บทที่ 1160 ฉันว่าแกโดนตบเบาแล้ว

นรมนค่อนข้างตกใจ แต่งามสุดายิ้มอย่างสงบผ่อนคลาย

“ทำไม? กลัวเหรอ?” “ไม่ใช่ค่ะ แค่แปลกใจนิดหน่อย

นรมนค่อยๆ ได้สติกลับมาแล้วรีบพูดขึ้น ความประหลาดใจ ยังไม่ลดเลยสักนิด

ไม่คิดว่างามสุดาต้องการใช้คนของอาณาจักรรัตติกาลไป ตรวจสอบผู้บังคับบัญชาระดับสูงของคริชณะ!

ก็แสดงว่างามสุดาสงสัยว่าผู้บังคับบัญชาระดับสูงของคริชณะ

มีปัญหา?!

ข้อมูลจำนวนมากเช่นนี้ทำให้นรมนค่อนข้างหวาดกลัว

ถ้างามสุดาเดาได้อย่างถูกต้อง การมีส่วนร่วมนี้มันกว้างเกิน

ไป

งามสุดาก็ไม่ได้บังคับนรมน แค่พูดเรียบๆ “เรื่องนี้เธอช่วยได้ ก็ช่วย ช่วยไม่ได้ก็ทำเป็นว่าฉันไม่ได้พูด ฉันใช้เงินซื้อข่าวจาก ตลาดมืดได้”
“คุณออกหน้าไปซื้อข่าวตลาดมืดในตอนนี้ เป็นการให้จุดอ่อน คนอื่นพอดีไม่ใช่เหรอคะ? ให้ฉันจัดการดีกว่า”

ในเวลาไม่กี่วินาที นรมนก็สงบลงแล้ว

คริชณะและบริศ พวกเขาต่างส่งเสริมซึ่งกันและกันมาตั้งนาน แล้ว ตัดกันไม่ขาด อีกอย่าง ตอนนี้เรื่องอันตรายแบบนี้จะให้งาม สุดาออกหน้าได้อย่างไร?

อย่างไรแล้วเธอกับบริศร์ก็โดนกล้าณรงค์จับตามอง ทำอะไรก็ ไม่เป็นไร ถ้าสามารถเอางามสุดาออกมาได้ นั่นก็จะดีที่สุดเลย

ได้ยินนรมนพูดแบบนี้ ท่าทางสงบผ่อนคลายของงามสุดา เปลี่ยนไปในที่สุด

“นรมน เรื่องนี้อันตรายมาก

เธอจับมือนรมนแน่น พูดด้วยความคิดมาก “แต่มีแค่ อาณาจักรรัตติกาลของเธอที่ทำเรื่องนี้ได้ ตอนนี้คริชณะโดน ควบคุมอยู่ ทางด้านฉันก็ทำไม่ได้ ถึงแม้เธอกับบริศร์จะมีปัญหา อย่างต่อเนื่อง แต่ก็หาหลักฐานในความวุ่นวายได้พอดี เรื่องนี้มี ความเกี่ยวข้องกันมาก ต้องเก็บเป็นความลับอย่างเข้มงวด ถ้า ได้หลักฐานมา คริชณะก็จะไม่เป็นอะไร และปัญหาของพวกคุณ จะได้รับการแก้ไขบ้าง

“แก้ไข? คุณรู้เหรอว่าเรามีปัญหาอะไรตอนนี้?” งามสุดากลับยิ้มลึกลับ ไม่ได้พูดอะไรอีก

ไม่นานบริศร์ก็กลับมา เห็นนรมนกับงามสุดาคุยกันดีมาก จึงพูดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ “คุยจบหรือยัง? คุยจบแล้วเราจะได้กลับ น

“โอเค”

นรมนยืนขึ้นมา เหลือบมองงามสุดา แล้วพูดขึ้นเสียงทุ้ม “คุณ ดูแลตัวเองดีๆ นะคะ”

“ไม่ต้องเป็นห่วง ก่อนที่อายังไม่กลับ ฉันจะไม่ให้ตัวเองกับ ลูกๆ เป็นอะไร”

ความหนักแน่นของงามสุดาทำให้นรมนเปลี่ยนแปลงมุมมอง

ใหม่

หลังจากเธอออกมากับบริศร์ ก็พูดขึ้นด้วยความเศร้า “เมื่อ ก่อนฉันดูถูกพี่สะใภ้ใหญ่จริงๆ

บุริศร์ยิ้มเรียบๆ

“ได้แต่งงานกับพี่ใหญ่มาตั้งหลายปี เป็นที่เคารพนับถือมาก มาตลอด คุณคิดจริงๆ เหรอว่าพี่สะใภ้ใหญ่เป็นผู้หญิงอ่อนแอ? แค่ปกติพี่ใหญ่ก็ปกป้องเธอดีมาก เธอไม่จำเป็นต้องทำอะไรก็แค่ นั้น พี่สะใภ้ใหญ่เป็นผู้หญิงประเภทที่มีความแข็งแกร่งในความ อ่อนโยน”

ได้ยินบริศ พูดแบบนี้ นรมน รู้จักงานสุดาเพิ่มมากขึ้น

ทั้งคู่ขับรถออกมาจากเขตทหาร จู่ๆ นรมนก็พูดขึ้น “ไปบ้าน นภดลกันเถอะ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเขา”
“โทรหาก็พอแล้ว ทำไมต้องไปด้วยตัวเอง?

บริศ เห็นนรมนเหนื่อยมากแล้ว พูดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้

นรมนพูดเสียงทุ้ม “จะฉลองปีใหม่แล้ว ไปเยี่ยมหน่อยดีกว่า พ่อแม่ฉัตรยาก็อยู่ ครึ่งปีที่ผ่านมา นภดลก็ทำงานหนักเพื่อ อาณาจักรรัตติกาลของฉันมาตลอด ไม่รู้ได้เตรียมซื้อของวันปี ใหม่หรือยัง ปกติเขาเป็นคนพูดน้อย ขาดแคลนอะไรก็ไม่พูด นอกจากทํางานที่ทํางาน ฉันในฐานะเจ้านายเขาไปเยี่ยมเขา ไม่ใช่เรื่องปกติเหรอ? อีกอย่างนภดลอยู่คนเดียวขมขื่นเกินไป ฉันอยากจบคู่เขากับปาณี คุณคิดว่าไง?”

“เรื่องความรู้สึกคนอื่นเข้าไปยุ่งไม่ได้หรอก ให้พวกเขาพัฒนา กันไปตามธรรมชาติดีกว่า”

ถึงบุริศร์จะพูดแบบนี้ แต่ก็ยังเชื่อฟังสิ่งที่นรมนพูด ขับรถไปที่

บ้านนภดล

เพราะอยู่กับนรมน นภดลชำระเงินจำนวนหนึ่งล่วงหน้าให้กับ นรมน เพื่อดาวน์บ้านหลังหนึ่ง ให้พ่อแม่ฉัตรยาอาศัยอยู่

บ้านอยู่ในเขตคฤหาสน์ มันไม่ใหญ่ พื้นที่สองร้อยกว่า ดูเพล็ กซ์สองชั้น บ้านเดี่ยวมีประตูและสวนในตัว แต่เพราะสภาพ แวดล้อมสง่างาม ราคาบ้านจึงค่อนข้างสูง เงินเดือนนภดลทุก เดือนนอกจากผ่อนบ้านแล้วก็เหลือไม่มาก

คฤหาสน์นี้อยู่ห่างกับคฤหาสน์หลังเก่าตระกูลโตเล็กไม่ไกล ดังนั้นบุริศร์ขับรถไปก็ใช้เวลาไม่นาน
ในช่วงเวลานั้นรมนก็ซื้ออาหารบำรุงและของวันปีใหม่บาง ส่วนที่ห้างสรรพสินค้า และนำไปด้วยเลย

หลังจากนรมนกับบริศร์ลงรถ บุริศร์จะไปเคาะประตู ก็ได้ยิน เสียงดัง “ปัง” มาจากด้านใน จากนั้นก็เป็นเสียงกรีดร้องของ คุณนายตระกูลจันทรวงศ์

“นภดล แกมันชั่ว! แกกล้าหลบเหรอ!”

คิ้วนรมนขมวดเล็กน้อย ในใจรู้สึกไม่ค่อยชอบเสียงแหลม

“เกิดอะไรขึ้น?”

นรมนจะเคาะประตู แต่บุริศร์หยุดเอาไว้

เขาทำสีหน้าแววตาให้กับนรมน จากนั้นก็เปิดประตู อิเล็กทรอนิกส์ของบ้านภดลอย่างผ่อนคลาย

นรมนตกตะลึงทันที

“สามี คุณเรียนรู้การสะเดาะกลอนประตูตอนไหน? ต่อไปถ้า คุณว่างงาน เราจะได้ไปทำธุรกิจสะเดาะกลอนประตู

บริศ เหลือบมองนรมนอย่างค่อนข้างหมดหนทาง ยื่นมือไป ดีดหน้าผากเธอ แล้วพูดเสียงทุ้ม “ดูความทะเยอทะยานคุณสิ ถึง ตระกูลโตเล็กเราจะล้มละลาย ก็ไม่ถึงขนาดไปสะเดาะกลอน

ประตูหรอก”

“แล้วคุณเรียนมันทำไม?”

นรมนลูบหน้าผากตัวเองด้วยความหดหู
บุริศร์ยิ้มขณะพูดขึ้น “นี่มันล็อกแบบอิเล็กทรอนิกส์ ของที่เกี่ยว กับคอมพิวเตอร์มันยากสำหรับฉันไหม?”

“อย่างนี้นี่เอง”

นรมนูทําท่าเข้าใจโดยฉับพลัน ช่างน่ารักน่าเอ็นดู ทำให้มุม ปากบริศ ยกขึ้นอีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้

ด้านในมีเสียงพูดไปด่าไปของคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ดังขึ้น มาอีกครั้ง

“ฉันให้แกหลบ! แกมีปัญญาแล้วใช่ไหม? แกคิดว่าตอนนี้แก เป็นผู้รับผิดชอบของนรมนก็คิดว่าตัวเองเป็นคนจริงๆ ใช่ไหม? ไม่คิดว่าแกจะกล้าหลบ! ฉันให้แกหลบ! ให้แกหลบ!

พูดจบ เสียงแม้กระทบอากาศดังขึ้น ทำให้สีหน้านรมนหนักอึ้ง

ทันที

“เกินไปแล้ว!”

เธอรีบเดินเข้าไป

สีหน้าบุริศร์ก็ไม่ดีอย่างมาก

เมื่อทั้งคู่เข้าไป เห็นนรมนยืนตัวตรงอยู่ตรงนั้นพอดี ร่างท่อน บนเปลือยเปล่า คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ถือแส้หวดบนร่าง นภดลอย่างไม่ปรานีสักนิด

แส้มันมีเลือดด้วย

ร่างท่อนบนของนภดลแทบไม่มีส่วนไหนดีเลย แผลใหม่แผลเก่าบนเสื้อผ้า ดูรุนแรงอย่างมาก

นรมน โกรธทันที

“คุณหยุดนะ!”

เธออยากเดินเข้าไปห้าม แต่บุริศร์เร็วกว่าเธอหนึ่งก้าว เตะแล้ ในมือคุณนายตระกูลจันทรวงศ์กระเด็นไปทันที

คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ร้องตกใจ ทั้งร่างตกใจกลัวจนรีบ ถอยไปหนึ่งก้าว แต่หลังจากเห็นว่าใครมาชัดๆ ก็ยิ่งโกรธจัด

“ฉันก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็พวกแก! ทำไม? ฉันสั่งสอนหมาของ บ้านเรา พวกแกมีปัญหาอะไร?”

คำพูดนี้มันค่อนข้างบาดหู

คิ้วนภดลขมวดเล็กน้อย แล้วพูดกับนรมน “ประธานบริศร์ คุณนาย พวกคุณกลับไปเถอะครับ เดี๋ยวผมไปหาพวกคุณ

“หาอะไร? นายดูสิว่าตัวเองตอนนี้กลายเป็นสภาพไหนแล้ว? นภดล ทําไมนายไม่เคยบอกฉันเลยว่านายอยู่บ้านแล้วเป็นแบบ

นรมนมองใบหน้าสวยของนภดลตรงหน้าที่มีความหดหู่ใจ รู้สึกสงสารอย่างช่วยไม่ได้

เธอหยิบเสื้อผ้าข้างๆ มาสวมร่างนภดลทันที

“แกทําอะไร?”

ทันใดนั้นคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ก็พุ่งเข้ามา ผลักนรมนทันทีถึงขนาดทำให้เสื้อผ้าบนตัวนภดล โยนลงไปใต้ฝ่าเท้าเหยียบ สองที

“อย่าคิดว่าหน้าตาเหมือนลูกสาวฉันแล้วจะกลายเป็นลูกสาว ฉันได้นะ นรมน แกเป็นแค่คนที่ไม่มีแม้แต่ใบหน้าตัวเอง ยังคิดจะ มาล่อลวงนภดลที่บ้านฉันอีก? ฉันจะบอกแกให้ถึงนภดลจะตาย ไปแล้ว ก็ต้องฝังศพกับฉัตรยาของเรา! ของปลอมอย่างแกอยู่ ห่างเขาหน่อยยิ่งเร็วยิ่งดี ฉันรู้สึกว่าพวกแกสองคนมีอะไรบาง อย่าง ตอนนี้ดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างจริงๆ ไม่งั้นฉันตีเขาแล้ว แกจะสงสารทำไมไม่หยุดหย่อน? เขาเป็นอะไร? เขาเป็นแค่ตัว ทดลอง! เป็นแค่ตัวซวย อย่าว่าแต่ฉันตีเขาเลย ถึงฉันจะฆ่าเขาก็ สมควรแล้ว เพราะเขายังติดหนี้ชีวิตฉัตรยาของเราอยู่

คำพูดนี้ของคุณนายตระกูลจันทรวงศ์มันไม่น่าฟังจริงๆ

สีหน้าบุริศร์หนักอึ้งทันที แม้แต่อากาศโดยรอบก็ถึง จุดเยือกแข็งฉับพลัน

“แกเห็นฉันตายหรือไง?”

คำพูดนี้บริศร์พูดไม่ดัง แต่ทำให้คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ตัว สั่นโดยไม่มีสาเหตุ ความหนาวเหน็บไหลออกมาจากกระดูก ทําให้เธอตัวสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจ

“บุริศร์ แกยังเป็นผู้ชายอยู่ไหม? ผู้หญิงของแกเกลือกกลั้วกับ นภดล แกสนไม่สน?”

แต่คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ก็ยังกวนตีน ถึงจะตกใจกลัวจน ตัวสั่น แต่ก็ยังคงปากร้าย
นรมนก็ตบหน้าทันที

“เราปฏิบัติกับแกเป็นมนุษย์เพราะเห็นแก่ฉัตรยา แต่แกโคตร

ไร้มนุษยธรรมเกินไปแล้ว

ตบนรมนตบไม่เบา ทั้งมือชาไปหมด

“อ๊ะ แกตบฉันเหรอ? ไม่คิดว่าแกจะกล้าตบฉัน? แกสวม ใบหน้าลูกสาวฉันแล้วยังมาตบฉันที่บ้านเราอีก! นภดล แกตาย หรือไง? แกเห็นฉันโดนคนอื่นตบแบบนี้? แกเคยสัญญากับฉัตร ยาไม่ใช่เหรอว่าจะดูแลเราให้ดี? แกดูแลฉันแบบนี้เหรอ? ฉันรู้ ฉัตรยาตายไปแล้ว สิ่งที่ฉันพูดก็ไม่ต้องให้ค่าก็ได้ ฉันรู้ ลูกสาวที่ โชคร้ายของฉัน!

คุณนายตระกูลจันทรวงศ์นั่งที่พื้นโหยหวนขึ้นมาทันที

สีหน้านภดลซีดเหมือนกระดาษทันที

ร่างกายเขาสั่นคลอนไม่มั่นคง

เขาไม่เข้าใจ เขาทำเพื่อพ่อแม่ตระกูลจันทรวงศ์มามากมาย ทำไมเธอยังพูดจาร้ายกาจโจมตีเขาแบบนี้ เอาการตายของฉัตร ยามากระตุ้นเขาอยู่เสมอด้วยซ้ำ

พระเจ้ารู้ดีว่าเขาอยากให้คนที่ตายในตอนแรกเป็นเขาไม่ใช่ ฉัตรยามากแค่ไหน!

“แกยังร้องไห้อีก! ฉันว่าแกโดนตบเบาแล้วนะ”

นรมนเดินไปข้างหน้าอีกครั้งด้วยความโกรธ แต่นภดลห้ามไว้
“คุณนาย เธอคือแม่ของฉัตรยา”

เสียงของนภดลแหบพร่า

ดวงตาเขามีความเจ็บปวด รอยแผลเป็นบนร่างกายเขาไม่สน มันเลย สิ่งเดียวที่ทนไม่ได้คือการโจมตีของคำพูดนี้

ทันใดนั้นนรมนก็รู้สึกไร้เรี่ยวแรง

บุริศร์กลับพูดขึ้นอย่างเย็นชา นภดลสัญญาอะไรกับแกฉัน ไม่รู้หรอก แกจะปฏิบัติกับนภดลยังไงฉันก็ไม่แน่ใจ แต่ตั้งแต่นี้ เป็นต้นไป ฉันขับไล่นภดลได้เลย เขาจะไม่ได้เงินสักแดงเดียว ถึง ตอนนั้นบ้านที่แกอยู่อาศัยก็จะต้องโดนธนาคารยึดไป แกจะไม่มี ชีวิตหรูหราในตอนนี้ ไม่แน่แม้แต่การกินก็ลำบาก ถึงตอนนั้นแก จะทำร้ายนภดลทุกวันก็ยังได้ ทำร้ายจนเขาตายทันทีก็ได้ ฉัน อยากรู้ถึงตอนนั้นพวกแกจะทำยังไง? อ่อ ไม่ต้องถึงตอนนั้น หรอก เดี๋ยวฉันเรียกคนมาตัดเอ็นร้อยหวายที่ขานุภดลเลย ใคร ให้เขามาเกลือกกลั้วกับภรรยาฉันล่ะ? นี่แกเป็นคนบอกฉันเอง นะ”

พูดจบ บุริศร์ก็โทรศัพท์โดยตรง ไม่นานก็มีสองสามคนเดิน เข้ามา จับตัวนภดลไว้ทันที

พวกเขาแต่ละคนดุร้ายโหดเหี้ยม ในมือถือมีดสั้นวิบวับด้วย ประกายมืดมนทําให้คนหวาดกลัว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ