บทที่ 928 คุณกำลังวางแผนอะไรอยู่
นรมนถูกพิมพาเดินไปยังตำหนักข้าง แต่กลับเห็น เฮลิคอปเตอร์ลงจอดที่ในบริเวณใกล้เคียง
“มีคนมาแล้ว?”
“น่าจะเป็นหมอที่เชษฐ์หามาให้อชิระ”
คำพูดของคิมทำให้นรมนนิ่งไป
“บนเกาะไม่มีหมอเหรอคะ?”
“มีหมอ แต่ทําให้เชษฐ์ขุ่นเคือง คาดว่าคงทำให้ตายไปแล้ว ตอนนี้ยังว่างอยู่ เลยต้องหาหมอจากข้างนอกเท่านั้น
เมื่อได้ยินคำพูดของคิม นรมนกขมวดคิ้วเล็กน้อย
“แม่รู้ว่าลูกกำลังคิดอะไร แต่มันเสี่ยงเกินไป อย่างแรกอย่า บอกว่าคนนี้เป็นคนที่เชษฐ์ไว้ใจหรือไม่ ถึงแม้ไม่ใช่ คนนี้จะ สามารถส่งข่าวให้เราได้หรือไม่ อันนี้มันก็ไม่ชัดเจน ดังนั้นลูก ห้ามไป
คำพูดของคิมทำให้นรมนหดหูเล็กน้อย
“แม่ อย่างไรก็ลองดูไหม นี่เป็นโอกาสเดียว หากเราไม่ลอง เราอาจจะหมดเวลาแล้วจริงๆ และหนูได้ยินแพรวาที่อยู่ห้อง ใต้ดินด้านล่างบอกว่า ศพพ่อไม่อยู่ที่นี่ แล้วเชษฐ์จะพาเรามาที่นี่ ทำไมกันคะ? หนูไม่แน่ใจ
คิมชะงักงัน
“ที่พูดนะจริงเหรอ?”
“แพรวาไม่จำเป็นต้องโกหกหรอกค่ะ เธอบอกว่านี่คือสวรรค์ วิมานของ เชษฐ์และ อชิระ อย่างไรก็คงไม่มีศพที่นี่แน่ และยัง บอกว่าอีกว่าไม่มีการเคลื่อนย้ายศพของพ่อ ก็เลยไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาถึงอยากให้เราอยู่ที่นี่? ที่บอกว่าจะให้เราเห็นศพของ พ่อที่นี่ เป็นไปได้สูงว่าจะโกหก บางทีอาจเป็นการกักขังเราไว้เพื่อ ขู่ให้บริศร์ส่งข้อมูลนั้นให้? อย่างไรข้อมูลของแม่ก็อยู่บนร่างแล้ว เขาต้องการข้อมูลจากบริศ เพื่อทำการเปรียบเทียบ พวกเราคือ ตัวประกัน”
คิมขมวดคิ้วแน่น
“ไม่ถูก ถ้าหากคำพูดของแพรวาเป็นเรื่องจริง แล้วทำไมเชษฐ์ ถึงพาเรามาที่นี่? เขาอาจมีที่อื่นที่จะส่งพวกเราไป แต่ไม่ต้อง มาที่นี่? และต้องการแลกเปลี่ยนข้อมูลที่นี่?”
“ไม่รู้ค่ะ”
นรมนยังมีข้อสงสัยบางอย่าง
“ไม่ว่าอย่างไร กลับไปก่อนค่อยคุยกัน
อากาศข้างนอกเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ และคิมก็กลัวนรมนหนาวจน ป่วย รีบพาเธอกลับไปทันที แต่สมองก็ยังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ เรื่อยๆ
เชษฐ์ต้องการข้อมูลสองชิ้นนี้อย่างแน่นอน แต่ตอนนี้เป็นแพรวาที่พูดโกหกหรือว่าเชษฐ์กันแน่ที่กำลังหลอกพวกเธอ
ถ้าร่างของชินทรไม่อยู่ที่นี่ เหตุใดเชษฐ์จึงพาตัวเองและนรมน เข้ามาในที่แห่งนี้?
คิมไม่เข้าใจว่าทําไม
นรมนเหนื่อยเล็กน้อยจากการทําความสะอาดในตอนบ่าย บวกกับได้รับลมหนาวในห้องใต้ดิน คิมจึงต้มซุปขิง ให้เธอดื่ม ดื่มเสร็จจึงผล็อยหลับไป
คิมยิ่งคิดคนเดียวยิ่งรู้สึกว่ามันผิดปกติ เธอมองดูฝูงชนที่เดิน ผ่านไปมาด้านนอก ไม่รู้ว่าภายในหัวกำลังคิดอะไร
แพทย์ที่มาวินิจฉัยอชิระบอกว่า มันเกิดจากอาหารเป็นพิษ จริงๆ สำหรับการวินิจฉัยนี้ เชษฐ์ก็ได้ตรวจสอบให้กับทุกคน
แพทย์จ่ายยาให้ อชิระแล้วจากไป
นรมนถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงดังของเฮลิคอปเตอร์
เธอรู้สึกรำคาญเล็กน้อยกับเสียงเฮลิคอปเตอร์ที่บินออกไป “ทำไมถึงหลับไปละ? พลาดโอกาสที่จะได้ขอความช่วยเหลือ จากโลกภายนอก”
“ไม่จําเป็น คนนั้นเป็นคนของเชษฐ์”
คิมนั่งลงข้างเธอ ก่อนจะส่งโจ๊กข้าวฟ่างให้เธอ
“ดีมหน่อย”
“แม่ อย่าลำบากเลย หนูไม่หิวค่ะ”
นรมนเห็นว่าสีหน้าของคิมไม่ค่อยดี แม้ว่าช่วงนี้ร่างกายของ เธอจะไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงพิเศษใดๆ แต่นรมนรู้ ว่าเธอ ปิดบังตัวเองเป็นแน่
คิมยิ้มและพูดว่า “แม่สบายดี หลังจากที่มาที่นี่ ความเจ็บปวด ก็ลดลงด้วย โรคนี้ไม่มีทางรักษาได้ แม่ชินแล้วกับความเจ็บ ปวด”
“ชินได้ยังไงคะ? รีบนั่งเถอะ หนูทําเองได้น่า
นรมนน่าโจ๊กข้าวฟ่างวางไว้ข้างๆ แล้วถามว่า “แม่รู้ได้ยังไงว่า หมอคนนั้นเป็นคนของเชษฐ์?”
“แม่ได้ยินบทสนทนาของเขากับเชษฐ์”
สีหน้าของคิมค่อนข้างเคร่งขรึม
“บทสนทนา? แม่ แม่ไปตำหนักหลักเมื่อไหร่?”
นโมนแอบด่าตัวเองว่าหลับสบายเกินไปแล้ว
คิมยิ้มพลางลูบหัวเธอ แล้วพูดว่า “แม่ไม่ได้ไปที่ตำหนักหลัก พวกเขาพูดกันที่ตำหนักข้าง และแม่ก็บังเอิญผ่านมาได้ยิน
“มีเรื่องบังเอิญมากมายที่ไหนกัน? แม่ นี่กำลังวางแผนอะไรอยู่ หรือเปล่า?”
นรมนมองไปที่คิม เธอรู้สึกเสมอว่าตัวเองเดาใจของแม่ไม่ถูก คิมไม่ปฏิเสธ แต่ก็ไม่ยอมรับ ก่อนกระซิบ “หมอบอกว่าสุขภาพของอชิระไม่ค่อยดีนัก หากไม่ได้รับการรักษาคาดว่าคง อยู่ไม่เกินปีแน่”
“อะไรนะ? แต่อาหารเป็นพิษไม่ใช่เหรอคะ?”
นรมนรู้สึกว่าหมอคนนั้นจะพูดให้คนตระหนักเกินไป
คิมส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ร่างกายของเธอเหมือนขวด ตอน นี้น้ำข้างในกำลังจะล้น ถ้าไม่กำจัดออกไป คาดว่าคงอยู่ไม่ถึงปี จริงๆ ไม่ใช่ว่าลูกพูดเหรอว่าเธอได้รับพิษตั้งแต่อยู่ในครรภ์? แม่ ได้ยินเชษฐ์ถามคำถามนี้กับหมอ แพทย์จะนำเลือดของอชิระกลับ ไปและทําการทดสอบ
“เอากลับไปทดสอบ? ไม่ใช่ที่นี่เหรอ?”
นรมนจับประเด็น ทันที
“แล้วก็ แม่ เรื่องที่หนูพูดกับแม่ เชษฐ์รู้ได้ไง? ถ้าเขาสงสัยว่า อชิระถูกวางยาพิษตั้งแต่เนิ่นๆ การวิจัยทางพันธุกรรมก็คงไม่ ดำเนินต่อมาอีกหลายปี ที่นี่มีกล้องวงจรไหม?”
นรมนมีปฏิกิริยาโต้ตอบทันที
เธอลุกจากเตียงอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงค้นหา และในที่สุด เธอก็เจอกล้องวงจรอยู่ในซอกมุม
นรมนรู้สึกหดหู่และเสียใจภายหลังเล็กน้อย
เธอกับคิมพูดคุยกันมากมายเกี่ยวกับสิ่งที่แพรวาพูดกับเธอ อย่างนี้เชษฐ์ต้องรู้แน่ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เชษฐ์จะปฏิบัติต่อ แพรวาอย่างไร?
นรมนร้อนใจขึ้นมาทันที
“แม่ แพรวาเธอ……
“ตายแล้วละ”
คำพูดของคิม ทำให้นรมนตกตะลึง
“ได้ยังไงกัน? ตอนหนูเข้าไปก่อนหน้าเธอยัง…….
“แม่รู้อยู่แล้วว่าตอนที่แพรวาตาย ที่นี่มีระบบแอบฟัง แต่แม่ไม่ ได้มองหาเพราะมันไร้ประโยชน์ ถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นอาณา บริเวณของเชษฐ์เขาต้องการติดตั้งสิ่งนี้ตอนไหน เราจะสามารถ เอามันออกไปทุกวันได้ไหมละ? แพรวาพูดเยอะเกินไป บอกลูก ในเรื่องที่ลูกไม่ควรจะรู้ เธอไม่มีความหมายให้มีชีวิตต่อไปแล้ว
เมื่อได้ยินสิ่งที่คิมพูด นรมนก็รู้สึกเสียใจเป็นพิเศษ
เธอฆ่าแพรวา!
“แม่ แม่ว่าพวกเราต้องอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหนคะ?” “ไม่รู้สิ แต่แม่จะรีบแบไพ่ในมือให้กับเชษฐ์”
คิมลูบศีรษะของนรมน รู้ว่าในใจของเธอคิดอะไรอยู่ และพูด ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ไม่ต้องเสียใจเกินไปหรอกนะลูก แพร วามีชีวิตต่อไปอย่างนี้ ให้เธอตายเสียดีกว่า มันอาจจะเป็นการ หลุดพ้นของเธอ แม่ได้ยินมาว่าพวกเขาใช้ แพรวาเพื่อทดลองยา
ให้อชิระ ลำบากเธอมาหลายปีแล้ว
“ไม่ถูก”
นรมนหรี่ตาลงทันที
“อะไรไม่ถูก?”
คิมตกใจเมื่อเห็นท่าทางของนรมน
นรมนมองไปที่เครื่องดักฟัง เธอแนบกระซิบไปที่ข้างหูของคิม ใช้เสียงที่พอให้ได้ยินกันแค่สองคนแล้วพูด “แพรวาจะตายไม่ได้ เธอเคยพูดกับหนู ว่าเธอเป็นคนทดลองยาให้และธนาคารเลือด เคลื่อนที่ให้อชิระ เพราะว่าพวกเธอมีกรุ๊ปเลือดเดียวกัน ในเมื่อ ตอนนี้หมอบอกว่าอระจะมีชีวิตอยู่ไม่ถึงปี ในช่วงเวลานี้บางที อาจจะยังต้องการเลือดของแพรวา เชษฐ์จะยอมให้เธอตายได้ ไงคะ? แม้ว่าตอนนี้เธอจะทำเรื่องอะไรที่เลวร้าย แต่เชษฐ์ไม่ให้ เธอตายแน่ เว้นแต่เธอจะไม่ได้ถูกฆ่าโดย เชษฐ์แต่ฆ่าตัวตายเอง แต่ว่าทําไมเธอถึงต้องฆ่าตัวตาย?”
คิมผงะไปครู่หนึ่ง
“ทําไม?”
“ไม่รู้ค่ะ แต่เชษฐ์ไม่ใช่สาเหตุของการตายแน่ บางทีแพรวา อาจจะมีแผนการของเธอเอง บางทีการบรรลุเป้าหมายบางอย่าง อาจเป็นแค่ความตาย แต่ทำไมต้องใส่ร้ายป้ายสีเชษฐ์อย่างนี้ ด้วย”
นรมนไม่เข้าใจจุดนี้
คิมยิ่งไม่เข้าใจ
เชษฐ์โกรธมากเพราะการตายสายฟ้าแลบของ แพรวา “ปล่อยให้เธอตายได้ไง? ฉันเคยพูดว่าอะไร? ไม่ต้องคำนึงถึง ค่าใช้จ่ายเพื่อรักษาชีวิตของเธอ ใครทำ? นรมนเหรอ?”
“หัวหน้า ไม่น่าใช่นรมนครับ เราดักฟังสิ่งที่นรมน และแพรวา พูดกันด้านล่าง ในตอนแรกนรมนไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ดังนั้นจึง เป็นไปได้มากที่ร่างกายของแพรวาจะทนไม่ไหวและถึงขีดจำกัด ดังนั้น…….
ก่อนที่โดมจะพูดจบ เชษฐ์ก็ขัดจังหวะ
“เป็นไปไม่ได้ แม้ร่างกายของแพรวาจะมีบาดแผล แต่หลายปี มานี้ฉันใช้ยาเพื่อรักษาเธอ ไม่น่าจะเกิดปัญหาอะไรนะ” ถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ถูกฆ่าโดยนรมน เธอน่าจะฆ่าตัวตาย แต่
ทําไมเธอถึงฆ่าตัวตาย
หรือเพราะรู้ว่าตอนนี้ธิดาถูกบุริศร์คุ้มครองอยู่?
ไม่! ไม่ใช่! เธอยังไม่ตายแน่! ร่างละ? พวกแกเอาแพรวาไป โยนไว้ที่ไหนแล้ว?
ดวงตาของ เชษฐ์หรี่ลงทันที
โดมตัวสั่นไปทั้งตัว ก่อนตอบคำถามอย่างรวดเร็ว “โยนลงไป ในทะเลเพื่อเป็นอาหารปลาครับ”
“ไปหาให้ฉัน ไม่ว่าจะต้องพยายามแค่ไหนก็ต้องนำผู้หญิงคน นั้นมาให้ฉันให้ได้! เธอคงพยายามหนีจากที่นี่ด้วยการแสร้งว่าตาย และไปหาธิดา”
คำพูดของ เชษฐ์ทำให้โตมรีบวิ่งออกไปทันที
ผู้คนทั่วทั้งเกาะจึงลงมือขวักไขวด้วยเหตุนี้
นรมนกับคิมเฝ้ามองผู้คนเริ่มตามหาแพรวา ใต้ทะเลว่าตอนนี้ เธออยู่ไหน ก่อนจะพูดเสียงต่ำ “ดูท่าพวกเราคงเดาถูก ไม่ใช่ว่า เชษฐ์ฆ่า แพรวา แต่เธออาจจะแกล้งตายเพื่อหนีไปจากที่นี่
“แต่ที่นี่นอกจากทะเลที่กว้างใหญ่ ก็ไม่มีทางหนีอื่นแล้วนะ ถึง แม้แพรวาจะออกไปจากเกาะนี่ ก็คงยากที่จะอยู่รอดในทะเลที่ กว้างมากต่อไป แทนที่จะตายในทะเล จะดีกว่าไหมถ้ามาอยู่ที่นี่ คิดหนทางหนีกับพวกเรา ทำไมเธอต้องทำอย่างนี้ด้วย? ”
คำพูดของคิม ทำให้นรมนชะงักไปเล็กน้อย
“แม่ แม่คิดว่ามีบางอย่างที่นี่ที่เราไม่รู้ แต่แพรวารู้ไหม? แม่ พูดถูก นี่คือทะเลที่กว้างใหญ่ แม้ว่าแพรวาจะถูกฆ่าและโยนลง ไปในทะเล ก็คงไม่สามารถมีชีวิตท่ามกลางทะเลได้ ยิ่งไปกว่านั้น ทะเลตอนกลางคืนก็หนาวมาก เธออาจจะถูกแช่แข็งได้ เว้นแต่ เธอจะมีจุดหมายเฉพาะเจาะจงที่จะไป และไม่ไกลจนเกินไป เท่านั้นเธอถึงจะมีโอกาส
สมองของนรมนกำลังแล่นคิดอย่างรวดเร็ว
คิมนิ่งไปครู่หนึ่ง เธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแผนที่ แต่แผนที่ แสดงให้เห็นว่า นอกจากเกาะเล็กๆ แห่งนี้ บริเวณโดยรอบเต็มก็ ไปด้วยทะเล
“พวกเราหาไม่ได้ และไม่มีที่ให้ไปนอกเสียจากที่นี่ บางทีเรา อาจจะเอาผิด”
“ไม่ บางทีเราอาจจะทายไม่ผิด แต่ถูกทำให้เข้าใจผิด
คำพูดของนรมน ทำให้คิมไม่รู้จะพูดอะไรอีกครั้ง
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
