บทที่ 457 ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะบ้าไปแล้ว

“คุณบอกว่าผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดของบริษัทร่วมทุนตามหา คุณเหรอ?”

เสียงนรมนแปลกนิดหน่อย

“ใช่ พี่สะใภ้ ทำไมเหรอ?”

ตอนแรกเพราะตนท์ร้อนรนใจ เลยไม่ได้ฟังดีๆ ตอนนี้ได้ยิน เสียงนรมนเป็นแบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

“พี่สะใภ้ ตอนแรกพี่เขาให้ผมพุ่งเป้าไปที่ตระกูลทวีทรัพย์ ธาดา ก่อนหน้านี้ไม่นาน ให้ผมตึงเครียดภายในแล้วผ่อนคลาย ภายนอก ตอนนี้ไม่รู้ว่าหมายความว่าไงกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดา กันแน่? ผมอยากเข้าใจอ่ะ ตระกูลทวีทรัพย์ธาดากับตระกูลโต เล็กเราอยู่ที่เมืองชลธีมานานขนาดนี้ พี่ผมคงไม่คิดจะยึดตระกูล ทวีทรัพย์ธาดาเป็นของตัวเองหรอกมั้ง? ถ้าไม่ดำเนินการต่อ ทาง ผมต้องถอนตัวหรือเปล่า? ช่วยชี้แนะให้ผมรู้เรื่องหน่อย? คุณก็รู้ ตอนนี้บริษัทเราทนต่อความสิ้นเปลืองนี้ไม่ได้ มันคือกลยุทธ์ที่ เสียเปรียบทั้งคู่ เวลามันไม่รอใคร ผมติดต่อพี่ผมไม่ได้ พี่สะใภ้ ช่วยติดต่อผมที ให้เขาโทรหาผมหน่อยได้ไหม?

ครินท์ร้อนรนใจมากจริงๆ

พนักงานหลายคนในบริษัทฮัวยกรุ๊ปจำกัดรอเงินจากเขาอยู่ เขาคุยกับบริศร์ก่อนหน้านี้แล้ว บุริศร์สั่งเขาให้ปฏิบัติการ ตอนนี้ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทร่วมทุนแบกรับความกดดันเหล่านี้ไม่ ได้ แต่ละคนตามหาครินท์ มันทําให้ครินท์ต้องตามหาบุริศ เพื่อ ขอกลยุทธ์

แต่ใครจะรู้ว่าตอนนี้ไม่ว่าจะโทรหาบุริศร์อย่างไรก็โทรไม่ติด

นรมนได้ยินคำพูดของตนท์ ใจก็หล่นวูบ แต่ก็ยังพูดขึ้นเสียง ทุ้ม “ฉันจะลองติดต่อดู แต่คุณติดต่อไม่ได้ ฉันก็น่าจะติดต่อไม่ได้ ถ้ามันไม่ได้ผล คุณก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดไปเลยแล้วกัน”

“ขอลองฟังความหมายของพี่ชายผมก่อนดีกว่า พี่สะใภ้ ฝาก ด้วยนะ”

ตรินท์พูดจบก็วางสายไป

สีหน้าท่าทางนรมนเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

คมทิพย์ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร ถามขึ้นอย่างค่อนข้างกลัดกลุ้ม “คุณเป็นอะไร? ใครโทรมา? น้องสามีของคุณเหรอ? ทำไม? ตอนนี้ธุรกิจตระกูลโตเล็กคุณก็สนใจเหรอ?”

นรมนมองคมทิพย์ นึกถึงคำพูดเมื่อครู่นี้ของคนทิพย์ ในใจก็

ไม่เพียงแต่บ่นพึมพำ

บุริศร์ไม่ได้ไปต่างประเทศ

บริษัทสาขาต่างประเทศไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย!

ถ้าอย่างนั้นเขาไปไหน?

ทําไมต้องโกหกเธอด้วย?
ตอนนี้ปิดเครื่อง ใครโทรหาก็ไม่รับมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ชุดคำถามยังเกิดขึ้นในสมองนรมนอย่างต่อเนื่อง ดมทิพย์เห็นนรมนไม่พูด ก็รู้สึกกังวลขึ้นมานิดหน่อย

“เฮนรมน คุณคิดอะไรน่ะ? เกิดอะไรขึ้น? เกิดเรื่อง ใช่ไหม? แต่ฉันจะบอกเธอให้นะ ตอนนี้สภาพร่างกายเธอไม่เหมาะที่จะทำ อะไรยุ่งเหยิง นอกจากเรื่องของบุริศร์ของพวกคุณ เรื่องอื่นๆ คุณ ไม่ต้องไปยุ่งนะรู้ไหม?”

“ถ้าเรื่องที่ฉันคิดมันคือเรื่องของบุริศร์ล่ะ?”

เมื่อนรมนพูดออกไป คมทิพย์ก็ตกตะลึงทันที

“หมายความว่าไง? ฉันคงไม่ได้พูดถูกจริงๆ หรอกนะ? บุริศร์ ทําผิดต่อเธอเหรอ?”

คมทิพย์อดไม่ได้ที่จะนึกย้อนตัวเอง เมื่อครู่นี้เธอไม่ได้พูดอะไร

ไม่ดีกับบุริศร์ใช่ไหม?

“นั่นอะไร ฉันจะโทรหาบุริศร์ ถามเขาว่าจะกลับมาเมื่อไร ขณะที่พูดคมทิพย์ก็รีบโทรหาบุริศร์ แต่น่าเสียดายที่โทรศัพท์

บริศ ปิดเครื่อง

นรมนได้ยินเสียงผู้หญิงเย็นชาดังขึ้นมา ใบหน้าก็จมลง เขาเคยบอกว่าจะไม่โกหกตนอีก!

เรื่องที่กมลถูกลักพาตัวไป เธอฝันให้ตัวเองผ่านมันไป บอกว่า เขาหวังดีกับพวกเขา แต่ครั้งนี้มันเพราะอะไรอีก?
ทั้งๆ ที่รู้ว่าเรื่องของกมลตนเองยังไม่ได้ปล่อยไปอย่างเต็มที่ ถ้าหลอกตนอีกครั้ง ตอนนี้ขนาดที่ว่าไม่เจอตัว ไม่รับโทรศัพท์ เขากำลังทําอะไรอยู่กันแน่?

จิตใจนรมนรู้สึกแย่มาก รวมถึงร่างกายอ่อนแอ ยิ่งทำให้ หงุดหงิดมากขึ้น

“ไม่ต้องโทรหาเขาแล้ว เปลี่ยนคนโทร

คำพูดของนรมนทำให้คุมทิพย์ตกตะลึง

“โทรหาใครอ่ะ?”

“พฤกษ์!”

คมทิพย์ตกตะลึงอีกครั้งทันที

“พฤกษ์เหรอ?”

นรมนมองคมทิพย์ ด้วยดวงดาเป็นประกาย

ถึงแม้ไม่รู้ว่าทำไมนรมนจะตามหาพฤกษ์ แต่คมทิพย์ก็ยังโทร หาพฤกษ์

เมื่อได้รับโทรศัพท์จากคมทิพย์ พฤกษ์ก็รีบกลับมา หลังจาก เห็นนรมน ก็ถามขึ้นอย่างค่อนข้างงุนงง “คุณนาย เกิดอะไรขึ้น ครับ? เกิดเรื่องเหรอ?”

“ตอนนี้บริศ อยู่ที่ไหน?”
นรมนถามอย่างไม่อ้อมค้อม

พฤกษ์เป็นผู้ช่วยพิเศษของบุริศร์ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ให้เขาทำ ตอนนี้เดาว่าไม่มีใครรู้ที่อยู่ของบุริศร์ดีไปกว่าพฤกษ์แล้ว

“คุณนาย ประธานบริศร์ไม่ได้ไปทำงานต่างประเทศเหรอ?”

ความไร้เดียงสาของพฤกษ์ทำให้คมทิพย์ค่อนข้างรำคาญเล็ก น้อย เธอเตะที่น้องพฤกษ์ พูดขึ้นอย่างอุ่นเคือง “นายช่วยเขา ปกปิดใช่ไหม? นรมนรู้หมดแล้ว นายรีบพูดซะ บุริศร์อยู่ที่ไหน?

ถูกคุมทิพย์เตะจนค่อนข้างเจ็บ พฤกษ์พูดขึ้นอย่างน้อยใจ “ฉัน ไม่รู้จริงๆ ประธานบริศร์แค่ให้ฉันดูแลคุณนายให้ดี ครั้งนี้ไปไหน ไม่ได้บอกฉันเหมือนกัน งานของฉันคือรับผิดชอบดูแลความ ปลอดภัยของคุณนายคุณชายและคุณหนู มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ครับ?”

คำพูดของพฤกษ์อดไม่ได้ที่จะมองอีก และไม่ได้พูดอะไร

คมทิพย์เห็นเขาเป็นแบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น “นรมน เขา อาจจะไม่รู้จริงๆ เดี๋ยวคุณหมอโพนี่จะมาแล้ว คุณไปถามเธอได้ ไม่แน่ว่าคุณหมอป้องอาจจะรู้อะไร

“ใช่ๆๆ ก่อนที่ประธานบริศร์จะไปต่างประเทศเขาอยู่กับคุณ หมอป้อง ฉันได้ยินว่าพวกเขาออกไปคลับอะไรด้วยกันมา

พฤกษ์พูดจบก็รู้สึกเสียใจนิดหน่อย เพราะเขาเห็นความสงสัย บนใบหน้านวมน

“คลับ? บุริศร ปกลับเมื่อไร?
พฤกษ์รีบปิดปาก

“พูดออกมา!”

คมทิพย์รู้สึกว่าตอนนี้พฤกษ์ยังกำลังปกป้องบุริศร์อยู่ และเล่น ละครตบตาตัวเองและนรมน

“ฉันไม่รู้ อาจจะทะเลาะกับคุณนายจนไม่ค่อยสบอารมณ์ ประธานบริศ เลยออกไประบายอารมณ์มั้งครับ แต่คุณนายไม่ ต้องคิดมากนะ ประธานบริศร์ไปคลับไม่ได้ไปทำอย่างอื่นหรอก ส่วนมากก็ดื่มเหล้านิดหน่อยแค่นั้น

ในเมื่อพฤกษ์พลั้งปากพูดไปแล้ว ตอนนี้ก็ต้องพูด แต่ยังคง แก้ตัวให้บริศ นิดหน่อย

ไม่รู้ว่านรมนเป็นอะไร จิตใจอึดอัดมากเกินไปแล้ว

“คลับชื่อว่าอะไร?”

“คุณนาย!”

“พูด!”

“ฉันไม่รู้”

พฤกษ์ยังอยากปิดบังต่อไป นรมนกลับพูดขึ้นเย็นชา นายเชื่อ หรือเปล่าว่าถ้านายไม่พูด ฉันจะทำให้นายไม่ได้แต่งงาน?

มุมปากคนทิพย์กระตุกขึ้นมาทันที

ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะบ้าไปแล้ว เธอไม่ใช่คนของตระกูลโต เล็ก ไม่คิดว่าเธอจะเอาตัวเองมา พฤกษ์
แต่เห็นได้ชัดว่าการนี้ได้ผล ไม่คิดว่าพฤกษ์จะลังเลจริงๆ!

“คุณนาย คุณอย่าเป็นแบบนี้สิครับ

“นายก็ลองดูว่าฉันจะทำได้ไหม แต่ไม่ว่ายังไง ตอนนี้ฉันเป็น คุณนายของตระกูลโตเล็ก ตอนนี้นายเป็นผู้ช่วยของบริศร์ไม่ใช่ เหรอ? อีกอย่างความสัมพันธ์ของฉันกับคุมทิพย์นายก็รู้ ฉันไม่ เชื่อว่าคนทิพย์จะเห็นแฟนดีกว่าเพื่อนสนิทมิตรสหาย

ขณะที่พูด สายตานรมนก็มองไปที่คมทิพย์ พูดถึงขนาดนี้แล้ว คมทิพย์จะยังพูดอะไรได้อีก เธอกระแอมไออย่างกระอักกระอ่วน แล้วเบนหน้าหนีทันที พฤกษ์กลัดกลุ้มแล้ว

“คุณนาย คุณกำลังทำให้ฉันลำบากใจ

“ฉันแค่อยากรู้ว่าเขาไปที่คลับไหน? ไปทำอะไร? ตอนนี้อยู่ ที่ไหน!”

สามคำถามนี้ทำให้พฤกษ์ลำบากใจมาก

คมทิพย์พูดอย่างค่อนข้างกังวล “ฉันว่านะ นายไม่เห็นเหรอว่า สีหน้านรมนแย่มากเกินไปแล้ว ตอนนี้สุขภาพของคุณนายพวก คุณไม่สบาย ต้องการให้บริศร์กลับมาอยู่ข้างๆ เธอตอนนี้ เดี๋ยว คุณหมอโพนี่จะให้น้ำเกลือนรมนอีก นายทนเห็นนรมน กระวนกระวายใจและโกรธได้ลงจริงๆ เหรอ? ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา นายจะบอกปริศ ว่ายังไง?
ได้ยินคนทิพย์พูดแบบนี้ พฤกษ์ก็พบว่าสีหน้านรมนแย่เกินไป

แล้ว

“คุณนาย ประธานบริศร์ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับคุณแน่นอน เขา แค่ไปดื่มเหล้าครับ

“คลับไหน?”

นโมนมีความทรหดอดทน

พฤกษ์ทำได้แค่พูดอย่างหมดหนทาง

“คลับCrown แต่คุณชายป้องแค่ไปดื่มเหล้ากับเขา จากนั้นก็ ออกมาด้วยกัน”

คำพูดของพฤกษ์ทําให้นรมนนิ่งไปสักพักก่อนจะถามขึ้น “หลัง

จากออกมาแล้วประธานบริศร์ไปที่ไหนอีก?”

“ฉันไม่รู้ อาจจะอยู่กับคุณชายป้องมั้งครับ ตอนที่ฉันรับสาย ประธานบริศร์ ประธานบริศร์บอกว่าเขาอยู่สนามบิน กำลังไป ต่างประเทศเพื่อจัดการธุระ ให้ฉันดูแลในบ้านให้ดี จริงๆ นะครับ แค่เรื่องพวกนี้”

ตอนนี้พฤกษ์อยากจะควักหัวใจตัวเองออกมา

นรมนส่งโทรศัพท์ให้พฤกษ์แล้วพูดขึ้น “โทรหาคลับCrown ถามว่าบริศร์อยู่ที่นั่นไหม

“คุณนาย มันเป็นไปไม่ได้ครับ”

“โท!”
ตอนนี้นรมนเหมือนผิดปกติคล้ายโรคจิตเลย

เธอไม่เชื่อว่าบุริศร์จะทำอะไรผิดกับตน เธอแค่อยากรู้ว่าบริศร์ จะมาไม้ไหน?

ทําไมต้องโกหกคนด้วย?

พฤกษ์เห็นตัวเองหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว ทำได้แค่รับโทรศัพท์มา

เปิดล่าโพง โทรหาคลับCrownต่อหน้านรมน

ทางนั้นรับสายอย่างรวดเร็ว

“สวัสดีค่ะ คลับCrownค่ะ!

“สวัสดีครับ ฉันตามหาแก้ม”

พฤกษ์รู้จักแก้ม อย่างไรแล้วเขารู้ทุกเรื่องของบุริศร์ แก้มเป็น คนรับผิดชอบจัดเก็บเหล้าให้กับบริศร์โดยเฉพาะ เขาวางแผนจะ

ตามหาบุริศ โดยผ่านแก้ม อีกฝ่ายชะงักไป จากนั้นก็พูดขึ้น “แก้มลาออกไปแล้ว

“ลาออกแล้ว? ตั้งแต่เมื่อไรน่ะ?”

พฤกษ์แปลกใจนิดหน่อย อย่างไรแล้วแก้มก็เป็นคนที่บุริศร์ จ้างมา เป็นหนึ่งเดือนก็ไม่น้อย ไม่มีเหตุผลที่จะลาออกนะ

อีกฝ่ายพูดอย่างไม่อดทนเล็กน้อย เมื่อวาน เอาล่ะ ตอนนี้เธอ ไม่ได้เป็นคนของคลับCrownแล้ว ถ้าคุณต้องการตามหาเธอก็ไป ตามหาทีอื่นเถอะ”

พูดจบ อีกฝ่าย วางสายไป
คิ้วมรมนขมวดเล็กน้อย

แก้มคือใคร?”

“คือพนักงานที่รับผิดชอบจัดเก็บเหล้าให้ประธานบริศ โดย เฉพาะครับ”

พฤกษ์รู้สึกว่าตัวเองอาจจะโชคร้าย

ช่วงนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเขา

นรมนกลับไม่พูดอะไร แต่พูดขึ้นเสียงทุ้ม “ผู้หญิงคนนี้นายรู้จัก ไหม?”

“รู้จัก ไม่มีความสัมพันธ์ไม่เหมาะสมกับประธานบริศร์อย่าง แน่นอนครับ เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยในเขตภูเขายากจนแห่ง หนึ่ง ประธานบริศ เห็นว่าเธอน่าสงสาร ให้เธอดูแลรักษาเหล้า ให้ตัวเองเท่านั้น แต่ทำไมจู่ๆ ถึงลาออกแล้วล่ะ?”

“เมื่อวานเอง!”

นรมนจิ้มที่เวลา

เมื่อวานแก้มลาออก บุริศร์บอกว่าจะไปทำธุระที่ต่างประเทศ ผลสุดท้ายตอนนี้หาทั้งคู่ไม่เจอ ยิ่งบุริศร์ติดต่อไม่ได้ด้วย

นี่มันหมายถึงอะไร?

นโมนไม่อยากคิดมาก แต่ก็อดไม่ได้ที่จะคิดมาก

ตัวเองกับโพนี่ไม่ได้ติดต่อกันมาตลอด แต่ครั้งนี้บุรีตร์กลับให้

โพนี่มาตรวจร่างกายเธอที่ตระกูลธนาศักดิ์ น
โพนี่เป็นใคร?

ผู้อำนวยการโรงพยาบาลทหาร

คนที่มีสถานะโดดเด่นเช่นนี้จะยอมมาที่บ้านเพื่อเป็นคุณหมอ ประจําครอบครัวให้คนอื่นได้อย่างไร?

และที่สำคัญที่สุดก็คือ โพนี่คือภรรยาของป้อง

ป้องคือเพื่อนของบริศร์!

ดังนั้นเรื่องระหว่างนี้มีอะไรซ่อนเธออยู่

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ