บทที่ 709 ฉันรักคุณ แต่ฉันเสียคุณไปแล้ว

“นิตาจะไม่เป็นอะไร คุณไม่ต้องกังวล”

นรมนแสดงท่าทางพูดขึ้น

“ไม่เป็นอะไรงั้นเหรอ? ทั้งร่างเธอเลือดเยอะขนาดนั้น

เจตต์นั่งบนม้านั่งอย่างหมดหวัง

เขาจับผมตัวเองแน่น แล้วดึงมันไม่หยุด

ทําไมต้องดื่มจนเมาด้วยนะ?

ทำไมต้องให้นิตาเผชิญเรื่องทั้งหมดเพียงคนเดียว? แต่ไม่ว่าจะเสียใจแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์อะไร

เจตต์รู้สึกเสียใจ นรมนก็ไม่สบายใจเช่นกัน เธออยากจับคู่น ตากับเจตต์ แต่ตอนนี้นิตากลายเป็นแบบนี้ เธอรู้ว่ามันไม่ค่อยมี ส่วนเกี่ยวข้องกับเธอเท่าไร แต่ในใจก็ยังรู้สึกเสียใจ

โพนี่ไม่รู้ว่าจะปลอบพวกเขาอย่างไรดี แค่นั่งรอเงียบๆ เท่านั้น เมื่อเวลาผ่านไป ไฟห้องฉุกเฉินก็ดับลงในที่สุด เจตต์หวาดกลัวขึ้นมาเล็กน้อยอย่างไม่คาดคิด เมื่อวันภพออกมาก็มองพวกเขา พูดขึ้นเสียงทุ้ม “อาการผู้ป่วย

ไม่ค่อยดี”
“เป็นยังไงบ้าง?”

เจตต์รีบถาม

เขารู้สึกมือตัวเองกำลังสั่น หัวใจก็สั่นด้วยเช่นกัน

บรมนมองวันภพด้วยความประหม่าเช่นกัน

วันภพถอนหายใจก่อนพูดขึ้น “ผู้ป่วยกระดูกหักหลาย ซี่โครงหักสาม ที่อื่นๆ มีเลือดคั่ง โชคดีที่ส่งมาได้ทันเวลา ไม่ อย่างนั้นมีโอกาสอย่างมากที่จะเกิดความดันโลหิตไปบีบเส้น ประสาท แล้วก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ไม่ดี และมีจุดที่สำคัญกว่าก็คือ ผู้ป่วยบาดเจ็บที่มดลูก”

“คุณว่าไงนะ?”

ดวงตาเจตต์และนรมนเบิกกว้างทันที

“รุ่นพี่ วินิจฉัยแน่ใจแล้วใช่ไหม?

โพนี่ก็ทำอะไรไม่ค่อยถูกเช่นกัน

วันภพพยักหน้า พูดขึ้นด้วยความเสียใจ “อีกฝ่ายลงมือรุนแรง มาก มดลูกเป็นส่วนที่บอบบางที่สุดของผู้หญิง ในตอนนี้ต้องใช้ เวลาฟื้นฟูยาวนาน แน่นอนว่าสิ่งที่ฉันแนะนำคือการนวดแผนจีน และการฝังเข็ม การแพทย์แผนตะวันตกไม่น่าจะได้ผลมากนัก ส่วนการรักษานี้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน ฉันก็ไม่กล้ายืนยัน บางทีอาจจะไม่กี่เดือน บางทีอาจจะครึ่งปี บางทีอาจจะยาวนาน กว่านั้น และมีความเป็นไปได้ว่ากว่ามดลูกเธอจะฟื้นตัว ก็อาจจะ เลยเวลาเจริญพันธุ์ไปแล้ว ดังนั้นฉันต้องการพบญาติที่เกี่ยวข้องของอีกฝ่าย เรื่องแบบนี้ต้องให้ญาติที่เกี่ยวข้องเซ็นชื่อ

ทั้งร่างเจตต์สับสน โดยสิ้นเชิง

เขารู้ว่ามดลูกสําคัญกับผู้หญิงมากกว่าใครๆ

นิตายังไม่ได้แต่งงาน และไม่มีแฟน ชีวิตเธอยังไม่เริ่มต้นเลย ต้องกลายมาเป็นแบบนี้เพราะคนเลวอย่างเขา

เขารู้สึกสำนึกผิด เสียใจ และไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ ความเงียบของเจตต์ทำให้นรมนเสียใจมากเช่นกัน

เธอควัก โทรศัพท์ออกมาตั้งใจจะหาเบอร์โทรศัพท์ของนิตา แต่พบว่านิตาไม่เก็บเบอร์ญาติที่เกี่ยวข้องไว้เลย

“เกิดอะไรขึ้น?”

โพนี่เห็นสีหน้านรมนมีปัญหา ก็รีบถามขึ้น

นรมนแสดงท่าทางพูดขึ้น “ไม่มีวิธีติดต่อญาติที่เกี่ยวข้องของ

นิตา”

คิ้วเจตต์ขมวดเล็กน้อย

“ฉันจะไปค้นหาสักหน่อย นิตาเป็นคนหมู่บ้านล้อมรั้วที่ไหน?

นรมนนำข้อมูลของนิตา ให้กับเจตต์

ไม่นานนัก รายงานเกี่ยวกับนิตาก็ส่งมาแล้ว

เจตต์มองรายงานในโทรศัพท์ พูดไม่ค่อยออกไปพักหนึ่ง
“เกิดอะไรขึ้น?”

บรมนสอบถาม

เจต เอาข้อมูลให้นมน

ตามข้อมูลแสดงให้เห็นว่า พ่อแม่นตาเป็นฮีโร่ต่อต้านยาเสพ ติด ทั้งคู่ถูกฆ่าตายไม่กี่ปีก่อน ยังเหลือน้องชายวัยสิบห้าปียัง เรียนอยู่ เงินที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้นิตาเก็บไว้ในธนาคารโดยไม่แตะ ต้องเลย บอกว่าเอาไว้ให้น้องชายแต่งงานในอนาคต รายได้จาก การทํางานของตัวเองทั้งหมดมอบให้สําหรับค่าใช้จ่ายการ ศึกษาน้องชายและค่าครองชีพของสองพี่น้อง

อ่านทั้งหมดนี้แล้ว ดวงตานรมนก็ชุ่มชื้นเล็กน้อย ผู้หญิงแบบนี้ควรถูกปกป้องไว้ในฝ่ามือ แต่ตอนนี้กลับกลาย เป็นแบบนี้

ดวงตาเจตต์มีความเจ็บปวดเล็กน้อย เขามองวันภพแล้วพูด ขึ้น “ฉันคือญาติเกี่ยวข้องกับเธอ ฉันจะรับผิดชอบเธอทุกอย่าง

“คุณ?

วันภพมองโพนี่และนรมนด้วยความงุนงงนิดหน่อย

นรมนก็ตกตะลึงเช่นกัน ก็ได้ยินเจตต์พูดขึ้น “ใช่ ฉันเป็นคู่ หมั้นเธอ! ชีวิตที่เหลือของเธอฉันรับผิดชอบเอง

พูดจบ เขาก็เหลือบมองนรมน หันตัวแล้ววิ่งออกไป สายตา มองจนทำให้นรมนรู้สึกปวดหัวใจ
เธอหวังว่าเจตต์และนิตาจะคู่กันได้ แต่ไม่ใช่เป็นแบบในตอนนี้

“ฉันจะไปดูเขาหน่อย

นรมนแสดงท่าทางพูดกับโพนี่จบ ก็วิ่งตามเจตต์ออกไป

เจตต์ไม่ได้วิ่งออกไปไกล เขามาที่สวนดอกไม้หลังโรง พยาบาล

ที่นี่คนค่อนข้างน้อย เจตต์นั่งย่อตัวท่ามกลางดอกไม้ ปิดปาก แล้วร้องไห้ไร้เสียง

ไหล่เขาสั่นเทิ้ม คนตัวสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้ามองจากด้านหลัง ไม่คิดว่าจะเหมือนเด็กทีหมดหนทาง

นรมนเดินเข้าไปช้าๆ นั่งลงข้างกายเขา

เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรใช้ภาษาไหนมาปลอบเจตต์ อย่างไรแล้ว เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเธอเองก็รู้สึกละอายใจต่อนิตา

ลมหายใจที่คุ้นเคยทำให้เจตต์หยุดร้องไห้

เขาปาดน้ำตา เงยหน้ามองท้องฟ้า ราวกับทำแบบนี้แล้วจะ ทำให้น้ำตาย้อนกลับคืนได้

นรมนยื่นมือไปตบบ่าเขาเบาๆ

“ฉันไม่เป็นอะไร!”

เสียงเจตต์แหบพร่า พูดขึ้นเสียงทุ้ม “นรมน ฉันกลัวว่าจะไม่ สามารถรักคุณต่อไปได้อีกแล้ว”
ประโยคนี้พูดแล้วทำให้น้ำตาเจตต์ไหลออกมาอีกครั้ง

เขารู้ ตัวเองทำแบบนี้เหมือนเด็กคนหนึ่ง แต่เขาไม่สามารถ ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้

เขาเคยบอกว่าจะปกป้องนรมนตลอดชีวิต เขาเคยพูด ถึงแม้ รอจนผมหงอก เขาก็จะรอนรมน

แต่ตอนนี้คำสาบานทั้งหมดกลายเป็นภาพลวงตา โกหกหลอก ลวงไปแล้ว

พอคิดว่าตั้งแต่นี้ไปจะต้องเดินทางใครทางมันกับนรมนแล้ว พอคิดว่าตั้งแต่นี้ไปในหัวสมองเขา ในชีวิตเขาจะไม่ยึดบรมน เป็นศูนย์กลางอีกต่อไป หัวใจเขาก็เจ็บมาก

“ฉันไม่เชื่อโชคชะตามาตลอด คิดมาตลอดว่าแค่ฉันพยายาม แค่ฉันยืนกราน ก็จะมีวันที่ดอกไม้ผลิบานในฤดูใบไม้ผลิ แม้ว่า ฉันและคุณจะผมหงอก ฉันก็ไม่สนใจ แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว คนเรา ต้องให้ความสนใจกับโชคชะตาในชีวิตนี้จริงๆ ฉันรักคุณ แต่เสีย คุณไปแล้ว”

เจตต์พูดจบ ก็ปิดหน้าอีกครั้งด้วยความเสียใจ และนอนหงาย บนพื้นคอนกรีต

นรมนหวังมาตลอดว่าให้เจตต์ปล่อยวางความรู้สึกที่มีต่อเธอ แต่เธอไม่ได้หวังว่าจะปล่อยวางด้วยวิธีแบบนี้

“เจตต์ คุณก็รู้ ฉันอยากให้คุณมีชีวิตที่ดีกว่าฉันอยู่ตลอด นรมนแสดงท่าทางพูดขึ้น
เจตต์ยิ้มอย่างขมขื่นขณะพูดขึ้น “คุณไม่ใช่ฉัน รู้ได้ยังไง ว่าการรอคุณไม่ใช่วิธีการใช้ชีวิตที่ดีที่สุดของฉัน? แต่ตอนนี้พูด เรื่องพวกนี้ไปจะมีประโยชน์อะไรล่ะ? ฉันถูกลิขิตให้เสียคุณไป แล้ว ถ้าไม่มีนิตา บางทีฉันอาจจะยืนกรานต่อไปได้ แต่ตอนนี้น ตากลายเป็นแบบนี้แล้ว อนาคตของเธอ ชีวิตของเธอไม่ควรเป็น แบบนี้ ฉันต้องรับผิดชอบเธอ แต่นรมน ฉันต้องรับผิดชอบนิตา ก็ ต้องทิ้งความรักที่มีต่อคุณ ฉันรับผิดชอบเธอไม่ได้ ถ้าในใจฉันยัง มีคุณอยู่ นี่มันจะเป็นการดูถูกและไม่ยุติธรรมสำหรับเธอ ฉันจะ ลองเอาความรักที่ฉันให้คุณกลับคืนมา จะลองรักนิตาดู จะลอง มอบความรักทั้งหมดที่ผู้หญิงคนหนึ่งควรมีให้กับเธอ แต่หัวใจ ฉันเจ็บมาก เจ็บมากจริงๆ การปล่อยวางไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่ คิด แต่มันก็จำเป็น นรมน ให้ฉันกอดคุณหน่อย กอดคุณเป็นครั้ง สุดท้าย”

เขาร้องไห้เหมือนเด็ก ลุกขึ้นมาจากพื้น กอดนรมนแล้วร้องไห้ ไร้เสียง

น้ำตาร้อนผ่าวแผดเผาไหล่นรมน ทะลุเข้าไปในหัวใจเธอ

ไม่ควรเป็นแบบนี้!

ความสุขของเจตต์ไม่ควรเป็นแบบนี้

เธออยากปลอบ อยากพูดอะไรบางอย่าง แต่พบว่าคำพูด ทั้งหมดกลายเป็นอ่อนแอไร้เรี่ยวแรง ความปลอบโยนทั้งหมด กลายเป็นเกลือโรยแผลเจตต์ ทำให้เขายิ่งเจ็บ

รู้สึกมาตลอดว่าเจตต์บอกรักเธอเป็นแค่คำพูดล้อเล่น เธอคิดว่าเวลาผ่านไปเจตจะลืมความรู้สึกนี้ แต่ในขณะนี้ นรมนถึงได้ พบความโหดร้ายของโชคชะตา

ความรักที่เจตต์ต้องการ เธอให้ไม่ได้

เธออยากให้เจตมีความสุข แต่กลับกลายเป็นสภาพในตอน

นรมนยื่นมือออกไปกอดเจตต์ไว้แน่น

นี่คือเพื่อนเธอ พี่น้องเธอ เป็นคนสนิทที่ครั้งหนึ่งรักและไม่ยอม เสียเธอไป เธอรู้ว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจตต์จะหักห้ามความ รู้สึกที่มีต่อเธอ และไปใช้ชีวิตที่เป็นของเขาและนิตา

ควรอวยพรเขา แต่ก็ไม่สามารถเอ่ยปากได้

คําพูดมากมายติดอยู่ในลำคอ กลายเป็นถอนหายใจอยู่ลึกๆ

เจตต์ได้กลิ่นลมหายใจบนตัวนรมน ยิ่งทำให้เสียใจมากขึ้น

ลมหายใจนี้เขาคุ้นเคยมานานแสนนาน นานจนเขาคิดว่ามัน รวมเข้ากับกระดูกและเลือดตัวเองไปแล้ว แต่ตอนนี้ขณะนี้ ต้อง กําจัดมันทั้งหมด

เขาเจ็บจนจะหายใจไม่ออก แต่เขาดันตายไม่ได้ เพราะเขาติด หนี้ชีวิตกับผู้หญิงอีกคน

เจตต์ร้องไห้จนปวดตาไปหมด

ในใจนรมนเจ็บปวดเช่นกัน น้ำตาชุ่มดวงตาสองข้าง

เธออยากผลักเจตต์ออกแล้วพูดอะไรบางอย่าง แต่เจตต์ผลักเธอออกก่อนหนึ่งก้าว

น้ำตาในดวงตา เธอเห็นเจตต์ยิ้มอย่างเศร้าสวยงามและปวด

ร้าว

เขาพูด “นรมน แล้วเจอกันนะ”

เขาพูด “นรมน ชาติหน้าขอให้ฉันได้เจอคุณในเวลาที่เหมาะ สมนะ”

เขาพูด “นรมน ได้โปรดอวยพรให้ฉันด้วย

นรมนกลับพูดไม่ออกเลยสักคำเดียว

เธอมองเจตต์หันตัวไปพร้อมยิ้มทั้งน้ำตา

เธอรู้ การหันไปครั้งนี้ พวกเขาเสียกันไปแล้วจริงๆ

ปีที่เหลือต่อไปนี้ เขาจะไม่ใช่คนที่รักและชื่นชมนรมนได้อีก แล้ว ไม่ใช่คนที่ยืนกรานตะโกนว่าจะรอเธอตลอดชีวิตอีกต่อไป แล้ว

ทันใดนั้นนรมนก็รู้สึกเสียใจขึ้นมา

พวกเขาไม่ได้รักกันแบบคนรัก แต่ยิ่งกว่ารักแบบครอบครัว

“เจตต์ ขอให้คุณมีความสุขนะ

นรมนตะโกนในใจ มองเจตต์เดินทีละก้าวออกไปจากสายตา ตัวเอง เดินทีละก้าวออกไปจากที่นี่

เจตต์ไปห้องน้ำ ล้างหน้าตัวเองให้สะอาด มองเงาสะท้อนตัวเองในกระจก เขายิ้มด้วยความซับซ้อนเล็กน้อย

“เจตต์ นายต้องใช้หนี้ ติดหนี้นิตา นายต้องเอาทั้งชีวิตตัวเอง

ชดใช้

พูดจบ เขาก็แสดงท่าทางให้กำลังใจตัวเองในกระจก จากนั้น ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ

เมื่อมาถึงห้องผู้ป่วย โพนี่ก็อยู่เป็นเพื่อนนิตาที่กำลังหมดสติ ทั้งร่างนิตามีแต่ผ้าก๊อซ ดูแล้วบอบบางอ่อนแอสุดๆ

“ให้ฉันจัดการเอง

เจตต์รับผ้าขนหนูในมือโพนี่มา ไปตักน้ำร้อนในห้องน้ำโดย ไม่ปรึกษาใคร

โพนี่เห็นเจตต์เป็นแบบนี้ ก็ถามขึ้นอย่างอดไม่ได้ “เจตต์ นาย

คิดดีแล้วนะว่านายจะคบกับนิตาจริงๆ?”

“นิตาดีมาก เธอจิตใจดี เป็นคนตรงไปตรงมา เราจะเข้ากันได้ ดีมาก”

“แต่นายรักเธอไหม? นายจะแต่งงานกับนิตาฝ่ายเดียว นิตา ยินยอมไหม? ตอนที่เธอช่วยชีวิตนายก็ไม่เคยคิดว่าจะให้นาย อุทิศตัวให้นะ นายทำแบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับเธอ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ