บทที่ 1158 คุณไปไม่ได้

“พี่ใหญ่คริขณะร้ายแรงมากไหม?”

นรมนถามโดยไม่รู้ตัว

ธรรศถอนหายใจ ลูบศีรษะนรมน แล้วพูดเสียงทุ้ม “ครั้งนี้เกรง ว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลง ฉันไปก่อนนะ เธอรอดีๆ มีเรื่องอะไรก็ ไปหาอาธรณีของเธอ ทุกครั้งที่เกิดเรื่องอย่าให้ตระกูลทวีทรัพย์ ธาดารู้เป็นคนสุดท้าย แน่นอนฉันก็หวังว่าตั้งแต่นี้ไปเธอจะไม่เกิด เรื่องอีก รู้ไหม?”

ระหว่างคิ้วเขามีความจริงจังและความกังวลที่คลายไม่ออก

นรมนรีบพยักหน้า

“อาสาม คุณเองก็ระวังตัวหน่อยนะ ถ้าเป็นไปได้ ยืมกำลังของ เราไปใช้ก็ได้ในเวลาที่เหมาะสม ฉันมักรู้สึกว่าเรื่องของพี่ใหญ่ค ริชณะในครั้งนี้มันไม่ง่าย ถึงคุณจะไม่ยอมพูด แต่ฉันก็สามารถ รู้สึกได้ บางทีมันอาจจะเกี่ยวกับเราใช่ไหม?”

“ไม่ต้องถามแล้ว ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่เป็นอะไร หัวหน้าค ริชณะก็คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง

คำพูดนี้ของธรรคไม่ได้ผ่อนคลายขนาดนั้น นรมนสามารถ ฟังออก

เขาไปได้ไม่นาน บุริศร์ก็กลับมาแล้ว
นรมนรีบไปทักทายเขา

เป็นยังไงบ้าง? กานต์ล่ะ?”

“กานต์คือหัวหน้ากลุ่มของทิวา อยู่เขตทหารจัดการเรื่องราวที่ ตามมา คาดว่าคืนนี้คงกลับมาไม่ได้

บุริศร์พูดขณะที่สะบัดเกล็ดหิมะบนไหลออก

“หิมะข้างนอกตกหนักมาก คาดว่าถนนและสนามบินจำนวน มากจะงัดบริการ

นรมนรับเสื้อคลุมที่ได้รับบาดเจ็บของบุริศร์ ขณะฟังบุริศร์พูด

อารมณ์เธอหนักอึ้งมาก เหมือนลมหิมะด้านนอกเลย

“รีบไปห้องนอนแล้วอาบน้ำอุ่นสักหน่อย เครื่องทำความร้อน เปิดอยู่ หิวไหม? ฉันจะไปทำอะไรให้คุณกิน ตอนนี้ทุกคนกินกัน หมดแล้ว”

นรมนมองความเหนื่อยล้า ในดวงตาบุริศร์ด้วยความสงสาร แต่ไม่รู้ว่าควรเอ่ยปากปลอบอย่างไร

คริชณะเป็นพี่ใหญ่ของเขา ตอนนี้ถูกคุมขังสอบปากคำแล้ว ผู้ ที่รู้สึกแย่ที่สุดก็อาจจะเป็นเขา

บริศพยักหน้า จากนั้นก็ยกเท้าเดินไปที่ห้อง

คุณท่านตนวรได้ยินว่าบุริศร์กลับมาแล้ว รีบให้คนไปเตรียม อาหาร จะได้ประหยัดการลงมือของนรมน

“บริศร์ล่ะ?”
“ไปอาบน้ำแล้วค่ะ”

นรมินตอบคุณท่านตนุวร ในใจมีความคิดพิจารณา ครอบครัวคริขณะเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ งามสุดารับไหวไหม? หลังจากบริศ ออกมา คนรับใช้ก็ทำอาหารเรียบร้อยแล้ว แต่ เขากลับไม่อยากอาหาร

คุณท่านตนวรรู้ว่าระหว่างพวกเขาสามีภรรยามีเรื่องคุยกัน จึง ไล่คนอื่นๆ ไป ตัวเองก็กลับห้อง

เมื่อภายในห้องอาหารเหลือเพียงนรมนและบุรีศร์ นรมนก็พูด เสียงทุ้ม “ฉันรู้ในใจคุณเศร้า อาสามมาหาแล้ว ฉันรู้ว่าพี่ใหญ่ค ริชณะถูกคุมขังและสอบปากคำ ตอนนี้คุณกังวลมากเลยใช่ ไหม?”

“อืม”

บุริศร์พยักหน้า พูดขึ้นเสียงทุ้ม “รมิดาเคยคิดจะไปอยู่กับพี่ สะใภ้ใหญ่ แต่สถานะของเธอค่อนข้างอ่อนไหว ไปอยู่ชั่วคราว มันไม่เหมาะสม โพนี่ตั้งท้องอยู่ด้วย ไม่สะดวกที่จะไป ครั้งนี้พี่ ใหญ่โดนลากเข้ามาเกี่ยวกับเราด้วยเลย

“เป็นเรื่องของเราเหรอ?”

“ก็ถือว่าเกี่ยวและไม่เกี่ยว มีคนรายงานว่าพี่ใหญ่เคยมีส่วน เกี่ยวข้องกับเงินของกลุ่มอิทธิพลมืดมากไป บอกว่าเขาเป็น เกราะป้องกันให้กับกลุ่มอิทธิพลมืด ครั้งนี้พี่ใหญ่ถูกคุมขังสอบ ปากคำ ทางด้านณพก็เริ่มถูกตรวจสอบลับๆ แล้วด้วย”
คำพูดของบริศ ทำให้นมนตกใจเล็กน้อย

ความสัมพันธ์ของคุณชายสี่คนแห่งเมืองชลธีทุกคนรู้มาตลอด แต่เลือกที่จะไม่สนใจและให้ความสำคัญ นั่นเพราะไม่ว่าจะเป็นค ริชณะก็ดี ป้องก็ดี ระหว่างกับณพเป็นแค่การติดต่อสมาคมแบบพี่ น้อง ไม่มีผลประโยชน์อื่นๆ มาเกี่ยวข้อง ทำไมจู่ๆ เผยออกมาว่า คริชณะเป็นเกราะป้องกันให้กับ พล่ะ?

อุตสาหกรรมที่อรรณพมีส่วนร่วม สองสามปีที่ผ่านมาทำให้ สะอาดขึ้นเยอะตั้งนานแล้ว แต่เป็นสังคมที่ไม่ขาดแคลนและ กระจัดกระจายสักนิด ถ้าตรวจสอบขึ้นมาจริงๆ ก็ไม่แน่ใจว่าจะ ตรวจสอบอะไรออกมาได้

เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเล็งเป้ามาที่คุณชายสี่คนแห่งเมืองชลธี ตั้งใจทำลายคุณชายทั้งสี่แห่งเมืองชลธีทีละคน และคนที่ลงมือ ง่ายที่สุดก็คืออรรณพและครชนะ

นรมนวิเคราะห์สถานการณ์อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็พูดเสียงทุ้ม “ฉันไปดีกว่า ตอนนี้คุณยังมียศทหาร ก็ต้องได้รับการตรวจสอบ ไหม?”

บริศ เหลือบมองนรมน ค่อนข้างหมดหนทาง มีภรรยาฉลาดแบบนี้ควรทำอย่างไรดี? เขาไม่รู้ว่าควรปิดบังเธออย่างไรแล้ว นรมนเห็นสีหน้าแววตาเขาก็รู้แล้ว

เธอยิ้มขณะพูดขึ้น “โชคดีที่ฉันไม่อยากให้กานต์เดินเส้นทางของคุณ มันอันตรายเกินไป ฉันอาจภรรยาทหาร นั้นเหตุการณ์ครั้งสำหรับฉัน ฉันคิดว่ามันเป็น เรื่องไม่แน่อาจตัดเส้นทางกองของกานต์ได้ ต่อไปก็ อยากทําอะไรก็ทำอย่างได้อย่างสบายใจ คุณอดทน ทำงานหนักหลายทำอะไรเพื่อประเทศชาติและประชาชนมา น้อย เดิมเราตั้งใจปลดประจำการ ปลดทางการเพราะเหตุการณ์ได้ นั่นไม่เลว

กลัวว่ามันจะเป็นอย่างคุณต้องการไม่ได้

บุริศร์ลูบศีรษะนรมนอย่างหมดหนทางแล้วพูดขึ้น คำร้อง ปลดประจำการของฉันถูกเซ็นชื่อปลดประจําการให้ฉัน แสดงว่าฉันข้อสงสัยจะหลบหนี อย่านะ ณพได้เป็นแค่พี่น้องของใหญ่ แต่เป็นพี่น้องของ ฉันด้วย ฉันไม่ถูกเป้ามากออกรับตรวจสอบ แต่เวลาไม่สามารถออกจาก เมืองชลธีได้เลย ฉันว่าหิมะก็เริ่มตกหนักขึ้นเรื่อยปิดถนนฉันจะไม่

นรมนตกตะลึงเล็กน้อย พยักหน้า

ผลลัพธ์ไม่อะไรให้ขัดแย้งกัน การสมาคมธุรกิจระหว่างบุริศร์และอรรณพว่าคนจงใจร้ายป้ายสี

คิดถึงตรงทันใดนั้นนรมนก็นึกคนคนหนึ่ง
ผู้หญิงคนนั้นที่ถูกตนเข้าใจผิดว่าเป็นชู้กับบริศร์ และถูกโยน ลงทะเลจมน้ำตาย

หัวใจเธอเต้นตึกตักอย่างช่วยไม่ได้ แต่ไม่ได้ถามบุรีศร์อีกครั้ง

เรื่องนี้เธอต้องจัดการมันอย่างลับๆ

“งั้นเดี๋ยวฉันจะพากมลไปบ้านคริชณะดีกว่า ความสัมพันธ์ ระหว่างเราทุกคนรู้กันหมด พื้นเพสถานะของเราก็ไม่มีอะไรต้อง เดา ในเวลานี้ฉันกลัวพี่สะใภ้ใหญ่จะรับไม่ไหว

ค่าพูดนมันทำให้บริศร์ค่อนข้างคิดมาก

ในเวลานี้ทางที่ดีที่สุดไม่อยากให้นรมนออกไปข้างนอก แต่ค ริชณะก็หวังว่าตนจะช่วยดูแลในบ้านให้ดี รมิดากับโพนี่ก็ไม่ เหมาะที่จะไป ก็เหลือแค่นรมนเท่านั้นที่ไปได้

แต่ราเชนเคยพูดว่ากล้าณรงค์ตั้งใจจะลงมือกับนรมน เป็นไป ได้อย่างมากว่าตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุด

บุริศร์ไม่เคยคิดมากขนาดนี้มาก่อน

“ฉันไปดีกว่า คุณอยู่ต่อ

เขาคิดไตร่ตรองสักพัก ก็ตัดสินใจแล้ว

แน่นอนว่านรมนรู้ว่าเขากำลังคิดอะไร เธอยื่นมือไปจับมือบุรี ศร์แล้วพูดขึ้น “ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ถ้ากล้าณรงค์มุ่งเป้ามาที่ฉัน จริงๆ ยังไงก็ต้องหาโอกาสได้ เราซ่อนสุ่มสี่สุ่มห้ามันไม่ใช่วิธี อย่างเรื่องระเบิดครั้งนี้ เราทุกคนก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะเริ่มต้นจากโรงรถละแวกเรา ยิ่งคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายสามารถเดาความคิด นาวินได้อย่างแม่นยำเพื่อหลอกใช้ ดังนั้นอะไรที่ควรมามันก็ เลี่ยงไม่ได้ คงไม่ใช่เพื่อเลี้ยงแผนการร้ายลับๆ ของกล้าณรงค์ แล้วฉันจะไม่ได้ออกจากบ้านอีกเลยใช่ไหม? นอกจากนี้ไม่ให้ โอกาสเขา เราจะมีโอกาสได้ยังไง?

บริศร์รู้นรมนพูดถูกต้อง แต่พอคิดว่าเอานรมนเป็นเหยื่อ ใน ใจเขาก็ไม่สบายใจ มีความกังวลมากขึ้น

“เรื่องระเบิดคุณสืบรู้เรื่องหรือยัง? ไม่เกี่ยวกับนาวินจริงๆ?

ได้ยินบุริศร์ถามเรื่องนี้ นรมนรีบพูดขึ้น “ไม่เกี่ยว ฉันรู้ว่าคุณ กังวลอะไร และกลัวว่าฉันเข้าใจอะไรผิด ยังไงแล้วสถานะของ นาวินอยู่ที่นั่น มันค่อนข้างกระอักกระอ่วน แต่บุริศร์ เขานิสัยดี มาก ดีมากจริงๆ ใครสักคนจะพูดโกหกหรือเปล่า ฉันดูออกนะ จริงสิ พูดถึงนาวิน ฉันนึกถึงเรื่องหนึ่ง เงินที่คุณให้ทางคุกระหว่าง ประเทศไปนั้น ให้นาวินไปเยี่ยมธิดาหน่อย ถึงเธอจะทำชั่วมา นาน แต่ในท้องเธอตั้งครรภ์ลูกหลานตระกูลนาคชำนาน เรื่องนี้ เราต้องคิดไตร่ตรอง

บุริศร์พยักหน้า

“ก็จริง จะฉลองปีใหม่แล้ว ให้พวกเขาสามีภรรยากลับมาอยู่ พร้อมหน้าพร้อมตากัน เรื่องนี้ฉันจัดการเอง เร็วที่สุดก็วันสองวัน นี้ แต่ถ้าพายุหิมะเข้าแล้วถนนปิด ออกไปก็ไม่ค่อยดี ตอนนี้เป็น ช่วงเวลาพิเศษอีก ฉันจะดูว่าควรเตรียมการยังไง

บุริศร์เพิ่งพูดจบ โทรศัพท์เขาก็ดังขึ้นมา
เสียงริงโทนโทรศัพท์ในเวลานี้ทำให้นรมนมีลางสังหรณ์ไม่ดี บุริศร์ก้มหน้าเหลือบมอง สีหน้าค่อนข้างแย่

“เกิดอะไรขึ้น?”

นรมนกังวลใจขึ้นมาทันที

“โทรศัพท์จากคุกระหว่างประเทศ

บุริศร์พูดจบก็รับสาย เขากลัวนรมนกังวล จึงเปิดลำโพง

“ประธานบริศร์ สวัสดีครับ เราโทรมาจากคุกระหว่างประเทศ

“คุณว่ามา”

เสียงบุริศ มั่นคง

อีกฝ่ายพูดเสียงทุ้ม “ประธานบริศร์ ธิดาวีร์พยายามแหกคุก แต่ไม่สำเร็จ จากนั้นก็แอบทุบชามตะเกียบลับหลังเรา เอาเศษ ชามที่แตกกรีดข้อมือตัวเองเพื่อฆ่าตัวตาย เราส่งไปช่วยชีวิตที่ โรงพยาบาลแล้ว แต่สถานการณ์วิกฤติมาก เธอท้องอยู่ด้วย ตอนนี้เพิ่งเจ็ดเดือน เรากลัวจะเกิดอุบัติเหตุอะไร เลยโทรมาถาม คุณ ดูว่าพวกคุณมีไอเดียไหม”

นรมนชะงักทันที

ธิดาวีร์บ้าไปแล้วเหรอ?

ไม่รู้เหรอว่าตัวเองท้องอยู่

ไม่คิดว่าจะเอาชีวิตตัวเองมาล้อเล่น
เธอรู้ธิดาวีร์ไม่อยากตาย เธอทำแบบนี้เพียงเพราะไขว่คว้า

โอกาสหนี บางทีอาจจะอยากหาโอกาสเจอนาวิน

อย่างไรแล้วลูกในท้องเธอก็เป็นเลือดเนื้อนาวิน

นาวินมีความรู้สึกลึกซึ้งกับธิดาวีร์ ใครๆ ก็มองออก ถ้าดาวีร์ พูดอะไรบางอย่างอย่างหนาวินเพราะเรื่องนี้ ยากที่จะรับประกัน ว่าความคิดในใจนาวินในตอนนี้จะไม่สั่นคลอน

ธิดาวีร์เป็นลูกสาวแพรวาจริงๆ ความคิดนี้ วิธีการโหดเหี้ยม เหมือนแพรว่าเป๊ะเลย

สีหน้านรมนย่ำแย่เป็นพิเศษ

ในเวลานี้ก็ไม่อาจไม่ให้นาวินไป อย่างไรแล้วตามกฎหมาย ธิดาวีร์ก็เป็นภรรยานาวิน ในท้องเธอก็เป็นสายเลือดตระกูลนาค ชานาน

คิ้วบุริศร์ก็ขมวดขึ้นมาแน่น

“ชิ้นส่วนชามเลือดจะออกมาแค่ไหน?”

“ประธานบริศร์ ธิดาวีร์มืออาชีพมาก เธอตัดเส้นเลือดใหญ่

ค่าพูดนี้ทำให้หน้าบุริศรหนักอึ้งขึ้นทันที

ธิดาวีร์คนนี้น่าประทับใจจริงๆ

ถ้าเธอทำตัวดีๆ ไม่แน่เมื่อเธอคลอดลูก บุริศร์จะรับเธอกลับมา อย่างไรแล้วก็มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด น่าเสียดายที่เขา ดูถูกความมักใหญ่ใฝ่สูงของธิดาวีร์
ในดวงตาบุริศร์มีความเจ็บปวดนิดหน่อย

ทําไมคนใกล้ชิดที่สุดไม่อยากอยู่อย่างสันติกับเขาดีๆ ล่ะ?

ทําไม?

มือเล็กนุ่มคู่หนึ่งลูบหลังมือบุริศร์เบาๆ ดวงตาชัดเจนเป็นห่วง คู่นั้นของนรมนทำให้ความแห้งภายในใจเขาอบอุ่นขึ้นมาเล็ก น้อย

ยังดี เขายังมีนรมน และมีพวกลูกๆ

“ฉันรู้ ฉันจะเตรียมการให้เร็วที่สุด”

บุริศร์วางสายไป พูดขึ้นเสียงทุ้ม “ฉันคงต้องไปสักรอบแล้ว

“คุณไปไม่ได้!”

นรมนรีบห้าม สีหน้าแววตายิ่งกังวล

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ