บทที่ 655 การลงมืออย่างไม่ทันตั้งตัว

บริศร์ขัดขวางนรมนเอาไว้ในขณะที่เธอตั้งใจออกจากบ้าน

“ผมรู้ว่าคุณอยากให้เสียงกลับมา ผมเองก็ร้อนใจยิ่งกว่าคุณ แต่ผู้เชี่ยวชาญคนนี้นิสัยไม่ดี มันยังมีวิธีอื่นอีกนะ คุณฟังผมเถอะ คุณอย่าไปเลย”

นรมนมองบุริศร์ตรงหน้า เธอรู้ว่าบริศร์ไม่มีทางพูดสิ่งเหล่านี้

เรื่อยเปื่อย แต่เธอรีบร้อนจริง ๆ

ถ้าพูดไม่ได้ตั้งแต่เกิดก็แล้วไป ตอนนี้มีโอกาสที่สามารถทำให้ ตนเองฟื้นคืนสภาพเดิมได้ ไม่ว่าอย่างไรเธอก็อยากลองดู

นโมนพยักหน้าให้บริศร์ จากนั้นยังคงเดินผ่านด้านข้างเขาไป

เหมือนเดิม ไปตามที่อยู่ที่ปัญญ์ให้เอาไว้

บริศ เห็นนรมนไม่ฟังตนเอง จึงรีบจัดกำลังคนคุ้มครองนรมน

เมื่อนรมนมาถึงประตูคลินิกชั่วคราวของผู้เชี่ยวชาญ ก็มอง เห็นเป็นคลับเฮาส์ที่สวยงาม หัวคิ้วของเธอขมวดเล็กน้อย

อาจเป็นเพราะผลจากคำพูดของบริศร์ นรมนรู้สึกเครียดเล็ก น้อย แต่ในเมื่อมาถึงแล้ว เธอจึงอยากลองเข้าไปดูสักหน่อย

นรมนสูดลมหายใจเข้าลึก เดินเข้าไปในคลินิก

เมื่อผู้เชี่ยวชาญเห็นนรมนก็อึ้งไปทันที อาจเป็นเพราะคิดไม่ ถึงว่าผู้หญิงหน้าตาสวยขนาดนี้จะเป็นใบ้
สายตาของเขาสํารวจไปทั่วเรือนร่างของนรมนอย่างไร้ ยางอาย

ก้นบึ้งในหัวใจของนรมนเกิดความรู้สึกรังเกียจขึ้นมาเป็น พิเศษ

แค่เห็นสายตาของคนตรงหน้าก็ทำให้คนรู้สึกอึดอัด เธอหันตัวเดินจากไป

เมื่อผู้เชี่ยวชาญเห็นนรมนจะออกไป จึงรีบก้าวขึ้นมาขวางเอา

ไว้

“คนสวย มาตรวจคอ ใช่ไหม? ยังไม่ได้ตรวจทำไมถึงจะกลับ แล้วล่ะ? ผมพอรู้จักภาษามือเล็กน้อย มันไม่สะดวกสำหรับพวก เราที่จะสื่อสาร”

ผู้เชี่ยวชาญพูดไปทำภาษามือไปด้วย

นรมนรีบตอบกลับไป “ไม่ตรวจแล้ว”

“ทำไมถึงไม่ตรวจแล้ว? ผมยังได้ตรวจให้คุณเลย มามามา ผมจะตรวจให้คุณอย่างดี”

พูดแล้วก็ไม่รอให้นรมนมีการตอบสนอง รีบดึงมือนรมนเดิน เข้าไปด้านใน

โอ้โฮ มือนี่นุ่มจังเลย!

ดวงตาของผู้เชี่ยวชาญฉายแววความมักมากเล็กน้อย อาจเป็นเพราะการเตือนล่วงหน้าของบริศร์ นรมนจึงรักษาระยะห่างกับผู้เชี่ยวชาญ เมื่อเห็นความมักมากในสายตาของเขา เธอจึงเตรียมป้องกันอยู่ในใจเรียบร้อยแล้ว

เข้ามาถึงในห้อง ผู้เชี่ยวชาญเทน้ำให้นรมนแก้วหนึ่ง

นรมนมองเห็นนิ้วของผู้เชี่ยวชาญขยับอย่างชัดเจน

ดวงตาของเธอลดต่ำลงทันที

แต่เดิมเธอไม่เชื่อข้อมูลของบุริศร์มากนัก ตอนนี้มองเห็นผู้ เชี่ยวชาญเป็นแบบนี้ นรมนรู้สึกผิดหวังอย่างยิ่ง

อาจเพราะตนเองหอบความหวังมามากมาย ตอนนี้มองเห็น นิสัยเป็นแบบนี้ ก็รู้ว่าทักษะทางการแพทย์คงจะไม่ดีไปกว่านี้ ถ้า ผู้เชี่ยวชาญคนนี้สามารถรักษาเธอได้ดีก็แล้วไป แต่เขายังอยาก ได้อย่างอื่นจากเธออีก นรมนรู้สึกรังเกียจ

เธอลุกขึ้นเดินไป

“อย่าไปเลยนะ คนสวย ดื่มน้ำก่อนแล้วค่อยว่ากัน

ผู้เชี่ยวชาญคว้าข้อมือของนรมนอีกครั้ง ฉวยโอกาสลูบคลำ อย่างดุเดือด และยังส่งน้ำไปตรงหน้าของนรมน

วันนี้สินค้าคุณภาพดีจริง ๆ

ผู้เชี่ยวชาญเบิกบานใจ แต่วินาทีต่อมา นรมนออกแรงดึงข้อ มือของเขาโดยตรง การต่อต้านด้วยการจับจุดสำคัญทำให้เขา ชิดติดกำแพง แย่งน้ำจากเขามาทันที บีบปากของผู้เชี่ยวชาญ และกรอกลงไป
“อย่านะ!

ผู้เชี่ยวชาญคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่สวยขนาดนี้จะฝีมือดีมาก ร้อง โหยหวนอยู่พักหนึ่ง จากนั้นนรมนก็กรอกน้ำเพิ่มให้เขาทันที ผู้ เชี่ยวชาญพยายามหลบหลีก

ดวงตาของนรมนมีความไม่แยแส

เธอสามารถยอมรับว่าเขาเป็นหมอกำมะลอได้ แต่ไม่สามารถ ทนให้คนคนนี้หมายของตนเอง

ผู้เชี่ยวชาญดิ้นไม่หลุด จึงตะโกนด่าออกมาด้วยความโกรธ “แกมันนังผู้หญิงทุเรศ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ เชื่อหรือไม่ว่าฉัน ทําให้แกตายได้! ”

นิสัยไม่ดี ปากยังเสียแบบนี้อีก

ดวงตาของนรมนหรี่ลง หมัดหนึ่งชกไปที่ท้องของเขาทันที

ผู้เชี่ยวชาญร้องโอดโอยเสียงดัง

นรมนเตะเขาไปที่กำแพง จากนั้นหันตัวเดินจากไป ไม่สนใจ ความเป็นความตายของเขาสักนิดเดียว

หัวใจเหมือนถูกหินก้อนใหญ่ทับเอาไว้ รู้สึกหดหูเหลือเกิน เมื่อออกมาจากคลับเฮาส์ นรมนมองเห็นบริศร์ที่กำลัง กระวนกระวาย

เมื่อเขามองเห็นนรมนปลอดภัยจึงถอนหายใจออกมาอย่าง โล่งอก
“ผมจะไปส่งคุณกลับ

“ไม่ต้อง”

นรมนปฏิเสธทันที

คอไม่สามารถฟื้นคืนสภาพเดิมได้ นรมนรู้สึกหดหู่อย่างยิ่ง วัน นี้มองเห็นบริศ เธอก็นึกถึงคุณนายตระกูลโตเล็กที่ทำให้เธอ กลายเป็นแบบนี้ รู้สึกขัดแย้งในใจ

บริศร์รู้ปัญหาในใจของเธอ เห็นเธอเป็นเช่นนี้จึงไม่บังคับไป

ส่งเธอ เพียงแต่ตามหลังรถของนรมน ไปส่งเธอกลับบ้าน

นรมนกลับมาถึงตระกูลเจริญไชย คมทิพย์กับปัญญูต่างแปลก

ใจมาก

“พี่นรมน ทำไมถึงกลับมาเร็วจัง? ”

“นรมน ผู้เชี่ยวชาญคนนั้นบอกว่าไงบ้าง? ”

นรมนมองเห็นสองพี่น้องที่มีน้ำใจตรงหน้า จึงเกรงใจที่จะบอก พวกเขาว่ามีปัญหากับนิสัยของผู้เชี่ยวชาญ ทำได้เพียงส่ายหน้า และตอบกลับไปด้วยภาษามือ “ครั้งต่อไปหาผู้เชี่ยวชาญคนอื่น”

“ไม่ดีเหรอ? แต่ผมได้ยินมาว่าผู้เชี่ยวชาญคนนี้โด่งดังในด้าน

นี้จริง ๆ นะครับ”

ปัญญ์ลูบศีรษะอย่างหดหู่ใจ

คมทิพย์พูดอย่างเสียดาย “ไม่เป็นไร โลกใบนี้กว้างใหญ่ ไพศาล มักจะมีวิธีเสมอ ที่นี่ไม่ดี พวกเราก็รอที่ต่อไป
นรมนอยากยิ้มให้ดูปกติ แต่ในใจรู้สึกไม่ดีมากๆ

“ฉันจะขึ้นไปพักข้างบนสักหน่อย

นโมนทําภาษามือ จากนั้นจึงขึ้นไปข้างบน

คมทิพย์รู้ว่าเธอต้องรู้สึกผิดหวังมาก แต่ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะ

ปลอบใจเธออย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งวันนี้ทางฝั่งห้างร้านยังมี กิจกรรมเป็นกรณีพิเศษที่เธอต้องไปดูสักหน่อย

เธอรู้ว่านรมนจะสามารถผ่านไปได้ จึงให้ปัญญ์ดูแลเอาใจใส่ นรมนมากหน่อย ส่วนตนเองก็ออกไป นรมนกลับมาถึงห้อง ทิ้งตัวลงบนเตียง เธอมองไปที่เพดาน ในใจรู้สึกเป็นทุกข์อย่างยิ่ง เธอจะไม่สามารถพูดได้ไปตลอดชีวิตจริง ๆ ใช่ไหม?

นรมนลูบลําคอของตนเอง มักจะไม่สามารถยอมรับได้ว่านี่คือ เรื่องจริง

เสียงเฟซบุ๊ก ในมือถือดังขึ้น

นรมนเหลือบมอง พบว่าเป็นบุริศร์ขอเพิ่มเพื่อน

เธอโยนมือถือทิ้งด้านข้าง ขี้เกียจดูแล้ว

ไม่ทันรู้ตัว เธอก็หลับไป

เมื่อตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเหนื่อยมากเป็นพิเศษ พระอาทิตย์ตกดินไป แล้ว ด้านนอกมีเสียงดังเอะอะโวยวาย
นรมนสงสัย และรู้สึกว่าหนึ่งในเสียงนั้นดูคุ้นหูเป็นพิเศษ เธอลุกขึ้นเดินลงไปชั้นล่าง มองเห็นผู้ชายสองคนกับผู้หญิง หนึ่งคนกำลังร้องตะโกนอยู่ที่ประตูตระกูลเจริญไชย นรมนสังเกตดี ๆ คิดไม่ถึงว่าในผู้ชายสองคนนั้นจะมีผู้ เชี่ยวชาญคนนั้น

นโมนขมวดคิ้ว

เนื่องจากใบหน้าของผู้เชี่ยวชาญเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ แค่ มองก็รู้ว่าถูกคนย่อยมา แต่เธอแค่เพียงต่อยท้องของผู้เชี่ยวชาญ หมัดเดียว และถีบเขาหนึ่งที่ทำไมใบหน้าของเขาถึงปรากฏรอย ฟกช้ำมากมายแบบนี้

ทันใดนั้นเอง ผู้เชี่ยวชาญที่มองเห็นนรมน

“เธอนั้นไง ผมตั้งใจจะตรวจคอ ให้เธอดี ๆ คิดไม่ถึงว่าเธอจะ ลงมือทำร้ายผม! คุณปัญญ์ ถ้าผมไม่เห็นแก่หน้าคุณผมคงไม่มา หรอก วันนี้ผมยกเลิกสัมมนาทางวิชาการที่นั่นทั้งหมดแล้ว ตั้งใจ มาตรวจคอ ให้เพื่อนของคุณโดยเฉพาะ เธอกลับทำกับผมแบบนี้ คุณบอกมาว่าจะทำอย่างไรดี?

ผู้เชี่ยวชาญโวยวายด้วยความโมโห ทันใดนั้นเองผู้หญิงด้านข้างเธอก็เสียงดังขึ้นมา

ฉันจะบอกพวกคุณนะ วันนี้ถ้าไม่ชดใช้ค่าเสียหายให้ลุงของ ฉัน พวกคุณอย่าคิดว่าจะได้อยู่กันอย่างมีความสุขเลย ฉันจะเอา เรื่องนี้ไปลงอินเทอร์เน็ต ให้ทุกคนรู้ว่าพวกคุณตระกูลเจริญไชยชอบใช้อานาจรังแกคน”

นรมนเหลือบมองผู้หญิงด้านข้างผู้เชี่ยวชาญอย่างตั้งใจ เธอ จําได้ทันทีว่าคนนี้คือใคร

แก้วตา!

คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นหลานสาวของผู้เชี่ยวชาญ

เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ กาเข้าฝูงกา หงส์เข้าฝูงหงส์

พวกเขาตระกูลเขียวสุทธิไม่มีใครดีสักคน

มาถึงตอนนี้ นรมนมองเห็นบางอย่าง สองคนนี้น่าจะมาขูดรีด

นับว่าตระกูลเจริญไชยเป็นครอบครัวที่มีหน้ามีตาในเมือง คนครึ่งหนึ่งของสังคมชั้นสูงไม่ต้องการให้ภาพลักษณ์ที่ไม่ดีเผย แพร่ออกไป ดังนั้นพวกเขาจึงวางแผนใช้โอกาสจากเรื่องนี้มาขอ

เงิน

นึกถึงความโลภของแก้วตา ดวงตาของนรมนหรี่ลงเล็กน้อย

ปัญญูรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

“ไม่นะ คุณแน่ใจว่าพี่นรมนของผมต่อยคุณเหรอ? เธออ่อน โยนแบบนี้ จะต่อยคุณได้อย่างไร? คุณทำอะไรพื้นรมนของผม หรือเปล่า? ”

ผู้เชี่ยวชาญหันหน้าหนีทันที แววตาคลุมเครือ

“ทำอะไรที่ไหน ผมแค่จะตรวจให้เธอ แต่ผมยังไม่ทันได้ทำ เธอก็ต่อยผมแล้ว ผมว่าเธอไม่ได้คอไม่ดี แต่สุขภาพจิตไม่ดี เธอควรไปแผนกจิตเวช”

ผู้เชี่ยวชาญยิ่งพูดยิ่งโมโห เหมือนได้รับความไม่เป็นธรรม อย่างยิ่ง

ในขณะนั้นเอง นรมนก้าวขึ้นมาทันที คว้าคอเสื้อของผู้ เชี่ยวชาญ ยื่นมือขึ้นมาโบกไปตรงหน้าของเขา “เพียะเพียะเพี

ยะ”

การกระทําของนรมนรวดเร็วและแม่นยำมาก ทำให้ทุกคน ตะลึงไปชั่วขณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญญ์

เขาไม่คาดคิดว่านรมนจะมีด้านที่กล้าหาญเช่นนี้ เมื่อเปรียบ เทียบกับแรงที่บุริศร์ตีเขามันไม่ได้น้อยกว่าเลย

แก้วตาเป็นคนแรกที่มีการตอบสนอง

“เอ๊ย ๆ ๆ แกทำอะไร ปล่อยนะ ! ฉันเตือนแกไว้เลยนะ ฉัน

จะแจ้งความ”

นรมนตบหน้าผู้เชี่ยวชาญยี่สิบกว่าครั้ง ตบจนมือของตนเอง ชา จากนั้นจึงสลัดผู้เชี่ยวชาญออกไป

ผู้เชี่ยวชาญโดนตบจนมึน ใบหน้าเจ็บปวดแสบร้อน ชี้ไปที่นร มน “แกแกแก” อยู่นานสองนาน ก็พูดไม่จบประโยคสักที

การเปิดฉากอย่างไม่ทันตั้งตัว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอแบบนี้

นรมนมองหน้าผู้เชี่ยวชาญ จากนั้นจึงกวาดตามองแก้วตา อย่างเยือกเย็น
แก้วตา งไปทันที

“คุณคือคุณซลลี่ใช่ไหม? ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่

แก้วตาจํานรมนได้

เธอไม่เคยรู้ตัวตนที่แท้จริงของนรมน เพียงแค่คิดจะเอาผล ประโยชน์จากนรมน สีหน้าของเธอเปลี่ยนทันที ยิ้มอย่างประจบ สอพลอ

“คุณชลลี่ ฉันคือแก้วตา คุณยังจำกันได้ไหมคะ? ฉันคือ

แก้วตาจากเมืองA”

นรมนมองหน้าเธอ และไม่ได้ตอบอะไรกลับไปอย่างไม่แยแส

แก้วตาจมูกอย่างกระอักกระอ่วน “คุณซลลี่ คุณดูสิคนเราจะ มาพบกันโดยบังเอิญได้ซะที่ไหน คิดไม่ถึงว่าพวกเราจะได้พบกัน อีกเร็วแบบนี้ เกิดปัญหากับลำคอของคุณเหรอ? คุณสบายใจได้ ฝีมือลุงของฉันไม่มีอะไรต้องพูด เขารับรองว่าจะรักษาคุณให้หาย

ได้ เพียงแต่ค่าตอบแทน…….

แค่เธอพูดก็เผยความโลภของตนเองออกมา และไม่สนใจผู้ เชี่ยวชาญด้วยซ้ำ

ผู้เชี่ยวชาญร้องเสียงดังด้วยความโกรธ

“แกทำอะไรเนี่ย? มันต่อยฉันแกยังจะให้ฉันรักษาคอของมัน อีก? ฉันไม่รักษา โธ่เอ๊ย! แกดูหน้าของฉันสิ บวมเป็นหัวหมู แล้ว! ”
ผู้เชี่ยวชาญพูดไม่ชัด

นรมนกลับขี้เกียจจะอธิบาย

ครั้งที่แล้วนรมนรีบร้อนในเมือง จนไม่ได้จัดการแก้วตาคนนี้ คิดไม่ถึงว่าวันนี้เธอจะพาผู้เชี่ยวชาญมาหาถึงประตู

นรมนนึกถึงมายด์ นึกถึงรามิลที่ตายไป การจากไปของรามิล ไม่รู้ว่ามายด์จะเจ็บปวดใจมากแค่ไหน ถึงแม้ตอนแรกทุกอย่าง เป็นแผนการของรามิล แต่นรมนเคยรับปากมายด์เอาไว้แล้วว่า จะลงโทษแก้วตาแทนเธอ

นึกถึงตรงนี้ นรมนเกิดความคิดขึ้นมาทันที

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ