บทที่ 459 หยุดพูดจาไร้สาระ ตามฉันมา

“เกิดอะไรขึ้น?”

สีหน้าคมทิพย์ค่อนข้างแย่

ถึงแม้ตอนนั้นรมนจะมีอคติกับบริศร์ แต่ถ้าตระกูลโตเล็กเกิด เรื่องจริงๆ เธอต้องไปโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแน่ๆ ดังนั้นตอนนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ห้ามให้เธอรู้

เห็นคนทิพย์ค่อนข้างร้อนใจ พฤกษ์จึงพูดขึ้นเสียงทุ้ม “ตั้งเม หายตัวไป บางทีอาจจะมีคนปล่อยตัวไป แต่ตระกูลโตเล็กคุ้มกัน หนาแน่นมาก ตังเมจะหนีออกไปได้ยังไง?

ได้ยินพฤกษ์พูดแบบนี้ คิ้วคมทิพย์ก็ขมวดเข้าหากันแน่น

“คนของตระกูลโตเล็กไม่ได้โดนพวกนายสะสางหมดจดแล้ว เหรอ?”

“ก็ใช่ ฉันก็เลยแปลกใจมาก”

พฤกษ์คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก

เขาพูดขึ้นเสียงทุ้ม “คนที่ตั้งเมเกลียดมากที่สุดก็คือคุณนาย ถ้าเธอออกมาแล้ว คุณนายอาจจะเป็นอันตราย ช่วงนี้ทางที่ดีคุณ ต้องอยู่กับเธอตลอดเวลา มีเรื่องอะไรก็บอกฉันได้ทุกเมื่อ ฉันอยู่ ใกล้ๆ นี้

* โอเค”
คมทิพย์จะอยู่ข้างๆ บรมน

ด้วยการรักษาของโพนี่ ร่างกายนามนก็ดีขึ้นมาก เลือดหยุด ไหลมากแล้ว แต่สภาพจิตใจเธอยังคงวิตกกังวล

บริศ มีเรื่องอะไรปิดบังเธออยู่กันแน่?

เขาไปที่ไหนอีกนะ?

นรมนเห็นคนทิพย์เข้ามา ก็ขมวดคิ้วแน่น อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น “เกิดอะไรขึ้น? โพนี่บอกว่าร่างกายฉันมีปัญหาเหรอ?”

“เปล่า เมื่อกี้ฉันบังเอิญเจอพฤกษ์มา

“แล้วมีอะไรแปลก เขาไม่ได้อยู่แถวนี้ตลอดเหรอ?” นรมนก็ยังรู้หน้าที่ของพฤกษ์ อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น

คมทิพย์มองเธอ คิดสักพักก่อนพูดขึ้น “ถึงแม้คุณหมอโพนี่สั่ง ให้คุณพักผ่อนร่างกายอย่างสบายใจ แต่ฉันมีเรื่องที่ต้องบอก

คุณ เพื่อไม่ให้คุณชะล่าใจ

“เรื่องอะไร? ร้ายแรงมากเหรอ?”

สีหน้าเข้มงวดของคนทิพย์ทำให้นรมนอดไม่ได้ที่จะประหม่า เล็กน้อย

คมทิพย์พูดขึ้นเสียงทุ้ม “ตั้งเมหนีไปได้แล้ว ที่ตระกูลโตเล็ก เหมือนโดนคนช่วยออกมาได้ ตามหลักการแล้วคนของตระกูล โตเล็กโดนบริศร์ของพวกคุณจัดการจนหมดสิ้น ไม่คิดว่าตอนนี้ จะเกิดเรื่องแบบนี้คิด พฤกษ์ให้ฉันมาเตือนให้คุณต้องระวังตัวตังเมเกลียดคุณมาก ตอนนี้หนีไปได้แล้ว ไม่รู้ว่ากำลังรอคุณอยู่ ที่ไหน

นรมนตกตะลึงเล็กน้อย พูดขึ้นตามสถานการณ์ “ฉันรู้แล้ว ไม่ ต้องเป็นห่วงนะ ฉันจะดูแลตัวเอง แล้วคุณล่ะ อยู่กับฉันอาจจะเกิด อันตรายได้ ช่วงนี้คุณกลับไปดีกว่านะ

“คุณพูดอะไร? คุณเป็นแบบนี้อยู่ ฉันจะไปไหนได้? ฉันไม่ไป ไหนทั้งนั้น จะอยู่ที่นี่ ฉันให้พฤกษ์ไปหาป้องแล้ว ดูว่าจะถามถึงที่ อยู่ของบุริศร์ได้ไหม ถึงตอนนั้นทางที่ดีก็ให้เขากลับมา

คำพูดของคมทิพย์ไม่ได้เป็นคำปลอบที่ยิ่งใหญ่สำหรับนามน

ถ้าบุริศ ต้องการปิดบังเธอจากใจจริง ต้องการซ่อนตัว พฤกษ์ ก็ไม่มีทางได้ข้อมูลอะไรจากปากป้องหรอก แต่นรมนค่อนข้าง กลัดกลุ้ม ทำไมเขาต้องออกไปจากเมืองชลธี หนีเธอกับลูกๆ ไป ตอนนี้ด้วย?

เห็นนรมนไม่พูด คมทิพย์คิดว่าเธอกำลังกังวลอะไรบางอย่าง ก็อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น “คุณไม่ต้องเป็นห่วง มีฉันอยู่ ฉันจะไม่ให้ เธอเป็นอะไร”

“ฉันไม่ได้คิดเรื่องนี้ ฉันอยากกลับไปตระกูลโตเล็กสักหน่อย” จู่ๆ นรมนก็เอ่ยปาก ทำให้คุมทิพย์ตกตะลึงไปสักพัก

“คุณหมอโพนี่บอกแล้ว ทางที่คุณต้องพักผ่อนร่างกายอย่าง สงบ คุณกลับไปทำอะไรที่ตระกูลโตเล็ก?”

“ตั้งเมหนีไปแล้ว ก็ไม่รู้ว่าคุณแม่เป็นยังไงบ้าง แล้วกานต์อีกถึงตรินท์จะอยู่ แต่ฉันกลับไปเห็นด้วยตาตัวเองจะสบายใจกว่า บรมนยังไม่ไว้วางใจ

คมทิพย์อยากพูดอะไรบางอย่าง แต่พอคิดว่ากานต์เป็น ลูกชายของนรมน เธอเป็นห่วงลูกชายตัวเองก็ไม่ผิด จึงพูดเสียง ทุ่ม “งั้นฉันให้พฤกษ์ไปเตรียมการ กมลก็จะกลับไปพร้อมคุณใช้ ไหม?”

“วันนี้ให้เธออยู่กับแม่ฉันแล้วกัน”

นรมนจัดของตัวเองสักพัก คนทิพย์ก็ให้พฤกษ์ไปเตรียมรถ แม่ นรมนและพ่อนรมนูทางนี้รู้ว่านรมนจะกลับไปเยี่ยมตระกูลโตเล็ก รู้ว่าตังเมหนีไป ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นห่วง

“กลับไปตอนนี้ไม่ค่อยดีหรือเปล่า?”

แม่นรมนจับมือนรมนไว้

“ไม่เป็นไรค่ะ พรุ่งนี้เช้าหนูจะกลับมา

นรมนรู้อย่างแน่นอนว่าแม่นรมนเป็นห่วงตน แต่เธอเป็นห่วง คุณนายตระกูลโตเล็กและกานต์มากกว่า

เห็นเธอตัดสินใจจะไปแล้ว แม่นรมนก็ไม่รั้งอีก

เมื่อรถออกจากตระกูลธนาศักดิ์ธนไปแล้ว แต่เพิ่งเลยหกโมง เย็นได้ไม่นาน ท้องฟ้าด้านนอกยังไม่มีดสนิท

นรมนนั่งอยู่เบาะหลัง ร่างกายรู้สึกเหนื่อยล้านิดหน่อย เธอรู้สึกรางๆ ว่าร่างกายนี้มีบางอย่างผิดปกติ แค่เป็นประจำเดือนเอง ทำไมทำให้เธออ่อนแอได้ขนาดนี้? นรมนูพิงเบาะหลัง คมทิพย์และพฤกษ์ก็ไม่พูดอะไร

เมื่อผ่านสี่แยก จู่ๆ รถก็จอด

“เกิดอะไรขึ้น?”

นรมนเห็นด้านหน้ารถติดมาก ก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น พฤกษ์พูดเสียงทุ้ม “ฉันจะลงไปดูหน่อย” “ระวังตัวหน่อยนะ”

นโมนพยักหน้าเล็กน้อย

ด้านหน้าเหมือนมีใครกำลังประท้วงอยู่ ร้องไห้โวยวาย เกิด การเคลื่อนไหวรุนแรงมาก

นรมนนวดขมับตัวเอง ไม่คิดจะดูเหตุการณ์วุ่นวาย คมทิพย์เห็นเธอเป็นแบบนี้ก็พูดเสียงทุ้ม “คุณอยากนอนสักพัก

ไหม? ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ เดาว่ารถติดอีกสักพักหนึ่ง ตอนนี้ เป็นเวลาเลิกงานด้วย รถอาจจะค่อนข้างติด

“ฉันยังสบายดี ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน”

นรมนรู้ว่าคนทิพย์เป็นห่วงตนอย่างแน่นอน จึงยิ้มอย่างอ่อน

ไม่นานพฤกษ์ก็กลับมา แต่สีหน้าบนใบหน้าผิดปกตินิดหน่อย “เกิดอะไรขึ้น? ข้างหน้ามีเรื่องอะไรเหรอ?”
นรมนอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น

พฤกษ์พูดเสียงทุ้ม “ข้างหน้ามีผู้หญิงคนหนึ่งตาย พ่อแม่กำลัง โวยวายอยู่ที่ประตูทางเข้า ให้กลับออกมาอธิบาย

คลับ? คลับอะไร?”

ตอนนั้นแมนมีความอ่อนไหวกับคำว่าคลับอย่างมาก

พฤกษ์มองเธอแล้วพูดขึ้น “คลับCrown คนที่ตายคือแก้ม ว่า กันว่าคลับCrownให้ข้อมูลว่าแก้มลาออกไปแล้ว จะเป็นหรือตาย ก็ไม่เกี่ยวกับคลับ แต่ได้ยินมาว่าแก้มถูกฆ่าตาย

เส้นประสาทนรมนเต้นอย่างช่วยไม่ได้

แก้มคือพนักงานดูแลเหล้าให้บริศร์ จู่ๆ บุริศร์ก็ออกไปจาก เมืองชลธี และแก้มก็ตาย เรื่องระหว่างนี้มันมีอะไรเกี่ยวข้องกัน?

“ฉันจะลงไปดูหน่อย

นรมนเกิดความหุนหันพลันแล่นแบบนั้น จู่ๆ ก็เปิดประตูรถ แล้วลงไปทันที

“คุณนาย!”

พฤกษ์ค่อนข้างเป็นห่วง รีบให้คมทิพย์ตามลงไป ตัวเองมีรถ อยู่ ต้องติดต่อให้คนมาขับรถ

คมทิพย์รีบตามฝีเท้านโมนไป

“นรมน คุณช้าหน่อย ที่นี่คนเยอะ คุณอย่าทำให้ตัวเองบาด

เจ็บ”
คมทิพย์พยายามตามหลังนรมนให้ทันมากที่สุด

นรมนมาถึงประตูทางเข้าคลับCrownอย่างรวดเร็ว เห็นผู้สูง อายุสองคนแต่งตัวเหมือนชาวนากำลังยืนร้องไห้ตะโกนอยู่ที่ ประตูทางเข้าคลับ ตรงหน้าเขามีศพที่คลุมด้วยผ้าสีขาว

“ทุกคนวินิจฉัยแล้ว ลูกสาวฉันทำงานที่นี่มาสามปี วันนี้ตาย แบบนี้ได้ยังไงก็ไม่รู้ พวกเขากลับบอกว่าลูกสาวฉันลาออกไป ก่อนหน้านี้ แต่แค่เมื่อวานซืนเอง ลูกสาวฉันยังบอกเราอีกว่า ผู้ จัดการจะขึ้นเงินเดือนให้เธอ จะรับพวกเราสองคนมาที่นี่เพื่อ เสวยสุข เธอจะลาออกได้ยังไง? คลับที่นี่ทำร้ายลูกสาวฉัน ตอนนี้ หาเหตุผลพูดออกมาไม่ได้ คนในเมืองชลธีเป็นคนไม่ปฏิบัติตาม กฎหมายกันหมดหรือเปล่า?”

คุณแม่ของแก้มร้องไห้จนแทบหมดลมหายใจแล้ว ความเสียใจมากที่สุดบนโลกใบนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าคนผม ขาวส่งศพคนผมด่าอีกแล้ว

ในตอนนั้นรมนยังไม่รู้ว่าแก้มหน้าตาเป็นอย่างไร แต่ฟังคำ บรรยายจากพฤกษ์แล้ว ผู้หญิงคนนี้น่าจะอายุไม่เยอะ มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นถึงทำให้แก้มเกิดอุบัติเหตุ? คนรอบๆ เริ่มคุยเกี่ยวกับคลับขึ้นมาทีละคน

ผู้จัดการคลับเดินออกมาพูดขึ้น “คุณป้า แก้มลาออกไปแล้ว จริงๆ ถ้าพวกคุณมีข้อสงสัยอะไร สามารถโทรแจ้งตำรวจได้ ให้ ตำรวจมาตรวจสอบเรื่องนี้ เราจะให้ความร่วมมือแน่นอน แต่พวกคุณทำแบบนี้ มันส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงคลับเรา พวกเรา เห็นแก่ที่เมื่อก่อนแก้มทำงานที่คลับเราได้เป็นอย่างดีก็ไม่อยาก ทะเลาะกับพวกคุณ แต่ถ้าพวกคุณทำแบบนี้ต่อไป ฉันจะโทรแจ้ง ตำรวจแล้ว”

แจ้งตำรวจ? พวกคุณทำผิดแต่คิดจะปรักปรำคนอื่นเหรอ? คุณแจ้งความ! แจ้งเลย!

คุณแม่ของแก้มได้ยินถึงตรงนี้ ก็โกรธทันที และไม่สนว่าคนอื่น จะคิดอย่างไร ก็ลุกขึ้นเข้าไปขวนหน้าผู้จัดการ

ผู้จัดการไม่ทันสังเกต โดนส่วนทันที ทันใดนั้นคราบเลือด ปรากฏบนใบหน้า

“พวกแกบอดี้การ์ดเลี้ยงเสียข้าวสุกเหรอ? รีบควบคุมตัวเธอ

สิ! แจ้งตำรวจ!”

ผู้จัดการคลับก็โกรธแล้ว ตะเบ็งเสียงตะโกนออกมา

ทั้งสองคนทะเลาะกันทันที

นมนอยากเดินเข้าไปดูให้แน่ใจ แต่โดนฝูงชนเบียดจนไปอยู่

ข้างๆ

เธออยากแหวกฝูงชนออก ไม่ว่าจะออกไปหรือไปดูที่คลับ ก็ดี กว่าโดนคนเบียดอยู่ที่นี่

คมทิพย์ก็โดนกลุ่มคนเบียดออกมา มองเห็นนรมนห่างตัวเอง ไกลขึ้นเรื่อยๆ โดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย
“นรมน! กลับมา! ฉันอยู่ตรงนี้ นรมน!

คมทิพย์พยายามดิ้นรน แต่อย่างไรก็ตามตอนนี้คนอยากดู ความวุ่นวายเยอะมากเกินไป และความปลอดภัยของคลับก็โดน ก้าวก่าย เหตุการณ์ยิ่งชุลมุน

นรมนได้ยินเสียงคมทิพย์ตะโกน แต่ตัวเองไม่สามารถออกไป ได้ เมื่อจะหันตัวไป จู่ๆ ก็ของแข็งบางอย่างสัมผัสระหว่างเอวเธอ

“อย่าขยับ! ไม่งั้นอย่าโทษที่ฉันไม่เกรงใจเธอ!” ความรู้สึกบึ้งตึงเย็นชาทำให้นรมนตัวแข็งทื่ออย่างช่วยไม่ได้

มันคือมีดสั้น!

ถ้าเป็นปืนเธอคงไม่กลัวขนาดนั้น ถ้าเป็นมีดสั้นมันยากที่จะพูด อีกฝ่ายสามารถฆ่าเธอตรงนี้ได้อย่างเงียบๆ เลย

ไม่ใช่นรมนไม่คิดจะขัดขืน หรือต่อต้านการจับตัว แต่ที่นี่คน เยอะเกินไป เธอโดนคนผลักออก ไม่สามารถแสดงออกมาได้เลย

“แกเป็นใคร?

นรมนฝืนตัวเองให้สงบลง ตอนนี้ทำได้แค่พึ่งตัวเองเท่านั้น อีกฝ่ายกลับพูดเสียงทุ้ม “หยุดพูดจาไร้สาระ ตามฉันมา นรมนถูกบังคับให้ขยับไปตามกระแสผู้คนข้างๆ

ดมทิพย์เห็นตัวเองและนรมนอยู่ห่างกันไกลขึ้นเรื่อยๆ ก็อดไม่ ได้ที่จะร้อนรนใจ
“บรมน! บรมน!”

เธอกำลังโบกแขนอยู่

นรมนเห็นคนทิพย์แน่นอน แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถตอบสนอง อะไรได้ กลัววาคมทิพย์จะแย่ไปด้วย

คนด้านหลังคือผู้ชาย นรมนมองเห็นหน้าเขาไม่ชัด แต่ได้ยิน

เสียงเขา และรู้สึกได้ถึงการคุกคามของอีกฝ่าย ทั้งสองคนออกไปจากฝูงชนอย่างรวดเร็ว นรมนถูกพาไปที่

ตรอกเล็กๆ ด้านข้าง

เมื่อออกมาจากฝูงชน นรมนก็หันตัวมาทันที แล้วทำการ ตอบโต้อีกฝ่าย

อีกฝ่ายดูเหมือนจะป้องกันกลยุทธ์ของนรมน เมื่อนรมนลงมือ มีดเย็นเฉียบก็แทงที่แขนเธอโดยตรง ความเจ็บปวดรุนแรง พร้อมเลือดที่กระเซ็นออกมา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ