บทที่ 977 ผมว่าเขายังไม่ยอมหยุดหรอก

“สวัสดีค่ะ ฉันต้องการซื้อพิณโบราณ ช่วยแนะนำให้หน่อยได้

ไหมคะ?

นรมนถลึงตาใส่คมทิพย์ รีบพูดขึ้นทันที

กิริยาของเธอช่างสุภาพและมีมารยาท ไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อ หยิ่ง และไม่ถ่อมตัวเกินจนไป กลับทำให้อันนารู้สึกอึดอัด

“ได้ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณต้องการราคาแบบไหนคะ? ”

“ขอคุณภาพดีสักหน่อย ราคาไม่ใช่ปัญหา

นรมนมองออกว่าอันนาอาจจะต้องการเงิน

อันนาพยายามไม่สนใจต่อสายตาที่จ้องมองของคมทิพย์ และ พาพวกเธอมาที่โซนราคาแพง

“พิณโบราณทางฝั่งนี้ราคาอาจจะสูงสักหน่อย แต่คุณภาพดี มาก และสายสตริงขาดยาก ”

“อันนา ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่

ตรงบริเวณนี้มีคนน้อย คมทิพย์ก็เก็บคำพูดเอาไว้ไม่อยู่ เอ่ย

ถามออกมาทันที

อันนาชะงักงัน

เธอรู้จักคนทิพย์
ริชาร์ดกล่าวว่าเขาพบหยกหายาก ต้องการขึ้นอย่างเต็มที่ ให้ ทั้งทีมสนับสนุนเธอ

อันนาไม่อยากทะเลาะกับคมทิพย์ ในเมื่อคนที่ถูกริชาร์ด แล จะมีต้นทุนมาก เพียงแต่มีเกิดเรื่องขึ้นกับอันนาจริง ๆ

“คุณคมทิพย์ ฉันรู้ว่าฉันทำไม่ถูกต้องที่ออกมาจากทีมกลาง

คัน แต่ฉันต้องการใช้เงินจริง ๆ

คำพูดของอันนาทําให้คมทิพย์ไม่รู้ว่าจะระบายความโมโห ออกมาอย่างไร

อีกฝ่ายจริงใจมาก และไม่ได้แกล้งทำเป็นเหมือนไม่รู้จัก จึง ทำให้คมทิพย์อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย

“ต้องการเงินคุณสามารถทำเรื่องเบิกออกมาล่วงหน้าก่อนได้

“จุดประสงค์ที่ฉันต้องการใช้เงินนั้นยากที่จะพูดออกมาค่ะ

ในขณะที่พูดอันนาปกป้องท้องของตนเองอย่างไม่รู้ตัว

ท่าทางนี้นรมนรู้ดี

เธออดนึกถึงลูกที่ไร้วาสนาคนนั้นของตนเองไม่ได้

“คุณท้องเหรอคะ? ”

ประโยคนี้ของนรมนไม่ใช่ประโยคคำถาม แต่เป็นประโยค บอกเล่า ทําเอาอันนาตกใจทันที

“คุณรู้ได้อย่างไรคะ?
คมทิพย์มองเห็นสีหน้าตกใจของอันนา ก็ยังไปทันที

“ตั้งครรภ์แล้วพอคลอดออกมา เงินไม่ได้หาได้ในเวลาอันสั้น เธอกล่าวเสียงเบา” ฉันไม่สามารถเก็บเด็กคนนี้ไว้ได้

อันนาเศร้าใจ

“ต้องผ่าตัดไหม? ”

คำพูดของนรมนทำให้อันนาพยักหน้า

“ใช่ค่ะ ที่บ้านของฉันยังมีน้องชายกับน้องสาวที่ต้องเข้า โรงเรียน ฉันไม่สามารถพักนานได้ ฉันได้ยินมาว่าคนที่ไม่เจ็บ จะ ฟื้นตัวกลับมาได้เร็ว ดังนั้นจึงอยากทำแบบนี้ แต่การผ่าตัดนี้ เวลามีความเข้มงวดมาก ตอนนี้ฉันใกล้จะเลยเวลาแล้ว ถ้าเลย เวลาไปก็ไม่สามารถทำได้ ถึงตอนนั้นถ้าพักหนึ่งเดือน เรื่องนี้ก็จะ ควบคุมไม่ได้”

เมื่ออันนาพูดขึ้นมาก็เริ่มจะร้องไห้

“เงียบนะ!

นรมนเพื่อหลีกเลี่ยงที่คมทิพย์จะพูดอะไรออกมา จึงรีบตวาด เธอเอาไว้

สําหรับเรื่องนี้ นรมนมีประสบการณ์

ชัดเจนว่าไม่สามารถเก็บลูกของอันนาเอาไว้ ตอนนี้ถ้าเลยอายุ ครรภ์ไป ถ้าทําแบบไม่เจ็บไม่ได้แน่นอนว่าจะยุ่งยาก
ต่างก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน และเธอก็มาแทนตำแหน่งของ อันนา จุดนี้ทำให้นรมนรู้สึกละอายใจ

“ถ้าฉันซื้อพิณ โบราณรุ่นพรีเมี่ยม คุณจะได้ค่าคอมมิชชั่นเท่า

ไหร่? ”

อันนาชะงักงัน จากนั้นตอบว่า “ฉันจะได้ค่าคอมมิชชั่น 1% ค่ะ” “งั้นถ้าฉันซื้อพิณโบราณราคาหนึ่งแสน คุณจะได้ค่า

คอมมิชชั่นหนึ่งหมื่นใช่ไหม? ”

“ค่ะ!”

อันนาพยักหน้า แต่กลับรู้สึกว่าความเป็นไปได้น้อยมาก

คนส่วนใหญ่มาซื้อพิณ โบราณกันเยอะ ส่วนใหญ่ราคาพันกว่า หยวน บางคนอยากซื้อของดี ก็ไม่เกินหมื่นสองหมื่น ตกมาถึงมือ เธอพันสองพัน เงินจำนวนเล็กน้อยนี้ไม่พอที่จะผ่าตัด และตนเอง มาที่นี่ หลายคนมาดูแต่ซื้อน้อย มองดูเวลาที่ผ่านไปแต่ละวัน อันนารู้สึกกังวลมากจริง ๆ

นรมนมองเธอ กล่าวเสียงเบาว่า”งั้นช่วยเลือกพิณโบราณ

ราคาหนึ่งแสนให้ฉันสักชิ้น

อันนาคิดว่าตนเองฟังผิดไป

“คุณพูดว่าอะไรนะคะ? ”

“ฉันบอกว่าฉันจะซื้อพิณโบราณราคาหนึ่งแสน ทำการซื้อตอน นี้เลย หลังจากคุณได้ค่าคอมมิชชั่นก็รีบไปโรงพยาบาลเถอะ
อันนา ตาม

“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณคุณจริง ๆ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรคะ?

“นรมน ฉันเป็นคนที่มาเล่นพิณโบราณแทนคุณในทีม คุณรีบ จัดการเรื่องของคุณให้เรียบร้อย แล้วกลับเข้าทีม ช่วงนี้ฉันจะทำ หน้าที่แทนคุณ รอคุณกลับมาฉันจะออกไป จะทำมันให้ดี

คำพูดของนรมนทำให้อันนาแปลกใจเล็กน้อย

ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยได้ยินว่ามีคนมาแทนตำแหน่งของตนเอง แล้ว จนแม้แต่กังวลว่าหลังจากฟื้นตัวจากการผ่าตัดตนเองจะไป หางานที่ไหน ในเมื่องานของพิณ โบราณนี้ค่อนข้างสบาย รายได้ ก็ยังดี แต่ไม่ใช่ว่าที่ไหนก็ต้องการคนบรรเลงพิณโบราณ

วันนี้ได้ยินนรมนบอกว่าหลังจากตนเองกลับมาจะคืนตำแหน่ง นั้น ให้เธอ อันนาแทบไม่อยากเชื่อ

คมทิพย์จึงเอ่ยขึ้นมาว่า “คุณสบายใจได้ นรมนคือคนที่ฉันถึง มาสมทบให้ครบทีมเอง ในเมื่ออัลบัมของฉันต้องออกสู่ท้อง ตลาด ยืดเวลาออกไปไม่ได้ เธอคือผู้จัดการใหญ่ของบริษัท splendor เอนเตอร์เทนเมนท์ จำกัด จะมารับจ้างให้คนอื่นได้ อย่างไร? เพียงแค่ตอนนี้สามารถมารับตำแหน่งแทนคุณ คุณ บำรุงรักษาร่างกายของตนเองให้ดี แล้วกลับมาช่วยฉันนะ”

อันนายังคงมึนงง

นรมนกล่าวด้วยรอยยิ้ม”รีบไปห่อพิณโบราณมาให้ฉันเถอะ”

“โอ้ได้ค่ะ”
อันนาถึงจะมีปฏิกิริยาตอบสนองรีบนำพิณโบราณราคาหนึ่ง แสนหยวนให้นรมน

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย นรมนจึงนำพิณโบราณ

ออกจากร้านขายเครื่องดนตรี คมทิพย์กล่าวด้วยรอยยิ้ม”เธอเนี่ยนะ ใจดีแบบนี้ตลอดเลย

ใครจะรู้ว่าอันนาตั้งครรภ์จริงหรือเปล่า”

“เป็นความจริง”

คำพูดของนรมนทำให้คมทิพย์แปลกใจเล็กน้อย

“หือ? มองออกได้เหรอ?

“ใช่แล้ว จากใบหน้า และมือของเธอยังมักจะปกป้องท้อง อย่างไม่รู้ตัว ฉันมองออกว่าเธอชอบเด็กคนนี้มาก เพียงแค่เธอ ไม่สามารถเก็บเด็กคนอื่นเอาไว้ได้ จะต้องมีเหตุผลที่ไม่สามารถ เก็บเอาไว้ได้อย่างแน่นอน ผู้หญิงนะ มันจะได้รับบาดเจ็บอย่าง ง่ายดาย ”

คมทิพย์ได้ยินนรมนพูดแบบนี้ จึงเชื่อโดยปริยาย

“เธอก็ไม่เสียดายเลยนะ พิณโบราณตัวละเป็นแสน เดาว่า เจ้าของร้านขายเครื่องดนตรีคงจะรู้สึกว่าตัวเองโดนโกง”

“ไม่เป็นไร ช่วยเหลือผู้อื่นเพื่อทำได้ ไม่แน่อาจจะมีโชคตาม หลังมา นอกจากนี้ คุณภาพสินค้าตามราคา เสียงของพิณ โบราณนี้ดีจริง ๆ ”
“ใช่ ๆ ๆ เธอพูดไม่ผิดต้องดีที่สุดแน่นอน ต่อจากนี้ เธอว่าคน พวกนั้นจะทําอย่างไร? เจ้าของร้านบอกไม่ใช่เหรอว่าสายสตริง จะไม่ขาด? ”

คมทิพย์นึกถึงเรื่องสกปรกเหล่านั้นของคนในทีม

นรมนกล่าวด้วยรอยยิ้ม เธอเนี่ยนะ ไม่ต้องคิดถึงเรื่องพวกนั้น แล้ว ฉันไม่ใช่แมวที่จะถูกคนรังแกได้ตามใจนะ”

“นั่นก็ไม่แน่ ฉันจะปกป้องเธอเอง”

ท่าทางเหมือนกับฮีโร่ของคมทิพย์ทำให้นรมนรู้สึกน่าหัวเราะ

เมื่อทั้งสองคนกลับถึงบ้าน ก็มองเห็นบริศรสูบบุหรี่อยู่ตรงหน้า ประตู

ใต้เท้าของเขามีก้นบุหรี่กองอยู่มากมาย เห็นได้ชัดว่ารออยู่ ตรงนี้มานานแล้ว

คมทิพย์รู้สึกวางตัวไม่ถูกเมื่ออยู่ตรงนี้

“ฉันไปซื้อน้ำก่อนนะ

พูดจบเธอก็วิ่งไป

นรมนคิดจะดึงคมทิพย์แต่ก็ดึงไว้ไม่ทัน

บริศ เห็นเธออุ้มพิณโบราณมา จึงเอ่ยถามขึ้นมาเองว่า

“ช่วงนี้ชอบเล่นพิณโบราณเหรอ?”

“จําเป็นสําหรับการทํางาน
นรมนตอบทุกคำถาม ไม่ได้ทำตัวห่างเหินเป็นพิเศษ

เธอเปิดประตูออก กล่าวเสียงเบาว่า”เข้ามานั่งเถอะ ถือโอกาส อาบน้ำไปด้วยเลย ตัวของคุณมีกลิ่นบุหรี่ เหม็นมาก

ถึงแม้จะไม่ได้รังเกียจ แต่น้ำเสียงดูไม่น่าฟัง

บริศร์แปลกใจเล็กน้อย นี่เป็นห่วงเขาเหรอ?

เขารู้สึกดีอย่างห้ามไม่ได้

“ผมไม่ได้เอาชุดมาเปลี่ยน

“ให้นภดลไปซื้อสิ”

นรมนูพูดอย่างเป็นธรรมชาติ บุริศร์ยิ่งดีใจสุด ๆ

เมื่อนภดลได้รับข้อความจึงไปซื้อเสื้อผ้า

บุริศร์เดินเข้าไปในห้องน้ำภายในห้องนอน เปิดก๊อกน้ำ

นึกถึงหลายวันก่อนตนเองมีความสัมพันธ์กับนรมนที่นี่ รู้สึก ร้อนวูบวาบอย่างห้ามไม่ได้

นรมนกลับไม่คิดอะไรมาก เพียงแค่ย้ายพิณโบราณไปที่ห้อง อ่านหนังสือ หลังจากจัดวางเสร็จจึงเริ่มปรับเสียง

บริศ ได้ยินเสียงปรับเสียงจากภายนอก ทันใดนั้นก็รู้สึกว่า เวลานี้ช่างเงียบสงบและสวยงาม

ส่วนคนทิพย์ในตอนนี้ต่อให้ความกล้าหาญมากมายก็ไม่กลับไป เธอวิ่งไปหารชาร์ด บอกให้ช่วยสอนปัญหาการเรียบเรียง กลับเกาะติดอยู่ที่ริชาร์ดไม่ยอมออกมา

หลังจากนรมนูปรับเสียงเสร็จ สัญชาตญาณบอกว่าคุ้มกับเงิน หนึ่งแสนหยวนที่จ่ายไป ท่วงทำนองเสียงไม่ธรรมดาจริง ๆ หลังจากมองเห็นบริศ สวมเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยเดินออกมา

นรมนหน้าแดงขึ้นหลายเท่า

“คุณต่อยหน้าราเซนเหรอ?

นี่ไม่ใช่การไถ่ถาม แต่เป็นประโยคบอกเล่า

บุริศร์ก็ไม่ปิดบังเธอ ตอบอย่างสบาย ๆ

“ผมต่อยเอง เขาทำให้ภรรยาของผมใบหน้าเสียโฉม ต่อยเขา แค่ครั้งเดียวยังน้อยเกินไป

“ทําตัวเป็นเด็กไปได้”

นรมนรู้สึกอบอุ่น ใน แต่ปากกลับไม่พูดออกมา

บุริศร์ก็ไม่สนว่านรมนจะพูดอย่างไร เขาพูดต่อไปว่า “ถ้าเขายัง กล้าก่อความวุ่นวายกับคุณ ผมจะต่อยเขาต่อไป ต่อยจนแฟน คลับจําหน้าเขาไม่ได้”

“อย่าก่อเรื่องวุ่นวายเลย เขาถอนตัวออกจากอัลบั้มของคน ทิพย์แล้ว คุณก็พอแค่นี้เถอะ

นรมนไม่อยากทําให้เรื่องวุ่นวาย บุริศร์ไม่มีความคิดเห็นโดย ปริยาย
“ได้ เห็นแก่หน้าของคุณผมจะยกโทษให้เขา จริงสี ใบหน้า ของคุณไม่ไปเปลี่ยนผ้าพันแผลที่โรงพยาบาลเหรอ?”

“เดี๋ยวฉันเปลี่ยนเองก็ได้ ไม่มีอะไรร้ายแรง

นรมนพูดแล้วก็คลุมพิณโบราณเอาไว้ จากนั้นหากล่อง

พยาบาล

รู้สึกคันที่ใบหน้า เธออยากเปลี่ยนผ้าพันแผล

“มาผมทำให้เอง”

บริศ เดินเข้ามาอาสาช่วย

ร่างกายของเขายังมีกลิ่นหอมหลังจากอาบน้ำอยู่ ลอยเข้าจมูก ของนรมนทันที ทำให้เธอชะงักงันเล็กน้อย และในขณะเดียวกันก็ หน้าแดงหัวใจเต้นแรง

“ฉันทําเองได้”

“คุณยังต้องส่องกระจก ให้ผมทำให้ดีกว่า”

บุริศร์แกะผ้าพันแผลของนรมนมองอย่างระมัดระวัง

เมื่อเขามองเห็นบาดแผลบนใบหน้าของนรมน ก็อดรู้สึกเจ็บ

ปวดใจไม่ได้

“สมควรตาย ผมน่าจะทำให้เขาหน้าบวมอีกสักหน่อยถึงจะดี

นรมนหัวเราะขึ้นมาทันที

“เอาเถอะราเชนก็ไม่ได้ตั้งใจหรอก”
“จ้องมองคุณนี่ยังไม่ได้ตั้งใจอีกเหรอ? ผมว่าเขายังไม่ยอม หยุดหรอก”

“พูดแบบนี้ อะไรเรียกว่ายังไม่ยอมหยุด

นรมนรู้สึกว่าบริศร์ใช้คำไม่ถูกต้อง บุริศร์ก็ไม่อธิบาย แต่ใน แววตากลับปรากฏความไม่ชัดเจน

บริศ มือเบามาก จนแม้แต่หายใจเบา ๆ ด้วยซ้ำ

นรมนรู้สึกจั๊กจี้ใบหน้า และเสียวซ่าน แม้แต่ในใจรู้สึกจั๊กจี้ อ่อนปวกเปียก

นรมนหายใจถี่

แต่บุริศร์กลับเหมือนจะไม่ตัว ร่างกายขยับเข้ามาช้า ๆ หน้าอก ที่ปรากฏตรงหน้านรมน พร้อมกับความยั่วยวนอย่างหา ที่สุดไม่ได้ ทำให้เธอรู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที

เธอกลืนน้ำลายอย่างไม่ได้ตั้งใจ ร่างกายเอนไปด้านหลังอย่าง

ไม่รู้ตัว

“อย่าขยับสิ”

บุริศร์ส่งเสียงทุ้มต่ำ ร่างกายส่วนบนขยับไปข้างหน้า ชนเข้า กับตำแหน่งที่อ่อนไหวของนรมนทันที

เธอร้องอุ้ยออกมา ทั้งสองชนกันทันที

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ