บทที่ 959 หล่อนจะไม่ปรากฏตัวออกมาอีกแล้ว

ตอนที่อยู่หน้าประตูบุริศร์ก็เจอเข้ากับคนทิพย์ “นรมนเป็นอะไรหรอ?”

บุริศร์พูดอย่างเย็นชา “เป็นไข้แล้ว”

“เป็นไข้แล้ว? ตายแล้ว ต้องโทษฉัน เมื่อวานฉันไม่ควรลาก เธอออกไปข้างนอก แล้วก็ไม่ควรไปร้องเพลงที่บาร์อะไรนั่น

คำพูดของคนทิพย์ทำให้การก้าวเดินของบุริศร์หยุดลงทันที

“เธอพูดอะไรท ตอนที่เธอไปบาร์เมื่อวานนี้นรมนก็อยู่ด้วย?

สีหน้าของบริศทำให้คนกลัวมาก ทำให้คมทิพย์ตกใจทันที พูดอย่างไม่รู้ตัว “ใช่แล้ว ตอนแรกพวกเราร้องเพลงด้วยกัน แต่ หลังจากนั้นนรมนก็บอกว่าไม่ค่อยสบาย ไปห้องน้ำคนเดียว”

“เป็นเรื่องตอนกี่โมง?”

จู่ๆบริศร์ถามละเอียดขนาดนี้ ทำให้คมทิพย์รู้สึกรับมือไม่ได้ “ฉันรู้ซะที่ไหนล่ะ? แต่ว่าตอนที่พวกเราขึ้นเวทีฉันเหลือบมอง มือถือ เหมือนจะบ่ายสองกว่าๆ บ่ายสองห้านาที

ได้ยินคนทิพย์พูดแบบนี้ สีหน้าของบริศร์ก็ยิ่งดูไม่ได้

บ่ายสองห้านาที?

เขากับโซฟีเข้ามาร่ไปตอนบ่ายสองสิบนาที ดังนั้นก็คือเธอเห็นหมดแล้ว?

ดังนั้นถึงได้เกิดเหตุการณ์อย่างตอนนี้ขึ้น

สมควรตาย!

ตอนนี้เขาแทบทนไม่ไหวที่จะเอาโซฟีออกมาจากทะเลเพื่อ ฟาดฟัน

ทันใดนั้นก็สังเกตเห็นว่าบุริศร์กำลังโมโห คุมทิพย์นึกว่าเป็น เพราะตัวเองทำให้นรมนป่วย จึงรีบกล่าวขอโทษ “ขอโทษนะ ฉัน รับประกันว่าจะไม่มีครั้งต่อไป

“ไม่เกี่ยวกับเธอ ไปโรงพยาบาลด้วยกันเถอะ ดูแลหล่อนให้ดี

“เอ๋?”

คมทิพย์นึกว่าตัวเองฟังผิด

ทำไมถึงให้เธอดูแลนรมน

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ควรจะเป็นบุรีศร์ดูแลเองไม่ใช่หรอ?

สมองของเธอมีเรื่องที่นรมนบอกว่าบุริศร์มีชู้ผ่านเข้ามา ดวงตาของคมทิพย์หรี่ลงทันที

“บุริศร์ นายคงไม่ได้ไปมีใครนอกบ้านจริงๆหรอกนะ?”

บุริศร์พูดด้วยความเด็ดขาดอย่างมาก จากนั้นก็ก้าวขาเดินไป โดยไม่สนใจคมทิพย์อีก
คมทิพย์ชะงักเล็กน้อย

บริศร์ไม่ใช่คนพูดโกหก อีกอย่างเห็นเขาเป็นห่วงนรมนแบบนี้ น่าจะไม่ได้มีอย่างที่นรมนพูดหรอกนะ?

คมทิพย์ไม่เข้าใจ แต่ก็เดินตามไปด้วยความเป็นห่วง

บุริศร์อุ้มนรมนเข้าไปในบ้านของอรรณพโดยตรง

“รมิดาล่ะ?”

บริศ เข้าประตูมาก็ถามหาภรรยาของตน ทำให้อรรณพไร้คำ จะพูด

“ไม่ใช่ นายเข้าประตูมาก็ถามหาเมียฉัน นายทำเหมือนฉัน ตายแล้ว?”

“อย่าพูดไร้สาระ เมียฉันไข้ขึ้น ให้เธอมาดูหน่อย

บุริศร์วางนรมนลงบนโซฟาโดยตรง

นรมน ในตอนนี้ตัวร้อนจนหลับไปอีกรอบ

อรรณพพูดอย่างไร้ค่จะพูด “เมียฉันเป็นศัลยแพทย์มือหนึ่ง ระดับโลก แต่ทักษะของเธอคือการผ่าตัด อีกอย่างเธอจึงกลับมา จากทําการผ่าตัดไม่นาน ซึ่งจะหลับไป แค่ไข้ขึ้นเอง นายส่งไป โรงพยาบาลไม่ได้หรอ?”

“โรงพยาบาลเชื้อโรคเยอะเกินไป เมียฉันท้องอยู่ ต้อง หวงแหนไว้”

“โอ้ หวงแหนเมียนาย แล้วเมียฉันควรทำงานถวายชีวิตหรอ?”

อรรณพรู้สึกไม่ชอบฟัง

บริศร์ไม่รู้ว่าเขาต่อปากต่อค่า พูดโดยตรง “สรุปได้ไม่ได้?”

“ไม่ได้ เมื่อเย็นวานนี้เมียฉันทำการผ่าตัดให้น้องชายเมียนาย ตอนที่กลับมาก็ใกล้เที่ยงคืนแล้ว วันนี้ตอนที่5ก็ถูกเรียกไปผ่าตัด ด่วนอีก วันนึงทำไปสามเศส ตอนนี้จึงกลับมานอนลง นายจะให้ ฉันเรียกเธอมา? บุริศร์ นายมีมนุษยธรรมหน่อยได้ไหม? ไข้ขึ้น เป็นหวัด ใช้เธอไม่ได้จริงๆ นายไปโรงพยาบาลดีกว่า หรือจะให้ ฉันเรียกหมอประจำบ้านมาให้นาย?”

อรรณพที่พูดอยู่กำลังจะโทรศัพท์ กลับได้ยินเสียงจากห้องชั้น บน จากนั้นรมิดาลูบผมเดินออกมา

“ทำไมเสียงดังขนาดนี้?”

“ไม่มีอะไร เธอนอนไปเถอะ”

อรรณพพูดกลับไปทันที

สายตาของรมิดาถูกเงาของนรมนดึงดูดไว้

“นรมนเป็นอะไรไป?”

ระหว่างที่พูดเธอก็เดินลงมา

“เธอกลับไปนอนเถอะ โลกใบนี้ห่างเอไปก็หมุนไม่ได้แล้ว? ฉัน โทรหาหมอประจําบ้าน อีกเดี๋ยวก็มาถึง

“จะเสียเวลากับเรื่องนั้นทำไม? รอเขามาถึง นรมนคาดว่าไข้คงรุนแรงแล้ว ทารกในครรภ์ก็อาจได้รับผลกระทบ ไปหยิบกล่อง ยาของฉันที่ห้องรับแขกมา

รมิดาเดินมาถึงข้างตัวนรมนทันที มือทั้งสองลูบหน้าผากของ เธอ อุณหภูมิที่ร้อนผ่าวทำให้เธอขมวดคิ้วขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

“ทำไมไข้ขึ้นหนักขนาดนี้?

บริศร์เม้มปากไม่พูดอะไร แต่สายตาโทษตัวเองทำให้รมดา

จับได้

“นายกลั่นแกล้งเธอ?”

“เป็นวามเข้าใจผิด แต่ฉันไม่สามารถอธิบายได้

คำพูดของบุริศร์ทำให้อรรณพหดหูอีกครั้ง

“เราสองคนสามีภรรยาทะเลาะก็ทะเลาะ ทะเลาะจนเป็นแบบนี้ ฉันพึ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก”

“เราไม่ได้ทะเลาะกัน กระทั่งไม่ได้ซักถามและวิวาท

สีหน้าของบริศร์ดูไม่ดียิ่งขึ้น

รมิดาถอนหายใจแล้วพูดขึ้น “นรมนเป็นคนมีอะไรก็เก็บไว้ใน ใจไม่พูดออกมา ผู้หญิงแบบนี้จะขมขื่นง่ายที่สุด หลังจากนี้นาย นิสัยเธอ ซ่อนเรื่องต่างๆไว้หน่อย

“อืม”

แต่ไหนแต่ไรบุริศร์ไม่ฟังใครสอน แต่ตอนนี้คำพูดของรมิดา เขาฟังแล้ว แล้วยังมีความหมายที่จะปฏิบัติตาม
อรรณพดูเหมือนในใจจะมีความหงุดหงิด

“ไม่ใช่ พวกเธอ……

ให้นายไปหยิบกล่องยาทำไมพูดไร้สาระอยู่?”

รมดาหันกลับไปทันที ดวงตาที่สวยงามจ้องเขม็ง อรรณพรู้สึก หดหู่ทันที

“รมิดาฉันเป็นสามีเธอ ไม่ใช่คนใช้เธอ”

“นายยังใช้งานไม่ดีเท่าคนรับใช้เลย คนรับใช้ป่านนี้หยิบ กล่องยามาตั้งนานแล้ว

“เธอ!”

อรรณพรู้สึกว่ารมิดามักจะมีความสามารถที่ทำให้เขาโมโหจน กระทืบเท้า

เขาก๋ามือเดินไปด้วยความโกรธ

คมทิพย์กลัวว่าอรรณพจะไม่หยิบ รีบพูดขึ้น “ฉันไปหยิบให้ดี กว่า อยู่ตรงไหนของห้องรับแขก?”

“ไม่ต้อง ณพก็แค่ทำตัวขวางโลก”

บุริศร์ไม่ได้ละสายตาไปจากใบหน้าของนรมน แต่ปากก็ไม่ได้ ปิดไว้

คมทิพย์ฟังไม่เข้าใจ รมิดาก็ไม่ได้อธิบาย ในตอนนี้อรรณพ ก็ได้ถือกล่องยาเดินออกมาแล้ว
ให้เธอ

ท่าทางน้อยอกน้อยใจของอรรณพถูกรมิดาเป็นแล้ว

เธอหยิบกล่องยามาดูไข้ให้นรมนด้วยความรวดเร็ว แม้แต่ สายตาเพียงแวบเดียวก็ไม่ได้ให้ทานแก่อรรณพ

อรรณพพูดเสียงต่ำด้วยความโกรธ รมิดาเธอถึงอะไร นักหนา? ประธานบริษัทเชาวนภูติ ที่สง่างามอย่างฉันถูกเธอทำ เหมือนเป็นน้องชายตัวเล็ก เธอไม่พึ่งพาให้ฉันมีเธออยู่ในใจ หรอ?”

“ในใจนายยังมีใครอีก?”

รมดาหันหน้าไปทันที ดวงตาที่เฉียบคมเจาะลงบนใบหน้าของ อรรณพราวกับมีด

“ฉันยังอยากมีลูกสาวฉัน

“ไปเลย!”

รมิดาแผดเสียง แต่มุมปากกลับโค้งขึ้นเล็กน้อย

คมทิพย์มองดูท่าทางที่สนิทสนมกันของพวกเขา ก็รู้สึกเศร้าไป

ทั้งตัว

ถ้าหากพฤกษ์ยังดีอยู่ พวกเขาในตอนนี้ก็จะมีความสุขได้ อย่างนี้ไหม?

ไม่!

พวกเขาทําไม่ได้!
เธอจะไปจากพฤกษ์ ไม่ไปเพิ่มความลำบากใดๆ ให้เขา

นึกถึงพฤกษ์ที่ยังคงเป็นเจ้าชายนิทราอยู่ที่โรงพยาบาล คม ทิพย์ยอมให้ตนเลิกกับเขาเสียดีกว่า ไม่หวังให้เป็นอย่างตอนนี้

รมิดาจัดการลดอุณหภูมิให้นรมนด้วยความรวดเร็ว แต่

อารมณ์ของนรมนไม่ค่อยดีนัก

“จิตใต้สำนึกเธอปฏิเสธการรักษาอย่างมาก มันไม่เป็นผลดี กับการฟื้นฟู ฉันไม่สนว่านายมีความเข้าใจผิดอะไรที่อธิบายไม่ ได้ ทางที่ดีควรให้เธอสบายใจหน่อย เรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยเล็กๆ น้อยๆแบบนี้ฉันรักษาได้ แต่ความเจ็บปวดทางใจฉันรักษาไม่ได้ ในบ้านมีห้องว่างเยอะ พวกนายก็นอนที่นี่แหละ รอนรมนดีขึ้น ค่อยไป

รมิดาตัดสินใจโดยทันที

อรรณพส่งเสียงดีอย่างเย็นชา แสดงความต่อต้าน แต่ก็ไม่ได้ พูดอะไร

บริศ เมินเฉยต่อเสียงของอรรณพไปโดยตรง พูดนิ่งๆ “พวก เราไปห้องรับแขกแล้วกัน”

“นายไม่เกรงใจเลยจริงๆ

อรรณพไม่พอใจอย่างมากที่บุริศร์พาภรรยามาทำลายช่วง เวลา2ต่อ2ที่หาได้ยากของตนกับรมิดา

บุริศร์พูดนิ่งๆ “ใช่ด้วย ณพ ส่งคนไปรับปัญญ์น้องชายฉันมา หน่อย แล้วก็บอดี้การ์ดของเมียฉันชัยยศ
“นายยังจะสั่งฉัน?”

อรรณพรู้สึกว่าโลกของตนเองมืดมนเกินไปแล้ว

ดีที่รมิดาลุกขึ้น จูบลงบนหน้าเขาหนึ่งที่ พูดนิ่งๆ “จัดแจงให้ พวกเขาเสร็จแล้วฉันถึงจะนอนหลับได้อย่างสงบใจ

ความงุนงานบนใบหน้าของอรรณพจากหายไปทันที

“ตอนกลางวันเธออยากกินอะไร?”

“แล้วแต่”

รมิดาโบกมือ จากนั้นก็ขึ้นชั้นบน

ระหว่างคิ้วของอรรณพมีแต่ความอ่อยโยน ในตอนที่รมดา หายเข้าไปในประตูห้องนอนแล้ว เขาถึงหันหน้ามามองไปที่แผ่น หลังของบุริศร์แล้วพูดอย่างไม่พอใจ “ฉันต้องการ โครงการ พัฒนาระหว่างประเทศที่นายเพิ่งพูดถึง

“ให้นาย เป็นค่ารักษาของเมียนาย บุริศร์ไม่ปวดใจแม้แต่น้อย

คมทิพย์ฟังเถ้าแก่อย่างพวกเขาใช้สัญญามูลค่าหลายร้อย ล้านเป็นของขวัญสำหรับค่ารักษา อดไม่ได้ที่จะจิบลิ้น

โลกของพวกเถ้าแก่เธอไม่เข้าใจ

อรรณพได้รับสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้ว ในใจก็ไม่ได้หดหูเท่า ไหร่ ให้คนรับใช้โทรไปหาชัยยศทันที
บุรีศร์อุ้มนรมนเข้าไปในห้อง คุมทิพย์เองก็ตามเข้ามา

เธอเห็นบริศ นั่งอยู่ข้างกายนรมนด้วยความเงียบไม่พูดจา ก็ พูดขึ้นเสียงต่ำ “นายอยู่กับผู้หญิงคนอื่นจริงๆ?

“ถามธุระนิดหน่อย ไม่ได้อยู่ด้วยกันอย่างที่พูด

“เรื่องอะไร? บอกกับนรมนไม่ได้หรอ?”

“ไม่ได้”

คำตอบของบุริศร์ทำให้คมทิพย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“พวกนายเป็นสามีภรรยากัน มีเรื่องอะไรที่พูดไม่ได้? บุริศร์ อารมณ์และนิสัยของนรมนนายรู้ดีที่สุด ถ้าไม่อธิบายเรื่องนี้ให้ ชัดเจน เธออาจจะหย่ากับนายจริงๆนะ อีกอย่างฉันฟังเธอพูด ถ้า ตัดสินใจจะหย่าละก็ เด็กในท้องของเธอก็จะไม่เก็บไว้ นาย พิจารณาให้ดีๆ พวกนายลำบากแค่ไหนกว่าจะมีเด็กคนนี้ จะยอม แพ้ในตัวเธอเพียงเพราะการเข้าใจผิดหรอ?”

ได้ยินคมทิพย์พูดแบบนี้ ดวงตาของบุริศร์ก็จมดิ่งลง สองมือ กุมมือของนรมนไว้แน่น ราวกับว่าถ้าปล่อยมือเธอก็จะบินจากไป

“เธอ พูดแบบนั้นจริงๆหรอ?”

“ฉันจะโกหกนายทำไม? มีผลดีกับฉันไหม? ในเมื่อแค่ถามธุระ นายก็อธิบายเรื่องนี้กับเธอ ให้ชัดเจนก็จบแล้วไม่ใช่หรอ? ฉันเอง ก็สงสัยมากเหมือนกัน ถามธุระจำเป็นต้องเอาลิปสติกมาพิมพ์บน เสื้อนาย? ผู้หญิงคนนั้นก็อวดดีเกินไปหรือเปล่า?”
คมทิพย์ยิ่งคิดยิ่งโมโห

บุริศร์พูดอย่างเยือกเย็น “หล่อนจะไม่ปรากฏตัวขึ้นมาอีกแล้ว “หมายความว่าไง?

คำถามของคมทิพย์บุริศร์ไม่ได้ตอบ แต่ดูเหมือนเธอจะค่อยๆ เข้าใจในความหมายนั้นแล้ว อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง พูดด้วย ความตกใจกลัว “นาย นายเอาเธอไป……

“จมทะเลแล้ว”

บุริศร์พูดอย่างสบายๆ แต่คมทิพย์กลับไม่สงบนิ่งแล้ว

ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักได้ ว่าแต่เดิมบริศร์ก็เป็นคนที่มี บทบาทโหดร้าย แต่เพราะนรมนถึงเก็บเขี้ยวเล็บทั้งตัวไว้ ตอนนี้กลับปล่อยขอบเขตของตัวเองออกมาอีกครั้งเพื่อนรมน

หรอ?

คมทิพย์ไม่รู้ แต่กลับสังเกตเห็นอย่างเล็กน้อยว่า บางทีเรื่องที่ บริศ เอ่ยถามนั้นอาจจะเกี่ยวข้องกับนรมน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ