บทที่ 1186 ผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนี้

“ปาณี!”

นภดลพุ่งเข้าไปอย่างกับคนบ้าคลั่ง เธอเป็นชีวิตใหม่ของเขา เธอเป็นคนให้เรี่ยวแรงที่จะมีชีวิตต่อ ไปกับเขา

พอนึกถึงท่าทางที่ปาณีไม่คิดชีวิตเพื่อเขา แล้วนึกถึงความกลัว ที่เลือดอุ่นร้อนนั่นไหลออกมาจากตัวปาณี นภดลก็รู้สึกกลัวขึ้นมา แล้ว

เขาไม่สามารถหยุดยั้งการตายของฉัตรยาได้ หนำซ้ำแม้แต่ โอกาสบอกเลิกก็ยังไม่มี เขาไม่อยากจะให้ทางด้านปาณีก็ต้อง มาเสียใจแบบนี้ด้วยเหมือนกัน

เขากลัวว่าจะไม่มีเวลาได้บอกคำว่าชอบกับปาณี

ตอนที่นภดลวิ่งไปถึงหน้าประตูห้องไอซียูนั้น หมอก็ได้มาถึง แล้ว

ปาณีสีหน้าขาวซีด หายใจเข้าออกอย่างรวดเร็ว แล้วก็โดน ส่งตัวเข้าไปในห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว

นภดลอยากจะฝ่าเข้าไปอย่างกับคนบ้า แต่กลับโดนหมอและ พยาบาลขวางไว้ด้านนอก พอมองเห็นท่าทางที่ไม่สนใจอะไรแล้ว ในวินาที ของนภดล ก็ทำให้ดวงตาของนรมน รู้สึกเจ็บแสบขึ้นมาทันที

เธอกุมมือของบุริศร์ไว้แน่น และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า “ถ้าหากปาณีเป็นอะไรไป ครั้งนี้นภดลอาจจะผ่านมันไปไม่ได้ แล้ว”

“ปาณีไม่เป็นอะไรหรอก อย่างกังวลไปเลย

บริศร์กุมมือของนรมนเอาไว้อย่างแน่น

มือของเธอเย็นมา และหนาวมาก แล้วก็แฝงไว้ด้วยความเปียก นเพราะว่าตื่นเต้น

นรมนกลับไม่ได้ฟังเข้าไปเลย

“ไหนบอกว่าไม่เป็นอะไรแล้วไง? ทำไมอยู่ ๆ ถึงได้หายใจไม่ สะดวกล่ะ?”

บริศ เห็นภรรยาเป็นกังวลแบบนี้ ก็เลยก้มลงพูดกระซิบที่หู เธอเบา ๆ ประโยคหนึ่ง

สีหน้าของนรมนเปลี่ยนจากเป็นกังวลไปเป็นตกใจ จากนั้นก็ เป็นโกรธเคือง จนสุดท้ายก็ต่อยบุริศร์ไปแรง ๆ หมุดหนึ่ง แล้วก็ พูดเสียงเบาขึ้นอย่างพยายามสะกดกลั้นความโกรธเอาไว้ว่า “บุ ริศร์ คุณทำเกินไปแล้วนะ! นี่คุณกล้าสร้างเรื่องขึ้นมาเลยเหรอ! คุณดู ทําให้นภดลตกใจขนาดไหนแล้ว”

“คนอย่างเขาก็ควรจะทำให้ตกใจบ้าง ถ้าไม่ทำให้เขามีภาพฝังใจสักหน่อย จะมามองเห็นความรู้สึกของตัวเองได้ ยังไง? แล้วถึงแม้ว่าจะมองเห็นแล้ว คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ ยังเป็นอันตรายที่ซ่อนอยู่วันหนึ่ง หรือว่าคุณหวังว่าถ้าปาณีหาย แล้วต้องตามนกตลไปดูแลรับใช้คุณนายตระกูลจันทรวงศ์เหรอ? คุณคิดว่าคุณนายตระกูลจันทรวงศ์จะอนุญาตให้นภดลอยู่กับ ปาณีเหรอ?”

คำพูดของบริศทำให้นรมนอึ้งไปเล็กน้อย

คําตอบก็คือไม่มีทางแน่นอน!

ที่คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ปฏิบัติกับนภดลนั้นถึงขั้นโรคจิต แล้ว และแทบอยากจะให้นภดลมีชีวิตอยู่ในความเจ็บปวดตลอด ชีวิตเพื่อระลึกถึงลูกสาวของเธอ แล้วจะมายอมให้นภดลมีความ สุขได้ยังไง?

อยู่ ๆ นรมนก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาเล็กน้อย

ถึงแม้ว่าตอนนี้นภดลและปาณีจะมีความรู้สึกที่ดีต่อกันแล้ว แต่คาดว่าก็คงน่าจะแยกทางกันไปภายใต้การทำลายของ คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ละมั้ง?

นรมนจ้องมองบุริศร์ นี่ผู้ชายคนนี้บอกกับเธอว่าเขาให้คน ตั้งใจปรับเครื่องช่วยหายใจของปาณี เพื่อสร้างสถานการณ์ ปลอมที่น่าตื่นเต้นแบบนี้ออกมาหลอกให้นภดลตกใจกลัวเหรอ

เรื่องแบบนี้เอามาหลอกกันได้ด้วยเหรอ?
จะทําให้ตกใจจนเป็นโรคหัวใจได้นะ? และอีกอย่างเมื่อกี้เขาก็อยู่กับตัวเองชัด ๆ แล้วไปติดต่อกับ พยาบาลที่อยู่ข้างในได้ยังไงล่ะ?

เหมือนกับว่าจะรู้ว่านรมนคิดอะไรอยู่ แล้วบุริศร์ก็เอาโทรศัพท์ ออกมาแล้วยื่นไปให้ดู

บนโทรศัพท์ของเขายังเปิดหน้าWeChatอยู่บนหน้าแชทของ ผู้ติดต่อคนล่าสุด เห็นได้ชัดว่าเป็นWeChatของพยาบาลพิเศษ คนหนึ่ง

นรมนรู้ว่าตั้งแต่ที่ปาณีเข้าโรงพยาบาล บุริศร์ก็จัดการทุก อย่างให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว พยาบาลพิเศษก็น่าจะเป็นคนที่บุริศร์ หามา จึงอดไม่ได้ที่จะถลึงตาใส่เขาที่หนึ่ง

ผู้ชายคนนี้ชั่วร้ายเกินไปแล้ว!

แต่ยังดีที่ความร้ายกาจของเขาล้วนใช้อยู่บนตัวคนอื่น ถ้าหาก มาใช้อยู่บนตัวเธอ นรมนคิดว่าจะต้องโมโหจนตายแน่

ระดับของตัวเองไม่มีทางเทียบกับเจ้าปีศาจพันปีคนนี้ได้

แน่นอน

พอรู้ว่าปาณีไม่เป็นไรแล้ว นรมนก็รู้สึกสงสารนภดลขึ้นมาบ้าง

จ้องมองดูนภดลที่โดนพยาบาลขัดขวางอยู่แต่ก็ยังพยายามจะเข้าไปให้ได้ นรมนก็ถอนหายใจทีหนึ่งแล้วพูดขึ้น ว่า “ทั้ง ๆ ที่ต่างก็มีความรู้สึกต่อกันแต่กลับต้องมีชะตาพลิกผัน ไปต่าง ๆ นานา คนที่มีความรักจะอยู่ด้วยกันทำไมมันยากขนาด

“เรื่องบางอย่างนภดลจําเป็นจะต้องตัดสินใจให้เด็ดขาด ใน จุดนี้ใครก็ช่วยเขาไม่ได้

น้ำเสียงของบุริศร์เย็นมาก แต่นรมนก็รู้ว่าที่เขาพูดมานั้นเป็น ความจริง

คุณนายตระกูลจันทรวงศ์นั้นเป็นคนที่ฉัตรยาฝากฝังไว้ก่อน ตาย นภดลไม่อยากจะทำผิดต่อฉัตรยา ก็เลยจำเป็นจะต้องทำให้ ปาณีนําบากใจ

แต่ว่าเพื่อนภดลแล้วปาณีไม่คิดชีวิตเลย ถ้าต้องมาทนโดน คุณนายตระกูลจันทรวงศ์รังแกไปพร้อมกับนภดลด้วย นี่มันก็ช่าง ไม่ยุติธรรมต่อปาณีเลย

ในเมื่อคนที่เธอรักคือนภดล สามารถช่วยเลี้ยงดูพ่อแม่ตระกูล จันทรวงศ์กับนภดลด้วย ก็ถือว่าเป็นความใจดีที่สุดของปาณีแล้ว ถ้ายังจะต้องให้ปาณีมาโดนคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ดุด่ารังแก อีก นี่มันไม่มีทางเป็นไปได้แน่

เพราะฉะนั้นนภดลจําเป็นจะต้องให้คำตอบหนึ่งกับปาณี ถ้าจะ อยู่กับปาณี ก็จะต้องให้สิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัยและผ่อนคลายอัน หนึ่งกับปาณีในเมื่อปาณีไม่ได้ติดค้างอะไรต่อตระกูลจันทรวงศ์

นรมน ในฐานะที่เป็นผู้เห็นเหตุการณ์ก็ยังรู้สึกว่าปัญหานี้มัน อีนุงตุงนังมาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตัวนภดลเอง

เธอถอนหายใจหนึ่งที แล้วพูดกับบุริศร์ว่า “เลิกทรมานเขา เถอะ นภดลเองก็ไม่ใช่ง่าย ๆ เลย ให้จิตใจของเขาได้สงบลงสัก ครู่หนึ่งเถอะ ทรมานปาณีแบบนี้ ตัวปาณีเองก็รับไม่ไหวไม่ใช่เห รอ?”

“นี่เป็นเจตนาของปาณีเอง”

บุริศร์พูดขึ้นเรียบ ๆ แต่กลับทำให้นรมนอึ้งไปทันทีเลย

“เจตนาของใครนะ?”

บริศ เห็นภรรยารู้สึกสงสัยเช่นนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกไป แตะจมูกของเธอเล็กน้อยและพูดขึ้นว่า “ปาณีไม่ได้อ่อนแออย่าง ที่คุณคิด เธอชอบนภดล แน่นอนว่าจะต้องอยากอยู่กับนภดล ด้วยตลอดทั้งชีวิต แต่ว่าคุณนายตระกูลจันทรวงศ์นั้นทำเกินไป แล้วจริง ๆ หลังจากที่ปาณีรู้ว่าคุณนายตระกูลจันทรวงศ์มีท่าที่ยัง ไงกับนภดล ก็ตัดสินใจว่าไม่ว่ายังไงก็จะต้องทำให้นภดลหลุด พ้นจากการควบคุมของคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ให้ได้ เพียงแต่ ว่าเธอยังคิดวิธีไม่ได้เท่านั้น ก็เกิดเรื่องโดนจู่โจมขึ้นซะก่อน ตอนที่ปาณีเข้าโรงพยาบาลนั้นผมเป็นคนทำ เรื่องให้ ต่อมาป้องก็มาตรวจเช็กร่างกายให้ ตอนนั้นปาณียังรู้สึก อยู่ เธอบอกว่าจะบีบคั้นนภดลสักหน่อย ถ้าหากว่านภดลยังคง ไม่มีทางปล่อยวางพ่อแม่ตระกูลจันทรวงศ์ลงได้ละก็ เธอก็จะ เลือกปล่อยนภดลไปเอง ในเมื่อเส้นทางชีวิตของคนเรานั้นยัง ยาวไกล เธอไม่มีทางที่จะเอาชีวิตทั้งชีวิตของตัวเองไปจมอยู่ใน มือคนอย่างคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ได้หรอก แต่ว่าถ้านภดล เลือกเธอ ปาณีก็บอกว่าถึงแม้ชีวิตนี้จะต้องไปลงนรก เธอก็จะ ฝ่าฟันไปพร้อมกับนภดล สิ่งที่เธอต้องการก็แค่การท่าทีอย่าง หนึ่งของนภดลเท่านั้น ท่าทีที่ได้เอาเธอไปเก็บไว้ในหัวใจจริงหรือ เปล่า”

ตัวนรมนทั้งตัวอึ้งไปเลย

ในหัวสมองเธอปรากฏภาพปาณีที่มีท่าทางอ่อนโยนออกมา รอยยิ้มของเธอแรงผลักดันมาก และอีกอย่างเธอก็ปฏิบัติตามคำ สั่งของเธอได้เรียบร้อยมาตลอด สำหรับทางด้านชื่นชอบนภดล นั้น ก็เหมือนกับว่าจะเป็นฝ่ายที่อ่อนไหวมาตลอด จึงทำให้นรมน รู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอคนหนึ่ง

เป็นผู้หญิงที่ต้องการการปกป้อง ต้องการคนดูแลมาตลอด เป็นผู้หญิงที่ถ้าหากว่าโดนคนทอดทิ้งแล้วก็คงจะร้องไห้เป็นอย่าง เดียว
แต่ว่าวินาทีนี่ นรมนถึงพบว่าตัวเองดูผิดพลาดไปมากขนาด

ไหน

ปาณีมีความคิดเป็นของตัวเอง และมีขีดจำกัดและการยึดถือ ของตัวเอง

เธอสามารถที่จะรักคนคนหนึ่งได้โดยไม่สนใจอะไรเลย แต่ว่า ตอนที่เธอรู้ว่าคนคนนี้ไม่คู่ควรให้เธอต้องเสียสละแล้ว ถึงแม้ว่า จะรักมากแค่ไหน ถึงแม้ว่าจะต้องเจ็บจนสุดหัวใจ เธอก็ยังคงจะ หันหลังให้อย่างเด็ดเดี่ยว

วินาทีนั้นรมนเหมือนกับว่าถึงเพิ่งจะรู้จักปาณีอย่างแท้จริง นภดลสามารถพบเจอกับปาณีได้ ก็เป็นความโชคดีของเขา บุริศร์เห็นนรมนค่อย ๆ คิดวิเคราะห์ข้อมูลอยู่ จึงไม่ได้เร่งอะไร

เธอ

จนถึงตอนที่เห็นแววตกใจในดวงตานรมนหายไป และสีหน้า สงบนิ่งลงมา นภดลเองก็เป็นลมไปแล้วเพราะว่าเป็นห่วงมากเกิน ไป

บริศ ให้คนมายกตัวนภดลไปพักผ่อนที่ห้องข้าง ๆ ทางด้านปาณีก็ถูกส่งตัวจากห้องฉุกเฉินไปห้องผู้ป่วยVIP

ถึงแม้ว่าปาณีจะหมดสติอยู่ แต่ว่าสำหรับเรื่องทุกอย่างนี้ ที่จริง แล้วเธอเองรู้เรื่องดีอยู่

บริศร์เห็นนรมนยังคงเหม่อลอยอยู่ ก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น อย่างเป็นห่วงว่า “คุณเป็นอะไรไป? รู้สึกว่าปาณีเจ้าเล่ห์ ก็เลย ทุกข์ใจเหรอ?”

“ไม่ใช่ค่ะ”

นรมนสายหัวเล็กน้อย

เธอจ้องมองบุริศร์ แล้วอยู่ ๆ ก็พูดขึ้นว่า “บุริศร์ คุณว่าตอนนั้น ทำไมฉันถึงได้โง่ขนาดนั้น? ตกหลงรักคุณแล้วก็เหมือนกับโดน ของ จะต้องแต่งงานกับคุณ ให้ได้ ถึงแม่จะไม่มีใครอวยพรก็ตาม ถึงแม้จะต้องทำให้ตัวเองลำบากใจ ฉันก็เหมือนกับแมลงเม่าที่ บินเข้ากองไฟอย่างไม่กังวลอะไรเลย ถ้าหากว่าตอนนั้นฉัน สามารถมีความกล้าหาญอย่างปาณีได้ ในตอนที่คุณไม่ชอบฉัน ในตอนที่แต่งงานกันตอนสามปีแรก ถ้าฉันเองก็สามารถหันหลัง ไปอย่างเด็ดเดี่ยวได้ มันก็จะเป็นจุดจบอย่างอื่นไหมแล้วใช่ ไหม?”

“พูดจาอะไรไปเรื่อย?”

ใจของบุริศร์กระตุกขึ้นอย่างแรงที่หนึ่ง แล้วก็รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที

“ผมไม่ชอบคุณตอนไหน? ถ้าผมไม่ชอบคุณจะแต่งงานกับคุณ เหรอ? ถ้าผมไม่ชอบคุณ หลังแต่งงานผมจะเอาคุณตั้งสามปีเห รอ? คิดอะไรเต็มสมองไปหมดเนี่ย?”

บุริศร์รวบตัวนรมนเข้ามาไว้ในอกอย่างรวดเร็ว หัวใจดวงเล็ก

ๆ เต้นตุ๊บ ๆ ยุ่งเหยิงไปหมด

ปาณีคนนี้นี่ไม่ดีเลย

ทำไมถึงได้นำพานรมนเข้าไปสู่ความคิดแบบนี้ได้นะ? แค่คิดว่าถ้านรมนเป็นอย่างปาณีที่ยอมละทิ้งตัวเองไปตั้งแต่ แรก หัวใจของเขาก็อดไม่ได้ที่จะเจ็บจี๊ดขึ้นมา

แต่นรมนกลับพูดอย่างน้อยใจเล็กน้อยขึ้นว่า “ตอนนั้นคุณ ชอบฉันยังไงกัน? ทำไมฉันไม่เห็นรู้สึกสักนิดเลย? และอีกอย่าง หลังแต่งงานกันสามปี คุณก็แค่เอาฉันตอนกลางคืน นอกจากนั้น แล้วคุณดีกับฉันเมื่อไหร่กัน? เอาฉันไปเก็บไว้ในใจตอนไหน? ถ้า หากไม่ใช่เพราะว่าไฟไหม้ใหญ่เมื่อห้าปีก่อนครั้งนั้น ไม่แน่คุณ อาจจะเฉยเมยกับฉันทั้งชีวิตเลยก็ได้? อยู่ ๆ ฉันก็รู้สึกว่าตัวเอง เสียเปรียบมากเกินไปแล้ว บุริศร์ ความรักในครั้งนี้ฉันทเทไปทั้งหมด ฉันไม่เหลือทางรอดไว้ให้กับตัวเองเลย ทำไมฉันถึงไม่คิดถึงการปล่อยมือแบบปาณีบ้างเลยนะ? ตอนนี้ มาคิดดูแล้ว ฉันนี่มันโง่มากจริง ๆ เลย ……..”

คําพูดของเธอยังพูดไม่หมด ก็โดนบุริศร์ใช้ริมฝีปากอุดปาก ไว้แล้ว

ล้อเล่นซิ!

ถ้าให้นรมนพูดต่อไป บุริศร์รู้สึกว่าตัวเองจะต้องโดนเธอว่าจน กลายเป็นคนชั่วช้าที่สุดแน่

พอถึงตอนนั้นถ้าผู้หญิงคนนี้เลียนแบบปาณีพูดคำพูดว่าจะ ปล่อยมืออะไรอีก เขาจะร้องไห้ก็ยังไม่มีที่ให้ร้องเลย

อยู่ ๆ บุริศร์ก็รู้สึกเสียใจที่พานรมนมาเยี่ยมปาณี ยิ่งเสียใจที่ ตัวเองบอกกับนรมนไปมากขนาดนี้

ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้น้อยใจขึ้นมาแล้ว จะให้เธอน้อยใจต่อไปอีกไม่ได้แล้ว

ไม่งั้นละก็……..

บุริศร์ตัวสั่นที่หนึ่งขึ้นมาทันที

เขาไม่อยากจะใช้ชีวิตอย่างกับเป็นซากศพเดินได้อีกห้าปีหรอกนะ

มีภรรยาคอยอุ่นเตียงให้ทุกวันไม่หอมหวานเหรอ?

มีความรักให้ชุ่มฉ่ำทุกวันไม่หอมหวานเหรอ?

พอบริศ คิดมาถึงตรงนี้ ก็ช้อนตัวนรมนอุ้มขึ้นมาทันที แล้ว เดินไปที่ห้องพักผู้ป่วยVIPห้องหนึ่ง แล้วใช้เท้าเตะประตูปิดลง แถมยังล็อกประตูห้องด้วย จากนั้นก็โยนตัวนรมนลงบนเตียง

นรมน โดนจูบจนมึน ๆ งง ๆ ยังไม่ทันได้ตั้งสติกลับมา บุริศร์ ข่มเหงรังแกเข้ามาแล้ว จูบที่อ่อนโยนและไม่ทิ้งความบ้าอำนาจ นั่นได้ดึงความรู้สึกในโสตประสาททุกอย่างของเธอไป

แล้วเธอก็โดนบุริศร์กินไปอีกครั้งหนึ่ง

หลังจากที่เสร็จเรื่องแล้ว นรมนก็เหนื่อยจนปวดเมื่อยไปหมด

คืนหนึ่งสองครั้ง เขานึกว่าร่างกายของตัวเองยังเป็นเหมือน เมื่อก่อนจริง ๆ เหรอ? ความเหนื่อยล้าทำให้นรมนไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะตำหนิบุริศร์

เลย

เธอนั่งอยู่ในแผงอกของบุริศร์ และฟังเสียงจังหวะหัวใจเต้น ราวกับกลองรบของเขา แล้วก็อดไม่ได้ที่จะก่นด่าอยู่ในใจ
ผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนี้ มาใช้วิธีนี้หันเหความคิดวิเคราะห์ของ เธออีกแล้ว นี่มันน่ารังเกียจมากจริง ๆ

คิดไป คิดไป นรมนก็เหนื่อยจนนอนหลับไป

บุริศร์จ้องมองใบหน้าที่งดงามของภรรยา ทั้งตัวแผ่ซ่านไป ด้วยความอิ่มเอม

จากไปเหรอ?

จะเป็นไปได้ยังไง?

ชาตินี้เขาจะไม่มีทางปล่อยมือแน่

ไม่ว่าเมื่อก่อน ใครจะทำผิดต่อใครไว้ แต่ต่อไปชีวิตของเขา จําเป็นจะต้องมีนรมนเดินเคียงข้างไปเท่านั้น

นภดลสามารถโดนปาณีบีบคั้นได้ นั่นเป็นเรื่องของนภดล แต่

เขาบุริศร์ไม่อยากติดร่างแหไปด้วยหรอกนะ แต่ว่าพอนึกถึง

คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ สีหน้าของบริศร์ก็ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่

แล้ว

ในเวลาแบบนี้ คุณนายตระกูลจันทรวงศ์คงจะรู้เรื่องที่ปาณี ช่วยบังกระสุนแทนนภดลแล้ว คาดว่าเธอคงจะเริ่มแผลงฤทธิ์ขึ้น มาอีกแล้วแน่ ๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ