บทที่ 892 บริษัทเกิดเรื่องแล้ว
จริงๆ แล้วตั้งแต่คุณอารองเชษฐ์ปรากฏตัวขึ้นกะทันหัน
ตระกูลเจริญไชยเกิดเรื่องกะทันหัน นรมนก็รู้สึกว่าจัดการอะไรไม่ ได้ ควบคุมอะไรไม่ได้ แต่ความรู้สึกนี้ยังไม่ทันแพร่กระจายออก ไป บุริศร์ก็เกิดเรื่องแล้ว
ต้องบอกว่าคุณอารองเชษฐ์เร็วมากเกินไป และแม่นยำมาก
เกินไป ภาชนั่นตายไปแล้ว แต่คนที่ยังมีชีวิตอยู่คนนั้นล่ะ?
เขาเหมือนดวงตาสองข้างซ่อนอยู่ในความมืด เฝ้ามอง ครอบครัวนมนตลอดเวลา ความรู้สึกแบบนี้มันทำให้เธอเหมือน มีหนามติดอยู่ที่หลัง
ผ่อนคลายริมถนนสักพัก โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง
นรมนเหลือบมอง เนตราโทรมา เห็นได้ชัดว่าได้เบอร์มาจาก พ่อนรมน
เธอไม่มองเลย บล็อกเบอร์เนตราทันที
ตอนนี้เรื่องทางด้านบริศร์ทำให้เธอจิตใจสับสนวุ่นวาย เธอ ไม่มีอารมณ์ไปสนใจเรื่องเนตราจริงๆ
หลังจากบล็อกเบอร์แล้ว นรมนก็สตาร์ทรถอีกครั้ง ขับไป ละแวกสถานกักกันทันที
ตอนเช้าเธอไม่ได้ทานข้าวเยอะ ผ่านกลางวันไปแล้ว ก็ยังไม่รู้สึกหิวเลย ตอนนี้เห็นพระอาทิตย์กำลังจะตกภูเขา แต่ก็ยังไม่มี ความเคลื่อนไหวใดๆ นรมนก็รู้สึกค่อนข้างร้อนรนใจ
หรือว่าคุณอารองเชษฐ์จะกลับคำพูด?
หรือเขามีการเคลื่อนไหวแบบไหนอีก?
นรมน โทรหาจัสติน จัสตินบอกเธอว่าคุณอารองเชษฐ์อยู่ใน ห้องตลอดไม่ได้ออกมาเลย
ทางด้านกานต์ก็บอกว่าถึงแม้องค์กรRจะถอนตัวแล้ว แต่ยัง เหลือคนบางส่วนไว้ใกล้ๆ คนของคุณอารองเชษฐ์ก็สามารถเห็น ได้
นรมนไม่รู้ว่าเกิดปัญหาตรงไหน ทำได้แค่รอต่อไป แต่เธอไม่ได้รอให้บริศร์ออกมา แต่รอโทรศัพท์จากพฤกษ์
“คุณนายเทวิน คุณอยู่ไหน?”
“มีอะไรเหรอ?”
นรมนไม่อยากพูดเรื่องบริศรชั่วคราว
ถึงตระกูลโตเล็กจะเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ แต่นรมนปิดกั้นข่าว สื่อข่าวไม่ได้รายงานออกไปเช่นกัน น่าจะเบื้องบนก็ไม่ได้ตั้งใจ ให้ข่าวนี้ถูกเผยแพร่ออกไป ตอนนี้พฤกษ์โทรมาทำให้นรมน มึนงง ถึงถามกลับไปทันที
พฤกษ์รีบพูด “คุณนายเทวิน คุณติดต่อประธานบุริศร์ได้ไหม? บริษัทเกิดเรื่องแล้ว”
“เรื่องอะไร?”
หัวใจนรมนเต้นลึกๆ
พฤกษ์พูดเสียงทุ้ม “คุณมาบริษัทดีกว่า ถ้าติดต่อประธานบุรี ศร์ได้ เชิญประธานบุรีศรีบมา
พูดจบ พฤกษ์ก็วางสายไป
นรมนนวดขมับที่ปวด ถึงไม่รู้ว่าบริษัทเกิดเรื่องอะไรกันแน่ แต่ พฤกษ์พูดร้อนรนแบบนี้ นรมนก็ไม่สนอะไรมากนัก
เธอมองสถานกักกันที่ห่างกันแค่กำแพง ชายคนที่เธอรักที่สุด อยู่ในนั้น แต่ตอนนี้เธอกลับไม่สามารถรอเขาที่นี่ได้
นรมนถอนหายใจ โทรหาชัยยศ ให้ชัยยศมารอ ส่วนตัวเอง
ขับรถไปที่บริษัทฮัวกรุ๊ปจำกัด
พอเข้าบริษัทไป นรมนก็รู้สึกบรรยากาศที่แตกต่าง
ถึงเธอจะไม่ได้ควบคุมบริษัทเท่าไร แต่เธอก็เคยพูดกับบริศร์ บริษัทมีผู้ถือหุ้นรายใหญ่สองสามราย นรมนไม่มีธุระก็มองนิด หน่อย ตอนนี้ผู้ถือหุ้นเหล่านี้นั่งอยู่ในห้องประชุม ทำท่าทางโกรธ เคือง ทำให้นรมนขมวดคิ้วขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
“คุณนายเทวิน คุณมาแล้วเหรอ? ประธานบริศร์ล่ะ?”
พฤกษ์ไม่เห็นบุริศร์ รีบถามขึ้น
“บุริศร์มีธุระกลับมาไม่ได้ ฉันมาดูหน่อยว่ามันเกิดเรื่องอะไร ขึ้น?”
พอนรมนพูดค่านออก ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ไม่กี่รายก็ไม่พอใจ
“เธอมาดูเหรอ? เธอเป็นใคร? อย่าคิดว่าเธอแต่งงานกับบริศร์ คนอื่นเรียกเธอว่าคุณนายเทวินบุริศร์ เธอก็ดีใจจนลืมทุกอย่าง ไม่รู้ทิศเหนือทิศใต้ เธอทำธุรกิจเป็นหรือไง? เธอบอกอะไรได้ บ้าง? รีบให้บริศรกลับมาซะ!”
ปกตินรมนไม่ค่อยได้มาบริษัท ไม่สนใจเรื่องราวบริษัทอยู่แล้ว ตอนนี้ถูกผู้ถือหุ้นไม่กี่รายพูดเค้น ก็แทบจะทนไม่ไหว
แต่ตอนนี้มันผิดปกติ บุริศร์ยังกลับมาไม่ได้แน่นอน เธอทำได้ แค่กัดฟันพูด “บุริศร์ไปทำงานนอกสถานที่ ตอนนี้กลับมาไม่ได้ จริงๆ บริษัทเกิดเรื่องอะไร? ฉันถามหน่อยได้ไหม?
“เธอมีหุ้นที่บริษัทไหม? เธอเป็นใคร? มาถามเรื่องราวต่างๆ ต่อหน้าเรา บริศ กลับมาไม่ได้ ก็วิดีโอคอลได้ ? วิดีโอคอลหา เขา เราต้องการคุยกับเขา
ผู้ถือหุ้นไม่ไว้หน้านรมนเลย
นรมนรู้สึกค่อนข้างกระอักกระอ่วนแล้ว
พฤกษ์รีบพูดขึ้น “ผู้ถือหุ้นทุกท่าน พวกคุณสงบลงก่อน นี่ คุณนายเทวินเรา ผมรู้ว่าพวกคุณไม่ชอบคุณนายเทวินที่เป็นผู้ หญิงธรรมดา แต่คุณนายเทวินมีหุ้นในบริษัทเราจริงๆ เธอถือหุ้น ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของบริษัท ประธานบริศร์เคยบอกว่า ถ้า ประธานบุริศร์ไม่อยู่ ต้องจัดการเรื่องเร่งด่วน คุณนายเทวินมีสิทธิ เต็มที่ในการจัดการ เพราะหุ้นยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของเขาเป็น ทรัพย์สินร่วมกันสามีภรรยา คุณนายเทวินมีสิทธิครอบครองอย่างสมบูรณ์”
ได้ยินพฤกษ์พูดแบบนี้ ไม่ใช่แค่นรมน ผู้ถือหุ้นทุกคนก็ล้วนตก ตะลึง
“ไร้สาระ!หุ้นตระกูลโตเล็กพวกเราแบ่งให้คนอื่นลวกๆ แบบนี้ ได้ยังไง? และหุ้นนี้ไม่สามารถแบ่งเป็นทรัพย์สินส่วนกลางได้อีก ต่อไป”
ผู้ถือหุ้นเคนได้ยินแล้วก็โกรธ
นรมนยังอยู่ในสภาพอึ้ง
เธอมีหุ้นยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจํากัดตอน
ไหน?
พฤกษ์ไม่สนใจนรมน รีบพูดกับผู้ถือหุ้นว่า “ประธานเคน
ประธานบุริศร์ของเราจัดทำเอกสารที่สำนักงานกฎหมายแล้ว ดัง นั้นประธานเคนได้โปรดเคารพคุณนายเทวินเราหน่อย ถึงไม่เห็นบุริศร์ แต่พฤกษ์รู้ ถ้าสามารถติดต่อบริศร์ได้ นรมน
จะไม่มา
อย่างไรแล้วนรมนก็ไม่ได้สนใจบริษัท ไม่มีเจตจํานงอยาก บริหารบริษัท แม้แต่หุ้นยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์เธอเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ แต่นอกจากบริศ เกิดเรื่อง หรือมีธุระจริงๆ มาไม่ได้ นรมนถึงได้ มาที่นี่
ถ้าประธานบริศร์ไม่อยู่ เขาก็ไม่สามารถให้ใครมารังแกนรมน ได้ นี่คือหน้าที่เขา
ถึงแม้พฤกษ์เป็นแค่รองประธาน แต่อยู่เคียงข้างบริศร์มา หลายปี ทุกคนรู้ว่าเขาคือผู้ช่วยบุริศร์ ถึงจะพูดประโยคนี้ใน แวดวง ถึงไม่มีประโยชน์เท่าบุรีศร์ แต่ก็มีน้ำหนักแน่นอน
ตอนนี้พฤกษ์ปกป้องนรมนตลอดเวลา ถึงแม้ผู้ถือหุ้นสองสาม รายจะบ่นบ้าง ในตอนนี้ก็ต้องระงับความไม่พอใจทั้งหมด อย่างไรแล้วหุ้นของนรมนก็เยอะกว่าพวกเขามาก
พฤกษ์เห็นว่าพวกเขาเงียบแล้ว เลยพูดกับนรมน “คุณนายเท วิน คืองี้ครับ บริษัทรับเหมาก่อสร้างภายใต้บริษัทเรา ไม่นานมา นี้เกิดอุบัติเหตุ มีแรงงานข้ามชาติเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ สอบสวน แล้วพบว่าลิฟต์เรามีปัญหา แรงงานข้ามชาติเกิดอุบัติเหตุบน ลิฟต์ เรื่องนี้เผยแพร่ออกไปแล้ว และไม่รู้ว่าใครใช้โทรศัพท์ โพสต์ทั้งหมดนี้บนเน็ต แม้ว่าฝ่ายประชาสัมพันธ์ในบริษัทเราจะ ทํางานได้อย่างรวดเร็ว แต่ยังไม่สามารถต่อต้านความเห็น ประชาชนของโลกภายนอกได้ หุ้นของเราตกมหาศาล คนใน ครอบครัวแรงงานข้ามชาติก็โวยวาย หวังว่าเราจะอธิบายได้
คิ้วมรมนขมวดเข้าหากันแน่น เกิดเรื่องแบบนี้ในตอนนี้ มันบังเอิญไหม? หรือมีคนจงใจทํามัน
ในฐานะเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้าง เกิดสถานการณ์ไม่คาด คิดขึ้นเป็นครั้งคราว แต่ไม่ควรเผยแพร่อย่างรวดเร็ว และตอนนี้ดู เหมือนสถานการณ์จะเลวร้ายลงเรื่อยๆ สำหรับพวกเขา เหมือนมี คนจงใจมุ่งเป้ามาที่พวกเขา
บริษัทเคยส่งคนไปเจรจาต่อรองหรือยัง?”
“ส่งไปแล้วครับ แต่คนของเรายังไม่ทันเข้าไปก็โดนทำร้าย ออกมา ผู้จัดการเคนที่ไปเจรจาต่อรองตอนนี้อยู่โรงพยาบาล
คำพูดของพฤกษ์ทำให้นรมนหรี่ตา
“แล้วตอนนี้ทุกคนมาประชุมร่วมกันหมายความว่าไง?
นรมนมองไปทางผู้ถือหุ้นทุกคน
เดิมทีนี่มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ถ้าบุริศร์อยู่ คงจะจัดการได้อย่าง รวดเร็ว แต่ในช่วงเวลาวิกฤตตอนนี้บุริศร์ไม่อยู่
แต่ถึงแม้บุริศร์ไม่อยู่ ด้วยความสามารถของพฤกษ์ก็คง สามารถจัดการได้ แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่จัดการไม่ได้ ผู้ถือหุ้นที่นี่ ก็ยังนั่งอยู่ที่นี่ด้วยใบหน้าขุ่นเคือง ในนี้คงมีเหตุผลอื่นซ่อนอยู่
นรมนมองผู้ถือหุ้นทุกคนด้วยดวงตาเฉียบคม
เดิมที่ผู้ถือหุ้นไม่พอใจที่นรมนออกมาฉับพลันอยู่แล้ว ตอนนี้ เห็นนรมนใช้แววตาแบบนี้ ถามพวกเขาด้วยคำถามแบบนี้ พวก เขาก็ไม่พอใจทันที
“เราหมายความว่าไง? ตอนนี้หุ้นตกมหาศาล ส่งผลกระทบ ร้ายแรงต่อผลประโยชน์ของเรามาก และเรื่องเล็กแบบนี้ บุริศร์ ยังไม่ปรากฏตัว บริษัทก็จัดการได้ไม่ดี เราก็แค่สงสัยนิดหน่อย ว่าบริศ มีความสามารถในการบริหารบริษัทนี้ไหม?”
ประธานเคนเอ่ยปากอีกครั้ง
นรมนหัวเราะเยาะพูดขึ้น “พวกคุณหมายความว่าอยาก เปลี่ยนบุริศร์เหรอ? จากนั้นให้ใครขึ้น? พวกคุณยังจำได้ไหมว่า บริษัท สกุลโตเล็ก ประธานเคนใช่ไหม? ถามหน่อยว่าคุณมีหุ้น ในบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจํากัดเท่าไร? คุณมีสิทธิเปลี่ยนประธานได้เห รอ?”
คำถามนี้รุนแรงเป็นพิเศษ
เดิมที่เธอไม่ใช่คนที่ยืมอำนาจ ใครมาข่มเหงคนอื่น แต่ตอนนี้ผู้ ถือหุ้นกลุ่มนี้ต้องการซ้ำเติมชัดๆ
ไม่ บางทีไม่ควรบอกว่าซ้ำเติม พวกเขาหาเรื่องต่างหาก!
หรือไม่ก็พวกเขารู้ว่าบริศร์ไม่อาจกำกับดูแลที่บริษัทได้ ก็เลย ทำตามอำเภอใจโดยไม่เกรงกลัว ไม่ยี่หระเพราะมีคนหนุนหลัง
หัวสมองนรมนคิดอย่างรวดเร็ว จู่ๆ ก็นึกถึงคุณอารองเชษฐ์ เธอมองพฤกษ์ ถามขึ้นเสียงทุ้ม ประธานเคนคนนี้เกี่ยวข้อง กับคุณอารองเชษฐ์ไหม?”
พฤกษ์ตกตะลึงเล็กน้อย
“คุณอารองเชษฐ์? คุณหมายถึงอาสองแท้ๆ ของประธานบริศร์
ใช่ไหม?”
“ใช่”
“ประธานเคนเคยเป็นพี่น้องสนิทที่สุดของคุณอารองเชษฐ์”
ได้ยินพฤกษ์พูดแบบนี้ นรมนก็เข้าใจอย่างแน่นอน
คุณอารองเชษฐ์ถูกนรมแข่มขู่ ต้องปล่อยบุริศร์ แต่เขาไม่ยอม ก็เลยอยากให้บริษัทเกิดปัญหาภายใน ถึงตอนนั้นถึงบุรีศร์จะ ออกมาได้ ความวุ่นวายแบบนี้ บางทีอาจจะเหลือแค่บริษัทเปล่าๆ บุริศร์ต้องไม่มีเวลาไปตรวจสอบเรื่องเขาหรือการช
บางทีเรื่องอุบัติเหตุสถานที่ก่อสร้างก็อาจจะเกี่ยวข้องกับคุณ
อารองเชษฐ์
หัวสมองนรมนคิดอย่างรวดเร็ว
ประธานเคนเห็นนรมนกับพฤกษ์คุยกันกระซิบกระซาบ ก็โกรธ นิดหน่อยอย่างอดไม่ได้
“พวกคุณมีอะไรไม่พูดกันตรงๆ ล่ะ? หรือพวกคุณกำลัง วางแผนหาผลประโยชน์จากหุ้นเรายังไง? ฉันว่าพวกคุณไปเรียก บริศ ออกมาเถอะ ผู้หญิงคนเดียวจะเป็นเจ้านายคนมากมาย ขนาดนี้ได้ยังไง? อย่ามาล้อเล่นนะ! บุริศร์คงไม่มีเรื่องอะไรปิดบัง ใช่ไหม?”
ประโยคนี้ของประธานเคนพูดออกมา ก็ดึงดูดสายตาทุกคน ทันที และนรมนได้ยินคำพูดสุดท้ายของประธานเคนที่มั่นใจแบบ นี้ เธอก็หันศีรษะไปทันที ดวงตาเรียวแหลมก็จ้องมองประธาน เคน
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
