บทที่ 675 อย่ารอช้าคุณรีบไปหาเธอเลย
สำหรับความรู้สึกกิมจิ นรมนไม่ได้คิดถึงเลย อย่างไรแล้วครั้งนี้ก็ เป็นเรื่องด่วน ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่คุยกับกิมจิแน่นอน
นรมนส่งข้อความให้บริศร์ ถามบุรีศร์ว่าส่งแผนที่หมู่บ้าน น้าขาวให้เธอได้ไหม
บุริศร์อยู่ระหว่างทางกำลังมาแล้ว
เขาเห็นวีแชทนรมน เมื่อเห็นโทรศัพท์ในมือ ก็อดไม่ได้ที่จะ ส่ายหน้า ถามขึ้น มีแผนที่ก็ไม่มีประโยชน์ ภูมิประเทศใน หมู่บ้านมันซับซ้อนมาก ต้องให้สักคนเข้าไปสำรวจ
“อ่อ งั้นฉันรอคนของกิมจิค่อยว่ากัน
คำพูดนรมนทำให้บริศร์ชะงักไปสักพัก แต่มุมปากก็ยกขึ้นเล็ก น้อย
ตอนนี้นรมนเลิกสะเพร่าแล้ว สามารถสงบลงได้ การ เปลี่ยนแปลงนี้ทำให้บริศร์ยินดีมากจริงๆ พอคิดว่านรมนได้รับ การฝึกมาจากตน ก็ยิ่งรู้สึกภูมิใจในตัวเอง
“อืม คุณทำแบบนี้ถูกแล้ว รอฉันนะ ฉันจะถึงแล้ว”
“คุณมาเหรอ?”
นรมนประหลาดใจเล็กน้อย
“นี่คุณพูดอะไรไร้สาระ? คุณมา แล้วฉันไม่มาได้เหรอ? ฉันไม่ห้ามให้คุณมาช่วยคน และไม่ได้บอกว่าจะให้คุณทำคนเดียวสัก หน่อย?!”
เห็นบริศ พูดแบบนี้ สีหน้านามนอบอุ่นเล็กน้อย
“โอเค ฉันจะรอคุณ ฉันจะส่งตำแหน่งให้คุณ คุณมาหาฉัน ใน หมู่บ้านน้ำขาวมีการเฝ้าระวังแล้ว ตอนนี้เราผลีผลามเข้าไปไม่ได้ และฉันได้ยินว่านลินเป็นคนให้พวกมันทำแบบนี้ ถ้าตอนนี้ฆ่าคน ไม่ผิดกฎหมาย ฉันอยากจะผ่านลินจริงๆ
ความรู้สึกของนรมนบุริศ เข้าใจ
เขาก็คิดแบบนี้เช่นกัน แต่สุดท้ายแล้วที่นี่ก็ทำบางอย่างตามที่ คาดหวังไม่ได้
“รอก่อน นลินนั่นต้องได้รับผลกรรม
*ได้รับผลกรรมเหรอ? รอให้พระเจ้าลงโทษเธอ นั่นก็สายไป
จริงๆ แล้วล่ะ”
นรมนไม่เคยโกรธเคืองขนาดนี้มาก่อน
“เรื่องของนลินเดี๋ยวค่อยว่ากันทีหลัง ตอนนี้ช่วยคนสำคัญ ที่สุด ส่งตำแหน่งให้ฉัน ฉันจะถึงแล้ว
นรมนเห็นวีแชทที่บุริศร์ส่งมา ก็รีบส่งตำแหน่งของตัวเองให้ เขา
เมื่อทั้งคู่เจอกัน บุริศร์พบว่าห่างจากหมู่บ้านน้ำขาวแค่ห้า กิโลเมตร
ในขณะเดียวกัน คนของกิมจิก็มาถึงแล้ว
เมื่อนรมนเห็นกิมจิก็ไม่มีสีหน้าใดๆ ก็แสดงท่าทางพูดกับบุรี ศ โดยตรง “คุณบอกพวกเขา
บุรีศร์กางแผนที่หนึ่งตรงหน้าพวกเขา แล้วพูดขึ้น “นี่คือแผนที่ หมู่บ้านน้ำขาว แต่ช่วงไม่กี่ปีมานี้ด้านในมันเกิดการเปลี่ยนแปลง ครั้งใหญ่ ตอนนี้เราต้องการคนเข้าไปสำรวจสักหน่อย ไม่ว่าจะ เป็นสถานที่กักขังมายด์ หรือสิ่งอำนวยความสะดวกด้านใด เรา ต้องแน่ใจทั้งหมด ดังนั้นพวกนายเป็นคนนำ
กิมจิได้ยินถึงตรงนี้ ก็รีบพูดขึ้น “ฉันเอง!”
แววตาเขาจ้องมองนรมนตลอดเวลา
ถ้าเป็นเมื่อก่อน นรมนจะต้องให้เขาระวังตัวแน่นอน แต่ตอนนี้ นรมนไม่ได้เงยหน้าเลย ราวกับไม่รู้จักเขา และดูเหมือนไม่ได้ยิน สิ่งที่เขาพูดด้วย
สีหน้าท่าทางห่างเหินนี้ทำให้ในใจกิมจิรู้สึกอึดอัดมาก เขารู้เขาไม่สามารถตำหนินรมนได้
บุริศร์มองแววตาที่กิมจิมองนรมน ก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่ ไม่ได้พูดอะไร
“ใครไปก็ไม่สำคัญ ตอนนี้หลักๆ คือต้องเข้าไปให้ได้ ถ้า หมู่บ้านน้ำขาวไม่ไว้วางใจเตรียมซุ่มโจมตีรอพวกเราเข้าไปช่วย นายจะหาข้ออ้างอะไรเข้าไป?”
ในขณะเดียวกัน คนของกิมจิก็มาถึงแล้ว
เมื่อนรมนเห็นกิมจิก็ไม่มีสีหน้าใดๆ ก็แสดงท่าทางพูดกับบุรี ศ โดยตรง “คุณบอกพวกเขา
บุรีศร์กางแผนที่หนึ่งตรงหน้าพวกเขา แล้วพูดขึ้น “นี่คือแผนที่ หมู่บ้านน้ำขาว แต่ช่วงไม่กี่ปีมานี้ด้านในมันเกิดการเปลี่ยนแปลง ครั้งใหญ่ ตอนนี้เราต้องการคนเข้าไปสำรวจสักหน่อย ไม่ว่าจะ เป็นสถานที่กักขังมายด์ หรือสิ่งอำนวยความสะดวกด้านใด เรา ต้องแน่ใจทั้งหมด ดังนั้นพวกนายเป็นคนนำ
กิมจิได้ยินถึงตรงนี้ ก็รีบพูดขึ้น “ฉันเอง!”
แววตาเขาจ้องมองนรมนตลอดเวลา
ถ้าเป็นเมื่อก่อน นรมนจะต้องให้เขาระวังตัวแน่นอน แต่ตอนนี้ นรมนไม่ได้เงยหน้าเลย ราวกับไม่รู้จักเขา และดูเหมือนไม่ได้ยิน สิ่งที่เขาพูดด้วย
สีหน้าท่าทางห่างเหินนี้ทำให้ในใจกิมจิรู้สึกอึดอัดมาก เขารู้เขาไม่สามารถตำหนินรมนได้
บุริศร์มองแววตาที่กิมจิมองนรมน ก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่ ไม่ได้พูดอะไร
“ใครไปก็ไม่สำคัญ ตอนนี้หลักๆ คือต้องเข้าไปให้ได้ ถ้า หมู่บ้านน้ำขาวไม่ไว้วางใจเตรียมซุ่มโจมตีรอพวกเราเข้าไปช่วย นายจะหาข้ออ้างอะไรเข้าไป?”
บริศ รีบพูดอธิบาย “ไปบ้านเธอมาจริงๆ ฉันบันทึกวีดีโอไว้ ด้วย ดูสิ” ขณะที่พูด เขาก็เอาวิดีโอที่บันทึกเมื่อครู่นี้ให้นรมน
นรมนถึงได้ปล่อยมือ
เธอเปิดวิดีโอ เห็นในบ้านนลินหรูหรามาก
บุริศร์โล่งอก แล้วพูดต่อ “ก่อนหน้านี้ไม่นานฉันให้กิมจิตรวจ สอบที่อยู่บ้านนลิน ให้คนของเขาสร้างอุบัติเหตุ คุณก็อยู่ไม่ใช่เห รอ? ตอนที่กิมจิให้ที่อยู่กับฉัน ฉันก็ออกมาพอดี ขณะที่คิดว่าจะ เข้าหมู่บ้านยังไง ก็แวะไปบ้านเธอ เธอไม่อยู่บ้านพอดีฉันก็เลย เข้าไป หยิบสร้อยข้อมือเธอออกมาหนึ่งเส้น ฉันได้ยินว่าสร้อยข้อ มืออันนี้เป็นสร้อยโปรดของนลิน ตอนเพิ่งมาที่นี่ โศชัยพานลินไป ชื้อที่ตลาดหยกแข็ง ดังนั้น โดยต้องรู้จักแน่นอน
นรมนได้ยินคําอธิบายยาวเหยียดของบริศร์ ก็คลายความ สงสัยแล้ว
เธอหันศีรษะกลับไปทันที เห็นคนของอาณาจักรรัตติกาลที่กิม จิพามากำลังมองพวกเขาสองคน ราวกับบริศ กลัวภรรยาเขา มาก ราวกับเธอเด็ดเดี่ยวและไม่มีเหตุผลอย่างมาก
นรมนรู้สึกกลัดกลุ้มทันที
ภาพลักษณ์ของเธอน่ะภาพลักษณ์
บุริศร์กลับมีความสุขเป็นพิเศษ นรมนยิ่งเป็นแบบนี้ เขายิ่งมี ความสุข นี่แสดงว่านรมน ใส่ใจเขามากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว
เขารู้สึกว่าตัวเองมีแนวโน้มเป็นมาโซคิสม์
เห็นบุรีศร์ยิ้มเหมือนไม่เต็มบาท บรมนก็เอาโทรศัพท์ยัดใน อ้อมแขนเขา จากนั้นก็เดินออกไปจากศาลาชั่วคราว
บุริศร์ก็ไม่สนใจ และพูดกับคนเหล่านั้นของอาณาจักรรัตติกาล ว่า “เห็นไหม? ภรรยาในบ้านมีความสุขแล้ว ก็จะสร้างโชคสร้าง เงินได้มากมาย”
คนอื่นเม้มปากยิ้ม ไม่เชื่อว่าตรงหน้านี้คือบริศร์ที่มีฝีมือโหด เหี้ยม ในตำนาน
บุริศร์ก็ไม่มีอารมณ์และเวลาคุยเล่นกับพวกเขา เขารีบตามนร มนออกไป
“มองอะไรน่ะ?”
เขาโอบเอวบางของนรมนจากด้านหลัง โดยไม่รู้ตัว
นรมนพบว่า ช่วงนี้การกระทำแบบนี้ของบริศร์เป็นธรรมชาติ มากขึ้นเรื่อยๆ
เธอหันศีรษะกลับมาเหลือบมองบุริศร์ บุริศร์แสร้งทำเป็นไม่ เห็น ไม่รู้อะไรทั้งนั้น ถามต่อว่า “ที่นี่วิวสวยมากเลยเนอะ?”
สําหรับพฤติกรรมเล่ห์เหลี่ยมของบุริศร์ นรมนทำได้แค่ถอน หายใจ จากนั้นก็หันศีรษะไป แล้วเอาร่างพิงอ้อมอกบุรีศร
เธอแสดงท่าทางพูดขึ้น “ไม่รู้ว่ามายด์เป็นยังไงบ้าง ฉันรู้สึกว่า เธอเดือดร้อนเพราะเราตลอดเลย”
“พูดว่าเดือดร้อนไม่ได้หรอก ไม่ต้องเป็นห่วงนะ เราจะช่วยเธอ ออกมาให้ได้
บริศร์รู้ว่านรมนมีความรู้สึกพิเศษต่อมายด์ โดยเฉพาะตอนนี้ เธอเหมือนกับมายด์ เป็นคนให้เหมือนกัน ความรู้สึกนั้นคาดว่ามี แค่พวกเขาเท่านั้นที่เข้าใจมันอย่างลึกซึ้ง
นึกถึงเสียงนรมน บุริศร์ก็ลังเลที่จะพูด
เขามักรู้สึกว่าการมาของมิลินนั้นรวดเร็ว แต่เดินจากไปอย่าง มีลับลมคมใน
นรมนอยากจะฟื้นฟูเสียงของเธอ แต่หลังจากมิลินมา ทำไม เธอถึงไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป?
นี่มันแปลกมาก
บุริศร์เคยถามมิลินเป็นการส่วนตัว แต่มิลินไม่พูด วันนี้มันลิน
ไปแล้ว คำถามนี้ก็ยังอยู่ในใจบริศ ตลอดเวลา
เขาอยากจะเปิดหัวใจนรมนมาดูว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ กำลัง กลัวอะไรอยู่ แต่เขารู้ว่าเขาในตอนนี้ทำสิ่งนี้ไม่ได้
ถึงแม้ตอนนี้นรมนจะสนิทกับเขามาก และเหมือนกลับไปยัง อดีต แต่หลายอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ทัศนคติในการจัดการ เรื่องราวของนรมนนั้นเป็นอิสระมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่พึ่งพาเขามาก ขึ้นเรื่อยๆ
เรื่องของคุณนายทวีทรัพย์ธาดาเป็นเรื่องติดค้างระหว่างพวก เขาอยู่ตลอดเวลา เรื่องนี้ถ้าไม่แก้ไขมัน พวกเขาก็จะไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนได้ตลอดไป แต่เรื่องนี้มันไม่มีทาง แก้ไขเลย เขาไม่ใช่เทพเจ้า ไม่มีทางทำให้คุณนายทวีทรัพย์ธาดามีชีวิต กลับมาอีกครั้งได้ ทำได้แค่ภาวนาให้วันเวลาผ่านไปแบบนี้ต่อไป
เรื่อยๆ เขาจะได้เจาะเข้าไปในหัวใจนเมนทีละนิด เปิดปมในใจ
เธอ
นรมนูพิง ในอ้อมอกบริศร์ ไม่รู้อย่างแน่นอนว่าบริศร์กำลังคิด อะไรในตอนนี้ เธอแค่มองไปทิศทางหมู่บ้านน้ำขาวด้วยความ กังวล
ทั้งสองคนยืนอยู่ตรงนั้นอย่างครุ่นคิด ราวกับเป็นวิวทิวทัศน์ที่ งดงาม ดึงดูดความสนใจคนที่สัญจรไปมา
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงไม่สังเกตเลย
เมื่อกิมจิกลับมาในที่สุด นรมนก็ตื่นเต้นเล็กน้อย แต่เมื่อเผชิญ หน้ากับกิมจิก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ไม่สนใจกิมจิเลยด้วยซ้ำ
บุริศร์รีบถามขึ้น “เป็นยังไงบ้าง?
“ตรวจสอบแล้ว มายด์โดนขังไว้ในศาลเจ้าหมู่บ้านน้ำขาว พวกเขา ศาลเจ้าห่างจากทางเข้าหมู่บ้านประมาณเจ็ดแปดร้อย เมตร แต่ระยะทางนี้มีคนอยู่เยอะมาก ดูเหมือนกำลังเล่นไพ่นก กระจอกคุยเล่นกัน แต่มีท่อเหล็กซ่อนไว้ข้างๆ ภูมิประเทศ ในนี้ ค่อนข้างซับซ้อน ด้านหลังหมู่บ้านน้ำขาวเป็นภูเขาใหญ่ ถ้าพวก มันต้องการวิ่งหนีก็สามารถอพยพได้ตลอดเวลา แต่ถ้าเราอยาก หนีไปจากที่นี่ไม่สามารถทำได้ เพราะได้ยินว่าในป่ามีอากาศที่เป็นพิษ คนเหล่านี้อาศัยอยู่ที่นี่ตลอด มีวิธีแก้ไขอากาศเป็นพิษได้ อยู่แล้ว แต่ถ้าเราเข้าไปมีแต่จะแย่เอา
ได้ยินคำพูดกิมจิ นรมนและบริศร์ก็ขมวดคิ้วแน่นขึ้นอีกครั้ง
“หรือว่าไม่มีทางอื่นแล้วเหรอ?”
“ใช้กลยุทธ์ล้อมเวยช่วยจ้าวได้ไหม?” ทันใดนั้นนรมนก็แสดงท่าทางพูดขึ้น
เห็นนรมนูทําท่านี้ ดวงตากิมจิกแดงทันที ตำหนิตัวเองอย่าง หนักในหัวใจของเขา มันทำให้เขาไม่สามารถมองตานรมนได้ ตรงๆ
ถ้าตอนนั้นเขายืนข้างนรมน ตอนนี้ก็ยังสามารถได้ยินเสียงอัน ไพเราะของนรมนอยู่ใช่ไหม?
แต่เห็นนรมน ในตอนนี้ มีชีวิตอยู่ในโลกอันไร้เสียง ดันต้องมา รับมือกับคนที่พูดได้ ความรู้สึกเจ็บปวดนี้เขาจินตนาการได้ยาก มาก
แต่บุริศร์ไม่รู้ว่ากิมจิกำลังคิดอะไรอยู่ หลังจากเห็นความตั้งใจ ของนรมนก็ตกตะลึงอย่างช่วยไม่ได้
“กลยุทธ์ล้อมเวยช่วยจ้าวเหรอ? คุณหมายความว่า ให้เราไป สร้างความเดือดร้อนให้นลิน จากนั้นก็ให้โสธยย้ายคนออกไป?”
นรมนรีบพยักหน้า
บุริศร์พูดเสียงทุ้ม “แต่ตอนนี้นลินน่าจะเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์อยู่
“งั้นก็ไม่เป็นอะไร อย่ารอช้าคุณรีบไปหาเธอเลย
ท่าทางของนรมนทำให้บริศร์กลัดกลุ้มทันที
“คุณให้ฉันไปหานสินเหรอ? นรมน คุณบ้าไปแล้วหรือไง? คุณ ไม่รู้เหรอว่านลินคิดยังไงกับฉัน? ตอนนี้คุณจะให้ฉันไปทำไม?”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
