บทที่ 956 เข้าใจผิดหรือเปล่า

ร่างของนรมนแข็ง อเล็กน้อย แม้ว่าเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็ทำให้บุริศร์สัมผัสได้อย่างความรู้สึกไว

“ทําไมหรอ?”

“ไม่มีอะไร”

นรมนยิ้มอย่างเบาบาง จากนั้นก็ปล่อยบุริศร์ บนใบหน้าไม่มี การแสดงออกอะไรที่ไม่เหมือนเดิม

บุริศร์แม้ว่าจะสงสัยเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ถามให้ลึกซึ้ง

“หิวไหม? เราไปหาอะไรกินกันเถอะ”

บริศ อยากที่จะเข้าไปโอบนรมนไว้ แต่ถูกนรมนผละออก

“ไม่ค่อยหิว เริ่มง่วงแล้ว อยากนอนแล้ว”

พูดจบเธอก็เดินไปทางห้องก่อน

บริศร์รู้สึกหดหู่

“เป็นอะไร?”

“ก็แค่ง่วงแล้ว”

นรมนไม่ได้พูดอย่างอื่น ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อใจบุริศร์ แต่กลิ่น น้ำหอมนั้นทำให้เธอรู้สึกรังเกียจ และไม่ค่อยชอบ
บริศ เห็นอารมรณ์ของนรมนผิดปกติ ถามไม่ได้อะไร จึงเดิน ตามติดหลังนรมนเข้าห้องไป ก็เห็นนรมนถอดเสื้อผ้าเอนตัวนอน แล้ว แล้วยังหันหลังให้เขา

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ได้พูดอะไรอีก เข้าห้องน้ำไป

ตอนที่อาบน้ำ ปุริส บนปกคอเสื้อด้านในมีรอยลิปสติกสีแดง สดพิมพ์อยู่ คิ้วขมวดขึ้นทันที

เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงท่าทีของนรมน

หรือว่าเป็นเพราะอันนี้

บริศ คิดอย่างละเอียด นี่น่าจะเป็นผู้หญิงคนนั้น ในคลับเฮ้าส์ เมื่อกี้ทิ้งไว้

ดวงตาของเขามีความเย็นชา

หลังจากออกมา บรมนยังคงนอนท่าเดียวกับเมื่อกี้ บุริศร์หยิบ มือถือออกมาโทรไปหาผู้จัดการคลับเฮ้าส์

“ผู้หญิงที่ไปห้องส่วนตัว3087เมื่อไม่นานนี้เพื่อขายไวน์ หา ข้อมูลติดต่อกับที่อยู่ของเธอมาให้ฉัน เธอทำเสื้อฉันเลอะ จะต้อง ชดใช้ให้ฉัน แล้วเพราะเรื่องนี้ทำให้คุณนายฉันไม่พอใจ ผลที่ ตามมาทั้งหมดฉันต้องเป็นช่องทางกฎหมาย

พูดจบ บุริศร์ก็วางสาย ก็เห็นผ้าห่มของนรมนขยับเล็กน้อย

เขาเดินเข้าไป กลิ่นครีมอาบน้ำทำให้กลิ่นน้ำหอมจางลง แล้ว ยังทําให้ลมหายใจของเขาสดชื่น
นรมนหดตัวอย่างไม่รู้ตัว แต่ริมฝีปากของบุรีศรก็ตามมา

“ไม่สบายทําไมไม่บอกฉัน? ก็แค่เซลล์ขานยไวน์ คิดจะจูบฉัน ถูกฉันผลักออกไป แต่คิดไม่ถึงว่าจะโดนเสื้อ เธออย่าคิดมาก

น้ำเสียงเขาอ่อนโยนสุดขีด

“อืม รู้แล้ว”

นรมนพูดหนึ่งประโยคด้วยเสียงอู้อี้ แต่ไม่คิดที่จะสนใจบริศร์ เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำพูดหนึ่งที่เห็นเมื่อไม่นานมานี้ ล้วน แต่บอกว่าตอนที่ผู้หญิงตั้งครรภ์เป็นตอนที่ผู้ชายนอกใจได้ง่าย ที่สุด หรือว่าบุริศร์ก็จะนอกใจเหมือนกัน?

นึกถึงช่วงนี้ที่บุริศร์ขอแต่เธอปฏิเสธซ้ำๆ ในใจของนรมนก็ไม่ ค่อยสงบแล้ว

บริศ เห็นว่านรมนยังอารมณ์ไม่ค่อยดี ก็ถอนหายใจพูด “เชื่อ ใจฉัน ฉันจะไม่หักหลังเธอ นะ?”

“รู้แล้ว รีบนอนเถอะ ง่วงแล้วจริงๆ

พูดจบ นรมนก็เหมือนนอนไปแล้วจริงๆ เสียงลมหายใจที่ สม่ำเสมอดังสวนมา ทำให้บริศร์ไม่มีอะไรจะพูด

นรมนนอนแล้ว แต่บุริศร์กลับนอนไม่หลับ

เขามองท่าทางหลับสนิทของนรมน ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเธอ ด้วยความเคยชิน จากนั้นก็ปรับอุณหภูมิให้อุ่นขึ้น แล้วก็หยิบ บุหรี่ออกไปด้านนอก
อันที่จริงนรมนแค่แกล้งหลับ ตอนนี้เห็นบุรีศรีท่าทางเหมือนมี เรื่องในใจ นึกถึงกลิ่นน้ำหอมบนตัวเขาอีกครั้ง ค่าพูดของบริศ ทำไมเธอรู้สึกว่ามันบังเอิญเกินไป

บริศ เป็นคนแบบไหนเธอรู้ดีที่สุด เมื่อแผ่ความเย็นเยือกใน ตัวออกไปแล้ว ไม่ต้องพูดถึงผู้หญิง แม้แต่แมลงวันก็คาดว่าจะพา กันถอย ผู้ชายแบบนี้จะปล่อยให้ผู้หญิงเข้ามาเสนอขายไวน์ถึงที่ แล้วยังคิดที่จะจูบบุริศร์ เป็นไปได้หรอ?

นรมนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกข

เมื่อผู้ชายเริ่มที่จะโกหกคุณแล้ว นั่นแปลว่าเขาไม่ห่างไกลจาก การนอกใจแล้วใช่ไหม?

นรมนไม่เคยคิดเลยว่าปัญหานี้จะเกิดขึ้นบนตัวของเธอกับบุรี

ศร์

ทั้งสองผ่านเรื่องต่างๆมามากมาย เดินผ่านลมผ่านฝนมา หรือ ว่าสุดท้ายก็หนีไม่พ้นกำแพงของการแต่งงาน ยังคงทำให้ผู้ชาย อดไม่ได้ที่จะแอบนอกใจ เหม็นคาวไหม?

เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้นี้ นรมนก็รู้สึกหายใจติดขัด ทำยังไง ก็หายใจไม่ออก

บุริศรสูบบุหรี่อยู่ด้านนอก มวนแล้วมวนเล่า นรมนมองดูแล้ว รู้สึกเศร้าใจ

เธอถือโอกาสให้ตัวเองไม่ต้องคิดอะไร หลับไปโดยตรงเลย แต่ยิ่งทำแบบนี้ยิ่งไม่ง่ายที่จะหลับ
บริศ เอาแต่อยู่ข้างนอกมาหนึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว ตอนที่กลับมา บนตัวมีกลิ่นบุหรี่เล็กน้อย

เขาไม่ได้เข้าใกล้นรมน เพียงแค่มองดูเธอจากระยะไกล พบว่า นรมนเหมือนจะหลับสนิทแล้ว ถึงย่องเข้าไปที่ห้องอาบน้ำอีก ครั้ง

นรมนหรี่ตา มองเงาของเขาในห้องน้ำ ในใจยากที่จะรับไหว ราวกับกลืนแมลงวันเข้าไป

ทันใดนั้น มือถือของบุริศร์ก็สว่างขึ้น นรมนเงยหน้ากวาดตามองไปเหมือนว่าจะเป็นที่อยู่ของ

โรงแรมแห่งหนึ่ง

ใจของเธอสั่นเล็กน้อย

หรือว่าผู้หญิงคนนั้นส่งมา

นรมนไม่กล้าขยับ กลัวว่าบุริศร์จะรู้ว่าตนยังไม่หลับ

ไม่นานนัก บุริศร์ก็ออกมาจากห้องน้ำ

เขาเหลือบมองโทรศัพท์ ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วมองไปที่นรมน ดูเหมือนว่าเธอจะหลับสนิทมาก แต่บุริศร์ก็ยังส่งเสียงเรียกเพื่อ ทดสอบ

“นรมน?”

นรมนยังคงรักษาท่าทางนอนหลับ

บริศร์รอครู่หนึ่ง ถึงค่อยหันตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็ลุกนออกประตูไป

ในนาทีที่ประตูปิดลง ดวงตาของนรมนก็เปิดขึ้นเช่นกัน แต่ใน แววตามีน้ำกลิ้งอยู่

มันเป็นแบบที่เธอคาดเดาไว้จริงๆหรอ?

เธออยากที่จะตามไปดู แต่ความเคารพตัวเองที่เหลืออยู่ทำให้ เธอรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ อีกอย่างบุริศร์เป็นใคร? เมื่อ เธอตามไปแล้ว จะต้องถูกเขาจับได้

นรมนไม่รู้ว่าตนควรทำอย่างไร

หย่าหรอ?

เธอทําไม่ได้

แต่ถ้าบุริศร์นอกใจจริงๆ เธอจะทนรับทั้งหมดนี้ได้หรอ? สามารถทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วเป็นสามีภรรยากับเขาต่อ ไปได้หรอ?

นั่นก็เหมือนกับคนอื่นมาใช้ผ้าอนามันของตัวเอง แล้วให้เธอ เอากลับมาให้ น่าขยะแขยง

คําตอบคือแน่นอน

นรมนนอนไม่หลับ ในใจอึดอัดราวกับถูกแขวนไว้ให้ไฟเผา

กระทั่งถึงตอนที่ฟ้าใกล้สว่าง บุริศร์ถึงกลับมา

ในตอนที่ได้ยินเสียงห้องถูกเปิดออก นรมนก็รีบหลับตาลง
บริศ เดินเข้ามามองดูนรมน พบว่าลมหายใจเธอสม่ำเสมอ ดู เหมือนไม่มีอะไรไม่เหมือนเดิม เขาถึงเข้าห้องน้ำไปล้างความเย็น บนตัว

นรมนรู้สึกว่าตำแหน่งข้างๆตัวทรุดลงเล็กน้อย กลิ่นน้ำหอมที่ คุ้นเคยแม้ว่าจะจางลงมาก แต่ยังคงถูกเธอจับได้ด้วยความรู้สึกที่ ว่องไว

เขาออกไปมีนัดกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆหรอ?

ใจของนรมนเจ็บปวดเล็กน้อย

แต่เพราะบุริศร์กลับมาแล้ว จิตใจของนรมนก็ปล่อยวางลงมา หลับไปโดยไม่รู้ตัว

ในตอนที่บุริศร์ตื่นขึ้นมานรมนยังคงหลับอยู่

เขานึกว่านรมนเป็นเพราะเป็นห่วงการผ่าตัดของปัญญ์ จากนั้น อารมณ์ก็ปล่อยวางแล้ว แล้วยังเกี่ยวข้องกับการตั้งครรภ์ ดังนั้น ถึงได้ง่วงนอน

บุริศร์ก็ไม่ได้ปลุกนรมน สั่งอาหารเช้ากับโรงแรม ให้พวกเขา เอามาให้นรมนกินเมื่อเธอตื่นแล้ว จากนั้นก็ออกไปข้างนอก

ในตอนทีนรมนตื่นขึ้นมาก็ใกล้จะกลางวันแล้ว

เธอมองพื้นที่บนเตียงข้างกายที่ว่างอยู่นานแล้ว ในใจเองก็

ว่างเปล่า

เขาออกไปอีกแล้ว?
นรมนยิ้มอย่างขมขื่น จากนั้นก็ลุกไปล้างหน้าล้างตัว

พนักงานของโรงแรมเอาอาหารเช้ามาส่งให้นรมน แล้วยัง บอกเธอด้วยความเอาใจใส่ว่าบุริศร์สั่งไว้ให้เธอ

แต่ก่อนนรมนจะรู้สึกมีความสุข แต่ว่าตอนนี้กลับรู้สึกขมขื่น

“ขอบคุณ”

หลังจากเธอรับอาหารเช้ามา พอหัวตัวก็ทิ้งลงไปในถังขยะ คมทิพย์มาหานรมน เห็นฉากนี้เข้าพอดี

“ทําไม? เธอแพ้ท้องหรอ?

“เปล่า”

นรมนไร้ซึ่งจิตวิญญาณ ความตั้งใจในการพูดก็ไม่สูงมาก คมทิพย์เห็นเธอแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม “เธอไม่สบาย แล้วหรือเปล่า? บุริศร์ล่ะ? ไม่ได้อยู่ที่โรงแรมกับเธอ?”

“ตอนนี้ไม่รู้ว่าไปอยู่กับใครแล้ว”

น้ำเสียงโศกเศร้าของนรมนทำให้คุมทิพย์ชะงักเล็กน้อย

“นรมน ทำไมตอนนี้เธอดูเหมือนผู้หญิงที่โศกเศร้า? เกิดเรื่อง อะไรขึ้น?”

“ไม่มีอะไร ปัญญ์โอเคไหม?”

นรมนพยายามดึงจิตวิญญาณตัวเอง จากนั้นก็ยิ้มบางๆ แต่ รอยยิ้มนั้นดูไม่ดีมากจริงๆ
“ปัญญ์ไม่เป็นอะไร แต่ฉันรู้สึกว่าเธอเป็น เป็นอะไรกันแน่?

ภายใต้การซักถามของคมทิพย์ นรมนพูดอย่างเลื่อนลอย “ฉัน สงสัยว่าบุริศร์มีเมียน้อยแล้ว

“เธอล้อเล่นหรือเปล่า?”

คมทิพย์รู้สึกว่านรมนแค่พูดจามั่วซั่ว

ความรู้สึกที่บุริศร์มีให้นรมนนั้นอยู่ในสายตาเธอ จะบอกว่า บนโลกนี้ใครก็นอกใจได้ มีเพียงบุริศร์ที่เธอไม่เชื่อ แต่ตอนนี้เห็น ท่าทางที่อึดอัดของนรมน คมทิพย์เพียงแค่ถอนหายใจพูดแทน เขา “เข้าใจผิดหรือเปล่า? ทำไมเธอถึงแน่ใจว่าบริศร์นอกใจ?”

“เดาเอา”

นรมนส่ายหน้าพูด “เธอไม่ต้องสนใจฉัน ฉันก็แค่อึดอัดนิด หน่อย แต่ฉันจะไม่เสียใจกับตัวเอง ไว้เดี๋ยวฉันจะตรวจสอบดู ถ้า เขานอกใจจริงๆ ฉันจะขอหย่า ฉันจะไม่ใช้สามีคนเดียวกันกับผู้ หญิงคนอื่น”

“หย่าไปแล้วลูกในท้องเธอจะทำยังไง? หรือว่าจะทำเหมือน พวกกานต์กมล เธอเลี้ยงคนเดียว?”

คมทิพย์เสนอคำถามที่เป็นจริงมากที่สุด

นรมนลูบท้อง รู้สึกขมขื่น แต่ก็พูดอย่างแน่วแน่ “ไม่ ฉันจะ ทําแท้งเด็กคนนี้”

“นรมน ให้ฉันช่วยเธอตรวจสอบดูไหม?”
“ไม่ต้อง เรื่องของฉันฉันแก้ไขเองได้ ฉันก็แค่รับไม่ได้ไปพัก หนึ่ง โอเคล่ะ ไม่ต้องพูดเรื่องฉันแล้ว ในเมื่อการผ่าตัดของปัญญ์ ประสบความสำเร็จมาก แล้วเธอก็อยู่พอดี ยังไงอีกเดี๋ยวเรากิน ข้าวกันแล้วพวกเราไปหานักทำเพลงขั้นเทพคนนั้นหน่อย?

นโมนเปลี่ยนเรื่องคุย เปลี่ยนมาเป็นเรื่องการงานทันที

คมทิพย์เห็นว่าเธอไม่อยากคุยมาก จึงพยักหน้าพูด “โอเค ฉัน กลับไปเก็บของนิดหน่อย เรามากินข้าวกลางวันด้วยกัน จากนั้น ลองนัดดู ถ้าฉันมีศักยภาพจริงๆ บางทีอาจสามารถใช้ทางลัดนี้ ได้ ถึงตอนนั้นเธออย่าทิ้งฉันก็พอ

“พูดอะไรไร้สาระ ฉันจะทิ้งเธอได้ยังไง? แต่เรื่องบริษัท ภาพยนตร์ฉันก็ควรรีบแล้ว”

นรมนพูดแล้วก็ลังเลนิดหน่อย จากนั้นก็โทรไปหานภดล ให้

เขาตรวจสอบดูหน่อยว่าทรัพย์สินส่วนตัวของตนมีเท่าไหร่

นภดลแม้จะไม่รู้ว่าทำไมนรมนถามแบบนี้ แต่ก็ยังไปตรวจ สอบดู จากนั้นก็ส่งจํานวนให้นมน

“คุณนาย ทรัพย์สินส่วนตัวของคุณหมายถึงทรัพย์สินภายใต้ ชื่อของคุณหรือว่า…….

“จำนวนทรัพย์สินอื่นๆภายใต้ชื่อของฉันยกเว้นที่ตระกูลโต เล็กนำมา”

นภดลได้ยินนรมนพูดแบบนี้ ก็พูดเสียงต่ำ “ไม่ถึงสองล้าน ครับ”
“เข้าใจแล้ว”

นรมนวางสายไป แต่กลับกังวลขึ้นมา

ไม่ถึงสองล้าน เงินทุนหมุนเวียนในการจดทะเบียนบริษัท ภาพยนตร์ไม่เพียงพอ

ทํายังไง?

ตอนนี้เธอไม่อยากใช้เงินของบริศร์แม้แต่น้อยg

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ