แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 945 ใครกันที่อาจหาญเช่นนี้



บทที่ 945 ใครกันที่อาจหาญเช่นนี้

“ธิดา!”

นรมนหวาดกลัว คิดจะวิ่งเข้าไปข้างใน แต่กลับถูกบุริศรขวาง

เอาไว้

“คุณรออยู่ข้างนอกนี่ ผมจะเข้าไปดู

บุริศร์เอ่ยจบแล้วก็ส่งเธอให้กับชัยยศ ตัวเองก็วิ่งเข้าไปข้างใน อย่างรวดเร็ว

นรมนมองเงาหลังเขาอย่างเป็นกังวล

“ชัยยศ คุณก็ตามไปดูสักหน่อยเถอะ เสียงดังขนาดนี้ ด้านใน ก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นเช่นไร คุณน้าแพรวาและธิดาล้วนเป็นผู้ หญิง ทั้งยังตั้งครรภ์อยู่ นาวินก็ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหนแล้ว บุริศร์ เพียงคนเดียวไม่ไหวแน่

คำพูดของนรมนทำให้ชัยยศชะงักไปเล็กน้อย

“แต่ประธานบริสบอกว่าให้ผมดูแลคุณ

“ฉันไม่เป็นอะไรหรอก ฉันอยู่ข้างนอกนี่จะมีเรื่องอะไรได้ ฉันจะ โทรศัพท์ไปแจ้งตำรวจก่อน คุณก็รีบไปเถอะ”

นรมนดันตัวชัยยศครั้งหนึ่ง ส่วนตัวเองก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้น มาและโทรออกไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นนรมนว่าอย่างนั้น ชัยยศก็วิ่งเข้าไปช่วยอย่างรวดเร็ว
นรมนที่โทรศัพท์เสร็จแล้ว ยังไม่ทันจะหมุนตัวก็เห็นเงาร่างคน คนหนึ่งวิ่งมาทางตัวเอง เป็นเพราะฝุ่นควัน เธอจึงเห็นเพียงแค่ว่า คนที่กำลังมาทางนี้นั้นคุ้นตา แต่กลับมองไม่เห็นใบหน้าที่ชัดเจน

“ใคร?”

ฝ่ายตรงข้ามสาดผงใส่นรมน

กลิ่นหอมหวานปกคลุมเข้ามา ภาพเบื้องหน้านรมน มืด และ หมดสติไปทันที

รอจนเธอฟื้นขึ้นมาอีกครั้งก็อยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว

“ฟื้นแล้วหรือ รู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือไม่

บริศ มองเธอด้วยความร้อนใจ ทั้งร่างดูแล้วอ่อนแรงอยู่บ้าง นรมนสายหน้า เอ่ยอย่างไม่เข้าใจ “ทำไมหรือคะ”

“คุณหมดสติอยู่ข้างทาง โชคดีที่ผมออกมาได้ทันเวลา เกิด เรื่องอะไรขึ้นกันแน่ คุณหมอบอกว่าคุณมีอาการน้ำตาลในเลือด ต่ำ ไม่ได้กินข้าวเต็มที่หรือ ตอนนี้ร่างกายคุณบอบบางคนคน หนึ่งกินแต่ใช้สองคน อย่ามัวแต่ห่วงเรื่องรูปร่างจนไม่กินข้าว ใหม”

บุริศร์ไม่ได้ตำหนิ เพียงแต่สงสารเล็กน้อย

สมองของนรมนยังคงไม่แจ่มใส จนถึงขั้นปวดเล็กน้อย “ไม่ใช่ค่ะ คุณพูดว่าฉันล้มหมดสติอยู่ข้างทางหรือคะ”

“อืม”
“ฉันถูกคนวางยาค่ะ”

นรมนลูบศีรษะตัวเอง บุริศร์มีสีหน้าขรึมลงในทันที

“คุณพูดว่าอะไรนะ”

“ฉันจำได้อย่างชัดเจนว่า ฉันเห็นเงาร่างคนคนหนึ่งวิ่งออกมา จากตัวบ้าน มองเห็นหน้าไม่ชัด แต่รู้สึกว่าคนคนนี้คุ้นตามาก ฉัน ถามไปประโยคหนึ่ง ฝ่ายตรงข้ามก็สาดผงยาใส่ฉัน กลิ่นหอม หวานมาก หลังจากนั้นฉันก็จำอะไรไม่ได้แล้ว”

นโมนพยายามเอ่ยอย่างละเอียด แต่ความรู้สึกปวดหัวยังคง ไม่จางหายไป

บริศร์โทรศัพท์หาชัยยศอย่างรวดเร็ว

“ไปเอาคลิปวิดีโอจากกล้องวงจรปิดมา ตรวจดูว่าก่อนที่คุณผู้

หญิงจะเป็นลมหมดสติได้พบกับใคร”

ทางด้านชัยยศก็ส่งข้อมูลมาอย่างรวดเร็วว่า กล้องวงจรปิดถูก คนตัดออกไปแล้ว

สีหน้าบุริศร์ไม่น่ามองยิ่งกว่าเดิม

เป็นใครกัน?

ใครที่อาจหาญเช่นนี้?

ถึงกลับกล้าลงมือกับนรมนภายใต้สายตาเขา?

“พวกเราให้คุณหมอตรวจอีกสักหน่อย เมื่อครู่นึกว่าคุณหมด สติไปเพราะน้ำตาลในเลือดต่ำ ตอนนี้ดูท่าจะไม่ใช่จริงๆ ภัยพิบัติแอบแฝงอยู่ขนาดนี้ พวก

ได้ยินบุริศร์พูดเช่นแล้ว นรมนก็พยักหน้า อดทนสบายตัวตรวจร่างกาย

ระหว่างรอผลตรวจ ถามบุรีศร์ว่า “ธิดากับคุณน้าเป็น อย่างไรบ้าง ได้รับบาดเจ็บหรือเปล่าคะ

ทำไมได้ระเบิดขึ้นมากะทันหันล่ะคะ

คำพูดของทำให้ถอนหายใจออกพลางเอ่ย“ใช้ทำให้ออกมา โชคตอนเธอเดินเล่นอยู่ที่ดอกไม้ อย่างนั้นล่ะก็ผลลัพธ์ออกมาก็คงไม่ อาจจะคิดได้ ผมไม่อาจพูดอะไรกับเธอซ่อมแซมสักหน่อย

ได้ยินบริศ เอ่ยนรมนถึงว่าได้ผลลัพธ์อย่างนี้

ไม่ทําให้ใครหูขวางได้กระทำ

นรมนเยาะออกมา

สีหน้าบุริศร์กลับแข็งค้าง
“ไม่แน่ว่าเป็นไปได้

“หือ?”

นรมนรู้สึกว่าบริศร์แตกตื่นไปกับภาพจินตนาการของตัวเอง บ้างแล้ว

บุริศร์กลับเอ่ยเสียงเบาว่า “แม้ว่าพลังทำลายล้างของ ไมโครเวฟจะมีมาก แต่ก็คงไม่สามารถระเบิดห้องครัวและห้อง รับแขกทั้งหมดได้หรอก? อีกทั้ง ในตอนที่คุณกับผมเพิ่งจะกลับมา ก็มีเงาร่างคนคนหนึ่งวูบผ่านไปจริงๆ คนคนนั้นคือใครกัน ทำไม ถึงได้ออกมาจากบ้านของพวกเรา ผมถามคุณน้ากับธิดาแล้ว พวกเขาบอกว่าวันนี้ทั้งวันไม่มีใครมาที่บ้าน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นเงาร่างคนที่พวกเราเห็นคือใครกัน?”

นรมนตะลึงไปเล็กน้อย แต่ก็ถามต่อทันทีว่า “คุณสงสัยว่ามีคน จงใจสร้างเรื่องเท็จโดยการทำให้ไมโครเวฟระเบิดหรือคะ”

“ถูกต้อง!”

“เหตุผลล่ะ? เป้าหมายล่ะคะ?”

บุริศร์ครุ่นคิด พลางเอ่ยว่า “บางทีอาจจะต้องการระเบิดผมให้ กาย หรือไม่ก็ระเบิดให้คุณน้าตาย

“คุณน้า?”

นรมนหัวใจเต้นระรัว

คนในบ้านตระกูลโตเล็กล้วนรู้ว่า นรมนเข้าครัวน้อยมาก บุรีศร์กลับ นชอบที่จะเตรียมอาหารเล็กๆน้อยๆ ให้กับนรมินทุกวัน ในตอนเช้าตรู่ และช่วงเวลาที่เหลือ ตอนนี้ล้วนเป็นแพรวาที่ใช้ เวลาอยู่ในครัวมากกว่า

เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว ฝ่ายตรงข้ามไม่พุ่งเป้ามาที่บุริศร์ก็ต้องพุ่ง เป้าไปที่แพรวา

ค่าพูดของบุริศร์ มีคนน่าสงสัยมากเกินไป ถึงอย่างไรบุริศร์ เป็นถึงมหาเศรษฐีในเมืองชลธี ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของธุรกิจ หรือเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเชษฐ์ล้วนมีความเป็นไปได้ทั้งนั้น แต่ถ้า หากว่าฝ่ายตรงข้ามพุ่งเป้ามาที่แพรวา นรมนก็นึกไม่ออกว่านอก จากคนของเชษฐ์แล้วจะยังมีใครได้อีก

สมองของเธอมีเงาร่างของคนคนหนึ่งพาดผ่าน เพียงแต่เร็วจน ต้องสั่นศีรษะ

คนคนนั้นคงจะไม่มีความกล้าขนาดนั้นหรอกมั้ง?

บริศ เห็นนรมนครุ่นคิดแล้ว ก็ถามอย่างอดไม่ได้ว่า “ตกใจ กลัวหรือ หรือว่าคิดเรื่องอะไรอยู่

“เปล่าค่ะ ฉันกำลังคิดว่ามีใครที่หาญกล้ากระทำเรื่องแบบนี้

“พวกเดนตายล่ะมั้ง ไม่ก็อาจจะเป็นคนของเชษฐ์ อยากจะ ระบายความโกรธเพื่อเชษฐ์ก็เป็นไปได้ รอตำรวจตรวจสอบเถอะ คุณก็อย่าสนใจเลย บำรุงรักษาร่างกายให้ดีเถอะ รอผลออกมา แล้วค่อยว่ากันอีกที

เห็นท่าทางเป็นกังวลของบุริศร์แล้ว นรมนก็กลืนคำพูดกลับลงไป

ช่วงเวลาที่สองคนคนนําอาหารมาส่งกับนรมน ตอนนั้นรมนก็หิวแล้วจริงจึง

“ประธานบริศร์ คุณนายบุริศร์ ผลการตรวจออกมาครับ คุณนายบุริศรเอาผงยาสลบเข้าไปเล็กน้อย ไม่ผลกระทบต่อ ร่างกายมากนัก

ได้ยินคุณหมอพูดเช่นนี้แล้ว บุริศร์ก็หน้าไม่น่ามองขึ้นมา เล็กน้อย

โชคฝ่าย

หากเป็นยาพิษล่ะ? เขาทำอย่างไร?

เลยค่ะ เป็นห่วง ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้วใช่หรือคะ? สวรรค์ ปกป้องอยู่นะ”

“หลังจากนี้อนุญาตให้ทำอะไรเองคนเดียว

คำพูดของบุริศร์ทำให้นรมนกลุ่มเล็กน้อย เบะปาก แต่คิดว่าบุริศร์ทำเพื่อตัวเอง จึงได้พูดอะไรอีก

นรมนกลับที่ห้องครู่หนึ่ง พวกแพรวา มา
“พี่สะใภ้ พี่ไม่เป็นอะไรนะ?”

ธิดาเห็นนรมนมีสีหน้าขาวซีดก็รีบเอ่ยถาม

“ไม่เป็นอะไร แค่น้ำตาลในเลือดต่ำเลยหมดสติไป

สำหรับเรื่องที่ตัวเองถูกคนวางยาสลบ บรมนตัดสินใจไม่พูด ธิดาก็อยู่ในช่วงตั้งครรภ์ระยะต้น แพรวายิ่งต้องระวัง อย่าทำให้ พวกเธอเป็นห่วงจะดีกว่า

“น้ำตาลในเลือดต่ำได้อย่างไรกัน? ไม่ค่อยได้กินอะไรใช่หรือ

ไม่ พี่สะใภ้ แบบนี้ไม่ได้นะ พี่ดูฉันตอนนี้สิ กินได้นอนได้

ธิดาจับมือนรมนขึ้นมา พบว่ามือของนรมนเย็นเล็กน้อย “พี่สะใภ้ พี่หนาวไหมคะ”

“ไม่หนาว มือเย็นมาตั้งแต่เกิด ไม่มีอะไรหรอก

นรมนยิ้มเรียบๆ

บริศ เห็นพวกเขาเป็นแบบนี้แล้ว ก็เอ่ยเสียงเบาว่า “ช่วย ย้ายไปพักที่คฤหาสน์ริมชายหาดของผมก่อน ทางด้านนี้คาดว่า ต้องซ่อมแซม เสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ไม่ต้องเอาไป เดี๋ยวผมจะ ให้คนซื้อให้พวกคุณบางส่วน

“ไม่ต้องค่ะพี่ หนูมีเสื้อผ้าใส่

ธิดาไม่คุ้นเคยกับความเป็นห่วงของบุริศร์เท่าไร

นรมนเห็นแล้วก็เอ่ยยิ้มๆ “เธอก็ให้พี่เธอยังสักหน่อยเถอะ ไม่ อย่างนั้นเขาจะรู้สึกละอายใจเพราะการระเบิดในครั้งนี้
“จะได้อย่างไรกัน การระเบิด ในครั้งนี้ล้วนโทษน้า เป็นน้าเองที่ ไม่รู้ว่าไม่สามารถใช้ของพวกนั้นอุ่นร้อนในไมโครเวฟได้ ล้วน โทษน้า”

แพรวาตาหนิตัวเองหนักมาก

โชคดีที่ธิดาและนรมนล้วนไม่อยู่ ถ้าหากว่าทำให้พวกเธอบาด เจ็บ เธอใช้ความตายมาไถ่โทษก็เรียกอะไรกลับคืนมาไม่ได้แล้ว

นรมนเห็นแพรวามีท่าทางโศกเศร้าเช่นนี้แล้ว ก็รีบเอ่ยว่า “คุณ น้า คุณน้าก็ไม่ได้ตั้งใจ แบบนี้ก็ดี ฉันไม่พอใจการตกแต่งที่ คฤหาสน์มานานแล้ว แต่กลับไม่มีข้ออ้างในการซ่อมแซมใหม่ แบบนี้ก็ดีเลย ถือว่าได้สมปรารถนาแล้ว”

แพรวาจะฟังไม่ออกได้อย่างไรว่านรมนกำลังปลอบใจตัวเอง

เธอมองนรมนด้วยความตื้นตันใจ พูดอะไรไม่ออกสักคำเดียว

บริศ เห็นความอ่อนเพลีย ในแววตาของนรมนก็รีบเอ่ยว่า “พอแล้วล่ะธิดา เธอก็พาคุณน้าไปก่อนเถอะ ข้าวของพวกเธอใน คฤหาสน์ยังอยู่ จัดการสักหน่อยก็สามารถให้คนเข้าอาศัยได้ แล้ว นรมนเหนื่อยแล้ว ให้เธอได้พักสักหน่อย คืนวันนี้พวกเราจะ อยู่ที่โรงพยาบาล รอดูว่าอาการในวันพรุ่งนี้ของนรมนดีขึ้นแล้ว ค่อยออกจากโรงพยาบาลกลับบ้าน

“ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปก่อนนะคะ พี่สะใภ้ พี่ก็พักผ่อน ดีๆนะ อยากจะกินอะไรก็บอกกับฉัน ฉันจะทำให้พี่
คำพูดของทำให้มนพยักหน้ายิ้ม

“ตอนอยากนอน

เธอ

เห็นนรมนเช่นนี้ แพรวากับธิดาก็รีบจากไปทันที

หลังจากบุริศร์กลับมาจากส่งพวกก็นรมนหลับไปแล้ว

เขายังคงวางใจบ้าง ไปสอบถามกับคุณหมออีกครั้ง เกี่ยวอาการของเธอ คุณหมอบอกว่าเป็นปฏิกิริยาตอบสนอง ปกติจากถูกยา บวกกับนรมนที่กำลังตั้งครรภ์อยู่ การ อ่อนเพลียเป็นเรื่องแน่นอน

บุริศร์

นรมน

ตอนเธอลืมตาขึ้นมาเส้นฝอยในนัยน์ตา รวมถึง หนวดเคราเขียวของบุริศร์แล้ว ตื้นตันใจเป็นอย่างมาก

“คุณได้ทั้งคืนเลยหรือคะ”

ไม่เป็นเห็นคุณหลับสนิทแล้วผมวางใจ เป็นอย่างไรบ้าง ตอนยังปวดอยู่ไหม”

“ขึ้นมากแล้วคุณไปพักผ่อน

นรมนเร่งบุริศร์ไปพักผ่อน บุริศร์บอกว่าไม่รอหมอ ตรวจนรมนเรียบร้อยแล้ว ยืนยันแล้วว่าเธอไม่เป็น
ทั้งสองคนกลับบ้าน ภายใต้การขอร้องของนรมน บุริศร์ ก็กลับ ไปพักผ่อนที่ห้องนอนแล้ว

เขาให้นรมนอยู่เป็นเพื่อนตัวเอง ไม่นานนักก็หลับไป

นโมนเห็นท่าทางอ่อนเพลียของเขาแล้ว ก็ห่มผ้าห่มให้เขา อย่างเบามือ ด้านนอกมีเสียงเคาะประตูของชัยยศลอยเข้ามา

“คุณผู้หญิงครับ ผมมาพบคุณเพราะมีเรื่องด่วน”

“รอสักครู่”

นรมนมองบุริศร์ พบว่าเขาหลับสนิทมาก ถึงได้ลุกขึ้นยืนและ ค่อยๆย่องออกไป

“มีเรื่องอะไรหรือ

นรมนถามเขาเสียงเบา

ชัยยศมองเธอ รู้สึกลังเลเล็กน้อย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ