บทที่ 994 ไม่อร่อย ผิวหยาบหนังหนา
บริศ เห็นนรมน ดอย่างแรง กลัวเธอจะฟันสึก
ตอนแรกเขาอยากบอกว่าคุณช้าๆ หน่อย แต่เพิ่งพูดได้คำ เดียว นรมนก็ปล่อยเขา พูดขึ้นด้วยใบหน้าหดหู “ผิวหยาบหนัง หนา ไม่อร่อย”
บริศ ยกมุมปากขึ้นทันที
“เห็นฉันเป็นอาหารรสเลิศ ยังบอกว่าตัวเองไม่ใช่นักกินอีก
เขายื่นนิ้วออกไป เช็ดคราบน้ำมุมปากนรมนเบาๆ ไม่ได้ดูรอย กัดบนแขนตัวเองเลยสักนิด
ดวงตาบุริศ สวยงามมาก เหมือนมหาสมุทรลึก เหมือน ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวสดใส มองจนนรมนหัวใจเต้นแรง
เป็นชายที่มีเสน่ห์จริงๆ เลยอ่า!
นรมนยิ้มตาโค้ง
งดงามจนอยากกลืนกินเคยได้ยินไหม?”
“อืม เคยได้ยิน งั้นคุณนายบุริศร์ คุณอยากกินฉันไหม?”
“อยาก!”
นรมนรีบพยักหน้า
มุมปากบริศร์วาดโค้งกว้างขึ้น
“อดทนนะ ตอนนี้ยังไม่ได้ รอให้แผลคุณหายดี ฉันจะปล่อยให้ คุณจัดการ”
“คําพูด คุณเป็นคนพูดนะ คุณบุริศร์”
“ครับ คุณนายบุริศร์”
บริศร์ลูบศีรษะเธอ ถามด้วยเสียงอ่อนโยน “หิวแล้วเหรอ?”
“ยังโอเค แค่ง่วงมาก
นโมนขยี้ตา
ไม่รู้ว่าในน้ำเกลือมีองค์ประกอบสารสะกดจิตหรืออะไรหรือ เปล่า เธอแค่อยากนอน
บริศร์รู้มันคือเพราะร่างกายนรมนอ่อนแอเกินไป
ประสบภัยที่ไม่มีเค้ามาก่อนทำให้ร่างกายนรมนได้รับบาดเจ็บ อย่างมาก
ในดวงตาเขามีความสงสารแวบผ่านไป
“งั้นก็นอนเถอะ ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณที่นี่
“คุณไม่มีงานทําเหรอ?”
นรมนลืมตาไม่ค่อยขึ้น
บุริศร์ยิ้มขณะพูด “คุณสำคัญที่สุด
ประโยค ทําให้สบายใจอย่างยิ่งทันที
เธอรู้ว่าตัวเองค่อนข้างไม่มีเหตุผล
แต่เมื่อคนเราป่วยได้รับบาดเจ็บ มันย่อมอ่อนแอเปราะบาง อย่างเลี่ยงไม่ได้ และนรมน ในขณะนี้ ไม่อยากวางมาด เธอแค่ อยากออดอ้อน
เธอและบุริศร์เป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะทำอะไรก็ทำได้รับ การอนุญาตตามกฎหมาย รัฐก็สนับสนุนไม่ใช่เหรอ?
คิดถึงตรงนี้ มุมปากนรมนกวาดโค้ง ในดวงตาเหมือนปกคลุม ด้วยแสงสดใส มันระยิบระยับ
คุณบุริศร์ คุณพูดคุยเก่งจริงๆ
“คําพูดจากใจเลย นอนเถอะ”
เมื่อก่อนบริศร์จะไม่พูดจาแบบนี้ แต่เมื่อพวกเขาผ่านอะไรมา ยิ่งมากเท่าไร คำพูดพวกนี้ก็ยิ่งพูดออกมาเองมากเท่านั้น
ตอนแรกก็เขินอายนิดหน่อย แต่เห็นนรมนยอมรับมันอย่าง มาก ถึงขนาดยิ้มมีความสุขด้วยซ้ำ บุริศร์ก็รู้สึกว่าทั้งหมดนี้มัน คุ้มค่า
นรมนหาวหนึ่งที สุดท้ายก็ทนความง่วงไม่ไหว นอนบน ร่างกายบุริศร์ เอ่ยพึมพำกับตัวเอง “นอนหลับบนท้องมันเหนื่อย มาก”
ในดวงตาบุริศร์มีความสงสารแวบผ่านไป
“ฉันกอดคุณนอนได้ไหม?”
เขาเอ่ยถาม
นรมนพยักหน้า จึงหน้าอกบุริศร์หลับตา ไม่นานนักลมหายใจ สม่ำเสมอก็ดังขึ้น
บริศร์รู้สึกว่าช่วงเวลานี้งดงามมากจริงๆ
เขาอยากให้เวลาหยุดนิ่งจริงๆ กอดนรมนไว้แบบนี้ จนถึง บั้นปลายชีวิต
เมื่ออรรณพมา ก็เห็นสภาพบุรีศร์กอดนรมนกำลังหลับปุ๋ยอยู่
ทันที
“จู่ๆ กลางวันแสกๆ แถมเป็นที่สาธารณะ ไม่ดีมั้ง?
“กินองุ่นไม่ถึงแล้วอย่ามาบอกว่าองุ่นเปรี้ยว ออกไปรอ เดี๋ยว ฉันไป
ประโยคนี้ของบุริศร์ทำให้อรรณพรู้สึกค่อนข้างหดหู
“ใครกินองุ่นไม่ถึง? ฉันเป็นคนที่มีภรรยาและลูกสาวเหมือนกัน”
“อืม หมอรมิดาให้นายกอดแบบนี้ไหม?”
ประโยคหนึ่งของบุริศร์ทำให้อรรณพหรี่ตาลงเล็กน้อย
“เห็นว่าภรรยานายเป็นผู้ป่วยอยู่ ฉันไม่เถียงกับนายเหมือนปกติแล้ว”
พูดจบ เขาก็เปิดประตูห้องเดินออกไปด้วยความขุ่นเคือง แต่ เสียงก็ยังเบามาก
ถ้ามีผลกระทบต่อการพักผ่อนนรมนจริงๆ รมิดาต้องมาร้อนรน
ใจเพราะตนแน่ๆ
นี่ไม่ได้กลัวภรรยานะ นี่เรียกว่าเคารพ
อรรณพแอบพูดเงียบๆ ในใจ แล้วยกเท้าเดินออกไป
บริศ เห็นอรรณพไปแล้ว ก็วางนรมนลงเบาๆ
คิ้วมรมนขมวด โดยไม่รู้ตัว แต่ไม่ได้ตื่น นอนต่อบนเตียง แต่ เตียงเย็นเฉียบไม่ได้สบายเหมือนหน้าอกบริศร์ เธอหดตัวลงโดย ไม่รู้ตัว
บุรีศรีบห่มผ้าให้เธอ แล้วปรับอุณหภูมิแอร์ภายในห้อง
เห็นนรมนหลับอีกครั้ง บุริศร์ถึงได้ลุกขึ้นออกจากห้องผู้ป่วยไป อรรณพยืนอยู่ทางเดิน ดวงตามองไปทางห้องทำงานของร ดาเป็นครั้งคราว คิ้วขมวดแน่น
หลังจากบุริศร์ออกมา เห็นภาพนี้ ก็พูดเสียงทุ้ม “ทะเลาะกันเห รอ?”
“นายใช้ตาข้างไหนเห็นฉันทะเลาะ?”
อรรณพจ้องมองเขา สัมผัสบุหรี่หนึ่งมวนในมือ แล้วพูดเรียบๆ “ออกไปคุยไหม?”
“ตรงนี้ดีกว่า ฉันกลัวนรมนตื่นแล้วหาฉันไม่เจอจะกังวล”
“ๆ ภรรยานายเป็นเด็กเหรอ?”
อรรณพถูกทําให้อิจฉานิดหน่อย
บุริศร์พูดขึ้นอย่างไม่เร็วหรือไม่ช้าเกินไป “เราเรียกว่าความรัก ของสามีภรรยา”
“ไร้สาระ!”
เอาบุหรี่วางไว้บนหูตัวเอง ทำสีหน้าค่อนข้างหงุดหงิด “เป็นอะไรกันแน่? ภาวินีหาเรื่องเหรอ?”
คำถามของบริศ ทำให้อรรณพขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ผู้หญิงคนนั้นมันรนหาที่ตายเอง ฉันไม่สนหรอก ก่อนหน้านี้ ไม่กี่วันรมิดาให้ฉันช่วยสืบว่าคนที่ลักพาตัวผู้หญิงของนายเป็น ใคร ตอนนี้นายมีประสิทธิภาพเร็วกว่าฉัน ฉันไม่พูดอะไรมาก แล้ว”
อรรณพปรับตำแหน่งแล้วนั่งลงบนม้านั่ง
บุริศร์รู้ อรรณพจะไม่มาขอร้องตนอย่างไร้เหตุผลหรอก จึง ถามขึ้นอย่างอดไม่ได้ “มีอะไรที่ฉันไม่รู้เหรอ?”
“อืม”
อรรณพพยักหน้าพูดขึ้น “ฉันสืบเจอเรื่องที่น่าสนใจหนึ่งเรื่อง
“อะไร?”
“จอชกับกล้าณรงค์มันมีมิตรภาพส่วนตัว แต่เรื่องนี้น้อยคนมากที่รู้
เรื่องที่คนอื่นไม่รู้ อรรณพรู้มัน ถ้าอย่างนั้นทำได้แค่บอกว่ากอง
กำลัง ในพื้นที่สีเทาของอรรณพนั้นแข็งแกร่งมาก
“พูดประเด็นสําคัญ
บริศ พูดเรียบๆ
อรรณพตัดประโยค จากนั้นก็พูดขึ้นเสียงทุ้ม “ฉันจำได้ว่าเมื่อ ก่อนนายมีผู้ช่วยที่ชื่อพฤกษ์ใช่ไหม?”
ร่างกายบริศ ชะงักทันที
เกี่ยวกับพฤกษ์เหรอ?”
“ไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้ จอชเคยไปที่เมืองชลธี”
คำพูดของอรรณพทำให้พฤกษ์ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“จอชเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุรถยนต์พฤกษ์เหรอ?”
“เท่าที่ฉันรู้ มันน่าจะเกี่ยว ครั้งหนึ่งกล้าณรงค์เคยช่วยชีวิตจอ ชโดยบังเอิญ จอชสามารถมีขอบเขตกองกำลังในวันนี้ได้ ก็มี การสนับสนุนเบื้องหลังจากกล้าณรงค์ วันที่มันไปเมืองชลธีเป็น วันเดียวกับที่พฤกษ์เกิดอุบัติเหตุพอดี เรื่องนี้นายว่ามันบังเอิญ ไหม?”
อรรณพพูดจบเรียบๆ เอาข้อมูลหนึ่งในมือส่งให้บริศร์
“นี่คือวิดีโอที่ลูกน้องฉันเจอที่จุดเกิดเหตุของพฤกษ์ นายดูมัน ในนี้มันมีใบหน้าคนขับรถที่ก่อปัญหา ด้วยความสัมพันธ์ของนายคงจะหามันเจอ ฉันยังมีธุระ ไปก่อนนะ
อรรณพพูดจบก็เดินจากไป ไปที่ห้องทำงานรมิดาโดยตรง บุริศร์เปิดข้อมูล เห็นทุกอย่างด้านใน ดวงตาก็หนักอึ้งขึ้น
พฤกษ์เป็นพี่น้องเขามานานแล้ว ก้าวหน้าและถอยหลังไปกับ เขามาตลอดหลายปีนี้ ในขณะนี้ไม่คิดว่ากล้าณรงค์จะหาคนมา ชนพฤกษ์จริงๆ?
กล้าณรงค์กับเนตราเป็นคู่รักกัน ตอนแรกเนตราอยากให้คน ทิพย์กับนรมนตาย ดังนั้นกล้าณรงค์ออกหน้าแทนเนตรา นี่ก็เป็น เรื่องที่เข้าใจได้เช่นกัน
การคาดเดา เขาก็เดาได้ในวันนั้นที่พฤกษ์เกิดอุบัติเหตุ แต่ เกิดปัญหาที่ไม่มีหลักฐาน ในตอนนี้อรรณพเอาวิดีโอคนขับที่ก่อ ปัญหามาส่งที่มือตน แน่นอนว่าบุริศร์จะไม่ปล่อยเบาะแสนี้ไป
เขาถือข้อมูลเข้าไปในห้องแล้ว
นรมนนอนหลับไม่มั่นคงอย่างมาก เหมือนถูกฝันร้ายล้อมรอบ ถึงไม่ได้ตะโกนออกมา แต่เหงื่อแตกพลั่ก เธอยิ่งขดตัวเข้าหากัน เหมือนหวาดกลัวอะไรบางอย่าง ร่างกายสั่นเล็กน้อย
พอบริศ เข้าห้องผู้ป่วยไปก็เห็นฉากนี้ เขาก็ตกใจจนรีบเดินไป หน้าเตียงนรมน กอดเธอไว้ในอ้อมแขน
“ไม่เป็นอะไรแล้วนะ นรมน ฉันอยู่ตรงนี้
เสียงบุริศร์ทุ้มต่ำกลมกล่อม มีความร้อนใจและความสงสารเล็กน้อย
นรมนเหมือนได้ยินเสียงคุ้นเคยท่ามกลางภวังค์ รู้สึกถึงความ
สบายใจนิดหน่อยอย่างบอกไม่ถูก เยือกเย็นแต่มีความคุ้นเคย
จิตวิญญาณก็ผ่อนคลายลง ร่างพึ่ง ในอกบริศ อย่างนุ่มนวล บริศ เห็นเธอเป็นแบบนี้ ก็ถอดรองเท้าขึ้นเตียง กอดนรมนไว้
ในอ้อมแขน
นรมนไม่รู้หลับไปนานเท่าไร เมื่อเธอลืมตาขึ้น ก็เห็นท่าทางตัว เองพิรุธ นอนบนอกบริศร์ แถมมุมปากน้ำลายไหล
“แค่กๆ!”
เธอผลักบุริศร์ออกไป เช็ด ลายมุมปาก ค่อนข้าง กระอักกระอ่วน
มุมปากบุริศร์ยกขึ้นเล็กน้อย
“ฝันดีอะไรเหรอ?”
“ฝันว่าได้กินเนื้อ”
นรมนกะพริบตาปริบๆ พูดอย่างซุกซน
บุริศร์ตกตะลึงเล็กน้อย พูดอย่างเอาอกเอาใจ “รอร่างกายคุณ ดีขึ้นก่อน ฉันจะให้คนเพิ่มเนื้อสัตว์ในอาหารคุณ ตอนนี้ยังไม่ได้
นรมนตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นก็ส่ายหน้า
ตาโง่นี่
“ฉันฝันว่าได้กินเนื้อคุณ
บริศ ตกตะลึงเล็กน้อย เข้าใจในฉับพลัน ภรรยาตัวเองกำลัง
ล้อเล่นตลกลามกกับตัวเองอยู่
“อร่อยไหม?”
มุมปากบุริศร์ยกขึ้นเล็กน้อย
หลังจากนรมนได้รับบาดเจ็บ ดูเหมือนจู่ๆ ก็เปิดใจ ท่าทีที่มีต่อ บุริศร์ก็มีการเปลี่ยนแปลงมาก
หลังจากเกิดสงครามเย็นกับนรมน ถึงความสัมพันธ์ของนรมน กับเขาจะบรรเทาลง แต่สุดท้ายก็ไม่เหมือนเมื่อก่อน ระหว่างพวก เขาเหมือนขวางกั้นด้วยอะไรบางอย่าง ทำให้ระหว่างนรมนกับบุ ริศ มีความแปลกแยกกับห่างเหินมากขึ้น
ในขณะนี้เห็นภรรยาที่ติดหนึบแบบนี้ ภายในใจบุริศร์ไม่ต้อง บอกเลยว่ามีความสุขแค่ไหน
แน่นอนว่านรมนรู้ว่าสิ่งที่บุริศร์ถามคืออะไร ก็ยิ้มอย่างซุกซน ขณะพูดขึ้น “ไม่อร่อย ผิวหยาบและหนังหนา
“หืม? ไม่งั้นคุณลองมองดีๆ หรือไม่ก็ลองสัมผัส? ทั้งๆ ที่ฉัน งดงามจนน่ากลืนกิน”
ดวงตาบุริศร์อ่อนโยนเหมือนน้ำ มองจนนรมนหัวใจเต้นระรัว
จริงด้วย ถ้าผู้ชายคนนี้ต้องการยั่วยวนคุณ ไม่ต้องทำอะไรเลย แค่ดวงตาเรียวแหลมดูดีสองข้างนั้นก็สามารถล่อลวงจิตวิญญาณของคุณได้
นรมนผลักบุริศร์ออก รู้สึกค่อนข้างหดหู
คนเตาะโดนอีกฝ่ายเตาะกลับ รู้สึกไม่ประสบผลสําเร็จเกินไป
“ฉันหิวแล้ว”
“อยากกินอะไร?”
บริศร์ค่อนข้างขำขันกับการหันเหความสนใจของนรมน
ภรรยาเขายังคงขี้อายและน่ารักขนาดนี้
บุริศร์ลูบผมเธอ ทำให้นรมนประท้วงนิดหน่อย “ฉันไม่ใช่เด็กน้อยนะ คุณไม่ต้องลูบผมฉัน
ขณะที่พูด หางตาเธอก็เห็นซองเอกสารที่อยู่บนโต๊ะอย่างช่วย
ไม่ได้
“นี่อะไร?”
เธอยื่นมือไปหยิบมันมา
บุริศร์ก็ไม่ได้ห้าม เรื่องนี้นรมนก็ต้องรู้ไม่ช้าก็เร็ว
“ข้อมูลวิดีโอที่พฤกษ์โดนชนได้รับบาดเจ็บ
“เจอคนขับที่ก่อปัญหาแล้วเหรอ?”
นรมนตกตะลึงเล็กน้อย สีหน้าดูจริงจังนิดหน่อย
คมทิพย์สืบเรื่องนี้มานานมากแต่ไม่มีข้อมูล ทางด้านบุริศร์หาเบาะแสไม่เจอ ตอน จู่ๆ มีเบาะแส บรมนกลับรู้สึกค่อนข้าง คาดไม่ถึง
“อืม ดูสิ”
ด้วยการกระตุ้นของบุรีศร์ บรมนเปิดซองเอกสารออก ถึงคน ขับรถในนั้นจะมีแค่ใบหน้าด้านข้าง แต่ยังคงทำให้นรมนรู้สึก ค่อนข้างคุ้นเคย
คนขับรถคนนี้ เธอต้องเคยเห็นที่ไหนมาก่อนอย่างแน่นอน!
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
