บทที่ 798 คุณมีคุณสมบัตินี้

โพนี่เห็นว่าบริศร์รู้สึกกังวลเกี่ยวกับนรมนมากและ อดไม่ได้ ช่วยให้นโมนมีความสุข

“นายไม่ต้องกังวล ฉันจะตรวจให้เธออย่างละเอียด

โพนีหยิบเครื่องมือออกมา และเริ่มตรวจนรมน

ถึงกระนั้น นรมนเองก็ยังไม่ตื่น

บริศร์คอยอยู่เคียงข้างเสมอ แลดูเป็นห่วงมาก

ในที่สุด จนกระทั่งโพนี่ตรวจเสร็จ เขาก็ถามอย่างรวดเร็ว เป็นอย่างไรบ้าง? ร่างกายเธอมีปัญหาอะไรไหม?” โพนี่ส่ายหัว และพูดด้วยรอยยิ้ม “น่าจะตั้งครรภ์ ข้างบนนี้

ดงให้เห็นว่าเป็นช่วงเริ่มต้นของการตั้งครรภ์ โปรเจสเตอโรน

แสดง

ค่อนข้างดี”

บริศ ตกตะลึง

“เธอพูดอะไร?”

ไม่ต้องพูดถึงที่บุริศร์ไม่เชื่อเลย โพนี่ยังคิดว่ามันเป็น

ปาฏิหาริย์

เธอยิ้ม และมองไปที่บุริศร์ ก่อนจะพูดว่า “ข้อมูลอยู่ที่นี่ เธอตั้ง ครรภ์แล้ว แม้ฉันจะไม่รู้ว่าทำไมถึงเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ แต่โดย รวมแล้วนี่เป็นสิ่งที่ดีไม่ใช่เหรอ? ระวังเรื่องการพักผ่อนของเธอให้ดี อย่าให้เหนื่อยเกินละ”

ตอนนี้การตอบสนองเป็นปกติทุกอย่าง แค่เธอกิน พักผ่อนดีก ไม่มีปัญหา บริศ หันไปอยู่ตรงที่เดิมสองครั้ง เหมือนเด็ก ยิ้มกว้างเกือบถึง

เขากําลังจะเป็นพ่อคน

ครั้งก่อนที่เขาเป็นพ่อคน เขาไม่ได้สัมผัสกับความรู้สึกของการ เป็นพ่อ ลูกก็อายุได้สี่ขวบแล้ว ในที่สุดพระเจ้าก็ให้โอกาสเขาอีก ครั้งเพื่อสัมผัสกับความรู้สึกของการเป็นพ่อคน เขารู้สึกมีความ สุขล้นเหลือ

เมื่อโพนี่เห็นท่าทางของเขาอย่างนี้ ก็นึกไปถึงตอนที่ป้องรู้ว่า เธอท้อง เหมือนกันไม่มีผิด

เธอยิ้มและพูดว่า “เอาละ รู้ว่านายดีใจ กลับมาติดตามเรื่อง โภชนาการของนรมนกันเถอะ อย่างไรร่างกายของเธอก็ไม่ได้ดี มาก”

เมื่อพูดอย่างนี้ บริศร์ก็เริ่มวิตกกังวล

“ใช่ ช่วงนี้ดูเหมือนร่างกายของนรมนไม่ดีมาตลอด เธอที่ตั้ง ครรภ์อย่างนี้จะรับได้ไหม?

“ถ้ารับไม่ได้ละ? นายจะไม่ต้องการเด็กคนนี้หรือ?”

โพนี่ถามอย่างตั้งใจ
สีหน้าของบริศดูยุ่งเหยิงและทุกข์ตรม

“ฉันต้องการ ฉันต้องการเด็กคนนี้มากเป็นพิเศษ อย่างไรเมื่อ ตอนท้องครั้งก่อน ฉันพลาดการเติบโตของเด็กๆ กระทั่งตอน พวกเขาเกิดฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นอย่างไร แต่ถ้าสิ่งเหล่านี้ สร้างปัจจัยที่ไม่มั่นคงแก่นรมน และสามารถคุกคามความ ปลอดภัยในชีวิตขอนรมน อย่างนั้นฉันก็ยินยอมไม่ต้องการเด็ก คนนี้”

บริศร์พูดขึ้นด้วยความปวดใจ

เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าในฐานะที่เป็นลูกผู้ชาย มันเจ็บปวดมาก ที่จะต้องปล่อยลูกไป

ครั้งก่อนเด็กคนนั่นก็ไม่มีแล้ว บุริศร์เศร้าเป็นเวลานาน แต่ครั้ง

เขาไม่กล้าคิด

โพนี่เห็นท่าทางของเขา ก่อนถอนหายใจ “นายต้องเชื่อนรมน มารดาต่างก็ยิ่งใหญ่ เพื่อนาย เพื่อพวกเด็กๆ เธอต้องผ่านไปได้ ด้วยดี แถมฉันเพิ่งตรวจร่างกายเธอไป ถึงแม้จะอ่อนแอ แต่ทุก อย่างก็ปกติ บางทีมันอาจจะเกี่ยวข้องกับหญ้าในศาลบรรพบุรุษ ที่ป้าโอให้พวกนายมาก่อนเสียชีวิต”

“ไม่หรอก เจ้าของนั้นทำให้ร่างกายของนรมนเย็น ทำให้ตั้ง ครรภ์ยากขึ้น”

“งั้นก็แปลกมาก ตอนนี้นรมนท้องแล้ว และสมรรถภาพร่างกายของเธอก็ดีขึ้นด้วย หากไม่มียาชูกำลัง ฉันคิดว่านี่เป็นไป ไม่ได้ ในช่วง 6 เดือนที่ผ่านมา นรมนได้กินพวกผลิตภัณฑ์เสริม อาหารบ้างไหม?”

เมื่อได้ยินคำถามของโพน บุริศร์ก็ส่ายหัว แต่ทันใดนั้นก็ นึกถึงบางสิ่งขึ้นมาได้

“ตอนที่เธออยู่เมืองใต้ดินเธอกินยาชูกำลังไปมาก แถมเธอยัง มีเลือตของนภดลด้วย”

“หมายความว่ายังไงที่มีเลือดของนภดล

โพนงุนงงเล็กน้อย

บุรีศรีบไปที่ห้องทำงาน เพื่อเอาเลือดสองสามหยดในภดล เคยมอบไว้ให้แก่นรมน

“คืออันนี้ เธอกลับไปตรวจให้หน่อย หรือมันจะมีความ

เกี่ยวข้องกัน?”

โพนมองไปยังเลือดของนภดล ทันใดดวงตาก็สว่างวาบ

“เจ้านี่……..

“นภดลเป็นคนปรุงยา เป็นของทดลอง ในครรภ์ถูกคนทำให้ เป็นของทดลองคลอดออกมา เลือดของนภดล มิลินเคยพูดไว้ว่า เลือดของเขาหยดหนึ่งมีคุณค่าทางยาและการรักษาสูงมาก”

บุริศร์บอกโพนี่ในสิ่งที่เขารู้

โพนี่ระมัดระวังมากในการเก็บเลือดของนภดล เธอพูดเสียงต่ำ “ฉันจะกลับไปวิจัยดูสักหน่อย ถ้าเกิดอะไรกับนามนโทรหา ฉันได้ทุกเมื่อ

“โอเค”

หลังจากส่งโพนี่กลับไปแล้ว บุริศร์ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้น มา ขณะที่เธอมองไปยังนรมนที่ซึ่งกำลังหลับอยู่เหมือนคนโง่

“นรมน พวกเรามีลูกแล้ว ไม่ใช่สิ พวกเรามีลูกอีกแล้ว พวกเรา จะเป็นพ่อแม่คนอีกแล้ว”

เขาจับมือของนรมนอย่างโง่เง่า ก่อนกระซิบ

นรมนนอนหลับไปเป็นเวลานานจนปวดเมื่อยไปทั้งตัว ก่อนจะ ลืมตาขึ้นมา

ทันทีที่ลืมตา เธอเห็นบริศร์ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอด้วยรอยยิ้ม

ดวงตาของเขาอ่อนโยนราวกับมีน้ำกลิ้งภายใน ดูเหมือนจะมี

ความตื่นเต้น ในดวงตาคู่นั้น

เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า “เป็นอะไรไป? มีข่าวดีหรือคะ? ดูท่า คุณมีความสุขเหลือเกิน

ในขณะที่พูด นรมนก็ต้องการที่จะลุกขึ้นนั่ง แต่เธอรู้สึกเจ็บที่ เอวเล็กน้อย

“อย่าขยับนะ!”

บริศ รีบเอาหมอนมาวางซ้อนไว้ข้างหลังเธอ ท่าทางนุ่มนวล

และระมัดระวัง
“คุณเป็นอะไร?”

นรมนรู้สึกไม่ค่อยคุ้นชิ้นเล็กน้อย

บริศ รอให้นรมนนั่งให้เข้าที่เข้าทางก่อน และเขาก็นั่งลงตรง หน้าเธอ เขายิ้มพลางพูดทีละคำ “นรมน ผมมีข่าวดีมาบอกคุณ

“อืม พูดมาสิคะ”

นรมนพยักหน้า โดยรู้สึกว่าบุริศร์ในวันนี้ดูแตกต่างไปเล็ก

น้อย

นรมนไม่สนใจว่านรมนจะคิดอย่างไรกับเขา เขายิ้มจนดวงตา หยีเข้าหากัน

“ผมให้โพนี่มาตรวจร่างกายคุณ คุณทายสิว่าผลเป็น อย่างไร?”

“แล้วเป็นอย่างไรคะ?”

หัวใจของนรมนกระตุก

หรือตัวเองจะป่วยจริง?

แต่มันไม่ถูก ถ้าเธอป่วยจริง บุริศร์ไม่มีทางมีท่าทีอย่างนี้แน่

เมื่อเห็นท่าทางที่สงสัยของนรมน บุริศร์ยิ้มก่อนจะพูดต่อ “คุณ ท้อง นรมน คุณกำลังจะเป็นแม่!

นรมนตกตะลึง

แล้วเธอก็หัวเราะ ก่อนพูดว่า “อย่ากวนได้ไหม เรื่องนี้มันไม่ตลกนะ”

ร่องรอยความเศร้าปรากฏในดวงตาของเธอ

บริศ เงยหน้าขึ้นมองเธอโดยตรง ให้เขาสบตาของตนเอง ก่อนจะพูดอย่างหนักแน่นว่า “ฉันไม่ได้ล้อเล่น นรมน นี่เป็นความ จริง โพนี่ตรวจให้คุณแล้ว คุณท้องจริง! ท้องได้เดือนหนึ่งแล้ว คุณขี้เซา กินได้ เหนื่อยตลอดเวลา ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นปฏิกิริยา ปกติในช่วงแรกของการตั้งครรภ์

นรมนกอดไม่ได้ที่จะกระโดดด้วยความปิติยินดี เมื่อเห็นว่า ดวงตาของบุริศร์จริงจังมาก ไม่ได้ล้อเล่น

“คุณพูดจริงเหรอ? ผลตรวจเลือดอยู่ไหน ให้ฉันดูหน่อยค่ะ นรมนรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที เธอรู้ดีกว่าใครๆ ว่าบริศร์หวังอยากมีลูกอีกคน อย่างไรเขาก็

พลาดการคลอดและการเจริญเติบโตของกานต์และกมล แต่ เพราะว่าเรื่องของป้าโอ ตัวเองไม่มีโอกาสได้เป็นแม่แล้ว ในแต่ละวันเธอรับมือกับความจริงช้าๆ กลับไม่คิดว่าตอนนี้บริ

ศร์จะมาบอกว่าเธอท้อง

เธอกำลังตั้งครรภ์จริงๆ!

นรมน ใช้มือลูบไปยังท้อง เธอรู้สึกว่ามันมหัศจรรย์มาก

บุรีศรีบส่งรายงานการตรวจเลือด ให้เธอ

“ดูสิ คุณท้องจริงๆ จากนี้เป็นต้นไป คุณเป็นสมบัติของชาติในครอบครัวของเรา คุณอยากกินอะไร ทำอะไร ผมไม่ขัด ถ้าอยาก พัก ที่พัก ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น คุณมีผม ครั้งนี้ผมจะชดใช้หนี้ เมื่อห้าปีที่แล้วของสองแม่ลูกให้เอง”

คำพูดของบุริศร์ ทำให้นรมนแสบจมูกเล็กน้อย

เมื่อดูผลการตรวจเลือดแล้ว เธอก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่และเริ่ม หลั่งน้ำตา

“ทำอย่างไรดีคะ? จู่ๆฉันก็อยากร้องไห้ ฉันกลั้นไม่ไหว! นรมนร้องไห้ในอ้อมแขนของบุริศร์ราวกับเด็กน้อย บริศ รับรู้ถึงความซับซ้อนและความตื่นเต้น ในอารมณ์ของนร มน

เขาลูบหลังเธอและกระซิบ “อยากร้องก็ร้องเลย โพนี่บอกแล้ว ว่า อยากร้องไห้ก็เป็นปฏิกิริยาปกติในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ ร้องไม่กี่วันก็โอเคแล้ว อย่าร้องไห้ตาก็พอแล้ว รู้ไหม?”

“อืม”

นรมนฟุบอยู่บนไหล่ของบุริศร์ เธอยังคงงุนงงเล็กน้อย

ท้องจริงๆเหรอ?

รู้สึกราวกับฝันอยู่เลย!

“ร่างกายของฉันจะเหมาะกับการตั้งครรภ์หรือคะ?”

นรมนผลักบุริศร์ออกไป ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนตนเองเป็นเด็ก
บุริศร์ยิ้ม พลางเช็ดน้ำตาให้นรมน และพูดด้วยน้ำเสียงอ่อน โยน “ไม่รู้สิ พวกเราก็กลุ้มใจ ผมเอาเลือดของนภดลที่เขาให้คุณ ส่งให้โพนีไปตรวจ ลองดูสิเพราะเกี่ยวข้องกลับเลือดนี่ด้วยหรือ เปล่า ถ้าหากใช่ คราวหน้าผมต้องไปขอบคุณนภดลเสียหน่อย

“ต้องทําสิ! ถ้าหากทั้งหมดนี้เป็นเพราะเลือดของนภดล ฉันจะ ไปเยี่ยมเยียนเขาด้วยตัวเอง”

“อืม ผมจะไปพร้อมกับคุณ

บริศร์และนรมน โอบกอดกันอย่างมีความสุข มือของพวกเขา สัมผัสอยู่ตรงท้องของนรมนด้วยกัน รู้สึกถึงการมาอย่างเงียบๆ ของชีวิตน้อยๆ ที่น่าอัศจรรย์ใจ

จู่ๆ นรมนก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เธอถามบุริศร์ด้วยเสียง ต่ำ “บุริศร์คะ คุณคิดว่ากานต์กับกมลจะชอบเด็กไหม? เขาจะมี ใจขัดแย้งไหม? ยังมีกมล เด็กคนนี้ความคิดค่อนข้างอ่อนไหว จะ เป็นอย่างไรถ้ารู้สึกว่าถูกทิ้งเพราะการเกิดมาของเด็กคนนี้?”

บุริศร์นิ่งไปชั่วขณะและพูดด้วยเสียงต่ำ “เรื่องพวกนี้เอาไว้ให้ ผมจัดการ คุณพักผ่อนให้ดี เลี้ยงลูกในท้องให้ดี

“ค่ะ”

เมื่อเห็นบริศ พูดเช่นนี้ นรมนก็โล่งใจ เธอเชื่อว่าบุริศร์จะแก้ ปัญหาทั้งหมดนี้ได้

หลังจากตื่นเต้นแล้ว นรมนก็เหนื่อยอีกครั้ง

“น่าแปลกนะ ตอนฉันต้องกานต์กับกมลไม่เคยขี้เซาอย่างนี้มาก่อนเลย”

นรมนพิมพา

เมื่อเห็นว่าเธอง่วงแล้ว บุริศร์ก็ดึงหมอนออกมา ก่อนจะให้เธอ นอนราบลง และพูดด้วยรอยยิ้ม “โพนี่บอกแล้วไง สถานการณ์ ของเด็กแต่ละคนแตกต่างกัน และปฏิกิริยาตอบสนองก็ต่างกัน ดังนั้นอย่ากังวลไป อยากนอนก็นอน เดี๋ยวผมบอกป้าอ้อยไว้ว่า ให้ตามคุณ อยากทานอาหารตอนไหนก็ให้ป้าเขาเตรียมให้

“อย่างนี้ไม่ดีไหมคะ? ฉันไม่ได้ไร้เหตุผลอย่างนั้น

นรมนรู้สึกเกรงใจ

ตอนเธอตั้งครรภ์เมื่อ 5 ปีที่แล้ว เธอเกือบจะตายในเปลวเพลิง ด้วยความคับแค้นใจ เธอไม่เคยได้รับความอ่อนโยนและการ ดูแลของสามีเธอเลยแม้แต่วันเดียว วันนี้ห้าปีต่อมาเธอสามารถ ได้รับทั้งหมด นรมนรู้สึกว่ามันไม่ง่ายเลยจริงๆ

“ไม่ใช่ไร้เหตุผล คุณมีคุณสมบัตินี้

บุริศร์ลูบศีรษะของนรมน และพูดเบา ๆ

นรมนปิดตาลงอย่างมีความสุข

เมื่อบริศร์คิดว่าเธอกำลังจะหลับ นรมนก็ลืมตาขึ้น จากนั้นก็ ลุกขึ้นนั่งด้วย และพูดอย่างเศร้าๆ ว่า “จบแล้ว จบแล้ว บุริศร์ เด็กคนนี้ไม่ควรมาตอนนี้!!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ