บทที่ 618 ท่านมันไม่ใช่คน

นรมนตื่นขึ้นทันที ตัวเปียกปอนเหมือนลูกหมาตกน้ำ อีกทั้ง เย็นเข้าไปถึงข้างในกระดูก

เธอจ้องมองภาพที่อยู่ตรงหน้า เห็นดังนั้นแล้วก็เข้าใจได้ทันที ว่าเกิดอะไรขึ้น รอยแผลช่วงแขนและแผ่นหลังเมื่อถูกน้ำเย็น ก็ รู้สึกเจ็บจี๊ดเป็นระยะๆ

สีหน้าของนรมนไม่ค่อยจะสู้ดีนัก

“ท่านทําอะไร”

“ทำอะไรงั้น ก็แค่ปลุกเธอลุกขึ้นจากเตียงเท่านั้นเอง แดดแรง ขนาดนี้ ใครอนุญาตให้เธอนอนกลางวัน เธอคิดว่าเธอมาที่บ้าน ตระกูลโตเล็กนั้นมาสวยความสุขหรือไง”

คุณนายตระกูลโตเล็กพูดด้วยความเย็นชา คำพูดที่ประชด ประชัน ทำให้รู้สึกจี๊ดไปถึงกระเพาะ

นรมนเพิ่งสังเกตเห็นว่า ธิดาไม่อยู่

การเคลื่อนไหวของเธอไม่ได้เล็ดลอดไปจากสายตาของ

คุณนายตระกูลโตเล็ก
คุณนายตระกูลโตเล็กยิ้มอย่างได้ใจแล้วพูดว่า “เธอกำลังมอง หาใคร มองหา ตาเหรอ เธอก็ไม่ลองคิดๆดู เธอเติบโตมาด้วย เม็ดข้าวของตระกูลโตเล็ก และเป็นคนที่ฉันอนุญาตให้บริศรับ เลี้ยงไว้ วันนี้เธอไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ทำตัวเป็นปฏิปักษ์กับฉัน เธอ ลองคิดดูว่าฉันจะทำอย่างไรกับเธอ

หัวใจของนรมนเต้นตึกตัก

“ท่านทำอะไรเธอ” เพราะว่ามีธิดาอยู่ เธอถึงได้นอนหลับได้ อย่างวางใจ เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าแม้แต่ธิดา

คุณนายตระกูลโตเล็กก็ไม่ยอมปล่อย

ดูแล้วเธอคงไม่อยากมีใครอยู่เคียงข้างอีกต่อไป

ลูกน้องที่เชื่อฟังเธอก่อนหน้านี้ ตอนนี้ได้กลายเป็นเหมือนคน แปลกหน้า นรมนจึงเข้าใจสถานการณ์ได้ทันที ในช่วงระหว่าง ที่พักผ่อนนั้น ได้สูญเสียโอกาสไปมากมาย

การเคลื่อนไหวของคุณนายตระกูลโตเล็กนั้นรวดเร็วจริงๆ

นรมนบังคับตัวเองให้ใจเย็นๆ

ความเจ็บปวดของร่างกายทำให้เธอไม่อยากจะสนใจคุณนาย ตระกูล โตเล็ก เธอลงจากเตียงแล้วไปหาเสื้อผ้าเปลี่ยน แต่ก็ถูกคุณนายตระกูลโตเล็กขัดขวางไว้

“หยุด ฉันได้บอกว่าให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเหรอ”

“ท่านประสาทหรือเปล่า ท่านคิดว่าตอนนี้ยังเป็นสังคมแบบ โบราณอีกเหรอ”

นรมนูรู้สึกว่าความคิดของคุณนายตระกูลโตเล็กต้องมีปัญหา แน่ๆ

ตอนนี้ก็เหลือเพียงบุริศร์ลูกชายเพียงคนเดียวแล้ว เธอยังจะ มาทำแบบนี้และเป็นปฏิปักษ์กับเธออีก หรือว่าไม่กลัวบุริศร์จะ เปลี่ยนใจไม่สนใจใยดีเธอหรืออย่างไร

คุณนายตระกูลโตเล็กสำลักคำพูดประโยคนี้ของนรมนจนหน้า แดง

“นี่เธอว่าฉันเหรอ”

“ถ้าบอกว่าท่านประสาท แล้วเป็นคำด่า อย่างนั้นฉันก็คงด่า

ท่านแล้วจริงๆ”

นรมนขี้เกียจจะเสวนากับเธออีกต่อไป ถึงได้กระโดดลงจาก เตียงแล้วไปหาเสื้อผ้าเปลี่ยน แต่กลับได้ยินคุณนายตระกูลโต เล็กพูดขึ้นว่า “ดีๆ เธอนี่ก็ร้ายใช้ได้นะเนี่ย! ผู้หญิงที่ไม่รู้อะไรสัก อย่าง ยังจะกล้ามาอวด อวดเก่งต่อหน้าฉันอีก เธอคิดว่ามีบุรีศร์หนุนหลังล่ะสีท่า เธอถึงไม่เห็นฉันอยู่ในสายตา ทำไมเธอไม่คิดดูบ้าง ว่าตอนนี้กานต์ที่ควรจะกลับมาถึงแล้ว แต่ ทำไมกลับยังไม่ถึงบ้านสักที

“ท่านพูดว่าอะไร”

บรมนอนลาน มฉับพลัน

คนของเธอที่ไปรับกานต์ ถ้าตามเวลา ตอนนี้ก็น่าจะพากานต์ กลับมาถึงแล้ว

นอกเสียจาก……..

เธอรีบหันไปมองทางคุณนายตระกูลโตเล็กทันที

“ท่านทําอะไรกานต์”

“วางใจได้ กานต์เป็นหลานของตระกูลโตเล็ก เป็นอนาคตของ ตระกูลโตเล็ก ฉันไม่มีทางทำร้ายเขาหรอก และก็ไม่มีทางให้เขา อยู่กับแม่ที่ไร้น้ำยาอย่างเธอ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป กานต์เป็น หลานของฉัน ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน เธออย่าคิดแม้แต่จะ เห็นหน้าเขาแม้แต่สักครั้งเดียว”

“คุณนายตระกูลโตเล็ก นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ! ”
บรมนคิดว่าที่คุณนายตระกูลโตเด็กเป็นปฏิปักษ์กับเธอก็ เพราะเรื่องของแม่บ้านเท่านั้น ระบายอารมณ์สักหน่อย สักพักก็ น่าจะหาย เพราะถึงอย่างไรเธอก็ต้องการการเลี้ยงดูจากบริศร์ และตอนนี้ก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าบุรีศร์นั้นปกป้องเธอ ถ้าหาก เป็นคนที่ฉลาดก็น่าจะรู้ว่าไม่ควรอย่างยิ่งที่จะยั่วโมโหเธอใน ตอนนี้ แต่การกระทำของคุณนายตระกูลโตเล็กหรือเธอจะไม่แคร์ จริงๆ

คุณนายตระกูลโตเล็กพูดอย่างเยือกเย็นว่า “ทำไม ทำเกินไป เหรอ เมื่อเทียบกับความแค้นที่ธรรมฆ่าลูกชายของฉัน ฉันก็ยัง ยอมให้เธอห้อยคำว่าคุณนายของบ้านตระกูลโตเล็กได้ ถือ เป็นการไว้หน้าเธอมากแล้ว”

“พูดไปพูดมา ก็ยังเป็นเรื่องการเสียชีวิตของตนท์ทำให้ท่าน พาล โกรธเกลียดฉันใช่ไหม

“พาล โกรธเกลียดเหรอ เธอช่างหาเหตุผลเพื่อให้ตัวเองดูดี จังเลยนะ ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่ชอบเธอ ไม่ชอบตั้งแต่แรก และ ฉันจะคอยทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับบริศร์ ฉันจะคอย ทำให้สามีของเธอไม่เป็นสามีของเธอ ลูกชายไม่ใช่ลูกชายอีกต่อ ไป ตอนนี้กานต์ถูกฉันเอาไปซ่อนตัวไว้แล้ว ถ้าเธอต้องการอยาก จะพบเขา ชาตินี้ก็อย่าแม้แต่จะคิด
คําพูดของคุณนายตระกูลโตเด็กทำให้นรมนโกรธขึ้น “คุณนายท่านกำลังบีบบังคับฉัน

“แล้วยังไง เธอจะทำอะไรฉันเหรอ”

เมื่อเห็นท่าทางกวนบาทาของคุณนายตระกูลโตเล็ก นรมนกี ทนอีกต่อไปไม่ได้

เธอรีบเดินมาข้างหน้า แล้วก็คว้าคอของคุณนายตระกูลโดเล็ก มาบีบไว้ แล้วถามอย่างดุดันว่า “กานต์อยู่ที่ไหน

คุณนายตระกูลโตเล็ก ไม่มีความเกรงกลัวสักนิดเดียว ทาง กลับกันเธอยิ้มอย่างได้ใจเมื่อเห็นนรมนโกรธและลนลาน

“ลนลานเหรอ โกรธเหรอ แน่จริงก็บีบคอฉันให้ตายสิน ให้ตายเลย ฉันจะรอดูว่าเธอจะตอบบริศร์ว่าอย่างไร เพราะยังไง ฉันก็เป็นแม่ของเขา นรมนฉันจะบอกเธอให้นะ ถ้าเธออยากเจอ ลูกชายของเธอ ก็ได้นะ แต่ต้องดูว่าฉันอารมณ์ดีหรือเปล่า แต่ ตอนนี้จงไสหัวไปทำความสะอาดบ้านซะ และเช็ดถูพื้นให้สะอาด บางทีฉันอาจจะบอกกับเธอว่ากานต์อยู่ที่ไหนก็ได้ และอาจใจดี ยอมให้เธอเจอเขาสักครั้ง”

คุณนายตระกูลโตเล็กนั้นกำลังทำให้นรมนอับอายขายหน้า
เธอเป็นถึงคุณนาย เป็นคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลธนาศักดิ์อน ก่อนแต่งงานพ่อแม่เธอยังไม่เคยให้เธอทำเช่นนี้มาก่อน

แต่ตอนนี้ตระกูล โตเล็กมีคนรับใช้มากมาย คุณนายตระกูลโต เล็กกลับต้องการให้เธอทํางานบ้านเหล่านี้ นี่ไม่ใช่เป็นการกลั่น แกล้งให้อับอายเหรอ!”

นรมน โกรธจนตัวสั่นไปหมด จนถึงขั้นอยากจะโยนคุณนาย ตระกูลโตเล็กออกไปนอกหน้าต่าง แต่ว่ากานต์ยังอยู่ในมือของ เธอ

ผู้หญิงคนนี้เป็นคนไร้หัวใจจริงๆ !

เธอเป็นคนโหดเหี้ยม นรมนไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรกานต์หรือ เปล่า ดังนั้นเธอจึงได้สั่งเล

แต่สิ่งที่คุณนายตระกูลโตเล็กต้องการก็คือความลังเลของเธอ

“ทำไม เธอไม่ได้รักลูกชายของเธอเหมือนอย่างที่พูดเหรอ เป็นแม่นั้นสามารถทำทุกอย่างเพื่อลูกชายไม่ใช่เหรอ ทำไมเธอ ถึงยังลังเลล่ะ นรมน เธอไม่เพียงแต่ไม่มีอะไรดี เธอยังเป็นคนที่ เห็นแก่ตัวด้วยเหรอ”

“หุบปากเดี๋ยวนี้!”
บรมนแทบอยากจะฉีกปากของเธอให้เป็นชิ้นๆ

คุณนายตระกูลโตเล็กยังคงยิ้มแล้วพูด “ออ ฉันลืมบอกเธอไป ว่า กล้องวงจรปิดถูกฉันสั่งปิดไปหมดแล้ว เธออย่าคิดว่าบุรีศร์จะ ทราบเรื่องได้ ธิดาถูกส่งตัวไปยังสถานีตำรวจด้วยข้อหาที่ฉันใส่ ร้ายว่าลักขโมยของ ถ้าหากว่าเธอไม่อยากให้เธอติดคุก ทางที่ดี เธออย่ามายั่วโมโหฉันเป็นดีที่สุด”

“ท่านนั้นช่างชั่วช้าสามานย์ บอกตรงๆเลยนะฉันอยากจะฆ่า ท่านจริงๆ

“เหรอ”

คุณนายตระกูลโตเล็กผลักนรมนหลุดออกไป แล้วพูดอย่าง เยือกเย็นว่า ” ธรรฆ่าลูกชายของฉัน ตราบใดที่เขายังไม่ตาย เธอก็จะมีชีวิตอยู่ในบ้านตระกูลโตเล็กไม่ต่างไปจากหมูจากหมา ทางที่ดีที่สุดเธออย่าให้บริศร์มารับหน้าแทนเธอ พักนี้บริศร์งาน ยุ่งมาก ไม่มีเวลามาสนใจเธอหรอก เขาคิดว่าคนที่เขาเลี้ยงไว้จะ สามารถป้องเธอ มันช่างน่าขตลกสิ้นดี คนเหล่านั้นล้วนเป็นคน ที่ฉันฝึกฝนมาแล้วให้เขา นับตั้งแต่ต้นพวกเขาก็เป็นคนของฉัน นรมน ฉันไม่มีจุดอ่อน แต่เธอจุดอ่อนนั้นมีมากมาย ได้ยินมาว่า เธอยังมีเพื่อนสนิทที่เชื่อมทิพย์ใช่ไหม

“ท่านคิดจะทําอะไร
“ถ้าไม่อยากให้เธอเกิดเรื่อง ทางที่ต้องทำตามที่ฉันบอก เรื่อง ของครินท์ฉันจะต้องแก้แค้นอย่างแน่นอน ไม่สามารถระบาย ความแค้นบนตัวของธรรค อย่างนั้นเธอก็เป็นตัวแทนของเขา แล้วกัน ใครใช้ให้เธอเป็นหลานสาวของเขาล่ะ ฉันก็ไม่กลัวว่า เธอจะไปขอร้องความช่วยเหลือจากตระกูลทวีทรัพย์ธาดา เมื่อถึง เวลาที่ ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาสามารถช่วยเหลือเธอออกมาได้ ฉันก็ยิ่งมีเหตุผลที่ทำให้บริศร์เป็นศัตรูกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดา เมื่อถึงเวลานั้น เมืองชลธีก็เหลือเพียงตระกูลโตเล็กตระกูลผู้ยิ่ง ใหญ่เพียงตระกูลเดียว ออ ใช่แล้ว ยังมีตระกูลรัตติกรวรกุล ฉัน ได้ยินมาว่าพักนี้ เจตต์ได้พยายามอย่างหนักเพื่อจะลุกขึ้นยืน แต่ ว่าเธอลองคิดดูถ้าฉันลองให้ความกดดันนิดหน่อยแก่ตระกูลรัตติ กรวรกุล เจตต์จะสามารถลุกขึ้นยืนได้ไหม

คำพูดแต่ละประโยคของคุณนายตระกูลโตเล็ก ทำให้นรมน

ถึงกับทํามือแน่น

เธอพูดถูก บรมนมีจุดอ่อนมากมาย เธอไม่สามารถที่จะให้เกิด เรื่องกับเพื่อนๆเหล่านี้เพราะเรื่องของตัวเองได้

นรมน โกรธจนปวดหน้าอก

คิดมาโดยตลอดว่าคุณนายตระกูลโตเล็กเป็นคนที่มีเหตุมีผล แต่ดูแล้วตอนนี้เธอก็แค่หญิงชราที่ชั่วข้าถูกความแค้นครอบงำ

“ฉันขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี่ยวมา

นรมนกัดฟันพูด

คุณนายตระกูลโตเล็กกลับยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า ” ฉันได้ บอกให้เธอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเหรอ ใส่ชุดนี้ไปทำความสะอาดนั้น แหละ! ตระกูลโตเล็กไม่อยากเลี้ยงคนไม่มีประโยชน์

พูดจบ คุณนายตระกูลโตเล็กก็พูดกับคนรอบข้างว่า ใครก็ อย่าได้ไปช่วยเหลือเธอ ถ้าหากฉันรู้ว่าใครไปช่วยเหลือเธอ ฉัน จะให้เขาคนนั้นกับครอบครัวไม่สามารถอยู่ที่เมืองชลธีต่อไปได้ อีก ฉันเชื่อว่าพวกเธอก็รู้ว่าฉันสามารถทำได้!

ลูกน้องถึงกับตัวสั่นสะท้าน

นรมนมีอาการสั่นเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเกิดจากความโมโห หรือว่า เกิดจากตัวทีหนาวเปียก

ถึงแม้ว่าอากาศในช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วงจะไม่ค่อยหนาวมากนัก แต่ว่าตอนนี้น้ำหนึ่งกะละมังที่ราดลงบนตัวเธอ เครื่องปรับอากาศ ก็ปิดไปแล้ว บนตัวของเธอยังมีรอยบาดแผลอีก ถ้าไม่ตัวสั้น สิ ถึงจะแปลก

เธอรู้ดีว่าคุณนายตระกูลโตเล็กนั้นจงใจ
แต่ว่าเธอไม่ทำได้ด้วยเหรอ

บรมนกัดฟันแล้วเดินออกมาจากห้องนอนทีละก้าวๆ

คุณนายตระกูลโตเล็ก ให้ลูกน้องนำเศษผ้าและถังน้ำมาให้พร มน แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าทำไม่เป็น ขอคําแนะนำจากคน อ้น พวกเขาจะได้สอนเธอ

เมื่อพูดจบ คุณนายตระกูลโตเล็กก็เดินไปนั่งที่โซฟาในห้อง รับแขก แล้วให้คนรับใช้ไปต้มน้ำชาหนึ่งกามาให้เธอ พร้อมกับ เสิร์ฟขนมหวานหนึ่งชุด พลางกินพลางมองการทำงานของนรมน

นรมนเกือบจะกัดฟันของตัวเอง ก

ต้องโทษตัวเองที่ใช้ชีวิตสบายประมาทเลินเล่อเกินไป ไม่เคย พยายามพัฒนาความสามารถของตัวเอง วันนี้ถูกคนมาขี่บนคอ ทั้ง ทั้งเยี่ยวราดใส่ แม้แต่ความสามารถในการปกป้องเพื่อน หรือญาติสนิทที่เธอก็ไม่มี

อาณาจักรรัตติกาลเป็นของเธอ แต่ก็เป็นคุณนายตระกูลโต เล็กที่เป็นผู้มอบให้ วันนี้ต่อให้เธอเอ่ยปาก ก็คงจะไม่มีใครฟังคำ

สั่งของเธอแล้ว

นรมนสัญญากับตัวเองอย่างเงียบๆ เธอจะต้องลุกขึ้นยืนหยัด

ให้ได้ จะต้องได้!

กัดฟันแล้วมองคุณนายตระกูลโตเล็กแวบหนึ่ง นรมนสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะลงมือทำความสะอาด

“เห็นนอนที่เคลื่อนไหวไปมาในห้องรับแขก ดูกระเซอะ กระเซิง และท่าทางที่อิตโรย มุมปากของตระกูลโตเล็กเผยรอย ยิ้มออกมา

“ดนตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกเธอสมควรมาเป็นวัวเป็น ควายให้กับตระกูลโตเล็กของฉัน ถึงจะสามารถล้างบาปที่มีอยู่ ในตัวของเธอได้ คุณนายทวีทรัพย์ธาดาต้องการนำทุกอย่างของ ตระกูลทวีทรัพย์ธาตามาแลกกับชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีของเธอใน ตระกูลโตเล็ก เธอคิดว่าพวกเราขาดแคลนเงินทองหรืออย่างไร แต่ถ้าสามารถทำให้ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกเธอไม่เหลือ อะไรเลย ฉันก็ยินดีที่เห็นเช่นนั้น เออใช่แล้ว ฉันลืมบอกเธอไปว่า คุณนายทวีทรัพย์ธาดายังบอกอีกว่าจะใช้ชีวิตของเธอในการ ชดใช้ชีวิตของตนท์ แค่เพียงขอให้ฉันปล่อยเธอ เธอคิดว่าตอน นี้เธอจะกรีดข้อมือหรือว่าจะกระโดดตึกล่ะ”

คําพูดของคุณนายตระกูลโตเล็กถึงกับทำให้นมนตกใจชะงัก ฉับพลัน

เธอรู้ดีว่าคุณนายทวีทรัพย์ธาดานั้นเสียใจในสิ่งที่เคยทำกับ เธอ เธอต้องการที่จะชดใช้ และต้องการให้ยอมรับในตัวเธออีก ครั้ง แต่ว่าเธอไม่อยากจะยอมรับ เพียงแต่คิดไม่ถึงว่า คุณนาย ทวีทรัพย์ธาดาจะเอาชีวิตมาแลกกับการมีชีวิตที่ดีของตัวเองในบ้าน ตระกูลโตเล็ก

“ท่านพูดว่าอะไรนะ”

ดวงตาของนรมนเริ่มแดง

ไม่!

นี่ไม่ใช่เรื่องจริง!

คุณนายทวีทรัพย์ธาดาหญิงชราที่ขี้ขลาดกลัวตาย เป็นไปไม่ ได้ที่เธอจะใช้ชีวิตของเธอเพื่อแลกให้เธอมีความชีวิตที่ดีในบ้าน ตระกูลโตเล็ก อีกอย่างธรณีไม่มีทางที่จะยอมให้ทำเช่นนั้นเด็ด ขาดถูกไหม

นรมนปฏิเสธในใจที่จะเชื่อคำพูดของคุณนายตระกูลโตเล็ก แต่ว่าคุณนายตระกูลโตเล็กกลับยิ้มอย่างเย็นชาแล้วกล่าวขึ้นว่า “หูของเธอมีปัญหาหรือไง สิ่งที่ฉันพูดออกไปเธอได้ยินชัดเจน หรือเปล่า ใช่แล้ว เธอคงคิดว่าธรณี

จะขัดขวางคุณนายทวีทรัพย์ธาดาใช่ไหม เด็กคนนั้นไม่รู้ถึง การตัดสินใจของคุณนายทวีทรัพย์ธาดา เป็นคุณนายทวีทรัพย์ ธาดาเองที่ทำข้อตกลงกับฉันอย่างลับๆ โดยการใช้ชีวิตของเธอ แลกกับความเป็นอยู่ที่ดีของเธอในตระกูลโตเล็ก ฉันคิดว่าตอนนี้ ธรณีอยู่ระหว่างทางออกไปตามหาธรรคมั้ง”
“ท่านมันไม่ใช่คน

ฉับพลันเบ้าตาของนรมนคลอไปด้วยน้ำตา

ไม่!

ไม่ได้

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ