บทที่ 1002 คุณอย่าห้ามฉันเลยนะ

“เตรียมตัวให้พร้อม พวกเราจะกลับเมืองชล

นรมนออกมาจากห้องปุบก็พูดกับบอดี้การ์ดข้างกายทันที “ครับ คุณนาย”

บอดี้การ์ดทําตามคำสั่งของนรมนอย่างเคร่งครัด เห็นได้ว่าบุรี ศ มอบหมายเอาไว้ล่วงหน้า

เมื่อคมทิพย์ตามออกมา นรมนก็ไปที่แผนกผู้ป่วยในจ่ายเงิน เพื่อออกจากโรงพยาบาล

“เฮ้ ๆ ๆ นรมน เธอออกจากโรงพยาบาลไม่ได้นะ สภาพของ เธอในตอนนี้ออกไปไม่ได้ ฉันจะไปหาคุณหมอรมิดา”

คมทิพย์เห็นนรมนดึงดันทำโดยพลการ จึงรีบวิ่งไปห้องทำงาน

ของรมิดา

“คุณหมอรมิดา คุณรีบไปดูเร็ว นรมนจะออกจากโรงพยาบาล ค่ะ ยังไม่พอ เธอยังจะกลับไปเมืองชลธีด้วย คุณเองก็รู้ ตอนนี้ สภาพร่างกายของเธอไม่เอื้ออำนวย และถ้ากลับไป เรื่องอะไร ต่าง ๆ นานารวมเข้าด้วยกัน เกิดเรื่องอะไรขึ้น ถ้าบริศร์รู้เข้า คงจะจับฉันถลกหนังแน่เลย

คมทิพย์โวยวายเสียงดัง

รมิดาตกใจเล็กน้อย
ข่าวของบุริศร์เป็นที่รู้กันไปทั่ว เธอเองก็ไม่คิดว่าจะสามารถปิด นรมนได้ เพียงแต่นรมนคิดจะออกจากโรงพยาบาลตอนนี้ และ กลับไปเมืองชลธีเรื่องนี้ค่อนข้างยุ่งยาก

“ฉันจะไปดู”

รมิดาลุกขึ้นเดินตรงไปที่แผนกการเงิน

คมทิพย์ตามไปติด ๆ

รมิดาเพิ่งจะเดินไปสองก้าว มือถือของเธอก็ดังขึ้น

เธอก้มหน้าลงเล็กน้อย มองเห็นอรรณพโทรเข้ามา ก็อดแปลก

ใจไม่ได้

“มีเรื่องอะไรเหรอ? ”

เสียงที่คุ้นเคยของอรรณพดังออกมาจากปลายสาย

“เกิดเรื่องขึ้นกับบริศร์”

“ฉันรู้เรื่องนี้แล้ว คุณคิดจะทำอย่างไร? ”

“สิ่งที่ฉันจะบอกก็คือ พยายามให้นรมนอยู่ในโรงพยาบาล

โดยเฉพาะอย่างยิ่งรักษาความปลอดภัยของเธอให้ดี นี่คือคำพูด ของบุริศร์”

คำพูดของอรรณพทำให้รมดาอึ้งไปเล็กน้อย และเข้าใจใน

ทันที

“แผนซ้อนแผนเหรอ? ”
“ไม่นับว่าเป็นแบบนั้น แต่เรื่องนี้ค่อนข้างมีความยุ่งยาก แน่นอน บริศ เพิ่งจะเข้าไป ผู้จัดการส่วนตัวคนนั้นก็ตายแล้ว และ เวลาการตายก็ไล่เลี่ยกับตอนที่บุริศร์ไปถึง จุดนี้ทำให้บริศร์ตก เป็นผู้ต้องสงสัย ต้องมีการตรวจสอบ ซึ่งแน่นอนว่าออกมาไม่ได้ บริศ ต้องการดูก่อนว่าอีกฝ่ายจะยังมีการเคลื่อนไหวอะไรตามมา ไหม เขากลัวว่าตนเองเข้าไปแล้ว อีกฝ่ายจะพุ่งเป้าหมายมาที่น มน ถึงตอนนั้นก็คงแย่ บุริศร์ขอให้ฉันคุ้มครองความปลอดภัย ของนรมน นี่คือสิ่งที่ฉันต้องทำให้พี่น้องของฉัน

อรรณพพูดอย่างรวดเร็ว

รมิดากลับกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เกรงว่าจะไม่ได้แล้ว นรมนไป แผนกผู้ป่วยในจ่ายเงินค่าผ่าตัดแล้ว คิดจะออกจากโรง พยาบาล”

“ไม่จริงใช่ไหม ทำไมเธอไม่ขัดขวางหน่อยล่ะ

“ทําไมต้องขัดขวางด้วย? ”

รมิดาพูดอย่างเย็นชา และก้าวเท้าเดินไปทันที

อรรณพรู้สึกว่าการพูดคุยกับภรรยาคนนี้ของตนเองจะทำเขา โมโหแทบแย่จริง ๆ เธอเอาแต่สงบจิตสงบใจมาตลอด ส่วนเขา ทุกครั้งสามารถทำให้เธอสะเทือนจิตใจและสูญเสียเหตุผล

“รมิดาคุณไม่ได้เป็นคุณหมอคนหนึ่งหรือไง? ตอนนี้คนไข้ของ คุณร่างกายยังไม่แข็งแรง คุณจะให้เขาออกจากโรงพยาบาลได้ เหรอ? ”
“ฉันเป็นหมอที่มีความยืดหยุ่น ฉันไม่คิดว่านรมนจะออกจาก โรงพยาบาลไม่ได้ จนแม้แต่เธออยากทําอะไรฉันก็ไม่ยุ่ง รมิดาพูดจบก็วางสายไป ไม่สนใจสักนิดว่าทางฝั่งของอรรณพ

จะกระทืบเท้าด้วยความโมโหอย่างสุดขีด

นี่ยังเป็นครั้งแรกที่คมทิพย์ได้เห็นสามีภรรยาปฏิบัติต่อกันเช่น นี้ เพียงแต่เธอก็ไม่ใช่คนปากมาก เมื่อเห็นว่ารมิดาไม่มีความคิด ที่จะขัดขวาง จึงเอ่ยถามขึ้นมาทันที

“คุณหมอรมิดา บาดแผลของนรมน ในตอนนี้กลับไปเมืองชล จะไม่มีปัญหาเหรอคะ? ”

“มีสิ จะไม่มีปัญหาได้อย่างไร? บาดแผลลึกขนาดนั้น

คำพูดของรมดาทำให้มุมปากของคมทิพย์ยกขึ้นเบา ๆ “แล้วทำไมคุณถึงไม่ห้ามให้เธอออกจากโรงพยาบาล “ฉันขัดขวางแล้วเธอฟังไหม? ”

รมิดาถามเช่นนี้กลับไปทำให้คมทิพย์พูดไม่ออก

ตอนนี้เกิดเรื่องขึ้นกับบุริศร์ คนที่เป็นกังวลที่สุดคือนรมน เธอ จะพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลอย่างสบายใจได้อย่างไร?

“แต่ว่า………

“เธออยากกลับไป ใครก็ขวางไม่ได้ บุริศร์ติดต่อกับสามีของ ฉันเพื่อความปลอดภัยของนรมน คุณวางใจได้ ในด้านนี้สามี ของฉันค่อนข้างไว้ใจได้ และในเมื่อเป็นเช่นนี้ เธออยากไปไหนก็ปล่อยไปเถอะ ถึงอย่างไรอยู่ที่นี่เธอก็ไม่สามารถพักรักษาตัวได้ อย่างสบายใจ ในทางตรงกันข้าม ถ้าเธอได้ทำในเรื่องที่ตนเอง อยากทำ ก็จะเอื้อต่อการฟื้นตัว

ได้ยินรมิดาพูดแบบนี้ คมทิพย์ยังคงรู้สึกว่าไม่เหมาะสม

“แต่ว่าบาดแผลของเธอ……”

“อย่างมากก็แค่ฉันตามเธอไป ใครใช้ให้ฉันโชคร้ายเกิดมา เป็นหมอ”

รมิดากล่าวอย่างไม่แคร์ แต่คมทิพย์กลับสัมผัสได้ถึงความตื่น

เต้นจากน้ำเสียงของเธอ

ไม่จริงใช่ไหม?

เธอคิดจะตามบรมนไปเมืองชล

“คุณก็จะไปเมืองชลธีเหรอ?

ครั้ง รมิดาไม่ได้ตอบคำถาม แต่เห็นได้ชัดเจนว่ามีความ หมายอย่างนั้น

คมทิพย์รู้สึกว่าผู้หญิงสองคนนี้ท่าจะบ้าไปแล้ว

ถึงแม้ตอนนี้นรมนจะเป็นกรรมการบริหารของบริษัทฮวยกรุ๊ป จำกัด แต่กรรมการเหล่านั้นที่เป็นผู้ใหญ่จะฟังเธอผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งเหรอ?

เวลานี้กลับไปไม่ได้เป็นการหาเรื่องใส่ตัวเหรอ?

แต่มองเห็นรมิดาก้าวเท้าอย่างเร่งด่วน คมทิพย์จำต้องตามไป
นามนชาระเงินเรียบร้อย เมื่อมองเห็นรมิดาเดินมา จึงคิดว่า เธอจะมาห้ามตนเองไม่ให้ออกจากโรงพยาบาล จึงรีบกล่าวว่า “รมิตา ฉันมีเรื่องด่วนจำเป็นต้องกลับไปเมืองชลธี คุณอย่าห้าม ฉันเลยนะ”

“ฉันไม่ได้คิดจะห้ามคุณ ฉันแค่จะมาบอกคุณว่า บาดแผลบน ร่างกายของคุณไม่มีฉันไม่ได้ คุณสามารถกลับไปเมืองชลธี และ พาฉันไปด้วย คุณออกค่าเครื่องบินให้ด้วย ฉันไม่ค่อยมีเงิน

สําหรับเงินต่างประเทศอีกหนึ่ง เธอบอกว่าเธอไม่ค่อยมีเงิน นรมนรู้สึกดูถูกเธอจริง ๆ

เพียงแต่เธอยังคงพยักหน้า

“โอเค ตราบใดที่คุณไม่ขวางฉัน ตั๋วเครื่องบินก็แค่เรื่องเล็ก น้อย”

“งั้นฉันจะกลับไปด้วย ถือโอกาสกลับไปหาพฤกษ์กับพ่อของ

ฉัน”

คมทิพย์เดินตามหลังมา ได้ยินว่ารมิดาต้องการเบิกตั๋วเครื่อง บิน ตนเองจึงเข้ามาร่วมด้วย

นรมนเห็นท่าทางของพวกเธอ จึงอดรู้สึกซึ้งใจไม่ได้

“ขอบคุณพวกเธอนะ”

“พูดอะไรไร้สาระ รีบไปเถอะ

รมิดากลับรีบร้อน
หลังจากนรมนจ่ายเงินเสร็จ จึงโทรหานภดล ให้เขากับปาณี อยู่ที่นี่คอยติดตามเรื่องของบริษัท และตนเองก็ติดต่อชัยยศ

แน่นอนว่าชัยยศเชื่อฟังนรมน เมื่อนรมนสอบถามว่าสามารถ

เยี่ยมบุริศร์ได้ไหม เขาส่ายหน้า

“คุณนาย เรื่องนี้ค่อนข้างจัดการยาก พวกเราเข้าไปไม่ได้

นรมนคาดเดาผลลัพธ์เช่นนี้เอาไว้ล่วงหน้า ดังนั้นจึงไม่รู้สึกผิด หวังมากเท่าไหร่นัก เพียงแค่กล่าวเสียงเบา ไปซื้อตั๋วเครื่องบิน สามใบ พวกเราจะกลับเมืองชล

ชัยยศคิดจะพูดอะไรแต่ก็ไม่พูดออกมา

“ว่าไงเหรอ? มีอะไรจะพูดหรือเปล่า นรมนมองชัยยศและถามออกมา? ”

ชัยยศรีบตอบว่า “เรื่องที่เกิดขึ้นกับประธานบริศร์ในครั้งนี้เห็น ได้ชัดว่ามีคนตั้งใจโจมตี เวลาช่างบังเอิญเหลือเกิน แน่นอนว่า ยังมีหลักฐานอื่น วันนี้ประธานบริศร์ไม่อยู่ ถึงแม้ว่าคุณชาย อรรณพจะรับรองความปลอดภัยของคุณ แต่ต้องระมัดระวังสัก หน่อย ถ้าคุณกลับไปเมืองชลธี หากกรรมการและผู้ถือหุ้นเหล่า นั้นในบริษัททําให้คุณลำบากใจ ประธานบริศร์ไม่อาจจะช่วยคุณ ได้เสมอไป คุณนาย คุณต้องคิดให้ดีนะครับ

อันที่จริงคำพูดของชัยยศคลุมเครือมาก

นรมนฟังสิ่งที่เขาต้องการจะพูดออกโดยปริยาย
ทุกคนต่างเข้าใจว่าบริศ เอาแต่ถือหางเธอ วันนี้บุริศร์เกิด เรื่องขึ้น ถ้าคนเหล่านั้นของบริษัททำให้เธอลำบากใจ ชัยยศกลัว ว่าตนเองจะร้องไห้

นรมนยิ้มบาง ๆ

เธอก็ไม่รู้ว่าตนเองจะร้องไห้หรือเปล่า แต่สิ่งที่รู้ นั่นคือตอนนี้ เธอจําเป็นต้องช่วยบุริศร์

ตราบใดที่บริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดยังมีเธอกับบริศร์ ตราบใดที่ ตระกูลโตเล็กไม่ล้ม การพาบุริศร์ออกมายังมีความเป็นไปได้ แต่ ในกรณีที่บริษัทชัวยูกรุ๊ปจำกัดถูกคนแทรกซึมเข้าไป ตระกูลโต เล็กก็เปลี่ยนมือ ตอนนั้นถึงจะเรียกว่าตกที่นั่งลำบากจริง ๆ และบุ ริศร์ก็ทำได้เพียงติดอยู่ในคุก มีความเป็นไปได้สูงว่าจะถูกใส่ร้าย จนออกมาไม่ได้ตลอดชีวิต

นรมนรู้ แต่ก่อนบุริศร์เป็นที่พักพิงของตนเอง ตอนนี้ถึงตาที่ เธอจะต้องทำอะไรเพื่อบริศร์บ้างแล้ว และแน่นอนว่าไม่สามารถ เหมือนมากมายขนาดนั้น

“กลับไปแล้วค่อยว่ากัน

นรมนไม่พูดออกมาชัดเจน เพียงแต่ท่าทางแน่วแน่

ชัยยศเห็นนรมนเช่นนี้ ก็ไม่พูดเกลี้ยกล่อม และไปจองตั๋ว เครื่องบิน ให้พวกเขา

รมิดามองนรมน กล่าวเบา ๆ “บาดแผลของคุณสิ่งที่ควรหลีก เลี่ยงมากที่สุดคือการเคลื่อนไหวมาก ๆ ถ้าเป็นไปได้ พยายามอย่าขยับมือ คุณมีบอดี้การ์ดข้างกายไม่ใช่หรือไง? ให้พวกเขา ทําอะไรให้ไปเลย ถ้ายังไม่ได้ ฉันกับอรรณพจะยืมคนจํานวน หนึ่งมาให้คุณ

“ไม่ต้องหรอก แค่ฝีมือของคุณก็พอแล้ว”

คำพูดของนรมนทำให้รมิดาชะงักไปเล็กน้อย

“พูดอะไร ? ฉันไม่เข้าใจ

นรมนแค่เพียงยิ้ม ไม่พูดอะไรอีก

นรมนไม่รู้ว่ารมิตาฝีมือเป็นอย่างไร แต่แน่นอนว่าไม่มีทาง ด้อยกว่าตนเอง

หลังจากเธออยู่กับบริศร์จึงสามารถแยกแยะลมปราณของคน ที่ฝึกการต่อสู้กับคนธรรมดาทั่วไปได้ว่าแตกต่างกัน

ดมทิพย์สับสนกับบทสนทนาของพวกเขา

“พวกเธอกำลังคุยอะไรกันอยู่เนี่ย?

“ฟังไม่เข้าใจก็นอนเถอะ ผู้หญิงต้องพักผ่อนให้เพียงพอถึงจะ รักษาความสวยงามเอาไว้ได้ คุณไม่ได้อยากเข้าวงการบันเทิงเห รอ? ยังต้องบำรุงรักษาร่างกายให้ดี

คําพูดของรมิดาทําให้มุมปากของคนทิพย์กระตุกเล็กน้อย นรมนูทำได้เพียงหัวเราะ แต่ในใจรู้สึกหนักอึ้ง

ผู้หญิงคนนี้น่าเบื่อเกินไปจริง ๆ
อีกฝ่ายโจมตีบุริศร์แบบนี้ เธอกับบริศ ตอนนี้คนหนึ่งร่วง อีก คนก็ร่วงตามไปด้วย ก็ถือว่าเป็นคนที่มีความสามารถ

“จริงสิ ฉันยังไม่ได้ถามเลย ผู้จัดการส่วนตัวที่ตายเป็นใคร? นรมนถามค่านี้ออกไป คมทิพย์ชะงักทันที จากนั้นจึงกล่าว ด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆ “เธอเดาสิ! ”

“คมทิพย์ ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะมานั่งเดาอะไรหรอกนะ เป็น ใครกันแน่? ”

“ซินดี้ ผู้ช่วยของราเชน”

คมทิพย์ตอบออกมา นรมนตกใจทันที

ราเชน?

ทำไมถึงมีความเกี่ยวข้องกับราเชนอีกแล้ว?

เธออดปวดหัวไม่ได้

“ราเชนว่าอย่างไรบ้าง? ”

คมทิพย์ส่ายหน้า “พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาก็รู้สึกว่ามันแปลก ๆ ชิ้น ดี่ตายแล้ว ตำรวจพาตัวบุรีศร์ไป แต่ราเชนกลับไม่ปรากฏตัวกับ สังคม ฉันได้ยินมาว่าราเชนกับซินดี้มีความสัมพันธ์ต่อกันดีมาก จนแม้แต่มีคนถือว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาไม่ปกติ ค่อน ข้างเหมือนพวกรักเพศเดียวกัน พวกเธอก็รู้ แต่ตอนนี้ซินดี้เสีย ชีวิตอย่างกะทันหัน ราเชนไม่แสดงท่าทีไม่ปรากฏตัว ไม่มีข่าว สักนิดเดียว พวกเธอว่าแปลกหรือไม่แปลก?
นรมนขมวดคิ้วเล็กน้อย

นี่ไม่ใช่นิสัยของราเชนแน่นอน

ถ้าบอกว่าตอนนี้ราเชนโวยวายเสียงดัง จนแม้แต่ไปทำร้ายบุริ ศร์ที่สถานที่คุมผู้ต้องสงสัยนั่นคือเรื่องปกติ แต่ตอนนี้เงียบแบบนี้ ทำให้นรมนรู้สึกว่าเหมือนกับมีแผนการร้ายอะไรกำลังดำเนิน การอยู่

หรือว่าการตายของซินดี้เกี่ยวข้องกับราเชน?

ครั้งนี้บริศ ถูกใส่ร้ายไม่ใช่เพราะกล้าณรงค์ แต่เป็นราเชน หรือเปล่า?

นรมนรู้สึกว่าการทะเลาะวิวาทของตนเองไม่เพียงพอ

ทางฝั่งชัยยศซื้อตั๋วเครื่องบินเรียบร้อย

นรมนกับรมิดาออกมาจากโรงพยาบาล ขับรถของรมดาไป สนามบิน เพียงแต่ในระหว่างที่ใกล้จะถึงสนามบิน ก็มีเฟอร์รารีสี แดงเพลิงพุ่งเข้ามาหาพวกเขาทันที

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ