บทที่ 308 นี่มัน เกินไปแล้วจริง
กานต์ตั้งใจ !
แต่ดวงตาของเขาที่ดูน่าสงสารคู่นั้นทำให้สาวคนดูแลปฏิเสธไม่ลง
“ผมเอาแบบนี้ดีมั้ย? น้าไปตามหมอมาให้คุณน้าคนข้างใน แล้วผมก็ ไปเข้าห้องน้ำด้านใน แต่ว่าอยากไปรบกวนถึงคุณน้าเธอได้มั้ย? เธอ นิสัยไม่ค่อยดี”
สาวคนดูแลกำลังทำการตกลงกับกานต์ อยู่
กานต์ทำท่ากลัวแล้วพูด: “แต่ว่าคุณน้าคนนั้นดุมากเลยนะครับ! “ผมอย่าไปสนใจเธอเลยนะครับ ตอนนี้เธอไม่สามรถลุกจากเตียงได้ ต้องนอนอยู่ที่เตียงอย่างเดียว แค่ผมไม่ไปกวนใจเธอ เธอก็จะไม่ทำ อะไรผม ผมไปเข้าห้องน้ำ ส่วนน้าจะไปตามคุณหมอดีมั้ย?
สาวคนดูแลดูกังวลมาก
ถึงแม้เธอจะไม่ชอบนลินมาก แต่ยังไงก็ตาม เธอเป็นคนที่ตระกูลโต เล็กจ้างมา พอถึงก็หนีไม่พ้นความ ผิดเหมือนกัน
กานต์พยักหน้าด้วยความลำบากใจอย่างมาก แต่ที่จริงแล้วแอบดีใจ แทบตาย
และนี่ก็คือโอกาสที่เขาต้องการ
สาวคนดูแลเห็นกานต์พยักหน้าแล้ว ถึงอุ้มเขาเดินกลับไปที่ห้องผู้
ป่วย
นลินปวดจนช่องท้องออกเลือด เธอรู้สึกโกรธแทบตาย ที่เห็นสาวคน ดูแลอุ้มกานต์กลับเข้ามาอีกรอบ ยิ่งเหมือนเอาน้ำมันราดบนกองไฟ
“แกใส่หัวไปแล้วไม่ใช่หรอ? กลับมาอีกทำไม? เอาเด็กบ้าคนนี้โยน ออกไปซะ ฉันจะยังให้เธอทำงานต่อ ไม่อย่างนั้น….
สาวคนดูแลไม่มองเธอเลยด้วยซ้ำ อุ้มกานต์ตรงเข้าไปที่ห้องน้ำ หลัง จากนั้นก็พูดด้วยเสียงเบา: “ผมรอน้าที่นี่นะ น้าไปตามคุณหมอมา
“ได้ครับ”
กานต์ทำตัวเชื่อฟังมาก
สาวคนดูแลรู้สึกสงสารเด็กคนนี้มาก แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่วิ่ง
ไปตามหมอตลอดทาง
“นี่ แกกลับมานะ! ”
นลินโกรธจนแหกปากตะโกน แต่สาวคนดูแลวิ่งไปไกลแล้ว เธอคงตกใจมาก เลยลืมไปเลยว่าในห้องผู้ป่วยมีกริ่งเรียกพยาบาล ฉุกเฉิน
กานต์รอให้สาวคนดูแลจากไป หลังจากนั้นเขาก็ออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินดิ่งไปตรงหน้าของนลิน
พอนลินเห็นสายตาของกานต์ในตอนนี้ ก็เข้าใจทันที เพราะเธอก็ ออกมาเร่ร่อนในสังคมตั้งแต่เด็ก รู้ว่าแววตาของกานต์ในตอนนี้ไม่ได้
มาดีแน่
“ไอ้เด็กบ้า แกคิดจะทำอะไร? ”
นลินไม่สนหรอกนะว่าเขาจะเป็นเด็ก ถ้าต้องลงมือจริง เอาให้ตาย ไปเลยก็ช่างเขาจะเป็นไรไป? ในเมื่อ เขาเป็นคนโดนหาที่เอง นะ!
กานต์พูดอย่างเยาะเย้ย : “ดูคุณเหิมเกริมมากเลย
“ฉันเหิมเกริมแล้วยังไง ฉันมีปัญญา แกมายุ่งอะไรด้วย? ฉันไม่สน หรอกนะ ว่าผู้ปกครองของแกจะเป็นใคร รีบไสหัวออกไปซะ ก่อนที่ฉัน จะโมโห ไม่อย่างนั้น แกได้เจอดีแน่
ตอนนี้นลินเต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ แล้วเธอก็ใส่อารมณ์ให้กับ กานต์
กานต์กลับไม่รู้สึกกลัวเลย มองดูรอบๆของนลิน หลังจากนั้นก็พูด อย่างเรียบเฉย : “แผลของคุณได้มายังไง? ”
ระหว่างที่พูด เขาก็เอื้อมมือไปที่แผลของนลินที่นึง “โอ๊ย! ”
นลินไม่ทันตั้งตัว เจ็บจนร้องดังออกมา และตบไปที่หลังมือของ กานต์อย่างแรงที่นึ่ง จนมือของกานต์แดงบวมขึ้นในทันที
“ไอ้เด็กบ้า อยากตายรีไง? เชื่อมั้ย เดี่ยวฉันตบแกให้ตายไปเลย?
นลินเจ็บจนเหงื่อไหลเต็ม
กานต์รีบหยิบมือถือออกมาแล้วถ่ายรูปมือที่แดงบวมของเขา จากนั้น
ก็ส่งออกไป
นลินรู้สึกแปลกใจขึ้นมาทันที
“แกส่งรูปให้ใคร? ”
“ก็ต้องเป็นผู้ปกครองของผมสิ คุณตีผม ผมจะไปฟ้องให้คุณย่าของ
ผม”
กานต์พูดด้วยสีหน้าโกรธ และยังอาศัยอำนาจรังแกผู้อื่น
นลินหัวเราะเยาะเย้ยขึ้นมา
“คุณย่าของแกเป็นใครใหญ่มากจากไหน ฉันจะบอกอะไรแกให้ ถึง พ่อของแกมาฉันก็ไม่กลัว อยู่ที่นี่ นอกจากคนของตระกูลโตเล็กแล้ว ไม่มีใครอยู่ในสายตาฉัน ไอ้เด็กบ้าอย่างแกคิดจะมาสู้กับฉัน ก็ไม่ดูให้
ดีก่อนว่าฉันคือใคร”
นลินไม่สนใจเลยว่าเขาเป็นแค่เด็ก
มุมปากของกานต์ยกขึ้น แล้วหัวเราะขึ้นมา
เสียงข้อความที่ถูกส่งได้ดังเข้าหูของนลินอีกครั้ง
เธอขมวดคิ้วเบาๆ
“แกรีบไสหัวออกไปซะ!
“ผมจะอยู่ที่นี่รอคุณย่ากลับมา! ”
กานต์ทำท่าเหมือนถูกรังแกมา
นลินรู้สึกวันนี้เธอมันดวงซวยชะมัด ทำไมถึงต้องพบเจอกับไอ้เด็ก บ้าคนนี้ด้วย? เป็นลูกเวรของบ้านไหนกันแน่?
“ฉันขอเตือนแกนะ ถ้าแกยังไม่ไปอีก ฉันตีแกแน่! ”
“คุณไม่กล้าหรอก! แด๊ดดี้ผมเป็นคนมีอำนาจที่สุดในเมืองชลธี”
กานต์พูดด้วยเสียงแบ้วๆ
นลินกลับหัวเราะเยาะเย้ยพูด : “แกนี่มันกบในกะลาจริงๆ คนที่มี อำนาจที่สุดในเมืองชลธีจะเป็นแด็ดดี้ของแกได้ยังไง? แกจะไปมั้ย?
“ไม่ไป!
กานต์เปิดศึกกับนลินอย่างเต็มตัว
เดิมทีนลินเธอก็ไม่ได้เป้าหมายที่ตัวเองต้องการจากทางด้านนรมน อยู่แล้ว แถมตอนนี้ ยังมาถูกกานต์กวนประสาทต่อ เธอไม่สนอะไรทั้ง นั้นแล้ว ดึงหูของกานต์แล้วพูดอย่างดุร้าย: “จะไปหรือไม่ไป? ”
“อ๊ะๆๆๆ เจ็บๆๆ ! ปล่อยมือนะ ! หูของผมจะขาดแล้ว! ผมจะฟ้อง คุณย่าของผม ว่าคุณรังแกผม ! แด๊ดดี้และหม่ามี้ของผมยังไม่เคยตี ผมเลยนะ คุณรีบปล่อยผมนะ!
กานต์ร้องอุ้ยๆอยู่ แล้วสองมือก็แกว่งไปมาไม่หยุด ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือ เป็นเพราะอุบัติเหต มือไปปัดโดนแผลบนท้องของนลิน เจ็บจนนลิน เหงื่อแตก ไฟโกรธก็พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ฉันว่าไอ้เด็กบ้าอย่างแกต้องลงโทษให้เข็ดถึงจะได้ คนที่บ้านของ แกไม่มีเวลามาสั่งสอนแกดีๆ ฉันจะช่วยสั่งสอนแกเอง ! ”
พูดจบ เธอก็ยกแขนขึ้น”เพียะๆ”สองที ตบลงที่หน้าของกานต์
โดยตรง
กานต์รู้สึกถึงตีบทันทีแล้วเห็นเป็นรูปดาว”โฮ”ร้องดังออกมา
“คุณเป็นคนร้าย! ผมจะฟ้องคุณย่า! คุณปล่อยผมนะ! ” นลินยิ่งตบยิ่งลื่นมือ ตบจนหน้าน้อยๆของกานต์บวมไปทั้งหน้า
“ยังกล้าไปฟ้องฉันหรอ? ดูซิ ว่าจะยังกล้าฟ้องหรือเปล่า? ” กานต์ร้องไห้จนจะขาดใจ โชคดีที่คุณหมอและสาวคนดูแลมาเห็น ก่อนเลยรีบดึงแยกนลินออกมา
“คุณนลินคุณทำอะไรคะ? เขายังเด็กอยู่เลยนะคะ!
สาวคนดูแลพูดด้วยอารมณ์โกรธ ตามด้วยมองหน้ากานต์อย่าง
สงสาร
เธอเพิ่งจะไปแค่แป๊บเดียว หน้าของกานต์ได้เกือบกลายเป็นหมู ตอนไปแล้ว
กานต์ร้องไห้จนลมหายใจติดๆขาดๆ คุณหมอเองก็รู้สึกว่านลินทำ
เกินเหตุ
“คุณนลิน คุณลงมือกับเด็กแบบนี้ มันไม่ค่อยดีมั่งคะ? ” “พวกคุณรู้อะไร? เขาเป็นคนมาหาเรื่องฉันก่อน! ”
ในความคิดของนลินนั้น ไม่ว่าใครหน้าไหนมาทำเธอก่อน จะเด็ก หรือผู้ใหญ่เธอก็ไม่เว้น เธอเอาคืนหมด ถ้าไม่ใช่อย่างนี้ ตายไปนานแล้ว เธอคงถูกรังแก
แต่ทฟษฎีของเธอในสายตาคนอื่นดูจะเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็กไปหน่อย
คุณหมอรู้ว่านลินเป็นแขกสำคัญของตระกูลโตเล็กเลยไม่กล้าพูด อะไรมาก ได้แต่ถอนหายใจยาวที่นึ่ง เธออุ้มเด็กให้สาวคนดูแลที่อยู่ หลังเธอแล้วพูดด้วยเสียงเบา: “ไปประคบเย็นให้เด็กมันหน่อย หลัง จากนั้นก็ไปติดต่อผู้ปกครองของเด็กให้มารับเด็กไป เรื่องวันต้องพูด คุยกับฝั่งผู้ใหญ่ของเด็กให้ดีจะได้ไม่มีปัญหาภายหลัง”
“กลัวไปทำไม? ฉันเป็นแขกคนสำคัญของตระกูลโตเล็ก ถึงพวก ฝ่ายตรงข้ามจะกล้าดีขนาดไหน ก็ไม่กล้าเป็นศัตรูกับตระกูลโตเล็กแน่ ส่วนเด็กคนนี้ ถือซะว่าฉันช่วยผู้ปกครองของเด็กสั่งสอนแทนแล้วกัน”
นลินพูดอย่างกับตัวเองมีเหตุผล
กานต์ยังคงร้องไห้ไม่หยุด แต่มุมปากกลับยกขึ้นเบาๆ ฉากเมื่อก็เขาได้ถ่ายเอาไว้หมดแล้ว แม้กระทั่งเสียงก็ยังมี และตอน นี้เขาก็ส่งคลิปไปให้กับบุริศร์และคุณย่าโตเล็กเรียบร้อย
เวลานี้ คุณนายโตเล็กกำลังอยู่ระหว่างทางไปตระกูลธนาศักดิ์ธน รู้สึกลำบากใจไม่น้อย นี่ถ้าจะให้ตระกูลธนาศักดิ์ธนรับนลินไว้เป็นลูก บุญธรรม ก็ดูจะบีบบังคับตระกูลธนาศักดิ์ธนเกินไป
และนี่ก็เป็นความต้องการของบุริศร์
คุณนายโตเล็กเลยหนักใจมากไม่รู้ควรทำยังไงดี เพราะฉะนั้นเลย หยุดรถที่ข้างทางเอาไว้ อยากจะคิดให้ดีก่อน จู่ๆกลับได้ยินเสียง ข้อความดังขึ้นมาทีนึง
เธอหยิบมือถือออกมาดู กานต์เป็นคนส่งคลิปมาให้เธอ
คุณนายโตเล็กรักหลานชายคนนี้มาก รู้ว่าเขากลับมา แต่ตัวเองยัง ไม่ทันไปดูเขา ไม่นึกเลยว่าหลานจะส่งคลิปมาให้เธอก่อนแล้ว
เธอยิ้มมุมปากดีใจ แต่พอตอนเธอเปิดคลิปออกมาดูนั้น ก็เห็นกานต์ ถูกนลินดึงหูเอาไว้แล้วตบตีเขาอย่างทารุณฉากนั้น คุณนายโตเล็ก เกือบจะเป็นลม
ยิ่งพอได้ยินคำพูดที่นลินพูดแล้วนั้น ทำให้ความรู้สึกดีของเธอที่มีต่อ ผู้หญิงคนนี้หมดไปอย่างสิ้นเชิง
ทีแรก เธอยังรู้สึกว่าสาวน้อยคนนี้เป็นคนจิตใจดีงามมาก บวกกับ เป็นลูกกำพร้า เธอเลยเกิดความเอ็นดูสงสารเธอขึ้นมา แต่ที่ไหนได้ เธอกลับมาทำกับหลานชายของเธอแบบนี้!
กานต์เป็นหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลโตเล็กเซียวนะ!
คุณนายโตเล็กสีหน้ามืดดำลงทันที แล้วพูดกับคนขับ: “กลับรถ ไป โรงพยาบาลหัวฉียว! เร็วซิ! ”
น้อยครั้งมากที่คนขับจะเห็นคุณนายโตเล็กโกรธจัดขนาดนี้ เลยรีบ กลับรถ ไม่กล้ารอชา แล้วขับมุ่งไปทางโรงพยาบาลหัวเฉียว
ฝั่งของบุริศร์ก็ได้รับคลิปเช่นกัน
คุณนายโตเล็กไปเป็นคนกลางที่ตระกูลธนาศักดิ์ธนเรื่องนี้เขารู้ดี ตอนนี้ที่บริษัทยังมีเรื่องธุรกรรมต้องจัดการ นายพฤกษ์เลยส่งคลิปนั่น ไปที่คอมของเขาโดยตรง
ถึงตอนนี้ ร่างกายของเขาจำเป็นต้องพักผ่อนบ้างแล้ว แต่เรื่อง ธุรกรรมของบริษัทยังไงเขาก็จำเป็นต้องจัดการด้วยตัวเอง ระหว่างที่เขากำลังประชุมกับผู้บริหารระดับสูงอยู่นั้น กานต์ก็ได้สง
คลิปมาให้เขา
บุริศร์มองดูที่ กำลังคิดอยู่ว่าเจ้าเด็กดื้อคนนี้ อยู่บ้านเล่นพิเรนอะ ไรอีก เลยเปิดคลิปออกมาต่อหน้าคอลโดยที่ไม่คิดอะไร
ตามติดมาด้วยฉากที่กานต์ถูกนลินตบตีหน้าปรากฏต่อหน้าของบุริ
ศร์
ผู้บริหารระดับสูงของทั้งบริษัทต่างก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ดังออก มา และสีหน้าของบุริศร์ที่ที่ยิ่งอยู่ยิ่งเย็บเฉียบ
กล้าตีลูกชายของเขางั้นหรอ?
กล้าดีมาจากไหน?
และคำพูดที่ไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำโอหังของนลินก็ได้เข้าหูทุกคนอย่างชัด ถ้อยชัดคำไม่ขาดแม้ตัวเดียว
บุริศร์ตอนนี้ไม่มีเวลามานั่งคิดว่ากานต์ควรจะอยู่ที่บ้านตระกูลโต เล็ก ทำไมถึงไปโผล่ที่โรงพยาบาลหัวเฉียวได้ แถมยังไปอยู่ห้องของ นลินอีก เขารู้แต่ว่าลูกชายตัวเองถูกคนอื่นรังแกโดยที่ทำอะไรไม่ได้ และเสียงร้องไห้ที่น่าสงสาร
“หยุดการประชุมแค่นี้ก่อน! ”
บุริศร์ปิดคลิปไป แล้วเปลี่ยนชุดด้วยอารมณ์โกรธ แล้วขับรถมุ่งไป ทางโรงพยาบาลหัวเฉียวด้วยความเร็วสูง
คุณนายโตเล็กกับบุริศร์ถึงที่โรงพยาบาลเวลาไล่เลี่ยกัน ตอนที่คุณนายโตเล็กเห็นบุริศร์แล้ว อึ้งไปครู่นึง “ลูกมาได้ยังไง? ” “แม่ครับ แม่ก็มาด้วยหรอกครับ? ”
ใบหน้าของบุริศร์ไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย
ลูกชายของตัวเองขนาดตัวเองยังไม่เคยตี แต่ตอนนี้กลับถูก คนนอกคนนึงตีแบบนี้ และยังตีอย่างทารุณ นี่มันมากเกินไปแล้วนะ! คุณนายโตเล็กเข้าใจทันที บุริศร์ได้รับคลิปด้วยแน่ แต่คุณนาย
โตเล็กก็ไม่ได้พูดแก้ตัวให้กับนลินอะไร
หลานชายสุดที่รักของตระกูลโตเล็กถูกคนทารุณถึงขนาดนี้ เรื่องนี้ ยังไงก็ต้องเอาเรื่องให้ถึงที่สุด?
“นรมนเป็นคนโทรหาลูกหรอ? ”
คุณนายโตเล็กจู่ๆเอ่ยปาก
แววตาของบุริศร์มืดมนจนน่ากลัว พูดด้วยเสียงเบา: “เธอคงจะยัง ไม่รู้ว่าลูกชายตัวเองถูกรังแกหรอกครับ ไม่อย่างนั้น ตามนิสัยที่หวงลูก ของเธอแล้ว ตอนนี้คงระเบิดไปนานแล้ว”
พูดจบ บุริศร์ก็ก้าวเท้าเดินไปข้างใน
พอได้ยินที่บุริศร์พูดแล้ว คุณนายโตเล็กเกิดความสงสัยขึ้นมา ถ้า ไม่ใช่นรมนเป็นคนส่งคลิปมา แล้วทั้งหมดนี้ ใครเป็นคนทำ?
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
