บทที่ 176 คิดไม่ถึงว่านายจะกล้าทำเธอหายไป

จอร์จมองรเมศคิดไม่ถึงว่าคนที่ตนเองลากมาจะเป็นคน

ใหญ่คนโตเช่นนี้

“ประธานรเมศเชิญทางนี้ครับ! ”

รเมศไม่อยากออกไปจากตรงนี้เลย มากเสียจนอยาก พานรมนออกไปด้วยกัน แต่เขาไม่สามารถ!

ไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้เขาเพียงคนเดียวไม่สามารถพานร มนไปได้ ถึงแม้จะทำได้ บางครั้งยังต้องจัดการอย่างเงียบๆ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้บุริศร์ยังอยู่ในอเมริกา

ถึงแม้จะรู้ว่าบุริศร์ไม่มีความคิดที่จะมาประมูลที่นี่ แต่เขา

ยังต้องเตรียมป้องกัน

รเมศเหลือบมองนรมนเห็นครั้งสุดท้าย จึงหันตัวเดินจาก

ไป

นรมนเจ็บปวดบาดแผลไปทั่วร่างกาย แต่ตอนนี้กลับไม่

สนใจแล้ว

คิดไม่ถึงว่าเธอจะอยู่อเมริกา!

นอกจากนี้ยังบังเอิญพบกับรเมศ!

รเมศมาสถานที่แบบนี้น้อยครั้งมาก นี่ต้องเป็นการจัด เตรียมของพระเจ้า

แค่คิดว่าตนเองสามารถออกไปจากที่นี่ได้ สามารถูกลับ ไปหาเบาะแสของลูกชายได้ แถมยังได้รู้อาการป่วยของกมล นรมนรู้สึกว่าความเจ็บปวดบนร่างกายไม่ได้ยากที่จะ

ทนรับมัน

ชายคนดังกล่าวมองนรมน ถ่มน้ำลายและกล่าวว่า: “นับ

ว่าแกโชคดี ถูกคนใหญ่คนโตสนใจ ฉันจะบอกแกให้นะ ทางที่ดีที่สุดแกควรจะภาวนาให้พรุ่งนี้เขามาซื้อแกไปจริงๆ มิฉะนั้น คอยดูแล้วกันว่าฉันจะจัดการแกอย่างไร”

ตอนนี้ทรมานเจ็บปวดจนพูดไม่ออก

เธอถูกพวกค้ามนุษย์จับยัดเข้าไปในเรือระหว่างทาง เปลี่ยนเรือสองสามลำจนมาถึงที่นี่ หลังจากลงเรือก็ถูกคน จับปิดตา ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าตนเองถูกขายไปที่ไหน

เกี่ยวกับสาเหตุที่ป้าโอสามารถขายเธอออกนอกประเทศ นรมนไม่รู้ แต่ไม่ช้าก็เร็วเธอจะชำระบัญชีนี้กับป้าโอ

นรมนปลอดภัยชั่วคราว เธอก็ไร้เรี่ยวแรงจะทะเลาะกับ ชายคนดังกล่าว จึงหลับตาพักผ่อนร่างกาย

เขาเห็นเธอหมดสติไป จึงส่งเสียงทางจมูกอย่างเย็นชา และกล่าวว่า: “หยิ่งผยองจริงๆ ขอเพียงแค่พรุ่งนี้สามารถ ขายได้ราคาดีๆ

เขาฟาดจนเหนื่อย จึงไปพักผ่อนโดยไม่บอกกล่าว คน อื่นจึงต้องทำต่อไป

ที่นี่คือนรกบนดิน

หากไม่ได้สัมผัสด้วยตนเอง นรมนก็จะไม่รู้ว่าบนโลกใบนี้ ยังมีสถานที่สกปรกเช่นนี้
เธออดคิดถึงกานต์ไม่ได้

กานต์ของเธอตอนนี้อยู่ที่ไหน?

ถูกคนจับไปขายหรือเปล่า?

แค่คิดถึงความเป็นไปได้นี้ เธอก็เจ็บปวดใจ ไม่รู้ว่าบุริศร์ หากานต์เจอหรือยัง ช่วยเขาออกมาจากเงื้อมมือของเขมิ กาได้หรือเปล่า

เธอมีหลายอย่างที่ปล่อยวางไม่ลง ตราบใดที่สามารถ

ออกไปจากที่นี่ ไม่ว่าจะต้องจ่ายเงินเท่าไหร่ เธอจะไม่รู้สึก

เสียดาย

นรมนกระวนกระวายใจ กลับไม่สามารถทำอะไรได้สัก อย่าง ตอนนี้เธอเป็นเนื้อบนแท่นวางสินค้า ทำได้เพียง ปล่อยให้คนกดขี่

ในไม่ช้า เธอก็หมดสติไป

คืนหนึ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากรเมศออกมาจากคลับ ก็จดจำชื่อสถานที่แห่งนี้

ถ้าพรุ่งนี้เขามาซื้อตัวนรมน ไม่สามารถใช้เงินอย่างเปิด เผย มิฉะนั้นคุณนายตระกูลวัชโรทัยจะสังเกตได้แน่นอน

รเมศกลับไปถอนเงินจากบัญชีส่วนตัวของเขาออกมา เตรียมเงินไว้ในกระเป๋า

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็นอนไม่หลับ

ทำไมเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่านรมนจะปรากฏตัวต่อหน้า เขาในแบบนี้ไหนบุริศร์บอกว่ากานต์ป่วย นรมนอยู่ในบ้านคอยดูแล เขา? แท้จริงแล้วเกิดอะไรขึ้น?

รเมศให้คนสืบข่าวของนรมนในชั่วข้ามคืน ในที่สุดก็รู้ว่า

นรมนหายสาบสูญ ส่วนกานต์ก็ไม่มีเบาะแส

บุริศร์มันน่านัก!

คิดไม่ถึงว่าจะมาอเมริกาและปิดบังทุกคน เพื่อรับตัวกมล

ไปหรือ?

รเมศรีบมาที่โรงพยาบาล

กมลกับกิจจาหลับไปแล้ว

เจอหน้ากันเพียงแค่วันเดียว ความรู้สึกของกมลกับกิจจา

ก็แน่นแฟ้นมาก

ตอนรเมศมาถึง บุริศร์เหลือบมองเขาอย่างระแวดระวัง และเดินตามเขาออกไปจากห้องผู้ป่วย

ทันทีที่ออกมา หมัดของรเมศซัดลงบนใบหน้าของบุริศร์ บุริศร์ไม่ทันตั้งตัว เลือดกำเดาไหลทันที

“นายบ้าไปแล้วหรือไง? ”

บุริศร์ไม่ได้ตอบโต้ แต่เห็นได้ชัดว่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่ว่าใครก็ตามถูกคนชกโดยไม่มีเหตุผล ก็ต้องอารมณ์ไม่

ดี

รเมศคว้าคอเสื้อของเขา กล่าวอย่างโหดเหี้ยม: “นรมน ล่ะ? นายเอานรมนไปไว้ไหน? บุริศร์ นรมนอยู่ข้างกายฉัน มาห้าปี ฉันไม่แม้แต่จะสัมผัสเธอ คิดไม่ถึงว่านายจะกล้าทำเธอหายไป! ตอนนี้ยังมีหน้ามาบอกฉันว่าเธออยู่ใน ประเทศ นายโกหกฉันทำไม!

กล่าวจบ รเมศชกหน้าบุริศร์อีกครั้ง บุริศร์ไม่ได้หลบ ยอมรับมันแต่โดยดี

การสูญเสียนรมน การหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยของ กานต์ สำหรับบุริศร์คือความกระทบกระเทือนอย่างหนัก หน่วง ถ้าไม่ใช่เพราะต้องการช่วยกมล เขาอาจจะไม่คิดมา เหยียบแผ่นดินประเทศอเมริกา ตอนนี้ได้ยินว่ารเมศรับรู้ ความจริงทั้งหมด เขาเอ่ยเสียงเบาว่า: “ฉันจะต้องพาเธอ กลับมาแน่นอน! ”

“นายสามารถพาเธอกลับมาได้หรือ? นายรู้ไหมว่าเธอไป อยู่ไหน? ถ้าเธอถูกคนจับไปขาย ถูกพวกค้ามนุษย์ขายไป ขายไปยังสถานที่ห่างไกล ให้เป็นภรรยาคนตาบอด คน พิการเหล่านั้น นายสามารถตามกลับมาได้ไหม? นายรู้ ไหมว่าเธอหมดหวังมากแค่ไหน? นายทำเธอหายไปได้ อย่างไร? นายทำได้อย่างไร! ”

คำพูดของรเมศยิ่งทำให้บุริศร์รู้สึกไม่สบายใจ

“เป็นไปไม่ได้ ! นรมนไม่มีทางโดนแบบนั้น! “นายรู้ได้อย่างไร? นายรู้ว่าคนที่ลักพาตัวเธอไปคือใคร ใช่ไหม? บอกฉันมาว่าใคร? ใคร? ”

รเมศไม่อาจลืมท่าทางที่แหลกเหลวของนรมนได้ เขาไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งนรมนจะต้องทนทุกข์ทรมาน

เช่นนี้ เมื่อเขาเห็นด้วยตาของตนเอง เขารู้สึกเจ็บปวดใจแทบตายจริงๆ

นั่นคือสิ่งล้ำค่าที่เขาโอบอุ้มเอาไว้ด้วยสองมือ ไม่ต้องการ ทำให้เธอเสียน้ำตา แต่กลับคิดไม่ถึงว่าอยู่ภายในประเทศ จะบังเอิญพบเจอกับเรื่องป่าเถื่อนเช่นนี้

แท้จริงแล้วใครเสียสติทำเช่นนี้ต่อนรมน?

ความโมโหของรเมศไม่มีที่ให้ระบายออก ตอนนี้เขาแทบ อยากจะชกบุริศร์ให้กองลงไปกับพื้น

ผู้ชายคนอื่นห่วงใยภรรยาของตนเอง บุริศร์รับไม่ได้ แต่ ผู้ชายคนนี้ทำเพื่อนรมนอย่างเต็มหัวใจ เขาหาเหตุผลที่จะ โกรธไม่ออก ในเมื่อเขาทำให้นรมนกับลูกชายหายไปจริงๆ “บุริศร์ ทางที่ดีที่สุดนายควรลืมเรื่องนี้ไปซะ ตอนนี้สิ่งที่

นายต้องทำคือการช่วยชีวิตกมล ถ้านายทำให้เธอรู้ว่านรม

นกับกานต์หายหัวไป ฉันจะฆ่านายแน่!

รเมศมองออกว่าบุริศร์ไม่อยากพูด

การที่เขาไม่อยากพูด แปลว่าคนๆนั้นมีความเกี่ยวข้องกับ บริศร์ เนื่องจากมีเงื่อนงำนี้ รเมศมั่นใจว่าตนเองจะสามารถ ตรวจสอบได้ว่าเป็นใคร

ขอเพียงแค่ให้เขาตรวจสอบ เขาจะเอาคืนกับคนๆนั้นให้

สาสม!

ส่วนบุริศร์ เขาจะไม่ยอมบอกเบาะแสของนรมนแน่นอน

ครั้งก่อน การที่เขาปล่อยนรมนกลับไปคือความผิดพลาด ในเมื่อพระเจ้าส่งเธอกลับมาอีกครั้ง ครั้งนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยมืออีก

เขาสามารถส่งกานต์กับกมลกลับคืนให้บุริศร์ แต่ไม่ใช่

กับนรมน !

ทั้งชีวิตนี้ของรเมศไม่ได้ต้องการสิ่งของมากมาย ไม่ได้ ต้องการผู้คนมากมาย ในเมื่อตอนนี้พระเจ้าให้โอกาสเขา อาจเป็นเพียงโอกาสครั้งเดียวในชีวิต

เขาไม่สามารถสูญเสียไป

รเมศแน่วแน่ในความคิดของตนเอง เขามองบุริศร์อย่าง เย็นชาและกล่าวว่า: “ฉันต้องการให้นายสาบาน ว่าทั้ง ชีวิตจะดูแลกมลกับกานต์ให้ดี ฉันเชื่อว่า นายจะต้องตา มหากานต์เจอใช่ไหม? ”

“เขาคือลูกชายของฉัน ฉันจะใช้ทรัพย์สมบัติของตระกูล โตเล็กทั้งหมดที่มีอยู่ ต้องหาเขาให้เจอ! ส่วนนรมน เธอ คือภรรยาของฉัน ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าเธอต้องพบ เจออะไร ฉันจะต้องหาเธอเจอ และปฏิบัติต่อเธอเช่นเดิม”

บุริศร์กล่าวอย่างเด็ดเดี่ยว

รเมศมองเขา ไม่กล่าวอะไรต่อ เขาถอยหลังหนึ่งก้าว และถอยต่ออีกหนึ่งก้าว จากนั้นกล่าวอย่างเย็นชา ว่า: “คุณย่าบอกฉันแล้ว นายกับตระกูลวัชโรทัยของพวก เราทำข้อตกลงกัน บุริศร์ ถ้านรมนรู้ว่าวันนี้นายทำกับฉัน แบบนี้ นายคิดว่าเธอจะดีใจไหม? ”

“ตระกูลวัชโรทัยเป็นคนเสนอข้อตกลงนี้เอง ฉันเพียงแค่ ตอบแทนบุญคุณ นรมนไม่สามารถตำหนิฉันได้!
“จริงหรือ? นายมันเข้าข้างตนเองจริงๆ!

รเมศกล่าวจบ เขาหัวเราะอย่างเย็นชาสองครั้งและกล่าว ต่อว่า: “นับตั้งแต่บัดนี้ ฉันกับนายไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ ตระกูลวัชโรทัยกับตระกูลโตเล็กไม่มีอะไรติดค้างกัน ดูแล คนของนายให้ดี ต่อจากนี้อย่ามาเหยียบอเมริกาอีก ฉันกับ ตระกูลวัชโรทัยไม่ต้อนรับนาย! ”

“ด้วยความยินดี! ”

บุริศร์เอ่ยเบาๆ

ถ้าเขารู้ว่านรมนยังอยู่ในประเทศอเมริกา เขาคงจะไม่พูด แบบนี้ น่าเสียดายที่ตอนนี้เขาไม่รู้อะไรเลย

รเมศเดินจากไป บุริศร์ยืนพิงกำแพงทางเดินเพียงลำพัง

รู้สึกอึดอัดแทบจะเป็นบ้า

ตอนนี้เขาอยากจะแยกร่างออกเป็นสองส่วน ร่างหนึ่งไป หากานต์กับนรมน ส่วนอีกร่างหนึ่งไปช่วยกมล

ผลการจับคู่ต้องใช้เวลาถึงสามวัน เขารู้สึกร้อนใจจริงๆ แต่กลับไม่สามารถทำอะไรได้

บุริศร์ต้องการพากมลกลับไปด้วยกัน แต่คุณหมอบอกว่า หลายปีที่ผ่านมา ทางนี้เข้าใจอาการป่วยของกมลดีที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ร่างกายของเธอไม่สามารถเดิน ทางไกลได้ มิฉะนั้นคงไม่ทิ้งเธอไว้ที่อเมริกาตั้งแต่แรก

ได้ฟังสิ่งเหล่านี้ ถึงแม้บุริศร์จะร้อนใจ แต่ก็ต้องรอ สายจากพฤกษ์ดังขึ้นอีกครั้ง บุริศร์ใจลอย มือถือดังอยู่นานมากถึงจะกดรับสาย

“ประธานบุริศร์ ได้เบาะแสของป้าโอแล้ว ได้ยินมาว่า ก่อนที่คุณนายจะหายตัวไปสองสามวัน เธอไปโรงงานเคมี แห่งหนึ่งย่านชานเมือง”

ดวงตาของบุริศร์หรี่ลงทันที

นรมนไปที่โรงงานเคมีหลังจากได้คลิปวิดีโอของเขมิกา แต่เมื่อไปถึงกลับไม่พบใครสักคน หรือว่าป้าโอพาเขมิกา กับกานต์ไป?

ตอนนี้เขมิกาตายแล้ว กานต์อยู่ที่ไหนกันแน่?

“แล้วต่อจากนั้นล่ะ? ป้าโอเคยไปห้องเช่าของเขมิกาหรือ

เปล่า? ”

“ยังไม่ชัดเจน ยังตรวจไม่เจอครับ!

“พวกนายตรวจเจออะไรกันแล้วบ้าง?

บุริศร์อารมณ์เสียมาก

เขาแทบจะหมดอาลัยตายอยากแล้วจริงๆ

คำพูดวันนี้ของรเมศทำให้จิตใจของเขากระสับกระส่าย ป้าโอจับนรมนไปขายจริงหรือ? ขายให้กับพวกค้า

มนุษย์?

คิดถึงตรงนี้ บุริศร์ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจ

“ตรวจสอบคดีการหายตัวไปล่าสุดในเมืองชลธีให้ฉัน ถือ โอกาสใช้ความสัมพันธ์พิเศษเพื่อตรวจสอบกรณีการลักลอบค้ามนุษย์ ฉันต้องการรู้ว่าช่วงนี้มีใครออกไปจาก เมืองชลธีหรือเปล่า” เดิมทีเขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ และไม่กล้าคิด แต่คำพูดของ

รเมศเตือนสติเขา แม้ว่าบุริศร์จะไม่ต้องการเผชิญหน้ากับ

มันอีก แต่ตอนนี้ต้องตรวจสอบจากช่องโหว่นี้

ถ้านรมนกับกานต์ยังอยู่ในเมืองชลธี หลายวันที่ผ่านมานี้ ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ของตระกูลโตเล็ก หรือความ สัมพันธ์ของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาและตระกูลรัตติกรว รกุล ก็ควรจะมีข่าวคราวบ้างแล้ว

วันนี้ไม่มีข่าวคราวใดๆ อาจเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าพวกเขา ไม่ได้อยู่ในเมืองชลธี

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ