บทที่ 400 ทำไมถึงรู้สึกว่าคุณไม่ใช่แม่ฉัน

นรมนลุกขึ้นยืนอย่างฉับพลัน

ข่าวนี้มันเป็นเรื่องที่กระทบกระเทือนเกิน

ไปสําหรับเธอ

เมื่อเจตต์เห็นปฏิกิริยาของเธอ แม้จะรู้ว่า เธออาจจะไม่ได้นิ่งสงบเท่าไรนัก แต่ก็คาดไม่ ถึงว่าอารมณ์เธอจะเปลี่ยนไปขนาดนี้

“คุณอย่าเพิ่งเป็นทุกข์ไป นั่งลงฟังผมพูด ก่อน”

“นั่งอะไรอีก มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

บรมนถามตรงๆ

เจตต์ถอนหายใจพลางกล่าวว่า “เรื่องนี้ ฉันไม่คิดว่าจะมีใครต้องการทำให้บุรีศรีอับอาย เพราะมันไม่ใช่เรื่องน่ายินดี ตระกูลทวีทรัพย์ ธาดาปิดกั้นข่าวจากภายนอก เรื่อง คุณนาย ทวีทรัพย์ธาดาโกรธมาก เธอด่าว่าอยู่ข้างเตียง ของตุลยาคนเดียว ผมยังได้ยินจากพยาบาล คนหนึ่งว่าเธอมาเปลี่ยนยาให้ดุลยาโดยเฉพาะ ว่ากันว่าอวัยวะส่วนล่างของดุลยาฉีกขาด น่า เวทนาจนทนดูไม่ได้จริงๆ เธอคงไม่ได้ทำตัว เองจนเป็นแบบนี้เพียงเพื่อต้องการใส่ร้ายเขา หรอกนะ? ถ้าเป็นแบบนั้นผู้หญิงคนนี้คงจะ เหี้ยมโหดเกินไปแล้ว”

เมื่อได้ยินเจตต์พูดแบบนี้ ในใจของนร มนรู้สึกเหมือนถูกทอดในน้ำมันทันที

ในตอนแรกเธอยังสามารถบอกตัวเองได้ ว่าทุกอย่างล้วนเป็นแผนการของตุลยา อาจจะ ไม่มีอะไรระหว่างบุริศร์กับเธอ พวกเขาแค่ แกล้งแสดงให้คนอื่นเห็น แต่ว่าในตอนนี้มัน หมายความว่ายังไง?

สภาพของตุลยาบ่งบอกได้ว่าไม่ใช่ตัว เองทําตัวเองอย่างแน่นอน แม้ว่าคนคนหนึ่งจะ โหดร้ายกับตัวเองแค่ไหน ก็คงไม่น่าเรื่องแบบ นี้มาล้อเล่น

ยิ่งไปกว่านั้นคุณนายทวีทรัพย์ธาดาก็ ออกหน้าแล้ว แถมยังปิดข่าวอีกด้วย ความน่า เชื่อถือของเรื่องนี้ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น

ราวกับมีมีดบาดเข้าไปในหัวใจ นรมินท รดนั่งลงบนเตียงทันที

เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าบุริศร์และดุล

ยาจะทํามันจริงๆ

หรือว่าตุลยาจะวางยาบุรีศรี

ไม่ใช่!

คราวก่อนเธอก็วางยาบุริศร์ แต่บุริศร์ก็ไม่ ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไรมากมายนัก

บริศร์ก็เคยบอกว่าเขาไม่สามารถมีเซ็กส์

ได้ภายในหนึ่งเดือนหลังจากกินยานั้นไม่ใช่

หรือ?

แล้วจะทําให้ได้ดุลยาเป็นแบบนั้นได้ยัง

ไง?

“ไม่ใช! ไม่ใช่ฝีมือของบุรีศรี ! ไม่ใช่เด็ด

ขาด!”

นรมนโพล่งออกมาอย่างกะทันหัน น้ำ เสียงที่หนักแน่นทำให้เจต ถอนหายใจ

“นรมน ผมรู้ว่าคุณยอมรับความจริง ไม่ ได้ แต่มันเป็นเช่นนี้จริงๆ ผมไม่จำเป็นต้อง โกหกคุณ คุณนายทวีทรัพย์ธาดาแทบจะถือ มีดไปฆ่าบุรีศร์ เรื่องนี้มีเพียงพยาบาลสาวไม่กี่ คนในห้องผู้ป่วยของตุลยาเท่านั้นที่รู้เรื่อง และ ยังถูกสั่งไม่ให้พูดออกไป ถ้าไม่ใช่บุริศร์ ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาจะใส่ร้ายเขาทำไม?”

คําพูดของเจต ทําให้นรมนายหน้า

“หมายความว่ายังไงนรมน?”

“ตุลยาเอาแต่ร้องเหมือนตุ๊กตากระเบื้อง เคลือบ เธอไม่พูดอะไรเลย เธอร้องไห้จนเป็น ลมไปหลายต่อหลายครั้ง ใครมาเห็นก็รู้สึกสม เพชจริงๆ”

เจตต์พูดช้าเกินไป นรมนายหน้าพลาง กล่าวว่า “ไม่ใชบุรีศร์แน่นอน แม้ว่าดุลยาจะถูก ข่มขืนจริงๆ แต่คนที่ข่มขืนเธอไม่ใช่บุรีศรี ไม่ใช่อย่างแน่นอน!” “คุณแน่ใจได้ยังไงว่าไม่ใช่บุริศร์? ไม่มี แมวตัวไหนบนโลกนี้ที่ไม่นอกใจ ต่อให้บุรีศร จะเป็นสุภาพบุรุษ แต่ถ้าหากดุลยาต้องการจัด ฉากใส่ร้ายเขาและวางยาเขาจริงๆ ผมไม่เชื่อ ว่าจะมีผู้ชายคนไหนต้านทานมันได้

“ฉันบอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ!

นรมนเกือบจะแตกคอกับเจตต์แล้ว

เมื่อเห็นว่าเธอโกรธจริงๆ แล้ว เจตต์ก็รีบ พูดทันที “เอาล่ะๆ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ คุณอย่าโกรธ นะ ในเมื่อคุณคิดอย่างนี้ผมก็จะไม่พูดอะไรอีก นี่คือข่าวที่ผมได้รับมาในตอนนี้ ตอนนี้ตุลยา ไม่มีการติดต่อกับใครเลยนอกจากคุณนายทวี ทรัพย์ธาดา แล้วเราจะยังคงติดตามเบาะแส จากดุลยาอยู่หรือเปล่า?”

“ตาม ไม่ว่าจะยังไง ดุลยาก็คือช่องโหว่ เพียงหนึ่งเดียว”

นรมนจําเป็นต้องนิ่งสงบไว้

เจตต์เห็นเธอเป็นเช่นนี้ก็รู้สึกไม่ค่อย เข้าใจนรมนเท่าไรแล้ว

ผู้หญิงทั่วไปน่าจะโศกเศร้าเสียใจเมื่อ เจอเรื่องแบบนี้ไม่ใช่หรือ?

ยิ่งไปกว่านั้นนรมนและบุรีศรีมีความ สัมพันธ์ที่ดีเช่นนั้น เมื่อเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ทําไมเธอถึงเชื่อมั่นว่าบริศร์ไม่ได้เป็นคนทํา

หรือว่านรมนต์องปลอบใจตัวเองแบบนี้ เพื่อให้ตัวเองยืนหยัดต่อไปได้?

เจต ไม่เข้าใจและไม่กล้าถามอีกแล้ว เขาแค่คิดว่านรมนแตกต่างจากผู้หญิงทั่วไป จริงๆ สมกับที่เป็นผู้หญิงที่เขาชอบ

น่าเสียดายที่ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นของ

เขา!

อนิจจา!

เจตต์ถอนหายใจอีกครั้ง

นรมน าเลืองมองเขาและไม่ถามอะไร

อีก ในขณะที่พวกเขาทำตามแผน ทางด้าน ตระกูลโตเล็กก็ยุ่งเหยิงวุ่นวาย

ทันทีที่ข่าวของบริศร์และดุลยาเผยแพร่ ออกไป คนแรกที่โกรธคือคุณนายตระกูลโต เล็ก

“บอกฉันให้กระจ่างทีสีว่านี่มันเรื่องอะไร กัน?”

คุณนายตระกูลโตเล็กโยนหนังสือพิมพ์ ตรงหน้าบุรี ร้

บริศร์รู้ว่าครั้งนี้เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยง ได้ จึงรีบอธิบายเหตุและผลของเรื่องนี้ให้ คุณนายตระกูลโดเล็กฟัง

หลังจากได้ยินเรื่องทั้งหมด คุณนาย ตระกูลโตเล็กก็หน้านิ่วคิ้วขมวด

“ทําไมแกถึงประมาทแบบนี้? ถ้าข่าวแบบ นี้ถูกเปิดเผยออกไปในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อ แบบนี้ แกว่าถ้านรมนเห็นแล้วจะคิดยังไง?

“เธอจะเชื่อผม!” คําพูดของบริศ ทําให้คุณนายตระกูลโต เล็กโกรธมากจนดีดหน้าผากเขาไปทั่

” แกงมั่นใจในตัวเองจริงๆ แกคิดว่าผู้ หญิงจะใช้สติมาทำความเข้าใจเมื่อเจอเรื่อง แบบ งั้นหรือ? ยิ่งไปกว่านั้นบนตัวนรมนยังมี นําคราที่ยังไม่ได้ชำระล้าง เธอจะคิดว่าแก ต้องการทิ้งเธอถึงได้ท่าแบบนี้

เมื่อได้ยินคุณนายตระกูลโตเล็กพูดเช่น นั้น บุริศร์ก็รู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อย

แต่เราอยู่ด้วยกันมานานหลายปีแล้ว เธอน่าจะรู้ดีว่าผมเป็นคนยังไง ผมไม่มีทางเป็น คนที่มีพฤติกรรมสําส่อนทางเพศอย่างนั้น ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อ ผมก็ ไม่ใช่คนโง่ แล้วจะทำอะไรโจ่งแจ้งแบบนั้นได้ ยังไง? เห็นได้ชัดว่ามีคนวางแผนใส่ร้ายผม

“ที่แกพูดก็มีเหตุผลน่าฟัง ทำไมตอน แรกที่ถูกคนจัดฉากใส่ร้ายถึงไม่ฉลาดแบบนี้? ทำไมไม่รู้ว่าตัวเองจะถูกคนวางแผนใส่ร้าย? ประจวบเหมาะกับในตอนนี้ทุกคนในเมืองชล รู้ว่าแกนอนกับดุลยาแล้ว แกยังพูดอย่างย่อ หยิ่งว่าแค่เล่นสนุกกับผู้หญิงคนหนึ่งไม่ใช่ หรือ? โอ๊ย คุณชายใหญ่ของตระกูลโตเล็ก ช่างเก่งกาจจริงๆ ฉันจะบอกแกให้นะ ชาตินี้ พวกเราตระกูลโตเล็กจะรับนรมนเป็นสะใภ้ เพียงคนเดียวเท่านั้น! แล้วเรื่องที่นรมนขอ หย่า แกก็ไม่ตอบหรือไม่พูดอะไร แก หมายความว่ายังไงกันแน่? หรือว่าแกเชือคนที่ สร้างเรื่องก่อกวน คิดว่าเมียของแกไม่ซื่อสัตย์ และวางแผนที่จะหย่ากับแกในเวลานี้จริงๆ หรือ?

คุณนายตระกูลโตเล็กยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห ลูกชายคนนี้เมื่อก่อนเป็นคนที่ทําให้เธอ สบายใจมากที่สุด แต่ตอนนี้ทำไมถึงกลายเป็น คนชื่อปัอแบบนี้

เมื่อบริศ ได้ยินว่าคุณนายตระกูลโตเล็ก ร้อนใจเช่นนี้จึงรีบบอกว่า “ผมจะทิ้งเธอไปได้ ยังไง? แต่เป็นเพราะตอนนั้นรมนขอหย่าแล้ว ตัวเธอเองก็ไปหลบซ่อน ผมคาดว่าเธอกำลัง คิดจะโยนพวกเราตระกูลโตเล็กและเด็กๆ ให้ ออกไปจากเรื่องนี้ และไปตามสืบว่าใครที่อยู่ เบื้องหลังการเล่นไม่ซื่อตามลำพัง”

“พวกเราตระกูลโตเล็กเป็นคนที่กลัว ปัญหาเหรอ? พอเกิดเรื่องก็ปล่อยให้ผู้หญิงรับ ผิดชอบเพียงคนเดียว พวกเราตระกูลโตเล็ก ปลีกตัวออกจากปัญหา นี่เป็นวิธีการของพวก เราหรือ? ว่าไง? ความหมายของแกคือ ต้องการร่วมมือกับนรมนทำแบบนี้ บุริศร์ ฉันจะ บอกแก่ให้ ถ้ากล้าจะให้ผู้หญิงรับผิดชอบเรื่อง นี้คนเดียว ฉันก็กล้าไล่แกออกจากบ้านไ เหมือนกัน แกจะเชื่อไหม?

เมื่อได้ยินคุณนายตระกูลโตเล็กพูดออก มาเช่นนั้น บริศร์ก็หัวเราะออกมาทันที

“หัวเราะ แกยังมีหน้ามาหัวเราะอีก! ดู เรื่องที่แกทําสิ เดี๋ยวถ้ากานต์รู้ ฉันจะคอยดูว่า แกจะอธิบายให้ลูกชายของแกฟังยังไง?”

“แม่ ท่าไมผมถึงรู้สึกว่าแม่ไม่ใช่แม่ผม แต่เป็นแม่ของนรมนมากกว่า!” “ไปให้พ้น!”

คุณนายตระกูลโตเล็กนั่งลงบนเก้าอี้ด้วย ความโกรธ

“ชีวิตของนรมนขมขื่นแค่ไหนแกรู้ไหม เธอใช้ชีวิตมาอย่างยากล่ามาก ต้องทนช้ำใจ แค่ไหนเพราะการแต่งงาน ลูกสองคนของแก ไม่ใช่ได้มาง่ายๆ แกรู้ไหม? มันไม่ใช่เรื่องง่าย กว่าจะผ่านสิ่งต่างๆ มาจนเมฆจางและเห็น แสงจันทร์ ท่าทีที่ทางญาติพี่น้องฝั่งตระกูลทวี ทรัพย์ธาดาปฏิบัติกับเธอ ถ้าเป็นผู้หญิงทั่วไป คงทนไม่ไหวตั้งนานแล้ว ตอนนี้เธอยังมีใคร ยังคาดหวังความรักจากใครได้อีก? ก็เหลือแค่ แกเพียงคนเดียวไม่ใช่หรือ? ถ้าเธอสูญเสียไป แม้แต่คนร่วมเรียงเคียงหมอนอย่างแก แล้ว เธอจะใช้ชีวิตอยู่ยังไง! บุริศร์ เป็นผู้หญิงน่ะมัน ไม่ง่ายนะ การเป็นผู้หญิงที่ทุ่มเทอุทิศทั้งชีวิต เพื่อความรักยิ่งไม่ง่ายใหญ่ ท้ายที่สุดพวกเรา ตระกูลโตเล็กก็เป็นหนี้เธอ ถ้าไม่อย่างนั้นแก จะมีลูกชายหญิงกานต์กับกมลได้ยังไง? แกจะ มีชีวิตที่มีความสุข น นอย่างในตอนนี้หรือ? ยังไม่ต้องบอกว่ารูปถ่ายเหล่านั้นเป็นของ ปลอมหรือเปล่า ต่อให้เป็นของจริงก็เป็นไปไม่ ได้ คนอย่างนรมนจะถ่ายภาพเหล่านี้ตอนที่ เธอมีสติสมบูรณ์เด็ดขาด มันหมายความว่าน มนถูกลักพาตัวไปภายใต้ชายคาของเรา แก เคยคิดบ้างไหมว่ามันเป็นความรับผิดชอบของ ใคร?”

คําพูดของคุณนายตระกูลโดเล็กทำให้ จิตใจของบริศ ตึงเครียด

“ไม่มีทาง! นรมนกับผมอยู่ด้วยกันมา ตลอด เราไม่เคยแยกจากกัน แล้วจะถูกลักพา ดัวไปได้ยังไง?

แล้วรูปเหล่านี้มาได้ยังไง? มีข้อแก้ตัว ตลอด ถ้าเป็นของ P แล้วทำไมนรมนถึงมี ปฏิกิริยาตอบสนองอย่างมากมายแบบนั้น? ทำไมแกถึงมีปฏิกิริยาตอบสนองมากมายแบบ นั้น?”

บริศ ตกตะลึงและรู้สึกกลืนไม่เข้าคาย ไม่ออก

“ภาพถ่ายไม่ใช่ของ P แต่เป็นนรมน จริงๆ นั่นคือเหตุผลที่ผมโกรธ ตอนแรกที่ผม เห็นรูปพวกนี้ผมก็เอาไปตรวจสอบด้วย แต่ก็ ไม่มีเงื่อนง่าอะไร

“งั้นแกลองคิดดู เมื่อไรที่นรมนไม่ได้อยู่ กับแก? เรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นได้ในเวลา อันสั้น มันต้องมีการไตร่ตรองไว้ก่อน ตราบใด ที่มีเวลาเพียงพอสําหรับการวางแผนล่วงหน้า แต่ปกติแล้วแกกับนรมนอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนั้นมีน้อยมาก ฉันไม่เชื่อว่า จะตรวจสอบไม่ได้ พวกเราตระกูลโตเล็กมีวิธี ในการจัดการเรื่องต่างๆ ในแบบของตัวเอง และไม่กลัวปัญหาใดๆ ไม่มีธรรมเนียมที่ให้ผู้ หญิงคนหนึ่งต้องรับผิดชอบทุกอย่าง แกรีบไป ตามหานรมนกลับมา และแกต้องจัดการกับ ของเน่าเสียอย่างดุลยาให้เรียบร้อย

คําพูดของคุณนายตระกูลโตเล็กทําให้บุ ริศ รู้แจ้ง ใช่แล้ว!

เริ่มสับตั้งแต่ตอนที่เขากับนรมนไม่ได้อยู่ ด้วยกัน ดูว่ามีใครที่น่าสงสัยที่สุดในช่วงเวลา นั่น?

ดูเหมือนว่าจู่ๆ บุรีศร์ก็พบแนวทางในการ สืบสวน พอเห็นคุณนายตระกูลโตเล็กลุกพรวด ขึ้นมาก็ตรงเข้าไปกอดเธออย่างเต็มที่

“แม่ แม่คือดาวนําโชคของครอบครัวเรา บ้านเรามีแม่อยู่ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี!”

“อย่ามัวแต่มาพูดเล่นกับฉัน รีบจัดการกับ เรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ส่วนเรื่องที่นรมนขอหย่านั้น ถ้าแกไม่ตอบอะไรนักข่าวในเมืองชลธีจะคิดว่า แกไม่ต้องการนรมนอีกต่อไปแล้ว พอถึงตอน นั้นถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอซึ่งเป็นผู้หญิงตัวคน เดียวข้างนอกแล้วจะทํายังไง?”

“ผมรู้แล้วครับ แม่ ที่ผมไม่ตอบก็เพราะ ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น แม่ไม่ต้องเป็นห่วง อีกไม่ นานผมจะไปชี้แจง ไม่ว่าผู้หญิงของตระกูลโต เล็กจะไปอยู่ที่ไหน พวกเขาก็เป็นคนของ ตระกูลโตเล็กเสมอ ไม่มีใครกล้ารังแกได้ ยิ่ง ไปกว่านั้นผู้หญิงของบุริศร์จะเป็นอย่างไรขึ้น อยู่กับผมเท่านั้น”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ