บทที่ 285 ลูกชายคนนี้ช่างไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำไปแล้ว

แชมป์จ้องมองนรมน สายตาที่จ้องมองเธอนั้นช่างจริงใจ และชัดเจนขนาดนั้น แล้วอยู่ๆ เขาก็จ้องมองต่อไปอีกไม่ไหว แล้ว

พออยู่ต่อหน้านรมน เขาก็รู้สึกว่าตัวเองรู้สึกผิด ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่า ผู้หญิงที่บุริศร์ชอบจริง ๆ แล้ว

เป็นผู้หญิงยังไงกันแน่

“คุณเป็นคนดีมาก นรมน จริง ๆ นะ ถ้าหากว่าคุณไม่ใช่ ภรรยาของบุริศร์ บางที่ผมอาจจะไม่ทำอย่างนี้กับคุณก็ได้

“ถ้าหากว่าฉันไม่ใช่ภรรยาของบุริศร์ ฉันก็ไม่รู้จักหรอกว่า คุณเป็นใคร คุณแชมป์ พวกเราต่างก็รู้จักกันเพราะว่าบุริศร์ เขาเป็นคนยังไงนั้นคุณชัดเจนดี ถ้าหากว่าคุณสามารถบอก สถานการณ์ของคุณกับบุริศร์ตั้งแต่แรก บางทีพวกคุณทั้ง ครอบครัวคงจะได้พร้อมหน้าพร้อมตากันนานแล้วก็เป็นไปได้ เป็นตัวคุณเองที่เลือกไม่เชื่อเพื่อน เพื่อนร่วมรบของคุณ คุณ เลือกยืนอยู่ตรงข้ามกับเขา แต่ว่าฉันหวังว่าฉันจะสามารถ ทำให้คุณสมหวังได้ คุณเองก็อย่าไปทำร้ายเขา ถึงแม้ว่าการ หักหลังของคุณจะทำร้ายเขาไปแล้ว งั้นก็อย่าแก้ปัญหาด้วย การรบราฆ่าฟันกันอีกเลย เพื่อนร่วมรบที่ดีที่สุด เพื่อนที่แม้แต่ ชีวิตก็สามารถมอบให้แก่กันได้ ภายในวันเดียวก็กลายมาเป็น ศัตรูกันแล้ว คุณทนทำใจได้เหรอ?”

คำพูดของนรมนทำให้แชมป์รู้สึกละอายใจ จนไม่กล้า สบตาด้วย

เขาพูดเสียงเย็น ๆ ว่า “ไปซะ บางทีผมอาจจะให้โอกาสคุณ เปลี่ยนใจอีกครั้งหนึ่ง”

“ไม่ต้องหรอก เมื่อเทียบกันการหลบซ่อนอย่างนี้ต่อไป ยังสู้ ไม่ได้กับการเดินไปถึงตรงหน้าป้าโออย่างสง่าผ่าเผยดึกว่า ฉันจะต้องถามเขาสักหน่อยว่า ตกลงมีอะไรที่ไม่พอใจต่อลูก สะใภ้อย่างฉันบ้าง”

นรมนในตอนนี้กลับไม่มีความเกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย

แชมป์รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยแล้ว เขาไม่เข้าใจมองไปที่นร มนแล้วพูดขึ้นว่า “คุณไม่กลัวตายเหรอ? หรือว่าคุณไม่รู้เหรอ ว่าป่าโอเป็นคนยังไง? คุณเคยโดนเขาขายออกนอกประเทศ ไป จนเกือบจะไปเป็นของเล่นของคนอื่นแล้ว คุณยังไม่รู้ว่า จิตใจมนุษย์ของเขานั้นดำขนาดไหนเหรอ? คุณอะไรก็ทำไม่ เป็น อะไรก็ไม่มี แล้วก็จะไปกับผมอย่างนี้ ไปเจอป้าโอ คุณ สามารถคิดผลที่จะตามมาของคุณได้ไหม? ถ้าหากว่าคุณ เป็นอะไรไป บุริศร์น่าจะเป็นบ้าไปได้เลย?”

“ตอนนี้เวลานี้แล้ว คุณยังมีใจมานึกถึงความรู้สึกของบุริศร์ อีก ดูท่าแล้วคุณเองก็ไม่ได้เกลียดเขาไปซะหมดนี่ คุณแชมป์ เรื่องพวกนี้ก็ไม่ต้องให้คุณมาคอยเปลืองใจแล้ว”

นรมนกลับยิ้มขึ้นมา ยิ้มได้อย่างเป็นธรรมชาติขนาดนั้น ยิ้ม ได้สวยขนาดนั้น จนชั่วขณะหนึ่งทำให้แชมป์รู้สึกว่าไม่รู้จะทำ ยังไงแล้ว แล้วก็กลับมีความนับถืออย่างบอกไม่ถูก

“ขอบคุณคุณมาก”

สำหรับการขอบคุณของแชมป์นั้นนรมนไม่ได้มีความสนใจ หลังจากที่ทั้งสองคนได้ทำสัญญาต่อกันแล้ว นรมนก็ให้ แซมป์เตรียมรถไว้ล่วงหน้าให้พร้อมก่อน

แชมป์ขับรถจากไปแล้ว กานต์ดูผ่านโดรนได้อย่างชัดเจน แล้วก็ร้อนรนอย่างกับอะไรดี

“คุณบุริศร์ คุณรีบไปตามตำแหน่งที่ผมให้คุณเร็ว หม่ามี้ โดนแชมป์พาตัวไปแล้ว”

ข้างในใจของบุริศร์ก็ร้อนใจมากเช่นกับ แต่ว่าตอนนี้เขา กลับมีความสงบนิ่งเล็กน้อย

“แชมป์ทำอะไรกับหม่ามีของเธอหรือเปล่า?”

“ไม่ได้ทำอะไรเลยครับ ทั้งสองคนพูดคุยกับไปครู่หนึ่ง ผม ก็ได้ยินไม่ชัด เหมือนกับว่าหม่ามี้จะเป็นฝ่ายอยากจะขึ้นรถไป เอง แล้วจากนั้นพวกเขาก็ไปเลย”

กานต์รู้สึกว่าสมองของหม่าม้าจะต้องเสียไปแล้วแน่ ๆ หรือ ว่ายังไม่รู้สถานะที่แท้จริงของแชมป์อีกเหรอ?

แต่ว่า ไม่น่าเป็นไปได้นี่!

“คุณบุริศร์ คุณเร็ว ๆ หน่อย คุณมัวแต่ชักช้าอะไรเนี่ย”

“หุบปาก! ฉันยังไม่ต้องการให้เธอมาสั่งว่าฉันจะต้องทำ อะไรบ้าง”

ในวินาทีนี้ในใจของบุริศร์กำลังคำรามอยู่

เจ้าเด็กตัวเหม็นนี้ ถ้าไม่เพราะเขาใช้แก๊สน้ำตาจนทำให้เขา ต้องผลักนรมนถอยออกไปก่อน แล้วนรมนกับแชมป์จะมาเจอ กันเข้าได้ยังไงล่ะ?

ตอนนี้เจ้าเด็กตัวเหม็นนี่ยังกล้ามาร้องโอดครวญอีก ถ้า หากว่าไม่ใช่ว่าสถานการณ์ตอนนี้เร่งรีบ เขาจะต้องจัดการกับ เจ้าเด็กตัวเหม็นนี้ดี ๆ สักชุดให้ได้อย่างแน่นอน

บุริศร์พบว่าตอนนี้ปฏิบัติต่อกานต์ยิ่งอยู่ก็ยิ่งโอนเอียงไป ทางใช้กำลังแล้ว

ที่จริงแล้วก็ไม่มีทาง ก็ลูกชายคนนี้ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่น ดินต่ำแล้ว

แน่นอนว่ากานต์ต้องฟังเสียงที่กัดฟันกรอกของบุริศร์ได้อยู่ แล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นกังวลอยู่บ้าง แต่ว่าก็ยังหุบปากไปเลย

“เอาตำแหน่งมาให้ฉัน ติดตามหม่ามี้ของเธอไว้ให้ดีก็พอ ส่วนเรื่องอื่นเธอไม่ต้องสนใจแล้ว”

น้ำเสียงของบุริศร์นั้นอดกลั้นไว้เยอะแล้ว

กานต์รับคำ อ๋อ ที่หนึ่ง แล้วก็เอาตำแหน่งส่งออกไปอย่าง รวดเร็ว

บุริศร์มองดูรถวิ่งไปตามเครื่องนำทาง แล้วอยู่ ๆ กลับนึก

อะไรขึ้นมาได้

“ทางฝั่งกมลเป็นยังไงบ้างแล้ว? ไม่ผ่าตัดตอนนี้ยังจะทัน เวลาไหม?”

กานต์พูดเสียงต่ำขึ้นว่า “คุณย่าตัดสินใจกะทันหันว่าให้ กมลอยู่ที่บ้านเก่าตระกูลโตเล็กก่อน รอให้คุณกลับไปก่อน ค่อยคุยเรื่องผ่าตัด ถ้าหากว่าคุณไม่กลับไปก็จะให้กมลรออยู่ ก่อน แต่ว่าผมดูอาการของกลมแล้วเหมือนจะไม่ค่อยดี แด็ดดี้ ถ้าคุณกับหม่ามไม่รีบกลับมาแล้วละก็ กมลจะเป็นยังไงบ้าง? ผมกลัวว่าเธอ…” “อย่ากลัว ฉันจะรีบกลับไปให้เร็วที่สุด” ใจของบุริศร์จะเป็นสุขได้อย่างไร?

ด้านหนึ่งคือภรรยาของตัวเอง อีกด้านหนึ่งคือลูกสาวของ ตัวเอง ไม่ว่าจะยังไง เขาก็เลือกยากทั้งนั้น ถ้าหากว่าเป็นไป ได้ เขาก็อยากจะให้ปลอดภัยทั้งสองด้านจริง ๆ แต่ว่าตอนนี้ จะสามารถทิ้งนรมนไว้ไม่สนใจ แล้วตัวเองกลับไปช่วยกมล คนเดียวได้เหรอ?

เห็นได้ชัดว่าคำตอบมันคือไม่มีทางเป็นไปได้

ในใจของบุริศร์กำลังแบบรับกับความทุกข์ทรมาน ทางด้าน นรมนเองก็มีความกังวลใจอยู่เล็กน้อย

เธอเองก็นึกถึงกมลแล้ว

และในเวลานี้ วิทยุสื่อสารบนตัวเธอก็ดังขึ้นมา

นรมนมองแชมป์ที่หนึ่ง แล้วก็เปิดปากพูดขึ้นเบา ๆ ว่า

“ฉันจะฟังได้ไหม?”

“เป็นบุริศร์เหรอ?”

“ไม่รู้ซิ อาจจะใช่มั้ง คุณน่าจะรู้ถ้าหากว่าไม่ใช่คุณ ตอนนี้ บุริศร์ก็น่าจะอยู่ที่เมืองชลธีและทำการผ่าตัดให้ลูกสาวฉัน แล้ว ลูกสาวของฉันตั้งแต่เกิดมาก็ร่างกายไม่แข็งแรง ต้องอยู่ ที่โรงพยาบาลมาตลอด แม้แต่ไก่ทอดKFCของข้างนอก หน้าตาเป็นยังไงก็ยังไม่รู้เลย ตอนนี้เธอเกือบจะห้าขวบแล้ว แต่ว่าทุกวันกลับรู้แค่ว่าที่โรงพยาบาลมีห้องผู้ป่วยกี่ห้อง มี หมอกี่คน สำหรับโลกที่อยู่ภายนอกโรงพยาบาลแล้วนั้น เธอ ไม่เข้าใจเลยสักนิด เธอรอคอยมาห้าปี ในที่สุดก็สามารถรอ คอยให้พ่อของตัวเองมาบริจาคไตให้เธอข้างหนึ่งได้แล้ว แต่ ว่าตอนนี้พ่อของเธอเองกลับจะรีบกลับไปไม่ได้ หมอบอกว่า ร่างกายของเธอเกือบจะอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว”

นรมนไม่ได้ตั้งใจจะพูดเรื่องพวกนี้กับแชมป์เลย เพียงแต่ว่า เธอเป็นห่วงกมลมากจริง ๆ พอแชมป์ได้ยินเธอพูดแบบนี้แล้ว ก็เหยียบเบรกอย่างแรงที

หนึ่ง

“คุณสามารถรับวิทยุสื่อสารได้ ผมสามารถทำเป็นว่าไม่เห็น อะไรทั้งนั้น ในเมื่อเงื่อนไขของป้าโอคือพาตัวคุณไปให้ถึง ข้างกายเขาก็พอแล้ว สำหรับตอนที่คุณไปถึงแล้วข้างหลังจะ มีคนตามมาหรือไม่ นี่ก็ไม่ใช่หน้าที่รับผิดชอบของผม”

นรมนจ้องมองแชมป์อยู่

ผู้ชายที่เหมือนกับเหล็กกล้าคนนี้ อยู่ทางด้านเด็กแล้วไม่ว่า ยังไงก็ไม่มีทางมีจิตใจที่โหดเหี้ยมลงได้

บางทีนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่บุริศร์เป็นเพื่อนกับเขามาตลอด เลยละมั้ง

ที่จริงแล้วนิสัยของเขาก็ไม่ได้เป็นคนเลวร้าย น่า

เสียดาย…. นรมนไม่ได้พูดอะไรอีก แล้วก็เปิดวิทยุสื่อสารเลย

ทางวิทยุสื่อสารเป็นเสียงของนลินลอยมา

“วิทยุสื่อสารของพวกคุณตกแล้ว ฉันแค่อยากจะบอกพวก คุณว่า ฉันออกมาแล้ว”

เสียงของนลินทำให้นรมนไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็ผิดหวังไป บ้าง

ทำไมถึงไม่ใช่บุริศร์ล่ะ?

และที่สำคัญทำไมบุริศร์ถึงได้ทำวิทยุสื่อสารของตัวเองตก

ได้ล่ะ?

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาประเมินนลิน ต่ำไปแล้ว

นลินสามารถขโมยวิทยุสื่อสารไปจากข้างกายบุริศร์ได้ ภายใต้สถานการณ์ที่พวกเขาไม่รู้ตัวเลย นี่เป็นสิ่งที่นรมน คาดคิดไม่ถึงเลย

“รู้แล้ว เธอหาที่สักแห่งแล้วหนีออกไปเองเถอะ ตอนนี้ข้าง นอกวุ่นวายมาก เธอเองระวังตัวหน่อย ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วก็ เอาวิทยุสื่อสารโยนทิ้งไปซะ มันไม่มีผลดีอะไรกับเธอหรอก”

นรมนไม่อยากจะพูดคำพูดพวกนี้ แต่ว่าตอนนี้ถ้าเธอไม่พูด คำพูดพวกนี้ เธอเองก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

นลินลังเลไปครู่หนึ่งแล้วก็พูดว่า “ฉันเห็นคุณโดนคนพาตัว ไปแล้ว ต้องการให้ฉันบอกบุริศร์ไหม? ก็ถือว่าเป็นการ ตอบแทนบุญคุณที่คุณช่วยฉันไว้ก็แล้วกัน ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เราทั้งสองคนก็ไม่ติดค้างกันอีก”

นรมนกลับหัวเราะแล้วก็พูดว่า “ไม่ต้องหรอก เขาจะตามมา หาเอง ถึงแม้ว่าเธอจะไม่บอกเขาก็ตาม เขาก็จะรู้อยู่ดีว่าฉัน อยู่ที่ไหน”

สำหรับความมั่นใจของนรมนนั้น นลินรู้สึกว่าไม่ชินเลย แต่ ว่าก็ยังถามขึ้นเสียงต่ำว่า “มีอะไรที่ฉันสามารถช่วยเหลือคุณ ได้ไหม? ฉันเคยพูดแล้วว่าฉันไม่อยากจะติดค้างคุณ” “ฉันก็เคยพูดแล้วว่า ไม่ต้องแล้ว สิ่งที่พวกเราต้องการเธอ ช่วยไม่ได้หรอก ตอนนี้ฉันหวังเป็นอย่างมากว่าจะมีคนเลือด กรุ๊ปRh positiveสักคน แล้วก็มีไตที่สามารถเข้ากับลูกสาว ของฉันได้ ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ ถึงแม้ว่าฉันกับบุริศร์จะเกิด เรื่องอะไรขึ้นมาก็ตาม ลูกสาวฉันก็สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ แล้ว แต่ว่าน่าเสียดายนี่เป็นแค่ความหวังลมๆ แล้ง ๆ เพราะ ฉะนั้น ก็พออย่างนี้เถอะ พวกเราก็พอแค่นี้กันเถอะ ต่อไปก็ อย่าเจอกันอีกเลย”

พอพูดจบ นรมนก็วางสายวิทยุสื่อสารไป แล้วก็โยนทิ้งไป เลยด้วย

ในเมื่อวิทยุสื่อสารไม่ได้อยู่ในมือของบุริศร์แล้ว เธอก็ไม่มี ความจำเป็นที่จะต้องเก็บมันไว้แล้ว

นลินมองวิทยุสื่อสารที่อยู่ในมือ ทางโน้นได้เปลี่ยนเป็น เสียงสัญญาณลอยมาแล้ว แสดงว่านรมนได้กดวางสายไป แล้ว

เธอขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย แต่กลับไม่ได้พูดอะไร แล้วก็หมุน ตัวไปจากที่ที่สับสนวุ่นวายนี้ไปเลย

นรมนพูดได้ถูกต้อง ที่แห่งนี้สำหรับเธอมาพูดแล้วมัน อันตรายเกินไป

กว่าเธอจะหนีรอดออกมาได้อย่างยากลำบาก เธอจะต้อง

ไม่ให้คนมาควบคุมชีวิตต่อไปของตัวเองอีกแล้ว

แชมป์เห็นท่าทางผิดหวังของนรมนแล้ว ก็พูดขึ้นเสียงต่ำว่า “คุณวางใจเถอะ ผมได้ให้คนของผมจัดแจงไว้เรียบร้อยแล้ว ขอแค่ป้าโอลงมือกับกมลแล้วละก็ คนของผมจะไม่มีทาง ปล่อยไว้เฉย ๆ แน่”

“คุณ..

นรมนรู้สึกมีความตกใจขึ้นมาเล็กน้อย และมีความไม่อยาก จะเชื่อด้วย

แชมป์รีบร้อนเบือนหน้าหนีไป “ผมแค่อยากจะอยู่พร้อมหน้า พร้อมตาก็ลูกเมีย ไม่ได้อยากจะทำให้เกิดการฆ่าฟันกันเกิด ขึ้น และยิ่งไม่อยากจะให้เด็กที่อายุน้อยจะต้องมาเสียสละ ตามไปด้วย ผมยังไม่ได้บ้าคลั่งขนาดนั้น”

“ขอบคุณคุณมาก แชมป์”

ในที่สุดนรมนก็ยิ้มแล้ว

วินาทีนี้ เธอเลือกที่จะเชื่อถือแชมป์

แชมป์สามารถปกป้องกมลได้ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว

นรมนวางความในใจทั้งหมดลง ยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า “ไปเถอะ เพื่อการพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งครอบครัวของคุณ พวกเรารีบ ไปกันเถอะ บางทีป้าโออาจจะทนรอไม่ไหวแล้ว”

“คุณไม่กะว่าจะรอบุริศร์แล้วเหรอ? บางทีเขาอาจจะอยู่ข้าง หลังแล้ว”

แชมป์มองดูนรมนที่ไม่สะทกสะท้าน แล้วอยู่ๆ ก็เหมือนจะมี ความลังเลขึ้นมาเล็กน้อย

นรมนแต่กลับยิ้มได้อย่างมีความมั่นใจมาก

“เขาไม่มีทางไม่สนใจฉันหรอก และไม่ว่าฉันจะไปถึงที่ไหน เขาก็จะต้องตามหาฉันจนเจอ และเรื่องที่เกี่ยวกับป้าโอ ก็ควร จะมีจุดจบสักทีได้แล้ว” ในตอนที่พูดเรื่องพวกนี้นั้น นรมนไม่มีความกังวลและความ กลัวใด ๆ ทั้งนั้น สำหรับเธอแล้ว ขอแค่มีบุริศร์อยู่ และมีกานต์ อยู่ เธอก็จะรู้สึกสบายใจเป็นอย่างมากแล้ว

ผู้ชายที่ตัวใหญ่และตัวเล็กทั้งสองคนนี้ เป็นของขวัญที่ดี ที่สุดที่สวรรค์ส่งมาให้เธอจริง ๆ แชมป์ไม่พูดอะไรอีก แล้วเริ่มขับรถออกไปอย่างเงียบ ๆ

และขับออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

ทิวทัศน์ทางข้างหน้ายิ่งอยู่ก็ยิ่งเปิดกว้างขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว นร มนสามารถมองเห็นพื้นดินที่คุ้นตาได้แล้ว

“นี่คือจะไปที่ถ้ำใช่ไหม?”

“ใช่ ทางโน้นเป็นที่ทางของป้าโอ” แชมป์ไม่ได้ปิดบังนรมน

สำหรับที่ทางของทางโน้นนั้น นรมนคุ้นเคยมาตั้งนานแล้ว แต่ว่าพอกลับมาอีกครั้ง ความรู้สึกกลับมีความแตกต่างกันไป

บ้างแล้ว

หลังจากที่นรมนและแชมป์จอดรถลงแล้ว นรมนก็เป็นฝ่าย ลงจากรถเองก่อน แชมป์ตามอยู่ข้างหลัง แล้วเดินตรงเข้าไป ข้างหน้าเลย

ธิดายืนอยู่ที่หน้าประตู ตอนที่มองเห็นพวกเขามานั้น ก็รีบ เข้าไปรายงานให้ป้าโอทราบ

นรมนไม่ได้รู้สึกอะไรมากมาย แต่พูดเสียงต่ำกับแชมป์ว่า “จำไว้นะ อีกเดี่ยวอย่าเพิ่งส่งมอบฉันให้กับป้าโอ จะต้องให้ เขาส่งมอบลูกเมียของคุณออกมาก่อน ฉันกลัวว่ายัยแก่นี่อาจ จะยังมีอะไรอยู่ข้างหลังอีก”

คำพูดนี้ไม่ใช่คำพูดที่ดูโอเวอร์ไป แต่ว่าสำหรับการที่นรมน มีความเข้าใจต่อป้าโอนั้น เขาไม่มีทางยอมปล่อยให้แชมป์ จากไปง่าย ๆ แน่ ๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ