บทที่ 284 ตอนนี้มาถามเรื่องพวกนี้ยังมีความหมายเห

รอ

นรมนเพิ่งตัดสินใจได้ และทำให้สำลักขึ้นเล็กน้อย บุริศร์ก็ ปิดจมูกของเธอเอาไว้ ต่อจากนั้นก็เห็นว่าบุริศร์เตะโดรนนั้น ไปแล้ว ต่อจากนั้นก็เกิดเสียงดังขึ้นทีหนึ่ง แล้วพวกเขาก็โดน แก๊สน้ำตาปกคลุมไว้หมดแล้ว

“แค่ก แค่ก!”

ในช่วงแรกบุริศร์โดนแก๊สน้ำตาจนทำให้รู้สึกอนาถขนาดนี้

“กานต์”

เขากัดฟันร้องออกไปคำหนึ่ง แต่ว่ากลับสูดดมแก๊สน้ำตา เข้าไปเต็มปอดเลย ดวงตาที่สวยราวกับตาหงส์ทั้งคู่ตอนนี้ กลับมีน้ำตานองหน้า จนดูไม่ได้เลย

นรมนโดนบุริศร์อุดจมูกเอาไว้กลับดีกว่าหน่อยหนึ่ง และ อยากจะทำอะไรเพื่อบุริศร์หน่อย แต่ว่ากลับโดนบุริศร์หยุดยั้ง ไว้ก่อนแล้ว

“คุณไม่ต้องสนใจผม รีบไปหาที่ที่มีน้ำสักแห่งหลบไปก่อน” พูดแล้วก็ผลักนรมนถอยหลังออกไป

นรมนรู้สึกว่าในช่วงเวลาแบบนี้ตัวเองมาจากไปมันไม่ค่อยดี เท่าไหร่ และที่สำคัญก็ไม่รู้ว่าที่ตรงนี้ใครเป็นคนของตัวเอง และใครเป็นคนของแชมป์บ้าง เธอใช้แขนอุดรูจมูกเอาไว้ แล้ววิ่งเข้าไปอีกครั้ง “ไป!”

นรมนจับแขนของบุริศร์เอาไว้ แล้วก็หมุนตัวดึงเขาวิ่งหนีไป

ด้วย

กานต์เห็นภาพนี้จากหน้าจอควบคุม ที่มุมปากก็กระตุกขึ้น

ทันทีเลย

“แย่แล้ว เมื่อไหร่หม่ามี้ถึงจะรู้ตัวว่าตัวเองดึงคนไปแล้วนะ?” ใบหน้าเล็ก ๆ ของกานต์แทบจะย่นเข้าหากันหมดแล้ว

เขาแค่อยากจะล้อเล่นกับบุริศร์หน่อยเท่านั้น ก็ใครใช้ให้ คุณบุริศร์เอาแต่หน้าบึ้งตึงตลอดล่ะ ท่าทีอย่างกับว่าเป็นผู้ สูงส่งเหลือเกิน แล้วใครจะไปรู้ว่าหม่ามื้จะทนเห็นคนรู้ใจ ลำบากไม่ได้ จนต้องเข้าไปดึงเขาออกมาให้ได้

แล้วตอนนี้ดีแล้วนะซิ ดึงผิดคนแล้วเห็นไหม?

นี่กานต์อยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก

แต่ว่าพอตอนที่เขาเห็นคนที่นรมนดึงอยู่ว่าเป็นใครแล้ว กานต์ก็อยากจะร้องไห้จริง ๆ แล้ว เขารีบโทรศัพท์หาวิทยุสื่อสารของบุริศร์ทันทีเลย

“คุณบุริศร์!”

“เจ้าเด็กตัวเหม็น ทางที่ดีที่สุดเธอล้างตูดให้สะอาดรอฉันไว้ เลยนะ รอฉันกลับไปดูซิว่าจะจัดการกับเธอยังไง!”

บุริศร์ไม่เคยต้องมีสภาพอนาถขนาดนี้มาหลายปีแล้ว

คราวที่แล้วที่เมืองชลธีที่เขาต้องเสียฟอร์มต่อหน้าผู้คนก็ เพราะว่าเจ้าเด็กคนนี้เป็นคนมอบให้ทั้งนั้น แล้วตอนนี้ยังมา โดนเขาทำให้ต้องมาไอติด ๆ กันไม่หยุดอีก

ลูกชายของบ้านอื่นเขาก็ดี ๆ กันทั้งนั้น แต่ทำไมลูกชาย ของเขากลับมักจะต่อต้านเขาเสมอด้วย?

ตอนนี้กานต์กลับไม่มีใจมาฟังบุริศร์บ่นพีมพำ เขาร้องไห้ แล้วพูดขึ้นว่า “คุณบุริศร์เมื่อกี้หม่ามี้กลับมาดึงคุณ แต่ว่าดึง ผิดคนและวิ่งออกไปแล้ว คนคนนั้นเหมือนกับว่าจะเป็นคุณ แชมป์”

ตัวทั้งตัวของบุริศร์นิ่งอึ้งไปแล้ว

หลังจากที่เขาย่อยคำพูดของกานต์หมดแล้ว สีหน้าก็ เปลี่ยนไปเป็นแย่มากจนน่ากลัว “ถ้าหากว่าหม่ามีของเธอเป็นอะไรไปแล้วละก็ ฉันจะสับเธอ

ซะ”

บุริศร์โมโหจนปิดวิทยุสื่อสารไปเลย สถานการณ์ในตอน นี้ วุ่นวายไปทั่ว ทุกทิศมีแต่ระเบิดควัน จนทำให้ดูไม่ชัดว่าที่ไหน เป็นที่ไหนทั้งนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะตามหานรมนแล้ว

ความร้อนรนในใจของเขานั้น

แชมป์อยู่ข้างกายเหรอ?

ทำไมเมื่อกี้เขาถึงไม่เห็นนะ?

หรือว่าแชมป์พบเห็นพวกเขาตั้งนานแล้ว เพียงแค่กำลังรอ ให้พวกเขาออกมาเหรอ?

ในใจของบุริศร์นั้นไม่สบายใจเอาซะเลย ตอนนี้ยิ่งไม่รู้แล้ว ว่าควรจะทำยังไง

นรมนเองกลับไม่รู้ว่าตัวเองดึงคนมาผิดตัวแล้ว ก็เลยวิ่งที่ เดียวรวดไปตั้งไกลเลย จนในที่สุดก็หาที่ที่มีน้ำเจอ แล้วถึงจะ หยุดลงและหายใจหอบอยู่ “คุณล้างหน้าล้างตาก่อน อีกเดียว มีคนมามองเห็นท่าทางน่าอนาถแบบนี้ของคุณ คุณก็จะต้อง เสียฟอร์มอีกแล้ว”

เธอยิ้มแล้วหันหน้ามา แต่กลับมองเห็นใบหน้าของแชมป์ ทั้งตัวก็อึ้งไปเลย

ทำไมเธอถึงดึงแชมป์ออกมาได้ล่ะ?

แล้วแชมป์มาอยู่ข้างกายพวกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? พอคิดมาถึงตรงนี้ สีหน้าของนรมนก็เปลี่ยนไปทันทีเลย

“เมื่อกี้คุณอยู่ข้าง ๆ บุริศร์ตลอดเลย คุณอยากจะทำอะไร กันแน่? พวกคุณเป็นเพื่อนร่วมรบที่ดีที่สุด เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด มาตอนนี้คุณหักหลังเขาไปแล้วก็ช่างเถอะ แต่นี่กลับยังอยาก จะลอบทำร้ายเขาอีกเหรอ?”

นรมนมีเหงื่อเย็น ๆ ซึมออกมาทั้งตัว

ถ้าหากว่าตัวเองไม่ได้ดึงคนผิดมา แล้วตอนนี้แชมป์จะทำ อะไรบุริศร์ไปบ้าง?

แชมป์หน้าบึ้งตึงไว้ตลอด

ตั้งแต่วินาทีที่นรมนคิดหนี เขาก็รู้แล้วว่าระหว่างพวกเขานั้น ได้ฉีกหน้ากันไปแล้ว และยิ่งรู้ว่าตัวเองไม่มีทางเผชิญหน้ากับ เธอและบุริศร์ได้อีกแล้ว แต่ว่าไม่มีวิธีแล้ว เขาเองก็ต้องคิด เพื่อลูกของเขาด้วยเหมือนกัน

สีหน้าของแชมป์เริ่มเย็นยะเยือกขึ้น

“ผมมีความลำบากของผม ผมรับรองว่าจะไม่ทำร้ายคุณ แต่ ว่าคุณอย่าคิดที่จะหนีเลย”

“ไม่ทำร้ายฉันเหรอ? แซมป์ คุณรู้สึกว่า ฉันไม่โดนทำร้าย ตอนอยู่ในมือคุณ ก็ไม่ถือว่าทำร้ายฉันแล้วเหรอ?”

คำพูดของนรมนทำให้ที่มแทงโดนใจของแชมป์ไปโดนตรง เลย สีหน้าของเขาก็ยิ่งแย่เข้าไปอีกแล้ว

“ขอโทษด้วย ผมจำเป็นจะต้องทำแบบนี้”

“ความศรัทธาของคุณล่ะ? ความซื่อสัตย์ของคุณล่ะ? ความ มีจิตสำนึกของคุณล่ะ? แชมป์ ฉันคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า คนที่หัก หลังบุริศร์จะเป็นคุณไปได้”

นรมนรู้สึกว่าไม่คุ้มแทนบุริศร์

เหมือนกับว่าแชมป์จะเก็บกดมานานแล้ว ในตอนที่ได้ยินนร มนพูดแบบนี้แล้ว ก็เหมือนกับว่าจะเก็บกดไว้ไม่อยู่แล้ว

“จิตสำนึกของผมเหรอ? ความศรัทธาและความซื่อสัตย์ ของผมเหรอ? ผมก็เคยคิดว่าชาตินี้หลักการทั้งหมดนี้จะเป็น สิ่งที่ผมยึดถือ แต่ว่าตอนที่ผมเห็นเมียและลูกชายของผมโดน ทรมานนั้น ผมกลับทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง ความศรัทธา ของผมอยู่ไหนล่ะ? ความซื่อสัตย์ของผมมีประโยชน์อะไร? ของพวกนี้ต่างก็เปล่าเปลี่ยวลวงตากันทั้งนั้น ต่างก็พึ่งไม่ได้ ทั้งนั้น สิ่งที่สามารถพึ่งได้นั้นมีเพียงตัวผมเองเท่านั้น คุณเอง ก็มีลูก คุณเองก็เคยผ่านประสบการณ์ความรู้สึกที่ลูกจากคุณ ไปโดยไม่รู้ข่าวคราวมาแล้ว หรือว่าคุณยังไม่สามารถเข้าใจ ผมอีกเหรอ? ผมนั้นโดนบีบบังคับมา! ผมมีลูกชายแค่คน เดียว! เมียของผมตอนที่แต่งงานกับผมยังเป็นแค่เด็กสาวคน หนึ่ง แต่ว่าผมกลับละเลยเธอมาตลอด และก็ไม่เคยทำหน้าที่ พ่อกับลูกชายของผมเลยสักวัน คุณไปถามบุริศร์ดูชิ ความ รู้สึกในตอนที่เขารู้ว่าตัวเองมีลูก และตอนที่รู้ว่าลูกของตัวเอง ยังมีชีวิตอยู่นั้นเป็นยังไงกัน? แล้วผมล่ะ? ผมรู้ว่าลูกชายยังมี ชีวิตอยู่ แต่ว่ากลับต้องโดนทรมานอยู่ทุกวัน แล้วผมควรทำ ยังไงล่ะ?”

คำพร่ำบ่นของแชมป์ ทำให้นรมนไร้คำพูดที่จะพูดตอบ

เธอไม่รู้

ถ้าหากว่าเป็นเธอแล้วละก็ เธอควรจะทำยังไง? และ สามารถทำอะไรได้บ้าง?

ความเงียบขรึมของนรมนกลับทำให้แชมป์ยิ่งตื่นเต้นมาก

ขึ้น

“ในตอนที่พวกคุณสามีภรรยาได้อยู่กันพร้อมหน้านั้น เคย คิดบ้างไหมว่าลูกเมียของผมจะต้องโดนอะไรอยู่บ้าง? ป้าโอ เป็นแม่แท้ ๆ ของบุริศร์ ความขัดแย้งและต่อสู้กันในตระกูลโต เล็กของพวกเขาทำไมจะต้องลากลูกเมียของผมเข้าไป เกี่ยวข้องด้วย? ผมกับบุริศร์เป็นเสมือนพี่น้อง เป็นเพื่อน แต่ว่า เขากลับนำพาอะไรมาให้ผม? เขากลับนำพาภัยพิบัติมาให้ผม อย่างไร้ขีดจำกัด! เขาทำให้ลูกเมียของผมไม่มีวันได้สงบสุข หรือว่าผมยังจะต้องขอบคุณเขางั้นเหรอ? ยังจะต้องดีกับเขา เหมือนเมื่อก่อนอีกเหรอ?”

แชมป์ในตอนนี้เหมือนกับเป็นสัตว์ป่าที่บ้าคลั่ง ถ้าไม่ทัน ระวังเพียงแต่แป๊บเดียวก็จะฉีกกระชากคนรอบข้างเป็นชิ้น ๆ ยังไงอย่างงั้น

นรมนมองดูเขา และชั่วขณะหนึ่งก็ไม่รู้ว่าควรจะเปิดปาก ออกมายังไง ทำได้แค่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาและจ้องมองเขาอยู่ แบบนี้

รอหลังจากที่แชมป์สงบสติลงมาได้แล้วนั้น นรมนถึงได้ ค่อย ๆ เปิดปากพูดขึ้น

“คุณรู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างของคุณในตอนนี้บุริศร์เป็นคน ทำให้เป็นใช่ไหม? ถ้าหากคุณกับเขาไม่ใช่เพื่อนกัน ไม่ใช่ เพื่อนร่วมรบกัน บางที่เมียและลูกของคุณอาจจะไม่มีสภาพ อย่างตอนนี้ใช่ไหม?”

“ใช่!”

แชมป์ตอบได้อย่างเด็ดขาดมาก

“ถ้าหากว่าไม่มีเขา ไม่ได้รู้จักกับเขา บางทีหลังจากที่ผม ปลดระวางแล้วก็อาจจะไปหาหน่วยงานผ่อนคลายหน่อย ทำงานที่ง่าย ๆ สบาย ๆ หน่อย ภรรยาเก่าของผมถึงจะหย่า กับผมไปแล้ว แต่ว่าก็คงจะหาคนธรรมดาคนหนึ่งและมีชีวิต แบบทั่วไปได้ บางครั้งผมก็อาจจะไปเยี่ยมลูกชายของผมบ้าง และอาจจะดื่มด่ความสุขในครองครับกับลูกของผมบ้าง แต่ เพราะว่าเพื่อนของผมคือบุริศร์ หลังจากที่ผมปลดระวางแล้ว ก็โดนเขาเรียกตัวมาเลย คนอื่น ๆ อาจจะรู้สึกว่าผมมีบุญ ไม่ ต้องคอยไปหางานไปทั่ว บุริศร์ก็จะให้เงินเดือนสูง ๆ กับผม ทำให้ชีวิตของผมไม่ต้องกังวลอะไร แต่ว่าภรรยาของผมกลับ กลายเป็นอะไร? ตัวประกัน! คุณรู้ไหมว่าตัวประกันคืออะไร?”

สีหน้าของแชมป์มีความดุร้ายจนน่ากลัวอยู่บ้าง นรมนไม่เคยเห็นแชมป์ที่มีท่าทีแบบนี้มาก่อน

เมื่อก่อนเธอรู้สึกว่าแชมป์เป็นครูฝึกที่ได้มาตรฐาน ตอนที่ อยู่กับกานต์และกิจจาก็ดีมาก ๆ แม้กระทั่งตอนที่สอนตัวเองก็ ยังใส่ใจขนาดนั้น แต่ว่าแชมป์ในตอนนี้ เขากลับเหมือนกับคน บ้า คนบ้าที่โดนโจมตีจนพ่ายแพ้แล้วคนหนึ่ง

นรมนไม่พูดอะไร คอยแต่มองเขาระบายออกมาอยู่

แชมป์พูดต่อไป “ผมยินดีที่จะไม่เอาเงินเดือนสูง ๆ ยินดีที่ จะไม่รู้จักกับบุริศร์ และหวังว่าลูกเมียของผมจะมีชีวิตอยู่ดี ๆ แต่ว่าตอนนี้ทุกครั้งที่ผมเห็นลูกเมียของผม ผมกลับได้เห็น พวกเขาผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์เท่านั้น ผมสามารถได้ยิน เสียงเจ็บปวดรวดร้าวที่ลูกชายของผมร้องหาพ่อได้ แต่ว่าป้า โอกลับไม่ให้ผมได้เจอหน้ากับลูกชายของผมจริง ๆ เลยสัก ครั้ง เขาสัญญากับผมแล้ว ขอแค่ผมพาตัวคุณไปถึงข้างกาย เขาได้ เขาก็จะให้ผมพาลูกเมียของผมไปได้ เขาได้ทำเรื่อง ออกนอกประเทศและโอนย้ายสัญชาติให้ผมแล้ว ผมสามารถ ออกนอกประเทศกับลูกเมียได้ แล้วหาที่สักแห่งที่ไม่มีใคร รู้จักพวกเราแล้วเริ่มต้นใหม่ได้”

ในที่สุดนรมนก็รู้เรื่องทุกอย่างแล้ว

เธอไม่ได้ลนลานมากขนาดนั้น และไม่มีทางไปยืนอยู่จุด สูงสุดของศีลธรรมและตำหนิอะไรแชมป์ได้

ความรักระหว่างครอบครัว ความรักระหว่างหนุ่มสาว และ ความรักระหว่างเพื่อน ควรจะไปเลือกยังไงนั้นมันเป็นสิทธิ์ ของแต่ละคน

เธอไม่สามารถเริ่มต้นโจมตีอะไรต่อเขา เพียงเพราะว่า แชมป์เลือกความรักระหว่างครอบครัวและความรักหนุ่มสาว แล้วหักหลังความรักระหว่างเพื่อนกับบุริศร์เท่านั้น เธอไม่ใช่บุริศร์ และไม่รู้ความความรู้สึกในใจของบุริศร์ และไม่มีสิทธิ์ไปให้อภัยหรือไม่ให้อภัยแชมป์แทนบุริศร์ด้วย นั่นเป็นเรื่องของพวกเขา

ตอนนี้สิ่งที่เธอสามารถทำได้ และอยากจะทำก็คือสิ่งที่ แชมป์พูดมา มีเพียงแต่เธอไปถึงตรงหน้าป้าโอแล้ว บางที แชมป์อาจจะสามารถได้รับในสิ่งที่ตัวเองต้องการทั้งหมดก็ เป็นไปได้

นรมนมองหน้าแชมป์ แล้วพูดเสียงต่ำขึ้นว่า “ในตอนที่ กานต์หายตัวไปนั้น ที่คุณพาคนไปตามหาเขา มันเป็นความ จริงใจหรือว่าเสแสร้ง?”

“ในตอนนั้นผมทำเพราะจริงใจ ผมไม่ได้ทำเพื่อคุณ ไม่ได้ ทำเพื่อบุริศร์ ผมทำเพียงเพราะว่ากานต์ยังเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง ที่เหมือนกับลูกชายของผมเมื่อหลายปีก่อนยังไงอย่างงั้น ใน ตอนที่ลูกชายของผมโดนจับตัวไป ก็ตัวโตเท่าประมาณกับ กานต์ ถ้าหากว่าตอนนั้นผมอยู่ข้างกายเขาแล้วละก็ ผมก็จะ ทุ่มเทสุดชีวิตไปช่วยเขา ไปตามหาเขา หรือแม้กระทั่งเอา ชีวิตของผมไปเปลี่ยนให้เขาเลยก็ได้ ในเวลานั้น ผมแค่คิดว่า กานต์เหมือนเป็นลูกชายของผมเท่านั้น”

“เพราะฉะนั้นในตอนนั้นคุณจริงใจกับกานต์ใช่ไหม? ไม่ว่า จะกับกานต์หรือว่ากับกิจจา คุณก็ล้วนจริงใจด้วยจริง ๆ”

นรมนจ้องมองแชมป์แล้วถามไปตรง ๆ

แชมป์กลับเบือนหน้าไปแล้วพูดขึ้นว่า “ตอนนี้มาถามเรื่อง พวกนี้ยังจะมีความหมายอีกเหรอ?”

“มีซิ!” นรมนกระแอมไอคำหนึ่ง “เรื่องบุญคุณความแค้นระหว่าง คุณกับบุริศร์นั้นฉันจะไม่ขอแทรกแซง และไม่มีสิทธิ์ไปพูดว่า พวกคุณถูกผิด แต่ว่าคุณจริงใจกับกานต์และกิจจาจริง ๆ ฉัน ก็รู้สึกขอบคุณมาก ขอบคุณที่เคยจริงใจกับพวกเขาขนาด นั้น และไม่ได้ลงมือกับพวกเขาถึงแม้ว่าฉันไม่รู้ว่าที่กิจจาโดน วางยาพิษจะเกี่ยวข้องกับคุณไหม แต่ว่าแค่พูดถึงเรื่องที่คุณ ช่วยตามหากานต์นี้ ฉันก็ต้องยอมรับน้ำใจนี้ของคุณแล้ว”

อยู่ ๆ แชมป์ก็อึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วก็ยืนหยัดพูดต่อไปว่า “เรื่อง ที่กิจจาโดนวางยาพิษนั้นไม่เกี่ยวกับผม ผมไม่มีทางลงมือกับ เด็กแน่นอน! ผมก็เป็นพ่อคนหนึ่งเหมือนกัน!”

“อย่างงั้นก็ได้แล้ว แชมป์ คุณแชมป์ ฉันขอเรียกคุณว่าคุณ แชมป์อีกครั้ง คุณจะทำอะไรฉันก็แล้วแต่ คุณทำเพราะว่าลูก เมียฉันสามารถเข้าใจได้ สิ่งที่กานต์ติดค้างคุณไว้ ฉันจะช่วย เขาใช้คืนเอง ในเมื่อฉันเป็นหมามี้ของเขา วันนี้ฉันจะไปกับ คุณ ไปเจอป่าโอ เพียงแต่ฉันแค่หวังว่าเขาจะสามารถรักษา สัญญาและให้พวกคุณทั้งครอบครัวสามารถอยู่พร้อมหน้า พร้อมตากันได้ และไม่ต้องให้ความหวังที่จะได้อยู่พร้อมหน้า กันหลายปีมานี้ของคุณต้องสูญเปล่าไปแล้ว”

คำพูดของนรมนทำให้แชมป์อึ้งไปเลย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ