บทที่ 1239 ทัตเทพโชคดีแล้ว

ลูกน้อยรู้สึกเหมือนถูกมีดจ่อหลัง รีบกลืนน้ำลายไม่กล้าพูด อะไร และถอยหลังไปสองก้าว

ทัตเทพสัมผัสได้ถึงเจตนาสังหารของบุริศร์ผ่านมือถือ ละ ละลักตอบ “ยังครับ พวกเราช่วยชีวิตไว้ได้ แต่อาการไม่สู้ดีนัก เลือดออกมากไป คนช่วยชีวิตไว้ได้ แต่สภาพจิตใจไม่ค่อยดี ถ้า หากเป็นไปได้ ประธานบริศร์รีบส่งคนมารับเถอะครับ

ถ้าหากนาวินตายที่เรือนจำระหว่างประเทศ ทัตเทพไม่กล้าคิด ตัวเองจะต้องเจออะไรบ้างตามมา

บุริศร์กลับยิ้มเย็น “ผมต้องการขังคน พวกคุณปล่อยคนหนีไป คนไปเยี่ยมก็เกือบตาย ตอนนี้พวกคุณยังเห็นแก่ตัว ให้ผมส่งคน ไปรับถือว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นหรือ พวกคุณรู้มั้ยธิดาวีร์ออกมา ทำร้ายพี่น้องที่สำคัญที่สุด ตอนนี้ยังไม่รู้เป็นตายทัตเทพ ผมคิด ว่าคุณคงไม่อยากเปิดเรือนจำระหว่างประเทศแล้วสินะ”

พูดจบแล้ว สีหน้าของทัตเทพก็ซีดเผือด

บุริศร์มีเงิน มีเท่าไหร่ทัตเทพไม่รู้ แต่เขารู้ว่าล่วงเกินคนนี้ไม่ได้ แต่ตอนนี้ความรู้สึกถูกคนจมูกด่าแย่จริงๆ

คนเราล้วนมีอารมณ์อีกอย่างหลายปีมานี้คนที่ขอร้องเรือนจำ ระหว่างประเทศก็มีไม่น้อย ทัตเทพเคยถูกด่าอย่างนี้เมื่อไหร่กัน พูดขึ้นเสียงเย็น “ประธานบริศร์ คุณข่มขู่ผมหรือ
“คุณรอดูอีกห้านาที พูดจบบุรีศร์ก็ตัดสาย

เขาไม่พูดอะไร สั่งให้ลูกน้องเอาโน้ตบุ๊กคอมพิวเตอร์เข้ามา นิ้วเปลี่ยนรหัสผ่านอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็เข้าถึงระบบข้อมูลของ เรือนจําระหว่างประเทศ

แทบจะเวลาเดียวกัน ข้อมูลของพัศดีเรือนจำระหว่างประเทศ หลายคนก็เผยแพร่ในรายชื่อคนมีชื่อเสียงระหว่างประเทศ

ทัตเทพแทบจะกระอักเลือดตาย

พัศดีพวกนี้คือแขนซ้ายขวาของเขา อาศัยความลับสถานะของ ตัวเองมาทำงาน ตอนนี้แทบจะถูกเปิดเผยหมด ต่อไปจะเดินบน เส้นทางสีเทาได้อย่างไร

ทัตเทพลนลานแล้ว

เขารีบโทรไปหาบุริศร์ แต่น่าเสียดายครั้งนี้บุริศร์ไม่รับสาย

สองสามวันนี้บุริศร์อดกลั้นมาตลอด หงุดหงิดแทบตาย ถ้าไม่ เป็นเพราะกลัวนรมนตกใจ เขาจะทนทรมานขนาดนี้ทำไม

ตอนนี้วินเซนต์สลบไม่ฟื้น นาวินก็ไม่รู้เป็นอย่างไร น่าโกรธ ที่สุดคือธิดาหนีออกมาได้ ตอนนี้ไม่รู้ยังอยู่ในสหภาพหรือไม่

ทัตเทพไม่รู้จักพูดดีๆ กับเขาก็ช่างเถอะ ตอนนี้ยังยโสโอหังให้ เขาไปรับคนอีก!

คนอย่างบริศ เมื่อไหร่กันให้คนอื่นรังแกได้
ทัตเทพแทบจะร้องไห้แล้ว

ถ้าหากบุรีศร์ยังไม่รับสาย อย่างนั้นทรัพย์สินของครอบครัว ก้อนสุดท้ายก็จะถูกเขาเปิดเผยหมดหรือเปล่า เมื่อคิดอย่างนี้ ทัดเทพอยากจะตบตัวเองสักสองฉาด

ทำไมถึงไม่ตรวจสอบก่อนบริศ คนนี้นอกจากเงินแล้วยังมี

อะไรอีกบ้าง

ทัตเทพรีบให้คนไปตรวจสอบข้อมูลของคนรอบข้างบุริศร์ ไม่ นานก็ติดต่อป้อง

ป้องไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนที่ทัตเทพติดต่อมา ป้องก็ค่อนข้าง

ประหลาดใจ

“คุณโทรมาหาผมทำไมครับ “คุณหมอป้อง ถือว่าผมขอร้องล่ะ ผมรู้คุณสนิทกับบุริศร์ คุณ

ช่วงผมหน่อยเถอะ ผมติดค้างน้ำใจคุณครั้งหนึ่งได้มั้ย

เรื่องที่ทัดเทพคือผู้ก่อตั้งเรือนจำระหว่างประเทศมีไม่กี่คนที่รู้ ป้องก็ไม่รู้ สำหรับป้องแล้ว ทัตเทพเป็นแค่ญาติของคนไข้คน หนึ่ง ขอบเขตอำนาจในตระกูลมากทีเดียว

ป้องคิดนิดหนึ่ง ถามขึ้น “คุณไปทำอะไรให้พี่รองไม่พอใจ

“ก็ไม่มีอะไร คนของผมดูแลไม่ดี ทำให้นักโทษทำร้ายคุณ นาวิน ผมไม่รู้นิสัยและวิธีการของประธานบริศร์ ก็เลยข่มขู่ ประธานบริศ ให้ส่งคนมารับคุณนาวินไป ผมก็เลยถูกลงโทษ
ทัตเทพเล่าไม่ชัดเจน แต่ป้องก็ยังเข้าใจ

ทั้งสองคนขัดแย้งกันเพราะนาวิน

ป้องรู้ดีนาวินมีความหมายอย่างไรกับบริศร์

เขาพูดเรียบๆ “งั้นคุณก็เสร็จแล้ว พี่รองใส่ใจน้องเขยคนนี้ มากทีเดียว ได้ยินว่าหุ้นร้อยละหนึ่งของบริษัทก็ให้เขาด้วย อีก อย่าง พี่รองเกลียดคนอื่นข่มขู่เป็นที่สุด

“ครับๆๆ คุณหมอป้อง ผมผิดไปแล้ว ผมผิดจริงๆ แต่คุณได้ โปรดช่วยผมได้มั้ย คุณจะให้ผมทำอะไรก็ยอม

ทัตเทพตอนนี้เสียใจสุดๆ

ป้องพูดยิ้มๆ “ผมจะลองดู ไม่แน่ว่าจะได้ผล แต่ถ้าสำเร็จแล้ว ผมได้ยินว่าคุณมีบัวหิมะเทียนชั้นอยู่ต้นหนึ่ง…

“ผมจะให้คนส่งขึ้นเฮลิคอปเตอร์ให้คุณหมอป้องทันที

ทัตเทพตอนนี้อย่าว่าแต่บัวหิมะเทียนชั้นต้นหนึ่ง ต่อให้เป็น

โสมพันปีก็ต้องให้

ป้องวางสายแล้วโทรไปหานรมน

บริศร์ยังคงชุดข้อมูลภายในของทัตเทพต่อไป ได้ยินเสียงมือ ถือของนรมนดังขึ้นก็ขมวดคิ้วนิดหนึ่ง

นรมนกลัวจะรบกวนเขา รีบถือโทรศัพท์ไประเบียงด้านหลัง

“ป้อง มีธุระอะไรคะ”
“พี่สะใภ้รอง พี่รองของผมกำลังเจาะระบบรักษาความ ปลอดภัยหรือเปล่าครับ”

นรมนตะลึงนิดหนึ่งเมื่อได้ยินป้องถาม แต่ก็ไม่ได้ปิดบัง

“ค่ะ ธิดาวีร์หนีออกมาจากเรือนจำระหว่างประเทศแล้ว และ ตอนนี้ยังฆ่าพี่น้องในสำนักงานใหญ่สหภาพโตายไปคนหนึ่ง ตอนนี้ยังหาตัวไม่เจอ นาวินก็ถูกเธอแทงบาดเจ็บเกือบตาย ตอน นี้ฝ่ายเรือนจําระหว่างประเทศพูดจาไม่ดี ข่มขู่บริศร์ให้ไปรับ นาวิน บุริศร์ก็เลยโกรธค่ะ”

แม้จะไม่ได้สนิทสนมกับป้อง แต่นรมนก็รู้ว่าป้องไม่มีเจตนา ร้ายกับบุริศร์ หวังดีกับบุริศร์เสมอ จึงเล่าเรื่องสั้นๆ ให้ป้องฟัง

สมองของป้องทํางานอย่างว่องไว เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นทันที

“ทัตเทพที่แท้เป็นคนก่อตั้งเรือนจำระหว่างประเทศนี่เอง ทำไม เขาถึงร้อนใจขนาดนั้น แต่เรื่องนี้ต้องขอให้พี่สะใภ้รองช่วย หน่อยครับ ทัตเทพมีบัวหิมะเทียนชั้นอยู่ต้นหนึ่ง ผมอยากได้ โพ นี่ใกล้คลอดแล้ว สุขภาพของเธอไม่ค่อยดี มีบัวหิมะเทียนชั้น ผม ค่อยมั่นใจหน่อย ของนี้ราคาสูงมาก ผมซื้อไม่ไหว

น้อยครั้งที่ป้องจะเรียกนรมนพี่สะใภ้รอง ตอนนี้เพราะโพนี่จึง พูดจาเคารพตัวเอง นรมนรู้สึกดีใจมาก

“ได้ค่ะ ฉันจะเกลี้ยกล่อมบริศร์ให้เขาหยุด เรื่องนี้แค่สั่งสอน ฝ่ายนั้น ไม่ได้อยากจะทำให้ใหญ่โต ไม่อย่างนั้นต่อไปเจอหน้า กัน จะมองหน้ากันไม่ติด
“ใช่ๆๆ ผมก็รู้สึกอย่างนี้ พี่รองไม่น่าจะถึงขั้นขุดรากถอนโคน ผมก็เลยหน้าหนาฉวยโอกาสนี้ตบทรัพย์ และหวังว่าพี่รองกับพี่ สะใภ้รองจะช่วยให้สมหวัง

ป้องรีบพูด

นรมนยิ้ม “ไม่เป็นไร โพนี่เป็นเพื่อนที่ดีกับฉัน ฉันก็เป็นห่วงเธอ ในเมื่อบัวหิมะเทียนชั้นมีประโยชน์ อย่างนั้นก็ใช้ให้คุ้มค่าละกัน

นรมนรู้สึกว่าตัวเองเรียนรู้ที่จะนิสัยไม่ดีซะแล้ว

ชัดๆ ว่ารีดไถ ทัตเทพ แต่เธอรู้สึกว่ามันเหมาะสมแล้ว

ป้องรีบพูดขอบคุณอีกหลายค่า

นรมนยิ้มวางสาย รู้สึกว่าป้องดูแลโพนี่เหมือนกับบริศร์ดูแล ตัวเอง

คนอื่นรู้สึกว่าเธอเป็นภาระของบุริศร์ แต่บุริศร์ไม่คิดอย่างนี้

จุดยืนของคนเราต่างกัน มุมมองต่อเรื่องราวไม่เหมือนกัน ผล ที่ออกมาก็แตกต่างกันไป

แต่ป้องไม่ได้มีปัญหากับเธอมากเกินไป ถือว่าเข้าใจได้

นรมนเก็บมือถือแล้ว เดินกลับมานั่งข้างบุริศร์ เห็นบุริศร์ยังขุด บรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของอีกฝ่าย ก็ยื่นมือไปดึงปลั๊กโน้ตบุ๊กออก

“คุณทําอะไร”

บุริศร์เห็นหน้าจอมืด ก็ขมวดคิ้ว สายตาโหดเหี้ยมทำให้รู้สึก ขนลุก
นรมนกลับพูดอย่างไม่แยแส พอแล้วค่ะ คุณคิดจะบีบให้ ตายเลยหรือไง แม้ว่าจะความสามารถ แต่เรือนจำระหว่าง ประเทศไม่ใช่จะหาเรื่องได้ไปด้วยเรื่องธิดาวีร์จะจัดการยังไง จะสนใจนาวินไม่ได้ใช่มั้ยคะ

โหดเหี้ยม สายบุริศร์ พูดอย่างหงุดหงิด เจรจา แบบนี้ ผมรู้สึกอึดอัด

ต่อให้ไม่การยั่วยุและข่มขู่ของทัตเทพ คุณอึดอัดใจ ดังบุริศร์ ทำตามอารมณ์ขอให้ป้องช่วยขอร้องเทียนชั้นมือของทัตเทพคุณถือทำ เพื่อ

เมื่อก่อนบุริศร์ไม่ทางทำเรื่องกำจัดให้สิ้นซาก แต่บุริศร์ตอนนรมนรู้สึกว่าไม่ปกติ เห็นท่าทางบุริศร์โหดเหี้ยม เธอกลัว จริงบุริศร์กำจัดคนที่

บุริศร์ได้ยินเรื่องเกี่ยวข้องกับป้องและโพนี่ ก็โยนโน้ตบุ๊กหนึ่ง

ทัตเทพโชคแล้ว”

พูดจบเขารับ

ฝ่ายทัตเทพรู้สึกขอบคุณสวรรค์
ประธานบริศร์ ผมผิดแล้ว ไม่กล้าทำอีกแล้ว ผู้ใหญ่ไม่ ถือผู้น้อย ใจดีปล่อยผมไปเถอะ แขนขวาของผมเปิด เผยสถานะอย่างนี้ เรือนระหว่างประเทศของเราต่อไปไม่ รอดแน่”

หาคนส่งนาวินมาให้ผมละเดี๋ยวจะให้อย่าลืมเรื่องเรือนระหว่างประเทศพวกต้องความร่วมมือช่วยหาตัวและขังไว้ อย่าให้เธอออกมาอีก ประเทศแน่

บุริศร์ไม่ล้อเล่นแน่นอน

ทัตเทพย่อมกล้าประมาท

“ครับๆๆ รีบให้คนส่งนาวินกลับไป ส่วนเรื่องธิดาวีร์ เรารู้ตำแหน่งของเธอครับ

“พวกคุณงั้นหรือ”

บุริศร์ค่อนข้างแปลกใจ

ทัตเทพรับอธิบาย ครับ ใครก็ตามเคยเข้าเรือนระหว่าง ประเทศคิดหนีการติดตามของของเธอได้แล้ว ทันที

“สงมาละกัน”
บุรีศร์รู้ว่าตัวเองเพิ่งลงมือทำให้ทัดเทพกลัว ไม่อย่างนั้นทัต เทพคงไม่มีทางบอกเรื่องที่เป็นความลับขนาดนี้แน่

น่าสนใจ

เรือนจําระหว่างประเทศมีความสามารถอย่างนี้ด้วย

บุริศร์รีบส่งแชทของตัวเองบอกพิกัดตำแหน่งให้ ทัตเทพ

ทัตเทพก็ส่งพิกัดตำแหน่งของธิดาวีร์กลับมาอย่างรวดเร็ว แต่ เมื่อบุริศร์เห็นพิกัดแล้ว ก็ลุกพรวดขึ้นทันที สีหน้าหนักใจอย่าง บอกไม่ถูก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ