บทที่ 1054 ใครอยากไว้หน้าพวกเขา

“พ่อมัน คุณเป็นอะไร

แม่นรมนเห็นงามพลที่ใจแทบสลาย จึงอดไม่ได้กระตุกมุมเสื้อ ของเขาน

งามพลเพื่อเนตรายอมสละทุกอย่าง จุดนี้แม่นรมนรู้ดี แม้ กระทั่งสละชื่อเสียงของเขาตัวเอง และนรมน เพียงเพื่อทดแทน ลูกสาวของตัวเอง แต่ว่าคำพูดของนางพยาบาลเมื่อสักครู่ราวกับ สายฟ้าที่ฟาดตรงเข้าศีรษะของงามพล

ไม่ใช่ลูกแท้ๆ

จะไม่ใช่ลูกแท้ๆได้อย่างไร สมองของงานพลวกวนอยู่แต่ คำถามนี้

“แม่มัน คุณยังจำเรื่องที่เจอใบตรวจผลดีเอ็นเอของเนตราได้

ไหม”

ฉับพลันงามพลพลิกมือมาจับมือของแม่นรมนไว้ แรงจับนั้น ทำให้แม่นรมนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้น

“ใบตรวจผลดีเอ็นเอแผ่นนั้นคุณทำขึ้นมาใช่ไหม”

“อะไรคือผมเป็นคนทำเหรอ ตอนนั้นเนตราบอกว่าคุณเป็นน

ไปตรวจ”

เมื่อคำพูดของงามพลเปล่งออกมา แม่นรมนก็ตะลึงนิ่งขึ้น
“ผมไม่เคยทํา ผมจะมีความสามารถนั้นได้อย่างไร”

จนวินาทีนี้พ่อแม่นรมนถึงรู้สึกตัวว่าถูกเนตราหลอกตั้งแต่แรก “ไอ้หลอกลวง !

ไอ้เลว!

ฉันจะฆ่ามัน !

”

งามพลตะโกนเบาๆ พร้อมมุ่งเดินไปห้องผ่าตัด กลับถูกผู้คุมขัง รั้งตัวไว้

“สงบหน่อย! ตอนนี้คุณไม่รู้ว่าเหรอว่าอยู่ในสถานะใด คิดจะ ทําอะไร”

คำพูดนี้ราวกับน้ำเย็นหนึ่งกะละมังที่ราดลงบนตัวของงามพล ตอนนี้เขาคือนักโทษ!

เพื่อเนตราแล้ว เขาทุ่มเททำทุกอย่าง แม้แต่จะทำผิดต่อนรมน ก็ตาม หรือแม้แต่เป็นการทำลายชื่อเสียงของตัวเองก็ยอม ตอนนี้ แก่แล้วก็ยังยอมเข้าเรือนจำแทนเนตรา แต่ตอนนี้กลับมาบอกว่า เนตราไม่ใช่ลูกแท้ๆของเขา อย่างไรงามพลก็ไม่สามารถที่จะรับ ผลลัพธ์นี้ได้

“ผมจะไปหาเธอถามให้รู้เรื่อง! หรือว่าพวกเราทำการตรวจ ดีเอ็นเออีกครั้ง”

งามพลไม่สนสถานะนักโทษของตัวเองอีกต่อไป คิดแค่อยาก

จะได้คำตอบที่ถูกต้อง

ตำรวจจะทำตามใจเขาไม่ได้ จึงจับเขาคุมตัวไว้บนเก้าอี้

“สงบหน่อย!

ถ้าคุณยังทำเช่นนี้อีก ผมจะพาคุณกลับ
แม่นรมนรีบขอร้อง

“คุณตำรวจ คุณเบามือหน่อย เขาใกล้จะหกสิบแล้ว ทนความ ทรมานแบบนี้ไม่ไหว

เธออ้อนวอนร้องไห้คร่ำครวญ ทันใดนั้นสายตาเหลือบไปเห็น นรมน จึงกระโจนเข้ามาหา

บุริศร์จึงกันตัวนรมนไว้ด้านหลัง

“คุณจะทําอะไร”

น้ำเสียงของเขาที่เย็นชา ไม่โกรธแต่ทรงพลัง

แม่นรมนตอนนี้รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก

เธอทำไมถึงผลักใสไล่ส่งลูกสาวที่เลี้ยงมากว่ายี่สิบปีเพื่อคนที่

ไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของตัวเอง

แม่นรมนคุกเข่าลงดังตบให้กับนรมน

นรมน แม่ขอร้องหนูล่ะ ข้อร้องให้สงเคราะห์คำขอของพ่อของ หนูด้วยเถอะ พวกเราไม่ขออะไรอย่างอื่น ขอแค่ทำการตรวจ ดีเอ็นเอเท่านั้น ทำที่นี่เลย แม่รู้ว่าที่นี่เป็นโรงพยาบาลทหาร เป็น โรงพยาบาลที่มีอำนาจ อีกทั้งผู้อำนวยการของโรงพยาบาลนี้ มี ความสำพันธ์ที่ดีกับพวกเธอสองสามีภรรยา ขอเพียงแค่พวกเธอ เอ่ยปาก พวกเขาจะต้องตรวจตรงไปตรงมาอย่างแน่นอน”

นโมนน้ำตาซึม

ฉากนี้ช่างเป็นอะไรที่น่าขำมาก
ก่อนหน้านี้ไม่นานสองสามีภรรยาคู่นี้ยังต้องการให้เธอตาย โดยที่ไม่สนใจดู ดูดี ตอนนี้ตอนจบกลับกลายมาเป็นเช่นนี้ นรมนไม่ได้พูดอะไร ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรจริงๆ ความสัมพันธ์ทางสายเลือดสำคัญขนาดนั้นหรือ

เธอค่อนข้างไม่เข้าใจ

บริศ พูดด้วยความเย็นชา ตรงไปตรงมา?” คำนี้พวกคุณมี สิทธิ์พูดด้วยเหรอ พวกคุณไม่กลัวผู้อำนวยการโรงพยาบาลเห็น แก่ความสัมพันธ์ที่ดีของพวกเราแล้วทำการเปลี่ยนผลของการ ตรวจเหรอ ใช่ไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ตัวเองจะไม่รู้สักนิดเลยเห รอ หรือถ้าไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของตัวเอง พวกคุณก็จะไม่ช่วยเนต ราอย่างนั้นใช่ไหม พวกคุณเลี้ยงดูนรมนมายี่สิบกว่าปี สุดท้ายก็ ถูกผลักไสออกนอกบ้านเพียงเพราะใบผลตรวจดีเอ็นเอ ใบเดียว ตอนนี้กลับมานึกขึ้นได้ว่ายังมีลูกสาวคนนี้ ผมนั้นรู้สึกสมเพช พวกคุณจริงๆ หรือว่าความสัมพันธ์ทางครอบครัวในสายตาพวก คุณ เมื่อมีประโยชน์ถึงจะเป็นลูกสาว พอหมดประโยชน์คือศัตรู อย่างนั้นเหรอ”

แม่นรมนถูกคำพูดของบุริศรเสียดสีแดกดันจนหน้าแดงก่ำ

“อย่าไปขอร้องเธอ”

งามพลกลับสู่ภาวะที่สงบ ค่อยๆเอ่ยปากพูดขึ้น

เขามองนรมนด้วยสายตาที่เย็นชา

“พวกเราเลี้ยงเธอมายี่สิบปีกว่า เธอทำอะไรเพื่อพวกเราบ้างต่อให้ไม่ใช่เพื่อเนตรา หลังจากที่เธอได้เป็นคุณนายบุริศร์แล้ว เธอเคยให้อะไรพวกเราสองคนบ้าง อย่าโทษที่พวกเราตามหา ลูกสาวแท้ๆ ลูกของคนอื่นอย่างไรก็ใช้ไม่ได้ ตอนนี้เธอสนิทกับ ตระกูลทวีทรัพย์ธาตาไม่ใช่เหรอ พ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงอย่างพวกเรา จะเทียบอะไรได้ ผมยังจำไม่ลืมว่าที่ต้องโทษอยู่ในเรือนจำนี้ใคร เป็นผู้มอบให้”

“คุณนี่ช่างตลกจริงๆ หรือว่าการที่คุณดุด่าตบตีจะฆ่าเธอนั้น เธอยังต้องกล่าวขอบคุณระลึกบุญคุณพวกคุณอย่างนั้นเหรอ นร มันทำไมถึงส่งคุณเข้าไป ไม่รู้ตัวเองเลยเหรอ หึ ตอนนี้มาบอกว่า นโมนไม่ดี หลังจากแต่งงานแล้วนรมนก็ไม่เคยให้อะไรพวกคุณ ตอนที่นรมนแต่งงานนั้นพวกคุณเคยให้อะไรกับนรมนบ้าง แม้แต่ เงินค่าชุดแต่งงานสักบาทก็ไม่มี ใช่ การที่นรมนชอบผมนั้นเป็น เรื่องของเธอ แต่ว่านรมน ในตอนนั้นยังเป็นลูกสาวของพวกคุณ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอนั้นไม่ใช่ลูกแท้ๆของพวกคุณ พวกคุณเองก็ คงไม่รู้เช่นกัน อย่างนั้นตอนที่นรมนแต่งงานพวกคุณได้ให้อะไร กับเธอ ตอนนั้นคุณธรรมบารมีตระกูลธนาศักดิ์ธนสูงส่ง แต่ว่านร มนนอกจากพักแต่ตัวมาบ้านตระกูลโตเล็กแล้ว ก็ไม่ได้พกเงิน ตระกูลธนาศักดิ์ธนของพวกคุณมาแม้แต่บาทเดียว คุณมีหน้ามา ขอให้นรมน ให้ของแก่พวกคุณอีกเหรอ!

บริศ เกิดอาการโมโห คำพูดที่เปล่งออกมาจึงไม่ค่อยมีความ เกรงใจ

นรมนฟังคำพูดทั้งหมดของงามพลอยู่หลังบุริศร์ แม้แต่แรง โกรธก็ไม่มีแล้ว
เธอรู้สึกว่าความคิดของคนคนหนึ่งถ้าเกิดความเอนเอียงแล้ว ไม่ว่าคุณจะมีเหตุผลมากเพียงใด เขาก็ไม่มีทางที่จะรับฟังความ เห็นต่างๆแล้ว

ตั้งแต่ที่เธอแต่งงานกับบริศร์ พ่อแม่ก็เริ่มไม่พอใจในตัวเอง แล้ว แต่ว่าในตอนนั้นตัวเองยังเป็นลูกของพวกเขา พวกเขาไม่รู้ ว่านรมนนั้นไม่ใช่ลูกแท้ๆ ดังนั้นจึงได้แต่อดทนอดกลั้นเอาไว้ แต่ ว่าในใจนั้นกลับมีคำดุด่าอยู่ไม่น้อย

ตอนที่เพิ่งแต่งเข้าบ้านตระกูลโตเล็กนั้น นรมนมีแต่ตัว เพราะ ด้วยความเต็มใจของตัวเอง ต่อให้บริศร์นั้นจะไม่สนใจตัวเอง ก็ตาม เธอก็จะทำให้ดีที่สุด แม้นต้องปรนนิบัติคนแก่เด็กเล็กแดง ของตระกูลโตเล็กก็ตาม ตอนนั้นพ่อแม่นรมนเคยถามสักค่าบ้าง ไหม

บริศ พูดไม่มีผิด ตอนนั้นตระกูลธนาศักดิ์ธนคุณธรรมบารมี สูงส่ง ฐานะทางบ้านก็ถือว่าร่ำรวย แต่กลับไม่เคยออกค่าชุด แต่งงานให้กับเธอเลยสักบาท

นรมนไม่ได้ทําหนิ ไม่ได้กล่าวโทษ แต่ว่าพ่อแม่นรมนกลับมา คิดแบบนี้

เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะอย่างดูแคลน

คนเรานะหากใครเห็นคุณไม่เข้าตาเมื่อไร แม้แต่การยิ้มให้ ของคุณพวกเขายังคิดว่าเป็นการเสแสร้ง ดังนั้นพูดมากไปก็ไม่มี ประโยชน์

นรมนรู้สึกว่าสองคนนี้ค่อนข้างขวางหูขวางตา
เธอจึงพูดเบาๆ เนตราตอนนี้ต้องการเปลี่ยนถ่ายไตอย่างเร่ง ด่วน พวกคุณต้องการทำการตรวจชนิดเนื้อเยื่อไหม หากเนื้อเยื่อ เข้ากันได้ก็จะ…….

“เธอยังไม่รู้เลยว่าเป็นลูกสาวของใคร ทำไมพวกเราต้อง บริจาคไตให้กับเธอ พวกเราไม่ทำ! โกหกพวกเราตั้งนาน เธอ ตายไปได้ก็ดี! นี่เป็นการลงโทษจากสวรรค์

งามพลตะวาดออกมาเบาๆ

แม้ว่าแม่นรมนจะไม่พูดอะไร แต่มองจากแววตาของเธอก็บ่ง บอกว่าไม่อยากไปทําการตรวจ

นรมนจึงหัวเราะขึ้นทันใด

นี่เป็นสัญชาตญาณของมนุษย์

หรือว่าเป็นสัญชาตญาณของพ่อแม่นรมน

“พวกคุณทำให้ฉันหูตาสว่างขึ้นจริงๆ นรมนทิ้งประโยคนี้แล้วก็ไม่สนใจสองสามีภรรยาคู่นี้อีก นางพยาบาลวิ่งออกมาอีกครั้ง

“นี่พวกคุณเป็นอะไรกัน คนที่นอนอยู่ด้านในนั้นยังใช้ลูกสาว พวกคุณอยู่หรือเปล่า รีบหาเลือด ”

“เธอจะเป็นตายร้ายดีพวกเราไม่สนใจ

งามพลยืนกรานจุดยืนของตัวเอง
นางพยาบาลจึงโมโหโทสะขึ้น

“พวกคุณเป็นพ่อแม่ประสาอะไร ทำไมถึงพูดแบบนี้ ต่อให้เป็น ลูกเลี้ยง หลายปีมานี้ก็น่าจะผูกพันกันบ้างหรือเปล่า ทำไมเห็นคน ตายต่อหน้าแล้วยังไม่ช่วย

“เธอหลอกลวงความรู้สึกของพวกเรา จะให้พวกเราสละทุก อย่างเพื่อช่วยเธออย่างนั้นเหรอ ทำไม ดาวมรณะดวงนี้ทำให้ตระ กูลธนาศักดิ์ธนชื่อเสียงใน ยากจนข้นแค้นจนไม่เหลืออะไรแล้ว นี่ยังอยากจะได้ไตของพวกเราสองคนอีกเหรอ ใครจะอยากไว้ หน้าเธอ”

เสียงที่ไม่เบาของงามพล ได้ลอดผ่านช่องประตูเข้าไป เนตราที่อยู่ในสภาวะกึ่งมีสติ ตอนนี้ได้ยินงามพลพูดแบบนี้ ทันใดนั้นก็โกรธจนเกือบจะหายใจไม่ออก

เครื่องช่วยหายใจของเธอดังขึ้นอย่างรวดเร็ว

“คนไข้อารมณ์ไม่ดี รีบทำการช่วยเหลือด่วน”

คำพูดของคุณหมอลอดดังออกมา นางพยาบาลจึงรีบวิ่งเข้าไป งามพลสองสามีภรรยาไม่มีความเป็นห่วงเลยสักนิด แต่กลับ กัดฟันด้วยความเคียดแค้น

ถ้าหากว่าไม่เห็นกับตา นรมนแทบไม่อยากจะเชื่อว่าสองสาม วันก่อนสองสามีภรรยาคู่นี้ที่เพื่อเนตราแล้วไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

เนตราที่อยู่ด้านในจับมือของคุณหมอไว้แน่น พูดน้ำเสียงกระ ท่อนกระแท่น “เรียกกล้าณรงค์ ฉันมีเบอร์โทรของเขา”
คุณหมอกับนางพยาบาลจดเบอร์โทรศัพท์นั้นไว้ นางพยาบาลผลักประตูแล้วเดินออกมา

ใครคือกล้าณรงค์คนไข้ต้องการความช่วยเหลือจากเขา เป็นเบอร์โทรศัพท์”

แต่งามพลสองสามีภรรยาต่างก็ไม่อยากจะรับธุระ

นรมนจึงผลักบุริศร์

บุริศร์รับเบอร์โทรศัพท์มา แล้วโทรหาเบอร์โทรศัพท์ของกล้า ณรงค์ต่อหน้าทุกคน อีกทั้งยังได้เปิดลำโพง

“ใครครับ”

เสียงกล้าณรงค์ดังลอยขึ้นที่แฝงด้วยอารมณ์ขี้เกียจเล็กน้อย เหมือนกับว่าเพิ่งตื่นอย่างไรอย่างนั้น

บุริศร์พูดเบาๆ ผมเราโทรมาจากโรงพยาบาลทหารเมืองชล เนตราไตวายฉับพลัน ต้องการผ่าตัดเปลี่ยนไตอย่างเร่งด่วน เธอ ให้พวกเราติดต่อคุณ

ทางฝั่งกล้าณรงค์มีเสียงเย้ายวนของหญิงสาวดังขึ้น

“พี่กล้าณรงค์ขา นังสารเลวนั้นยังไม่ตายอีกเหรอคะ หรือเธอ ไม่รู้ว่าที่เธอไตวายฉับพลันนั้นเป็นฝีมือของคุณผู้หญิงคนนี้ก็ช่าง โง่จริงๆ อยู่กับคุณมาตั้งหลายปี อาหารที่ทานเข้าไปในแต่ละวัน ใส่อะไรเข้าไปบ้างก็ไม่เคยรู้

คำพูดนี้ได้ลอยได้ไปในหูของเนตราทันใด
ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้นทันที

“ไม่ ไม่จริง”

เธอพยายามดิ้นรนที่จะลุกขึ้น แต่กลับได้ยินเสียงพูดเย็นชา ของกล้าณรงค์ ผู้หญิงโง่คนนั้นตอนนี้ไม่มีประโยชน์แล้ว ทำไม ผมต้องเสียเงินเพื่อรักษาเธอด้วย อีกอย่างมีพ่อแม่บังเกิดเกล้า แล้วไม่ใช่เหรอ โน่นไปหาคุณท่านคุณนายตระกูลธนาศักดิ์ธน โน่น แต่ว่าพวกเขาคงไม่สามารถช่วยเธอได้หรอก เพราะว่าพวก เขาก็ไม่ใช่พ่อแม้ที่แท้จริงๆ โอเค ไม่มีอะไรแล้วก็อย่ามารบกวน ความสุขของผมอีก ต่อไปผู้หญิงคนนั้นจะเป็นตายร้ายดีก็ไม่เกี่ยว อะไรกับผมแม้แต่น้อย ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าเธอยังมีประโยชน์ อยู่เล็กน้อย ผมจะให้เธออยู่ข้างกายผมในฐานะแฟนเป็นเวลา หลายปีเหรอ เป็นแค่ลูกสาวของโจรก็อยากจะเป็นแฟนของกล้า ณรงค์อย่างผมเหรอ ถุย

เมื่อพูดจบ กล้าณรงค์ก็วางโทรศัพท์ลงทันที

ความจริงได้ปรากฏอย่างชัดเจนแล้ว คุณท่านคุณนายตระกูล ธนาศักดิ์ธนโกรธจนแทบอยากจะฉีกกล้าณรงค์ออกเป็นชิ้นๆ แต่ ทว่าไร้ความสามารถ

เนตราได้ยินคำพูดเหล่านี้แล้ว รับกับความแตกดันนี้ไม่ได้ จึง เป็นลมหมดสติไป

“เร็ว! รีบช่วยเหลือด่วน!

มีเสียงชุลมุนวุ่นวายดังลอยมาจากด้านใน
นรมนเห็นภาพนี้แล้วจู่ๆ ก็รู้สึกว่าภาพนี้เหมือนกับเป็นกับภาพ ฉากตลก ตอนนี้ภาพฉากตลกได้จบลงไปแล้ว แต่เธอกลับไม่มี ความสนุกหรือความโล่งใจแต่อย่างใดเลย กลับรู้สึกจี๊ดที่หัวใจที่ ไม่สามารถอธิบายได้ว่ารู้สึกอย่างไร

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ