บทที่ 751 ทำไมคุณถึงชอบฉัน
นิตากำลังลังเลว่าตัวเองควรจะรับโทรศัพท์สายนี้ดีหรือไม่ แต่ หากไม่รับ แล้วเจตต์ที่อยู่ข้างในได้ยินเข้าจะทำอย่างไรดี
เธอจะอธิบายอย่างไร
โทรศัพท์ยังคงดังไม่หยุด นิตากระวนกระวายใจ
ไม่มีทางเลือกแล้ว เธอก็เลยกดรับสายโทรศัพท์
“ฮัลโหล”
“นิตา เธอช่าง ใจกล้าเหลือเกินนะ ถึงได้กล้าให้ฉันรอสาย นานขนาดนี้ เธออยากจะเห็นนิ้วมือของน้องชายเธอใช่ไหม ?”
อีกฝ่ายพูดจาโหดเหี้ยมมาก
“คุณอย่าแตะต้องน้องชายฉันนะ !!
“ถ้าไม่อยากให้ฉันแตะต้องน้องชายเธอ ทางที่ดีเธอควรทำตัว ดีๆหน่อยนะ เป็นยังไงบ้างแล้ว ตอนนี้เจตต์เชื่อใจเธอเต็มที่หรือ ยัง ?”
คําพูดของอีกฝ่ายทําให้หัวใจของนิตาเจ็บปวดขึ้นมาเล็กน้อย
“ยังไม่ทั้งหมด”
“เธออย่ามาหลอกฉัน คิดว่าฉันไม่รู้จริงๆหรือ เขาถึงขนาด ยอมตายเพื่อเธอเลย นิตา ถ้าเธอไม่เชื่อฟังคำสั่ง ฉันก็ยังมีวิธีอีก”คุณอย่าแตะต้องน้องชายฉัน ตามเอง
นิตากัดริมฝีปาก รู้สึกเหมือนหัวใจทั้งดวงแทบจะแตกสลาย ถ้าทำแบบแต่
ตราประทับบริษัทของเจตต์ คัดลอก
“อะไรนะ ?”
นิตานิ่งอึ้ง
“ของสําคัญอย่างตราประทับบริษัท ฉันจะไปแตะต้องได้ยัง
ไง ?”
“แตะต้องหรือไปภาพผลจะตามเอาเองแล้วกัน”
พออีกฝ่ายจบก็สายไปทันที
นิตาเหมือนตัวเองเข้าไปในถังน้ำแข็ง
ให้ไปเอาตรงประทับของเจตต์ แถมยังเป็นบริษัทด้วย ของการกระทำนิตา
หากไม่แบบนั้น แล้วน้องชายของเธอจะอย่างไร
ริมฝีปาก น้ำตาคลอเบ้า
ทําไมชีวิตของเธอถึงได้เป็นแบบนี้
เจตต่ไม่รู้ว่ามีสิ่งใดอยู่ในใจของนิตา ในตอนนี้ เขากดซื้อของ บางอย่างในโทรศัพท์ จากนั้นก็สั่งให้คนนำมาส่งให้ถึงมือ
พอหันกลับมาอีกที ก็ไม่เจอนิตาแล้ว
“นิตา นิตา ?”
เจตต์วิ่งตามออกมา ก็เห็นนิตายืนพิงกำแพงอยู่ น้ำตาคลอเบ้า เลยขมวดคิ้วขึ้นมาทันที
“เป็นอะไรไป ? ใครรังแกเธอเหรอ ?”
“เปล่า แค่ปวดท้องนิดหน่อย
นิตาอดกลั้นความปวดร้าวแล้วมองไปที่เจตต์
สายตาของเขาดูเป็นห่วงเป็นใยขนาดนั้น และจริงใจขนาดนั้น แต่ว่าเธอ……
พอคิดถึงช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน เขาก็อยากให้เวลา ย้อนกลับไปตอนที่เพิ่งรู้จักกัน เธอจะได้สามารถพูดคุยกับเจตต์ ได้อย่างตรงไปตรงมา และอยู่ด้วยกันกับเขาอย่างมีความสุข
“ปวดท้องแล้วมายืนอยู่ที่นี่ทำไม ? รีบเรียกคุณหมอส มาน เดี๋ยวฉันอุ้มเธอกลับไปนอนที่เตียง จริงๆเลย โตขนาดนี้แล้ว ยัง ไม่รู้จักดูแลตัวเองอีก”
เจตต์อุ้มนิตาขึ้นมา จากนั้นก็รีบกลับไปที่เตียงผู้ป่วยในห้องผู้ ป่วยทันที
“เธอพักผ่อนอยู่ที่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปตามหมอมา เจตต์หันหลังจะเดินออกไปทันที แต่กลับถูกนิตาดึงแขนเอาไว้
“คุณอยู่กับฉันสักเดี๋ยวนะ แต่เดี๋ยวเดียว
“ยัยซื้อ ฉันไม่ใช่หมอสักหน่อย หยุดความเจ็บปวดของเธอไม่ ได้หรอก เด็กดี อย่าดื้อ เดี๋ยวไปตามคุณหมอมา ช่วยดูอาการ เธอก่อนแล้วค่อยว่ากัน
เจตต์ยิ้มแล้วดึงแขนเธอออก จากนั้นก็รีบวิ่งออกไปข้างนอก อย่างรวดเร็ว
นิตามองดูมือของเขาที่จากตัวเองไป วินาทีนั้นราวกับความ ว่างเปล่าเข้ามาจู่โจมทั้งชีวิตของเธอ
ชีวิตต่อจากนี้ของเธอจะต้องเป็นแบบนี้เท่านั้นหรือ ?
หรือว่าท้ายที่สุดแล้วเธอจะต้องสูญเสียเจตต์ไป ? คงต้องสูญเสียสินะ !
เพราะคงไม่มีคนที่ชอบให้จอมหลอกลวงที่มาหลอกตัวเองให้ อยู่ข้างกายตัวเองได้หรอก
นิตาร้องไห้เหมือนใจแตกสลาย
แรกเริ่มไม่รู้จักรสชาติของความรัก จนทุกวันนี้ได้รู้แล้ว รสชาติ เปรี้ยวหวานขมเผ็ดนี้ทำให้เธอปล่อยวางไม่ได้จริงๆ
เจตต์ตามคุณหมอมาอย่างรวดเร็ว แต่นิตาไม่อยู่แล้ว
“บิดา ? นิดา ?”
เจตต์รีบโทรหา ตาทันที แต่นิดากลับไม่รับสาย
“คุณหมอ ผมไปตามหาก่อนนะครับ เธออาจจะออกไปซื้อของ
ก็ได้”
เจตต์เองก็ไม่รู้ว่าพูดให้คุณหมอฟัง หรือว่าพูดให้ตัวเองฟังกัน
แน่
เขารีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วก็เห็นนิตานั่งอยู่ตรงขั้น บันไดที่อยู่ด้านนอก สองมือกอดเข่านั่งมองผู้คนที่เดินผ่านไปมา สีหน้าเหม่อลอย
แผ่นหลังของเธอช่างเปล่าเปลี่ยว และโศกเศร้าขนาดนั้น เหมือนกับตัวเจต ในสมัยเด็กมาก
เจตต์ยังจำได้หลังจากที่คุณพ่อของตัวเองนอกใจ และคุณแม่ เริ่มเสียสติ เขาเองก็นั่งมองผู้คนที่สัญจรไปมาแบบนี้ ไม่รู้ว่าตัว เองควรจะไปทางไหนดี
เสี้ยววินาทีนั้น เขาก็รู้สึกราวกับมองเห็นตัวเองที่ย่อส่วนลง ช่างไร้ที่พึ่ง ร้าวราน และเจ็บปวดเจียนตายขนาดนั้น
เจตต์ไม่รู้ว่านิตาเป็นอะไรไป เขาเดินเข้าไป แล้วสวมกอดนิตา จากด้านหลังไว้แน่น หวังจะใช้อุณหภูมิของร่างกายตัวเองทำให้ นิตาอบอุ่น
นิตาชะงักขึ้นมาทันที จากนั้นก็เริ่มขัดขืน
“อย่าขยับ ปล่อยให้ฉันกอดแบบนี้สักเดี่ยว ตอนเด็กๆ ฉันก็ หวังว่าจะมีใครสักคนมากอดฉันไว้แบบนี้เหมือนกัน ให้ฉันได้รับ รู้ถึงความรู้สึกอบอุ่นสักหน่อย คอยบอกฉันว่าคุณพ่อของฉันไม่ ได้นอกใจ คุณแม่ของฉันไม่ได้เสียสติ เธอไม่มีทางรู้สึกได้หรอก ชายเย่อหยิ่งที่เดิมที่เคยถูกทุกคนอุ้มชู และจิตใจแตกสลายใน ชั่วพริบตานั้น คุณพ่อไม่ชอบฉันอีกต่อไป คุณแม่ไม่รู้จักฉันอีกต่อ ไปแล้ว สายตาที่คนรอบข้างมองฉันไม่เหมือนเดิมอีกเลย ไม่มี ใครเรียกฉันว่าคุณชายเจตต์อีก แต่ว่าลับหลังพวกเขาเรียกฉันว่า อะไร ที่จริงฉันรู้ทุกอย่างดี ตอนนั้นตัวฉันก็ชอบนั่งอยู่แบบนี้ เหมือนเธอ เฝ้ามองผู้คนบนถนน มองดูพวกเขาเดินผ่านไปมา ปล่อยให้เวลาหลุดลอยจากมือไป
หัวใจของนิตาปวดร้าวขึ้นมาทันที
“เจตต์ ทำไมคุณถึงชอบฉันเหรอ ?” พอได้ยินนิตาถาม เจตต์ก็หัวเราะออกมาทันที
“ไม่รู้สิ จะว่าไปหน้าตาเธอก็ไม่ได้สวย ตัวก็ไม่ได้สูง แถมยัง พูดจาไม่เข้าหูคน นิสัยก็ไม่ค่อยดี ทำไมฉันถึงได้ชอบเธอได้ นะ ?”
นิตากัดริมฝีปากแล้วพูดว่า “นั่นสิ ผู้หญิงที่นิสัยไม่ดีอย่างฉัน ทำไมคุณถึงได้ชอบ หรือว่าคุณมีแนวโน้มเป็นมาโซคิสต์ ?”
“ไม่แน่นะ แต่ว่าเรื่องของความรู้สึก ถ้ารู้สึกใช่ก็คือใช่ ฉันจะ ทําอะไรได้ล่ะ ทำไม ? หรือว่านึกเสียใจขึ้นมาตอนนี้ สายไปแล้ว ล่ะ”
เจตต์กอดนิตาอย่างเอาแต่ใจ แล้วยิ้มอย่างคนพาล เขาในวินาทีนี้ รอยยิ้มช่างไร้เดียงสา และช่างมีความสุข นิตายิ้มตาม แต่เธอหัวเราะไม่ออก
“คุณหมอมาแล้วเหรอ ?”
“มาแล้ว ยังจะพูดอีก เธอไม่อยู่ห้องผู้ป่วยดีๆ วิ่งมาอยู่ตรงนี้ ทำไม หรือว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นใช่ไหม ?
เจตต์สัมผัสได้ว่าอารมณ์ของนิตาไม่ค่อยดีนัก
นิตาพยักหน้าแล้วพูดว่า “ใช่ น้องชายของฉันโทรมา สุขภาพ ของเขาไม่ค่อยดี ฉันอยากกลับไปเยี่ยมเขา “ได้สิ เดี๋ยวฉันไปกับเธอ จะได้ไปเจอน้องชายของภรรยาใน
อนาคตของฉันด้วย”
เจตต์เพิ่งจะพูดจบ ก็ถูกนิตาปฏิเสธทันที
“ไม่ต้องหรอก ฉันยังไม่ได้พูดเรื่องของคุณให้เขาฟังเลย รอให้ ฉันกลับไปบอกเขาก่อนค่อยว่ากันอีกที อีกอย่างอาการบาดเจ็บ ของคุณยังต้องใช้เวลาพักฟื้น จะไปทรมานกับฉันทำไม ไม่รู้ด้วย ว่าช่วงนี้ชาญจะทำอะไรอีกหรือเปล่า คุณควรจะระวังตัวเอาไว้
การปฏิเสธของนิตาทำให้เจตต์รู้สึกไม่ค่อยดี
“คิดว่าฉันจัดการไม่ได้เหรอ ? หรือว่าเธอกลัวว่าน้องชายเธอ จะว่าอะไรฉัน ?”
“ไม่ใช่ทั้งนั้นแหละ คุณอย่าคิดมากไป ฉันก็แค่อยากกลับไปเยี่ยมน้องชายฉัน ส่วนเรื่องของพวกเรา ให้ฉันบอกเขาก่อน กว่า ไม่อย่างนั้นเขาจะตกใจเกินไป เจตต์ คุณต้องเข้าใจฉันนะ พวกเราเป็นแค่คนธรรมดา จู่ๆฉันก็มาอยู่กับคุณแบบนี้ ด้วย ฐานะของฉันอาจจะทำให้คนอื่นรู้สึกว่าฉันหวังทรัพย์สมบัติ ดัง
“ถ้าน้องชายของเธอกล้าคิดแบบนั้น ฉันจะจัดการเขาเอง”
“คุณกล้าเหรอ !”
นิตาฉุนกึกขึ้นมาทันที
พอเห็นท่าทางของนิตา เจตต์ก็รู้สึกหดหูเล็กน้อย
“ในใจของเธอ น้องชายของเธอสำคัญกว่าฉันงั้นเหรอ ?”
“นั่นเป็นเรื่องธรรมดา เขาเป็นญาติเพียงคนเดียวของฉันใน โลกใบนี้นะ”
คำพูดของนิตาทำให้เจตต์รู้สึกไม่ดียิ่งกว่าเดิม
เขาก็แค่ถามออกไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้น แต่นิตากลับเข้าใจ ทําร้ายจิตใจคนอื่นจริงๆ
“ได้ ฉันไม่กลับไปกับเธอ แต่เธอต้องรับปากว่าจะดูแลความ ปลอดภัยของตัวเอง ไม่ได้ ฉันก็ยังไม่วางใจอยู่ดี ฉันหาบอดี้ การ์ดติดตามเธอไปดีกว่า”
“ไม่ต้องจริงๆ เจตต์ ชาญไม่มีทางทำอะไรฉันหรอก ถ้าเขาคิด จะทำร้ายฉันคงทำไปนานแล้ว ฉันคิดว่าที่เขาลงมือกับคุณ ก็เพราะตรวจสอบตัวตนของคุณแล้ว กลัวว่าคุณจะช่วยฉันตรวจ สอบเรื่องของคุณพ่อคุณแม่ถึงได้ลงมือกับคุณ ก่อนที่จะตรวจ สอบเรื่องราวให้ชัดเจน ต่อหน้าฉันเขายังต้องรักษาภาพพจน์ที่ดี ของคุณอาชาญอยู่ ดังนั้นคุณไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก ตัวคุณ ต่างหาก ที่จะต้องระวังตัวให้ดี แล้วรอฉันกลับมาเข้าใจไหม ?”
คําพูดของนิตาทําให้เจตตเถียงไม่ค่อยออก
“ได้ ฉันเข้าใจแล้ว ตัวเธอเองก็ต้องระวังให้มาก จะไปเมื่อไหร่ ละ 20
“อีกเดี๋ยวก็ไป”
เจตต์ชะงักไปทันทีก่อนจะพูดว่า “ต้องรีบร้อนขนาดนี้เลยเห
รอ ?”
“เขาป่วย รอบกายไม่มีใคร ฉันจะต้องรีบกลับไป
นิตาพูดจบก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปทางห้องผู้ป่วย
เจตต์รู้สึกว่านิตากีดกันให้ตัวเองอยู่ภายนอกประตูหัวใจ ตลอดเวลา ยิ่งตอนนี้ขนาดญาติเพียงคนเดียวของเธอก็ไม่ยอม ให้เขาไปเจอ ความรู้สึกแบบนี้มันเหมือนว่าเขาเป็นคนรักใต้ดิน มันแย่มาก
พอตามนิตากลับไปห้องผู้ป่วย คุณหมอก็ทำการตรวจร่างกาย ให้นิตาแล้ว
เจตต์พยายามจัดการกับความรู้สึกตัวเองให้ดี จากนั้นก็ถาม ว่า “คุณหมอ เป็นยังไงบ้างครับ ?
“ช่วงนี้ผู้ป่วยควรงดอารมณ์ร้อน ทางที่ดีที่สุดคือทำใจให้สงบ มีอาการอักเสบเล็กน้อย หมอจะจัดยาให้ระวังต้องทานให้ตรง เวลา”
“ขอบคุณครับคุณหมอ
เจตต์ส่งคุณหมอ แล้วมองดูนิตาเก็บข้าวของ อดไม่ได้ที่จะพูด ขึ้นว่า “ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นก็ได้มั้ง ? เธอก็ได้ยินที่คุณหมอ พูดแล้ว บาดแผลของเธออักเสบ เธอ……
“คุณไม่ต้องยุ่งวุ่นวายกับฉันแล้วได้ไหม ?” จู่ๆนิตาก็พูดขึ้นมาอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย พอพูดจบทั้งเธอและเจตต์ต่างก็ชะงักไปทันที
นี่เป็นครั้งแรกที่เจตต์ถูกผู้หญิงคนหนึ่งดูแบบนี้ และที่สำคัญยัง เป็นช่วงเวลาที่เขาเป็นห่วงเป็นใยผู้หญิงคนนี้ด้วย
นิตาเองก็ดูเหมือนจะสัมผัสได้ว่าท่าทีของตัวเองมีปัญหา เลย อดไม่ได้ที่จะลดน้ำเสียงลงแล้วพูดว่า “ขอโทษด้วยนะ ฉันปวดอยู่ เลยอารมณ์ไม่ค่อยดี แล้วก็เป็นห่วงร่างกายของน้องชายฉันด้วย ดังนั้นคำพูดคำจาก็เลยไม่ค่อยดี คุณอย่าถือสาเลย
“นิตา ฉันไม่ได้ถือสาคำพูดของเธอ ฉันก็แค่เป็นห่วงร่างกาย ของเธอ”
เจตต์จ้องมองนิตา หวังว่าจะมองสีหน้าของเธอออกสักเล็ก น้อย แต่ว่าเขาก็ล้มเหลว
นิตารีบเบือนหน้าหนีแล้วพูดว่า “ฉันไม่เป็นไร ร่างกายของตัว เองฉันรู้ดีที่สุด ตอนที่ฉันไม่อยู่ คุณก็ดูแลตัวเองให้ดีๆแล้วกัน
“อย่าพูดเหมือนจะจากฉันไปตายแบบนั้นสิ ฉันโตขนาดนี้แล้ว ไม่ตายง่ายๆหรอก วางใจเถอะ นี่ นี่เป็นบัตรเครดิต รหัสผ่านคือ วันเกิดของเธอ อย่าปฏิเสธฉัน น้องชายเธอป่วย จำเป็นต้องใช้ เงิน ถึงเวลาอย่าปล่อยให้ตัวเองต้องสับสนเพราะเรื่องเงิน รับไว้ เถอะ อย่างมากก็แค่หาเงินมาคืนฉันทีหลัง
มองดูบัตรเครดิตในมือของเจตต์ ดวงตาของนิตาก็เริ่มเปียก ชิ้นขึ้นมา
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
