บทที่ 472 ผู้ชายที่ฉันเลือกเองไม่ใช่หรอ?

โพนี่ไม่คิดเลยว่านรมนจะถามคำถามนี้ออกมา จึงนิ่งอึ้งไป ก่อน ที่จะเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ความอ่อนแอหลัง แท้งเท่านั้น ฉันเคยบอกไปแล้วไม่ใช่หรือไง?

“คุณหมอโพนี่ คุณไม่จำเป็นต้องปิดบังฉันหรอก คุณก็รู้นี่ ฉัน รับได้ หากเป็นอะไรขึ้นมา คุณต้องบอกฉัน ร่างกายของฉันเอง ฉันไม่ต้องการเป็นคนที่รู้คนสุดท้าย

บรมนเรียกเธอแบบนั้น ทำให้โพนี่ไม่รู้ว่าควรตอบเธออย่างไร

เธอเห็นตนเอง ในอดีตในร่างของนรมน

เข้มแข็งขนาดนั้น พึ่งพาตนเองถึงปานนั้น ไม่อยากเดือดร้อน คนอื่น

เมื่อนึกถึงสถานการณ์ของบุริศร์ในตอนนี้ นึกถึงนรมนที่ต่อสู้ อย่างโดดเดี่ยวคนเดียวก่อนหน้า ขอบตาของโพนี่เปียกชื้น

“ฉันไม่อยากปิดบังคุณ นรมน สุขภาพของเธอไม่ค่อยจะดีนัก ประโยคของโพนทำให้หัวใจของนรมนเต้นรัว

*หมายความว่าอะไร?”

“เธอได้รับบาดแผลจากการแท้งเมื่อครั้งก่อน หลังจากนั้นก็ดี ขึ้น ประธานบริศ เองก็ดูแลคุณอย่างดี แต่ฉันไม่รู้ว่าเกิดความผิดปกติตรงไหนกันแน่ มดลูกของเธอหดตัว รวมไปถึงมีการ เลือดออก ประจําเดือนของเธอในคราวนี้มาเยอะผิดปกตินั่นเป็น ราง”

ประโยคของโพ เสมือนกับถูกสายฟ้าฟาด

“มดลูกหดตัวมันหมายความว่ายังไง?

“โรคนี้พบได้น้อยนัก ปกติแล้ว มดลูกเลือดออกจะพบได้บ่อย มากกว่า มดลูกหดตัวฉันเคยได้ยินมาบ้าง แต่ไม่เคยได้เจอ ฉัน ตรวจเลือดของเธอแล้ว มีสารบางอย่างที่ประหลาดในเซลล์เม็ด เลือดของเธอ มันรวมตัวเข้ากับเม็ดเลือดของเธอ แต่มันทำร้าย ร่างกายเธอหนักมาก

เมื่อฟังคําพูดของโพนี่ นรมนนึกถึงเม็ดยาที่ป้าโอยัดเข้าปาก

ของเธอ

หรือว่าเพราะยานั่น?

“เมื่อตอนที่ฉันแท้ง ป้าโอยัดยาชนิดหนึ่งให้กับฉัน ฉันไม่รู้ว่า มันคืออะไร แต่บางทีอาจจะเป็นเพราะสิ่งนี้ก็ได้

นรมน กย้อนกลับไป

ใบหน้าของโพนี่เหยเกผิดรูป

“หากเป็นเช่นนั้นจริง ต้องแย่แน่”

“เพราะอะไร?”

“ป้าโยบ้าไปแล้ว ไม่รู้เพราะอะไร ทางด้านเมืองหลวงมีข่าวมาว่า หลังจากที่เธอเกิดการปะทะขึ้นในเรือนจำ ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ก็ เสียสติไป ตอนนี้ได้รับการยืนยันแล้ว ว่าเป็นความผิดปกติทาง ด้านประสาท และถูกย้ายไปรักษาในที่ลับแห่งหนึ่ง หากเป็น เพราะเธอทำไมคุณ เธอในตอนนี้ไม่สามารถให้ความช่วยเหลือ อะไรกับคุณได้ ป้าโอถือว่าเป็นอัจฉริยะทางด้านการแพทย์ หาก เขายอมเป็นคนดี ไม่แน่เธออาจเป็นหนึ่งในทางการแพทย์ น่า เสียดาย

โพนี่ยอมรับในวิชาแพทย์ของป้าโอมาก แต่กับตัวป้าโอเธอ ไม่กล้ารับประกันอะไรทั้งนั้น

เมื่อนรมนได้ยินประโยค เธอรู้ได้ทันทีว่าเธอไม่ได้โชคดี ทําให้เธอเสียใจเล็กน้อย

“สถานการณ์ของฉันในตอนนี้ แย่ที่สุดคืออะไร”

เธอต้องการรู้ว่าตนจะเปลี่ยนไปในทิศทางไหนกันแน่

ชีวิตนี้ยังมีอะไรอีกมากมายที่เธอยังไม่ได้ทำ และยังอยากใช้ ชีวิตอยู่ต่อไปกับหลายๆ คน ตอนนี้เธอกลับได้รับรู้ความโชคร้าย ขึ้นมากะทันหัน เธอคงทำผิดต่อฟ้าดินเมื่อชาติที่แล้ว ชาตินี้ถึง ได้ แต่อุปสรรคไม่หยุดหย่อน

โพนี่เอ่ยอย่างไร้หนทาง “ฉันเองก็ไม่รู้ ตอนนี้ฉันทำได้แค่ ยืนยันว่ามดลูกของเธอจะไม่เลือดออกอีก แต่กลับหยุดการหดตัว ของมดลูกไม่ได้ ช่วงเวลานี้หรืออีกหนึ่งปีข้างหน้า ฉันจะแนะนำ ให้คุณตัดมดลูกทิ้งไปซะ ตอนนี้คุณต้องคิดดูให้ดี ยังไงซะมดลูก ก็มีความสำคัญต่อผู้หญิงมาก
นรมนรูปท้องของตนเอง ทันใดนั้นเธอรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา “ตัดทิ้งงั้นเหรอ? ถ้างั้นก็หมายความว่าฉันจะมีลูกไม่ได้อีกต่อ ไป แม้แต่สูญเสีย ความเป็นผู้หญิงไป

โพนี่ไม่รู้ว่าควรจะตอบคำถามของนรมนอย่างไรดี เธอได้แต่ นิ่งงันพักใหญ่ “ฉันจะพยายาม ช่วงนี้ฉันทำการทดลองเม็ดเลือด ของเธออยู่เสมอ ป้องก็เข้าร่วมด้วย เธอวางใจเถอะ เราจะทำให้ ดีที่สุด”

เมื่อเห็นความจริงใจในดวงตาของโพนี่ นรมนรู้ดี บางทีอาจ เป็นเพราะความสัมพันธ์ของบุริศร์ สองสามีภรรยาถึงได้ทุ่มเท ถึงเพียงนี้ แต่ตอนนี้ โพนทำเพื่อเธอจริงๆ นรมนเผยรอยยิ้มขึ้น มากะทันหัน

“ไม่เป็นไร ฉันเชื่อพวกคุณ ต่อให้ทําอะไรไม่ได้แล้วจริงๆ ฉันก็ ไม่โทษพวกคุณหลอก ยังไงซะคนเราก็มีทุกข์สุข ไม่มีใครคาดคิด ได้ ฉันจะเผชิญหน้ากับชีวิตด้วยจิตใจที่ดีที่สุด แต่เรื่องนี้คุณช่วย ฉันเก็บเป็นความลับด้วย ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม โดยเฉพาะเธอ คนนี

นรมนหันไปทางคมทิพย์ที่หลับไม่รู้เรื่อง จับจ้องเธอที่น้ำลาย ไหลยืดไปทั่ว เสมือนกับกำลังฝันดี โดยที่มุมปากหยักยกขึ้นทำ องศา

โพนี่ที่เห็นการเคลื่อนไหวของทั้งคู่ เธอเอ่ยเสียงแผ่ว “ทำไม ความสัมพันธ์ของพวกคุณถึงได้ดีขนาดนี้? หญิงสาวทั่วไป ความ สัมพันธ์เช่นนี้หายากยิ่ง
“บางทีอาจจะเกินมิตรภาพของค่าว่าเพื่อน เหมือนกับ ครอบครัวไปแล้ว เธอเป็นเด็กกำพร้า ถูกพ่อแม่ทอดทิ้ง แต่เธอ กลับเข้มแข็ง ทำให้ตนเองกลายเป็นสาวห้าว ฉันจำได้ดีเมื่อครั้ง แรกที่เธอต่อสู้กับเด็กผู้ชาย ตัวเธอเองก็มีบาดแผลเต็มไปหมด แต่ก็ยังบอกกับฉันว่า เธอชนะ ในตอนนั้น ฉันเจ็บปวดใจมาก หลังจากนั้นเราก็อยู่ด้วยกันมาตลอด หลายปีมานี้ เธออยู่เคียง ข้างฉันมาตลอด ไม่ว่าฉันจะตัดสินใจยังไง ไม่ว่าสิ่งที่ฉันทำจะ เง่ามากแค่ไหน แม้ว่าเธอจะโกรธ แต่ก็ยังตามใจฉัน หากเธอรู้ สถานการณ์ของฉัน เธอต้องบ้าแน่ๆ ฉันแค่อยากให้เธอมีความ สุข เสียน้ำตาให้น้อยที่สุด

ความสัมพันธ์ระหว่างนรมนและคมทิพย์ทำให้โพนี่อิจฉา เธอ เอ๋ยเสียงแผ่ว “เธอวางใจเถอะ ฉันไม่บอกเธอหรอก แต่เธอเองก็ ต้องให้ความร่วมมือกับการรักษาด้วย”

“แน่นอน ยังไงซะฉันก็กลัวตาย”

นรมนหัวเราะออกมา

โพนี่เห็นความเข้มแข็งในดวงตาของเธอ

“ฉันยอมรับในตัวเธอจริงๆ แม้ว่าจะดูอ่อนแอ แต่กลับไม่ใช่ผู้ หญิงธรรมดาทั่วไปที่จะหาเทียบได้

“เดี๋ยวชมกันแบบนี้สิ ฉันต้องภาคภูมิใจแน่

นรมนและโพนี่หัวเราะออกมาพร้อมกัน แต่โพนี่รู้ดี ถึงความไม่ สบายใจของนรมน แม้แต่ความกลัวที่อยู่ในใจเธอ
สามารถมีสต์ได้ถึงเพียงนี้ใน ขณะที่ไม่มีใครรู้เรื่อง

เพราะมีบางคนที่ยอมรับได้ ในบางคนที่ยอมรับไม่ได้เท่านั้น

เธอกลับรู้สึกสงสารนรมนขึ้นมากะทันหัน

“มีข่าวจากประธานบุรี บ้างไหม? คําถามที่กะทันหันของโพนี่ทำให้นรมนนิ่งไป

เธอคิดว่าโพนี่และป้องมีการติดต่อกับบริศร์มาตลอด เมื่อ ได้ยินคําถามของเธอ บวกกับทีท่าของโพนี่ เธอหลบสายตาเล็ก น้อย จึงเอ่ยขึ้น “ยังเลย แต่อาจจะใกล้กลับมาแล้วมั้ง? เขาไปตั้ง หลายวันแล้ว คนที่รักครอบครัวอย่างเขา ตอนที่ต้องออกไปดู งานที่ต่างจังหวัดก็ไปแค่ไม่เกินอาทิตย์ ฉันคิดว่าเขาจะกลับมา ในเร็วๆนี้”

“เธอไม่โกรธเขาหรือที่เขาไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอ ในเวลาที่เธอ ต้องการเขามากที่สุด?” ประโยคของโพนี่ ทำให้นรมนนิ่งไป ก่อนที่จะเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม “ฉันก็ได้ข่าวว่า ในอดีตเธอเป็น ภรรยาทหาร ป้องมีความโดดเด่นมากในกอง

สิ่งเหล่านี้เธอรู้มาจากคมทิพย์

เมื่อเห็นว่านรมนเปลี่ยนคำถาม โพนนิ่งไปเล็กน้อย แต่ก็ยังคง เอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม “ใช่ เขาเปลี่ยนอาชีพเพื่อฉัน หากยังอยู่ใน กอง บางทีอาจจะมีอนาคตที่ยาวไกลกว่านี้

“ทางเลือกของคนนั้นต่างกัน บางทีสำหรับเธอ เขาทิ้งชีวิตใน กองน่าเสียดาย แต่ทุกคนมีความสุขที่แตกต่างกัน? เธอจะรู้ได้ยังไงว่าชีวิตของป้องในตอนนี้ไม่ใช่สิ่งที่ป้องต้องการ

ประโยคของนรมนูทำให้ไพน์ตัวแข็งทื่อ ดวงตาที่จับจ้องนรมน เต็มไปด้วยความนับถือที่มากกว่าเดิม

“เธอมีดวงใจที่แตกต่างจากคนอื่น

“หัวใจที่งดงามงั้นเหรอ?”

บรมนหลงตัวเองเล็กน้อย

โพนี่กลับหัวเราะออกมา

“ใช่ หัวใจที่งดงาม เธอทำฉันแบบนี้ จะทําอะไรฉันกันแน่?

“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่อยากถามว่า ในตอนที่ป้องปฏิบัติ หน้าที่ในกอง ฉันได้ข่าวว่าเขาขาดการติดต่อกับครอบครัว ใน ตอนนั้นเธอโกรธเขาไหมที่เขาไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอ?”

ประโยคของนรมน โพนี่เข้าใจเธอทันที

ผู้หญิงตรงหน้าแตกต่างจากผู้หญิงทั่วไปจริงๆ

“เธอกับฉันเราแตกต่างกัน ฉันเลือกนายทหาร ก็ต้องยอมรับ ในหน้าที่ของภรรยาทหารทุกอย่าง แต่สามีของเธอเป็นนักธุรกิจ

“แต่ในอดีตเขาก็เป็นทหารนายหนึ่งเช่นเดียวกัน!

ประโยคของนรมน ทำให้โพนนิ่งไปเล็กน้อย ก่อนที่จะได้ยิน ประโยคเสริม “ฉันเชื่อมาโดยตลอด ทหารที่ออกมา มีหัวใจสี แตงดวงหนึ่ง มีชุดความเชื่อที่หนักแน่นของตนเอง พวกเขาจะไม่ ก่ออาชญากรรม ไม่ก่ออาชญากรรมพวกเขาจะภักดีต่อภรรยาของพวกเขา จะภักดีต่อครอบครัวเล็กๆ และบ้านเมือง เพราะงั้น ต่อให้ตอนนี้เขาเป็นนักธุรกิจ แต่สิ่งที่จารึกข้างในกระดูกไม่มีวัน เปลี่ยนแปลง การที่บุริศร์หายตัวไปกะทันหัน ในครั้งนี้ ได้การ ติดต่อ ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวว่าเขาอาจจะหนีไปกับผู้หญิงคน อื่น บอกว่าเขาไร้จิตใจ จากไปในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด แต่ใครจะไปรู้ถึงสาเหตุที่เขาจากไปจริงๆ? ฉันยังคงเชื่อว่าในใจ เขา มีฉัน มีครอบครัว เท่านั้นก็พอแล้ว โลกของผู้ชายนั้นกว้าง ใหญ่ สิ่งที่พวกเขาต้องทำ ไม่เห็นว่าจะต้องพูดกับผู้หญิงทุกเรื่อง ไป ขอเพียงแค่ในใจเขายังนึกถึงฉัน แล้วฉันจะยังถือโทษอะไร อยู่อีก? ผู้ชายเป็นคนที่ฉันเลือกเองไม่ใช่หรอ?”

โพนี่นิ่งอึ้ง

ทุกคนคิดว่านโมนจะเสียใจ บางทีนรมนอาจจะเสียใจในเวลา ที่อยู่คนเดียวในบางครั้ง

แต่ไม่เคยมีใครคิดเลยว่าความรู้สึกของนรมนที่มีต่อบุริศร์จะ ลึกซึ้งได้ถึงเพียงนี้ หนักแน่นได้ถึงเพียงนี้

แม้ว่าบุริศร์จะจากไปโดยไม่บอกกล่าวอะไรสักอย่าง ไม่ได้สั่ง เสียอะไรไว้ แต่เธอก็ยังคงเชื่อมั่น เชื่อมั่นผู้ชายที่ตนเองเลือก และเชื่อมั่นในความรัก

โพนี่รู้สึกว่าเธอนรมนไม่ได้ขึ้นมา

หลายปีมานี้ที่อยู่ในโรงพยาบาล เธอได้พบเจอผู้คนมากมาย ทําให้เธอสมความตั้งใจแรกของตนเองไป
มีเพียงแค่ความรัก เพียงแต่เชื่อมั่นในอีกฝ่าย ยังมีอะไรที่ไม่ คุ้มค่าแก่การรอคอยงั้นเหรอ?

โพนี่จับจ้องนรมน เอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดค่า “เธอวางใจเถอะ เขาจะกลับมาแน่! และจะกลับมาอย่างปลอดภัย กลับมา ครบ32อย่างแน่นอน! เขา บุริศร์ คุ้มค่าแก่การรอคอยของนา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ