บทที่ 949 เสียงนี้คุ้นหูมากเลย

เสียงของบุริศร์ไม่ดัง จนถึงขั้นราบเรียบไร้ความรู้สึก แต่กลับ ทำให้นรมนตัวสั่นเล็กน้อยแปลกๆ

นานมากแล้วที่เธอไม่ได้เห็นท่าทางแบบนี้ของบุริศร์

คิ้วอรรณพกดลึกยิ่งกว่าเดิม

“ฉันไม่อยากทะเลาะกับนาย เพียงแต่ว่าวันนี้ทั้งวันรมิดายังไม่ ได้ลงจากเตียงผ่าตัดเลย”

ได้ยินอรรณพเอ่ยเช่นนี้ ปัญญ์ก็รีบพูดว่า

“พวกเราไม่รีบร้อนครับ พรุ่งนี้ก็ได้”

นรมนเหลือบมองปัญญ์แวบหนึ่ง รู้ว่าเขาไตร่ตรองถึงพวกตัว เอง ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ก็ได้ยินเสียงอรรณพเอ่ยว่า “เช่นนั้น ก็ได้ อย่างนั้นก็วันพรุ่งนี้เถอะ วันนี้ภรรยาฉันเหนื่อยมากเกินไป แล้ว อีกทั้งวันนี้ก็เป็นวันเกิดของลูกสาวฉันด้วย”

เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว พวกนรมนก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะพูดต่อไป

อีก

“ได้ พรุ่งนี้พวกเราค่อยไปหาคุณหมอรมิดาคุณชายอรรณพ ขอโทษด้วยนะคะ พวกเราไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของลูกสาวของ คุณ”

นรมนกลัวว่าบุริศร์จะโกรธ จึงรีบพูดก่อนที่เขาจะพูด
อรรณพมองนรมน สีหน้าอ่อนลง

“ขอบคุณ คืนนี้เชิญพวกคุณมาเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของ ลูกสาวผมด้วย”

“ได้ค่ะ”

นรมนรีบตอบตกลง

สีหน้าของบริศร์ยังไม่คลายลง

“คุณเกรงใจเขาขนาดนั้นทำไมกัน

คำพูดก็เอ่ยขึ้นต่อหน้าอรรณพ จึงทำให้นรมนอด กระอักกระอ่วนไม่ได้

“คุณเงียบปากเถอะค่ะ”

เธอกระซิบเสียงเบา แต่ทำอย่างไรได้ ความสามารถในการ

ได้ยินของอรรณพนั้นดีมาก ริมฝีปากจึงโค้งขึ้นน้อยๆ

“บริศร์ ภรรยาของนายรู้ว่าอะไรควรไม่ควรมากกว่านาย

“ไสหัวไป!”

บริศร์รู้สึกว่าอรรณพขัดหูขัดตาขึ้นเรื่อยๆ จึงพานรมนและ ปัญญ์ไปที่โรงแรมใกล้ๆทันที

อรรณพกลับเอ่ยยิ้มๆว่า “อย่าไปพักโรงแรมเลย ฉันมีบ้านอยู่ ที่นี่”

“ไม่ต้องการ!”
บริศ พานรมนจากไปอย่างไม่สบอารมณ์โดยไม่รับน้ำใจ ราวกับเด็กคนหนึ่ง

นรมนรู้สึกหมดค่าพูดอยู่บ้าง

“ทำไมคุณถึงทำตัวเป็นเด็กแบบนี้ล่ะคะ ถึงอย่างไรเขาก็เป็น สามีของคุณหมอรมิดา พวกเราก็ไม่รู้จริงๆว่าวันนี้เป็นวันเกิดของ ลูกสาวเขา คืนวันนี้จะให้ของขวัญอะไรดีคะ

คำพูดของนรมนทำให้บริศร์แค่นเสียงเย็น “ให้อะไรหรือ เขา รักและทะนุถนอมลูกสาวเสียขนาดนั้น คุณคว้าพระจันทร์มาดวง หนึ่งก็ยังไม่น่าประหลาดใจเลย ไม่ต้องคิดมาก อ้างอิงจากสิ่งที่ เด็กผู้หญิงชอบไปซื้อก็พอ ผมก็แค่โกรธเล็กน้อย เพื่อนสนิทพบ กัน เขากลับทำให้ผมเสียหน้าต่อหน้าภรรยาของผม”

เมื่อได้ยินเหตุผลที่ทำให้บริศร์เป็นแบบนี้แล้ว นรมนก็หัวเราะ ออกมาทันที

“ไม่ใช่มั้ง คุณมีความคิดเป็นเด็กขนาดนี้เลยหรือคะ”

“ผมก็เป็นเด็กแบบนี้แหละ

ระหว่างบุริศร์พูดก็ทำเรื่องเช็คอินไปด้วย

ชัยยศพาปัญญ์กลับไปที่ห้องก่อน

นรมนกังวลเล็กน้อย บุริศร์เอ่ยเสียงเบาว่า “ไม่เป็นไร ทางชัย ยศผมได้ให้เขาไปเชิญพยาบาลรับจ้างมาแล้ว คืนวันนี้จะมีคนดู แลปัญญ์ คุณวางใจเถอะ”
“คุณมักจะละเอียดรอบคอบกว่าฉันเสมอ”

นรมนถึงได้วางใจ

ทั้งสองคนเก็บสัมภาระอยู่สักพัก ก็ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิด ลูกสาวของอรรณพ

อรรณพยังไม่ได้กลับมา นรมนกับบุริศร์นั่งอยู่ในมุมหนึ่งมอง คนมากมาย นรมนก็ทอดถอนใจอยู่บ้าง “คุณชายอรรณพคนนี้ ทำอะไรหรือคะ รู้สึกว่าคนในเส้นทางอาชีพต่างๆล้วนมีหมด

“เขาคือลูกพี่ใหญ่ของอาณาจักรมืด คุณว่าอย่างไรล่ะ คําพูดของบริศ ทําให้นรมนตะลึงเล็กน้อย

นี่เป็นพื้นที่ที่ตัวเองไม่คุ้นเคยแม้แต่น้อย แต่แค่มองอรรณพ สามารถรับรู้ได้แล้ว

“พวกเราคงไม่ได้เห็นมาเฟียของประเทศไหนอยู่ที่นี่หรอกนะ คะ”

“ก็ไม่แน่นอนเสมอไปหรอก”

บุริศร์ก็ไม่กล้ารับประกัน

ถ้าหากไม่ใช่ว่านรมนยืนยันว่าจะมา ความจริงแล้วเขาก็ไม่ อยากให้นรมนมาที่นี่ ถึงอย่างไรที่นี่ก็มีผู้คนมากมายปนเปกันไป หมด เขากลัวว่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝันกับนรมนจริงๆ

นรมนประหลาดใจเล็กน้อย

ทั้งสองคนไม่ได้ไปทักทายใคร และไม่ทำตัวเด่น
บริศรคีบอาหารให้นรมนไม่หยุด เพื่อให้เธอกินให้มากหน่อย

พูดความจริงเลยว่า อาหารที่นี่รสชาติไม่เลวเลยจริงๆ นรมนก็ กินไปไม่น้อย

“ฉันจะไปห้องน้ำนะคะ

นรมนกินอิ่มแน่นท้องแล้วจริงๆ

“ต้องการให้ผมไปเป็นเพื่อนใหม

บุริศร์มีท่าทางระมัดระวัง

นรมนรู้ว่าบุริศร์เป็นกังวลเรื่องอะไร เธอเอ่ยยิ้มๆ “ไม่ต้อง หรอกค่ะ? ฉันแค่ไปห้องน้ำเอง คุณวางใจได้ ฉันรับประกันเลยว่า จะไม่ไปหาเรื่องใคร เห็นคนก็จะหลบทางให้ จะไม่ให้หัวหน้าแก๊ง ค์เหล่านั้นเกิดความคิดใดๆกับฉันอย่างเด็ดขาด”

“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น

บุริศร์กลุ้มใจเล็กน้อย

“ช่างมันเถอะ คุณไปเถอะ”

เขาคิดเงียบๆว่า อีกครู่หนึ่งจะหาคนให้ติดตามนรมนไป ถึง อย่างไรที่นี่ก็มีผู้คนมากมายปนเปกันเต็มไปหมดจริงๆ

นรมนเห็นเขาตกลงแล้ว ถึงได้ลุกขึ้นเดินไปยังทิศทางของ ห้องน้ำ

“ฉันจะกลับมาในไม่ช้าค่ะ”
“ได้”

บริศพยักหน้า แต่ก็ยังคงทำตามความคิดของตัวเอง นรมนก็ไม่ใช่ไม่รู้ว่าบุรีศร์ไม่วางใจต่อตัวเอง ดังนั้นปกติแล้ว จะเปิดตาข้างหนึ่ง และหลับตาข้างหนึ่งต่อเรื่องที่เขาจัดการทํ

เมื่อเดินไปถึงหน้าประตูห้องน้ำ ที่นี่มีคนเยอะจริงๆด้วย ล้วน เป็นสุภาพสตรีชนชั้นสูง บางคนก็สวมเครื่องแต่งกายหรูหรายิ่ง ใหญ่ เทียบกันแล้ว นรมนนั้นค่อนข้างแต่งตัวสบายๆ

นรมนไม่ได้พูดคุยกับใคร เดินตรงเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ ทันที

ด้านนอกมีเสียงพูดคุยจ๊อกแก๊กจอแจของหญิงสาวหลายคน

“เฮ้ พวกเธอได้ยินบ้างไหมว่า ดูเหมือนว่ารมิดาที่ภรรยาของ คุณชายอรรณพจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอก

“พูดเหลวไหลอะไรกัน คำพูดแบบนี้ก็ยังจะกล้าพูดอีก ไม่กลัว คุณชายอรรณพจัดการพวกเขาถึงตายหรือ

นรมนได้ยินแล้วก็ชะงักไปเล็กน้อย

รมิดามีคนอื่นอยู่ข้างนอกหรือ คนที่เย็นชาขนาดนั้น จะทำเรื่องอย่างการนอกใจได้อย่างไร แต่เธอก็ฟังเพียงอย่างเดียว ไม่ได้เอ่ยแทรกออกไป เสียงด้านนอกยังคงดังลอยมา
“เธอไม่รู้สินะ ฝ่ายตรงข้ามก็เป็นมาเฟีย เก่งมากๆด้วย

“เช่นนั้นหรือ เป็นใครกันนะ?”

“ไม่รู้ชัดเจน แต่มีคนถ่ายรูปรมิดาที่ไม่ได้กลับบ้านในตอนดึก อยู่กับผู้ชายคนนั้นได้ อย่าเห็นว่างานเลี้ยง ในวันนี้จัดเสียดิบดี ใครจะไปรู้ว่าเบื้องหลังพวกเขาสองคนหย่ากันหรือเปล่า”

“หย่าหรือ ฉันว่าไม่น่าหรอก นิสัยแบบนั้นของคุณชายอรรณพ คาดว่าจะทำให้เธอหายตัวไปอย่างน่าประหลาดมากกว่า”

ได้ยินคนข้างนอกยิ่งพูดก็ยิ่งไม่น่าฟัง คิ้วนรมนขมวดเป็นปม แน่น เธอมีความปรารถนาที่จะพุ่งออกไปยืนยันแทนรมิดาแล้ว

และในเวลานั้นเอง ด้านนอกก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นมา กะทันหัน หญิงสาวที่กรีดร้องเมื่อครู่รีบที่จะวิ่งหนีออกไปคนแรก หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงคุ้นหูของชายคนหนึ่งดังขึ้นมา

“ยังมีใครอีกไหม ไสหัวออกไปเสีย!!

นรมนหัวใจหยุดเต้นไปวูบหนึ่ง

เสียงนี้มันคุ้นหูเกินไปแล้ว แต่ชั่วขณะหนึ่งก็ยังนึกไม่ออกว่า

เป็นใคร

เธอรีบปีนขึ้นไปช่องทางระบายอากาศด้านบนของห้องน้ำ และกลั้นลมหายใจ

ห้องน้ำแต่ละห้องถูกคนถีบให้เปิดออก

นรมนแอบมองผ่านช่องทางระบายอากาศแวบหนึ่ง ในใจก็ตื่นตระหนกขี้นมาทันที

ซยนต์?!

เป็นชยนต์ที่หายตัวไปอย่างนั้นหรือ

เขามาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ได้อย่างไรกัน

นึกขึ้นได้ว่าขาที่หักของปัญญ์มีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้ นร มนก็หรี่ตาลง

ด้านหลังซยนต์มีหญิงสาวเดินตามมาคนหนึ่ง หลังจากที่ซยนต์ ถีบบานประตูห้องน้ำให้เปิดออกหมดแล้ว และพบว่าไม่มีใคร หญิงสาวจึงออกมาจากทางด้านหลังยนต์ เอ่ยเสียงหยาดเยิ้ม “คุณนี่ก็กล้าจริงๆเลยนะ ที่นี่เป็นห้องน้ำหญิง คุณไม่กลัวว่าคนอื่น จะแจ้งตำรวจหรือคะ”

“ใครกล้า? ที่นี่เป็นที่ของคุณชายอรรณพ

ชยนต์หมุนตัวกลับมาขังหญิงสาวไว้ระหว่างกำแพงห้องน้ำ มือ ปลาหมึกนั้นโอบกอดหญิงสาวเอาไว้และเริ่มดำเนินการขั้นตอน ถัดไป

หญิงสาวรีบหยุดเขาเอาไว้

“คุณจะรีบร้อนอะไรกันคะ ยังไม่ได้พูดเรื่องสำคัญเลยนะคะ”

“เรื่องสำคัญอะไร ทำเรื่องมีความสุขกับคุณต่างหากถึงจะเป็น เรื่องสำคัญ”

ชยนต์คิดจะจูบหญิงสาว
หญิงสาวใช้มีดบางเล่มหนึ่งแตะลงบนเส้นเลือดใหญ่บริเวณ ลําคอชยนต์ เอ่ยยิ้มๆว่า “รีบร้อนอะไรคะ ฉันพูดไปแล้วว่าให้พูด เรื่องสําคัญก่อน”

ยนต์มองใบมีดที่เย็นยะเยือกแล้วก็นิ่งในทันที

“จะพูดก็พูดสิ คุณ ใช้มีดทำไมกัน

“เช่นนั้นก็พูดเถอะ เรื่องที่ฉันให้คุณจัดการเป็นอย่างไรบ้าง

ชยนต์มองไปรอบด้านอย่างไม่วางใจ หลังจากนั้นถึงได้เอ่ยว่า “จัดการเรียบร้อยหมดแล้ว แม้ว่าตอนนี้รมดาจะมีสักร้อยปาก ก็ พูดได้ไม่ชัดเจนแล้ว แต่ถ้าหากเรื่องนี้ถูกคุณชายอรรณพรู้เข้าล่ะ ก็ ผมคงไม่เหลือหนทางในการมีชีวิตต่อแล้ว ก่อนอื่นพวกคุณ ต้องขึ้นเช็คในเรื่องที่สัญญากับผมเอาไว้ด้วย

“นั่นมันแน่นอน แม้ว่าคุณจะไม่ทำเรื่องนี้ คุณจะยังเหลือเส้น ทางให้มีชีวิตต่อไปอีกหรือ คุณให้คนของพวกเราไปหักขาของ ปัญญู เจ้าเด็กนั้นเหลือแค่ลมหายใจเฮือกเดียว กลับไปจะต้อง บอกกับบริศและภรรยาของเขาแน่ว่านายเป็นคนทำ ล่วงเกินบุรี ศร์ คุณก็ไม่มีเส้นทางรอดชีวิตต่อไปอีกเช่นกัน ดังนั้นตอนนี้คุณ จึงทำได้เพียงแค่ให้ความร่วมมือกับพวกเราต่อไป รู้ไหม?”

คําพูดของหญิงสาวทำให้หัวใจของนรมนบิดเป็นเกลียว

ชยนต์เป็นคนทําจริงๆด้วย!

ชยนต์กลับยิ้มและเอ่ยว่า “เจ้าเด็กปัญญ่นั่นไม่บอกนรมน หรอกว่าผมเป็นคนทำ
“ทําไมคุณถึงได้มั่นใจขนาดนั้น

“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ปัญญ์รู้จักความน่ากลัวของพวกเราดี จึงเป็นธรรมดาที่จะกลัวว่าต้องดึงนรมนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เขา ยินยอมเป็นคนที่ได้รับความเสียหายและไม่พูดออกมา แต่ไม่ ยอมให้นรมนรู้ความจริงของเรื่องนี้ ยิ่งไปกว่านั้นในร่างกายของ เด็กสาวที่ชื่อว่าคนทิพย์ก็ยังมียาพิษที่พวกเราใส่เอาไว้ จึงเป็น ธรรมดาที่ปัญญ์จะไม่กล้าเอาชีวิตของพี่สาวเขามาล้อเล่น เป็น นานขนาดนี้แล้ว เขาก็ยังตามหาผมไปทั่ว ก็ไม่ใช่ว่าหาไม่เจอ เหมือนกันหรอกหรือ นรมนไม่มีทางรู้เรื่องพวกนี้หรอก”

เมื่อได้ยินชยนต์เอ่ยเช่นนี้แล้ว หัวใจนรมนก็หนักอึ้งทันที

ในร่างกายของคนทิพย์มียาพิษ?

ทำไมเธอถึงไม่รู้?

นรมนรู้สึกเพียงแค่ว่านัยน์ตาปวดแปลบ

สองพี่น้องตระกูลเจริญไชยยอมรับความลำบากอะไรเพื่อเธอ กันแน่

หญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้าชยนต์คือใครกัน ทำไมถึงได้มีความสามารถช่วยชยนต์ทำเรื่องพวกนี้ได้ และทำไมชยนต์ต้องลงมือกับพวกปัญญ์ด้วยกัน

หรือว่าเป็นเพราะพวกปัญญ์ทำเพื่อบริษัททัวร์เล็กๆบริษัทนั้น จึงเป็นเช่นนี้หรือ
นโมนไม่เข้าใจในจุดนี้มาโดยตลอด

หญิงสาวได้ยินชยนต์พูดแล้วก็ชะงักไปเล็กน้อย หลังจากนั้นก็ เอ่ยยิ้มๆว่า “คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะยังมีความสามารถอยู่บ้าง ที่รัก ฉันใกล้จะรอไม่ไหวแล้ว รีบเข้ามาเถอะ”

พูดแล้ว เธอก็จับซยนต์เอาไว้ ทั้งสองคนแทบจะอดทนรอไม่

ไหวที่จะทำเรื่องเหล่านั้น

นรมนถูกบีบบังคับให้ดูอยู่ด้านบนอย่างเลี่ยงไม่ได้ ฟังแล้ว สมองก็ทำงานอยู่เรื่อยๆ

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ลอบส่งข้อความไปให้บริศร์

“ซยนต์อยู่ในห้องน้ำหญิง ส่งคนมาตอนนี้จับคนเอาไว้ เขา ทำให้ขาของปัญญ์หัก ทั้งยังวางยาพิษคมทิพย์ ฉันอยากจะรู้ว่า คนที่อยู่เบื้องหลังคนคนนี้มีใครนำอยู่กันแน่

หลังจากนรมนส่งข้อความออกไปแล้วก็เฝ้ารอ

บุริศร์ที่ได้รับข้อความแล้วก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ชยนต์?

เขาจําคนคนนี้ไม่ได้ แต่ในเมื่อนรมนมีอันตราย เขาจึงไม่อาจ นั่งมอง โดยไม่ทำอะไรได้

ประจวบเหมาะกับที่อรรณพพาภรรยาและลูกสาวเข้ามาพอดี บุริศร์จึงรีบลุกขึ้น เดินตรงเข้าไปหาเขา

ถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นเขตอิทธิพลของคุณชายอรรณพ เขายังต้องบอกกล่าวให้รู้สักหน่อยถึงจะได้

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ