บทที่ 177 Fallen heavenสถานที่สูบเงิน

แค่คิดว่านรมนกับกานต์ไม่ได้อยู่ในเมืองชลธี บุริศร์ก็ รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่ง

โลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่ ในกรณีที่ออกไปจากขอบเขต เมืองชลธี เขาจะไปตามหาร่องรอยของพวกเขาได้ที่ ไหน?

ถ้านรมนเป็นเหมือนกับที่รเมศพูดจริงๆ ถูกจับไปขายยัง ภูเขาที่ห่างไกล…

บุริศร์ไม่กล้าคิด

พฤกษ์ประหลาดใจเล็กน้อย ทำตัวไม่ถูก

“ประธานบุริศร์ ท่านหมายความว่าอย่างไรครับ? ท่าน กำลังจะบอกว่าคุณนายกับคุณชายกานต์ถูกพวกค้ามนุษย์ จับไปขายนอกเมืองชลธี? ”

“ฉันสั่งให้นายไปตรวจ! ”

บุริศร์คำราม และไอออกมาอย่างรุนแรง

พฤกษ์รีบตกปากรับคำ จากนั้นวางสายไป

บุริศร์ไอจนปอดแทบจะหลุดออกมา

เขาระงับการไออย่างยากเย็น ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถ สงบจิตใจลงได้

เป็นไปไม่ได้!
นรมนไม่มีทางถูกจับไปขาย

แต่ตอนนี้เธอไปอยู่ที่ไหน?

กานต์ไปอยู่ที่ไหน?

บุริศร์ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุแม้แต่น้อย

เขาออกมาข้างนอก พบกับนางพยาบาลคนหนึ่ง

นางพยาบาลชอบบุริศร์มาก เพียงแต่เธอมองออกว่า ผู้ชายคนนี้มีปัญหามากมายในใจ ในขณะนี้เห็นเขานั่งอยู่ที่ ขั้นบันไดคนเดียว เธอเดินเข้าไปหาและกล่าวว่า: “คุณบุรี ศร์คะ คุณกำลังเป็นห่วงอาการป่วยของคุณกมลใช่ไหม?

อันที่จริงบุริศร์ต้องการอยู่คนเดียวสักพัก แต่ได้ยินนาง พยาบาลพูดถึงอาการป่วยของกมล จึงถือโอกาสถามสัก หน่อย

“หลายปีที่ผ่านมา กมลเป็นอย่างไรบ้าง? ”

“คือว่า คุณกมลเป็นเด็กที่น่าสงสาร เพียงแต่เป็นเด็กที่ เข้มแข็งที่สุดเท่าที่ฉันเคยพบมา ฉันอยู่กับเธอสามปี ทุก ครั้งที่ต้องช่วยชีวิตอย่างเร่งด่วน พวกเราต่างคิดว่าคงช่วย ไว้ไม่ได้แล้ว แต่คุณกมลพลิกเหตุการณ์ร้ายให้กลายเป็น ปลอดภัยได้ ฉันถามว่าเธอมีสิ่งปาฏิหาริย์อะไร? เธอตอบ ว่าเธอไม่ต้องการให้หม่ามี้กับพี่ชายผิดหวัง หลายปีที่ผ่าน มา ร่างกายของเธอมีบาดแผลไม่น้อย เด็กทั่วไปคงร้องไห้ ไปแล้ว แต่เธอสงบนิ่งมาก นิ่งจนทำให้คนรู้สึกสงสาร คุณ นรมนร้องไห้หนักที่สุดคือตอนที่เห็นคุณกมลออกมาจาก ห้องผ่าตัดอย่างปลอดภัย การเป็นแม่คนเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มากเลย!

นางพยาบาลพูดไปเรื่อย แต่บุริศร์กลับฟังอย่างตั้งใจ มากจนกระทั่งสมองสามารถร่างภาพเหตุการณ์ในตอนนั้น

ออกมา

นี่คือลูกสาวของเขา!

เข้มแข็งแบบนี้ รู้จักคิดแบบนี้ ทำให้คนรักและสงสาร

แบบนี้

“ถ้าการตรวจสอบความเข้ากันสำเร็จ อัตราความสำเร็จ ของการผ่าตัดสูงไหม? ”

บุริศร์มองนางพยาบาลและเอ่ยถามขึ้น

เขารู้ว่า คำถามแบบนี้ควรถามคุณหมอ แต่ตอนนี้คุณ หมอไม่ได้ให้คำตอบที่น่าพอใจแก่เขา วันนี้ได้พบนาง พยาบาลที่รู้เรื่องราวของกมลอย่างชัดเจน บุริศร์จึงเอ่ย ถาม

“ฉันได้ยินคุณหมอบอกว่าอัตราความสำเร็จอยู่ที่ 60%

ค่ะ”

“แค่ 60% เองหรือ? ”

บุริศร์รู้สึกกังวลเล็กน้อย

เขารู้ว่าบนโลกใบนี้ไม่มีการผ่าตัดใดที่ 100% แต่ 60% เขายังรู้สึกว่าควบคุมไม่ค่อยได้

นางพยาบาลตอบด้วยรอยยิ้ม: “60% ก็สูงมากแล้วค่ะ หลายปีที่ผ่านมาคุณรเมศกับคุณนรมนตามหาคนที่มีความเข้ากันเพื่อคุณกมล มีความเป็นไปได้ 10% ที่จะลองดู เพียงแต่กรุ๊ปเลือดของคุณกมลหายากเกินไป รวมถึงการ จับคู่ไม่ประสบความสำเร็จ อาจทำให้เกิดภาวะเม็ดเลือด แดงแตกได้ ดังนั้นพวกเราจึงไม่กล้าทำการทดลอง คุณ หมอพูดว่าคนที่เป็นญาติถึงจะมีโอกาส โดยเฉพาะญาติ สนิทในกรุ๊ปเลือดเดียวกัน ฉันคิดว่านี่คือเหตุผลที่คุณนร มนกลับไปหาคุณที่ประเทศจีน”

บุริศร์ไม่พูดอะไร ในใจกลับยิ่งคิดถึงนรมน

เธอมันเป็นผู้หญิงโง่ ทำไมถึงไม่บอกเขาตั้งแต่แรก?

เพียงแค่เธอบอก ตอนนั้นไม่ว่าจะมีเรื่องราวมากมายแค่ ไหน ไม่ว่าเขาจะผิดหวังกับเธออย่างไร ก็จะมาเพื่อช่วย เหลือกมลก่อน

นึกถึงท่าทางลังเลหลายครั้งของนรมน บุริศร์อยากจะ คว้าเธอมาตรงหน้าและกระหน่ำตีเสียจริง

แต่ตอนนี้เธอไปอยู่ที่ไหน?

บุริศร์ลุกขึ้นเตรียมตัวกลับห้อง เกรงว่าคุยต่อไป เขาจะ

ยิ่งคิดถึงนรมน

“คุณบุริศร์ คุณจะกลับแล้วหรือคะ? ”

“ใช่ ผมต้องพักผ่อนเป็นเพื่อนลูกสาว”

บุริศร์พยักหน้าให้นางพยาบาล จากนั้นจึงลุกขึ้นเดินไป นางพยาบาลรวบรวมความกล้ากล่าวออกมาว่า”คุณบุรี ศร์ ตอนนี้คุณกมลหลับไปแล้ว น่าจะหลับถึงพรุ่งนี้เช้าทำไมไม่ให้ฉันเลี้ยงคุณสักแก้ว? ได้ยินมาว่าไวน์ที่Fallen

heavenไม่เลว”

บุริศร์ปฏิเสธทันที

“ไม่ได้หรอก ผมต้องการอยู่กับลูกสาวเป็นหลัก โดย เฉพาะอย่างยิ่งถ้าผลการจับคู่สำเร็จ ช่วงนี้ผมต้องงดดื่ม”

“แต่ฉันได้ยินมาว่าที่Fallen heavenมีข้อมูลจากใน ประเทศมากมาย แถมยังเรื่องซุบซิบมากมาย เป็นแหล่ง รวมของตลาดมืด คุณบุริศร์ไม่อยากไปดูหน่อยหรือคะ? ”

เดิมทีบุริศร์เตรียมจะกลับห้อง เมื่อได้ยินนางพยาบาลพูด แบบนี้ ก็หยุดเดินทันที

“คุณพูดว่าข่าวซุบชิบอะไรนะ? ”

“Fallen heavenเป็นสถานที่ที่แปลกประหลาดมาก ได้ยินว่ามีคนมากมายลักลอบมาจากในประเทศ เพื่อใช้ ชีวิตที่นี่ ถึงแม้อเมริกาจะตรวจคนที่ลักลอบเข้ามาตลอด แต่Fallen heavenก็สามารถซ่อนคนเหล่านี้เอาไว้ ทำให้คน ของรัฐบาลหาไม่เจอ ที่นั่นมีข่าวจากในประเทศเยอะ วงการบันเทิง คนยากคนจน คุณสามารถฟังได้”

คำพูดของนางพยาบาลดึงดูดความสนใจของบุริศร์ ถ้าทุกอย่างที่เธอพูดคือความจริง ควรจะลองไปดูสักครั้ง ไหม?

นางพยาบาลเห็นสีหน้าของบุริศร์ผ่อนคลายเล็กน้อย จึง รีบก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า: “โธ่เอ่ย คุณบุริศร์ คุณ วางใจเถอะค่ะ ความปลอดภัยที่นี่ไม่มีปัญหา พวกเราไปแล้วก็กลับ รับรองว่าไม่เกินเที่ยงคืนดีไหมคะ? ”

บุริศร์กำลังชั่งใจเล็กน้อย แต่เขาเองก็อยากรู้ว่าจะหา ข้อมูลอะไรได้จากที่นั่นบ้าง จึงพยักหน้ากล่าวว่า: “ผมจะ ไปสั่งให้ยามมาเฝ้าลูกชายและลูกสาวของผม”

“ค่ะ! ”

นางพยาบาลเห็นบุริศร์ตกลง เธอดีใจสุดๆ รีบหันตัวกลับ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอ

บุริศร์ให้คนของตระกูลโตเล็กในอเมริกาย้ายมาดูแล ความปลอดภัยของกิจจาและกมล ถึงจะออกไปจากโรง พยาบาลกับเธอ และตรงไปที่Fallen heaven

จอร์จเห็นนางพยาบาลพาผู้ชายที่ดูโดดเด่นมา ก็รีบเข้า

มาทักทาย

“อลิซ เธอเปลี่ยนแฟนอีกแล้วหรือ? ครั้งนี้ดูไม่เลวเลยนะ คิดไม่ถึงว่าเธอจะชอบผู้ชายเอเชีย! ”

นางพยาบาลอลิซกล่าวอย่างเขินอายเล็กน้อย : “นาย อย่าพูดจาไร้สาระ นี่คือคุณบุริศร์ พวกเรามาเยี่ยมเยือน”

“โอ้ ได้ๆๆ เป็นคุณผู้ชาย คุณบุริศร์เชิญด้านในครับ”

จอร์จมองสีหน้าคนเก่ง เห็นบุริศร์มีความแตกต่าง จึงรีบ เชิญเข้าไปด้านใน

เมื่อบุริศร์เข้าไปในFallen heavenก็รู้สึกไม่ค่อยเหมาะ

สม

ที่นี่เป็นคลับซะที่ไหน เห็นได้ชัดว่าเป็นสถานที่สูบเงิน
ทุกคนต่างสูบกัญชา และมีคนทำเรื่องไร้ยางอายอย่างไม่ สนใจอะไร

บุริศร์รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

เขาอาจจะถูกอลิซหลอก

“ผมนึกขึ้นได้ว่ายังมีธุระ ขอตัวกลับก่อนนะ”

บุริศร์หันตัวเดินไป แต่กลับถูกอลิซขวางเอาไว้

“คุณบุริศร์ คุณอย่ามองแค่ห้องโถงสิคะ คุณอยากรู้ ข้อมูลอะไร คุณตามฉันมาก็พอ ด้านในมีศาลาTasteSpirit เรื่องที่น่าสนใจมากมายอยู่ที่นั่น”

อลิซจะปล่อยบุริศร์กลับไปได้อย่างไร?

เธอพาเขามาที่นี่อย่างสง่าผ่าเผย ตอนนี้คนที่เลี้ยงดูไป แล้ว เธอจะทำอย่างไร?

บุริศร์เห็นอลิซพูดอย่างจริงใจ จึงอดทนต่อความไม่ เหมาะสม ตามเธอเข้าไปด้านใน เข้ามาข้างในศาลาTasteSpirit ทัศนียภาพต่างกับด้าน

นอกอย่างที่คิดเอาไว้ มีคนสองสามคนนั่งอยู่ที่บาร์ กำลัง พูดคุยเสียงเบา บางคนกำลังเล่าเรื่องตลก และยังมีการพูด คุยเรื่องซุบซิบในประเทศจีนด้วย

“เฮ้ รู้ไหมว่า? ตระกูลโตเล็กที่มีชื่อเสียงในประเทศ ว่า กันว่าลูกชายของหางเสือตระกูลโตเล็กหายตัวไป ตอนนี้ เมืองชลธีวุ่นวายไปหมด ว่ากันว่าแม้แต่ตระกูลทวีทรัพย์ ธาดากับตระกูลรัตติกรวรกุลก็ต้องออกโรง”
บุริศร์ไม่ได้ยินอะไรที่มีประโยชน์ ในขณะที่กำลังคิดจะ เดินออกไป ก็ได้ยินข้อมูลนี้

เขาหยุดก้าวเดินทันที

อลิซมองเห็นเขามีท่าทางสนใจ จึงรีบกล่าวว่า: “คุณบุริ ศร์ พวกเรามาดื่มกันสักแล้วไม่ดีกว่าหรือคะ? ได้ยินมาว่า ชาโต้ ลาฟิตปี 82 ของที่นี่ไม่ธรรมดา”

“ผมเลี้ยงคุณเอง คุณดื่มคนเดียวก็พอ แต่ต่อจากนี้

หุบปากซะ ผมสามารถจ่ายทุกอย่างที่คุณดื่มในคืนนี้ได้ ขอ

แค่เพียงคุณเงียบสักหน่อย”

คำพูดของบุริศร์ทำให้อลิซพึงพอใจมาก

ผู้ชายคนนี้ดูดีมาก แถมยังมีเงิน

“คุณบุริศร์ คุณวางใจได้ค่ะ นับตั้งตานี้ไปฉันจะเป็นคน

ใบ้”

อลิซรีบทำท่ารูดซิบปาก

บุริศร์ขี้เกียจจะสนใจเธอ เขาเดินมานั่งลงข้างคนเหล่านี้ สั่งน้ำหนึ่งแก้ว ตั้งใจฟังต่อไป

ผู้คนรอบๆเห็นได้ชัดว่ามีความสนใจมาก

“ตระกูลทวีทรัพย์ธาดา? นายพูดว่าตระกูลทวีทรัพย์ ธาดา ? ใช่ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาที่มีชื่อเสียงในประเทศ หรือเปล่า? ”

“ใช่ๆๆ ตระกูลทวีทรัพย์ธาดานั่นแหละ! นายบอกว่า ตระกูลโตเล็กกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดาไม่ได้ไปมาหาสู่กันเหตุใดการที่คุณชายหายตัวไป จึงทำให้สองตระกูล ไม่สิ สามตระกูลร่วมมือกัน? ”

“ใครจะไปรู้เรื่องภายในของตระกูลคนร่ำรวย เพียงแต่ ฉันได้ยินมาว่าคุณชายตระกูลโตเล็กโชคร้ายมาก”

“นายรู้ได้อย่างไร? ”

“ฉันมีคนบ้านเดียวกันเพิ่งจะลักลอบมาจากเมืองชลธี ว่า กันว่าเขาอยู่ในคืนที่คุณชายตระกูลโตเล็กหายตัวไป มอง เห็นว่ามีใครบางคนโยนบางสิ่งที่คล้ายกับศพของเด็กลงใน มหาสมุทร คนบ้านเดียวกับฉันลักลอบมาเพราะเหตุนี้ ไม่ อยากนั้นคงไม่รู้ว่าจะตายอย่างไร นายคิดดูสิ คนที่ทำแบบ นั้นกับตระกูลโตเล็ก นั่นไม่ใช่พวกอาชญากรหรือ? ”

หัวใจของบุริศร์เต้นแรงขึ้น

เขาคว้าคอเสื้อของผู้ชายคนดังกล่าวและถามว่า: “เมื่อกี้ นายพูดว่าอะไร? คนบ้านเดียวกันของนายคือใคร? ตอนนี้ เขาอยู่ไหน? ”

ผู้ชายคนดังกล่าวถูกบุริศร์จู่โจมอย่างฉับพลันจนตกใจ

“นายเป็นใคร ปล่อยฉันนะ! ”

“ตอบคำถามของฉันมาซะดีๆ ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ เกรงใจนาย!

บุริศร์ออกมาจากเมืองชลธี ยังคงไม่ลดทอนจิตวิญญาณ สังหารของเขา เขาหยิบกริชที่พกติดตัวออกมา จอไปที่คอ

ของผู้ชายคนนั้นทันที
ทันทีที่มองเห็นการเคลื่อนไหวนี้ ผู้ชายคนดังกล่าวกลัว มากจนฉีรดกางเกง ส่วนผู้คนรอบข้างยิ่งแตกกระจายไป ทั่วทิศทาง

“คุณผู้ชาย ผมแค่เพียงได้ยินคนบ้านเดียวกันพูดสุ่มสี่สุ่ม ห้า คุณอยากรู้อะไร? ผมจะพาคุณไปหาเขาก็ได้ คุณ ใจเย็นก่อนนะ! “ผู้ชายคนดังกล่าวหวาดกลัวจริงๆ

บุริศร์ไม่หยุดแม้แต่วินาทีเดียว

“รีบไปสิ! ”

ทั้งสองคนเดินออกมาข้างนอกอย่างรวดเร็ว บังเอิญเจ อกับรเมศที่กลับมาใหม่

บุริศร์กับรเมศชะงักงัน

“ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ ? ”

รเมศใจเต้นแรงมาก

บุริศร์คงไม่ได้ไปรู้อะไรมา รู้ว่านรมนอยู่ที่นี่แล้วหรือ? บุริศร์กลับไม่ได้สังเกตสีหน้าของรเมศ เขาถามกลับไป อย่างเย็นชา “นายมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

“น่าขำ คนที่ผิดหวังอย่างฉันจะมาเมาที่นี่ไม่ได้หรือไง? ”

“ได้สิ ! ดังนั้นนายอย่ามาขวางทางฉัน! ตอนนี้ในสมองของบุริศร์คิดแต่จะตามหาผู้ชายที่

ลักลอบเข้ามา เพื่อถามเรื่องของกานต์ ดังนั้นสำหรับความ

เสียอกเสียใจในความผิดพลาดของรเมศ เขาก็ขี้เกียจไป

ถาม
ที่นี่คือประเทศอเมริกา รเมศที่รู้สึกสิ้นหวังจริงๆ จะมาดื่ม ที่นี่ก็ดูไม่มีอะไรผิดปกติ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ