนเตอร์เทนเมนท์

จํากัดของพวกเราจะต้องแพร่กระจายออกไป นรมนมั่นใจเต็มร้อย

คมทิพย์กอดนรมนด้วยความซาบซึ้งใจ ร้องไห้ฮือ ๆ

“นรมน ถ้าไม่มีเธอ ฉันจะทำอย่างไร? เธอรู้หรือเปล่า มีหลาย ครั้งที่ฉันอยากจะยอมแพ้ แต่คิดถึงเธอขึ้นมา ฉันบอกตัวเองว่า ไม่สามารถล้มได้ ถ้าฉันล้ม ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทุ่มเทเพื่อฉันจะ ทําอย่างไร?
“ยัยบ๊อง ไม่กลัวคนอื่นหัวเราะเยาะเธอหรือไง กินเสร็จแล้วเห

รอ? กินเสร็จแล้วพวกเรากลับบ้านกันเถอะ! นรมนรู้ว่าคนทิพย์รับไม่ค่อยได้

ตนเองถูกคนในทีมกดดัน เธอรู้สึกไม่สบายใจยิ่งกว่าใคร แต่มีบางเรื่องไม่ราบรื่นจริง ๆ คมทิพย์ก็รู้สึกว่าตนเองขายหน้า

เธอผละออกจากอ้อมอกของนรมน เช็ดน้ำตาอย่างเก้อเขิน กล่าวด้วยรอยยิ้ม” ห้ามเล่าให้ใครฟังนะ”

“แน่นอน”

นรมนหัวเราะรู้สึกว่าคมทิพย์ที่เป็นแบบนี้น่ารักมาก

ทั้งสองคนจ่ายเงิน ยังไม่วางแผนที่จะกลับไป แต่จูงมือเดินเล่น

ในห้างสรรพสินค้า

มาอยู่เมืองนานมากแล้ว คมทิพย์เอาแต่ฝึกฝนอย่างหนัก หน่วง ส่วนนรมนก็ไม่ได้ออกมาเพราะเรื่องอื่น วันนี้ทั้งสองคนรู้ สึกชิวมาก และที่สำคัญที่สุดคือคมทิพย์คิดจะซื้อพิณโบราณให้ นรมน

พิณโบราณนั้นไม่สามารถใช้ได้แล้วแน่นอน ไม่ว่าจะพูด อย่างไร อัลบัมยังบันทึกเสียงไม่เสร็จ นรมนยังคงต้องใช้งาน

ทั้งสองไปที่ร้านเครื่องดนตรีในระแวกนั้น ด้านในมีเครื่องดนตรีเยอะมาก นรมนกับคมทิพย์เลือกตามอำเภอใจ

ทันใดนั้นเองคมทิพย์ก็ดึงชายเสื้อของนรมน และทำปากยื่น

ออกมา

“อะไรเหรอ? ”

นรมนถือโอกาสมองตามไป ก็มองเห็นหญิงสาวธรรมดาคน หนึ่งกำลังแนะนำเครื่องดนตรีให้แก่ลูกค้า จึงรู้สึกสงสัยขึ้นมา

คมทิพย์กระซิบบอก”นั่นคืออันนา ไหนเธอบอกว่าขอลาเพราะ ที่บ้านมีเรื่องด่วน? ทำไมถึงได้มาขายเครื่องดนตรีอยู่ตรงนี้ ฉันรู้แล้ว ตอนนี้ร้านเครื่องดนตรีให้ค่าคอมมิชชั่น ตราบใดที่ขาย เครื่องดนตรีราคาสูงออก แค่ค่าคอมมิชชั่นก็เท่ากับรายได้ในทีม หนึ่งเดือน ไม่แปลกใจที่ยอมเลิกเล่นพิณโบราณ ในทีมมาเอาราย ได้ที่นี่ ไม่ได้การล่ะ ฉันต้องถ่ายให้คนในทีมดู แท้จริงแล้วเป็น ปัญหาของอันนาหรือปัญหาของเธอกันแน่ ไม่ใช่ว่าเรื่องอะไรก็จะ เอามาลงที่เธออย่างเดียว

ในขณะที่พูดคมทิพย์ก็หยิบมือถือออกมาถ่ายอย่างเอาจริงเอา

แต่ตอนที่เธอกำลังจะส่งกลับถูกนรมนห้ามเอาไว้ “อย่าส่งนะ เก็บเอาไว้ก่อน อาจจะมีความจริงที่ปกปิดไว้ก็ได้”

“นรมน เธอใจดีเกินไปนะ นี่ยังจะมีอะไรปกปิดเอาไว้อีก? ” คมทิพย์รู้สึกว่านรมนมีจิตใจเมตตา
คนในทีมพวกนั้นทำกับนรมนอย่างไร เธอมองเห็นเองกับตา ตอนนี้อยากให้ทุกคนตบหน้าเสียจริง

นรมนกล่าวเสียงเบา หลังจากนี้พวกเขาจะตามเธอ เธอทำให้ ขุ่นเคืองทั้งทีม ถึงแม้เธอจะร้องเพลงเก่งแล้วมีประโยชน์อะไร? หัวเดียวกระเทียมลีบ คมทิพย์ วงการบันเทิงไม่ใช่สถานที่ทำงาน ทั่วไปภายนอก เธอไม่สามารถทำตัวตามสบายได้นะ

ได้ยินนรมนพูดเช่นนี้ คมทิพย์จึงหยุดมือ

“แต่ฉันโมโหจนทนไม่ไหว!

“โมโหจนทนไม่ไหวก็ต้องรู้เหตุผล ไปเถอะ เข้าไปดูกัน บางที อันนาอาจจะมีเรื่องอึดอัดใจที่พวกเราไม่รู้ก็ได้”

นรมนพูดแล้วก็ลากคมทิพย์ไปทางอันนา

คมทิพย์ไม่เต็มใจอย่างยิ่ง จึงจงใจส่งเสียงดัง ทำให้ดึงดูด ความสนใจจากผู้คนจำนวนมาก หนึ่งในนั้นคือสายตาของอันนา

เมื่ออันนามองเห็นคมทิพย์ จึงอดแปลกใจไม่ได้ ใบหน้าขาว ซีดเหมือนกระดาษในชั่วพริบตา

เธอคิดจะหนี แต่ก็กัดฟัน ยืนตะลึงอยู่ที่เดิม มองคมทิพย์ดึงนร มนตรงมาหาตนเอง

“เอ๋ ทำไมฉันรู้สึกคุ้นหน้าสาวสวยคนนี้จัง

คมทิพย์รู้แล้วยังแกล้งหยอกล้อกันนา ทำให้เธอรู้สึกละอายใจ เป็นอย่างยิ่ง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ