บทที่ 577 เธอจะเป็นหรือตายก็ไม่เกี่ยวกับฉัน
ตราบใดที่มีความหวังรี ทวี่เขาจะไม่ยอมแพ้
บุริศ ได้ยินเพียงครึ่งแรกของประโยคและไม่สนใจครึ่งหลัง
โพนี่กล่าวอย่างหดหู “คุณชายบุริศร์ ที่ฉันพูดคือถ้าหาก ศิษย์ น้องของพ่อฉันทักษะทางการแพทย์ดีมาก แต่โชคไม่ดีที่ฉันได้ยิน มาว่าเธอเสียชีวิตจากไฟไหม้เมื่อไม่กี่ปีก่อน ”
“คุณว่าไงนะ”
ความหวังเดียวของบุริศร์พึ่งจะจุดขึ้นและมันก็ดับวูบลงด้วยคำ พูดของโพนี่
“ขอโทษด้วย คุณชายบุริศร์”
มือของบุรีศร์กาโทรศัพท์จนเกือบจะผิดรูป เขามองไปที่ ตำแหน่งห้องผู้ป่วยของนรมนและพูดด้วยเสียงต่ำ “ฉันไปนรก และลากเธอกลับมาได้ไหม”
“อะไรนะ”
โพนี่คิดว่าบริศร์ถูกกระตุ้นจนเพ้อเล็กน้อย
คนตายไปแล้วจะโผล่ออกมาจากพื้นดินเพื่อรักษานรมนได้
อย่างไร?
“คุณชายบริศ คุณยังเสียใจนะ
“เธอยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะเศร้าอะไร แม้ว่าเธอจะหลับ แต่เธอก็ยัง
มีชีวิตอยู่
หลังจากบุรีต พูดจบเขาก็วางสายโทรศัพท์เขาพบว่ามือของ เขาสั้นและแม้แต่ร่างกายของเขาก็ยังสั่น
เขากลัว!
กลัวจริงๆ!
แม้จะถูกคนในคุกใต้ดินสะกดจิตเขาก็ไม่เคยกลัว แม้จะถูก วางยาและกลายเป็นคนติดยาเขาก็ไม่กลัว เพราะเขารู้ว่ายังมีพร มน รอเขาอยู่ที่บ้าน
วันนี้เขากลัวแล้ว
เขารู้สึกว่าเขาจะไม่มีบ้านอีกต่อไป
ครอบครัวที่ไม่มีบ้านยังเรียกว่าบ้านอยู่ไหม?
บริศ ค่อยๆเดินกลับไปที่ห้องพักผู้ป่วยทีละก้าว
นรมนยังคงหลับอยู่
เหมือนกับที่พูดยมราช นรมนหลับไปด้วยความเต็มใจ
เธอแค่เหนื่อยเกินเลยหลับไป
บริศ นั่งข้างเธอและกุมมือเธอไว้
มือของเธอเย็นลงเล็กน้อยเช่นเดียวกับตอนที่เธอสุขภาพไม่ดีเพียงแค่อุณหภูมิเพียงเล็กน้อยก็ทำให้บริศร์ยิ่งกลัวมากขึ้น ความกลัวที่จะสูญเสียนรอบไปตอนไหนก็ได้ทำให้คำพูดของ ชายคนหนึ่งพรั่งพรูออกมา
“นรมน คุณเสียใจไหม ถ้ามีโอกาสได้เลือกอีกครั้งคุณจะยัง เลือกที่จะตกหลุมรักผมไหม คุณยังอยากเป็นลูกสะใภ้ของตระกูล โตเล็กอยู่ไหม ยัยทีมเอ้ย ทำไมคุณถึงซื้อมืออย่างนี้นะ บนโลกนี้ มีผู้ชายดีๆตั้งมากมาย ทำไมคุณถึง โชคร้ายมาตกหลุมรักผม สวย ”
บุริศร์แบบนิ้วของเธอกับใบหน้าตัวเองและลูบมัน อุณหภูมิที่ เย็นทําให้เขาไม่สบายใจมาก
“คุณหนาวมากเลยใช่ไหม ผมจะให้ไออุ่นกับมือคุณเอง
มือทั้งสองข้างของเขากุมมอนรมนไว้และไปตามมือเบาๆ แม้แต่พ่นลมหายใจตลอดเวลาราวกับว่าสิ่งนี้จะทำให้ นรมน อบอุ่นมากเกินไป
แต่นรมนนอนหลับบนเตียงเป็นผักอย่างไรก็จะไม่ตื่นแน่นอน ถ้าไม่ใช่เพราะหัวใจของเธอยังเต้นอยู่ บุริศร์ก็รู้สึกว่าเธอตายไป แล้วจริงๆ
ทํายังไงนะ
ต้องมองนรมนูตายจากไปอยู่ที่นั่งั้นเหรอ
ตัวเขาไม่มีทางอื่นเลยสักนิด ได้
เขาเคยมีอำนาจทุกอย่างเรียกลมและฝนได้ แต่ตอนนี้เขาต้อง เห็นภรรยาของเขาตายในเมืองเล็ก ๆ ที่ห่างไกลเช่นนี้
บริค ถามตัวเองไม่หยุด
ต้องมีทางแน่นอน
มีหนทางเสมอใช่ไหม
ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงยมราช
ในเมื่อเธอสามารถเห็นปัญหาของนรมน หมายความว่าเธอ สามารถช่วยบรมนได้ใช่ไหม
คิดถึงตรงนี้บุริศร์ก็รีบพูดขึ้นว่า “นรมน คุณจะไม่จากผมไปใช้ มั้ย คุณแยกจากผมไม่ได้ คุณเคยพูดว่าจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับ ผม คุณสัญญาแล้ว แล้วคุณคิดถึงลูกของเราสิ ถ้ากานต์รู้ว่าคุณ ไม่อยู่แล้ว เขาจะเป็นยังไง กว่ากมลจะแข็งแรงได้ไม่ง่ายเลย ถ้า ไม่เห็นคุณจะเป็นยังไง ผมเองถ้าไม่มีคุณจะทำยังไง ดังนั้นคุณจะ ไม่ยอมแพ้ใช่ไหม ใช่ คุณจะไม่ยอมแพ้ ผมจะต้องคิดวิธีช่วย คุณได้ ก่อนหน้านี้เป็นคุณที่อยู่กับผม เบียดเบียนชีวิตตัวเองเพื่อ ผมเพื่อตระกูลโตเล็กมากเกินไป ชีวิตที่เหลือให้ผมเป็นคนดูแล คุณแทนดีไหม คุณต้องให้โอกาสนี้กับผมนะ ต้องให้นะ!”
บริศร์มองตรงไปที่นรมนโดยหวังว่าจะได้เห็นอะไรบางอย่าง บนใบหน้าของเธอ แต่ก็น่าเสียดายที่นรมนยังคงนอนหลับอย่าง
สงบ
เขาผิดหวังเล็กน้อยและกระซิบว่า “คุณรอผมนะ ผมจะไปขอให้ยมราชรักษาคุณ ในเมื่อผู้หญิงคนนี้สามารถเห็นได้ว่าปัญหา ของคุณอยู่ที่ไหน ก็ต้องมีวิธีที่จะรักษาคุณแน่ไม่ว่าต้องจ่ายเท่า ไหร่ ผมต้องช่วยคุณให้ได้ คุณรอผมนะ ”
พูดจบบรีส วางมือของนรมนไว้ใต้ผ้านวมแล้วคลุมไว้จากนั้น ก็ลุกขึ้นและเดินออกไป
เนื่องจากหมดของบริศทำให้ ยมราชมีเลือดออกในจมูกจึง ต้องกลับไปที่ห้องทํางานอย่างรวดเร็วเพื่อห้ามเลือด
เธอไม่ได้ถูกตีแบบนี้มานานแล้ว ยังจำได้ว่าคนที่เอาชนะเธอครั้งสุดท้ายไม่อยู่แล้ว ถ้าไม่ได้เห็น นรมน ใกล้ตาย เธอจะต้องทำให้บริศร์ต้องจ่ายอย่างสาสม
ยมราชจัดการกับจมูกของเขาด้วยความโกรธ
เมื่อเธอกำาลังจะจัดการกับมันและต้องการที่จะพักหายใจ บุรี ศร์ก็เตะประตูออฟฟิศให้เปิดออกและเดินเข้ามา
“จะช่วยเธอได้ยังไง ขอแค่เธอพูดฉันจะให้เธอ ถึงเธอจะ ต้องการดวงจันทร์บนท้องฟ้า ฉันก็จะหาทางไปคว้าเอามาให้ เธอ”
ตอนนี้บริศ เย็นชาขึ้นมาแล้ว
บริศร์ที่ไร้เหตุผลไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ได้หายไป และแทนที่ ด้วยความสงบซึ่งกลับทำให้คนรู้สึกเย็นเยือก
ยมราชขมวดคิ้วเล็กน้อย
พวกผู้ชายก็กลับกลอกตลบตะแลงกันหมด ถ้าฉันต้องการ ดวงจันทร์บนท้องฟ้าจริง นายจะเอามาให้ฉันได้ยังไง
ยมราชทําให้บริศ สบายใจ บริศ กล่าวอย่างเย็นชา “ฉันจะจัดยานอวกาศเพื่อให้เธอขึ้น ไปดวงจันทร์ เธอต้องการดวงจันทร์ เธอก็จะเห็นมันได้ทุกวัน
บางทีเธออาจเห็นจางเอ๋อ ในพระราชวังกวงฮั่น
คําพูดของบริศ กระแทกยมราชเข้าอย่างจัง
“เรื่องตลก ไม่ตลกเลยนะ
“ในเมื่อเธอรู้ว่าคําขอของตัวเองเป็นเรื่องตลก งั้นก็เปลี่ยนเป็น เรื่องที่เธอต้องการมากที่สุดและฉันก็ทำได้”
คําพูดของบริศ ทําให้ผมราชหวั่นไหว แต่เธอก็ขมวดคิ้วและ พูดว่า “แม้ว่าสิ่งที่คุณพูดจะดึงดูดฉันมาก แต่ฉันก็รักษาไม่ได้ จริงๆ”
“ยมราช เธอต้องรู้ว่าถ้าภรรยาของฉันตายในโรงพยาบาล ของเธอ ชีวิตของเธอก็จะถึงจุดจบเช่นกัน”
ยมราชไม่พอใจอย่างมากกับสิ่งที่บุริศร์พูด
“ยังไงนะ คุณกำลัง ฉันเหรอ ภรรยาของคุณตายเอง มันเกี่ยว อะไรกับฉัน ฉันเคยเตือนแล้วและเธอต้องการจะทำแบบนี้ ใคร ยอมกัน”
ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นเธอกำลังจะตาย ฉันจะตามคิดบัญชีเธอถึงที่สุดแน่
เธอตกลงอะไรกัน
บุรีศรไม่เคยรู้มาก่อนว่าระหว่างนรมนและยมราชมีข้อตกลง
ยมราชรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า “เธอมีลูกชายใช่ไหม เธอ สัญญากับฉันว่า ขอแค่ฉันช่วยเด็กผู้หญิงตัวน้อยที่เธอพามา เธอ จะให้ฉันพบลูกชายของเธอ
บริศ ตกตะลึงไป
จู่ๆ นรมนจะตกลงเช่น กับยมราชหรือ
ไม่!
ไม่มีทาง!
“เธอโกหก! คนที่เมียฉันรักที่สุดคือฉันและลูก เธอไม่มีทางเอา ลูกมาต่อรอง”
ยมราชเห็นว่าตัวเองไม่ได้หลอกบุริศร์จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่
พอใจ
“ใครว่าไม่มีทาง เธอตกลงกับฉันแบบนี้ ไม่งั้นฉันจะปล่อยให้ เธอแข็งแรงถึงที่สุดได้ยังไง แล้วยังช่วยเด็กผู้หญิงนั่นอีก แล้วยัง มีนัดกับเธอสามวัน? ถ้าฉันรู้ว่าเธอไม่น่าไว้ใจฉันก็คงจะไม่ผัวพัน กับเรื่องวุ่นวายนี้หรอก ”
“แบบนี้ เธอสามารถช่วยเธอได้ไหม”
บุรีศร์เข้าใจความหมายทียมราชพูด
“ฉันเคยพูดเมื่อไหร่ว่าช่วยเธอได้ นายคิดว่าฉันเป็นเทพนั้นเห
“เธอสามารถทำให้ร่างกายของเธอแข็งแรงถึงขีดสุดและมีวิธี แก้ตามธรรมชาติไม่งั้นเธอจะกล้าทําร้ายเธอได้ยังไง
คำพูดบุรีศ ทำให้ยมราชเยาะเย้ยเล็กน้อย
“เธอจะเป็นจะตายก็ไม่เกี่ยวกับฉันฉันแค่รับผิดชอบร่างกาย ของเธอ ส่วนต่อจากนั้นจะอยู่หรือตายไม่ใช่ความรับผิดชอบของ ฉัน ”
“สาระเลว!”
บริศ คว้าคอเสื้อของยมราช ยมราชตกใจตะโกนร้องออกมา
“ฉันเตือนนายนะ ถ้านายหยาบคายกับฉันอีกครั้ง ฉันรับรอง
ว่าเธอจะอยู่ไม่พ้นวันนี้!”
“เธอหมายความว่าไง เธอหมายความว่าเธอหลับตลอดเวลา เป็นฝีมือเธอใช่ไหม?
แววตาของบริศราวกับต้องการจะฆ่าคน
เมื่อรู้สึกถึงความอาฆาต ยมราช อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย ลงคอแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ ไม่ใช่จริงๆ ฉันแค่รู้อาการของเธอล่วง หน้า ฉันพึ่งจะนายไปว่านี่คือถิ่นฉัน ถ้าฉันต้องการให้เธอตาย ก่อนเวลาอันควรจริงๆ นายก็ขวางฉันไม่ได้
*เงื่อนไข! พูดเงื่อนไขของเธอมา ต้องทำยังไงถึงจะช่วยเธอ
บริศ ตกใจทียมราชสามารถช่วยนรวมได้
นี่คือการยึดติดอย่างหนึ่งจะเป็นการเดิมพันเช่นกัน อย่างไร ตอนนี้หาหมอคนไหนมาก็ไม่ทันแล้ว และยมราช เป็นหมอคน หนึ่งที่ใช้การได้
ยมราชเห็นบุรีศร์เช่นนี้จึงกลอกตาและพูดว่า “ฉันไม่ได้โกหก นาย ฉันไม่สามารถช่วยเธอได้จริงๆ
“ถ้าอย่างนั้นเธอก็รอให้ภรรยาของฉันถูกฝังที่โรงพยาบาล ได้เลย”
บริศ ปล่อยยมราช
ขณะนั้นยมราชก็หดหู่ใจ
“ทำไมนายถึงไม่มีเหตุผลกว่าฉันอีก”
“แบบนี้ละกัน ขอแค่เธอมีวิธีช่วยเธอได้ ฉันสัญญาว่าจะให้เธอ ได้เจอลูกชายของฉัน”
ทันใดนั้นคำพูดของบริศทำให้ ยมราชหยุดชะงัก
“นายพูดจริงเหรอ”
“จริง”
ภายในใจของบริศ ตื่นเต้นขึ้นมา
ยมราชหมายถึงสามารถช่วยบรมนได้งั้นเหรอ
เขาจึงคว้าโอกาสนั้นไว้ทันที ในใจก็มีความสุข
ยมราชพูดด้วยเสียงต่ำ “ฉันจะรู้ได้ยังไงว่านายจะไม่หลอกฉัน เหมือนภรรยาของนาย เมื่อฉันช่วยนายแล้ว นายก็จะเปลี่ยนหน้า มือเป็นหลังมือ ถึงตอนนั้นฉันก็จะคว้าน้ำเหลวไม่ได้อะไรเลย ฉัน ไม่โง่ทําเรื่องแบบนี้หรอก”
บริศ ไม่พูดมากความ ฉันหยิบโทรศัพท์ของนรมนขึ้นมาและ โอคอลหากานต์
เมื่อเชื่อมต่อแล้วกานต์ก็เห็นบุรีศร์จึงยิ้มอย่างมีความสุข
“คุณบุริศ คุณไม่เป็นอะไรแล้ว! ดีจังเลย!!หม่ามีไม่ได้หลอก ผมจริงด้วย เธอบอกว่าจะพาคุณกลับมา ไม่คิดเลยว่าจะนั่งอยู่ ตรงนั้นจริงๆ หม่ามี้เจ๋งที่สุดเลย! ”
เมื่อบริศ เห็นกานต์และได้ยินสิ่งที่เขาพูด จึงนึกถึงนรมน ที่นอนเป็นผักอยู่บนเตียงผู้ป่วย หัวใจของเขาก็สับสนและไม่ สบายใจ
“ไอ้หนู จะให้เจอคนคนหนึ่ง
“ใครน่ะ หม่ามี้เหรอ”
กานต์ถามอย่างดีใจ
บริศร นโทรศัพท์ไปทางยมราช และพูดอย่างเย็นชาว่า “นี่อลูกชายของฉัน เธอดูให้ชัดๆ ”
ดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนไปในช่วงเวลาทียมราชได้เห็นกานต์
หางตาของเธอมีน้ำตา แววตาก็อ่อนลงมาก เธออยากจะเอื้อม มือออกไปสัมผัส แต่บุตรก็ได้ตัดสายและเก็บโทรศัพท์ไป
“นี่เธอจะช่วยภรรยาฉันได้ยัง
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
