บทที่ 1255 ผมต้องการสงบสติอารมณ์สักหน่อย

“เรื่อง ช้าเหรอ?”

บริศร์รู้เรื่องราวสกปรกมากมายในตระกูลใหญ่โต แต่ว่าก็ไม่ กล้าพูดไปเรื่อยเปื่อย

ธเนศพลยิ้มเย็นและพูดขึ้นว่า “ใช่ เรื่องต่ำช้า พวกเขาวางยา อาหญิง แล้วเอาตัวเธอไปโยนลงบนเตียงของคุณชายใหญ่ ตระกูลนาค นานที่ตอนนั้นสามารถเทียบกับตระกูลทวีทรัพย์ ธาดาได้ ทำให้อาหญิงของผมโดนบีบให้เสียความบริสุทธิ์ไป หนำซ้ำคนของตระกูลธนเกียรติโกศลยังกลัวว่าตระกูลนาค นานจะไม่ยอมรับ หลังจากเสร็จเรื่องแล้วยังพาคนมาดักจับพวก เขาอยู่ที่หน้าประตูห้องด้วย จนทำให้อาหญิงของผมแทบอยาก จะกัดลิ้นฆ่าตัวตายไปเลย ในตอนนั้น

ข่าวฉาวแบบนี้ทำให้บริศร์ไม่ค่อยอยากจะฟังเลย

“คุณชายธเนศพล ผมไม่อยากรู้แล้วได้ไหม? คือว่าผม…….

“ฟังแค่เริ่มต้นก็อยากจะถอนตัวแล้วเหรอ? สายไปซะแล้ว บุรี ศร์ ในเมื่อคุณรู้ข่าวฉาวของตระกูลธนเกียรติโกศลแล้ว งั้นเรื่องนี้ คุณก็จะต้องฟังต่อไป และที่สำคัญยังต้องช่วยผมจัดการให้เรียบร้อย ไม่งั้นละก็ผม ฆ่าปิดปากได้นะ คุณก็รู้ ว่าเลือดของคนตระกูลธนเกียรติโกศล นั้นมีอุณหภูมิเย็น”

น้ำเสียงของธเนศพลไม่มีความอบอุ่นใด ๆ

เขาเป็นองค์รัชทายาท อนาคตจะต้องมีสักวันที่จะได้ขึ้นครอง ราชย์ และตอนนี้ตระกูลธนเกียรติโกศลก็อยู่ในกำมือของธเนศ พลแล้ว คำพูดที่เขาพูดมาก็ไม่ได้พูดเกินจริงแน่

บริศร์รู้สึกหงุดหงิดอยู่บ้าง ตัวเองไม่ควรสงสัยเลย แต่ว่าตอน นี้ก็ไม่มีอะไรที่จําเป็นให้ผลักออกแล้ว

ตอนแรกธเนศพลก็หวังว่าจะเก็บเขามาให้อยู่ในกำมือไว้ อาจ จะเพื่อเป็นการเตรียมตัวที่จะขึ้นครองราชย์

ตำแหน่งนั้นมีคนจดจ้องอยู่มากมาย ถ้าอยากจะขึ้นไปให้ได้ สำเร็จแน่นอนว่าจะต้องใช้ฝีมือบางอย่าง ซึ่งแต่ความสัมพันธ์พ น้องของเมื่อก่อนอย่างเดียว ไม่เพียงพอที่จะให้เขารักษาชีวิตไว้ ได้ เพราะฉะนั้นการเปลี่ยนแปลงบางอย่างของธเนศพลนั้น บุริศร์ สามารถเข้าใจได้

“คุณพูดต่อไปซิ”
พอได้ยินบริศ พูดแบบนี้ ไม่รู้ทำไมใจของธเนศพลก็รู้สึก ขมขื่นขึ้นเล็กน้อย

เขารู้ ยังไงตัวเองก็กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว

ธเนศพลสูดหายใจเข้าลึก ๆ ที่หนึ่งจากนั้นก็พูดขึ้นว่า “คนของ ตระกูลธนเกียรติโกศลกลัวว่าอาหญิงจะฆ่าตัวตาย จึงส่งคนไป กักขังเธอไว้ และในเวลาเดียวกันก็ส่งคนไปเร่งรัดงานแต่งกับ ตระกูลนาคนาน หนำซ้ำยังพยายามหาผลประโยชน์และพึ่งพา ตระกูลนาคนานเพื่อให้ตระกูลธนเกียรติโกศลได้ประโยชน์มา ให้ได้มากที่สุดด้วย บางทีตั้งแต่แรกตระกูลนาคชำนานอาจจะ อยากแต่งงานกับอาหญิงจริง ๆ ก็ได้ แต่ตอนนั้นตระกูลธนเกียรติ โกศลลำบากมากจริง ๆ ข้อเสนอที่ยื่นออกไปจึงเกินไปหน่อย จึง ทำให้คนของตระกูลนาคชำนานมีความไม่พอใจขึ้นมาเสี้ยวหนึ่ง จากนั้นการแต่งงานก็เลื่อนออกไป แล้วก็เลื่อนแล้วเลื่อนอีก จน สุดท้ายอาหญิงก็ตั้งท้องขึ้นมา

“ผู้หญิงของตระกูลธนเกียรติโกศลท้องก่อนแต่ง นี่เป็นข่าวที่ อยู่ในสังคมสมัยนั้นถือได้ว่าเป็นข่าวฉาวอย่างหาไม่ได้เลย แล้ว เพื่อจะปกปิดข่าวฉาวนี้คนของตระกูลธนเกียรติโกศลก็ไม่ปรึกษา ตระกูลนาคชำนาน แล้วก็ส่งคนไปบีบบังคับให้อาหญิงทําแท้งไป ตอนนั้นอาหญิงแทบจะเป็นบ้า ยังดีที่แม่ผมคลอดผม มา แต่แม่ก็เสียชีวิตไปเพราะว่าคลอดยากแล้วเสียเลือดมาก

“อาหญิงเพิ่งจะสูญเสียลูกของตัวเองไป แล้วผมก็เสียแม่ไป เธอก็อุ้มผมไว้แล้วเอาไปเลี้ยงเป็นลูกของตัวเองเลย ต่อมาคน ของตระกูลนาค นานช่วยตระกูลธนเกียรติโกศลผ่านความ ลำบากนี้ไปได้ แต่กลับไม่เอ่ยเรื่องแต่งงานกับอาหญิงอีกเลย และคนของตระกูลธนเกียรติโกศลก็ทำเป็นเหมือนกับว่าไม่เคยมี เรื่องนี้เกิดขึ้นมาก่อน แล้วก็ละเลยเรื่องงานแต่งของอาหญิงมา แบบนี้ตลอดเลย”

“ปีที่ผมอายุห้าขวบ ตระกูลนาคนานแต่งผู้หญิงอื่นเข้าบ้าน ซึ่งเท่ากับว่าได้ละทิ้งเรื่องงานแต่งกับอาหญิงไปเลย อาหญิงเป็น เหมือนกับคนที่ตระกูลตัวเองและตระกูลนาคนานทอดทิ้ง ไม่มี คนสนใจความเป็นความตายของเธอ แล้วก็ไม่มีคนไปยุ่งกับ ความรู้สึกของเธออีก หนำซ้ำพวกเขายังรู้สึกว่ามีอาหญิงเลี้ยงดู ผมเป็นเรื่องที่ดีมากแล้ว ในเมื่ออาหญิงเป็นคนของตระกูลธน เกียรติโกศล และผมก็เป็นลูกชายคนโตของตระกูลธนเกียรติ โกศล แต่แล้วก็ในปีนั้นเองที่อาหญิงได้รับข่าวของบุญทิวามา “ผมจดจําวันนั้นได้เสมอ วันนั้นอาหญิงแต่งตัวสวยมาก เธอลูบหัวผม และพูดกับผมอย่างทำใจไม่ได้ว่าเธอจะ ไปตามหาความสุขของตัวเองแล้ว จะไปหาผู้ชายคนนั้นที่เคย ทำให้หัวใจเธอเต้นตุ๊บ ๆ เธอบอกกับผมว่ารอถ้าเธอแต่งงาน แล้ว เธอก็จะพาผู้ชายที่ชื่อบุญทิวากลับมา แล้วจะเลี้ยงดูผมให้ เติบใหญ่ไปพร้อมกับเขา แต่ว่าหลังจากที่อาหญิงจากไปครั้งนั้น แล้ว ก็ไม่มีข่าวคราวอะไรอีกเลย”

พอพูดมาถึงตรงนี้ ธเนศพลก็เหมือนกับว่าจะเศร้าเสียใจเป็น อย่างมาก

เขาพูดเสียงต่ำขึ้นว่า “ผมนึกว่าอาหญิงตามหาความสุขของ ตัวเองได้แล้ว ผมนึกว่าคงจะเป็นเพราะไม่มีทางเลือกเธอถึงได้ไม่ กลับมาดูผมเลย ต่อพอผมเติบโตขึ้นมาแล้ว ถึงได้รู้เรื่องราวบาง อย่าง ถึงได้รู้ว่าตอนนั้นอาหญิงเกือบจะตายไป และคนที่ทำเรื่อง พวกนี้ขึ้นมาก็คือคุณชายใหญ่ธนเดชแห่งตระกูลนาคนาน เขา แย่งความบริสุทธิ์ของอาหญิงไป แล้วก็ไม่ยอมแต่งงานกับเธอ แถมยังไม่ให้อาหญิงของผมไปตามหาความสุขของตัวเองอีก ใน ขณะที่รู้ข่าวว่าอาหญิงของผมตามหาอารองตระกูลทวีทรัพย์ ธาดาบุญทิวาเจอแล้วนั้น เขาก็ใช้อำนาจที่มีอยู่ในมือออกคำสั่ง ขึ้นมา แล้วก็ทำการปฏิบัติการขึ้นมาครั้งหนึ่ง จนทำให้หมู่บ้านที่ อาหญิงของผมและอารองตระกูลทวีทรัพย์ธาดาอยู่ไม่เหลือสิ่งมีชีวิตใด ๆ แม้แต่หมาหรือไก่ และข้ออ้างที่ใช้ในตอน นั้นก็คือหมู่บ้านนั้นเกิดโรคระบาดรุนแรงขึ้นมา จนควบคุมไม่อยู่ แล้ว จึงจําเป็นจะต้องจัดการอย่างเร่งด่วน”

คำพูดพวกนี้ของธเนศพลทำให้บริศร์รู้สึกโกรธขึ้นมาทั้งตัว ทันที

“คุณว่าอะไรนะ?”

บุริศรคิดหาเหตุผลที่หมู่บ้านดารายนโดนทำลายล้างมานับไม่ ถ้วน แต่ก็คิดไม่ถึงว่าเหตุผลจะเกิดขึ้นมาจากความรู้สึกโกรธ แค้นส่วนตัว

เจ้าธนเดชคนนี้นี่มันสมควรตายจริง ๆ

“คนคนนี้ตอนนี้อยู่ในตำแหน่งอะไร? อยู่ที่ไหน?

กลลวงและแผนร้ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นรอบตัวบุริศร์เองและนร มน ต่างก็เริ่มมาจากหมู่บ้านดารายนโดนทำลายล้าง และคนที่ ทำให้หมู่บ้านดารายนโดนทำลายล้างกลับเป็นเจ้าชั่วช้าธนเดช

เพื่อความสุขส่วนตัวแล้วคนคนนี้ถึงกลับเคลื่อนไหวคน มากมายขนาดนี้ และทำให้เกิดความไม่เป็นธรรมใหญ่ขนาดนี้ ขึ้นมา หนำซ้ำยังทำให้คนทั้งสามรุ่นต้องมาติดร่างแหและเกี่ยว พันไปด้วย คนคนนี้ถ้าไม่เอามันมาสับให้เป็นหมื่น ๆ ชิ้น บุริศร์ก็จะรู้สึกผิดต่อตัวเองแน่

ธเนศพลกลับพูดเสียงต่ำขึ้นว่า “ธนเดชเจ้าเล่ห์มาก เขา ทำการปฏิบัติการใหญ่ขนาดนี้ขึ้นมา ก็รู้ว่าตัวเองปิดบังได้ ชั่วคราว แต่ไม่สามารถปิดบังได้ตลอดชีวิตแน่ เพราะฉะนั้นหลัง จากที่เขาทำเรื่องนี้เสร็จแล้วเขาก็ยื่นเรื่องลาออกไปเลย จากนั้นก็ ย้ายทั้งครอบครัวไปอยู่ต่างประเทศเลย

“ชั่วช้า!”

บุริศร์โกรธจนกัดฟันกรอก ยังไงก็ไม่อยากจะเชื่อว่าหมู่บ้านดา รายนทั้งหมู่บ้านต้องมาพังพินาศลงเพราะว่าความอิจฉาของ ผู้ชายเพียงคนเดียว

“ตอนนั้นที่อยู่ที่อาหญิงตระกูลธนเกียรติโกศลและอารอง ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาอยู่คือหมู่บ้านดารายนใช่ไหม?

ถึงแม้ว่าจะเดาออกแล้ว แต่บุริศร์ก็ยังอยากจะยืนยันอีกสัก ครั้ง

ธเนศพลพยักหน้าแล้วพูดขึ้นว่า “ใช่ เพราะว่าหมู่บ้านดารายน เป็นหมู่บ้านที่เลี้ยงหนอนพิษมาหลายยุคหลายสมัย แล้วเขาก็เอา จุดนี้มาใช้พอดี หนอนพิษปรากฏออกมาต่อหน้าผู้คนมาน้อยมาก แล้วความหวาดกลัวกับความไม่รู้และการหลีกหนีของผู้คนก็ยิ่ง ทำให้หนอนพิษดูลึกลับมาก และอีกอย่างการเลี้ยงหนอนพิษก็เป็นการสืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น บุคคล ภายนอกไม่มีทางรู้วิธีได้ เพราะฉะนั้นถ้าหนอนพิษที่พวกเขาเลี้ยง ออกมาแพร่เชื้อโรคระบาดอยู่ด้วย คนที่สัมผัสโตนจะกลายเป็น คนบ้า และยังควบคุมไม่อยู่ด้วย จะสามารถทำให้หมู่บ้านข้าง เคียงได้รับอันตรายหรืออาจจะทั้งพื้นที่ไปเลย และไม่มีใครจะเชื่อ ว่าเป็นคำพูดเกินจริง เพราะฉะนั้นพอคำสั่งปลอมนั้นประกาศลง มา หมู่บ้านดารายนก็โดนทำลายไปภายในระยะเวลาอันสั้นเลย แต่ว่าสิ่งที่บังเอิญคือ ตอนที่พวกเขาเคลื่อนไหวนั้น อารองตระกูล ทวีทรัพย์ธาดาและอาหญิงของผมออกไปจากหมู่บ้านพอดีเลย ตอนนั้นคนที่ร่วมมือกับการปฏิบัติการมีเหล่าทหารลูกหลาน ตระกูลใหญ่ทั้งนั้น ตระกูลทวีทรัพย์ธาดา ตระกูลพรโสภณ ตระ กูลทวาทสิน และตระกูลนาคนาน แผนของธนเดชคิดไว้ได้ดี มาก เรื่องเกิดขึ้นมา ทั้งสี่ตระกูลใหญ่ต่างก็เข้าร่วม ถึงแม้ถ้า เบื้องบนจะถามไถ่ลงมา ก็คงจะไม่เห็นแก่หน้าของทั้งสี่ตระกูล ใหญ่ไม่ได้หรอก เพราะฉะนั้นก็เลยทำให้การปฏิบัติการในครั้ง นั้นสําเร็จไปได้”

“ไอ้ชั่วช้า!”

บุริศร์โกรธจนต่อยหมัดไปบนก้อนหินที่อยู่ข้าง ๆ บนหลังมือมี รอยเลือดขึ้นมาทันที แต่กลับเทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดในใจเขาเลยสักนิด

คนของหมู่บ้านดารายนเป็นผู้บริสุทธิ์ทั้งนั้น

แค่เพราะว่าอาหญิงตระกูลธนเกียรติโกศลและอารองตระกูล ทวีทรัพย์ธาดาอยู่ที่นั่นพอดี คนทั้งหมู่บ้านของพวกเขาก็จะต้อง มาโดนฝังเพื่อพวกเขาเหรอ?

แล้วอาหญิงตระกูลธนเกียรติโกศลและอารองตระกูลทวีทรัพย์ ธาดาทําอะไรผิดกันล่ะ?

ในหัวสมองของบุริศร์เกิดภาพของหนอนแห่งความทรงจำขึ้น มาอีกครั้ง

พวกคนแก่เฒ่าผู้หญิงและเด็กร้องขออย่างสิ้นหวัง ร้องโอด ครวญไป แต่ว่าแต่ละคนก็ตายไปภายใต้กระบอกปืน

ดวงวิญญาณที่ไม่ได้สู่สุคติเหล่านั้นกำลังร้องโหยหวนอยู่ โห ร้องอยู่เต็มอกบุริศร์ไปหมด ทำให้ตัวเขาทั้งตัวอารมณ์แปรปรวน และโมโหขึ้นมา

เขารู้สึกอยากจะฆ่าคน

อยากจะฆ่าธนเดชไอ้ชั่วช้านั่นซะ!

แต่ว่าเขาได้แต่พยายามควบคุมตัวเองเท่านั้น ธเนศพลรู้ว่าถ้าบุริศร์รู้เรื่องนี้เข้าแล้วจะมีผลอะไรตามมา แต่ว่าเขาก็ยังอยากจะให้บริศร์รู้อยู่ดี

เรื่องนี้มันผ่านมานานหลายปีขนาดนี้แล้ว ตอนนี้อาหญิงยังอยู่ ข้างนอกไม่กลับมา และช่วงหลายปีมานี้ตระกูลธนเกียรติโกศล ถึงมารู้สึกถึงเรื่องนี้เข้า แล้วก็เริ่มตรวจสอบอย่างลับ ๆ ขึ้นมา

ในตอนที่ป้าโอเกิดปัญหาขึ้นมา แล้วตระกูลโตเล็กได้มา ขอร้องให้ธเนศพลช่วยเหลือนั้น ตระกูลธนเกียรติโกศลก็รู้แล้วว่า เรื่องนี้ปกปิดไม่อยู่แล้ว

แต่ว่าตอนนี้เบาะแสของธนเดชก็ยังไม่ชัดเจน แล้วก็ยังย้ายไป อยู่ต่างประเทศแล้วด้วย เรื่องราวมากมายจึงไม่มีทางหาหลัก ฐานมาได้ ซึ่งหาได้เพียงแค่หนังสือคำสั่งแผ่นเดียว ในตอนนั้น เท่านั้น และเพราะว่าไม่ได้รับการบันทึกไว้จึงไม่มีน้ำหนักมากเท่า ไหร่ แล้วตอนนี้สี่ตระกูลใหญ่ที่เคยเข้าร่วมปฏิบัติการด้วยก็ได้ กลายเป็นเสาหลักใหญ่ไปหมดแล้ว แต่ว่าพวกเขากลับโดน ปิดบังเอาไว้ และไม่รู้เลยว่าภารกิจในตอนนั้นของตัวเองเกิดขึ้น มาจากความแค้นส่วนตัวของธนเดชเท่านั้น แถมยังนึกว่าครั้งนั้น ได้ลงมือปฏิบัติภารกิจจริง ๆ ซะอีก

เรื่องพวกนี้ ตระกูลธนเกียรติโกศลไม่มีวิธีที่จะอธิบายกับ ตระกูลใหญ่ หนำซ้ำยังอยากจะทำเป็นสงบสุขแล้วก็ปล่อยเลยตามเลยไปเลย ในเมื่อผ่านมาตั้งนาน หลายปีขนาดนี้แล้ว แต่ว่าคนรุ่นหลังของหมู่บ้านดารายนเพื่อที่ จะแก้แค้นแล้วกลับไม่กลัวตายด้วยซ้ำ แล้วก็คิดหาทุกวิถีทาง ซึ่ง

ทำให้คนทั้งหมดไม่รู้ว่าควรจะจัดการยังไงดี จุดยืนของธเนศพลนั้นชัดเจนมาก ตอนนั้น ใครทำผิดเอาไว้ก็ จะต้องรับผิดตามความเหมาะสม

หมู่บ้านดารายนอยู่ ๆ ก็โดนทำลายล้างอย่างไม่มีเหตุผล เรื่องนี้พวกเขาติดค้างความยุติธรรมกับหมู่บ้านดารายนอยู่

บริศร์เป็นคนรุ่นหลังของหมู่บ้านดารายน

ไม่ว่าจะเป็นเพราะว่าป้าโอวางหลุมพรางเอาไว้หรือว่าอะไร ใน จุดนี้ก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้ และที่สำคัญหนอนพิษทองคำที่ เป็นตัวแทนหัวหน้าหมู่บ้านดารายนก็ได้เข้าสู่ร่างกายบุริศร์แล้ว เรื่องนี้ยังไงช้าเร็วบุริศร์ก็ต้องรู้เรื่อง

รอถึงวันที่บุริศร์ไปสืบค้นเจอเอง ธเนศพลรู้สึกว่ายังสู้บอกบุรี ศร์ไปตั้งแต่แรกเลยดีกว่า แบบนั้นอย่างน้อยทั้งสองคนก็คงจะไม่ ยืนอยู่ฝ่ายตรงข้ามกัน

“บุริศร์ ผมรู้ว่าเรื่องนี้สะเทือนใจคุณมากแค่ไหน และผมก็รู้ว่า เรื่องนี้แค่ค่าขอโทษคำเดียวคงจะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ และไม่มีความหมายอะไร ตอนนี้ที่ ผมบอกคุณทั้งหมดนี้ ก็แค่อยากจะบอกความจริงให้คุณรู้ ผม อยากจะตามหาอาหญิงของผมและอารองตระกูลทวีทรัพย์ธาดา กลับมา ข่าวที่ผมได้รับรายงานมาตอนนี้คืออารองตระกูลทวี ทรัพย์ธาดายังมีชีวิตอยู่ แต่ว่าต้องอยู่อย่างตายทั้งเป็น สำหรับ ตำแหน่งที่แน่นอนนั้น ผมไม่แน่ใจ มีคนบอกว่าเขาอยู่ประเทศ และก็มีคนบอกว่าเขาอยู่ละแวกใกล้เคียงกับหมู่บ้านดารายน ขอ แค่ให้หาอารองตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเจอก็จะสามารถตามหาอา หญิงของผมเจอได้ และผมก็อยากจะให้อาหญิงของผมกลับมา บ้าน ในเมื่อสำหรับผมแล้ว เธอเปรียบเสมือนเป็นแม่ของผม

คำพูดของธเนศพลทำให้บริศร์รู้สึกจิตใจว้าวุ่น

“ตอนนั้นผมยังให้คำตอบกับคุณไม่ได้ ตอนนี้ผมต้องการสงบ สติอารมณ์สักหน่อย

“ผมเข้าใจ ผมจะให้เวลาคุณ ไว้คุณคิดได้ตอนไหน ก็โทรหา ผมตอนนั้นก็พอแล้ว”

คำพูดของธเนศพลทำให้บริศพยักหน้าเล็กน้อย “อ๋อ ใช่แล้ว สําหรับหนอนพิษทองคำในตัวคุณมันจะมีอันตรายอะไรต่อคุณ หลังจากที่รู้เรื่องของหมู่บ้านดาราย นแล้ว ผมก็ได้ลองหาอ่านหนังสือโบราณมาอ่านไปบ้าง หนอน พิษทองคำคือหนอนพิษที่ตกทอดจากรุ่นสู่รุ่นของหัวหน้าหมู่บ้าน เป็นราชาแห่งหนอนพิษ สำหรับคนทั่วไปแล้วอาจจะเป็นอันตราย หนำซ้ำอาจจะตายไปทันทีได้เลย แต่ว่าสำหรับคนสืบทอดของ ผู้ใหญ่บ้านแล้ว เพราะว่าสายเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกาย หนอนพิษทองคำไม่เพียงจะไม่มีพิษ ยังสามารถเป็นของบำรุง อย่างดีได้อีกด้วย จะสามารถปกป้องผู้ใหญ่บ้านที่ดำรงตำแหน่ง อยู่ได้เป็นอย่างดี เพียงแต่ว่าคุณอาจจะเพิ่งสัมผัสกับมันมาไม่ไม่ นาน ก็เลยยังไม่ได้หลอมรวมกับความรู้สึกของมัน เพราะฉะนั้น ถึงได้เกิดอารมณ์แปรปรวนและโกรธง่ายขึ้นมาบ้าง รอให้ผ่านไป สักพักหนึ่งแล้วก็จะดีขึ้นเอง

สุดท้ายแล้วธเนศพลก็พูดเรื่องหนอนพิษทองคำกับบริศร์จนได้ แต่ว่าตอนนี้บริศร์ฟังไม่เข้าไปสักอย่างแล้ว ในสมองของเขาเต็ม ไปด้วยภาพของผู้คนบริสุทธิ์ที่ต้องตายไป ฉายอยู่ในหัวสมอง รอบแล้วรอบเล่า……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ