บทที่ 704 ทำไมมีผู้ชายแบบนี้ได้นะ
เจตต์กลับรู้สึกไม่คาดคิดนิดหน่อย
เมื่อครู่นี้นิตายังดึงแขนเสื้อตน ราวกับกังวลและหวาดกลัว อย่างมาก นี่กลายเป็นช่วยตนพูดโน้มน้าวแล้ว?
เขามองนิตา ยิ่งรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มีอนาคตสอนได้
ปารีสเงียบและครุ่นคิด
เจตต์ก็ไม่เร่งเขา ดื่มไวน์แดงตรงหน้า แต่ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“นี่เหล้าอะไรอ่ะ? ไม่มีรสชาติเลยสักนิด นิตา ไปที่แผนก ต้อนรับซื้อลาไฟต์มาให้ฉันหน่อย ปีไหนก็ได้”
“อ๋อ”
ตอนนี้นิตาค่อนข้างชื่นชมเจตต์
เธอรีบลุกขึ้นเดินออกไป
ปารีสเห็นนิตาเดินออกไปแล้ว ก็พูดขึ้นอย่างค่อนข้างกังวล “ประธานเจตต์ คลับนี้ถึงแม้ชนกไม่ได้เป็นคนเปิดบริการ แต่มัน เลี่ยงไม่ได้ที่จะมีคนรู้จักของชนกมาที่นี่ ถ้าคุณนิตา ไปบังเอิญ เจอ…..
“นายไม่ต้องเป็นห่วง นิตาไม่ได้โง่อย่างที่นายคิด
คำพูดของเจตต์ทำให้ปารีสยิ้มอย่างรู้สึกผิดเล็กน้อย
นิตามาถึงแผนกต้อนรับ สั่งเหล้าหนึ่งขวดตามที่เจต ขอ ขณะ ที่เตรียมจะกลับห้องส่วนตัว ก็เห็นร่างคุ้นเคยหนึ่งทันที
คือธาวิณี!
เธอเดินตามไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ธาวิณีไปห้องส่วนตัวอีกห้องหนึ่ง
เมื่อนิตาตามไปถึงประตูทางเข้า เห็นในนั้นมีผู้ชายไม่กี่คน คน ที่นั่งตรงกลางดูแข็งแรงบึกบึน มีโซ่ทองคล้องคอ ให้ความรู้สึก เหมือนพวกเศรษฐีใหม่
ธาวิณีเข้าไปก็พูดอย่างน่ารัก “คุณชายพันเทพ คุณโทรเรียก ฉันเร่งรีบแบบนี้ ฉันก็ต้องแต่งตัวเหมือนกันนะ”
“เธอเป็นแบบนี้แหละ ไม่ต้องแต่งตัวหรอก
เสียงของคนที่เรียกว่าคุณชายพันเทพหยาบกระด้างมาก
นิตาพบว่าเขาไม่ใช่คนฝั่งนี้ บางทีอาจจะเหมือนเจตต์ มาจาก ข้างนอก
ธาวิณีมาหาคุณชายพันเทพนี้ทำไม?
ก่อนหน้านี้ไม่นานคนของชนกลุ่มโจมตีเธอกับเจตต์ ตอนนี้รา วิณีมาที่นี่เพื่อเจอคุณชายพันเทพอะไรนี่ นิตารู้สึกว่ามันแปลกๆ
เธอก็ไม่กล้าอยู่ต่อ รีบนำไวน์แดงกลับไปที่ห้องส่วนตัวเจตต์ อย่างรวดเร็ว
เจตต์และปารีสกำลังคุยกันเรื่องอื่นแล้ว คุยกันเรื่องความรักนิดหน่อย
นิตาดึงแขนเสื้อเจตต์
เจตต์รู้สึกว่านิตา ในเวลานี้เหมือนผู้หญิงมากที่สุดเลย เขายิ้มขณะถามขึ้น “ทำไม?”
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ”
นิตาพูดเสียงทุ้ม
และในตอนนี้ ปารีสให้คนไปเปิดคาราโอเกะเริ่มเลือกเพลง เสียงดนตรีกลบเสียงนิตาอย่างรวดเร็ว
“อะไรนะ?”
เจตต่ได้ยินไม่ชัด
นิตาต้องแนบหูเจตต์แล้วตะโกน “ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ
ตอนที่ปารีสหันศีรษะกลับมา เห็นฉากนี้พอดี ก็รีบยิ้มขณะพูด ขึ้น “ประธานเจตต์ ผมว่าพวกคุณดูรักกันมาก ร้องเพลงด้วยกัน หน่อยไหมล่ะ”
ความเข้าใจผิดของคนอื่น เจตต์ไม่คิดจะอธิบาย เพราะอธิบาย ไปก็แค่ทำให้นิตา ในขณะเดียวกันก็ไม่สามารถรับประกันความ ปลอดภัยของนิตาได้ แค่ทำให้คนพวกนี้คิดว่านิตาเป็นผู้หญิง ของตัวเอง พวกเขาจะได้เกรงใจนิตาบ้าง และไม่คิดจะวางแผน ร้ายกับนิตา
อย่างไรแล้วผู้ชายที่นี่เก้าสิบเปอร์เซ็นต์เป็นคนบ้ากาม
นิตารู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก และเธออยากอธิบาย แต่เจต จับมือเอาไว้ทันที พูดขึ้น “ได้ เรามาร้องเพลงกัน แต่ฉันร้องเพี้ยน พวกนายอย่าหัวเราะเยาะฉันนะ” ขณะที่พูด เขาก็ดึงนิตาออกมา
“ฉันร้องเพลงไม่เป็น
นิตารู้สึกค่อนข้างอาย
“ไม่เอาหน่า ฉันเคยได้ยินคุณร้องเพลงพื้นบ้าน เพราะมากเลย ทำไม? ไม่อยากร้องคู่ฉันเหรอ หรืออยากร้องคู่กับคนในนี้?”
เจตต์นั้นเพื่อให้ทุกคนรู้ว่านิตาเป็นของเขา จึงต้องร้องเพลง กับเขา ผู้ชายคนอื่นจะได้ไม่วางแผนร้ายกับนิตา
อย่าคิดว่าเขาไม่พูดแล้วจะมองไม่ออก ในบรรดาคนที่ปารีส
พามา มีชายสองคนที่ไม่ละสายตาออกจากนิตาอยู่ตลอดเลย
นิตาเป็นคนที่นรมน ให้เขาดูแลให้ดี ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา เขาจะ อธิบายให้นรมนฟังไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นเขาเองก็รู้สึกว่านิตาเป็น คนไม่แย่ ไม่ควรโดนไอ้คนโฉดพวกนี้มันโหยหา
แต่สิ่งที่เจตต์ไม่รู้วัฒนธรรมบ้านเกิดนิตามีแค่คู่รักเท่านั้นที่จะ ร้องเพลงคู่กันได้
เธอรู้สึกค่อนข้างอาย
“เจตต์ ฉันร้องเพลงไม่ได้จริงๆ
“อะไรคือร้องไม่ได้? เร็วเข้า!!
แววตาเจตต์มีความหมายแฝงเล็กน้อย เสียดายที่นตาไม่
เข้าใจ
เธอรู้สึกไอคิวตัวเองลดลงหลังจากมาที่นี่
“เราร้องเพลงกันดีกว่า”
สิ้นสุดคำพูดของเจตต์ ปารีสก็ยิ้มขึ้นมา
“ประธานเจตต์ เพลงนี้มันไม่เป็นมงคลนะ เปลี่ยนเพลงเถอะ เอาเพลงดีกว่าไหม?”
“เพลงเก่าขนาดนี้เดาว่าปารีสอย่างนายร้องเป็นนะ
เจตต์ยิ้มเรียบๆ จับมือนิตาเอาไว้
นิตามองออกแล้ว วันนี้ไม่ร้องเพลงไม่ได้ เธอนึกถึงธาวิณีและ คุณชายพันเทพคนนั้น กัดฟันถามขึ้น “ถ้าฉันร้องแล้ว คุณกลับไป กับฉันได้ไหม?”
เมื่อพูดคำนี้จบ ก็ทำให้พวกปารีสสุขใจทันที
“ประธานเจตต์ คุณนิตา คิดว่าเราขวางหูขวางตาแล้ว อยาก อยู่กับคุณสองต่อสองนะ
“ช่วยไม่ได้ ฉันหล่อเกินไปนี่
คำพูดของเจตต์ทำให้นิตาเกือบเป็นลม
เห็นว่านิตาจะรุนแรงแล้ว เจตต์ก็รีบพูดขึ้น “โอเคๆๆ ร้องจบ เพลงนี้ ฉันจะพาคุณออกไป จริงๆ นะ ปกติไม่เคยเห็นคุณใจร้อน แบบนี้เลย”
เมื่อพูดคำนี้จบ คนอื่นก็หัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง
นิตารู้สึกหน้าตัวเองจะกลายเป็นกุ้งสุกแล้ว ทั้งชีวิตจะร้อนรน ใจขึ้นมาแล้ว
เธอจ้องเขม็งเจตต์ ต้องเลือกเพลงหนึ่งในนี้ มันเป็นเพลงพื้น บ้านของพวกเขา
นิตาคิดในใจ คุณอยากร้องเพลงใช่ไหม? ร้องเลยสิ ฉันจะดู ว่าคุณจะร้องยังไง ถึงตอนนั้นคนขายขี้หน้าไม่ใช่ฉัน เมื่อเจตต์เห็นนิตาเลือกเพลงพื้นบ้านก็ตกตะลึงทันที มองนิตา
อย่างมีความหมายลึกซึ้งแล้วพูดขึ้น “ตั้งใจใช่ไหม?”
“แล้วยังไง? ยังไง? ร้องไม่เป็นใช่ไหม? งั้นก็ช่างเถอะ เรากลับ กัน”
นิตาพูดขณะจะวางไมค์ลง
เจตต์กลับยิ้มขณะพูดขึ้น “ล้อเล่นน่ะ ไม่มีอะไรที่ฉันทำไม่เป็น ขณะที่พูด เขาก็หยิบไมค์ขึ้นมาร้องเพลงทันที
นิตาตกตะลึงไปทั้งร่าง
ทำไมเธอคิดไม่ถึง แม้แต่เพลงนี้เจตต์ก็ร้องเป็น
เห็นแววตาประหลาดใจของนิตา ในใจเจตต์ก็มีความสุขมาก
เขาจะไม่บอกนิตาว่าครั้งหนึ่งเขาเคยมีเพื่อนร่วมรบฝั่งนี้ เพลง นี้เพื่อนร่วมรบคนนั้นร้องกรอกหูเขามาสามปี
ถ้าเขาร้องไม่เป็น นั่นก็ประหลาดแล้วจริงๆ
พวกปารีสเห็นเจตต์ร้องเพลงดีมาก ก็ปรบมือให้อย่างช่วยไม่
ได้
นิตาตะลึงอยู่ตรงนั้น ทันใดนั้นก็รู้สึกหดหูเล็กน้อย บนโลกใบนี้มีอะไรที่เจตต์ทำไม่เป็นอีกไหม? ทำไมมีผู้ชายแบบนี้ได้นะ
ทําเป็นทุกอย่าง หน้าตาก็หล่อมาก บ้านก็ฐานะดีมาก จะทำให้ คนอื่นใช้ชีวิตอย่างไร?
เห็นท่าทางหดหูของนิตา เจตต์ก็ยิ้มขณะพูดขึ้น “รับนะ!”
ไม่มีทางเลือก นิตาก็ต้องร้องเพลงรับ
ต้องบอกเลยว่า การร้องคู่ของพวกเขานั้นเข้ากันได้ดีมาก มี ความกลมกลืน เหมือนเป็นแฟนกันจริงๆ
เพลงพื้นบ้านหนึ่งเพลงจบลง เจตต์ก็รู้สึกคอจะแห้งแล้ว เพลงนี้ที่นิตาเลือกใช้เสียงมากเกินไป พวกเขาไม่ได้พักอยู่ตั้ง
นาน
ดื่มน้ำหนึ่งอีก ก็เห็นนิตาดึงแขนเสื้อตัวเองให้เขาเดินไป ปารีสรีบพูดขึ้น “พี่สะใภ้ เล่นกันอีกเดี่ยวสิ”
เขาเรียกนิตาว่าพี่สะใภ้ทันที
นิตาหน้าแดงมาก โชคดีที่ผิวค่อนข้างคล้ำ ไม่มีใครเห็น ไม่ อย่างนั้นจะกระอักกระอ่วนมากจริงๆ
เจตต์มองเห็นอะไรบางอย่างจากแววตาร้อนรนของนิตา
น่าจะเกิดเรื่องอะไรบางอย่างจริงๆ
“ช่างเถอะ ปารีส เธอรีบอยากให้ฉันซื้อกระเป๋าใบนั้นให้เธอ เราไปก่อนนะ มื้อนี้ฉันเลี้ยง ไม่ต้องเกรงใจฉันล่ะ ที่ฉันบอกไป นายก็ไปคิดให้ดี กลางคืนก็โทรมาหาฉัน ถ้าพรุ่งนี้เช้าฉันยังไม่ ได้รับสายจากนาย ฉันจะไปหาคนอื่น”
ค่าพูดของเจตต์ทำให้ปารีสทำสีหน้าค่อนข้างเคร่งขรึม
“ได้ ผมจะคิดดู”
เจตต์พานิตาออกมาจากห้องส่วนตัว
เดิมทีเขาตั้งใจจะพานตาออกจากที่นี่ ใครจะไปรู้ว่านิตากลับ หยุดชะงักระหว่างทาง ชี้ไปที่อีกห้องส่วนตัวหนึ่งแล้วพูดขึ้น “ตอนที่ออกมาเอาเหล้าฉันเห็นธาวิณี เธอไปที่ห้องส่วนตัวนั้น และในนั้นมีผู้ชายที่ไม่เหมือนคนดี ฉันได้ยินธาวิณีเรียกเขาว่า คุณชายพันเทพ คุณว่าธาวิณีกำลังคิดแผนจัดการอะไรเราอีกหรือ เปล่า?”
คิ้วเจตต์ขมวดเล็กน้อย
ตามเหตุผลแล้ว ตอนที่พวกเขามาที่นี่และตอนที่กรีนกลับไปรายงานนั้นพอๆ กัน ถึงแม้กรีนโทรศัพท์บอกพวกเขาว่าการ ดำเนินการล้มเหลว ธาวิณีก็ไม่มีทางออกมาหาผู้สมรู้ร่วมคิดเร็ว ขนาดนี้หรอก
แต่เพื่อระมัดระวัง เจตต์ก็ตัดสินใจป้องกันสักหน่อย
“คุณรอฉันที่นี่ ฉันจะไปดูหน่อย
“อย่าเลย คุณจะเข้าไปทำไม? คุณไม่กลัวธาวิณีเห็นคุณเห รอ?”
นิตารู้สึกมีความเป็นไปได้ว่าสมองเจตต์อาจมีปัญหา
เจตต์ยิ้มขณะพูดขึ้น “ฉันมีวิธีของฉัน อย่าไปไหนนะ อยู่ที่นี่ ถ้า เจอคนคุ้นเคย ก็บอกว่าฉันไปเข้าห้องน้ำ
“อ่อ คุณระวังด้วยนะ
นิตาอดเป็นห่วงเจต ไม่ได้
เจตต์พยักหน้าแล้วเดินไป
ประตูห้องส่วนตัวปิดสนิท ประตูทางเข้ามีบริกรยืนอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นเจตต์เดินมา ก็ทักทายอย่างเคารพ
“ลูกค้าครับ ห้องส่วนตัวของเราต้องการความเงียบสงบ ได้ โปรดไปที่อื่น”
“ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ
เจตต์พูดขึ้นอย่างไม่ยี่หระ
บริกรรีบพูด “ขอโทษจริงๆ ครับ ห้องทางทิศใต้ฝั่งนี้มีคนใช้ หมดแล้ว ถ้าคุณอยากเข้าห้องน้ำ สามารถไปที่ชั้นหนึ่งได้ครับ
ขณะที่พูด ประตูห้องส่วนตัวก็เปิด
“บริกร เอาเหล้ามา
ลูกน้องคนหนึ่งสั่งบริกร
ฉวยโอกาสจากช่องว่างนี้ เจตต์มองด้านในหนึ่งครั้ง ธาวิณีนั่ง อยู่ข้างๆ ชายหยาบคายคนหนึ่ง ฝ่ามือใหญ่ของชายคนนั้นกำลัง นวดต้นขาเธออยู่
ธาวิณีมองเขาด้วยใบหน้าประจบสอพลอ ยินยอมกับการกระ ทําเขาโดยปริยาย
เจตต์หันตัวเดินไปอย่างรวดเร็ว
คุณชายพันเทพนั่นทำไมหน้าตาคุ้นๆ?
แต่ในช่วงเวลาหนึ่งเขานึกไม่ออกว่าคนคนนี้เป็นใคร และในตอนนี้ ธาวิณีก็เหลือบมองมานอกประตู เห็นแผ่นหลัง เจตต์พอดี
เจตต์มาที่นี่ได้อย่างไร?
เขาเห็นอะไรไปบ้าง?
“คุณชายพันเทพ ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ
ขณะที่พูด ธาวิณีก็จะลุกขึ้น แต่คุณชายพันเทพกดเธอไว้บนโซฟาทันที
“ไปเข้าห้องน้ำอะไรกัน ฉันยังไม่สุขใจเต็มที่เลยนะ”
ขณะที่พูด เขาก็จูบธาวิณี
ธาวิณีก็ไม่กล้าคัดค้าน ปล่อยให้เขาทำตามใจ แต่ในใจกลับ กังวลอยู่ตลอดเวลา
เมื่อเจตต์ออกมาแล้ว นิตาก็รีบมองด้านหลังเขา ถามขึ้นอย่าง กังวล “เป็นยังไงบ้าง?
“ออกไป ค่อยว่ากัน”
เจตต์พานิตารีบเดินไปที่ประตู เพราะเดินรีบร้อนเกินไป จึงเดิน ชนคนฝั่งตรงข้าม
ผลสุดท้าย เขาก็เกิดเรื่องเศร้าแล้ว
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ