บทที่ 877 ยอมผิดใจกับคนเลวทราม แต่จะไม่ยอมผิดใจกับผู้หญิง

“ลูกพูดว่าสายตาที่เขามองกมลเหมือนอะไรนะ? ” เสียงของบุริศร์สั่นอย่างเย็นชา

กิจจากลับพูดออกมาคำต่อคำ “สายตาน่าเกลียดมาก เหมือนกันหมาป่าหิวโหย และเขายังจะเอาตัวกมลไปด้วย ไม่ อย่างนั้นผมคงไม่พยายามขัดขวางเขาอย่างไม่คิดชีวิตแบบนี้ แด๊ดดี้ ผมคิดว่าคนขับรถคนนี้น่ารังเกียจมาก”

นรมนสีหน้าเปลี่ยน

ต่าทราม อนาจาร เด็กผู้หญิง!

เมื่อค่าเหล่านี้ปรากฏขึ้นในสมองของนรมน เธอหวาดกลัวจน เหงื่อตก

เธอไม่คาดคิดว่า ลูกสาวของตนเองยังอายุไม่ถึงห้าขวบ นึกไม่ ถึงว่าจะถูกผู้ชายแบบนี้จ้องมอง

“เรื่องนี้จบไม่ได้ พวกเราจำเป็นต้องจัดการอย่างจริงจัง นี่เป็นครั้งแรกที่นรมนอยากฆ่าคน

เธอมองแววตาไร้เดียงสาของกมล ทันใดนั้นก็รู้สึกหวาดกลัว ขึ้นมา ถ้าไม่ใช่กิจจาที่ปกป้องกมลอย่างสุดชีวิต ตอนนี้กมลจะ เป็นอย่างไร?
เธอไม่กล้าคิดเลยจริง ๆ

“ฉันจะไปหาคนขับรถคนนั้น”

ในตอนแรก เธอไม่อยากให้ค่าโดยการไปหาคนขับรถคนนั้น ตอนนี้กลับอยากจะเข้าไปสับคนนั้นให้เป็นชิ้น ๆ

บริศพยักหน้า ตอนนี้เขาก็มีความคิดเหมือนกัน

กล้ามีความคิดชั่วร้ายกับลูกสาวของเธอ คนขับรถคนนี้คงไม่ อยากมีชีวิตอยู่แล้วจริง ๆ

ในขณะนี้ธิดามาถึงแล้ว และนำซุปกับโจ๊กมาด้วย นรมนปลอบโยนเด็กทั้งสองทันที ให้พวกเขาพักผ่อน ตนเอง ออกจากโรงพยาบาลพร้อมกับบุริศร์

“ร่างกายของคุณไม่เหมาะสม ถ้าคิดจะลงมือ บอกผม ผมจะ

ทำให้เอง”

บริศร์ไม่ค่อยเห็นนรมนมีท่าทางกระเหี้ยนกระหือรือ ถ้านรมน ในตอนนี้กินคนขับเข้าไปเขาก็เชื่อ

พิจารณาถึงร่างกายของนรมน บุริศร์จำเป็นต้องเอ่ยขึ้นมาก่อน นรมนกลับกล่าวอย่างไม่แยแส : “วางใจเถอะ ฉันจัดลำดับ

ความสำคัญได้”

รถขับมาถึงบ้านตระกูลโตเล็ก

คนขับรถถูกนภดลและคนอื่น ๆ พากลับมา ยังอยู่ในห้อง ใต้ดิน ส่วนกานต์นั่งอยู่บนโซฟาอย่างเหน็ดเหนื่อย มองเห็นนรมนและบุริศร์กลับมา จึงรีบลุกขึ้นกล่าวว่า “คุณบุริศร์ หม่ามี พี่กิจจากับกมลเป็นไงบ้าง?

บริศ ตอบอย่างไม่สบายใจ “กมลปลอดภัยดี แต่เพราะ กิจจาปกป้องกมล เกรงว่าหลังจากนี้จะไม่สามารถออกกำลังกาย หนัก ๆ ได้แล้ว ทรวงอกกับปอดของเขาได้รับบาดเจ็บ และยังมี เลือดคั่งอยู่ ต้องรอดูหลังจากนี้

ได้ยินบุริศร์พูดเช่นนี้ นัยน์ตาของกานต์เยือกเย็น “เมื่อสักครู่ผมลงมือเบาไปหน่อย ผมจะเข้าไปซ้อมมันอีกรอบ

ในขณะที่พูดเขาลุกขึ้นยืน กลับถูกนรมนขวางเอาไว้

“หม่ามี้เอง”

นรมนพูดเบา ๆ แต่กานต์ตกตะลึงที่ได้ยินบางอย่างที่แตกต่าง

ออกไป

ดูเหมือนหม่ามีกำลังโกรธ

เขาแอบเหลือมองนรมน ถามเสียงเบาว่า “ผมไปดูอยู่ด้าน

ข้างได้ไหม? ”

“เป็นเด็กเป็นเล็กดูความรุนแรง ให้น้อยหน่อยก็ดี กลับห้องไป เล่นเถอะ”

คำพูดของนรมนทำให้กานต์รู้สึกหดหู ตอนที่เธอให้ตนเองฟาดคนขับรถทำไมถึงไม่พูดแบบนี้? แต่มองเห็นสายตาที่บุริศร์มองตนเอง กานต์จึงกลับห้องอย่างเชื่อฟัง

นรมนไม่รอช้า ลงไปห้องใต้ดินทันที

คนขับรถถูกซ้อมจนหายใจรวยริน เมื่อเห็นนรมนกับบริศร์ มุม ปากของเขามีคราบเลือด รีบขอให้ยกโทษให้

ประธานบริศร์ คุณนายบุริศร์ ขอร้องพวกคุณล่ะ อย่าซ้อมผม

เอง ผมสำนึกผิดแล้ว ผมไม่กล้าอีกแล้ว

เขาเจ็บซี่โครงสุด ๆ กระดูกแขนขาก็เจ็บเช่นกัน แต่นับว่าโชค ดีมากที่ยังมีชีวิตอยู่

เขาเคยคิดว่าตนเองคือปีศาจร้าย แต่คิดไม่ถึงว่าเด็กอายุ ขวบจะทําให้เขาต้องร้องขอความตาย

นรมนมองเห็นสภาพของเขาในเวลานี้ นึกถึงว่าคนแบบนี้จะ

กล้าทำเรื่องที่คนไม่ทํากันกับลูกสาวของเธออย่างไม่คาดคิด เธอ

เดือดเป็นฟืนเป็นไฟ

เธอเดินไปตรงหน้าคนขับรถ กล่าวอย่างเย็นชา “ฉันได้ยิน มาว่าแกสนใจลูกสาวของฉัน?

ประโยคนี้ถามออกไปอย่างเบา ๆ แต่กลับทำให้คนขับสะดุ้ง ทันที

“เปล่า เปล่าจริง ๆ คุณนาย คุณฟังมาผิดแล้ว” ตอนนี้ตีให้ตายคนขับรถก็ไม่ยอมรับ แต่สิ่งที่นรมนต้องการไม่ใช่การยอมรับของคนขับรถ สําหรับเธอ คิดว่าลูกสาวของตนเองเกือบจะแบบนรมนยกเท้าขึ้นโดยเตะที่สะโพกของคนขับรถ

“อ๊าก“

ขับร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด สองกุมตรงส่วน

ที่จนเหงื่อท่วม

และต่อจากเอง นรมนคอเสื้อของเขา ยกเท้าขึ้นอีกครั้ง เตะไปที่ตำแหน่ง

สุภาพบุรุษที่ในเหตุการณ์ต่างพากันสะดุ้งอย่างไม่ได้ตั้งใจ และมีบางถอยหลังออกสองก้าวชายของอย่างไม่ได้ตั้งใจ

มุมปากของบริศร์ยกขึ้นมาเล็กน้อย

เขาคิดอยู่แล้วว่าจะลงมืออย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้

ทุกคนต่างมองดู นรมนกลับดูแล้วเล่า

“ไหมคิดจะอะไรลูกสาวฉันเหรอ? แกไม่ว่าก่อนเป็นใคร? มารับคนจากหน้าประตูคิดแบบฉันทำให้หยุดความเรื่องไปตลอดชีวิต
ในระหว่างที่พูด นรมนเตะไปสิบกว่ารอบ

ตอนแรกคนขับรถร้องเหมือนหมูถูกเชือด จากนั้นส่งเสียงออก ทางจมูก

สุภาพบุรุษทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างกลืนน้ำลายอย่างไม่ ตั้งใจ ในใจคิดอยู่เรื่องเดียว

ต่อจากนี้อย่ายั่วโมโหคุณนายเด็ดขาด!

กางเกงของคนขับรถมีเลือดหยดลงมา

นรมนถึงจะโยนเขาทิ้งไปที่พื้น กล่าวอย่างเย็นชา ” รักษา ให้มัน นอกจากตรงนั้น รักษาตรงส่วนอื่นให้มัน มันไม่ได้ชอบ เล่นสนุกกับเด็กผู้หญิงหรือไง? ทำลายน้องชายของมัน ส่งเข้าไป หาพี่น้องผู้ชายสองสามคนเข้าไป ให้มันได้ลิ้มรสว่าอะไรที่เรียก ว่าถูกคนทรมานทุกวัน ไม่ว่ามันจะบาดเจ็บจนเป็นอย่างไร อีกวัน ให้คนมารักษาให้หาย ฉันต้องการให้ชีวิตที่เหลืออยู่ของมัน ทุก วันผ่านไปในคุกแบบนี้”

ผู้ชายสองสามคนหดตัวลงอีกครั้ง

โหดเหี้ยมจริง ๆ !

แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา

ตอนนี้คนขับรถปรารถนาที่จะให้ตนเองตายไปเสียที ชีวิตแบบ นี้ยังจะมีความเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?

คิดถึงตรงนี้ คนขับรถพยายามกัดลิ้นฆ่าตัวตาย กลับถูกนรมนบีบคางอย่างตาไวมือไว

“ฉันบอกแล้วไง ไม่ได้รับการอนุญาตจากฉันแกตายไม่ได้” นรมนโยนเขาไปด้านข้างเหมือนทิ้งเศษผ้า จากนั้นหันตัวเดิน จากไป

บริศ มองแผ่นหลังของนรมน คิดจะทำอะไร จึงมองไปสภาพ ของคนขับรถอีกครั้ง ส่ายหัวไปมาทันทีและกล่าวว่า “ทำตามที่ คุณนายบอก อีกอย่าง รูดแขนของมันขึ้นมา ฉันขอดูหน่อย

คนอื่นไม่รู้ว่าทำไมบริศร์จึงพูดแบบนี้ แต่ก็รูดแขนของคนขับ รถขึ้นมาอย่างเชื่อฟังสุด ๆ

แขนของคนขับรถสะอาดหมดจดมาก ไม่มีรอยสักอะไร คิ้วของบริศ ขมวดเบา ๆ

“เอาเหล้ามากรอกใส่ปากมัน

บุริศร์ออกคำสั่ง ก็มีคนไปนำเหล้าขาวมา และไม่สนใจว่าคน ขับรถจะเป็นอย่างไร จับคางของเขาและกรอกลงไป

เหล้าขาวหนึ่งขวดลงไปในท้อง แขนของคนขับรถมีการ เปลี่ยนแปลง ดอกป๊อปปี้อันสวยงามปรากฏขึ้นบนแขนของคน ขับรถ

บริศ หยิบมือถือมาถ่ายลงไป จากนั้นเอ่ยถามคนขับรถอย่าง เย็นชา : “ในเมื่อเป็นคนขับแท็กซี่ออนไลน์ คิดไม่ถึงว่ายังจะเมา แล้วขับ แกกล้ามากเลยนะ หรือว่าแกมีใครอยู่ข้างหลัง? ”
คนขับรถส่ายหน้า กัดฟันแน่น ดูท่าทางไม่อยากพูด

บริศร์หัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ฉันจะให้โอกาสแก ครั้งหนึ่ง พูดออกมาตอนนี้ ฉันอาจจะเมตตาให้แกอยู่ในคุกได้ดี ขึ้นมาหน่อย ฉันก็สามารถให้เมียและลูกของแกมีชีวิตที่ดีขึ้นมา ได้สักหน่อย”

พูดจบ มีคนนำรูปภรรยาและลูกของคนขับรถมาให้

ดวงตาของคนขับเบิกกว้างทันที แต่เขายังคงส่ายหน้า

ริมฝีปากของบุริศร์ยกขึ้นยิ้มเยาะอย่างโหดร้าย

“เอาเมียของมันไปขายที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มันชอบ ขายเด็กไม่ใช่เหรอ? เอาลูกของมันไปขายในที่ไกลโพ้น ให้ชีวิต นี้มันไม่มีทางหาเจอ และเอาเมียของมันไปขายในช่อง

บริศ พูดคํานี้จบลง คนขับรถตื่นตระหนกทันที

เขาอ้อแอ้คิดจะพูดอะไร กลับถูกคนปิดปากเอาไว้

บริศร์พูดอย่างเย็นชา : “โอกาสของฉันมีเพียงแค่ครั้งเดียว

ในเมื่อแกไม่คว้ามันไว้ ก็ไม่ต้องพูดอีกตลอดไป เรื่องที่ฉันอยากรู้ ไม่มีทางที่จะหาคำตอบไม่ได้ โทรหาสถานีตำรวจ ให้พวกเขาพา มันไป จําเอาไว้ คำสั่งของคุณนายไม่สามารถพลาดได้

คนขับรถนั่งนิ่งอยู่บนพื้น เป็นครั้งแรกที่เขาพบกับความน่า กลัวของบุริศร์กับนรมน

เดิมทีคิดว่านรมนเป็นแค่ผู้หญิงไม่สามารถทำอะไรได้ แต่คิดไม่ถึงว่านรมนจะโหดเหี้ยมกว่าผู้ชาย ในขณะนั้นเอง บุริศร์กลับเห็นอกเห็นใจคนขับรถคนนี้

เขาตบหัวของคนขับรถ กล่าวด้วยรอยยิ้ม: “ยอมผิดใจกับ คนเลวทราม แต่จะไม่ยอมผิดใจกับผู้หญิง หวังว่าบทเรียนนี้จะ ตามหลอกหลอนแก่ไปตลอดชีวิต”

เขามองคนขับรถบนพื้นที่มีสภาพเหลวแหลก จากนั้นก้าวเท้า เดินออกไป

บุริศร์กลับมาที่ห้องรับแขก พบว่าอารมณ์ของนรมนยังไม่ดีขึ้น จึงเทน้ำร้อนให้เธอแก้วหนึ่งอย่างอดไม่ได้

“ยังโกรธอยู่เหรอ? ถ้าความโกรธยังไม่ระบายออกมา ก็กลับ เข้าไปเตะอีกสักทีสองทีก็ได้นะ”

นรมนส่ายหน้า จิบน้ำร้อนคำหนึ่ง กล่าวเสียงเบาว่า “ไม่ ต้องหรอก ไม่มีประโยชน์แล้ว ไม่จำเป็นต้องเตะอีก เพียงแต่ฉัน คิดไม่ออก มันรู้จักลูกของพวกเราได้อย่างไร? ทำไมถึงทำกับ เขาแบบนั้น? ”

“ผมจะตรวจสอบเรื่องนี้ แต่ผมรู้สึกว่าอาจจะมีความเกี่ยวข้อง กับคุณอารองของผม แน่นอนว่าเป็นเพียงการคาดเดาอย่างหนึ่ง ส่วนจะใช่หรือไม่ใช่ จากนี้จะตรวจสอบให้แน่ใจแล้วค่อยว่ากัน ภาพบนแขนของคนขับรถ ต้องดื่มเหล้าเข้าไปถึงจะปรากฏออก มา สามารถบอกได้ว่าตอนนั้นเขาเมาแล้วขับ รอยสักนี้ต้องใช้ เลือดนกพิราบ ปกติคนทั่วไปจะมองไม่เห็น ภาพนี้อาจจะเป็น เบาะแสให้กับพวกเราได้”
บริศนาภาพให้นรมน

คิ้วของนรมนขมวดเข้าหากันแน่น

“แทบรอไม่ไหวที่จะได้รู้จริง ๆ แท้จริงแล้วใครกันที่โหดร้าย เช่นนี้”

“ต้องได้รู้แน่นอน ให้เวลาผมสักพักหนึ่ง

บริศ กล่าวปลอบโยนนรมนเสียงเบา กลับได้รับสายจาก พฤกษ์อย่างกะทันหัน ทำให้เขาแปลกใจไม่น้อย

เกิดอะไรขึ้น

“สายจากพฤกษ์ หรือว่าทางฝั่งคมทิพย์เกิดปัญหาอะไรขึ้น?

บริศ พูดออกมา นรมนรีบเร่งให้เขารับสายทันที

“คุณก็รีบรับสายสิ จะมาพูดกับฉันทำไม? ”

บุริศร์รู้สึกว่าตำแหน่งในครอบครัวของตนเองสั่นคลอน แต่ก็ ไม่ลังเล กดเปิดลำโพงทันที

“ประธานบริศร์ ผมค้นพบบางอย่างอีกครั้งทางฝั่งของคมทิพย์ เธอบอกว่าตอนนั้นแขนของคนที่พากลุ่มคนมาทำลายตระกูล เจริญไชยของพวกเธอมีรอยสัก เธอไม่รู้ว่าเป็นดอกไม้อะไร แต่ ได้ จึงวาดออกมา ผมส่งไปให้ท่านดูทางวีแชทแล้วครับ”

คำพูดของพฤกษ์ทำให้บริศร์กับนรมนสีหน้าเปลี่ยนทันที ดอกป๊อปปี้?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ