บทที่ 589 คุณจงใจจะทำให้ฉันตกใจตายใช่ไหม
“ทำไมคุณถึงได้น่ารักขนาดนี้ และดีขนาดนี้กันนะ?”
ค่าชื่นชมนี้ทำให้นรมนรู้สึกเขินอายขึ้นมาเล็กน้อย
“ฉันไม่ได้ดี ฉันก็แค่ไม่อยากให้คุณกลายเป็นคนบาป ฉันรู้ ว่าที่จริงแล้วคุณชอบรับราชการทหารมาก ถ้าหากว่าให้ตัวคุณ เลือกเอง คุณคงไม่เลือกปลดประจำการแล้วเอาตัวมาเข้าสู่ วงการธุรกิจที่เล่ห์เหลี่ยมจัดหรอก คุณยังคงชอบกรมทหารอยู่ใช่ ไหม? ฉันไม่เข้าใจมาตลอดเลยว่า คุณก้าวหน้าอยู่ในกรมทหาร ขนาดนั้น แล้วทำไมอยู่ ๆ ถึงได้ปลดประจำการ พวกเขาบอกว่า ระหว่างที่คุณไปทลายแก๊งค้ายาเสพติดที่ยูนนานได้รับบาดเจ็บ มาถึงได้ปลดประจําการ แต่ว่าฉันเป็นภรรยาของคุณ ร่างกาย ของคุณเป็นยังไงนั้นฉันรู้ดีที่สุด มาวันนี้ฉันถึงได้เข้าใจแล้วว่า คุณนั้นปลดประจําการมาเพราะว่าได้รับมอบหมายหน้าที่มา ใน เมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันจะมาทำให้ชีวิตของคุณมีรอยด่างพร้อยเพิ่มขึ้น ได้ยังไงกัน?”
“คุณไม่ใช่รอยด่างพร้อย ในทางกลับกัน คุณกลับเป็น ดวงดาวที่สว่างที่สุดในชีวิตของผม ผมตอบตกลงว่าจะให้รูป ออกแบบกับพวกเขาแล้ว แต่ผมไม่ได้พูดว่ารูปออกแบบที่จะให้ พวกเขาเป็นแผ่นเดียวกันกับที่ให้ทางกรมทหาร
*หมายความว่ายังไง? นรมนูรู้สึกสงสัยขึ้นมาทันที
บุรี รหัวเราะแล้วพูดขึ้นว่า “ผมออกแบบรูปรถถังขึ้นมาใหม่ แผ่นหนึ่ง แล้วให้กานต์ปริ้นออกมาแล้วส่งให้ป้อง ตอนนี้พฤกษ์ ได้ไปเอากลับมาแล้ว ป้องได้นำเสนอกับผู้บังคับบัญชาของทาง กรมทหารแล้ว และยินยอมให้ผมใช้แผนซ้อนแผนเพื่อหลอกล่อ คนที่อยู่เบื้องหลังออกมา คนที่จ้องจะตะครุบสิ่งของของกรม ทหารอยู่ คงจะไม่ใช่คนดีเด่อะไรแน่ นี่เป็นอันตรายที่ซ่อนตัวอยู่ ทางกรมทหารเองก็หวังว่าจากเรื่องนี้จะสามารถหลอกล่อคนคน นั้นออกมาได้ เพราะฉะนั้น ก็ไม่ถือว่าผมขัดขืนคําสั่งของกรม ทหารหรอก”
“จริง ๆ เหรอคะ?”
“ก็ต้องจริงอยู่แล้ว แต่ว่าเรื่องนี้จะต้องให้คุณช่วยด้วยถึงจะ
ได้”
คำพูดของบุริศร์ทำให้นรมนอึ้งไปเล็กน้อย
“ฉันช่วยเหรอคะ? ฉันสามารถช่วยอะไรได้คะ
“นี่เป็นงานหลักของคุณ”
บุรีทร์พูดไปแล้วก็เอารูปออกแบบรูปนั้นออกมายื่นให้นมน
“ลองดูซิ มีปัญหาตรงไหนไหม?”
“ให้ฉันดูเหรอ?”
นรมนรู้สึกแปลกใจ
เธอรู้ว่าบริศร์นั้นมีพรสวรรค์ทางด้านออกแบบอยู่แล้ว แล้วก็ที่ ตัวเองเลือกออกแบบรถยนต์ตั้งแต่แรกก็เพราะว่าได้รับผลกระ ทบมาจากบุริศร์ทั้งนั้น
บริศร์นั้นเป็นคนไม่ชอบชื่อเสียงอะไรพวกนั้น ไม่งั้นถ้าเขาเข้า ร่วมแข่งขันการออกแบบระดับประเทศแล้วละก็ ยังจะมีเรื่องอะไร เกี่ยวกับคนอย่างพวกเขาอีก
แต่พอวันนี้คนคนนี้กลับให้ตัวเองมาช่วยหาจุดบกพร่อง นรมน กลับรู้สึกว่าความกดดันนั้นสูงเท่าภูเขาเลย
“คุณพูดผิดแล้วมั้ง?”
“เปล่า รูปออกแบบใบนี้ผมคิดขึ้นกะทันหันตอน
“ฉันช่วยเหรอคะ? ฉันสามารถช่วยอะไรได้คะ?
“นี้เป็นงานหลักของคุณ
บุรีศร์พูดไปแล้วก็เอารูปออกแบบรูปนั้นออกมายื่นให้นมน
“ลองดู มีปัญหาตรงไหนไหม?”
“ให้ฉันดูเหรอ?”
บรมนรู้สึกแปลกใจ
เธอรู้ว่าบุริศร์นั้นมีพรสวรรค์ทางด้านออกแบบอยู่แล้ว แล้วก็ที่ ตัวเองเลือกออกแบบรถยนต์ตั้งแต่แรกก็เพราะว่าได้รับผลกระ ทบมาจากบุริศร์ทั้งนั้น
บริศร์นั้นเป็นคนไม่ชอบชื่อเสียงอะไรพวกนั้น ไม่งั้นถ้าเขาเข้า ร่วมแข่งขันการออกแบบระดับประเทศแล้วละก็ ยังจะมีเรื่องอะไร เกี่ยวกับคนอย่างพวกเขาอีก
แต่พอวันนี้คนคนนี้กลับให้ตัวเองมาช่วยหาจุดบกพร่อง นรมน กลับรู้สึกว่าความกดดันนั้นสูงเท่าภูเขาเล มาเลย
“คุณพูดผิดแล้วมั้ง?”
“เปล่า รูปออกแบบใบนี้ผมคิดขึ้นกะทันหันตอนที่คุณอยู่ในห้องผ่าตัด ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ มีรายละเอียดบาง อย่างก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คุณเป็นนักออกแบบ คุณช่วยผมดูหน่อย ว่ามีตรงไหนที่จะต้องแก้ไขบ้าง
คําพูดของบุรีต ทําให้บรมนรู้สึกผิดขึ้นมาบ้าง
“ฉันจะช่วยคุณดูยังไงล่ะ? ฉันไม่ได้เป็นทหารสักหน่อย จะไปรู้ ได้ยังไงว่ารถถังต้องออกแบบยังไง
“ที่ให้คุณออกแบบไม่ใช่รถถัง รูปใบนี้ต่อไปผมจะจดสิทธิบัตร แล้วค่อยให้พวกเขา นี่เป็นสิ่งที่เราสองสามีภรรยาช่วยกัน ออกแบบกันมา ผมจะเอาไว้เป็นแบบที่ระลึก
ปุริส พูดความคิดของตัวเองออกมา
นรมนอึ้งไปเล็กน้อย แล้วก็รู้สึกดีอกดีใจขึ้นมา
“คุณจะบอกว่า รูปออกแบบอันนี้จะให้เราสองคนทำให้สำเร็จ ร่วมกัน? แล้วคุณจะร่วมลงทุนผลิตขึ้นมาเหรอคะ?”
“ไม่ได้เหรอ?”
แล้วนรมนก็ดีใจขึ้นมาทันที
“ได้แน่นอนอยู่แล้วค่ะ!”
“แต่ว่าอย่าเหนื่อยมากเกินไป ถึงแม้ว่าผมจะตอบตกลงว่าให้ พวกเขาแล้ว แต่ก็ไม่ได้บอกว่าเมื่อไหร่ และที่สำคัญก็ยังจะต้อง แสดงละครให้สมบทบาทด้วย ตอนนี้ประธานเคนไปประชุมอยู่ที่ แคนาดา ถ้าจะให้กลับมายังต้องใช้เวลาอีกสักพัก ช่วงระยะเวลา นี้เรื่องที่พวกเราสามารถทำอะไรได้ยังมีอีกเยอะ ผมกลัวว่าคุณ อยู่บ้านเฉย ๆ จะเบื่อเกินไป ก็เลยเอามาให้คุณลองออกแบบ ถ้าหากว่าคุณทําให้ตัวเองพักผ่อนไม่เพียงพอเพราะสิ่งนี้ละก็ ผม ก็จะรีบกลับมาแน่”
“ไม่ได้”
พอนรมนได้ยินบริศ พูดแบบนี้ ก็กอดรูปออกแบบไว้แน่นไม่ ยอมปล่อยมือเลย ท่าทางเหมือนอย่างกับเด็กแบบนั้นทำให้บุรี ศรอดที่จะยิ้มขึ้นมาไม่ได้
“พอรู้ว่าตอนนี้ตระกูลโตเล็กเหลือแค่เปลือกกลวง ๆ แล้ว คงจะเสียใจที่แต่งงานกับผมแล้วใช่ไหม? ถึงแม้ว่าผมยังบริษัท ร่วมลงทุนอยู่ แต่ไม่ว่ายังไงตระกูลโตเล็กก็ไม่เหมือนก่อนแล้ว
คำพูดของบุริศร์ทำให้นรมนรู้สึกอัดอั้นขึ้นมาบ้าง เธอจ้องบุริศร์เขม็งที่หนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า “ที่ฉันแต่งงานกับคุณไม่ได้เพราะว่าเงินสักหน่อย และที่สำคัญน วาดรูปออกแบบเป็น พอถึงตอนนั้น ฉันเลี้ยงดูคุณก็ได้
“เลี้ยงดูผมเหรอ?”
นี่เป็นครั้งแรกที่บุรีศร์ได้ยินว่าผู้หญิงคนหนึ่งพูดว่าจะเลี้ยงดู
มีคนตั้งมากมายถึงกับยอมขายศักดิ์ศรีตัวเองเพื่อให้ได้เข้ามา เกาะตระกูลโตเล็ก และสิ่งที่ต้องการ แต่อำนาจและเงินทองของ ตระกูลโตเล็กเท่านั้น ไม่เคยมีใครพูดมาก่อนว่าจะเลี้ยงดูเขาที่ เป็นราชาแห่งเมืองชลธี
แล้ววันนี้มามองผู้หญิงอ่อนแอที่อยู่ตรงหน้าคนนี้แล้ว บุริศร์ กลับเห็นความรู้สึกและความจริงใจจากตัวเธอมากมาย
เขาเกือบจะสูญเสียผู้หญิงที่ดีขนาดนี้ไปแล้ว
บุรีศร์จับหัวของเธออีกครั้ง แล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ได้ ผม จะรอให้คุณมาเลี้ยงผม
พูดแล้ว เขาก็เอาเอกสารชุดหนึ่งออกมาจากลิ้นชักแล้วยื่นให้ นรมน
นรมนอึ้งไปเล็กน้อย และเปิดออกมาดู แล้วก็ต้องตกใจสะดุ้ง จนมือสั่น และเอกสารก็ตกลงไปบนเตียง
“นี่ นี่ นี่ นี่มัน……
“เป็นของจริง!”
สิ่งที่บุริศ เอาให้เธอคือหนังสือสัญญาผู้ถือกรรมสิทธิ์บ่อน้ำมัน บสิบแห่ง อาหรับ
นี่มันหมายถึงความร่ำรวยมากแค่ไหน นรมนเองก็คาดเดาไม่ ออกด้วย
เธอจ้องมองบุริศร์อย่างรู้สึกแปลกใจ รู้สึกเหมือนกับว่าทุก อย่างนี้ช่างไม่ใช่ความจริงเลย
พอเห็นเธอเป็นแบบนี้ บุริศร์ก็หัวเราะอย่างมีความสุข
“ตกใจเลยละ ?”
“ไหนคุณบอกว่าทรัพย์สินแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของตระกูลโต เล็กเอาไปบริจาคแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“ใช่ บริจาคไปแล้ว นี่เป็นทรัพย์สินที่ผมสร้างขึ้นมาในภาย หลัง สามีของคุณเจ๋งไหมล่ะ?”
บริศ ต้องการการชื่นชม
นรมนจ้องมองเขาเหมือนกับจ้องมองสัตว์ประหลาด แล้วพูด ขึ้นว่า “เป็นไปได้ยังไงกัน? บ่อน้ำมันดิบในอาหรับนั้นล้ำค่ามาก แค่ไหน ทำไมคุณถึงมีได้ตั้งสิบแห่ง?”
“ไม่มีเรื่องอะไรที่สามีของคุณจะทำไม่ได้ ตอนนั้นตอนที่ผมอยู่ ในกรมทหารผมเคยเข้าร่วมปฏิบัติหน้าที่รักษาความสงบที่ต่าง ประเทศ แล้ว ก็บังเอิญได้ช่วยชีวิตเจ้าชายของยาหรับไว้ พระ ราชาของพวกเขาต้องการที่จะตอบแทนผม ก็เลยจะมอบบ่อน้ำ มันดิบให้ผมแห่งหนึ่ง แต่ตอนนั้นผมยังเป็นทหารอยู่ ก็เลยโดน ผมปฏิเสธไป แต่ว่าต่อมาผมมารับช่วงตระกูลโตเล็กต่อ ทรัพย์สินของตระกูล โตเล็กบริจาคไปแล้ว เงินที่เหลืออยู่ก็ถูกใช้ จ่ายไปมาก ผมก็เลยใช้เงินทั้งหมดที่มีอยู่ซื้อบ่อน้ำมันดิบกับพระ ราชาอาหรับมาสิบแห่ง
ความกล้าหาญส่วนนี้ของบุริศร์นั้นไม่ใช่คนทั่วไปจะสามารถมี ได้
ถึงจะบอกว่าเขาช่วยเจ้าชายเอาไว้ แต่ถ้าพระราชาไม่อนุญาต แล้วละก็ ถึงเขาจะมีเงินมากเท่าไหร่ก็ไม่สามารถซื้อบ่อน้ำมันดิบ ได้หรอก
นรมนรู้ว่าข้างในนี้จะต้องไม่ได้ง่ายดายเหมือนอย่างที่บุริศร์ พูดมาหรอก แต่ว่าเขากลับสามารถทำเรื่องแบบนี้สำเร็จได้ ก็ สามารถบอกได้ว่าความสำเร็จของเขานั้นเกินคนทั่วไปไปแล้ว สมแล้วที่เป็นผู้ชายที่เธอตกหลุมรัก ดีงามขนาดนั้น ไม่ ธรรมดาขนาดนั้น!
แล้วนอนก็รู้สึกภาคภูมิใจขึ้นมาทันที
“คุณ เจ๋งจริง ๆ ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลยว่าตระกูลโต เล็กจะมีบ่อน้ำมันดิบด้วย
“อืม นี่เป็นความลับของตระกูลโตเล็ก รวมถึงเรื่องรูป ออกแบบ เป็นความลับของตระกูล โตเล็ก คนที่รู้มีแค่ผมกับแม่ และก็ดรินท์ด้วย แต่ว่าตอนนี้กลับไม่ได้เป็นความลับอะไรแล้ว ท่านขุนอินรู้แล้ว และคนที่อยู่เบื้องหลังเขาก็รู้แล้ว เรื่องที่ผมไม่ได้ บอกแม้กระทั่งคุณ แต่คนนอกกลับรู้แล้ว
ตอนที่บุริศ พูดมาถึงตรงนี้นั้น ริมฝีปากก็มีรอยยิ้มขมขื่นขึ้น มาเสี้ยวหนึ่ง
นรมนเข้าใจขึ้นมาทันที
โจรในบ้านนั้นป้องกันยาก!
“คุณหมายความว่าตนนท์เป็นคนปล่อยให้ความลับรั่วไหลเห รอ? ทำไมเขาถึงได้ทำแบบนี้?”
“ใจคนยากที่จะเดาได้ ผมเองก็ไม่รู้ แต่ว่าผมจะต้องรู้ให้ ชัดเจนให้ได้แน่”
บุรีศร์พูดจบแล้ว ก็เอาเอกสารอีกฉบับหนึ่งยื่นให้กับนามน
“อะไรคะ?”
“ให้คุณ!
คำพูดของบุริศ ทำให้กรมมรู้สึกสงสารอยู่บ้าง
ปริมาณข้อมูลที่เธอรับรู้มาในวันนี้นั้นเยอะเกินไปแล้ว เธอไม่รู้ ว่าตัวเองยังจะเตรียมใจพร้อมที่จะรับรู้ข้อมูลของตระกูลโตเล็ก ออีกหรือเปล่า
อย่างว่ามีเงินทองจะเปิดเผยให้คนรู้ไม่ได้
ตระกูลโตเล็กยิ่งใหญ่ขนาดนี้แล้วทรัพย์สินถูกเปิดเผยออกไป ถึงว่าล่ะบ้านซ่องถึงอยู่สุขสบายไม่ได้ ทุกหนแห่งต่างก็เต็มไป ด้วยกับกและการปองร้าย
ในเมื่อคนตายเพราะเงิน นกตายเพราะอาหาร
นรมนถือเอกสารไว้แล้วรู้สึกว่าไม่อยากจะเปิดออกดูแล้ว
“ช่างมันเถอะ ฉันไม่ดูดีกว่า ฉันรู้แค่ว่าคุณเป็นสามีของฉันก็ พอแล้ว อยู่ ๆ ก็มาพบว่าคุณเป็นมหาเศรษฐีหลายร้อนล้าน ทำไม ฉันถึงได้รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจขนาดนี้นะ?”
นรมนปากไว้ แล้วทั้งหน้าก็ดูเบื่อหน่าย เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าบุริศร์จะมีเงินมากขนาดนี้ถ้าหากรู้ตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วละก็ เธอเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีความ กล้าที่จะแต่งงานกับเขาไหม
บุรีศร์กลับถูกท่าทางน่ารักของเธอแบบนี้ทำให้ทำแล้ว
เขายื่นมือไปแตะจมูกของนรมนเล็กน้อยที่หนึ่ง แล้วก็ยิ้มและ พูดว่า “น้อยเนื้อต่ำใจอะไร? ลองเปิดดูซิ ผมรับรองว่าหลังจากที่ คุณเปิดออกดูแล้ว คนที่จะต้องน้อยเนื้อต่ำใจจะต้องเป็นผมแน่
“เพราะอะไรคะ?”
“ลองเปิดดูซิ!”
อยู่ภายใต้การคะยั้นคะยอจากบุรีศร์ นรมนก็เปิดเอกสารออก ดู แต่ว่าครั้งนี้เธอกลับโยนเอกสารทิ้งไปเลย
“บุริศร์ นี่คุณจงใจจะทำให้ฉันตกใจตายใช่ไหม?”
เธอจ้องมองบุริศร์ น้ำเสียงสั่นเล็กน้อย
นี่เป็นหนังสือสัญญาถือครองกรรมสิทธิ์ฉบับหนึ่ง และหนังสือ โอนกรรมสิทธิ์อีกฉบับหนึ่ง
บริศ เอาบ่อนํ้ามันดิบทั้งสิบแห่ง ในอาหรับโอนเปลี่ยนมาเป็น
ชื่อของเธอทั้งหมดเลย!
และก็พูดได้ว่า ตอนนี้เธอเป็นผู้ครอบครองบ่อน้ำมันดิบแล้ว ขอแค่เธอยินยอม เธอก็จะมีเงินทองที่นับไม่ถ้วน
“ฉันไม่เอา!”
นามบปฏิเสธไปตรง ๆ
บริศ กลับยิ้มแล้วพูดว่า “ผมเอาตัวผม และตระกูลโตเล็กมอบ ให้กับคุณแล้ว เพราะฉะนั้นไม่ว่าคุณจะทำอะไร คุณก็จะต้องคิด ให้ดี ๆ ถ้าหากว่าคุณเกิดเรื่องอะไรเข้า ตระกูลโตเล็กจะทำยังไง? ผมจะทำยังไง? และพวกคนที่ทำงานอยู่ภายใต้อาณัติของตระกูล โตเล็กจะทำยังไง? พอถึงตอนนั้นผมจะดูซิว่าคุณยังจะดื้อดึงอยู่ อีกไหม?”
ดวงตาของนรมนเปียกชื้นขึ้นมาทันที
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันแค่เป็นห่วงคุณมากเกินไปเท่านั้น
“เพราะฉะนั้นก็เลยทุ่มเททั้งชีวิตของตัวเองมาตามหาผมเหรอ? คุณคิดว่า ชีวิตที่ไม่มีคุณแล้วสำหรับผมมันคืออะไร? คุณจะให้ผม เผชิญหน้ากับตัวเองยังไง? จะเผชิญหน้ากับพวกลูก ๆ ยังไง? นรมน ครั้งนี้คุณทำให้ผมตกใจมากจริง ๆ นะรู้ไหม? ถ้าหากเป็น ไปได้แล้วละก็ ผมแทบอยากจะเอาตัวคุณมาผูกไว้กับตัวผม นวด เข้ามารวมอยู่ในเลือดเนื้อและกระดูกของผม คุณจะได้ไม่ต้องทำให้ผมอกสั่นขวัญแขวนอีก
จากดวงตาของบุรีตร์ทำให้บรมนมองเห็นความเป็นกังวลและ ความกลัว
คนคนหนึ่งที่ไม่กลัวตายในสนามรบ คนคนหนึ่งที่เฉียบขาด เหมือนฟ้าผ่ารวดเร็วเหมือนลมพัดในโลกธุรกิจ ผู้ชนะที่เกาะกุม ชีวิตของคนอื่นไว้ แต่กลับรู้สึกกลัวและเป็นกังวลเพราะเธอ
แล้วใจของนรมนก็อุ่นร้อนขึ้นมาทันที และอบอุ่นขึ้นมาด้วย
เธอคว้าตัวบริศ มากอดคอไว้ทันที แล้วพูดเสียงขึ้นว่า “ไม่ เป็นอีกแล้ว จะไม่ทำอีกแล้ว ฉันเองก็กลัวตายเหมือนกันนะรู้หรือ เปล่า? แค่การเกือบตายจากกันครั้งเดียวก็มากพอแล้ว ฉัน รับรองว่าจะไม่มีครั้งหน้าอีกแล้ว”
“ผมไม่เชื่อการรับรองของคุณ เก็บของพวกนี้ไปให้เรียบร้อย ก่อน แล้วผมถึงจะเชื่อคุณ
นรมนรู้สึกอัดอั้นขึ้นมาทันที
“นี่มัน เงินทองพวกนี้มันเยอะเกินไปแล้ว ฉันกลัว
“จะกลัวอะไร เริ่มตั้งแต่นี้ต่อไป คุณก็เป็นเจ้านายของผมแล้ว ผมจะทำงาน ให้คุณ ถ้าคุณรู้สึกว่าผมทำได้ไม่ดี ตรงไหน คุณสามารถไล่ผมออกได้ ต่อไปผมก็จะต้องทำงานตาม สีหน้าของคุณแล้วนะ ประธานนวมิน
ท่าทางล้อเล่นของบุริศร์กลับทําให้นรมนรู้สึกซาบซึ้งขึ้น
เธอรู้ว่าที่เขาทำแบบนี้ เพราะอยากจะเอาทุกอย่างของตัวเอง มามอบให้กับเธอ
นรมนพูดเสียงต่ำขึ้นว่า “คุณไม่กลัวว่าฉันจะหอบเงินพวกนี้หนี ไปกับคนอื่นเหรอ?”
“ไม่กลัวหรอก เพราะว่าใจของคุณอยู่ที่ผม
คําพูดของบริศ ทำให้นรมนซาบซึ้งขึ้นมาอีกครั้ง เธอประคอง ใบหน้าของบริศร์ไว้ แววตาอ่อนโยนแผ่ซ่านไปทั่ว
เธอค่อย ๆ ค่อย ๆ ชิดเข้าไปใกล้ริมฝีปากของบุริศร์
ลมหายใจของพวกเขาประสานเข้าด้วยกัน ระยะห่างของพวก เขาชนสั้นลง ตามองเห็นว่ากำลังจะโรแมนติกขึ้นมาแล้ว แต่แล้ว ก็ในเวลานี้พอดี ที่ข้างนอกก็มีเสียงเคาะประตูดังเข้ามา
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
