บทที่ 405 มันวางแผนขุดหลุมฝังฉันมาดี

เจตต์นึกว่าบริศรเสียพนันติดต่อกันหลาย วัน ก็ต้องไม่ค่อยมั่นคงอยู่แล้ว แต่ไม่คิดว่าบุรี ศ จะมีท่าทางมั่นใจมาก มันทําให้เขา ประหลาดใจนิดหน่อย

“คุณชายปริศร์ ฟังเงียบๆ นะ เจดต่ยิ้มบางๆ บริศ ไม่พูดอะไร

“รีบเริ่มเถอะ พูดจู ทำไม? เหมือนพวกผู้ หญิงเลย นายมาเล่นการพนันจริงๆ เหรอ? ยัง กลัวเสียพนันอีก?”

พอบริศ เอ่ยปาก ทำให้เกิดความรู้สึก อย่างเข้าไปชก

เจตต์ก็ไม่ได้เถียงกับเขา ไม่นานทั้งคู่ก็ เริ่มเล่น

ในตอนแรกเริ่ม บุริศร์ก็ยังเสียพนันอยู่ ก็ ไม่รู้ว่าโชคไม่ดี หรือว่ามันเป็นแบบนี้มาตลอด ดังนั้นเจตต์จึงลอยในอากาศอยู่บ้าง “คุณชายบริศร ฉันว่าพอเถอะ นี่ยังไม่ถึง ครึ่งชั่วโมงเลย นายเสียไปแล้วห้าล้าน นาย บอกเอามาทั้งหมดแปดล้านไม่ใช่เหรอ ถ้าเสีย พนันทั้งหมดไปจริงๆ ฉันจะอายมากนะ ”

พฤกษ์ที่อยู่ด้านหลังก็ยิ่งวิตกกังวล

ประธานบริศ ราบรื่นทุกอย่างในด้าน ธุรกิจ แต่ทําไมขาดทุนที่นี่ครั้งแล้วครั้งเล่า?

บริศร์ยังคงสงบนิ่งและมั่นคง พูดขึ้น เรียบๆ “ห้าล้านเอง ฉันยังเสียได้อีก คุณชาย เจด อย่ามีวิสัยทัศน์สันเกินไป

“ไม่งั้นเราเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไหม? บางทีคุณชายบริศ อาจจะไม่เหมาะกับเล่นเกม

เจตต์เริ่มแนะนํา

“แล้วแต่”

บริศร์ก็เป็นแขกที่แล้วแต่เจ้าบ้าน ไม่จู้จี้ จุกจิก ทําให้พฤกษ์เหงื่อแตกพลั่ก ไม่นานทั้งสองคนก็เปลี่ยนเป็นเล่นไฟฟ้ การ์ดสต็ด

หลังจากเปลี่ยนเป็นเล่นไฟฟ์การ์ดสต็ด ทันใดนั้นบริศร์ก็เปลี่ยนเป็นอีกคน เขาสงบนิ่ง และผ่อนคลายอย่างมาก เหมือนเทพเจ้าแห่ง โชคเริ่มมาดูแลบุริศร์ ทุกครั้งบุริศร์จะสูงกว่า เจคต์นิดหน่อย

เจตต์เห็นชิพตรงหน้าเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ ก็ยิ้มไม่ออกแล้ว

บริศ มองเขาอย่างเย็นชาแล้วพูดขึ้น “บางทีครั้ง คุณชายเจตต์อาจจะไม่ถนัด ไม่งั้น เราเปลี่ยนเป็นเกมอื่นไหม?

พฤกษ์แทบยืนไม่นิ่งแล้ว

ฝีมือครั้งนี้ ถึงแม้บริศ จะเอาเงินมากกว่า ห้าล้านที่เสียพนันไปก่อนหน้านี้คืนมาได้ แต่ ตอนนี้ต้องการโอ้อวดแบบนี้เหรอ?

กว่าจะไม่เสียพนันได้ก็ดีแล้ว นี่ประธาน ศ อยากทําอะไรกันแน่? เจตต์มองบริศร์ คิดว่าเขาแค่อาศัยโชค ช่วย ยิ้มแล้วพูดขึ้น ไม่ต้อง ฉันยังไม่ได้เสีย

ขนาดนั้น”

“คุณชายเจด เด็ดเดี่ยวมาก งั้นลุยต่อ

เลยนะ?”

“ต่อเลย”

ตอนนี้เจตต์จริงจังขึ้นมาแล้ว

แต่ไม่ว่าเจตจะจริงจังอย่างไร ต่อมาก็ แทบไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาเลย

ชีพตรงหน้าบริศ เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ พ ตรงหน้าเขากลับน้อยลงเรื่อยๆ ไม่ถึงหนึ่ง ชั่วโมง เจตต์ก็เสียชีพตรงหน้าไปหมดแล้ว

คิ้วเขาขมวดเล็กน้อย

พฤกษ์ก็รู้สึกปาฏิหาริย์มาก

บุริศร์ เทพนักพนันอยู่บนร่างเหรอ?

ทําไมบ่อนการพนันที่อื่นไม่เป็นแบบนี้?

บริศ ยังคงพูดอย่างเยาะเย้ย “คุณชาย เจตต์ ยังเล่นไหม?”

“เสน!”

เจ ยังไม่จบสิ้นกับบริศร์

และมันถือว่าแปลกๆ แล้ว

บริศร์อยู่ที่บ่อนการพนันอื่นเล่นพนันทีไร ก็เสียตลอด ทําไมมาที่เขาแล้วชนะขนาดนี้?

เจตต์ไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้ แต่ได้ยินว่าบุรี ศมาเล่นการพนันทีนี่ นรมนที่แอบสังเกตอยู่ เงียบๆ กลับเห็นอย่างชัดเจน

บริศ เป็นใคร?

ถึงเขาไม่ได้ไปบ่อนการพนัน ไม่เล่นไพ่ แต่เขาก็ถือว่าเป็นอัจฉริยะ จะเล่นพนันทีไรก็ เสียตลอดได้อย่างไร? ไม่แน่ว่าเงินที่เสียไป ก่อนหน้านี้เป็นแค่ป้ายโฆษณาเท่านั้น สิ่งที่เขา อยากทํามากที่สุดก็คือชนะพนันเจตต์

ท่าทาง แค่มองก็รู้เลยว่าเล็งมาที่เจตต์ แต่น่าเสียดายที่เจตต์มองไม่ออก คนอื่นก็มอง ไม่ออก แต่คนอย่างนรมนที่อยู่กับบริศร์มานาน มากขนาดนี้จะมองไม่ออกได้อย่างไร?

เธอถอนหายใจเบาๆ รู้ว่าวันนี้เจตต์น่าจะ เสียพนันไปอย่างเวทนา

อัจฉริยะคนหนึ่งอยากวางแผนกับคนคน หนึ่ง ก็เป็นเรื่องที่ง่ายที่สุดแล้ว

นรมนให้คนลงไปส่งข้อความให้เจตต์ ให้เขายอมรับความพ่ายแพ้ เพื่อไม่ให้เสียไป มากเกินไป แต่สําหรับเจตต์ นี่เป็นเหตุผลของ นรมนที่ไม่อยากให้บุรีศรีเสียพนัน

ถ้านี่เป็นตอนแรก นรมนพูดแบบนี้ เจตต์ อาจจะให้เกียรตินรมน ถึงขนาดอาจจะไล่บุริศร์ ออกไปอย่างสบายๆ

แต่ตอนนี้ตัวเองเสียหน้า และยังเป็นที่ที่ ของเขา ตอนนี้บริศร์ก็ยกตนข่มท่าน ไม่ว่า อย่างไรเขาก็ลงมาไม่ได้แล้ว

เจตต่ไม่ได้พูดอะไร ยังคงเล่นการพนัน กับบริศ ตอ บริศ เห็นมีคนลงมาจากชั้นบน กระซิบ

ไม่กี่ประโยคข้างหูเจตต์ เจตต์เหลือบมองเขา ครุ่นคิดแต่ก็โบกมือปฏิเสธ เขารู้ว่าต้องเป็นนรมนที่มองอะไรออก

ดูเหมือนผู้หญิงคนนี้จะซ่อนตัวอยู่ที่นี่

จริงๆ

มาก!

เห็นเขาอยู่ที่นี่ ไม่คิดว่าจะยังอยู่นิ่งได้

ถึงขนาดให้คําแนะนําช่วยเหลือเจตต์ ถ้าเขา ไม่ทําให้เจตต์คว่ำลง ก็อย่ามาวางเดิมพันกับบุ

ศร้อย่างเขา

บุรีศร์ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ มีลมหายใจของ การสังหารเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล ทำให้ พฤกษัตกใจมาก

ก็ชนะแล้วไม่ใช่เหรอ?

ทําไมโกรธขนาดนี้? เขาประหลาดใจเล็กน้อย เจตต์ก็เหมือน

กันอย่างแน่นอน

คนที่ควรโกรธคือเขาไม่ใช่เหรอ

เห็นได้ชัดว่าบริศมาจัดการถึงที่ เขาไม่ ได้โต้เถียงกับเขาก็ไม่เป็นไร ทำไมตอนนี้ยัง ทําท่าอยากจะกินคนอีก คนที่รู้ก็คือเจดเสีย เงิน คนที่ไม่รู้ก็จะคิดว่าบริศ เสียเงินไปเยอะ

“คุณชายบุริศร์ คุณเป็นอะไร? ทำไม

โกรธขนาด ?”

เจต เอ่ยปากเรียบๆ

บริศร์กลับยิ้มเยาะแล้วพูดขึ้น “ไม่มีอะไร จู่ๆ ก็คิดเรื่องหนึ่งขึ้นมา รู้สึกโกรธมาก ขอโทษ ที่มันส่งผลต่ออารมณ์ของนาย มา ต่อกัน เถอะ”

“คุณชายปริศ แน่ใจนะว่าจะต่อ?”

“แน่ใจ”

ปริศแทบจะกัดฟันกรอด พฤกษ์รู้สึกว่าการมาของบริศร์ครั้งนี้ ไม่ใช่เพื่อเล่นการพนัน แต่เหมือนมาเพื่อฆ่า คนเลย เขาอดไม่ได้ที่จะกลัวจนตัวสั่น

ฉากต่อสู้ของทั้งสองคนเริ่มเปิดฉากอีก

ครั้ง

ครั้งนี้ไม่ว่าเจตต์จะเปลี่ยนเป็นอะไร ก็ แทบไม่ชนะเลย สักครั้งก็ไม่มี บุริศ เหมือนจะ แม่นยำมาก ประสบความสําเร็จตั้งแต่เริ่มต้น ทุกครั้ง

ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง เจตต์เสียพนันไป มากกว่าสิบล้าน

เขาอดไม่ได้ที่จะเริ่มเหงื่อแตก

หรือมีใครแพร่กระจายข่าวปลอม? บอกว่าบริศ คือเด็กชายกระจายเงิน?

นี่มันยมราชชัดๆ เลยโอเคไหม?

พฤกษ์เห็นบริศรัชนะแบบนี้ ดวงตาก็เบิก

กว้าง นี่เขาไม่ได้กำลังฝันอยู่ใช่ไหม? บริศ เก่งขนาดนี้ได้อย่างไร?

ทั้งที่ไม่กี่วันก่อนเขาอ่อนมากเลย?

พฤกษ์ ขยี้ตา แน่ใจแล้วว่าตัวเองไม่ได้ มองผิด ในใจก็ยิ่งประหลาดใจ

คนที่สงบนิ่งเพียงคนเดียวก็คือปริศ

เงินเหล่านี้ตรงหน้า บุรีศรีไม่มองมันเลย แค่ยิ้มเยาะแล้วพูดกับเจตต์ว่า “คุณชายเจตต์ เอาไง? ยังเล่นต่อไหม?”

นี่คือคําพูดที่เจตต์พูดกับบุรีศร์ก่อนหน้านี้ ไม่นาน ไม่คิดว่าจะกลายเป็นบุริศรพูดกับเจต เร็วขนาดนี้

เจด รู้สึกว่าตัวเองโดนตีแสกหน้าอย่าง เจ็บปวด

“เล่น! แต่ฉันอยากเข้าห้องน้ำ คุณชายบุ รศรไม่ว่าอะไรใช่ไหม?”

“เชิญ” บริศ ไม่สนใจว่าเจตต์จะออกไปทำอะไร

เมื่อเจตต์ออกจากโต๊ะพนันไป บุรีศร์ก็พูด กับพฤกษ์ข้างๆ ไป แอบตามเขาไป ดูคนที่เขา งไปชันสามห้องไหน แล้วกลับมาบอกฉัน”

“ฮะ?”

“ฮะอะไร? นายยั้งคิดจริงๆ เหรอว่าเรามา เล่นการพนัน?”

พฤกษ์รู้สึกว่าวันนี้สมองพฤกษ์ลัดวงจร พฤกษ์ทําอะไรไม่ค่อยถูก

“หรือไม่ใช่? ประธานบริศร์ชนะเยอะ ขนาดนี้”

บริศ อยากเอาอะไรมาเปิดสมองพฤกษ์ ดูจริงๆ เพราะเขามีความรักหรือเปล่า สมอง เขาเลยทิ้งไว้ที่บ้าน

“ยังไม่รีบไปอีก”

”

ถึงพฤกษ์จะไม่รู้ว่าทำไมบุรีศร์ถึงเตรียม การแบบนี้ แต่ก็ยังรีบตามไป

อย่างที่บริศ คาดเดาไว้จริงๆ เจตต์ไม่ได้ ขึ้นไปชั้นบน แต่ส่งบริกรคนหนึ่งขึ้นไปชั้นสาม

พฤกษ์เป็นนักสะกดรอยตามที่ดีมาโดย ตลอด มีวิธีทําให้คนอื่นไม่สังเกตอย่างแน่นอน

เขาเดินตามบริกรคนนั้น เห็นบริกรคนนั้น ไปที่ห้อง 306 แล้วก็รีบกลับมาอย่างรวดเร็ว

“ประธานบุรีศร้ ห้อง 306 ครับ”

บุริศรัพยักหน้า

ขณะที่พฤกษ์ยังอยากถามอะไรบุรีศรีอีก เจตต์ก็กลับมา แถมยังเอาชีพกลับมาใหม่บาง

ส่วน

“คุณชายปริศร์ เชพสิบล้านของฉัน ชนะ ไปหมดได้ไหม นอยู่กับความสามารถนาย

“ฉันเหนื่อยแล้ว เรารีบสู้กันเถอะ”

บริศ มองนาฬิกาข้อมือ แล้วพูดเรียบๆ “ครึ่งชั่วโมงแล้วกัน ฉันจะเอาไปทั้งหมด ภายในครึ่งชั่วโมง คุณชายเจด จะว่าอะไร ไหม?”

“คุณชายบุรีศร์โอ้อวดจริงๆ อยากชนะสิบ ล้านฉันภายในครึ่งชั่วโมง คุณชายบริศ เล่า เรื่องตลกอยู่เหรอ?”

“ก็ลองดู”

บุริศร์ยิ้มอย่างภูมิใจ มองเจด อย่าง เกลียดชัง

เขาก็มองออกแล้ว บุริศ มาเพื่อทบ แต่ อยู่ข้างนอกเป็นเด็กชายกระจายเงินมาตลอด มาที่เขาถ้าบอกว่ามาเพื่อทุบ คนอื่นก็คงไม่เชื่อ

เจตได้รับความเสียหายจนพูดไม่ออก

ในวันนี้อย่างสมบูรณ์

ทั้งสองคนตึงเครียดกันมาก ดูเหมือนจะ ทะเลาะกันได้ทุกเมื่อ

แต่บุริศร์ถอยหลังนั่งลง ยิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณชายเจตต์เสียพนันแล้วเหรอ?” “ใช่ที่ไหนล่ะ เปิดบ่อนการพนัน จะเสีย พนันได้ยังไง?”

“งั้นรออะไร? มาเลย!

บุริศร์ทำท่าทางเหมือนเป็นหนี้จริงๆ ทั้งๆ ที่ตอนนี้เขาเป็นลูกค้า เจตต์อยากลงมือก็ไม่มี ของ ทำได้แค่ขัดขวางเขาต่ออย่างอัดอั้น

ไม่มากไม่น้อย ครึ่งชั่วโมงพอดี สิบล้าน ตรงหน้าเจตต์กลายเป็นของบุริศร์แล้ว

พฤกษ์ ใจเกือบเป็นบ้าแล้ว

เงินที่เสียพนันไปในช่วงสองสามวันนี้ใน

ที่สุดก็ได้คืนมา บริศร์ เห็นสีหน้าเจดด์ ก็รู้สึกสบายใจขึ้น

“ขอบคุณคุณชายเจตต์ ใจกว้างให้เงิน ฉัน งั้นฉันไม่เกรงใจแล้วนะ”

บริศ ไม่พูดเสียยังดีกว่า ยิ่งพูดแบบนี้ เจตต์ก็ยังอยากจะสํารอก

“คุณชายบุรีศรเดินทางดีๆ ไม่ไปส่งนะ” “ไม่ต้องไปส่งหรอก ไม่แน่พรุ่งนี้ฉันจะ มาอีก ยังไงแล้วบ่อนการพนันที่อื่นในเมือง ชลธีฉันเสียเงิน แต่มาที่คุณชายเจต ฉันชนะ ใชไหมล่ะ?”

คําพูดของบริศแทบทําให้เจด โกรธจน เป็นบ้า

ไอ้จิ้งจอกเผ่าพันปีตัวนี้!

ทั้งๆ ที่เขารู้ว่าตัวเองตกหลุมพรางบุริศร์ แต่ตอนนี้ก็ยังส่งเขาออกไปด้วยใบหน้ายิ้ม แย้ม

บริศร์และพฤกษ์เอาชีพไปแลกเงินอย่าง มีความสุข จากนั้นก็ออกจากบ่อนการพนัน ตะวันอย่างมั่นใจ

เจด โกรธจนทําลายสิ่งของรอบๆ กาย ทุกอย่าง

“ไอ้บริศ ทุเรศ! มันวางแผนขุดหลุมฝัง ฉันมาดี!”

นรมนถอนหายใจเล็กน้อย เมื่อครู่นี้โน้ม น้าวเจตต์ให้วางมือเขาก็ไม่ฟัง ตอนนี้เสียเงิน ไปมากขนาดนี้ เธอจะพูดอะไรได้อีกล่ะ?

ส่ง พฤกษ์ดีใจมากที่สุดก็คือได้เห็นเงิน เหล่านี้กลับมา พฤกษ์ดีใจจนยิ้มไปถึงใบหู

ทั้งสองคนเพิ่งออกมาจากบ่อนการพนัน ตะวัน บุริศร์ก็พูดเสียงทุ้ม “กลับรถด้านหน้า กลับไปที่บ่อนการพนัน แต่ไปด้านหลังบ่อน การพนันนะ เราจะไปที่ห้อง 306 กัน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ