บทที่ 1126 การรักษาโดยไม่ใช้ยา

ดวงตาของอรอุรชาเต็มไปด้วยรอยยิ้มและความพึงพอใจ

ในที่สุดเธอก็ได้ทำอะไรบางอย่างเพื่อเขาบ้าง

ถ้าตายแบบนี้ เจตต์จะจำเธอได้ไหม?

แม้ว่าเขาจะไม่รักเธอ แม้ว่าเขาจะเกลียดเธอ แต่จุดจบเช่นนี้จะ สามารถฝังลึกอยู่ในหัวใจของเจตต์ได้ไหม?

ขวัญตาจะมาเทียบกับคนตายได้ยังไง?

เพื่อเจตต์แล้วแม้แต่ความตายเธอก็ไม่กลัว

อรอุรชารู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกาย เลือดแดงฉานไหลกระเซ็น อย่างต่อเนื่อง เธอสัมผัสได้ถึงชีวิตที่กำลังจะหมดไป แต่เธอกลับ สัมผัสได้ถึงความสบายอย่างที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีมาก่อน

ในที่สุดเธอก็ไม่ต้องทำงานเช้าหาเลี้ยงแม่ที่เป็นอัมพาต ในที่สุดแล้วเธอก็ไม่ต้องเอาโชคชะตาของตัวเองไปให้ใครอื่น สุดท้ายแล้วเธอก็ได้ฝากรอยลึกไว้ในใจชายคนที่เธอรัก เธอจะ กลายเป็นรอยชาดแดงในใจของเขาไหมนะ?

อรอุรชายิ้มและหลับตาลง

เธอรู้ตัวอยู่เสมอว่าสำหรับเทย่าแล้ว เธอเป็นเพียงเครื่องมือ ในการสร้างรายได้ให้กับหล่อน มีหรือไม่มีก็ได้ แม้เธอจะตายก็ ไม่ได้สลักสำคัญอะไร
สิ่งที่เธอสนใจตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีอะไรมากไปกว่าความ ประหลาดใจของเจตต์ และก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการทิ้งความ ประทับใจที่ลบไม่ออกไว้ในใจของเจต

เมื่อเห็นร่างกายที่อ่อนนุ่มของอรอุรชาค่อยๆ ตกลงไปที่พื้น หัวใจของเจตต์ก็เกิดระลอกคลื่นเล็กๆ

มันเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร?

เขาไม่มีมิตรภาพกับอรอุรชาเลยแม้แต่น้อย แถมผู้หญิงคนนี้ ยังติดต่อกับดุลยาทําร้ายนรมน

นี้เพียงอย่างเดียวที่ทำให้เขายกโทษให้ไม่ได้

เธอตายเพื่อช่วยชีวิตเขา แต่ทุกอย่างเป็นเพียงทางเลือกของ

ตัวเอง

เจตต์เป็นคนเลือดเย็น เจตต์ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกมากนัก กับคนที่เขาห่วงใย บางทีจุดนี้อาจจะสืบสายเลือดมาจากเทย่า

ถ้าหากคนที่ล้มลงบนพื้น ในวันนี้คือขวัญตา คาดว่าเจตคงฆ่า ทุกคนที่นี่ แต่ก็คงไม่พอที่จะระบายความโกรธของเขา

ตอนนี้ ทหารรับจ้างถูกอรอุรชาโผเข้าหา มันทำให้การ เคลื่อนไหวของเขาช้าลงมาก

เจตต์ไม่ต้องการต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงหันหลังกลับและวิ่งหนีไป

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะตะลึง

บางทีคงไม่คิดว่าเจตต์จะปอดแหก หรือไม่สนใจและไม่แยแสต่อการตายของอรอุรชา แต่ไม่ว่าอย่างไหน เจตต์ก็หนีไปแล้ว

เจตต์กระโดดขึ้นรถและขับรถตรงไปยังบ้านเก่าตระกูลโตเล็ก

เขารู้สึกจนตรอกเล็กน้อย แต่กลับไม่สนใจไปแล้ว

บุริศร์ตื่นขึ้นมาเพราะการมาถึงของเจต

“นายมานี้ได้ยังไง?”

เสียงของเขาแทบขึ้นกว่าเดิม สีหน้าอมทุกข์แสดงให้เห็นถึง ความเหี่ยวแห้งและความกังวล ดวงตาสีแดงคู่นั้นทำให้ใจของ เจตต์ไม่สบายเล็กน้อย

“นรมนแย่มากหรือเปล่า?”

เสียงของเจตต์สั่น

บริศพยักหน้าอย่างหนัก

“นรมนตาบอดแล้ว”

เจตจําที่อรอุรชาพูดไว้ได้ มือของเขาสั่นเล็กน้อย

“ตอนนี้เธอ…..

“หลับอยู่”

บุริศร์ให้คนรินน้ำมาให้เจตต์ แต่เจตต์ปฏิเสธ

“ฉันจะมาบอกนาย ว่าคนที่ให้ยาพิษแก่ตุลยาคืออรอุรชา และ อรอุรชาเป็นคนของแม่ฉัน
คำพูดเหล่านี้ทำให้บริศหรี่ตาลง

“อรอุรชา?”

“ใช่ แม้ฉันจะไม่รู้ว่าเธอหนีออกมาจากมือนายตอนไหน แต่ก็ มั่นใจได้ว่าเธอให้ยาพิษกับดุลยา เรื่องนี้ขวัญตาตรวจสอบแน่ชัด แล้ว”

ในฐานะลูกชายของเทย่า เจตต์แทบอยากจะไม่เคยมีแม่อย่าง

ดวงตาของบริศ แข็งกระด้าง

“ฉันจะฆ่าอรอุรชา”

“เธอตายแล้ว ไม่นานมานี้

เจตต์พูดสั้นๆ ถึงเรื่องที่เพิ่งผ่านมา

บริศร์รู้สึกว่าอรอุรชาราคาถูกเกินไป แต่ปัญหาสำคัญที่สุดยัง ไม่ได้รับการแก้ไข

นรมนได้รับพิษชนิดใด?

นี่คือสิ่งที่ทุกคนกังวล

แต่ทันใดนั้น บุริศร์ก็คว้าอะไรบางอย่างได้

“นายบอกว่าอรอุรชาทำงานให้เทย่า”

“ใช่”

เจตต์รู้สึกอึดอัดเป็นพิเศษ
เทย่าทำร้ายคนที่ตัวเองชอบและห่วงใยซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในใจ ของเธอมีลูกชายคนนี้คงอยู่บ้างไหม?

บริศ ขมวดคิ้ว

“ตุลยาบอกว่ายาพิษได้มาจากคนของกล้าณรงค์

ทันทีที่บุริศร์พูดจบ เจตต์ก็นิ่งไปชั่วคราว จากนั้นพวกเขาทั้ง สองก็มองกันและกัน ทันใดก็มีความแน่ชัดบางอย่างในใจของ พวกเขา

เทย่าและกล้าณรงค์ร่วมมือกัน

ข้อมูลนี้ทำให้สีหน้าของทั้งสองไม่ค่อยดีนัก

ในตอนแรกที่ เทย่าได้รับการช่วยเหลือจากพ่อตัวเอง และ หลบหนีไปต่างประเทศ ทำให้คนในเขตทหารไม่สามารถจับกุม และน่าตัวเธอไปขึ้นศาลได้ เช่นเดียวกับกล้าณรงค์

แต่สองคนนี้ก็เป็นไอ้พวกสารเลวที่มีความสามารถ ตอนนี้ทั้งสองเป็นพันธมิตรกันแล้ว บุริศร์สามารถเข้าใจถึง ความสำคัญของปัญหาได้อย่างชัดเจน

เจตต์ปะติดปะต่อเรื่องสักพัก ก่อนพูดเสียง “ไม่กี่วันมานี้เทย่า มาหาฉัน อยากจะมาเจอขวัญตา เหมือนกับมาเพื่อเรื่องเส้นทาง เดินทะเลของตระกูลปวนะฤทธิ์ ไม่รู้ว่าข้างในจะยังมีเรื่องอื่นอีก ไหม?”

บุริศร์ไม่ได้แปลกใจมากนักและพูดเบา ๆ ว่า “เรื่องนี้ที่นายกับเทย่าติดต่อกันพวกเรารู้แล้ว ตอนนั้นขวัญตาอยู่ที่ร้านอาหารใน สนามบิน”

เจตต์นิ่งไปชั่วครู่

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาไม่ได้พูดเรื่องนี้กับขวัญตา แต่ส่ง กองกำลังของเขาไปปกป้องเธอ แม้กระทั่งไปปกป้องคุณท่าน

แต่เขาไม่ได้สารภาพสิ่งนี้กับขวัญตา

เขากลัว

กลัวว่าขวัญตาจะรู้ว่ามีแม่สามีที่ชั่วร้ายเช่นนี้ กลัวว่าความรัก ของขวัญตาที่มีต่อเขาจะเปลี่ยนไปเพราะเทย่า แต่เขาไม่คิดว่า ขวัญตาจะรู้อยู่แล้ว

เจตต์ตระหนักได้ในทันใดว่าความรู้สึกของเขาที่มีต่อขวัญตา

นั้นลึกซึ้ง โดยไม่รู้ตัว

ความรู้สึกกังวลเกี่ยวกับผลได้ผลเสียของตัวเองทำให้เขาไม่ ค่อยสบายใจ

“ฉันคิดว่าฉันเป็นคนเดียวที่ไม่คิดว่าพวกนายก็รู้ด้วย ขอโทษ เป็นเพราะฉันไม่ได้จัดการเทย่าให้ดี ทำให้นำอันตราย มาสู่นรมน”

เจตต์อารมณ์เสียเล็กน้อย และก็โทษตัวเอง

ถ้าเป็นเมื่อก่อน บุริศร์คงดุด่าเจตต์อย่างแรง แต่ตอนนี้เขารู้ว่าเจตต์เป็นคนที่นรมนห่วงใยที่สุด แถมเทย่ายังเป็นแม่ของเจตต์ ด้วย บางครั้งสิ่งที่เรียกว่าครอบครัวทุกคนต่างก็ไม่สามารถ จัดการกับญาติพี่น้องพ่อแม่ที่ทำผิดได้

ความรักความปกป้อง และความปรารถนาของเจตต์มีต่อแม่ ตั้งแต่ยังเป็นเด็กนั้น ทำให้เขาลำบากใจ

บริศ ตบไหล่เจตต์ก่อนพูด “ขึ้นไปดูนรมนเถอะ”

“โอเค”

เจตต์พยักหน้าและเดินขึ้นไปชั้นบน

บุริศร์ไปห้องหนังสือ เพื่อโทรหาทุกคน

เทย่าและกล้าณรงค์เป็นพันธมิตรกัน เขาต้องแจ้งให้ทุกคน ทราบเกี่ยวกับข่าวนี้

เจตต์มาอยู่ข้างกายนรมน

เพราะว่าเรื่อง โดนยาพิษ เลยทำให้นรมนหน้าซีดเซียว

หัวใจของเจตต์เจ็บปวดอย่างรุนแรง

“นรมน ผมขอโทษนะ เป็นเพราะฉันตัดสินใจไม่เด็ดขาดมัน เลยทําร้ายเธอ ฉันนึกว่าหล่อนจะเปลี่ยนตัวเอง

หัวใจของเจตต์เจ็บปวดอย่างหาที่สุดไม่ได้

นรมนขยับนิ้ว แล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้น

“นรมน ตื่นแล้วเหรอ?”
เจตต์ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และจับมือเธอไว้

เขากลัว!

กลัวว่านรมนจะถามว่าทำไมถึงมองไม่เห็น

กลัวว่าดวงตาที่สวยงามของเธอจะไม่เปล่งประกายอีกต่อไป แต่เขากลับหลีกเลี่ยงไม่ได้

นรมนรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยเล็กน้อยระหว่างการนอนหลับนี้ ไม่ เพียงแต่จะรู้สึกหิวและอึดอัดเท่านั้น

ตามเสียง เธอหันศีรษะและมอง และเธอเห็นใบหน้าที่ประหม่า และรู้สึกผิดของ Song Wengi

“นายมาทําอะไรที่นี่? การป่วยครั้งนี้ของฉัน ทำให้นายตกใจ เหรอ?”

เธอยิ้มราวกับดอกไม้ แต่กลับทำให้เจตตกตะลึงไป

“เธอมองเห็นฉัน?”

“ทำไมจะมองไม่เห็น? ฉันไม่ได้ตาบอดนะ”

นรมนรู้สึกว่าท่าทางของเจตต์ตอนนี้น่าขันเล็กน้อย

เจตต์มองไปยังตาที่ค้างเปิดอยู่ของนรมน และโบกไม้โบกมือ ต่อหน้าเธออย่างไม่เชื่อสายตา

“นายทําอะไรเนี่ย?”

นรมนรู้สึกว่าการเคลื่อนไหวของเจตต์ทำให้เธองงมาก เลยอดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกมาตบเจต

เจตต์เห็นเธอบอย่างแม่นยำ จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแสบจมูก อยากร้องไห้ออกมา

เขาวิ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง มันทำให้นรมนสงสัยเล็กน้อย

มีอะไรผิดปกติ?

บริศ เดินออกมาอย่างรวดเร็ว หลังจากได้ยินเสียงของเจตต์ “เกิดอะไรขึ้น? นรมนเป็นอร?”

ใจของบุริศร์หล่นวูบ

เจตต์ร้องไห้พลางหัวเราะ และพูดว่า “นรมนมองเห็น! เธอมอง

เห็นแล้ว!”

“นายพูดอะไร?”

บุริศร์วิ่งไปที่ห้องนอนอย่างรวดเร็ว เขาเห็นว่านรมนอกผ้าห่ม ขึ้นและลุกเดินออกมาจากเตียง พลางยืดเอวของเธออย่าง เกียจคร้าน

“นรมน?”

บุริศร์กลัวว่าทั้งหมดนี้จะเป็นภาพลวงตา เขาเรียกด้วยเสียง

แผ่วเบา

นรมนหันกลับมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเห็นบุริศร์วิ่งเข้ามาสวมกอดเธอ โดยตรง

“คุณทำให้ผมกลัวแทบตาย

ร่างกายของบุริศร์สั่นเทา

นรมนนึกไปถึงก่อนหน้าที่ตัวเองไม่สบาย เธออดไม่ได้ที่จะตบ ไหล่บุริศร์ก่อนยิ้มและพูด “ฉันสบายดีค่ะ”

สบายดีจริงๆ ใช่ไหม?

บริศ คลายกอดนรมน มองไปยังแววตาของเธอ ดวงตาคู่นั้น สะท้อนความกังวลใจ ราวกับดวงตาของเธอไม่มีปัญหาจริงๆ

“คุณเป็นอะไร?”

นรมนไม่รู้ว่าตัวเองเคยตาบอดมาตลอด ดังนั้นจึงสงสัยเกี่ยว กับท่าทางของบริศ

“เปล่า คุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว

บริศร์กอดเธอไว้แน่นในอ้อมแขนของเขา

ความสุขที่หายไปกลับมาแล้ว มันทำให้เขาขอบตาเปียกชื้น

เมื่อเห็นฉากนี้ เจตต์ก็ออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ ก่อนจะไป เรียกรมิดาและโพนี่มา

ทั้งสองคนตกใจอีกครั้ง เมื่อได้ยินว่านรมนมองเห็นได้แล้ว

ไข้รักษาได้โดยไม่ต้องใช้ยา ตาบอดรักษาได้โดยไม่ต้องใช้ ยา เกิดอะไรขึ้น?
แปลก.

ทั้งสองอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันละกัน ก่อนจะเดินเข้าไปใน ห้องนอนอย่างรวดเร็ว และไม่กลัวที่จะรบกวนความใกล้ชิดของบุ ริศ และนรมน พวกเธอรีบลากนรมนออกไปตรวจร่างกาย ทั้งหมดอีกครั้ง

ผลตรวจยังคงเหมือนเดิม

นรมนสุขภาพแข็งแรงมาก!

ไม่มีปัญหา!

มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?

สีหน้าของโพนี่และรมิดาเริ่มเคร่งขรึมขึ้นมา

แม้แต่นโมนที่หมดสติในช่วงที่เป็นไข้ ก็รู้ว่าร่างกายของตัวเอง อาจจะมีปัญหา

“พวกเธอจริงจังขนาดนี้ บอกฉันได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เสียงของนรมนรวบรวมสายตาของทุกคน จากนั้นทุกคนจึง มองไปยังบุริศร์

บุริศรสูดหายใจเข้าลุก รู้ว่าไม่สามารถปิดบังเรื่องนี้จากนรมน ได้ เขาทำเพียงบอกนรมินทุกอย่าง

นรมนฟังอย่างเงียบๆ และหลังจากฟัง มีร่องรอยของอารมณ์ที่ ซับซ้อนพาดผ่านในดวงตาของเธอ

ตุลยา
รนหาที่ตายจริงๆ

เกลียดชังเธอมากขนาดไหน ถึงต้องให้เธอตายเสียให้ได้ ความสัมพันธ์ระหว่างสายเลือดละ

ตุลยาไม่สนใจเลยหรือ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ